40 Jaar Red de Voorkempen

24 okt. Viering in het Kasteel van Schoten

Ook Aleide en ik hebben veel herinneringen aan ‘Red de Voorkempen’.

Aan de basis lag Marcel Verbruggen van ’s Gravenwezel, de toen al jaren bekende natuurfotograaf en filmman voor de TV. We zagen in 1969 zijn aanklacht o.a. tegen het vellen van de ‘kathedraaldreef’ (machtige beukendreef) van het kasteel van ’s Gravenwezel.

In onze gemeente hadden we de oude linden van de ‘Lindedreef’ zien sneuvelen, alhoewel ‘Natuur en Stedenschoon’ schreef dat zij ‘gered’ waren.

Marcel Verbruggen kwam enkele keren spreken voor onze, in 1966 opgerichte afdeling ‘De Wielewaal Voorkempen’.

Een paar keer had ik het genoegen hem te mogen inleiden. Een paar van zijn dochters waren medereiziger op de eerste busuitstap die wij in 1969 met de natuurgidsen en leden van het Nationale Werk De Ster, een vegetariërsbond, inrichtten naar het biobedrijf van André Spillebeen te Zwevegem en het natuurreservaat ‘De Blankaart’ te Woumen.

In 1970 lanceerde de BRT de actie “Plant de Boom”. Ten alle kante werden hiervoor Groencomités opgericht. Ik werd voorzitter van het ‘Groencomité Halle-Kempen’. Als raadsman vroegen we NN, ingenieur van Waters en Bossen voor onze streek. De gemeente vatte het plan op voor de aanleg van een gemeenteparkje. Wij betrokken er de heer en mevrouw De Belder bij van het Arboretum te Kalmthout. Zij kwamen verschillende keren naar Halle. Het werden voornamelijk laanaanplantingen met de schoolkinderen..

In ’t totaal hielden we 3 Boomplantacties. De laatste op de Koekoekdreef met de Judogroep van François Van Haesendonck, die onlangs overleden is.

We hadden de naam gewijzigd in ‘Leefmilieu Halle-Kempen’ en waren o.a. actief tegen de aanleg van de Ethyleenleiding van Air Liquide. Hierbij kregen we de daadwerkelijke steun van de heer Tropato, die zich bij ons aansloot. Hij had toen zijn buitenverblijf in het hoevetje tegenover ‘Het Boshuisje’ dat nu het ‘Bezoekerscenrtrum van Zoerselbos’ is.

De heer Tropato trok met een alternatief plan voor aanleg langs de autoweg en langs openbare wegen naar Brussel.

Het wonder geschiedde: alhoewel in het staatsblad het K.B. verscheen voor aanleg door de privégronden, werd de leiding toch aangelegd langs het alternatieve trachee!

Achteraf vernamen we dat de heer Tropato eigenlijk handelde in opdracht van een Lichtensteinse Immobiliënmaatschappij met 8 Ha ter plaatse.

De betrekkingen met het gemeentebestuur werden danig vertroebeld door de actie voor het gaaf houden van de Schijnvallei en het weren van een Ambachtelijke Zone.

Na de bewustmakings artikelen in verband met het duwvaarttrachee van Paul Staes in Het Nieuwsblad en De Standaard, gingen de actiecomités samenwerken in ‘Red de Voorkempen’

Van historische betekenis voor Velt dan, zou een vergadering van eind 1972 worden in De Reinaert te Sint-Job –in-’t- Goor.

Aleide bracht de idee naar voor om in de Voorkempen de biologische tuiniers samen te brengen om van elkaar te leren.

Alois Schoenmaeckers, journalist van Het Nieuwsblad-De Standaard maakte dadelijk een afspraak.

