Mijn meer dan 40 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele
soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik
meedelen en zelf nog bijleren.
Voor de fruitliefhebber
04-03-2010
Pompen of verzuipen
Pompen of verzuipen
We hadden het al over de
nattigheid buiten. Ik schrok van de superhoge waterstand in de oude beerput, nu
voor een stuk voorraadkelder, wel op hogere rekken. Ik had al enkele keren
gepompt deze winter, maar nu schrok ik toch van de kleine zondvloed op enkele
dagen tijd. Gelukkig deed de dompelpomp het nog bij het inschakelen.
Nog nooit heeft de oprit
zo blank gestaan van het water.
Er zijn ook goede kanten
aan: het fotogenieke en bijzonder de weerspiegeling van de linde bij de oprit,
geplant in 1970 bij de Nationale Boomplanting. Je weet wel: Plant een Boom. Wie kan er nu nog leven zonder groen?
van de onlangs overleden, onvergetelijke Nonkel Bob.
k Kreeg een telefoontje
uit Vancouver. In Canada is iedereen zeer opgetogen over de Canadese prestaties
op de Winterolympiade. Canada behaalde de meeste medailles. Overal verbroederen
mensen en spreken elkaar aan. Een fantastische sfeer vertelde dochter Veerle.
Vorig jaar had ik het
geluk bij hen op bezoek te kunnen gaan en een korte roundtrip te kunnen maken in
dit machtige land, het tweede grootste van de wereld. Ik heb erover bericht op
mijn blog gedurende de tweede helft van maart.
U kunt bij zoeken intypen:
Vancouver, Canada, Roundtrip
Vanmiddag de braambozen
gesnoeid en opgebonden. Ze gaan nu hun derde groeijaar in en hebben zich vorig
jaar al zeer goed gesetteld. Ik verwacht een goede oogst.
Braambozen zijn half braam
half framboos met grote vruchten en een eigen, zeer goede smaak.
Gedurende de winter liggen de nieuwe scheuten op het antiworteldoek, dat waterdoorlatend is . Door hun bladerdek waren ze
ook wat beschut tegen de vorst en zijn ze op het eerste zicht goed de strenge
winter doorgekomen. Schade treedt op vanaf ongeveer -10° C.
De zijtakken worden op 2-3
ogen ingekort. De oude takken worden weggeknipt en de jonge ook nog wat uitgedund.
Vervolgens worden ze opgebonden. Losse takken lopen windschade op.Alle ranken worden goed vastgezet met de speciale klemmen en binddraad. Naar de
westkant vormt een bosje een zeer goed windscherm.
Het is zaak de takken zo horizontaal mogelijk te leiden. Ik
heb ondervonden dat dit de vruchtzetting ten goede komt.
Aan de hoop afgeknipte
takken is te zien dat er veel knipwerk is.
Aan de buitenkanten staat
telkens een Taybes, dan Japanse Wijnbes, Silvan, Kotata en dan weet ik het
niet meer. Nectarberry?, Youngberry? Loganberry Een gevolg van het
noodzakelijk verplanten wegens de gasleiding en verloren gaan van enkele
labels.
De vruchten kunnen
uitsluitsel geven. Daarvoor is het nog wachten tot juli. Ik ben al verlekkerd
op de vruchten!
FOTO'S
Snoeiafval 1
Taybes met de stevige, rode takken
Kotata, moet nog verder opgebonden worden. De zijtakken zijn reeds verwijderd.
De stevige, fijngestekelde takken van Kotata. Kotata ziet er volledig uit als een zwarte braam. Vogels laten gewone bramen meestal met rust. Onbeschermde Kotata's werden maar al te graag gelust!
Ik wou het befaamd koor
van St. Pauls Cathedral horen. Het is zondag. De hoogmis van kwart na tien is
hiervoor het moment.
Je kan achteraan zitten en
je open stellen en de aanrollende klanken van koor en orgel op je laten
afkomen.
De mensen vooraan van de Anglikaanse
dienst moesten opvallend veel gaan rechtstaan, terwijl je achteraan rustig zit
te genieten.
Na de dienst verlaat je de
kathedraal onder jubelend klokkenspel.
Zondagmiddag is een
uitstekend moment om boven op een dubbeldekker Londen te verkennen. Geen
verkeersopstoppingen.
