************Populaire muziek van de vorige eeuw tot nu************
21-05-2009
Meer singer-songwriters
Harry Nilsson Toen The Beatles tijdens een interview in 1967 werd gevraagd wie hun favoriete zanger was antwoordden zij "Nilsson" en wie hun favoriete groep was antwoordden zij opnieuw "Nilsson". Pas in 1969 werd hij bekend met een cover van Fred Neil "Everybody's Talkin'" die werd gebruikt in de Soundtrack van "Midnight Cowboy", een opname die al dateerde uit 1967 !
Paul McCartney zei ooit in een interview uit 1966 dat hij en zijn kompanen hielden van het oeuvre van Magritte omwille van de humor, het absurde en het grappige. The Beatles stonden ook bekend om hun absurde humor (Ã la Marx Brothers en Monty Python).
Veel later gaf McCartney ook toe dat het logo van hun platenfirma Apple (opgericht in 1968) gebaseerd was op een werk van Magritte. Ze gebruikten de bekende groene appel voor de A-kant van een plaat en op de B-kant werd hij afgebeeld als een halve doormidden gesneden appel.
Ook Jeff Beck hield van het werk van Magritte want op zijn LP uit 1969(Beck-Ola) staat een enorme groene appel afgebeeld.
The Rolling Stones gebruikten ook een tijdlang een afbeelding geïnspireerd op een werk van Magritte uit 1934 voor hun tournees alvorens de uitgestoken tong te gebruiken.
Digno Garcia y sus Carios scoorden heel hoog in 1968 in de Benelux, Frankrijk, Duitsland, Spanje en Zuid-Amerika met "La Felicidad". Enkele jaren voordien maakte hij nog deel uit van het succesrijke Trio Los Paraguayos. Het geluk lachte Digno ook toe op familiaal vlak. Hij vestigde zich in België en trouwde met een Vlaamse uit Geraardsbergen.
The Pebbles hadden eerst een bescheiden hit in de Benelux met "Get Around" in 1968 en vervolgens in 1969 met "Seven Horses In The Sky" en met "Mackintosh" veroverden zij zelfs Spanje.
The Wallace Collection scoorden nog hoger met "Daydream" uit 1969 in de hele Benelux en vooral in Frankrijk en Zuid-Amerika.
Dimitri Dourakine is de artiestennaam van Leo Caerts die in 1969 veel, heel veel, plaatjes verkocht van zijn "Casatschok" in de Benelux, Frankrijk en in Zuid-Amerika.
In 1970 had Jimmy Frey een geweldig succes met "Rozen voor Sandra", een vertaling van "Roses to Reno", in de hele Benelux tot in Spanje toe !
Ook Willy Sommers wist buiten de Benelux ook Frankrijk, Duitsland en Spanje te veroveren met vertalingen van zijn "Zeven Anjers, Zeven Rozen".
In 1972 vielen Vlaanderen en Nederland massaal voor Louis Neefs' Margrietje.
De verrassing van 1980 was het instrumentale "De Vogeltjesdans" van het studio-orkest De Electronica's, een plaat geproduced door Johnny Hoes. Een groot succes in de Benelux en ver daarbuiten.
The Hollies in 1967 (hier nog met Graham Nash, tweede van rechts).
The Hollies in 1974
The Marmalade uit Schotland hadden met "Ob-La-Di, Ob-La-Da" een nummer 1 hit danzij Lennon/McCartney.
The Monkees, oorspronkelijk opgericht via een advertentie om het succes van The Beatles in Amerika te dwarsbomen. Na enkele geslaagde singles (met dank aan Neil Diamond en Tommy Boyce & Bobby Heart) en een jeugdserie op T.V. viel de groep uiteen.
The Moody Blues in 1967. Toen had Denny Laine de groep al verlaten. Hij zou later weer opduiken als lid van Paul McCartney & Wings.
Gary Puckett & The Union Gap (Gary had de stem van een ware crooner !)
Sergio Mendes & Brasil '66, wereldmuziek avant la lettre !
The Tremeloes met aangename meezingers, meestal vertalingen uit het Italiaans repertoire.
The Zombies met Colin Blunstone (aka Neil McArthur) en Rod Argent.
Anthony "Tony" Burrows (°14 april 1942 in Exeter, Devon, Engeland) is een Brits sessiezanger. Hij zong lead op meer hitsingles en voor meer groepen dan elke andere artiest, zowel in de "UK Singles Charts" als in de "US Billboard Hot 100".
Het succes keerde zich evenwel tegen hem, want hij nam verscheidene singles op onder zijn eigen naam die werden verbannen van de radio, o.m. "Melanie Makes Me Smile", "The Humming Song", en "Hand Me Down Man".
Hij was eveneens sessiezanger bij Elton John, Cliff Richard en James Last.
Jan Leyers & Paul Michiels scoorden ook in de V.S.A. met "The Way To Your Heart"
Louis Neefs nam tweemaal deel aan het Eurovisiesongfestival (in 1967 en in 1969) en behaalde tweemaal de 7de plaats.
