Mijn meer dan 40 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele
soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik
meedelen en zelf nog bijleren.
Voor de fruitliefhebber
17-10-2011
VERVOLG
VERVOLG
Verzamelde, voorgedroogde
stenen
De ovenbesturing
Naast de oven
Toevoer van gas als
brandstof
Deel van de controlekamer
met door een bepaald ontsnapt verbrandingsgasondoorzichtbaar gemaakte ruiten.
Boven op de oven
Buis over afvoer van de
restwarmte die benut wordt voor het voordrogen van de ruwe stenen
Admission is $4 and is cash only. To keep the
line moving quickly exact change is appreciated
The truck of apples arrived early this morning
and we've now added the list of apples available to buy and taste,
as well as the list of apple trees for purchase to our website. This year we
have over 41,000 pounds of delicious apples and 25% of them are
organic!
We have a bike valet service at our main
entrance. Biking and walking are your fastest, easiest and cheapest
way to access the event. If you do drive, there is a FREE shuttle
bus from the UBC Campus West Parkade
No pets are allowed in the botanical garden.
Please leave your furry friends at home
BC Fruit Testers Association will be hosting a
physical display of the nearly 200 apple varieties that are still
grown in British Columbia. Members of the association are also
on-hand to give demonstrations of grafting and cider-pressing. Try
to stump them with apple varieties from your garden, as they are
experts at identifying apples (hint: bring along six apples from
your unidentified tree)
We are
also pleased that our friends at the UBC Farm will be joining the fun
with Heritage Orchard Tours. See below for more information:
On October 15 and 16, 2011 the
UBC Farm is excited to be joining the UBC Botanical Garden Apple
Festival. In addition to a booth on-site at the festival both days, we
will be offering tours of the UBC Farm Heritage Orchard on Saturday
October 15 at 10am, noon and 2pm.
The UBC Farm Heritage Orchard
was designed, grafted and planted as a student directed study beginning
in 2005. A sanctuary for apple culture, the orchard is composed of ~120
trees, including ~70 varieties of apples and a handful of plums. 2011
marks our first year of significant harvest for market sales and the
orchard is producing gorgeous apples. Come visit this urban agricultural
gem for tours with UBC
Farm staff who care for the orchard on SATURDAY October 15 at the UBC
Farm! Meet at the UBC Farm entrance gate. No UBC Farm orchard tours will
be offered on Sunday.
The UBC Farm is a 20-30 minute
walk, a 10 minute bike ride and a 5 minute drive from the Botanical
Garden. See map
link for details. Tours of the UBC Farm Heritage Orchard are free,
though donations are gratefully accepted.
For more about the UBC Farm
Orchard, check out this post
on the Friends of the UBC Farm blog. Also, be sure to follow the UBC
Farm on Facebook
and Twitter
for info about its research, learning, and quirky site happenings.
Op de Fruithappening kun je terecht voor alles wat je weten wil over streekeigen fruit en fruitbomen in de ruimste zin van het woord: veel infostands en infosessies maar ook heel wat interessante binnen- en buitenactiviteiten.
Bij de infostands maak je kennis met Regionaal Landschap Vlaamse Ardennen, de Nationale Boomgaarden Stichting , verschillende pomologen (vruchtendeskundigen), een gespecialiseerde boekenstand, boomkwekerij Sylva, Vogel Opvang Centrum Geraardsbergen , Landschapsbeheer Vlaamse Ardennen (landschapsteam), Natuurpunt Boven-Dender, VELT Geraardsbergen, Imkervereniging ‘Ons Denderbieken’,…
Je kan er ook fruitsappen en een heel aantal minder bekende appel- en perensoorten proeven. Er is een koken-met-fruit-demo, een voordracht ‘Fruit bewaren, inmaken, verwerken’ door Yves Hendrickx van de Nationale Boomgaardenstichting, een demonstratie houtsnijden en houtdraaien, een snoeidemonstratie en een demonstratie enten, een fototentoonstelling ‘Leven in de boomgaard’, een vertelsessie van ‘Keltische godin’ Renata Bruggeman die je ook haar liefdesdrank laat proeven,… Verder neemt natuurgids Herman De Waele je mee op een mooie wandeling langs een notenboomgaard en een boomgaard in Onkerzele en tonen de compostmeesters van Geraardsbergen je hoe je je groenafval hergebruikt in je eigen tuin. Terwijl je inspiratie voor de tuin opdoet verkennen de kinderen de knutselhoek. Aan de bar kun je verpozen bij een drankje en een versnapering. Die dag is ook de mobiele fruitpers aanwezig. Laat je eigen fruitsap persen, hiervoor is het nodigvooraf in te schrijven.
