Ze hebben het ons weer eens gelapt ! Jaren aan een stuk heeft de oud-liberaal van Kwekkelen ons komen vertellen dat de begroting van Vlaanderen miljoenen overschot had. Honderden miljoenen zelfs.
De oud-liberalen worden, kompleet terecht, uit de regering gekieperd na een hartverwarmende verkiezingsnederlaag van jewelste.... En lap daar vallen de financiële lijken uit de kast alsof dat het regent.
Plots geen begrotingsevenwicht meer....geen spoor meer van de miljoenen overschot jaar na jaar....integendeel de buikriem aanhalen, inleveren, besparen..... En nu hoor ik de oud-liberalen, ondertussen de oppositie, niet....zij stellen geen vragen waar al dat overschot naar toe is, zij stellen geen vragen hoe men na 250 miljoen euro over plotsklaps tot gigantische tekorten komt.....de L in de naam van de oud-liberale partij moet voorzekers voor "Liegen" staan !
Maar ook onze betweters in de pers geven plots niet thuis. Jubel jubel voor Kris Peeters. Een beetje terecht, dat wel. Verder nemen ze kritiekloos aan dat we moeten besparen, inleveren en de buikriem aanhalen. Blijkbaar is de afwezigheid van een kortetermijnsgeheugen een groot voordeel als men journalist wil worden in de Vlaamse media !
Als ik dit optel is er de voorbije 6 jaar voor 2987 miljoen euro (bijna drie miljard dus) overschot geweest op de Vlaamse begroting.
Zelfs als we KBC redden, Opel garanties geven en nog wat andere kriebelingen in de marge uitvoeren kan dit bedrag nooit opgesoupeerd zijn in de eerste 6 maand van 2009 !!!???!!!
En stel dat dit wel zo is, dan zou een goede huisvader nooit de buikriem moeten aanhalen, 2 jaar bezuinigen en inleveren zouden een vooruitziend financiëel beheerder nooit overkomen met zo'n spaarpot !
En toch is ons Vlaams geld op ???
Wat klopt er niet in het plaatje ?
Heeft van Kwekkelen continue gelogen ? Dit zou niet verwonderdelijk zijn want dat is een oud-liberale genetisch vastgelegde eigenschap.
Of gaat het zoveel slechter als men wil toegeven ?
Wie helpt mij bij het terugvinden van 120 miljard BEF of 3 miljard euro.
Toch geen peulschilletje om zomaar te verdwijnen ?
Karel vlucht. Weg van de talrijke en onoverzienbare problemen binnen de oud-liberale partij. Weg van de problemen van de federale regering. Ook deze zijn eindeloos en niet te beheersen. Een gemis zal het verdwijnen van Karel voor deze instanties niet echt opleveren. De eerste, de electorale vereniging van oubollig vlaemsche liberalen zal blij genoeg zijn dat deze wegtimmeraar uit de spotlights verdwijnt. De tijd dat hij op het voorplan mee het imago van zijn partijtje bepaalde is de ene electorale pandoering op de andere verkiezingsnederlaag gevolgd. Ook in de federale regering zal men een zucht van verlichting slaken. Misschien komt er nu een buitenlandminister die wel binnen mag in het enige probleemgebied waar België een rol kan spelen. Want geef toe, Karel was eerder een nutteloze ballast dan een aanwinst. Net goed genoeg om kleuterjuf over de koning te spelen als deze weer eens naar het buitenland trekt, maar ook voor meer moest ene Louis Michel, plaatselijk dorpsgenie in Geldenaken van stal worden gehaald.
Ook het algemeen belang kan wel varen met de vlucht van Karel. Problemen oplossen, wegwerken blijkt niet echt zijn grote specialiteit te zijn. Hij is in deze materie eerder een scheppende ziel. Alsof er van die problemen nog niet genoeg zijn. Dus zijn wegpromotie naar het olifantenkerkhof kan een positieve invloed hebben. Al was het maar dat er weer één oud-liberale minister minder is in de federale regering. Wat een stap voorwaarts van 25% minder Vlaemsch liberale ministers betekent. Mooi zo zou een verdediger van de democratie zeggen. Eén vierde minder kiezers is ook een kwart minder machtsprofitariaten. Bovendien zijn vechtende eurosauriërs zijn minder maatschappelijk schadelijk, wel even lachwekkend natuurlijk. Karel zal er zijn hartje ophalen.
Dit alles ter verdediging van onze democratie, natuurlijk. Oorspronkelijk was de democratie alleen gebaat als Karel een belangrijke eurosaurusfunctie zou krijgen. Of toch eentje met belangrijke bevoegdheden. Nu het zover is, hoeft dat niet meer. De vlucht naar financieel hoog en carrièrematig droog doch kompleet onbekend europrofitariaat kan nu al zonder zware gewichtigheden en belangrijke verantwoordelijkheden. Gelukkig voor Europa natuurlijk want hoe minder Karel moet doen, voor hoe minder hij verantwoordelijk is, hoe meer hij past binnen de groep. Hij zal zich wel zelf belasten met de taak de democratie te verdedigen en vooral zijn eigen belang en portemonaie. Zijn duur Pluche-boek is hijzelf allicht allang vergeten.
De modern actieve jeugd heeft weer 4 dagen op een wei gelegen, en t was "wree wijs". De "max" was het. Ze waren kapot na 4 dagen actief lawaailiggen. Maar t was keineig geweest en dat was er aan te zien. Lamlendig platgeslagen door zon en kabaal lag de kwieke jeugd uit te rusten van nooit moe geweest. Ik kan nooit aan de onmiddellijke associatie met een weide herkauwende koeien weerstaan. Dit jaar zeker niet. Toen de nijvere jongelingen zich gingen laven aan de gemeenschappelijke waterkraantjes. Festival noemen ze dat. Dit moet een nieuw woord zijn, of een nieuwe betekenis van een bestaand woord want de geschiedenis kent geen precedenten waar mensen zich vrijwillig blootstellen aan helse herrie en daarvoor nog enkele dagen ontbering willen lijden op een veeweide. Duidelijk een teken dat de menselijke evolutie met rassé schreden voorwaarts schrijdt !
Zoals de regelmatige lezer reeds weet overdrijft Willem graag. Niet alleen worden de lang uitgesponnen ligsessies onderbroken om zich te gaan laven aan de watertroggen, neen, soms, onvoorspelbaar, gaan ze rechtstaan met de rechter of linker arm boven hun hoofd gestoken in een barbaarse blubberimitatie van een drilpudding. Een massale karaoke van de springende VT4 meisjes. Gezichten wild roepend, vertrokken door een krijskramp. De Hunnen in aanvalspoze, de Noormannen op het slagveld. Ach Willem u moet zo ouderwets niet doen. Dit is de volgende generatie, een stap verder in de menselijke ontwikkeling.
