|
Gisterenavond nog eens 'n film gezien in de bioscoop, dat was bijna honderd jaar geleden. Nu, ik overdrijf natuurlijk, maar dat we nog eens in de bioscoop geweest zijn, dat is geleden van de tijd dat onze kinderen nog klein waren, dus enkele tientallen jaren geleden.  Op wandelafstand is dat ongeveer drie km. heen en terug. De film begon om 19u00, we zijn dus met ons beidjes ruim op tijd thuis vertrokken. Dat we nog eens naar de film gingen, dat had te maken met het feit dat onze schoonzoon meegewerkt heeft aan de film, zij het achter de schermen (catering, rekwisieten, allerlei hulp). Ook kwam hij in beeld in de film als figurant. Bij de aftiteling werd zijn naam enkele keren vernoemd. Ook onze dochter heeft wat bijgedragen aan het welslagen van de film, ook achter de schermen. 
De film, de Zondebokken, gaat over de bokkenrijders, einde de 18de eeuw in de streek van Maaseik. De acteurs, allemaal amateurs, hebben uitsluitend het Limburgs dialect gesproken. Op generlei wijze werd de film gefinancierd, acteurs, figuranten, medewerkers en makers van de film, deden dat op vrijwillige basis. Er werd wel 'n bescheiden bedrag bijeen gesprokkeld via crowdfunding, maar dat geld is in zijn geheel opgegaan aan catering.  Desondanks is het afgewerkte product meer dan het bekijken waard, we hebben ons gisteren niet verveeld. De film is in meerdere bioscopen te bekijken. 
Vandaag was het beslissen of ik 'n voet buitenshuis zou zetten. Regen, regen en nog eens regen.  Tegen 14u30 was er 'n héél klein streepje zon, de moment dus om naar buiten te trekken. Ik werd verzocht om ook bij de flappentap te passeren, en voor de rest diende ik het droog te houden. Uiteraard is dat niet gelukt, ik had wel mijn paraplu bij, maar de strakke wind blies toch dat nat gedoe tegen mijn kledij en schoenen aan. Gevolg: water in de schoenen.
Ik ben dus niet ver gegaan en veel foto's zijn er dus ook niet gemaakt. Met je paraplu in de hand is dat 'n heel gedoe. Ik heb mij dus beperkt tot 'n korte wandeling langsheen de sluis en de sportoase. En die twee jonge mensen voor mij, .... die hadden dus geen paraplu bij en die hebben zich thuis kunnen uitwringen vermoed ik. Maar ja, so what, met droge kledij aan, kunnen we de avond inzetten en morgen begint weer het weekend.
|
Lieve groetjes vanwege Annie & Rogier 
Ik ben Eddy Meuris