Van onze kant lieten we er geen gras over groeien en nodigden we Luc Chaltin, auteur van een boekje over biologisch tuinieren uit voor een voorlichtingsvergadering op 1 februari 1973 in De Lusthof te Halle. Aloïs Schoenmaekers kon zowel 1 als 23 februari aankondigen in zijn artikel. Gevolg: er kwamen maar eventjes 170 geïnteresseerden opdagen voor Luc Chaltin!

Drie weken later op 23 februari 1973 planden we de stichtingsvergadering van een tweede groep biotuiniers: ‘Vrienden van de Biologische Land -en Tuinbouw Voorkempen’. We hadden tuinarchiteckt Jos Ratinckx van Schilde aangezocht voor het voorzittersschap.

Als gevolg op het artikeltje van de heer Schoenmaekers kwamen er reacties vanuit het ganse Vlaamse land o.a. van beide, bestaande, West-Vlaamse groepen, waarvan we al lid waren: ‘Natura Sanat’ van Sint-Kruis-Brugge, meer macrobiotisch gericht en van ‘De Vrienden van de biologische Land- en Tuinbouw vzw’ te Beveren Roeselare. We trokken met een delegatie naar Roeselare voor nadere afspraken. Gevolg: de stichter-voorzitter Omer Van Deursen en Georges Esprit kwamen naar Halle op de stichtingsavond met hun dia’s en embleem de Zonnebloem. Ze hadden immers hun basis op het Zonnebloemhof van Georges Esprit, een vroegere vlaskoopman te Beveren Roeselare. Er was een natuurvoedingswinkeltje. Dit was de inspiratie voor Fik Seymus om op zijn pas gekochte hoeve op ‘De Keer ‘ te Ranst, eveneens een natuurvoedingswinkel op te zetten.

De actie van ‘Red de Voorkempen’  tegen het Duwvaartkanaal werd zeer zichtbaar door de sticker “Duwvaart, moord op de Kempen” van Piet Tibos, drukker, kunstenaar te Oelegem.

Met onze Peugeot familiale reed ik in de Bloemenstoet van Wommelgem met de reuzengrote stickers door Piet Tibos gemonteerd  op een raamwerk boven de aan elkaar gezette 2,5 m lange bagagedrager.

We oogsten nogal wat applaus, een teken dat de antiduwvaartactie in wijdere kringen aansloeg.

Anderzijds was er de creativiteit van pater jezuïet Luc Versteylen. Hij wist de jeugd te mobiliseren en bracht er schwung in met zijn creatieve benamingen.

Anderzijds ontstonden in 1973 nog verschillende andere bio-afdelingen: als nr 3 Vrienden van de Biologische Land - en Tuinbouw Pajottenland en verder St–katelijne-Waver, Het Waasland, Geel, Turnhout en Limburg. Op diverse plaatsen werd samen vergaderd om als groep te gaan samenwerken.

Uiteindelijk zorgde West-Vlaanderen voor nieuwe statuten en werd de Vereniging voor Ekologische Land – en Tuinbouw, vzw opgericht bij ons thuis te Halle-Kempen op 20 januari 1974.

De begaafde Jan Heyman, tuinbouwleraar te Roeselare, werd de algemene voorzitter en ik de landelijke secretaris. Bijna 10 jaar bleef het Landelijk Secretariaat hier gevestigd.

Na de “Doemeling” van 2 februari 1974, hield Luc Versteylen ’s avonds de inleidende toespraak op de 1ste ‘Grote Ekologische Avond’ in de grote zaal Elckerlijck op de Frankrijklei. De zaal van 800 plaatsen liep bijna vol!

De viering in het kasteel van Schoten, na een korte inleiding door voorzitter Jef Rombouts, bestond in een interview van Paul Staes met de 84 jarige Marcel Verbruggen, die vertelde over zijn beginjaren.

Aan Marcel Verbruggen  werd terecht de eerste ‘dwarsligger’  -de prijs voor verdiensten- van ‘Red de Voorkempen’ uitgereikt.