De fruithappening vindt plaats op zondag 16 oktober in zaal de Spiraal, Zakkaai 29 in Geraardsbergen.
Toegankelijk van 10 tot 18u, activiteiten starten om 10u (snoeidemo, kookdemo en voordracht) of om 14u (snoeidemo, entdemo, natuurwandeling, kookdemo, vertellen, enz..) Doorlopend van 10 tot 18 uur info- en proefstanden, advies, boekenhoek, pomologen, gratis wedstijd, knutselhoek, mobiele fruitpers, fototentoonstelling, bar,...
De fruithappening is een organisatie van het Regionaal Landschap Vlaamse Ardennen in samenwerking met Stad Geraardsbergen.
VRT Radio 1 Peeters en Pichal 12/10 9-11u Plant een Boom 1970 en Â…
VRT Radio 1 Peeters en Pichal 12/10 9-11u
Plant een Boom 1970 en Â…
Dank zij fruitvriend Paul Bekaert, die mij gehoord had, heb
ikzelf de uitzending kunnen beluisteren via het internet. Gisteren voormiddag
had ik Spaans. Onderweg had ik nog Prof emer. van de landbouwfaculteit Univ.
Gent, M. Van Miegroet gehoord, intussen 89, °10 sept. 1922.
Paul zei mij te “googlelen” naar Peeters en Pichal. In de
rechterkolom, iets naar beneden staat: voorbije uitzendingen herbeluisteren.
Seizoen 2011-2012 12/10/11 10-11u Schuif
de geluidsbalk ongeveer op 1 derde, na de verkeersinformatie.
Wij wonen op een hoeve langs een landbouwweg die naar het
geklasseerde Zoerselbos loopt, met veel wandelaars en fietsers.
In de winter 1970 kwamen de gemeentewerkers alles langs de
weg proper maken: dit wil zeggen
alle opslag en spontane boomvorming verwijderen.
Toen mijn vrouw Aleide dit zag heeft zij direct de schepen
van openbare werken opgebeld, die direct kwam en de mannen opdroeg de bomen te
sparen die net naast de gracht groeiden. Na 40 jaar is dit een dreef geworden
met vooral zomereik en ratelpopulier met een paar berken en meidoorn, nu
ongeveer 45 jaar oud, al respectabele bomen. Ook de Gagel is nog niet helemaal
verdwenen.
In de “Fruit Grower” van
oktober lees ik over de proevenvan
DrMichelle Fountain te East Malling Research.
Bij een goede bestuiving
zijn de bessen groter en gelijkvormiger. Hommels zijn eveneens goede
bestuivers. Honingbijen vliegen niet op zwarte bessen.
De proefopzet bestond uit series
van 12m lange vliegkooien met de rassen Ben Gairn en Ben Hope.
“De resultaten zijn
duidelijk”, zei Dr Fountain. “Met enkel de wilde bijen bekwamen we de maximale
bestuiving van Ben Gairn tijdens zonnig, warm weer.
Ben Hope bloeide later
tijdens slecht weer met 10mm tot 15mm regen en lage temperaturen. Dan zorgen de
hommels uit nestboxen voor de bestuiving, want in dergelijk weer zijn de wilde
bijen ook weinig actief. In vergelijking met de zetting in de vliegkooien was
de zetting in open veld tot 40 % lager.
Bij het studieonderzoek
identificeerde men 13 verschillende rassen wilde bijen die fourageren op de
pollen en de nectar van zwarte bes.
