CHOCOLADE
Met de KVLV naar Sint Paulus te Antwerpen,
Dockx Café en op Chocoladewandeling met Caroline
Een bezoek aan de Sint
Paulus te Antwerpen is steeds een revelatie: een gotische kerk met een
magnifiek barok interieur: een grootse indruk.
Dit was de kerk van de
Dominicanen.
Sommigen trokken op
bedevaart naar Jeruzalem. Vandaar de idee om in de tuin een kalvarieberg op te
bouwen. Een impressionant geheel, met het berggedeelte hoog tegen de kerk
aangebouwd en de vele grote beelden, zwart gepatineerd door de tijd.
De kerk heeft een
dertigjarige restauratie achter de rug na de brand van 1968. Net voordien
hadden we een rondleiding gekregen van de toenmalige schepen Posson, door het
klooster dat afbrandde en de kerk.
Er hangen maar eventjes 3
Rubens. De 15 schilderijen van ‘De Rozenkrans’ vormen een ware schat.( o.a. een
Rubens, Van Dijck en Jordaens). Die kostten destijds al een fortuin, betaald
door de vermogende families van de paters.
De beelden en het
houtsnijwerk zijn van de grootste kunde.
Tot slot werpen nog een
blik in de schatkamer: betoverend.
Hier kom ik zeker nog
terug. De kerk is op alle weekdagen, Â’s namiddags te bezichtigen vanaf 2 u, ook
op maandagnamiddag, wanneer de andere musea dicht zijn.
We hebben maar de veemarkt
over te steken en een straat door te gaan naar de Jordaenskaai en het
stijlvolle ‘Docks Café’ voor een verfijnde maaltijd: vissoep en een
overheerlijke zalmschotel, en een uitstekende witte wijn.
Aan Het Steen hebben we
een afspraak voor een chocolade
wandeling.
Caroline, de gids neemt
ons mee op het drijvende ponton voor een inleiding en meteen een eerste
proevertje.
Zij vertelt de legende hoe
een god de cacaoboom uit de hemel naar de aarde bracht, net als bij ons het
vuur.
De cacaoplant vraagt veel
water, een hoge luchtvochtigheid en veel warmte en wat afgeschermd van direct
zonlicht
Het cacaodrankje was
voedsel en medicijn, opwekkend en toch rusgevend, men ging liever ‘slapen’.
Later ondervonden de Spaanse veroveraars hetzelfde.
We hielden halt op diverse
plaatsen en Caroline vertelde geleidelijk de rest van het verhaal.
We hielden halt in de
chocolabar ‘Quetzal’ naast de kathedraal voor een drankje en proevertje.
Het was de Nederlander
Conrad van Houtem die ontdekte hoe betere cacaopoeder te maken door de pasta van
geplette cacaobonen te behandelen met producten. Aldus bekwam hij een lekkerder
cacaopoeder. (patent van 1828)
Op een andere stop
vertelde zij hoe de Zwitserse chocolatier Daniel Peter experimenteerde met de
melkpoeder van een andere Zwitser: Nestle en aldus de melkchocolade uitvond.
In de etalage van een
Antwerpse chocolatier bewonderden we de Antwerpse kathedraal in chocolade. Men
kan er op bieden tot 30 september.
In de hernieuwde
stadsfeestzaal op de Meir verzamelden we bij de stand van Neushaus, samen met
Leonidas nog de enige merken in Belgische handen.
Onder het proeven van een Neuhauspraline
vertelde Caroline dat de Nederlanders het liever houden bij een “bonbon”.
De botanische tuin in de
Leopoldstraat was de plaats om te vertellen over de weldoende invloeden van
chocolade. Zij fungeert o.a. als antioxidant tegen de vrije radicalen.
Tijd voor een mignonetje
met meer dan 50 % cacao. “ Twee per dag is een ideale dagelijkse dosis”.
Tot slot ging het nog over
chocolade in de literatuur en dat de Zwitsers de grootste chocolade-eters zijn
met 9,9 kg. Wij komen op 4 met ongeveer 8 kg.
Tijd om iets te drinken,
want je krijgt er dorst van, ook na zoÂ’n lange wandeling.
FOTOÂ’S VAN ALEIDE