DE FOTO’S VAN ALEIDE

1. Luc Melis, secretaris Red de Voorkempen

2. Fons Mees, de eeuwige ‘Groene Fietser’

3. Marcel Verbruggen

4. Het interview

5. De dwarsligger

6. Marcel Verbruggen met de Hedenkingsbrochure en de ‘Groene Dwarsigger’.

7. Publiek

8. Publiek

9. Publiek, op de voorgrond mevrouw Verbruggen

Mechelse Veilingen    Proefstation

 Sint-Katelijne-Waver

Met de Okra afdeling van het dorp eerst naar de Mechelse Veilingen.

We gingen direct een kijkje nemen op de veilingzaal. Het is najaar en er is weinig activiteit. Slechts 2 klokken in werking. We zagen verkoop van witloof en tomaten.

Simultaan veilt men ook de producten uit de andere veilingen: Hoogstraten, Roeselare, Brava (Kampenhout-Zellik) , Herk-de- Stad en St.- Niklaas (Profuco).

Met de gevorderde informatica is het ook mogelijk van op het eigen kantoor aan te kopen.

Historie: In 1950 ontstond de ‘Mechelse Tuinbouwveiling SV’.

In 1963 kwam ernaast, maar gescheiden door een muur, de ‘Centrale voor Glasgroenten’.

Op 1 jan. 1994 kwam het tot een fusie.

De huidige naam kwam er in 2003 ‘Mechelse Veilingen’

Ze zijn de grootste veiling voor tuinbouwproducten in Europa. De oppervlakte beslaat 50 Ha of 100 voetbalvelden.

De gids noemde de top 10 van de meest verhandelde groenten: 1. Tomaten  2. Kropsla  3. Paprika  4. Bladsla’s (o.a. eikenbladsla) 5. Komkommers  6. Prei  7. Aubergines    8.Bloemkool  9. Veldsla  10. Asperges.

Bij de rondgang kwamen we in reusachtige loodsen.

Bij de beëindiging van het bezoek krijgt iedereen nog een bakje Flandria trostomaten met de bede: “leg nooit tomaten in de koelkast”.

Je weet wel: “Flandria is niet van gisteren maar van vandaag”.

Voor de zeer fijne lunch naar ‘Restaurant Katelijne’ op de markt: soep, varkenshaasje met kroketten, bavarois en koffie.

Daarna met gids verkenning van de streek met eindpunt ‘Proefstation voor de Groenteteelt’ op zijn nieuwe locatie aan de Duffelse steenweg, met 1 Ha onder glas en 5 ha buitenteelt.

Toen ik bij het naar huis rijden de medereizigers aankondigde dat er een verslag kwam op de blog, was ik toch verwonderd dat slechts 3 op de 40 over internet beschikten.

Zie de foto’s van Aleide

De veilingklokken

Met het veiligheidsfrakje in een hall

Coeur de boeuf tomaat die van binnen naar buiten rijpt.

Idem

Trostomaten

Reuzenhall

Het bakje Flandria trostomaten

De fijne maaltijd in restaurant Katelijne op de markt

Eric, de buschauffeur wist veel te vertellen

VERVOLG

De vrouwelijke gids voor groep 2

Plasje trappen: ontsmetting voor het binnengaan

Groep 1 in de grote werkruimte

Buitenproeven

Asperge onder tunnel rendeert beter dan vollevelds. Deze asperges profiteren van de buizen eronder met trestwarmte.

Men beproeft o.a. nieuwe tomatenrassen

Sla in de grond

Sla in goten die regelmatig iets wijder worden gelegd voor meer groeiruimte

De gids toont de goede beworteling

Portes ouvertes Verger conservatoire régional    Villeneuve d’Ascq

Vorige zaterdag reed ik met Louis Eelen naar Wevelgem om Pierre De Meulenaere op te pikken.

Ik had twee appelrassen mee waarvan de enten meer dan tien jaar terug in de boomgaard verzameld werden op aanraden van een paar croqueurs van Nord Pas-de-Calais.

