40 Jaar Red de Voorkempen

24 okt. Viering in het Kasteel van Schoten

Ook Aleide en ik hebben veel herinneringen aan ‘Red de Voorkempen’.

Aan de basis lag Marcel Verbruggen van ’s Gravenwezel, de toen al jaren bekende natuurfotograaf en filmman voor de TV. We zagen in 1969 zijn aanklacht o.a. tegen het vellen van de ‘kathedraaldreef’ (machtige beukendreef) van het kasteel van ’s Gravenwezel.

In onze gemeente hadden we de oude linden van de ‘Lindedreef’ zien sneuvelen, alhoewel ‘Natuur en Stedenschoon’ schreef dat zij ‘gered’ waren.

Marcel Verbruggen kwam enkele keren spreken voor onze, in 1966 opgerichte afdeling ‘De Wielewaal Voorkempen’.

Een paar keer had ik het genoegen hem te mogen inleiden. Een paar van zijn dochters waren medereiziger op de eerste busuitstap die wij in 1969 met de natuurgidsen en leden van het Nationale Werk De Ster, een vegetariërsbond, inrichtten naar het biobedrijf van André Spillebeen te Zwevegem en het natuurreservaat ‘De Blankaart’ te Woumen.

In 1970 lanceerde de BRT de actie “Plant de Boom”. Ten alle kante werden hiervoor Groencomités opgericht. Ik werd voorzitter van het ‘Groencomité Halle-Kempen’. Als raadsman vroegen we NN, ingenieur van Waters en Bossen voor onze streek. De gemeente vatte het plan op voor de aanleg van een gemeenteparkje. Wij betrokken er de heer en mevrouw De Belder bij van het Arboretum te Kalmthout. Zij kwamen verschillende keren naar Halle. Het werden voornamelijk laanaanplantingen met de schoolkinderen..

In ’t totaal hielden we 3 Boomplantacties. De laatste op de Koekoekdreef met de Judogroep van François Van Haesendonck, die onlangs overleden is.

We hadden de naam gewijzigd in ‘Leefmilieu Halle-Kempen’ en waren o.a. actief tegen de aanleg van de Ethyleenleiding van Air Liquide. Hierbij kregen we de daadwerkelijke steun van de heer Tropato, die zich bij ons aansloot. Hij had toen zijn buitenverblijf in het hoevetje tegenover ‘Het Boshuisje’ dat nu het ‘Bezoekerscenrtrum van Zoerselbos’ is.

De heer Tropato trok met een alternatief plan voor aanleg langs de autoweg en langs openbare wegen naar Brussel.

Het wonder geschiedde: alhoewel in het staatsblad het K.B. verscheen voor aanleg door de privégronden, werd de leiding toch aangelegd langs het alternatieve trachee!

Achteraf vernamen we dat de heer Tropato eigenlijk handelde in opdracht van een Lichtensteinse Immobiliënmaatschappij met 8 Ha ter plaatse.

De betrekkingen met het gemeentebestuur werden danig vertroebeld door de actie voor het gaaf houden van de Schijnvallei en het weren van een Ambachtelijke Zone.

Na de bewustmakings artikelen in verband met het duwvaarttrachee van Paul Staes in Het Nieuwsblad en De Standaard, gingen de actiecomités samenwerken in ‘Red de Voorkempen’

Van historische betekenis voor Velt dan, zou een vergadering van eind 1972 worden in De Reinaert te Sint-Job –in-’t- Goor.

Aleide bracht de idee naar voor om in de Voorkempen de biologische tuiniers samen te brengen om van elkaar te leren.

Alois Schoenmaeckers, journalist van Het Nieuwsblad-De Standaard maakte dadelijk een afspraak.

Van onze kant lieten we er geen gras over groeien en nodigden we Luc Chaltin, auteur van een boekje over biologisch tuinieren uit voor een voorlichtingsvergadering op 1 februari 1973 in De Lusthof te Halle. Aloïs Schoenmaekers kon zowel 1 als 23 februari aankondigen in zijn artikel. Gevolg: er kwamen maar eventjes 170 geïnteresseerden opdagen voor Luc Chaltin!