Jaarlijks worden de ongelukkige afwezigen zout in de wonde gesmeerd door sfeerinterviews. De duidelijk domste van de wei mag dan met schorre stem komen vertellen dat het de max is. Een beetje hoofdschuddend zijn gebrek aan woorden accentuerend. Maximaal wordt er nog een neig of, afhankelijk of het IQ boven of onder de schoenmaat zit, maximaal een keineig aan toegevoegd. Elke keer krijg ik spijt. De leute druipt uit het scherm. Het decorum doet mij nog wat meer watertanden. Als het niet bestaat uit idioot, roze dus, uitgedoste dronkaards die met opblaastieten staan te zwaaien, dan is het geheid samengesteld uit kreeftrood gebakken lallebrallers die GSMend onderschrijven dat het ter plekke zeer interessant toeven is, of onder plastic zeil samentroepend vee dat schuilt voor het hemelvocht. Ze hebben niet eens het voor beesten verplichte schuilhuisje ! De big leap forward op het gebied van vrolijkheid.
Dergelijke sfeerpraatjes worden meestal afgesloten met een blik op het verhoogde altaar. Wat daar staat te springen, hossen, krijsen, brullen en lawaai maken is zelfs met de meest negatieve en lelijke adjectieven niet te beschrijven. Het woord muziek gedurende dergelijke beelden zou niet straffeloos mogen worden gebruikt zonder negatie. Het zal door mijn aftandse brein zijn dat ik de positieve evolutie van de muziekcultuur sinds de Watermuziek van Händel, de Johannespassie van Bach of für Elise van Beethoven niet echt ziet zitten.
Het is weer voorbij deze culuterele hoogmis van de nieuwe joligheid. Een vol dom jaar moet de actieve jeugd weer wachten om zich te gaan uitstrekken op de koeienweide en zich te laten folteren door Guantanamo-lawaai. Hoe kunnen ze zo lang geduld oefenen ?
Plat op de buik, in de modder...en geen lat te zien.
Plat op de buik om onder de lat door te kunnen. Het waren de visionaire woorden van de meester ruziemaker Karel De Gucht himself. Maar zoals meestal vergiste Karel zich een beetje. Het was finaal niet de NVA die het modderspartelen moest ondergaan. Het blijkt het gedrag van zijn eigen oud-liberaal postjesgeile electorale vereniging te zijn die dhr Degucht haarscherp en accuraat beschreef. De VLD weigerde de gemeenschapsdialoog. De partijvoorzitters moesten het communautaire regelen. Enkele uren later lag Verhofstadt plat op de buik verwoede pogingen te doen onder de lat door te krabbelen. De jobkorting moest uitgebreid ! Verhofstadt stond zelf te zwaard om dat te garanderen. Kris Peeters kiepert doodleuk de jobkorting uit zijn beleidsnota. En ja hoor weer spring Verhofstadt, ondertussen met de broek op de enkels, plat op de buik in de drek om onder de lat door te gaan. Zoals we ondertussen weten, gelukkig een nutteloze poging.
Dus nu een andere taktiek. De meester van de verkeerde taktiek neemt nu de rol van de geslagen hond aan. De zieligaards vinden zichzelf het grootste slachtoffer van het uitblijven van een staatshervorming. Hahaha Woeaoeaoeaaaa. Welk blauwtje heeft de voorbije 10 jaar heel hard zijn best gedaan om zo'n hervormingsakoord altijd maar door te schuiven naar anderen ? Het genie-blauwtje, brilblauwtje. De redder des vaderlands al was het maar omdat hij zichzelf en zijn akkolietjes de vernieling heeft ingespeeld. Het vaderland lijkt van hem gered, inderdaad. De blauwtjes zijn weg van de gewestelijke macht. En ze spelen zichzelf nog verder in de stront. Straks BLIJKT Vlaanderen nog echt bevrijd van de blauwetongen.
En dhr Verhofstadt kan zijn redderstatus helemaal waar maken. Als ze nu in de federale regering dezelfde idiotiën uithalen als op gewestelijk niveau, dan zal snel de regering vallen. Trouwens een regering waarin een blauwtje de meest nutteloze minister van buitenlandse zaken aller tijden is. Ongewenst waar nodig en aanwezig waar overbodig. Hij, samen met de andere liberale boegbeelden, hebben de voorbije jaren mee in de schijnwerpers aan de weg getimmerd om Vlaanderen te bevrijden van de blauwe partij. En zij zullen rustig verder doen...zoveel is zeker. Gedreven door hun profileringsdrang en geholpen door instinctieve gave steeds het verkeerde te doen (de tandem Verhofstadt De Gucht kan in deze discipline goud zilver en brons tezamen binnenhalen) zullen de oud-liberalen hun overbodigheid verder electoraal verzilveren. Als ze in tijden van crisis hun economisch stokpaardje niet kunnen valoriseren, dan zijn ze gedoemd even succesvol te worden als Groen ! dat achteruit dondert in tijden van massahysterische ecohypes.
Trouwens de grote "boem" (en niet boom) van de "nieuwe" liberalen laat vermoeden dat Vlaanderen het blauwe verstand niet zo gezond vindt. Bravo Vlaanderen !
Het blauwe konijn was de voorbije weken weer gevaarlijk veel in de aandacht. Blijkbaar doet een denderende verkiezingsnederlaag van gieterse dimensie niet eens een hersencel in actie schieten bij de blauwe politici. De heerschappen aan de top, de schijnwerperlopers, zouden zich toch moeten afvragen hoe het komt dat hun partij ongeveer één kiezer op vier verliest. Een fenomenale afgang, voor de tweede keer op rij !
Elke normale organisatie gaat op zoek naar verantwoordlijken. Kijkt wie het imago bepaalt en wat die minunkels verkeerd doen. Toegegeven voor de liberalen zou het veel sneller afgehandeld zijn te kijken wat de tafelspringers eigenlijk goed hebben gedaan.
Niet zo met de oud-liberalen. Zij doen rustig verder. Karel de Gucht demonstreerde zijn onmetelijke arrogante domheid al onmiddellijk na de verkiezingsuitslag. Dat hijzelf voor een groot deel bijdraagt aan de feestelijk slecht resultaat gaat aan hem voorbij als eenkom rijstpap aan een woestijnsteen.
De "om zeep helper des vaderlands" kwam er nog een onmetelijk belachelijke schep boven op doen. Hij wou meeregeren. Kris Peeters had met zijn nota ongeveer alles uit zijn regeervoorstel geschrapt wat de liberalen, zelfs na de verkiezingen, eisten met de vuist op tafel. Neen, helaas hij faalde om de blauwe bende te doen afhaken. Hun onpeilbare zucht naar postjes voor hun aanstormende kinderen haalde het op het elementair fatsoen. Verhofstadt wou verder onderhandelen ? Elke echte liberaal, begaan met de oude afgeleefde partij werd groen en paars van verbijstering. Verhofstadt reduceerde het VLD programma tot een vodje WC papier. Gebruikt WC papier !
Wat gingen de liberalen trouwens doen in die Vlaamse regering ? De houten klaas Van Mechelen was gewoonweg belachelijk gemaakt. Ook door de kiezer, maar vooral door zijn eigen partij die niet besefte hoe laag de Vlaming de capaciteiten van deze liberale would-be premier van Vlaanderen inschatte. Den Dirk zal wel al meermaals merci gezegd hebben voor zo'n prachtig cado ! Het is dus na de verkiezingen zonder Dirk, zegt de Radio1 leuteraar van dienst. En Vlaanderen applaudisseert voor zoveel respect voor de verkiezingsuitslag.
