Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
05-12-2005
Lieve God. Deel II
Wat de Lieve God (zie mijn artikeltje van 3 december) was voor de jongens en meisjes van het 1ste studiejaar, is het gastenboek voor ons senioren. Hieronder volgt een al even mooie bloemlezing. Let wel op: de briefjes aan de "Lieve God" werden geschreven door kinderen van 6 en 7 jaar. De briefjes in de gastenboeken door mensen van boven de 50. Senioren, mensen met levenservaring dus.... Hier komen ze:
"Hallo amaai zenne, ben nogal verschoten van diene giraf zenne dadaa..."
"Mijun hondje schreef daarstraks een brief naar de Sint. Ik heb hem zelf slechts bij toeval gevonden!"
"Sint niklaas is bij mij geweest en heb paaseieren gekregen."
"Hallo. We waren nie meer wakker, Maar nu wel. dadaaa..."
"Aus den himmel hab ich e-mail gekriegen von meinen guten freund Karol. Auch meine gebeten sind mit dir."
"Ooit zag ik op een paaltje een bord hangen met daarop "vrouw te koop, niet tevreden geld terug."
Dringende oproep aan iedereen. Als je zwarte piet ergens tegenkomt, zeg dan dat zijne zak kapot is...
Goeiemorgen morgen goeiendag... ik wou dat ik je iets vertellen mag..."
"Seg amaai, er zit op mijne blog ook al ne man...iedereen mag hem meenemen zenne...ik heb al ne vent."
"Hallo Ja zenne Saluukes."
???? U hebt dringend hulp nodig van de "Here."
Zoals gezegd: een bloemlezing uit willekeurige gastenboeken... Een mens zou spijt krijgen dat Hendrik Conscience destijds zijn volk leerde schrijven.
De poeierloop. Kunt gij U nog herinneren hoe ge vroeger moest gaan zwemmen? Bij ons hier was er in ieder geval geen zwembad. Dat hebben ze in Arendonk pas rond 1978 gebouwd. Bij de inhuldiging zijn er nog twee schepenen, met een stuk in hun voeten, in gesprongen. Maar daar wou ik het niet over hebben. Nu nog niet.
Door Arendonk loopt de Wamp, onze plaatselijke stroom. Lang voordat de ruilverkavelingen onze rivier zo recht als een kaars maakte lagen de meanders in elke bocht. Sommigen meters diep. In die kuilen gingen wij zwemmen: de jongens in het Jongenskuiltje, de meisjes in het Meiskeskuiltje. Wij, de jeugd van de Voorheide, een gehucht van Arendonk, mochten daar niet komen. We stonden bekend als te gevaarlijk: Volgens de plaatselijke klap konden wij niet van de badpakskes van de meiskes afblijven. Wij trokken de bretellekes naar beneden, loog men over ons. Wij gingen zwemmen in de Poeierloop. Soms wel met z'n twintigen. En in onze loop mochten de jongens en de meiskes door elkaar zwemmen. De Poeierloop was een brede gegraven gracht van zo'n 500 meter lang die een verbinding maakte tussen het kanaal Dessel-Schoten en de dynamietfabrieken en die moest zorgen voor koelwater voor die fabrieken. 't Was daar elke zomer vollen bak en die van het centrum kwamen dan vol afgunst kijken hoe wij, jongens en meisjes van het eerste studiejaar tot het laatste middelbaar, door elkaar kreffelden, spellekens speelden en elkaar leerden kennen....van binnen en van buiten....Bij ons deden de meiskes zelf hun bretellekes naar beneden.
Vorige week is het laatste stukske Poeierloop dicht gegooid. Er komen brede putbuizen in en beton erover. De Poeierloop is moeten wijken voor de industrie en de vooruitgang. En net nu de Wamp haar meanders terug begint te krijgen zijn wij onze zwemput toch nog kwijt geraakt zeker.