We waren bij de eerste rondleiding.

Mij viel op hoe men de draagtakken zo horizontaal mogelijk tracht te kweken en hoe men op ongeveer 3,5 m de koptak afzet op een horizontale tak. De onderstam is hier MM106, een middelmatig sterke groeier.

Onder de deelnemers waren er verschillende gezinnen met jonge kinderen. Mijn mes heeft uitstekend dienst gedaan om appelen te proeven. Steeds kwamen de kinderen aandraven met nieuwe vruchten. De vorige weekdagen had men scholen ontvangen. Misschien wilden de ouders nu ook een kijkje komen nemen?

Terug te Wevelgem maakten we een rondgang in zijn boomgaard. Een kale plek in de stam vult hij op door er een ent te plaatsen. Pierre is de Vlaamse vertegenwoordiger van de croqueurs. Zijn materiaal stond klaar voor een tentoonstelling  ’s anderendaags te St. Omer.

POMEXPO Salon pomologique Espace Concorde te Villeneuve D’Ascq. Op zat. 14 en zondag 15 nov. van 10 tot 18 u.  Deze happening gaat om de twee jaar door. Na twee maal in een soort Bokrijk, komt men terug naar de stadshallen.

Niet alleen fruit maar ook typische groenten en streekproducten komen aan bod.

Wie zondag komt kan om 15 u gaan luisteren naar prof Dr Marc Lateur, de verantwoordelijke voor de fruitcollecties van CRA de Gemboux: "Mon jardin fruitier sans pesticides".

FOTO’S

Let op de geknotte boom naast de gids. Een gedeelte van het gezelschap. Pierre is de man met de pet en Louis heeft een zonnebril op.

De gids

Men laat de bomen niet te hoog worden. Men streeft er naar zoveel mogelijk horizontale takken te bekomen.

Reinette de Flandre, boom

Reinette de Flandre, een lekkere appel

Bij Pierre De Meulenaere te Wevelgem. Zijenting.

Kweeperen Champion, bij mijn weten een van de gezondste kweeperen omwille van het dikke, leerachtige blad.

Vruchten

Mijn medereizigers Pierre en Louis

Pomoloog op de fruithappening

zo 18/10

Het Regionaal Landschap Vlaamse Ardennen richt elk najaar een fruithappening in, telkens in een van de aangesloten gemeenten. Vorig jaar was dit Zwalm; dit jaar te Sint-Lievens- Houtem. Voor de intercommunale is het de start voor hun initiatieven. Zie www.rlva.be

Ik ben er al een viertal keer als gast gevraagd.

Ik ga er graag naar toe voor de gemoedelijke contacten met fruitgeïnteresseerden en kennissen. Telkens komt er veel volk op af, een doorsnee van de bevolking. Velen met herinneringsbeelden aan fruit uit hun kinderjaren en plannen voor aanplanting. Soms voor een paar hoogstammen in hun tuintje. Ik heb het werkje van Willy Mahieu ‘Appels en Peren Laagstammen van A tot Z’ aangeprezen. Tot mijn vreugde zijn er toch al personen die dit boekje kennen. Verschillende hebben vruchten bij ter determinering, wat leidt tot boeiende gesprekken.

Er zijn fruitstanden van het Regionaal Landschap zelf, van de NBS en van Jacques Bosschaerts. Ik hoorde verwonderde uitroepen “Ik wist niet dat er zoveel verschillende soorten zijn.” Binnen was er een entstand en buiten een snoeidemonstratie. Verder standen van Velt , Natuurpunt en van de Compostmeesters en nog verschillende meer commerciële standen. ’s Namiddags kwam Yves Hendrickx spreken over kleinfruit.

Buiten werkte de sapmobiel van de jonge Thijs Tanghe van Oedelem. www.houtlandsetuinsappen.be

Aan de toog serveert men het nieuwe streekbier ‘Steenuilke’ op initiatief van RLVA in het kader van een ruimere actie rond deze bijzondere vogel.