De andere oud-liberalen zijn al even glansrijk hun kiezers kwijtgeraakt. Vlaanderen wou die blauwe rotzooi duidelijk niet in een Vlaamse regering. En Verhofstadt was met verve geloosd naar Europa. Nu Vlaanderen wist dat hij daar toch geen euro-commisaris mocht spelen, konden ze hem met een gerust hart naar dat olifantenkerkhof wegstemmen. Met verve daarheen gestuurd.
Blijft de vraag wat had de blauwe "super"strateeg dan in zijn hoofd ? De dwarsbalk gaan spelen ? De anderen in de wielen rijden ? De zo dierbare oud-liberale verrottingsstrategie gaan toepassen en alles lam leggen ? Het stinkende poepzakje gaan spelen ?
Neen, nu Kris Peeters de blauwe afgang geloosd heeft, moet ik hem daarvoor proficiat wensen. Eigenlijk is het voorliggende plan ongeveer een afspiegeling van wat Vlaanderen gekozen heeft ! En Vlaanderen heeft gekozen om zonder de oud-liberalen verder te gaan !
Ongelofelijk maar waar, als medevennoot van een zaakje dat 4 gezinnen een leven biedt moest ik deze middag vaststellen dat wij alweer een ongekend poststuk hebben ontvangen. Reprobel ? Euh, wa, woe ? Moppie, heb gij iets besteld bij reprobel ? Neen, Waarom ? Er is hier een brief voor u.
Ik scheur dat ding open en val nu om ? Wij worden gevraagd, op elf bladen papier en één ingesloten enveloppe, om te betalen voor de eventuele aanwezigheid van een kopie machien, een fax of een scanner ? En wel om reden dat wij daarmee krantenartikels of boeken zouden kunnen reproduceren !!!!! Stel je voor....zie het voor u. Wij onzen tweeën thuis. Schat...ik heb hier een fantastisch gazettenartikel. Ik zal het kopiëren om u ook eens te laten lezen ! Neen schat, scan het in en mail het door. Ammai moeilijk mens, ik wil het u faxen is dat ook goed ? Nu zal de beter lezer begrijpen dat bovenstaande imaginair is want wij hebben geen fax, kopieermachien of scanner. Waarom zouden wij trouwens, wij hebben een digitale camera en e-mail voor de noodgevallen.
Hoor ik vandaag dat het nog ridiculer kan.
Als de patiënt-klant bij ons enkele minuten moet wachten dan moeten wij de radio afzetten. Als hij kan meeluisteren moeten wij weer betalen. Het vel over de oren gestroopt....het geld halen waar het zit.
Wel het komt mijn oren uit.
Alles wat meer dan 500 euro per maand verdient en zelfstandig is wordt gewoon doodbelast in dit apeland !
Citroenen, meer bepaald perscitroenen hebben een beter vooruitzicht dan de zelfstandige in Vlaanderen.
Ik heb het nooit gedacht, nooit in een nachtmerrie durven opperen maar ik steun Animo in de Ram-Sabam campagne.
Voer verdomme een vermogensbelasting in ! Hef taksen op tweede verblijven in het buitenland. Liefst ten bedragen van 100% van de onroerende waarde per jaar. Heffingen van 500% per jaar op de nieuwwaarde van de tweede auto op één adres....Willem is voorstander. Autowegentaks ten bedrage van 500 per 100 m. Ik applaudisseer. Vliegtaksen, 1000 euro per gevlogen kilometer. Ook daar is Willem een medestander.
Maar laat aub de hardwerkende, kleine zelfstandigen niet alleen opdraaien voor de bodemloze putten waar de banken onze nationale budgettaire situatie in veranderd hebben.
Trop is genoeg en teveel is nu bereikt. Trouwens beste Sabammer, krijg ik aftrok voor de 3 dove klanten die wij hebben ?
De afrekening met de paarse ramp zet zich door. De mensen krijgen eindelijk zicht op de gevolgen van de verrottingsstrategie die paars 8 jaar heeft vol gehouden. De metamorfose tot bont en blauw is een fantastisch schouwspel aan het worden. Meer dan één op vijf kiezers die in 2004 nog blind genoeg waren hebben eindelijk het licht gezien en die paarse zooi de rug toegekeerd. Dat noopt tot nederigheid zou een normaal reagerende amoebe denken ? Toegegeven dat het vele malen intelligentere electoraat dat ook zou verwachten. Niet dus volgens bepaalde politiekers. Als fenomenale verliezers gaan ze eens flink zeggen wat andere partijen, de winnaars tussen haakjes, eigenlijk feitelijk wel denken. Rancune verheven tot orgastische hoogten ! In een bleekdoorzichtige poging een aantal ministeriële profitariaten in de Vlaams Fröbelregering te redden gaan ze chanteren, liegen en bedriegen. De verliezende dompelaars willen op alle vlakken hun zakken kunnen vullen. Zou het zoontjesdom van een van de would-be-wegens-voor-weinig-anders-geschikt kandidaten daar voor iets tussen zitten ?
Als normale hersensbevattende organisme, misschien zelfs virussen een dergelijke klets krijgen, dan ontwikkelen ze een aanpassingsstrategie die hun kans op overleven moet vergroten. De organismen die respect hebben voor de kletsengevers zullen uiteindelijk respect krijgen van die beslissende oorzaken die altijd gelijk hebben. Niet zo voor politiekers enkele minuten na verkiezingen, meer specifiek paarse politiekers. De meest nutteloze minister van buitenlandse zaken sinds de regering van Nero (37-68 nC) etaleert zijn minachting voor de kiezer op een nog nooit geziene manier. Diezelfde man die een dik Pluchen boek heeft volgeschreven, gezeverd mogen wij nu wel zeggen, om aan te duiden dat de democratie in gevaar is. Wel Mr Degucht, democratie betekent dat galactische verliezers van verkiezingen zich een beetje gedrukt houden. Dergelijke olympische loosers dienen geen kuiperijen op te kotsen om familie of vrienden aan een overbetaald Vlaams fröbelministerpostje te helpen. Mensen die zo'n fantastische afpoeiering gehad hebben trekken zich in een zelfreflectie terug. Die vragen zich af wie van hun partij er de laatste jaren het meest in de media is geweest en dus het imago van de partij bepaalde. Wie ooit zo geslagen wordt, wordt stil en trekt conclusie over de eigen nederlaag. Amoebeverstanden die dan rancuneus gaan natrappen naar de winnaars worden door de massa aanzien als slechte verliezers. Mensen die een bedreiging vormen voor de missie van hun groep. In dit geval een bedreiging voor de democratie ?
Ook de rode component van paars zou beter zijn oor eens bij het gezond boereverstand van zijn electoraat te luisteren leggen. Het heerschap dat mede-verantwoordelijk is voor de rode afgang zou ook veel beter de eer aan zichzelf houden. De geschiedenis heeft zijn grote ongelijk reeds bewezen. Of wie kwam er een tijdje geleden het imago bepalen van de sossenpartij ? Of zelfs vandaag nog ? Neen....dergelijke reeds door de geschiedenis als kompleet aberante mislukkingen getekende figuren zouden in het belang van Vlaanderen beter van het politieke toneel verdwijnen. Hun minachting voor de burger-kiezer wordt beantwoord door dat electoraat met een respectloos opgestoken middenvingertje. Als dergelijke politici geen lessen trekken uit het verlies van meer dan 20% van hun kiezers, dan kan men moeilijk verwachten dat in de toekomst de kiezer-burger respect vertoont voor zulke slechte verliezers, zulke bedreigingen voor de democratie, zulke minachting voor het gewone volk.