...Toegegeven, ik heb ze ook maar gekregen van een vriend, en sommigen zullen ze al wel eens gelezen of gehoord hebben. Toch blijven het pareltjes van kinderlijke eenvoud. Lees maar... vraagjes aan de Lieve God.
Lieve God, maak asjeblief nog een vakantiedag tussen Kerstmis en Pasen. Nu zit er niks goeds tussen... Amanda
Lieve God, dank U voor het babybroertje, maar ik vroeg eigenlijk om een hondje. Ik heb nooit iets anders gevraagd. U kan het nakijken. Joyce
Lieve Mijnheer God, zou u ervoor kunnen zorgen dat de mensen niet meerzo hard lachen als ze horen dat ik zeven draadjes en een spuitje heb moeten krijgen ? Jessie
Lieve God, hoe wist u dat U God was? Heeft iemand dat u verteld? Laurens
Lieve God, is het waar dat mijn Papa niet naar de hemel gaat als hij zijn voetbalwoorden thuis gebruikt ? Anita
Lieve God, lk denk dat het voor u best moeilijk moet zijn om alle mensen van de wereld graag te zien. Er zijn maar vier mensen in mijn familie en ik vind het al moeilijk. Nancy
Lieve God, Ik vind het verhaal van Noach het leukste. U heb een paar goeie verhalen gemaakt. Ik zou ook graag op water leren lopen. Glenn
Lieve God, mijn Opa zegt dat U er al was toen hij nog een kleine jongen was. Hoe oud bent u eigenlijk? Jens
Beste God, hoe trekt u eigenlijk de lijntjes rond de verschillende landen ? En als U het niet doet, wie doet het dan wel? Nathan
Lieve God, bedoelde U echt dat giraffen er zo uit zien of was het een ongelukje? Lien.
Lieve God, hoe komt het dat u lang geleden al die mirakels deed en tegenwoordig geen enkel meer ? Benny
Lieve God, stuur Kareltje Druk naar een ander vakantiekamp dit jaar. Peter
Lieve God, misschien zouden Cain en Abel elkaar niet vermoord hebben als ze een eigen kamer zouden gehad hebben. Sinds mijn broer en ik dat hebben gaat het eigenlijk prima. Tars
Lieve God, ik blijf maar op de lente wachten, maar zij is nog altijd niet gekomen. Wat is er mis ? Niet vergeten alstublieft. Mark
Lieve God, als u zondag in de kerk bent zal ik u mijn nieuwe schoenen laten zien. Barbara
Beste God, is mijnheer pastoor Peter een vriend van u, of kent u hem enkel van in de kerk? Danny
Lieve God, ik denk dat niemand beter God kan zijn dan Uzelf. Ik wou u dat maar eens laten weten. En ik zeg dat echt niet omdat u al God bent. Kelly
Lieve God, het is fantastisch zoals u altijd de sterren op de juiste plaats zet. Waarom kan u dat niet doen met de maan ? Jeff
Lieve God, ik doe echt mijn best. Echt waar !!! Sam
En de laatste is de beste ...
Lieve God, Ik had nooit gedacht dat oranje zou samengaan met purper tot ik vorige dinsdag uw zonsondergang gezien heb. Dat was echt cool! Thomas ...............
Met dank aan al die kleine godgeleerden onder ons.
...Mist U eigenlijk iets? Nu het seniorennet toch overspoeld wordt door ramp- en tegenspoed, met klachten van bloggerkes die slechte punten krijgen en van pseudo-journalisten die elke dag klakkeloos elvendertig gazetten overschrijven meende ik niet te mogen ontbreken. Hier een bloemlezing van twee dagen zwaar gazettenleed.