Drie weken later op 23 februari 1973 planden we de stichtingsvergadering van een tweede groep biotuiniers: ‘Vrienden van de Biologische Land -en Tuinbouw Voorkempen’. We hadden tuinarchiteckt Jos Ratinckx van Schilde aangezocht voor het voorzittersschap.

Als gevolg op het artikeltje van de heer Schoenmaekers kwamen er reacties vanuit het ganse Vlaamse land o.a. van beide, bestaande, West-Vlaamse groepen, waarvan we al lid waren: ‘Natura Sanat’ van Sint-Kruis-Brugge, meer macrobiotisch gericht en van ‘De Vrienden van de biologische Land- en Tuinbouw vzw’ te Beveren Roeselare. We trokken met een delegatie naar Roeselare voor nadere afspraken. Gevolg: de stichter-voorzitter Omer Van Deursen en Georges Esprit kwamen naar Halle op de stichtingsavond met hun dia’s en embleem de Zonnebloem. Ze hadden immers hun basis op het Zonnebloemhof van Georges Esprit, een vroegere vlaskoopman te Beveren Roeselare. Er was een natuurvoedingswinkeltje. Dit was de inspiratie voor Fik Seymus om op zijn pas gekochte hoeve op ‘De Keer ‘ te Ranst, eveneens een natuurvoedingswinkel op te zetten.

De actie van ‘Red de Voorkempen’  tegen het Duwvaartkanaal werd zeer zichtbaar door de sticker “Duwvaart, moord op de Kempen” van Piet Tibos, drukker, kunstenaar te Oelegem.

Met onze Peugeot familiale reed ik in de Bloemenstoet van Wommelgem met de reuzengrote stickers door Piet Tibos gemonteerd  op een raamwerk boven de aan elkaar gezette 2,5 m lange bagagedrager.

We oogsten nogal wat applaus, een teken dat de antiduwvaartactie in wijdere kringen aansloeg.

Anderzijds was er de creativiteit van pater jezuïet Luc Versteylen. Hij wist de jeugd te mobiliseren en bracht er schwung in met zijn creatieve benamingen.

Anderzijds ontstonden in 1973 nog verschillende andere bio-afdelingen: als nr 3 Vrienden van de Biologische Land - en Tuinbouw Pajottenland en verder St–katelijne-Waver, Het Waasland, Geel, Turnhout en Limburg. Op diverse plaatsen werd samen vergaderd om als groep te gaan samenwerken.

Uiteindelijk zorgde West-Vlaanderen voor nieuwe statuten en werd de Vereniging voor Ekologische Land – en Tuinbouw, vzw opgericht bij ons thuis te Halle-Kempen op 20 januari 1974.

De begaafde Jan Heyman, tuinbouwleraar te Roeselare, werd de algemene voorzitter en ik de landelijke secretaris. Bijna 10 jaar bleef het Landelijk Secretariaat hier gevestigd.

Na de “Doemeling” van 2 februari 1974, hield Luc Versteylen ’s avonds de inleidende toespraak op de 1ste ‘Grote Ekologische Avond’ in de grote zaal Elckerlijck op de Frankrijklei. De zaal van 800 plaatsen liep bijna vol!

De viering in het kasteel van Schoten, na een korte inleiding door voorzitter Jef Rombouts, bestond in een interview van Paul Staes met de 84 jarige Marcel Verbruggen, die vertelde over zijn beginjaren.

Aan Marcel Verbruggen  werd terecht de eerste ‘dwarsligger’  -de prijs voor verdiensten- van ‘Red de Voorkempen’ uitgereikt.

DE FOTO’S VAN ALEIDE

1. Luc Melis, secretaris Red de Voorkempen

2. Fons Mees, de eeuwige ‘Groene Fietser’

3. Marcel Verbruggen

4. Het interview

5. De dwarsligger

6. Marcel Verbruggen met de Hedenkingsbrochure en de ‘Groene Dwarsigger’.

7. Publiek

8. Publiek

9. Publiek, op de voorgrond mevrouw Verbruggen