Of zouden wij ze misschien beter stimuleren om gewoon bussiness as usual verder te gaan. De komende verkiezingen zullen zulke zelfbediendende, zakkenvullende aberaties wel wegzuiveren. En dat zal dan weer enkele minuten onbetaalbare TV opleveren als ze hun verzuurde rancune mogen komen spuien..... Trouwens by the way....Mr Degucht en Mr Vandelanotte...bent u zeker dat u niet voor de politieke verzuring hebt gestemd ? Het zou amper een grotere bedreiging voor onze democratie geweest zijn dan jullie onbetamelijk rancuneus arrogant misprijzen van de verkiezingsuitslag.
De verkiezingen zijn weer voorbij. De ene hebben klappen gekregen, de andere kletsen. Enkelen winnen. Weinigen winnen echt. Echt winnen is zelfs het te hoog opgeklopte verwachtingspatroon kunnen verslaan. Velen hopen, weinigen is het uiteindelijk gegeven. Niet dat Willem veel wakker heeft gelegen van de zoveelste stembusgang. Het was een flauwe campagne met als inzet het verkiezen van overbetaalde bewoners van de Vlaamse fröbeltuin. Ach ja er moesten ook eurosauriërs naar het olifantenkerkhof worden gestuurd.
Hoe dan ook zulke dagen worden afgesloten met een televisiemarathon over de uitslagen. Als waarnemer lijkt het allemaal een beetje gemorrel in de marge. Partij A wint enkele percenten, Partij B verliest enkele van die percentjes. Waarom doen wij het toch allemaal ? Maar zijn die percentjes wel een weergaven van de werkelijkheid ? Is het echt waar dat bvb de SP.a maar 4 % verliest ? Wat is die 4 % dan ? Durft de media echt niet door deze rimpelingetjes heenkijken ? Neem nu maar eens diezelfde SP.a die in 2004 799325 stemmen haalde. In 2009 haalde die partij 627 852 stemmen. Dit is een verlies van 171473 stemmen. M.a.w. de sossen hebben eventjes zomaar 21 % van hun kiezers verloren ! Eén op vijf van hun kiezers uit 2004 hebben hen vijf jaar later laten vallen !
Dat zijn pas cijfers waar men van opkijkt.
De andere "loosers" bieden een al even troosteloos beeld. VLD haalde in 2004 804587 stemmen. Dit was in 2009 teruggelopen tot 616609. Of anders gezegd een verlies van 23,5 % van hun kiezers. Op deze manier uitgedrukt weet Groen! Het verlies te beperken tot 10 % (2004 :308898 stemmen -- 2009 278211 stemmen). Als wij deze manier van presentatie aanhouden wordt het drama van het Vlaams Belang maar echt goed duidelijk. In 2004 konden zij nog jeremiëren over 1 miljoen kiezers (981578 om juist te zijn). In 2009 hebben zij er daarvan nog slechts 628563 overgehouden. 36% van hun electoraat heeft hun politieke kazak gekeerd. 1 op drie VB kiezers uit 2004 heeft hun misstap ingezien en niet meer herhaald. Van een succes voor de democratie gesproken !
Waarom blijven onze media de verkiezingsuitslagen toch op die marginale manier voorstellen ? Als men de absolute cijfers bekijkt wordt de declaratie van de uitslagen heel wat spectaculairder. Als men moet aanzien dat men 20% of meer van zijn kiezers ziet verloren gaan zal er heel wat minder gezeverd worden dat die enkele percentjes achteruitgang eigenlijk een overwinning is. Het geouwehoer dat iedereen wint zal rap gedaan zijn. Als men geconfronteerd wordt dat bijna 40% van de kiezers gaan lopen is, komt het zeer belachelijk over dat dit nog niet zo slecht zou kunnen zijn want dat men de zoveel-grootste partij is gebleven !
Hij schoot van rechts de hoofdbaan op. Hij had er alle recht toe, of correctie zij hadden er alle recht toe. Ik had van op mijn fiets alleen de mannelijke bestuurder gezien. Net in een flits voordat ik met een flinke ruk naar links uitweek om de klap van de voorbumper op mijn scheenbeen op te vangen. Mijn luidkeelse pijnschreeuw werd beloond met een omlaag gedraaid raampje. Zo mocht ik ook haar aanschouwen, gevleid op de passagierszetel. Donkere wenkbrauwen en wit haar. Piercing door deus, lip en wenkbrauw. Ik wist genoeg en dat werd alleen maar bevestigd door het gelallebral dat ze uitbraakte. Ei, mautje...wij zijn van rechts. Edde da nie gezien domme kloe-et. Au slag moestn z'allemal duu-edrijn. Het middenvingertje van de chauffeur kwam eventjes boven het dak priemen, en ze stoven met een diep gebrom weg. Mijn scheen bloedde.
Enkele tientallen meter verder scheurde de auto gewoon rechtdoor, dat terwijl er een auto van de rechter zijstraat kwam. Alweer zag ik het debiel priemende vingertje van de chauffeur boven het dak uitsteken. Mijn scheen begon te kloppen als een zwerende vinger.
Alweer enkele tientallen meter verder schreeuwde de wagen naar links, net voor de voorbumper van een hard remmende tegenligger. En alweer...toch wel, hoe voorspelbaar kan crapuul zijn, het middenvingertje dat boven het dak uitstak.
Mijn scheen bekommerde mij meer dan het schuim-vervoer. Maar toch, met een glimp zag ik de poster aan de achterruit. Iets met Belang....en een grote 7. Het belang van James Bond ? Of was het een algemene politieke affiche...eigenbelang eerst !
In het belang van mijzelf en andere weggebruikers heb ik de verwondingen laten vaststellen door een doktor in de geneeskunde en heb ik klacht ingediend tegen de bestuurder van de donkergroene Rover 600 met nummerplaat XLx.xx8. Het belang van Vlaanderen ligt o.a. in veiligheid. Verkeersveiligheid !
Verveling is inderdaad het sentiment dat bij deze verkiezingen hoort. Niet zozeer omdat ik reeds weet op wie of wat ik zal stemmen. Integendeel, het is mij nog nooit zo onduidelijk geweest aan wie ik een kleine inspanning zal wijden om zo te helpen hen aan een parlementaire uitkering te helpen. Eigenlijk heb ik geen goesting meer om die professionele zakkenvullers verder te helpen parasiteren op ons belastingsgeld.