Antwerpen: Ook zusje werd mishandeld. Oostende: Davy stierf in zijn kooi Viersen: Vondeling onder sigarettenautomaat. Barcelona: Juweliers met kapmessen gedood. Kyoto: Ook "apen" spreken verschillende dyalecten. Rome: Homo's moeten drie jaar kuis zijn. Brussel: Zelfmoordterroriste had Belgisch paspoort. Schipperskwartier: Kunst verovert bordelen. Sydney: LLeyton Hewitt is vader van dochtertje. Engeland: Zwaardere straf voor passiemoord. Canada: Meisje dood na kus van vriendje. Brussel: Minister Bourgeois wil anders gaan werken. Antwerpen: Coveliers was mijn grootste vergissing. Amsterdam: roze burcht voor Hells Angels Wemmel: Tien jaar cel voor pedofiele ingenieur. en als uitsmijter: Politica wil gratis Viagra voor senioren.
....Verhalen uit het asielcentrum van Arendonk. (zie mijn berichtjes van 29/6 en andere: asielcentrum
4 jaar hebben ze er op moeten wachten. Vorige week is hij dan eindelijk toch gearriveerd in het asielcentrum. Saddam Hoessein uit Irak heeft als politiek vluchteling asiel aangevraagd in België. Via gevaarlijke sluipwegen in Iraaks Koerdistan, dwars door Turkije en zo verder over Duitsland is hij met vrachtwagens in België gesukkeld.In Brussel heeft men hem doorgestuurd naar het vluchtelingencentrum van Arendonk. Deze Saddam Hoessein hier in Arendonk is natuurlijk niet de echte. Hij heet alleen maar zo. Vooraan in de dertig is hij, en hij is wel op de loop moeten gaan omwille van zijn naam, en nog voor ander dingen natuurlijk. In Bagdad, waar hij vandaan komt, kon men er niet mee lachen en was hij het onderwerp van misverstanden, ondervragingen en pesterijen. Hij is er dan maar van onder gemuist. Zelf snapt hij ook dat hij vroeg of laat terug zal moeten, terug naar Irak, terug naar af.
De man van de kiekensoep! Vrienden van mij zijn verenigd in een socio-culturele groep.Een socio-culturele groep hier te velde betekent heel wat: kerkentorens afkijken, getuigen van Jehova op den buurt vragen, een bioboer zijn uitleg laten doen, Pater Luc Versteylen uitnodigen om te praten over de ultieme draai, enzoverder. Omdat de meerderheid van die gasten ook regelmatig aan de miswijn zit werd er laatst besloten om een degustatieavond "inheemse wijnen" te organiseren. "Inheemse wijnen" staat voor wijnen van berkenbomensap, van rabarber, tuinkers, en andere groeisels in de natuur. De lokale wijnclub had de lokale socio-culturele groep uitgenodigd en die waren op de uitnodiging ingegaan. Gezellig gezeten rond de Stammtisch" in het plaatselijk parochiezaaltje annex buurtcafé, werden in een prettige sfeer de voor- en de nadelen van het geschonken nat besproken. Menige nadronk werd gepleegd en niets werd met water nagespoeld. Voorwaar 't werd een gezellige boel.
Na driekwart uur, de vrienden waren aan fles nummerke 9 begonnen, werden ze opgeschrikt uit hun roes. Een te laatgekomen vriend meldde zich. Hij nestelde zich naast de voorzitter, monsterde de voltallige, nu haast zatte groep, en op vraag van de dienstdoende inschenker wat hij wenste te degusteren antwoordde mijn vriend: "Doe mij maar een kom kiekesoep met een beschuit." De vrienden keken op en degusteerden verder.
De laatgekomen vriend was na afloop van het festijn de enig nuchtere en kon zodoende alle deuren en ramen afsluiten.
Verontschuldigen "voor de man van de kiekesoep" moesten de vrienden zich niet bij de wijnboeren: Hun clupke telt meer van die raar zangvogels.
Een verzameling van burgemeesters. Allemaal Arendonkse burgervaders die het teljorenlikkersdorp regeerden vanaf de onafhankelijkheid tot 1937. Van de eerste in rij, Willibrord De Vocht burgemeester van 1830-1836, is er geen afbeelding beschikbaar.