25 sept. Met de Koninklijke Vlaamse Dendrologische Vereniging op stap. Prachtig
nazomerweer. Vele jaren geleden was ik er nog eens geweest en dacht dat ik wist
waar dit lag. We kwamen terecht op de nieuwe parking. We betaalden de inkom
maar kwamen algauw tot het besef dat het arboretum zich buiten het Openluchtmuseum
bevindt. We kregen de entreeprijs terugbetaald. De weg naar het arboretum ligt
er precies naast. Echter geen wegaanduiding gezien. We waren met andere
bezoekers aan Â’t praten over de eetbaarheid van de rok van taxusbessen, maar de
pit uitspuwen, want die is giftig, evenals al de rest van deze boom, toen onze
groep er aankwam.
Het is hier een waar bomen,
struiken en plantenparadijs. Sommige leden zijn wandelende encyclopedieën.
Wij genoten van de vele
vormen en kleuren. We leerden de Amerikaanse hulst kennen. Zagen o.a. Paw Paw
en leerden ook de dadelpruim kennen. Een vroege vrucht konden we zelfs proeven:
een heerlijke smaak. De Jolico, gecultiveerde Cornus mas, gele kornoeilje stond
bij het administratief centrum. Hier een opgaand boompje met weinig vruchten.
Ik heb thuis een vertakte struik, overvol met vruchten.
Op vele plaatsen zagen we
de ravage van de Pukkelpopstorm van 18 augustus. Heel veel omgewaaide en
geknakte grove dennen; maar ik heb ook 2 omgewaaide eiken gezien. Er waren kale
stroken waar de stormwind plakken bomen had geveld.
Met de familie Dhondt-Willaeys op de Milieuboot zo. 2/10
De afspraak was aan de Oude
Kaai te Turnhout voor een vaart van 10u tot 13u op het Kempisch kanaal Schoten –Dessel.
We varen tot Arendonk en komen dan terug. In scheepstermen heet draaien “zwaaien”.
Het schipperskoppel is Nederlands, maar de boot is Belgisch.
Dit kanaal werd gegraven
in 1840 om de Kempen beter te ontsluiten. Het stuk tussen Turnhout en Schoten
kwam er dertig jaar later in 1870. Tussen Beerse en Brecht groef men door
kleilagen. Tot 1960 waren er een aantal steenbakkerijen. De pannen op ons huis
komen nog van Sint–Lenaarts.
We waren al aan het
afmeren toen dochter Mieke opdaagde. Als zij de weg vroeg kende men enkel de
Nieuwe Kaai, maar dat was fout.
Schoonzoon Werner was de
milieuwerker van dienst. Hij gaf de inleiding en nodigde ons uit in het ruim
voor een reeks proeven om de waterkwaliteit van dit kanaal na te gaan.
Bij het vertrek werd een
emmer water opgehaald en verdeeld in bokalen voor de tafel van elk groepje.
Kleindochter Jasmien, in
witte labojas, was belast met het opschrijven van de bevindingen.
We hadden de temperatuur
van het geputte water onderschat: gemiddeld 19,5 °C. We beleven een echte Sint-
Michielszomer. Vandaag voorziet men weer 27 °. Het zonnen op het dak was voor
de terugvaart. Als buitentemperatuur werd 25 °C geconstateerd. Het is nog maar
rond half elf.
Het onderzoek gaat verder:
geur en kleur van het water? Geur neutraal, kleur zeer licht gelig.
Dan zeer belangrijk voor
de waterkwaliteit. De hoeveelheid zuurstof ligt ver in de goede groene zone.
Vissen en waterwezens hebben er een goede levenskwaliteit, ware het niet van de
boten, de Kempenaars van 50 m lang en 600 ton. De milieuboot is een maat
kleiner: 40 m, maar knap educatief ingericht. De kleinsten werden op een andere
plek op de boot speels begeleid door nog twee andere medewerksters. Als 2 zoÂ’n
boten elkaar kruisen schiet er niet veel ruimte meer over. Men telde nogal wat
vissen met aanvaringsverschijnselen.