Hun geprietpraat verveelt mij. Sinds ongeveer 20 jaar heb ik verkiezingen zien gaan en verkiezingen zien komen. Altijd was er wel een sterke persoonlijkheid, omgeven door een sterke slogan die de aandacht trok. Jong en idealistisch omtrent wat politiek was heb ik afgewogen, gemeten en gerekend. Zelfonderzoek en stemtests. En ik heb bewust gestemd. O.a. op mensen die later meer begaan waren met chocoladesigaretjes dan met vis in de Zenne of mobiliteit rond de stad. Gelukkig ook op "mijn sociale zekerheid". Wie had in 1995 ooit gefantaseerd dat ik, ik dan nog wel, "mijn" sociale zekerheid zou nodig hebben. Ach, ik heb mij zelfs laten overhalen op de partij van de zelfstandigen te stemmen, toen mijn echtgenote haar zaak opstartte. Met het invoeren van een kompleet zondige negatieve belastingsverlaging via de vestigingstaks voor gevolg. De laatste keer geloofde ik de belofte van Mr. Goebestuur. Alweer opgelicht door de universeel onklopbare kampioen loze beloften ! Ik heb het dus gezien, die politiek. Ik kan zelfs een zeer korte essentiële samenvatting geven. Zakkenvullerij en eigenbelang ? Yes we can !
Ik kijk dus niet meer als die gepatenteerde leutermachines hun electorale show voor de camera's komen opvoeren. De reis naar het einde van de nacht geeft meer reden tot menslievendheid dan dat politiek woordkotsen. Ik doorzie die inhoudsloze luchtbellen, het is zelfs niet moeilijk om door hun loze praatjes te prikken. Ze blijven hun nonsens uitkramen voor idioten, hardleerse nitwieten, overbejaarde tijdseigenaars en partij-adoranten. Geen kloten zullen zij veranderen aan de fiscale persappelsienstatus van iedereen die een beetje geld verdient ! Geen bal correctie zullen zij brengen in de verrijking van de rijken. Er zal ook geen wending komen in de prioriteitstelling van de politiek. Stompzinnige, kompleet onrealistische taalpesterijtjes over en weer zullen het nieuws blijven beheersen. Beleid ? Euh....iedereen weet hoe dat moet, behalve onze politici, onze leiders,....."onze" vertegenwoordigers. Het tsarisme van hun partij is hun dagelijkse zorg. De reus staande houden ook al weet iedereen dat de lemen voeten verbrokkeld zijn.
Het is dus hoog tijd dat "het volk" een signaal geeft. Geen foert-middelvingertje opsteken door op de geïnstitutionaliseerde en gedoteerde onverdraagzaamheid te stemmen. Geen weverend gezever, geen privé-detectieve inschakelende egoisten, geen vijf minuten moed, geen maatpakken-geitenwollensokkers. Neen een echt signaal ! De SLP naar 50 % ? Of eerder de niet nationale lijsten massaal steunen ? Massaal thuis blijven ? Of gigantisch ongeldig stemmen ? Laat zien dat wij de huidige bende clownssmoelen niet lusten ! Laat zien dat wij geen vertrouwen meer hebben in de zichzelf in stand houdende partijen ! Burgers doe iets ! Geef een machtig electoraal signaal ! Veeg de vervelende gespleten tongen van de kaart !
Verveling is inderdaad het sentiment dat bij deze verkiezingen hoort. Niet zozeer omdat ik reeds weet op wie of wat ik zal stemmen. Integendeel, het is mij nog nooit zo onduidelijk geweest aan wie ik een kleine inspanning zal wijden om zo te helpen hen aan een parlementaire uitkering te helpen. Eigenlijk heb ik geen goesting meer om die professionele zakkenvullers verder te helpen parasiteren op ons belastingsgeld.
Hun geprietpraat verveelt mij. Sinds ongeveer 20 jaar heb ik verkiezingen zien gaan en verkiezingen zien komen. Altijd was er wel een sterke persoonlijkheid, omgeven door een sterke slogan die de aandacht trok. Jong en idealistisch omtrent wat politiek was heb ik afgewogen, gemeten en gerekend. Zelfonderzoek en stemtests. En ik heb bewust gestemd. O.a. op mensen die later meer begaan waren met chocoladesigaretjes dan met vis in de Zenne of mobiliteit rond de stad. Gelukkig ook op "mijn sociale zekerheid". Wie had in 1995 ooit gefantaseerd dat ik, ik dan nog wel, "mijn" sociale zekerheid zou nodig hebben. Ach, ik heb mij zelfs laten overhalen op de partij van de zelfstandigen te stemmen, toen mijn echtgenote haar zaak opstartte. Met het invoeren van een kompleet zondige negatieve belastingsverlaging via de vestigingstaks voor gevolg. De laatste keer geloofde ik de belofte van Mr. Goebestuur. Alweer opgelicht door de universeel onklopbare kampioen loze beloften ! Ik heb het dus gezien, die politiek. Ik kan zelfs een zeer korte essentiële samenvatting geven. Zakkenvullerij en eigenbelang ? Yes we can !
Ik kijk dus niet meer als die gepatenteerde leutermachines hun electorale show voor de camera's komen opvoeren. De reis naar het einde van de nacht geeft meer reden tot menslievendheid dan dat politiek woordkotsen. Ik doorzie die inhoudsloze luchtbellen, het is zelfs niet moeilijk om door hun loze praatjes te prikken. Ze blijven hun nonsens uitkramen voor idioten, hardleerse nitwieten, overbejaarde tijdseigenaars en partij-adoranten. Geen kloten zullen zij veranderen aan de fiscale persappelsienstatus van iedereen die een beetje geld verdient ! Geen bal correctie zullen zij brengen in de verrijking van de rijken. Er zal ook geen wending komen in de prioriteitstelling van de politiek. Stompzinnige, kompleet onrealistische taalpesterijtjes over en weer zullen het nieuws blijven beheersen. Beleid ? Euh....iedereen weet hoe dat moet, behalve onze politici, onze leiders,....."onze" vertegenwoordigers. Het tsarisme van hun partij is hun dagelijkse zorg. De reus staande houden ook al weet iedereen dat de lemen voeten verbrokkeld zijn.
Het is dus hoog tijd dat "het volk" een signaal geeft. Geen foert-middelvingertje opsteken door op de geïnstitutionaliseerde en gedoteerde onverdraagzaamheid te stemmen. Geen weverend gezever, geen privé-detectieve inschakelende egoisten, geen vijf minuten moed, geen maatpakken-geitenwollensokkers. Neen een echt signaal ! De SLP naar 50 % ? Of eerder de niet nationale lijsten massaal steunen ? Massaal thuis blijven ? Of gigantisch ongeldig stemmen ? Laat zien dat wij de huidige bende clownssmoelen niet lusten ! Laat zien dat wij geen vertrouwen meer hebben in de zichzelf in stand houdende partijen ! Burgers doe iets ! Geef een machtig electoraal signaal ! Veeg de vervelende gespleten tongen van de kaart !
Ik heb mij kwaad gemaakt. En met reden. Ik heb gisteren mijn droom in rook zien opgaan. Mijn uitgekiend plan is mislukt, mijn moeite is voor niets geweest. De Rode's zijn een bende loosers van eredivisie-niveau !
Toen ik enkele weken geleden hoorde dat er een pandemie op komst was kreeg ik hoop. En uitzicht op veel geld. Twee miljard doden werd er op een alarmistische TV zender zelfs geopperd. België zou kunnen uitsterven, de mensheid vergaan. En neen, ik was verheugd, omdat ze niet gekookt werden in hun eigen zweet maar door een varkensvirus. Ziet ge, die Global Warming is toch niet ons grootste probleem. Een crisis, een opportuniteit. Doelstellingen werden gesmeed. Een van de De Rodes zou het eerste varkensgriepslachtoffer worden. Nog voor Microsoft het woord in de nederlandstalige spellingscheck zou opnemen.
