4. Dutch Blueberry Collective op veiling ZON te Grubbenvorst

In De Peel, het grootste veengebied in Nederland, waren enkele grote blauwbessentelers actief. Zij zagen hoe de tussenhandel floreerde met hun vruchten. Vandaar hun idee om ook de verdere keten zelf in handen te nemen. Zij richten het Blauwbessen Collectief op.

Op de Veiling Zon te Grubbenvorst kregen zij onderdak.

Daar werden wij ontvangen door directeur Harm Valckx van World Blueberry BV

Ze zijn steeds internationaler gaan werken. Ook de vruchtensoorten verruimen: aardbeien, frambozen en bramen. Nu het blauwbessenseizoen afgelopen is zaten in een koelcel Chinese Fuji. De roodachtig gekleurde appel ziet er aantrekkelijk uit, niet te groot. De vrucht is knapperig, zeer saprijk, iets zoetig, maar verder neutraal van smaak. De appel beviel mij toch om wille van het overvloedige sap.

Ook de concurentie op wereldschaal neemt toe. Zo is er bv het concern Hortifood in Chili, dat het jaar rond blauwbessen en verwanten wil aanbieden. Er zijn aan blauwbessen verwante bessen o.a. Rabbiteye uit de warme staten van de V.S. Bij ons onder serre te telen. In de Negevwoestijn in Israel is men volop aan het experimenteren.

Een andere mogelijkheid is misschien de teelt van veenbessen. Op Terschelling zijn deze destijds aangespoeld en maakt men er een eigen drank mee. Nog een herinnering aan een Paasweek met De Wielewaal in 1986. Recent las ik dat men onder de Boschplaat, een natuurgebied aan de oostzijde , nu delft naar het verzwolgen eiland Den Bosch.

Er zijn recent subsidies uitgetrokken voor veenbessenkweek in Noord Brabant.

En de onderzoekscentra zijn nog meerdere soorten en rassen aan het ontwikkelen. Een bedenking: Wellicht zal in de toekomst ook genetische modificatie hier meespelen.

Op dit ogenblik wordt 50 % van de blauwbessen reeds verwerkt. In de toekomst wordt dit aandeel groter.

Blauwbessen zijn een van de vruchten het rijkst aan antioxidantia. Dit gezondheidsaspect is een medehefboom voor de blauwbessenteelt. Deze aspecten worden o.a. onderzocht door de universiteit van Maastricht.

Momenteel is Duitsland (in Europa) de grootste producent van blauwbessen. De teelt is er geconcentreerd rond de Lünenburgerheide in Noord Duitsland. Er zijn heel veel, maar eerder kleinere bedrijven van rond 5 Ha. De samenwerking is dan moeilijker, zodat zij zich tevreden moeten stellen met de laagste prijzen.

Tussen haakjes op de Lünenburgerheide bevindt zich Dierking, het grootste vermeerderingsbedrijf van Europa. Mijn goede fruitvriend Jules Reniers van Rijkevorsel had er een tiental jaar geleden contacten gelegd voor bestelling van de nieuwste Nieuw Zeelandse en Australische rassen.    http://www.dierking.de/

Van de gelegenheid maakten we gebruik om Eckart Brandt te bezoeken te Grossenwörden , Moor 1 tegen de Elbe. Eckhart heeft de verdienste om de 700-800 plaatselijk geteelde rassen te hebben verzameld en biologisch verder te hebben geteeld. Finkenweder Herbstprinz is een van zijn favoriten.

In de Elbestreek bij Hamburg is Jork een belangrijk onderzoekscentrum.

Eckhart is een indrukwekkende verschijning, precies een profeet. Rijzige gestalte, grote baard en wolkende haren. Hij spreekt daarenboven zeer goed Nederlands.

Wie meer wil weten verwijs ik naar:  www.boomgaardenshop.de

In Polen is de uitbreiding het sterkst. De nieuwe bedrijven zijn topbedrijven en voor het grootste gedeelte bio!

Polen wordt in Europa nr 1 wat blauwbessen betreft.

Harm meldde dat de biovruchten het eerst de deur uitgingen.

Gevraagd  naar zijn mening omtrent bioblauwbessen kregen we van Harm een eerlijk antwoord. Zelf heeft hij 22 Ha in openlucht en 2 Ha in serre.

De meerprijs van biovruchten  is voor de teler 10 à 20 %.  De minderopbrengst, financieel gezien, bedraagt echter 30 %. Voor een groot stuk komt dit door het wiedwerk, dat ook betaald moet worden.

In Nederland moet men het eerder van de verlate teelt hebben. Elliott was lange tijd het laatste ras, maar in mindere zomers  laat de smaak te wensen over.

Sinds een paar jaar zijn er 2 nieuwe, zeer late rassen: Liberty en Aurora. Liberty valt op door een uitstekende smaak. Over Aurora zijn de meningen meer verdeeld. Maar 2 jaar is te vroeg voor een oordeel.

Alle aanvoer wordt direct tot op 2 °C gekoeld.

Dan volgt de verpakking, met wel 20 verschillen dozen, al naar de verkoopsketen. Een van de nieuwe verpakkingsmogelijkheden is de topseal. Deze gesloten verpakking verlengt het uitstalleven met 3 à 5 dagen.

In de verpakkingshal is het steeds 12 °C, warm in de winter en lekker fris in de zomer.

Mijn bedenkingen: in onze moderne tijden is het zo dat de boer maar weinig vrucht haalt uit zijn arbeid. De kost voor de consument wordt veel meer bepaald door de verdere schakels. Overal hoor je over de hogere prijzen voor land – en tuinbouwproducten. Het aandeel voor de primaire voortbrenger is echter gering en wellicht een nuloperatie, als je de gestegen kosten mee incalculeert. Naast de boer zijn er nog 4 mensen die op basis van zijn product hun kost verdienen.

Zowel de rode bessenfabriek als het blauwbessencollectief hebben meer touwtjes in handen. Maar dan moet je wel over kapitaal ( en spirit) beschikken.