Het RLVA levert puik werk voor de streek. Hun werk op fruitgebied is uniek onder de RL organisaties.

FOTO’S

Stand van de NBS met Georges Cooman en Patrick Heyerick. De man rechts heeft een paw-paw in zijn hand

Entstand

Paul Haustraete van RLVA, die mij destijds aantrok, op hun fruitstand.

De sapmobiel van Thijs Tanghe

Idem

Idem

Uw dienaar op de stand, foto van Geert Van de Wiele, blogkennis, die ik er met zijn jong gezin persoonlijk kon ontmoeten.

WILMA danig belaagd

Op ma. 12 oktober Wilma geplukt. Het was meer dan nodig als je de foto’s ziet. Blijkbaar valt ze ook in de smaak van allerhande belagers. In dit geval verdenk ik meer de mezen. Misschien ook merels, die ik echter niet meer zie. Die morgen hoorde ik wel hun angstkreten.

Wilma is een interessante winterpeer van Willy Mahieu van Jabbeke, auteur van Appels en Peren, Laagstammige Fruitbomen van A tot Z. Lezers van de blog weten dat ik dit een onmisbaar boekje vind voor de fruitliefhebber.

De auteur beschrijft Wilma aldus.

Schurftgevoeligheid: 1-2.  Hij onderscheidt 4 categorieën 1 (weinig) tot 4 (zeer gevoelig).                                    ‘Sappige, grofvlezige, bewaarbare winterpeer met zeer goede smaak. Groenbruin en licht hobbelig. Vruchtbaar. Matige groeikracht. Vraagt zonnige standplaats, niet voor koude, natte gronden. Heel geschikt voor haagvorm. Erg mooie herfstkleur. Pluktijd : vanaf half oktober. Eetrijp: vanaf januari tot maart.Om opeenvolgende rijpheid te verkrijgen, vanaf januari met kleine hoeveelheden in de huiskamer brengen.’

Op foto 1 zie de tweestippige variant van het Aziatische  lieveheerbeestje, dat fruit niet versmaadt.

NBS Symposium Alden Biesen & Ecodroom Rivierenhof

Het symposium van Europom wilde ik niet missen.

Eerst hield Eddy Vets zijn literair-historische, natuurbeschrijvende lezing ‘De Boomgaard: een biotoop voor mens en dier’.

Daarna was het de beurt aan Paul Van Laer.

Eerst vertelde hij dat hij na 23 jaar onderzoek en veredelingswerk bij Jo Nicolaï overstapt naar de Nationale Boomgaardenstichting. De NBS krijgt er een waardevolle medewerker bij!

Hij bracht een zeer gestoffeerde powerpoint-presentatie: ’Mogelijkheden van lokale variëteiten voor fruittuin, boomgaard en landschap’

Dan spoedde ik mij naar het Rivierenhof in Deurne voor de ‘Ecodroom’ happening, ingericht door de Provincie van 13u tot 17u30.

Op de lange, brede middendreef vond je de ene stand naast de andere. Schuin tegenover ons stond de stand van Wervel ‘Werkgroep voor een Rechtvaardige en Verantwoorde Landbouw vzw’

Christof had de NBS-stand opgezet met een reeks appel – en perenrassen.

We deelden sterappeltjes uit. Het blijkt nog steeds een vrij bekende appel te zijn.

Wij merkten wel op dat men bv van een Reinette Hernaut meer en langer plezier zal hebben.

De personen met beperkte ruimte wezen we op de mogelijkheid van haagaanplanting van fruitbomen (1m van elkaar) en op het zeer interessant boekje van Willy Mahieu: ‘Appels en Peren. Laagstammige fruitbomen van A tot Z'

Christof heeft aldus 70 appels en 70 peren aangeplant.