Ik belde naar burgerlijke standen om de Mexicanen en Amerikanen op te sporen. Vooral deze met dochters rond de 18 en/of met zoons rond de 15. De De Rodes junior waren uitverkoren om dagen met die buitenlanders door te brengen. Multiculturaliteit staat hoog in ons vaandel. Ik schuimde reisorganisaties af op zoek naar Mexicovaarders en Amerikavliegers die alweer kweeksels hadden binnen de beoogde leeftijdsgroep. Dagen, weken ben ik intensief op zoek geweest. De school begon zelfs vragen te stellen waar mijn kinderen bleven. Ik antwoordde hen dat zij een veel belangrijker hoger doel aan het dienen waren. Katholieke scholen zijn daar alweer zeer tevreden mee. Roepingen kweken is nog steeds één van hun hoofddoelen.
Ondertussen maakte ik afspraken met roddelblaadjes en andere adepten van de sensatiepers. Voor vele miljoenen euros mochten zij een interview doen met het eerste varkensgriepslachtoffer van België. Achter glas. Ik had al een grote bokaal besteld waar de zieke zou moeten in plaats nemen. NASA wou een afgedankt ruimtepak ter beschikking stellen voor de interviewer. De show was geregeld want ook de TV had een lucratief bod gedaan om dat eerste varkensintervieuw met de Mexicaanse griep in België te mogen uitzenden. Exclusief op de drie zenders ! Later kon ik het verkopen aan den Hollander. Als Belgenmop in Banana split.
Maar een of andere pummel doorkruiste mijn plannen. Hij was eerst ziek. De De Rodes junior slagen er zelfs niet in om als eerste ziek te worden ! Waar moet dat naartoe met die jeugd. Godgeklaagd. Hoe moeilijk kan het nu zijn ? Een griepje krijgen en knorgeluiden maken. Het stond in mijn plan. Het moet de invloed van de moeder zijn. Niet luisteren naar wat de pa zegt ! Ik hoor het haar al zeggen, loensend in mijn richting de wijsvinger aan het voorhoofd tikkend. Zij heeft ze opgestookt om niet ziek te worden. Zelfs dat mislukt. De wereld is niet eerlijk. Alles wat leeft op deze kloot is tegen mij. Waarmee ik bewezen heb dat ook virussen levende zielen zijn.
Tsja, sukkelaar, gij moet de maandag gaan werken. Ik kan blijven liggen. Het was mijn cynisme uit zelfbeklag dat zaterdagavond nog eens boven kwam. Wij hadden gaan fietsen. Ik en hij. Wij waren er stevig tegen aan gegaan. Hij dan doch. Hij is geoefend. Veel meer dan ik, maar nu ik tijd heb had ik mij toch eens voorbereid om eens met hem mee te mogen. Ik had afgezien. Ik had hem het terrasje van Café de Paris laten genieten. Wij dronken er een karmeliet. Elk ene, zo erg is de crisis nog niet. Ik vergat ze zelfs. Hij zou volgende week dit doen. En dan dat. Ook dit jaar zou hij de Ventoux gaan beklimmen, met zijn zoon. Of ik niet meewou ? Wij moesten nog terug. 35 km die hij in één uur wou afhaspelen. Dus een tweede karmeliet hoefde niet.
Veel hebben we niet meer gezegd. Ik kon niet. Buiten mijn voorvermelde historische woorden. 500 m voor het schouderklopje aan het kruispunt waar we elk onze eigen weg gingen. Ik nog 500 m hij moest nog 2 km. Dat was mijn laatste beeld van hem. Ik zal hem nooit meer zien fietsen. Misschien zie ik hem zelfs nooit meer.
Oh, hij is gaan werken deze morgen. Met de fiets. Geen probleem. Hij is tot aan het voorvernoemde kruispunt geraakt. Eentje dat hij reeds meerdere jaren elke werkdag kruiste. En waarschijnlijk nog enkele honderden weekends ook als hij zijn lange zwerftochten met de fiets ging maken. Niemand begrijpt het. Ik dan toch niet. Vrachtwagen niet gezien. Weggestoken achter een bus ?! Een seconde onachtzaamheid of gewoon niet gezien. Ik kan het hem niet vragen. Geen meetbare hersenactiviteit meer. Ik zal geluk moeten hebben, wil ik het ooit nog kunnen. Afwachten. Onzekerheid. De enige zekerheid is levenslange volledige verlamming als..... Vrouw en twee kinderen. En drie kleinkinderen. Vele plannen. Die zitten in de koelkast en moeten wachten. Ze zullen met zekerheid veranderd worden. Als het afwachten positief verloopt...ach wat is positief. Steven Hawking heeft ook nog iets gemaakt van zijn leven. En D. die is na zijn accident rolstoelbasket gaan doen. Positief blijven denken hebben ze gezegd. Ik ook aan zijn vrouw, en 't is een vechter. Maar buiten weende ik. Afscheid valt zwaar.
Crisissen brengen de slechtheid van de mens naar boven. Ik hoef nog net niet op koninginnen of mooie prinsessen te gaan inrijden om de rest van mijn leven zin te geven. Trouwens gezien het precedent is dat een zeer ontoereikende manier van zingeving als men lang wil leven. Judo geeft meer voldoening als kanalisering voor de frustraties. Ook qua sociale contacten is dat een meer belonende bezigheid dan royalty's proberen crashen. Dus opzienbarend is het niet dat Willem met groot leedvermaak over de afgang van een ander de latere uren van de voorbije avond heeft doorgebracht. Zonder whisky. Zo'n genot hoefde niet gemarineerd.
Al weken hoor ik van echtgenote en zoon de verhalen van een wedstrijd tussen eettenten. Heetgebakerde chefkoks bewijzen hun lieftallige echtgenotes dat hun spijt over de relatie misschien niet zo redeloos ongegrond is. Dikkenekken van de grote stad verwarren restaurants met opzichtig aangeklede cabardouche-toestanden. Koppige ezels hangen de clown uit met mijnwerkerslampen en trekken rare smoelen achter de rug van hun veel te braaf, maar hopeloos lieftallig (woorden van mijn zoon) vrouwtje. Gisteren vervolgde de TV deze frietkotrace. Ik kwam net binnen toen een zwartharige arrogant hysterische trut haar enige klant de mantel uitveegde. Haar ijs kwam van de wereldkampioen ijsmaken en dergelijke andere nonsens stond dat mens uit haar botten te kletsen. Ze draaide uiteindelijk pathetisch de rug naar de klant en weeklaagde dat ze van al dat gezaag genoeg had. De ogen scheel naar boven gedraaid, het hoofd lichtjes in de nek geworpen. Een hoogtepunt uit het amateuristische emo-toneel.