Django Reinhardt (jazzgitarist, zeer bekend tot in het buitenland)
Nog bekender is Jean "Toots" Thielemans in de jazzwereld en zelfs in de popwereld dankzij zijn samenwerkingen met Quincy Jones, Paul Simon en Billy Joel.
Will Tura kent iedereen. Goede wijn behoeft geen krans.
De Nieuwe Snaar (humor & muziek verenigd !) uit het Pajottenland
Krachtige pop uit Antwerpen (Hun "Incredible George" leverde hen een gelukstelegram op van George Harrison !)
Twee reuzen uit onze muziekgeschiedenis ! (Blues en folk verenigd) Ghent meets Antwerp
The Skyblasters uit Gent (prettig gestoorde ska met Patrick De Witte, 2de van links, staand)
Soul Wax (met de Dewaele broers, de zonen van Zaki) uit Gent
Het andere project van de broers Dewaele: 2 Many DJ's
De vroege jaren van Johan Verminnen (met Jean Blaute op gitaar) uit Brussel en omgeving
De Brusselse Wallace Collection met Sylveer Van Holme, Freddy Nieuland en enkele geschoolde klassieke muzikanten scoren een Europese monsterhit met "Daydream" in 1969
The Faces (featuring Rod Stewart & Ron Wood die het roer overnamen toen Steve Marriott The Small Faces verliet in 1969 om Humble Pie op te richten)
Fleetwood Mac (featuring Peter Green)
Golden Earring
The Jimi Hendrix Experience
Led Zeppelin (John Bonham, Jimmy Page, John Paul Jones en Robert Plant) Toen Jimmy Page in 1968 als enige van The Yardbirds overbleef moesten contractuele verplichtingen nageleefd worden, m.n. een tournee doorheen Scandinavië. Jimmy bedacht de naam The New Yardbirds (die al vlug werd gewijzigd in Led Zeppelin, n.a.v. een reactie van Keith Moon, drummer van The Who, na een minder goed optreden: "goin' down like a lead zeppelin".)
John Mayall's Blues Breakers, een echte kweekvijver van talent: Eric Clapton, Jimmy Page, Jeff Beck, Peter Green, John McVie, Mick Fleetwood, Aynsley Dunbar, Mick Taylor, Hughie Flint, Jack Bruce, Keef Hartley, e.v.a.
The Rolling Stones (hier in 1969 met een duidelijk verveelde of is het vermoeide Mick Jagger)
The Amboy Dukes (met fantastische gitarist Ted Nugent) brengen in 1967 een formidabele versie uit van "Baby, Please Don't Go", een song uit 1935 van Big Joe Williams. Tien jaar later brengt deze een ruigere versie uit. De versie die wij in West-Europa het best kennen is die van Them (met de jonge Van Morrison) uit 1964, die vooral door de Piratenzenders werd geplugd. Luister eens naar de versie van The Amboy Dukes, verschenen op hun eerste album maar ook op de Nuggets compilatie ! Hier hoor je duidelijk de invloed die Jimi Hendrix toen al had op zijn tijdgenoten.
The Animals (met van links naar rechts Hilton Valentine, gitarist; John Steele, drummer; leadzanger Eric Burdon; toetsenist Alan Price; Chas Chandler, bassist en latere manager van Jimi Hendrix).
Atomic Rooster (Vincent Crane, toetsenist; Nick Graham, bas & zang; Carl Palmer, drummer), opgericht op vrijdag de 13de 1969, het jaar van de haan (rooster). Crane en Palmer kwamen uit The Crazy World of Arthur Brown (Fire, 1968) en Palmer verliet de groep in 1970 om samen met Keith Emerson en Greg Lake "Emerson, Lake & Palmer" te vormen.
Big Brother & The Holding Company met de onnavolgbare Janis Joplin die met de band zong van 1966 tot en met 1 december 1968.
Brainbox uit Nederland met (uiterst links) gitaarvirtuoos Jan Akkerman (later in Focus) en Kaz Lux.
Cream (van links naar rechts: Eric Clapton, Ginger Baker en Jack Bruce).
Creedence Clearwater Revival (CCR) (vlnr: Stu Cook, Doug Clifford, John & Tom Fogerty). Tom zou de groep jammer genoeg verlaten in 1971.
Deep Purple (1967) met Jon Lord, Ritchie Blackmore, Nick Simper, Ian Paice, Rod Evans. De eerste singles waren covers: Hush (geschreven door Joe South en gezongen door Billy Joe Royal) en Kentucky Woman (van Neil Diamond). Hun eerste LP's waren "Shades of Deep Purple", "The Book of Taliesyn" en "Deep Purple". De groepsnaam is afkomstig van de jazzklassieker uit 1933, het favoriete nummer van de grootmoeder van gitarist Ritchie Blackmore. De versie die wij allemaal kennen is die uit 1963 gebracht door Nino Tempo & April Stevens (broer en zus).