Ondanks het overtrokken weer kwam veel volk opdagen. De provincie had gezorgd voor tentjes voor in geval van nood. De regen bleef gelukkig weg tot na afloop om half zes. De afbraak gebeurde wel in de regen.

FOTO’S

Eddy Vets

Paul Van Laer

Ecodroom

Sterappels

Reinette Hernaut

Reinette de Waleffe, het laatste door de Universiteit van Gemboux aanbevolen ras. Dit was een ontdekking voor een familie met dezelfde naam die langs kwam.

Duitsers waren dan weer verrast om er Karin Schneider aan te treffen.

Merels en het Geel

Er zijn precies veel minder merels. Begin juli was mij al opgevallen dat er veel minder indringers waren in mijn fruitkooi en dat dit haast allemaal oude, mannelijke merels waren. In vorige jaren waren dit haast uitsluitend jonge vogels.

Het is normaal dat je in augustus de merels niet aantreft op het fruit, want dan ruien ze en hebben ze eiwitrijker voedsel nodig. Je ziet ze dan ook veel minder.

In september komen ze weer mee-eten van de herfstframbozen en vooral van de druiven. Dit was dit jaar zo goed als niet het geval.

Op Europom te Alden Biesen ontmoette ik een fruitvriend. Hij had in een krant gelezen over ‘Het Geel’ bij vogels.

Zijn de merels er het slachtoffer van geworden?

In WIKIPEDIA vond ik het volgende:

Het geel, veroorzaakt door Trichomonas gallinae uit het trichomonas geslacht, is een parasitaire protozoa aandoening van de bovenste luchtwegen die vooral zangvogels treft. Meestal komt het bij duiven voor door onderling snavelcontact. Zo nu en dan kunnen ook roofvogels en uilen geïnfecteerd worden als zij besmette prooien eten. Uiterlijk ziet het er uit als een kazig abces in de keelholte, de vogels komen in ademnood en sterven door verstikking of voedseltekort.

De houtduiven zijn in onze omgeving nog even talrijk, maar op dit ogenblik minder schadelijk dan in het voorjaar en vroege zomer.

Verder lees ik dat de ziekte opgedoken is in Nederland en dat in Duitsland al duizende zangvogels gestorven zijn.

Wie weet meer?

Ik heb er bij ons nog niets over gelezen.

EUROPOM 2009

Dit jaar richt Vlaanderen weer de internationale fruittentoonstelling EUROPOM in; dit keer weer in het machtige kader van het slot van de Tempeliers te Alden Biesen. Ik was onder de indruk van al het mooie dat hier opgebouwd werd. Jeanpierre vertelde dat hij al een week in het getouw was. Hij had een pleister op zijn voorhoofd; het gevolg van een valpartij met zijn fiets. Speelde vermoeidheid een rol?

Vandaag een ganse dag Europom. De eersten die ik tegenkwam was een trio uit West-Vlaanderen  met Pierre De Meulenaere uit Wevelgem, alle drie Veltleden en beslagen fruitliefhebbers.

Vervolgens leerde ik Leo Aerts uit Mortsel kennen. Zijn zus had stenen van een bepaalde pruim uit Amerika meegebracht : de Beach plum (Prunus maritima), een pruimensoort die groeit aan de oostkuststaten van de Verenigde Staten. Je kan er uitgebreid over lezen in ‘Uncommon Fruit for Every Garden’ van de Amerikaanse auteur Lee Reich, vroeger reeds besproken.

Vervolgens kwam ik Paul Bekaert tegen van ‘De Kiem’, natuurvoedingswinkeltje aan de uitgang van Xaverius in Borgerhout. Hij kan nu voor een profeet doorgaan met witte manen en baard. Hij combineert een talenkennis met een fruitkennis. Hij bezorgde mij o.a. een vrucht van de perzik Sanguine de Savoie, aan de buitenkant niets bijzonders, maar binnenin rood. Nog te savoureren.