Verder blijkt dat het
water een laag nitraatgehalte heeft. Weinig insijpeling van meststoffen. Het
kanaalwater komt hoofdzakelijk van de Maas. De beken met oppervlaktewater - dat nog steeds vervuild is - worden immers
in collectoren onder het kanaal naar de andere kant geleid.
Er kwamen nog wel een paar
punten aan bod maar die ben ik vergeten.
Met dit weer was het zalig
aan dek.
Op geregelde afstand zijn
er trappen waar overzwemmende reeën gemakkelijk uit het kanaal kunnen.
Werner en dochter Tinneke trakteerden
de familie op schuimwijn.: 19 jaar getrouwd! Een speciale familiebijeenkomst!
Meestal vaart men met
scholen en groepen, maar op zondag kunnen ook andere geïnteresseerden mee.
De fotoÂ’s
komen van de GSM van kleinkind Jonas, die aan de K.U. Leuven gestart is met
Computer wetenschappen.
Foto van de oude kaai met
de gebouwen van de veevoeders Joosen-Luyckx. Werner vertelde dat men nu in de kelders
Steur kweekt met het oog op kaviaar. Als je een volgende keer kaviaar eet komt
die wellicht niet meer uit Rusland!
Als laatste foto: gezellig
brunchen bij dochter Leen in Poederlee.
Om 8u30 nemen we afscheid
van Angelika en Armin Beisel die ons verwend hebben tijdens het vierdaags
verblijf.
De bestemming is
Rüdesheim, het romantische wijnstadje aan de Rijn.
Allemaal wijngaarden als
we de Rijnvallei bereiken. We stappen uit buiten het centrum en wandelen langs
de Rijn, maar de drukke spoorlijn erlangs belet het zicht op de stroom. Een
opmerkelijk gebouw is de 20 m hoge Adlerturm(Adelaarstoren), een hoektoren van
de vroegere stadsomwalling. Even een zijsprong naar een kerk met een speciale
windwijzer, ster en maan. Terug naar de Rijnstraat. Aan de rechterkant een
hoge, vierkante Romaanse toren, 38 m hoog, met een paleis van een woning er
tegenaan gebouwd. Dan komen we aan de Brömserburg, een burcht van het begin der 10 de eeuw, nu
wijnmuseum van de stad
We slaan ernaast rechts
af, een oplopende straat. Aan de linkerkant een wijngaard. Aan de andere kant er
van de vroegere gebouwen van de stokerij Asbach, vergelijkbaar met cognac. De
moderne vestiging werd buiten de stad gebouwd.
Op de heuvelflank voor ons
zien we de kabelbaan die naar een groot monument Germania , nu in restauratie,
voert.
Dit nationale monument werd in 1883 opgericht en is bedoeld als herinnering aan
de stichting van het Wilhelminische keizerrijk, na de FransÂDuitse oorlog van
1870-1871. Het Germaniabeeld van J. Schilling is 10,50 m hoog en weegt 3200
kilo. Het zwaard dat Germania draagt is 7 m lang.
We slaan rechts af in de
parallelstraat met de Rijnstraat. Hier zijn verschillende wijngoederen
gevestigd.Een eindje verder, links,
ligt het restaurant voor het middagmaal. We laten het goed smaken, begeleid
door een goede Riesling.
Daarna moeten we maar een
100 m terugkeren om links de befaamde Drosselgasse te bereiken. Het is maar een
korte straat die afdaalt naar de Rijn. Zelfs op dit uur is het er druk. Alle
huizen zijn eet – drank – of vermaakgelegenheden en souvenirwinkels. De bus
komt ons in de buurt ophalen.
We genieten van de rit
langs de Rijn met talloze burchten. Na Koblenzzijn het weer de gewone autowegen.
Nog een stop op een
Raststätte. Een laatste kans voor een grote Weisse Hefe.
Glimp op de Loreley Onderaan de Loreley -rots staast een standbeeld van de nimf.