Deep Purple (1969) met nieuwkomers Ian Gillan en Roger Glover (ter vervanging van Nick Simper en Rod Evans). Bekendste LP's zijn "Deep Purple in Rock", "Fireball", "Machine Head" en "Made in Japan". De bezetting zou later nog veel wijzigen. Bekendste songs: "Child in Time", "Black Night", "Fireball", "Strange Kind Of Woman", "Smoke On The Water" en "Woman From Tokyo".
Hier volgt een eerste lading (in alfabetische volgorde):
De broers Wauters hier nog met Bob Savenberg.
Digno Garcia uit Paraguay maakte deel uit van het Trio Los Paraguayos. Solo bleef hij in België hangen waar hij met een Vlaamse trouwde. Boezemvriend van Will Tura. Hij schreef samen met hem "La Luna de Asunción" ofte "Hemelsblauw".
Hier nog met zangeres Geike Arnaert.
Irish Coffee (met hun single "Masterpiece") met zanger William Souffreau (in het midden) en Willy Busschops (tweede van rechts). Een single met internationale allure ! Foto genomen op het dak van de Agora Galerij, Brussel in 1970.
De broers Antonio and Fernando Lameirinhas (alias Tony & Wando Lam). In hun J.J.Band zaten ook Francis Goya (Nostalgia), Scott Bradford (die trouwde met Anneke Soetaert) en Bruno Castellucci, wereldbekende jazzdrummer. Tevens backing group van Jimmy Frey op "Zo mooi, zo blond en zo alleen" en "Goodbye my love".
The Jokers (instrumentale gitaarrock à la Shadows, Tornados, enz.).
Kate's Kennel (met Jean Blaute, Canzonissima 1968, de nachtmerrie van Jo Leemans, jurylid).
Vanaf 1965 werd hij ingehuurd door het platenlabel Immediate Records, waardoor hij ofwel meespeelde met, of tracks producete van John Mayall, Nico, Chris Farlowe, Twice as Much en Eric Clapton. In 1968 speelde hij de gitaarsolo van "With A Little Help From My Friends" van Joe Cocker alsook op 5 tracks van diens debuutalbum met dezelfde naam. In 1969 speelde hij ook op het album "Love Chronicles" van Al Stewart uit 1969.
De zeldzaamste samenwerking is een jam tussen hem en Keith Richards, gitarist van The Rolling Stones, met een cover van "Little Queen of Spades" van Robert Johnson, enkel op bootleg verkrijgbaar.
Zoals hier te zien, is "Gloria" slechts een b-kant van de single die flopte in 1964 maar dank zij de Piratenzenders een dikke hit werd in de zomer van 1967, toen Van Morrison de groep al lang had verlaten !
Single uit de Soundtrack van de gelijknamige film (de gitaarpartij van Jimmy Page lijkt hier enigszins op Purple Haze van Jimi Hendrix !)
The Yardbirds (tweede van links met uiterst links Jeff Beck)
Met o.m. Arno, Adamo, Daan, Rocco Granata, Axelle Red, Will Tura, Koen Buyse (Zornik), Stijn Meuris, Sioen, Julos Beaucarne, The Scabs, Paul Michiels, Telex, Frank Vander Linden (De Mens), Gabriel Rios, Jef Neve, Lou Deprijck, Stash, Sttellla, Luna Twist (African Time), A Brand (Hammerhead), Flip Kowlier, Laura Lynn, Yevgueni, Joost Zwegers (Novastar), Kate Ryan, De Laatste Showband (met Patrick Riguelle, Jan Hautekiet en Chris Peeters).
Toch enkele minpuntjes:
-sommige laatkomers denken dat zij het recht hebben om vóór de anderen, die op tijd waren, te gaan staan en die de mond vol hebben van solidariteit (van egoïsme gesproken !);
-een slecht georganiseerde bewakingsgroep;
-enkele politici die menen van de gelegenheid gebruik te mogen maken om hun verkiezingsfolders uit te delen.
Opkomst volgens de federale politie: 35.000 man. De echte cijfers zullen wellicht iets hoger liggen !
Al bij al een geslaagd initiatief met enkele verrassende acts zoals:
een duet tussen Stijn Meuris en Axelle Red (Ik hou van u); Daan en Telex (zonder de betreurde Marc Moulin, welteverstaan) met een geslaagde versie van Moskow Discow; Kate Ryan met Voyage, Voyage; Paul Michiels en Adamo vermomd als The Everly Brothers (Bye Bye Love); Frank Vander Linden (De Mens) met een lied van Brel (Een vriend zien huilen kan ik niet); Gabriel Rios en Jef Neve met een prachtige versie van Voodoo Child van Jimi Hendrix. Een pluim voor Lou Deprijck (Kingston, Kingston), Rocco Granata (Marina, net 50 jaar oud!) en Adamo (Les filles du bord de mer), die ambiance in de massa wisten te brengen.
Het gratis concert werd gepresenteerd door Bart Peeters en Armelle Gysen.
Bart Peeters en Salvatore Adamo
Hier ben ik in de metro onderweg naar het concert
Vader en zoon samen naar het concert (met dank aan de mama voor de prachtige foto's)
Paul Michiels en Adamo brengen Bye Bye Love van The Everly Brothers
Adamo, een wereldster van hier tot in Japan !