...Feest !!! Gisterenavond was het in Arendonk kinderfeest. 't Was sinte Katrienazingen bij de mensen aan de deur. Juist toen het zingen moest beginnen, begon het ook te sneeuwen en te waaien. Niettegenstaande dit slechte weer waren er weer heel veel kinderen op pad. In verschillende wijken werden de kindjes getrakteerd op wafels, warme chocomelk en andere lekkernijen. Voor de groten was er zelfs glühwein. Ja, mensen, het zijn hier allemaal geen geheelonthouders of pilaarbijters. 't Was weer plezant.
Gewone burgemeesters zetten ze op een mechanische stier, den deze zetten ze op sterk water...
Of zou hij een van de drie zijn die Sinterklaas destijds in Smyrna uit het pekelvat haalde?
Ik wil maar zeggen: dit is wel de premier van ons land geweest en ze hebben hem nog willen voordragen als "President for Europe." 'Nu is 't te snappen dat ze hier een coureur als grootste belg gaan kiezen.
Sinte Katriena zingen. In de ons omringende dorpen gaan kinderen Sinte Maarten zingen, of Nieuwejaarkezoete, of Driekoningen. In Arendonk gaat de jeugd op 25 november de straat op om huis aan huis Sinte Katriena te zingen. Volgens de legende zou, ergens in de derde eeuw, Sinte Katriena de bloedmooie dochter geweest zijn van koning Costus in Alexandrië. Na haar bekering tot het katholieke geloof begon zij gepassioneerd het geloof te verkondigen. De keizer kreeg het ervan op zijn heupen, en nadat zijn beste redenaars vruchteloos geprobeerd hadden haar de mond te snoeren werd Katrientje gevangengenomen, geradbraakt en stierf ze als martelares omdat men haar fraaie kop eraf hakte. Sinte Katriena is de patrones van leraren, studenten, scholieren, meisjes, maagden, gehuwde vrouwen, theologen, filosofen, universiteiten, bibliotheken, ziekenhuizen, redenaars, molenaars, schippers, kappers, boekdrukkers, schoenmakers, naaisters, notarissen, advocaten, drenkelingen. en zij wordt aanroepen tegen de migraine en tegen tongaandoeningen wat dat ook mag wezen....En ook de Arendonkenaars hebben haar in hun hart gesloten.
Tijdens hun rondgang zingen de kinderen een liedje dat als volgt klinkt: Sinte Katriena, fille fille mina een kjeske voor ne cent en al wie daar niet overkan over dat kjeske, over dat kjeske en al wie daar niet over kan over da kjeske van ne cent. Laat ons, laat ons ne goeien avond onder ons.
Als tegenprestatie krijgen de kinderen dan een snoepke, wat fruit, wat geld en soms, bij de een of andere kruidenier of fritkot een overjaarse babbelut of frikandel, maar dat is niet de regel. Bij huizen waar niet werd opengedaan dierf men wel eens zingen van: "Hoog huis, laag huis, d'r zit een gierige pin in huis." Dus als ge vrijdag in de geburen bent zorg er voor dat ge wat kleingeld bij de hand hebt.
Ons familiewapen. Wij hebben ook een familiewapen. (zie mijn berichtje van 7 november). 't Is niet goedgekeurd, het voldoet aan geen enkele eis van welke commissie dan ook, het is geschiedkundig niet verantwoord, in één woord er klopt nikske van. We hebben het zelf uitgevonden. Omdat we van het gedacht waren dat als Prins Laurent van Saksen Coburg Gotha en Jeanpol Dudekem d' Acos er eentje hebben, wij er ook recht op hebben. Het schild zelf bevat 5 onderdelen, een koffiepot, een orchidee, een horloge, een oorlelbolleke en een bij.
Vandaag gaan we het hebben over de Orchidee.