Toen bleek dat die unieke klant eigenlijk de toekomst van dat madammeke haar eettent in handen had, werd een nieuw hoogtepunt in de TV geschiedenis geschreven. Ongeloof werd snel vervangen door zondebesef dat alweer snel werd verdrongen door zelfbeklag en geweeklaag. Het gejammer over hard werken, niemand wist hoe hard, werd ondersteund door een aanstellerige en gezwollen choreografie die niet zou misstaan als uitvoering van de stervende zwaan. Willem likte duimen en vingers af. Het galactische record arrogantie sneuvelde. Karel de Gucht heeft zijn meesteres gevonden. Als het dan toch emo-gejeremieer moet zijn op de kijkbak...dan nog meer van dit. De val van Icarus, Madame Bovary... allemaal bleke afgietsels van wat aan armzielige kunstenaarsbreinen verschijnt als ze aan arrogantie denken. Mijn restaurant verlegt grenzen !
Waar zitten de electorale tafelspringers en andere zwaargewichten nu ?
Geachte heer Verhofstadt waar zit u ? Uw partij staat in de belangstelling en nu bent u nergens te zien. Nochtans de voorbije weken moesten wij uw verschijning weer meer dulden dan ons lief was. Nu dat uw automatisch antwoordapparaat een foutje heeft laten lekken, nu bent u er niet ? Zeer merkwaardig. Wist u van niets, over die postjesverdeling ? Dat zou mij pas verbaasd doen staan. Een automatisch antwoordapparaat neemt geen eigen initiatief, tenzij het kapot is natuurlijk. En dat is waarschijnlijk nog de meest plausibele uitleg ook, die goede antwoordman heeft al zoveel moeten draaien en keren dat hij waarschijnlijk kotsmisselijk ziek buiten gebruik is geraakt. Maar, beste heer Verhofstadt, een echte gentleman neemt zijn verantwoordelijkheid. Neen..niet door zich weg te steken !
En Beste heer De Gucht, Is de democratie nu niet in gevaar ? In uw pluche boek wist u nochtans dat de praktijken die het zwarte schaap van uw partij heeft laten lekken eigenlijk alleen maar de anti-politiek diende en dus de democratie ondermijnden. Geachte heer De Gucht, nu is het moment om uw theoretisch geschrijf in de praktijk te brengen. Neem afstand van die partij met dergelijke vieze praktijken ! In het openbaar. Toon dat uw veel te duur, en nu reeds zelfs bij De Sleghte uit de rekken verwijderd boek geen loze woorden waren !
En Mr De Wael.... Het is lang geleden. Bent u er nog ? Nu dat uw partij alle hulp kan gebruiken, zeker van zwaargewichten, is een handje hulp nooit afgeslagen.
Dus heren. Het is een komplete wanvertoning dat de zware koppen van de partij zich nu zeer ver uit beeld houden. Derderrangsproleten mogen de hete kolen uitpissen. Proficiat dat het aanvoegsel "Open" zoveel inhield durvde ik toendertijd niet vermoeden. Laat staan dat al mijn negativisme zoiets zou kunnen baren hebben. De modelstaat moet een modderpartij ondergaan ! Mocht ik alleen moeten stemmen, ik vrees dat wij in een "open-VLD"-loze staat zouden wakker worden.
Afschuw...een auto door een massa volk. Doden... Een gek ?
In elk geval een afkeurenswaardige daad. Een krapuleuze daad. Onaanvaardbaar.
Maar...
Werkloos. Uitzichtloos de eindjes zoeken en altijd maar vaststellen dat ze te kort zijn om aan elkaar te knopen. Eten van brol. Kleren brol. Auto brol. Zonder uitzicht op beter. Onbegrepen. Als men zich een beetje goed wil voelen gaat men zich inspinnen. In het beste geval. Anders gaat men zich vestigen als parasiert. Oh, wij begrijpen het hoor...wij zouden het ook doen. Zingeving zoeken in tijden van werkloosheid wekt onbegrip en jaloezie. Maar ook het zoeken van luisterbereide oren is onmogelijk. Wie klaagt is een seut. Een lamzak die beter zijn smoel zou houden en gaan zoeken naar werk. Neen nog beter...gewoon gaan werken. De financiële strop spant zich rond de nek. Verstikt u. Snijdt de zuurstof af die nodig is voor helder te denken. De problemen worden ingesponnen cocons die het hoofd te moe maken en de darmen overmoeien. Helder denken zit er niet meer in. Mag niet meer want dat zou een luisterend oor vergen. Zageventen niet welkom. De moedeloosheid is beter dan spiderman. Ze verlamt, legt stil, deprimeert. Het onbegrip, de afwijzing is verlammend. Het misprijzen zadelt op met een schuldgevoel. Zelfbeschuldiging. Destructie van het zelfbeeld. Zelfvertrouwen is weg, samen met de job.
En dan.... wankele individue. De zwaksten doen het in stilte. Een touw, een strop, pillen,..... Anderen doen het spectraculairder. Touw en brug, de spoorlijn,... proberen vliegen van de Hilton. Nog anderen, megalomane stukken crapuul....die rijden....ach aaaaaaaargggggg afgrijzen. Ik begrijp het niet.
Crapuleus mensen doodrijden is door niets te verklaren. Door niets met begrip te verschonen. .....
Cafe de Paris. Het wordt mijn café. Neen ik ga dat ding daar niet overnemen. Het wordt een café dat mij zit als een handschoen. Café de Flore voor Sartre, Harry's bar in Parijs voor Ernest Hemingway. Gewoon mijn stamcafé.
Hij zat daar. Het verkeerde terras, maar dat zou ik wel corrigeren. Luc van K. Het bleek ex van K.. Maar hij was er al over. Luc was van Effi nu, maar dat is een pietluttig detail. Scheikunde was tot hier toe het gemeenschappelijk aanknopingspunt. Of beter de opleiding die wij samen erin gevolgd hebben. Ooit lang geleden. Werkloosheid is een tweede, zij het veel recentere overeenkomst. Om ze te vinden, die overeenkomst dus, hebben wij elkaar moeten ondervragen. Wij zouden het al van bij de eerste vraag moeten aanvoelen hebben. Misschien deden wij dat wel. Luidop zeggen hebben wij het niet direct gedaan. Wij handelden eerst de familiegeplogenheden af als interessante weetjes. Als volleerde roddeltantes bespraken wij ook deze van toenmalig interessante medestudenten. S., K2, F, I, H, J,....Weet u P. broer van W. is al dood ? Al vijf jaar. De hete brij bleef lang onbesproken.
Maar 25 jaar zonder elkaar maakt dat er niet eindeloos kan gepraat worden over koetjes, kalfjes, moeder de vrouw en hun respectieve kindjes. En het werk ? Geen meer ? Tja, ik ook niet. Alléz u zat toch bij ...? Ja. Dat had in nooit gepeisd dat zo'n grote keet ook zulke dingen zou doen. En gij ? Kleine keet, crisis, dus.
Veel meer werd er niet over gezegd. Het trauma is ingesponnen en wordt veilig geïsoleerd in het achterhoofd en in de maag of de darmen. Het weegt, maakt het hoofd zwaar en vult het volledig. Het legt het denken lam. Gelukkig maar ? Of toch niet. Het ligt als een afdeksteen op de pruttelbron van nieuwe gedachten. Het verstikt het tevredenheidscentrum. Soms komt de ingesponnen last naar buiten en gaat met volle gewicht aan de mondhoeken hangen. Een mens zou eens de bevlieging kunnen krijgen te lachen in deze droeve tijden. De ingesponnen werkloosheid is de beste snelweg naar een verzuurd depressief Vlaanderen. Er zou eens een partij dergelijke verzuurde negativiteit politiek moeten recupereren.