De dichter Heinrich Heine heeft aan de hand van dit verhaal het gedicht die Loreley geschreven, waarbij ook een melodie werd gemaakt: Ich weiß nicht was soll es bedeuten, daß ich so traurig bin. Dit lied behoort nog steeds tot de populairste van alle Duitse liederen.
Vandaag verkennen we de
noordoostelijke kant van het Odenwald, onze laatste dag hier.
Te Amorbach bevindt zich
een van de vier benediktijnerabdijen van Duitsland. Het ontstaan voert terug
tot 734. De opheffing gebeurde tijdens de Napoleontische tijd in 1803. Alles
kwam toen in handen van het vorstenhuis van Leiningen.
Op sloffen ( omwille van
de prachtige vloer) schoven we naar de Groene zaal of feestzaal. Een gidse gaf
uitleg over de diverse taferelen. Vervolgens kwamen we in de oude bibliotheek,
30.000 in leer gebonden boeken. Met onze sloffen boenen we de kunstige vloer uit
diverse houtsoorten. Daarna volgdede
machtige barokrococo kerk die schittert van het bladgoud. Hier staat een van de
beroemdste orgels van Duitsland, het orgel van de gebroeders Stumm van 1782.
Spijtig dat het toeristisch seizoen voorbij is, want dan dreunt het orgel op gezette
tijden.
Daar we moeten omrijden
komen we in een boerendorp terecht. Ik zie rijpe tomaten in een voortuintje
staan. Buitentomaten waren dit jaar bij ons niet te kweken. Opmerkelijk: haast
elk huis heeft zijn moestuin. In de meer toeristische streken zijn moes – of
siertuinen zo goed als niet meer te bespeuren.
In Miltenberg aan de Main
(bijrivier van de Rijn) gaan we middagmalen. Daarna wandelen we tussen de vele
toeristen. Nog zeer veel vakwerkhuizen. We klimmen tot de burchtruïne met
groots panorama over stad en rivier. Aan de muur staat een pruimelaar, een
Hausschwetse met rijpe vruchten. Op de muur staande kan je bij de vruchten. Ik
hoorde dat een gezelschap van De Stille Kempen in de vorige paar weken hier eveneens
geweest was en dat de pruimen toen ook al geproefd werden. Nu zijn ze bijna
overrijp.
Als laatste bezoeken we
nog een oud joods kerkhof. Hier komt niet veel volk. Mij valt een machtige
tamme kastanje op, een zeer zeldzame boom in het Odenwald.
We zijn in de deelstaat
Beieren. Het is de grootste wat oppervlakte betreft van de Länder. In ’t totaal
telt Duitsland zestien deelstaten of Länder.
Het landschap is nu meer
open. We rijden op het plateau. Het bedevaartsoord Walldürn is de volgende
bestemming. Druk is het op dit moment allerminst. We zien er op deze vrijdagnamiddag
geen kat. De lange terugweg voert naar Eberbach, want daar wacht de
Viktoriatorte.
De befaamde Engelse
koningin Victoria stamt namelijk af van een adellijke familie van hier. Haar
moeder Marie Louise Victoria van Saksen- Coburg- Saalfeld was een zuster van
Leopold I, de eerste koning der Belgen.Zij trouwde een eerste maal met
Karel Frederik van Leiningen. Ze woonden in Amorbach en na zijn dood huwde zij met
Eduard August, hertog van Kent. Ze woonden een tijd in Engeland, maar kwamen
terug naar Amorbach. Ze woonden ook een tijdje in Eberbach. Zij kregen 1
dochter Victoria, die 63 jaar koningin van Engeland was (1837-1901): het
Victoriaanse tijdperk, het Verenigd Koningrijk op het hoogtepunt van zijn
macht.
Een patissier van Eberbach
bakte in 1962 een taart voor het koningshuis van Zweden. Hij stuurde deze ook naar
het koningshuis van Engeland. De “Viktoria Torte van Eberbach” werd een begrip.
Deze
taart gingen we bij de pasteibakker zelf proeven en zij viel ook bij ons in de smaak,
licht en lekker!