Wij, als volk van Jef Koffie, houden allemaal van de natuur en van de bloemekes. Dat hebben we van ons vader geleerd. Toen hij eind 1941 na een jaar krijgsgevangenschap ergens in den "Heimat" terug naar huis kwam, kon hij aan de slag als tuinman-hovenier op de dynamietfabrieken van Arendonk. Na verloop van tijd ging hij in de serres van de directeur werken. Honderden orchideëen stonden daar in al hun glorie...en allemaal exotische exemplaren. Ons vader heeft ze 24 jaar verzorgd alsof het de zijne waren. En wij mochten regelmatig mee. Eerst de chauffagebranders vol steenkool schuppen en dan voorzichtig, beetje bij beetje, de bloemekes water geven. Ons vader kende al zijn orchideëen bij naam. Hij zag ze graag. Vandaar de orchidee in ons wapenschild: een hommage aan onze pa en zijn bloemen.
11.11.11 in 2004. Een bevriend blogger uit La douce France vroeg vorige week naar de resultaten van de operatie 11.11.11 hier in Arendonk. Er waren nog geen resultaten bekend meldde men hem. Die zijn vandaag ook nog niet gekend, dus publiceren we maar de cijfers van vorig jaar 2004.
Opbrengst van de locale acties: 0,0 euro Overschrijvingen naar plaatselijk rek.nr. 1.475,75 euro
storting naar het nationaal nummer 2.258,50 euro storting aan zusterorganisaties (wp +zaz) 324,38 euro -------------- totaal: 4.058,53 euro
Opbrengst omgerekend per inwoner: 0,33 euro
't Is niet om over naar huis te schrijven. Met 0,33 euro hoorde de gemeente Arendonk bij de 10 Antwerpse gemeentes die minder dan 33 eurocent per persoon afdroegen. Meerhout spande de kroon met 11 cent per persoon en het gemiddelde voor de provincie Antwerpen was 0,74 euro. Dat was 2004...En nu afwachten wat het wordt voor 2005.!!!!
Opsporing verzocht! Bijgaande foto komt uit het boek "Doei en Despotie" van Hendrik Van Gorp. Het behandelt de oorlogsdagen in Arendonk gedurende de tweede wereldoorlog. In zijn boek staat er een foto van een neergestorte geallieerde bommenwerper (?). Tot op heden werd er van uitgegaan dat deze foto betrekking had op een gevallen Amerikaanse Dakota in 1941 in de Roest in Arendonk. Historici die deze materie dieper uitspitten zijn deze mening niet langer toegedaan. Kan iemand - privé, heemkundige kring - uitsluitsel geven waar deze foto zou genomen zijn. Mogelijk bestaan er meerdere exemplaren van, of andere foto's die in éénzelfde reeks zouden getrokken zijn. Plaatsing van deze foto en daarmee dus ook de plaats waar deze Dakota zou gevallen zijn, zou een zwart gat in hun opzoekingen invullen. Alvast bedankt aan alle zoekers.
Nepbommen van scouts en chirovolk... Ge moet van "goeden huize" zijn om tegenwoordig uw nek als chiro- of scoutsleider nog uit te willen steken. De "correct-juisten" onder ons vinden het maar niks dat de jeugdbewegingen tegenwoordig regelmatig in het nieuws komen met nepbommen, met bloedbesmeurde lakens, enz... Zoiets doet ge als verantwoordelijk leider niet. Ik, en samen met mij honderdduizenden anderen, hebben in onze jeugd niks anders beleefd: Ieder jaar hadden wij wel eens een dramatische ontvoering van een leider, een gewelddadig geënsceneerd "wreed" accident met veel bloed (veelal van een varken), we smeten en gooiden met nepbommen, elke week hadden we kidnappingen....en lol dat we hadden. En iedereen vond dat redelijk normaal; dat hoorde bij een jeugdbeweging. Zelfs onze kinderen, nu dertigers en twintigers, denken met veel plezier aan die spannende uren. En dan beginnen terroristen en andere rotzooi met echte bommen te gooien, aanslagen te plegen, mensen af te slachten, de straat onveilig te maken en de gewone burger te koeioneren. Het zijn de scouts of het is de chiro niet die in de fout zijn gegaan; die doen precies hetzelfde als vijftig, veertig, dertig, twintig en tien jaar geleden, nikske meer en nikske minder.