De ingesponnen capsule in de buik doet je alle lust vergaan. Zenuwachtig knijpen je maag en darmen in de cocon die er niet thuishoort. Tevergeefs. Ik ben 8 kilo vermagert sindsdien. Ach, nee bij mee is dat beest eerder een vreetmachine. Inderdaad kneurt de buik voortdurend alsof het iets wil bestrijden. Maar als mijn ingewanden vol zijn heb ik daar minder last van....
Het werd zwaar. Het gesprek. Hij is er altijd eentje geweest die melancholisch droevig werd na de derde Duvel. Willem probeerde nog. Meer tijd voor dit, leuk toch dat wij nu dat... maar ach. Wat is de meerwaarde in het leven elke dag dat de zon schijnt drie Duvels te kunnen gaan drinken op een terras ? Wie niet weet waar zijn hoofd staat ziet dit als een luxe, een verwenning zich eens niet te hoeven haasten. De looser die dit wel elke dag kan gaan doen, droomt van de tijd dat er veel te veel zinvolle dingen in één dag moesten gepropt worden. Ach die lieve, gezonde "te-veel" stress. De "te weinig" variant is veel dodelijker zeker voor de geest.
Vluchten vergt minder moed dan de oorzaken zien. De individuele rechten primeren boven de plichten van de menselijke kudde-natuur. Religie moet verdwijnen. Millennia sociale regulatie van de mensenkudde overboord gekieperd. Het failliet van de progressieve maatschappijvisie wordt duidelijk. De generatie individualistische gehersenspoelden tonen dat individualisme gewoon synoniem is van zelfzuchtige onverschilligheid waarin respectloos bezitten van meer dan je naaste het ultieme doel van het leven is. De afwezigheid van een beldeidsondersteunend antwoord op de massale emigratie van mensen die nog steeds de basisstructuren van kuddegeest eerden heeft de multiculturele verscheidenheid laten verworden tot een chaotische kakafonie. Nu staan ze daar de progressieven, hoe kan da na te roepen als ze zien dat het losgeslagen individu nieuwe gevaarlijke identificatiemogelijkheden vindt in de eng-nationalistische groepsrethoriek van extreem rechts. Wij tegen zij. Steeds harder polarizerend. De rijken kunnen zich de luxe van een vluchtoord kopen. Geen last meer van de rest van de maatschappij. Wij zullen wel groepsdynamische niemendalletjes zoals fata morganas aanschouwen, terwijl de progressieven laten zien dat ze hun les geleerd hebben. Niet de ontvoogding leidt naar de machtshemel, maar de angst. Hou jij ze dom, dan houden wij ze angstig. Het heeft millennia gewerkt. Het was mooi deze angstrethoriek te doorbreken. Spijtig dat de doorbrekers van toen nu de macht willen gijzelen. Enkele warme jaren volstonden om de nieuwe progressieven hun hete brandende hel te geven, en hun hemel die alleen via een leven van ontbering en afzien van aardse geneugten kan bereikt worden. Ach de menselijke evolutie is cirkelvormig.
Vrouwen en mannen zijn niet gelijk. Ik heb dat vandaag mogen aanschouwen. Neen, het was geen vettige taart deze namiddag. Zogenaamd iets tussen gekomen. Moppie moest gecompenseerd worden. Het werd een tuincentrum. Man man man ik heb daar geobserveerd en genoten. Ik vond maar één soort vrouwen. Namelijk gelukkige. Met een ongelofelijke glimlach zweefden ze door de ruimte. Aangezien a dirty mind a joy forever is, verdacht ik allen van het gebruik van permanente vaginale stimulantia. Prachtig om naar te kijken. De meeste leenden zich om recht in de ogen te kijken. Ssst Niet aan madam de Rode vertellen.
Ook de mannen vertonen daar stereotype gedrag. Minder eenvoudig dan de vrouwen. Natuurlijk. Er waren twee soorten mannen. De eerste soort posteerde zich aan de kassa als een hoofdnoormanop de boeg van zijn drakar. De handen op de toog. Uitgespreid. Gepensioneerde smalgladde kantoorhandjes. Maximum gewoon om een tennisraketje in vast te houden... maar de show moest doorgaan. Vol zelfvertrouwen rondom zich kijkend de wereld overtuigend van de grote expertise ter zake. Twee palen en zes spanbanden. En een paneel. Neen, natuur of donkerbruin dat weet ik niet ? De vrouw, toegegeven bij dergelijke mannen vraagt het een zeer goed ontwikkeld waarnemingsvermogen om het geslacht van hun stille schaduw te ontdekken. Soms zijn het alleen de witbeige orthopedische schoenen die een vrouwelijk model verraden ! Zij weet het dan ook niet. En dan zijn we vertrokken voor tien minuten discussie aan de kassa. Het doel van de dag was bereikt. Ze stonden aan de kassa hun belangrijkheid te demonstreren. Hadden alle vrouwen maar zulke mannen ! Maar dat kan niet, want die stoere onderlegden zijn in een minderheid.
De grootste groep mannen loopt een beetje bedremmeld achter hun orgastische vrouw. De wanhoop druipt uit hun ogen. Ze struikelen er bijna over. Het is duidelijk dat ze het gebruik van spade, hark en plantstok niet zo zien zitten. Ze krijgen er in elk geval geen bevredigde glimlach van op hun gezicht. Mochten zij zeker zijn dat de vrouwen hun gelukzaligheid bereiken omdat zij reeds fantaseren het gespierde torso van hun wederhelft de strijd tegen de grond te zien winnen, zij zouden enthousiaster zijn. Mochten zij weten dat de vrouwen al de zevende hemel bereiken omdat zij denken aan de gespannen dijspieren van hun wederhelften die de spade de aarde indrijven, zij zouden minder afkeer in hun ogen hebben. Maar zij weten dat hun vrouwen gewoon genieten van de tegengoesting die de mannen nu al koesteren voor die grondwerken. Hun weerzin wordt gevoed door de wetenschap dat een verwelkbare bloem die veertien dagen standhoudt, hun vrouwen meer satisfaction schenkt dan de inspanning die zij moeten leveren om die plant zo ver te krijgen.
Ik genoot. Met mijn roze trui naast mijn Moppie. De enige glimlachende man. De enige met een piemel die plezier had in het tuincentrum. Oh ja ook ik had het vlaggen. Twee doodgevroren struiken moesten vervangen. Dank u Gorakel voor die opwarming die mijn struiken heeft doodgevroren. Maar ach, ik weet al lang dat mijn krullebolletje er meer dan onschuldig plezier in schept mij in shorts mijn dijspieren te zien spannen. Meer dan vrijblijvende voldoening put zij eruit mijn ontbloot bovenlijf te zien zwoegen om de planten hun rechtmatig plaatsje in de grond te gunnen.
Willem leeft op hoop..... het zou een warm-sensuele avond kunnen worden. Zeker nu de zoon in Italië toeft. Met de school. En de dochter met een vriendin en haar ouders naar één of ander vakantiedorp met groot zwembad mocht. ! Ach... ik heb ook nog eens recht op enkele momenten van leedvermaak met mijn soortgenoten. De sukkels wiens vrouwen naar tuincentra gaan voor de bloemen !