De verrassing van de dag was het terugzien van de 85 jarige Henk Houtman, sterkmaker van POM Noord Holland. Zij hebben er een stand samen met de Noorderlijke  Pomologische Vereniging. Dank zij Ria Olyslagers heb ik zeer recent hun kwartaalblad ‘leren kennen, echt een knap fruittijdschrift. Ik vernam dat POM graag met NVP wil gaan samenwerken om dit blad samen uit te geven. Het zou alleen nog een versterking zijn.

Een speciale man in de fruitwereld is Friedrich Renner van ‘Gesellschaft für Pomologie und Obstsortenerhaltung Bayern’. Zelf heeft hij een zevenhonderdtal rassen. Zijn tuin ligt op 450 m hoogte en hij vertelde dat de peer Comtesse de Paris er niet altijd voldoende uitrijpt.

En tenslotte op de stand van het Duitse ‘Pomologen- Verein E.V.’ trof ik Jacques Bosschaerts van Mortsel aan, een pionier van bij ons. Hij heeft zijn fruitaanplanting ook op Kempische zandgrond, en hij heeft, net als ik, dit jaar maar een beperkte appeloogst.

FOTO’S

EUROPOM 2009

Alden Biesen

Ludo Royen, stichter-voorzitter van de in 1984 opgerichte Nationale Boomgaardenstichting, 25 jaar terug. Straks verschijnt ‘Pomologia’ nr 100

In het midden de drie West-Vlamingen, met in hun midden Pierre De Meulenaere (met witte pet)

Henk Houtman van POM (links) Middenbeemster

Leo Aerts uit Mortsel

Johan Baecke in ernstig gesprek op de leifruitstand

Friedrich Renner, der Bayer

Jacques Bosschaerts, de fruitpionier uit Mortsel

VERVOLG  2

Ashmead’s Kernel

Vruchten.  Van de allerlekkerste Engelse appels

Giant Prune

Vruchten

Imperial Epineuse

Vruchten

Delicious

Vruchten

Fotheringham

VERVOLG   3

Vruchten  Fotheringham  Onbekend, maar hum! Lekker.

Old Green Gage, de Engelse naam voor Reine Claude Verte

Vruchten  De allerfijnste smaak

Cambridge Gage

Vruchten  Aanbevolen

We passeren een kweeaanplanting

Vruchten

Je kan er met een treintje rijden

De fruitmand van Jeanpierre is weer gevuld voor de terugweg!

Hier eindigt een uitgebreid verslag over deze onvergetelijke NBS-reis.

Een proficiat aan Jeanpierre Billen van Hoeselt voor het uitkienen en begeleiden van deze reis en met een gevoel van warme dank voor al het mooie dat we weer konden zien en beleven.

Het was weer een zeer toffe groep.

Engeland laatste Dag  Laatste Stop

BROGDALE FARM   National Fruit Collection

Brogdale – de grootste fruitcollectie van de wereld-  heeft de laatste paar jaar een opmerkelijke gedaantewisseling ondergaan: nu een brede inkom en een heuse ‘Market Place’ met enkele winkeltjes en een veel aantrekkelijker restaurant.

We hebben eerst de laatste lunch van de reis en dan worden we in de collecties gegidst door Joan Morgan, de auteur van ‘The Book of Apples’ en ‘The new Book of Apples’, een grotere autoriteit kunnen we ons niet dromen.

Van de meer dan 2000 appels, de 500 peren en de 350 pruimen kan je er steeds maar enkele van nabij bekijken. (Daarnaast heeft men nog een uitgebreide bessencollectie) Sommige rassen zijn volledig voorbij.

De late pruimen bv waren nog volop te beoordelen.