Toen kon dat...Nu niet meer!!! Zou dat aan die jeugdbewegingen liggen.?
EN ANDER LOSLOPEND WILD... In Ninove hebben ze een wielertoerist op zijne frak geschoten. Dat is al de vierde keer dit jaar dat een kartouche hagel in het lijf van een "homo sapiens" verdwijnt in plaats van in een konijn of een wild varken.
Jefke Schrijvers, de grote pief van de "Hubertus Vereniging Vlaanderen" noemt het een accidentje en vindt het dagelijks verkeer honderd keer gevaarlijker. Ik vind Jefke Schrijvers gevaarlijk: Als ge als voorzitter van zo'n vereniging zulke uitspraken durft doen dan moeten ze hem niet alleen verbieden van te schieten maar ook van te praten. In de media is er een zwartmaakcampagne tegen ons bezig zegt de Jef nog. Dat is niet moeilijk als ge het zelf uitlokt! Als ge de dag van vandaag , als menselijk exemplaar, met uwe velo over de kanaaldijk rijdt of door de bossen gaat kuieren en ge loopt de kans op een schot hagel in uw achterste dan kan de voorzitter van Sint hubertus nog zoveel zeveren als hij wil, dan zit hij fout.. En als dat al de vierde keer is op anderhalve maand tijd dan moeten er maatregelen genomen worden. Ze hebben voor minder straffe accidentjes grotere wetten gestemd.
De Rode Del; fijn om wonen! In Arendonk ligt een enorm bos- en vengebied: De Rode Del. Eertijds hoorde het toe aan de voormalige dynamietfabrieken. Toen die dicht gingen in 1964 viel het bosgebied ten prooi aan grondverkavelaars. De bestaande wegen door het domein kregen de naam van de burgemeester en nog een paar notabelen (zodoende konden ze naderhand niet meer reclameren) en de verkaveling kon een aanvang nemen. Honderden percelen kwamen er vrij en die werden voor een groot gedeelte ingeklauwd door onze Nederlandse vrienden die een buitenverblijf "in den vreemde" de max vonden. Het merendeel van de verkaveling was illegaal en is dat nog steeds. Bouwvergunningen waren er niet, permanente bewoning mocht niet en toch werden er bungalows en caravans neergepoot. Nu na meer dan veertig jaar is het gebied compleet verloederd: de meegebrachte woonwagens zitten onder de rotzooi en de beloofde vergunningen zijn er nog altijd niet. Een nieuwe postbode rijdt er verloren en de vuilkar kan de verzamelde rotzooi in vier beurten niet laden. Fijn wonen hoor, bij ons in "De Rode Del".
Ruzie om een kleine.!! 't Zal wel in elk huishouden voorgekomen zijn; buitenechtelijke kinderen, natuurlijke kinderen, kinderen waarvan de vader het ouderschap ontkende... Tijdens mijn stamboomopzoekingen kwam ik bijgaand vodje papier tegen. Het bleek een verklaring te zijn afgelegd in notarishanden en die handelde over de geboorte van een jongetje. Het dokument dateert van 16 februari 1759 en is in het latijn opgesteld.
Hieronder volgt de nederlandse vertaling. 16 febr. 1759 is gedoopt joannes onwettige zoon van joannes nijs en barbara lasters deze barbara heeft tijdens de baring onder eed verklaard in handen van de vroedvrouw dat joannes nijs de natuurlijke vader is. Deze bedoelde joannes nijs evenwel is bereid zich aan te bieden om onder eed te verklaren dat hij de vader niet is.
Zijn verklaring bracht weinig zoden aan de dijk want de kleine kreeg de naam van de vader. Jaren later trouwde Barbara Lasters en kreeg de kleine Joannes alsnog de familienaam van zijn stiefvader.
Nepbommen van scouts en chirovolk...
EN ANDER LOSLOPEND WILD...