Ik had met dochter Mieke
in de National Gallery (vrije inkom) afgesproken om s namiddags Kew Gardens te
bezoeken. Van de gelegenheid geprofiteerd om de Zonnebloemen van Van Gogh te
bewonderen en ook van de kleuren van Turner te genieten. In de Tate hangen nog
betere stukken en ik had met de NBS ooit de gelegenheid om Petworth House in West
Sussex te bezoeken, ook met een rijke verzameling Turners.
Al lang geleden dat ik in
Kew Gardens kwam, maar wat een belevenis.
Bij een volgend bezoek aan
Londen trek ik er een ganse dag voor uit.
In de tropische serre
scheelt het niet veel of een palm groeit door het dak, 20 m hoog. Plezant is
dat je met een wenteltrap naar boven kunt klimmen en boven in een gaanderij
rond kunt wandelen.
Beneden kan je dan weer
afdalen om de waterwereld te verkennen. Met een 3 D bril sta je te midden van
het plankton. Er zijn meerdere aquaria. Een speciale worm(?) wurmt zich naar
boven (zie foto).
Wie wil op op 15 en 16 mei mee? Velt-Zoersel bezoekt Leonardslee,
voor het toppunt van Azalea- en Rododendronbloei, het landhuis van Charles Darwin, De Biotuin
Yalding en het befaamde Sissinghurst.
De gemiddelde
jaartemperatuur is met 2,3°C gestegen sedert het begin van de waarnemingen in
het KMI in 1833. In de jongste twaalf jaar lag de temperatuur elk jaar boven
het langetermijngemiddelde.
Vandaag de laatste druiven gesnoeid. Het werd hoog tijd. Gelukkig bleef de regen uit tot laat in de namiddag. Met 8°C is het vrij zacht voor de tijd van het jaar.
Voor de oversteek heb ik 3
mogelijkheden. De shuttle is uitgesloten omdat ik met LPG rij; niet meer met zon
sticker achteraan, maar met een nieuwe installatie en een kleine sticker op de
voorruit. Met een gastank mag je niet op de Shuttle. Dat was vroeger best aangenaam: een dubbeldekwagon en slechts 35' van Calais naar Folkestone. Je bent meteen al een 20 km dichter bij Londen. De boot doet er minstens anderhalf uur over. In Engeland win je meteen een uur in tijd. Als het bij ons al 11 u is, is het in Engeland nog maar 10 u.
Je kan met de Norfolkline
van Duinkerken naar Dover, 25 km minder rijden, maar een half uur langer varen.
Soms zijn ze het goedkoopste, maar nu het duurste met 73. Seafrance in Calais
vroeg 70, maar P&O, met de meeste boten, slechts65. Tussen haakjes: voor een dagtrip vorig jaar betaalden we met P&O slechts 28!
Na het inchecken in het
hotel spoorden we s namiddags naar Londen. Het Brittish Museum stond andermaal
op mijn verlanglijstje. Inkom vrij. Spijtig had ik mijn fotoapparaat niet bij, want je mag er naar hartelust fotograferen.
In de vijfde latijnse (de 2de
van nu) aan het St Rembertcollege te Torhout was E.H. Dehem van Ieper, broer
van de latere burgemeester, onze klastitularis en hij vertelde geregeld over
zijn bezoek aan het Brittish Museum.
Dezelfde leraar
organiseerde tijdens het groot verlof daarop voor ons de toer van
West-Vlaanderen. We keken in Ieper naar het wereldkampioenschap wielrennen dat gewonnen
werd door onze Brik Schotte (1950). Lag het aan onze aanmoedigingen? Het jaar
daarop reden we de toer van België. Bij het kasteel van Beloeil schuilden we
voor een zwaar onweer. Maar er lag een plank met nagels voor het gebouwtje: 3
lekke banden.
Ik ben er hem nog altijd
dankbaar voor.
We hadden met de rest
afgesproken in Covent Garden. Het regende lichtjes, zodat er weinig animatie
was op straat. We hadden niet veel tijd voor de muzikanten in de benedenruimte.
Van vorig jaar kenden we
een Pakistaans restaurant in East Croyden. Alcoholische dranken schenken ze
niet, maar je mag die meebrengen. Dus eerst in de nabijheid een fles wijn
gekocht. Iedereen bestelt zijn voorkeur schoteltjes en dan maar proeven. Je
mijdt best deze waar hot (heet) bijstaat.