 De fruitstand op the market place

Fruitstand

Lunch buffet

Joan Morgan met Jeanpierre en Fons

Bij de peren

Peer Rogue red

Vrucht Rogue red

Beurré Sterckmans

Vrucht Beurré Sterckmans

Holstein Cox

VERVOLG   1

Vrucht Holstein Cox

Sturmer Pippin

Vrucht  Sturmer Pippin In de lente een lekkere appel

Lane Prince Albert

Vrucht  Lane Prince Albert, resistent tegen schurft

Bramley’s Seedling

Vruchten Bramley’s Seedling

Catshead

Vruchten

Engeland laatste Dag

De Hatton Fruit Garden te East Malling

Onze eerste stop.

Deze tuin werd als demonstratietuin aangelegd door de toenmalige directeur van het East Malling Research Station Dr. Ronald Hatton en opgeplant in 1944/1945.

De tuin is ommuurd aan 3 zijden. Enkel de zuidkant is open.

Het steenfruit tegen de muren is al lang verdwenen. Een gedeelte van de peren werd heraangelegd.

Deze tuin wordt slechts eenmaal per jaar opengesteld voor het publiek.

De NBS staat er op een goed blaadje. In 1997 en 1998 werden we er gegidst door Brian Self, een vroegere onderdirecteur en een grote naam op fruitgebied in Engeland. In 1997 was er wel geen fruit: alles bevroren!

De huidige tuinverantwoordelijke, een mevrouw en duivel doet al in de tuin was zo bereidwillig om ons te ontvangen. Nu deze plaats geprivatiseerd is moet zij het doen met zeer weinig middelen.

De foto’s spreken voor zichzelf.

Johan Baecke, de leifruitspecialist van NBS –volgend weekend heeft hij een eigen stand op Europom te Alden Biesen- buigt zich onderzoekend in een boom.

NBS Engeland 28/08 Laatste Avond

We hadden nog een gezellige avond samen. Eddy Maesen was jarig en we hadden nog een cadeautje - aangeschaft in Wedgewood als waardering voor onze reisleider Jeanpierre Billen – te overhandigen.

FOTO’S

Fons met de verjaardagskaart voor Eddy

De jarige Eddy

Carine en Eddy

Eddy en Fons

Ria aan ‘t woord

Antoine aan ‘t woord

Jeanpierre genoot er van

Rita en Guy

Johan en ik

VERVOLG

In de mood

Mopnique …

Ingolf en Antoine

Jeanpierre en de chauffeur

Ria en Griet van de Noorderlijke Pomologische Vereniging (Ned.)

Tony en Paul uit Nederweerdt

Nog deelnemers

Harry en Johan

Nog napraten

NBS DAG 6 (28/08) De ganse dag Wisley

We logeren heel dichtbij in Holiday Inn van Guildford.  Gewoonlijk was het vertrekuur 8 u. Nu kunnen we gerust een uur langer slapen.

We beginnen met een gegidste wandeling.

Men heeft er de vermeend uitgestorven Wollemia nobilis, aangeplant, net als in meerdere botanische tuinen (Meise, Kalmthout, Plantentuin  univ. Gent).

Deze conifeer werd in 1994 ontdekt op een geheimgehouden plaats in Australië. Men waande de soort al minstens 2 miljoen jaar uitgestorven.

Wisley is de hoofdtuin van de Royal Horticultural Society. Deze eerbiedwaardige vereniging werd al in 1804 opgericht en telt zo’n 350.000 leden. De tuin is een kleine 100 Ha. Telkens kan je maar een gedeelte zien, reden om er steeds terug te komen.

In de shop is veel lectuur te vinden en ook het plantencentrum is een bezoek waard. Plantmaterriaal kost er wel het dubbele van bij ons.

Aleide nam heel veel foto’s

BEWONDER AL DIE PRACHT

De Nederlandstalige gids

Wit en groene tinten

Witte toortsen

De proeftuin

In de proeftuin

Op weg naar het fruitgedeelte

Appel peer

Jim Arbury, de hoofdfruitman als gids

Idem