Lekker gegeten en de mond
toch wat blussen met een scheut goede Chileense, of was het Australische? wijn. De copieuse maaltijd kostte ons maar £12 de man.
Feedback van Guido Sterk (Zie studiedag Kleinfruit 19 februari)
Feedback van
Guido Sterk (Zie studiedag Kleinfruit 19 februari)
Het is inderdaad correct
dat ik het absoluut niet eens ben met wat de directeur van VELT toen op de
radio zei. Zoals gezegd heb ik zeer veel bewondering voor biologische tuinders
omdat dit mensen zijn die een bepaalde overtuiging van een betere wereld hebben
en daar voluit en eerlijk voor gaan.
Maar wat ik als
wetenschapper absoluut niet kan goedkeuren is het scheppen van een angstklimaat
om bepaalde (commerciële?) doelstellingen te bereiken. Als Greenpeace foto's
gebruikt met daarop E605 lopen zij verschillende jaren achter op de realiteit
en is dit doelbewuste manipulatie. Als uw directeur constant spreekt van 'gif',
maar zelf het gebruik van biologische middelen aanhaalt, is dit demagogie,
want zoals gezegd zijn die
biologische middelen zoals zwavel, koper, pyrethrum, rotenon, nicotine, en
zelfs neem (is zeer toxisch voor larven van onze-lieve heersbeestjes) absoluut
niet milieuvriendelijk en vaak zelfs gevaarlijk voor de menselijke gezondheid.
Ik ken een persoon die
allergisch is voor zwavel. Biologische groenten en fruit eten is dus quasi
onmogelijk.
De feiten die ik aanhaal
zijn ook gebaseerd op serieus wetenschappelijk onderzoek, zowel van mezelf als
van verschillende buitenlandse collega's. Roofmijten worden gesteriliseerd door
zwavel. Elke sluipwesp wordt of afgedood of verjaagd door dit middel. Dat is de
reden waarom ik proeven op wollige bloedluis, vruchtschilvreter, mineermotten,
enz. bij biologische telers moet aanleggen. In een geïntegreerd bedrijf vind ik
deze parasieten niet of in veel mindere mate omdat zijn wel milieuvriendelijke
middelen gebruiken, zij het van chemische origine, en dergelijke
'man-made' parasieten dus direkt geparasiteerd worden door een overvloed aan
sluipswespsoorten, vaak 3 tot 4 per parasiet.
Het woordje 'gif' is dan
ook zeer misplaatst. Dit was zo tot voor de Europese herziening van de oude
middelen, maar zij zijn zo goed als allemaal nu verdwenen.
Ander voorbeeld: pyrethrum
is extreem toxisch voor alle koudbloedige organismen, nuttige arthropoden,
vissen, reptielen en amfibieën incluis. Koper sterilizeert roofwantsen (zelf
meegemaakt bij het gebruik van Macrolophus in tomaten, toen uitgebreid getest
en jawel). Ook de effecten van koper op regenwormen en dergelijke zijn bekend.
Daarom dat ik persoonlijk de ecologische teelt, die momenteel bv.
in Duitsland opmars maakt, wel eerlijk vind. Hier beperkt men zich tot zuiver
teeltmaatregelen zoals rassenkeuze, schoffelen, aanplanten van hagen, zaaien
van bloemen voor nuttige insecten enz.. Ik ben het niet eens met hun filosofie, een chemisch middel
is per definitie niet toxisch, net zoals een biologisch middel niet per
definitie onschadelijk is, maar zij mogen volgens mij wel met recht en rede
zeggen dat zij milieuvriendelijk werken. Uitspraken moeten gebaseerd zijn op
wetenschappelijke gegevens, anders komt men in het vaarwater van de religie en
demagogie terecht.
Op de trip naar Londen
vormde de grote Van Gogh tentoonstelling The Artist and his Letters het hoogtepunt.
De eerste tentoonstellingvan Van Gogh die ik zag was in 1955 in de
stadsfeestzaal in Antwerpen. Aleide had mij uitgenodigd om er samen naar toe te
gaan.
Enkele dagen voor het vertrek
van Gunnar Album, die nu in het hoge Noorden van Noorwegen woont, bezochten we
samen het Van Gogh Museum te Amsterdam. Gunnar verbleef een jaar bij ons en was
leerling van de kunstacademie te Turnhout.
Zijn afscheidscadeau was
een prachtig zelfportret.
Voor de Van Gogh
tentoonstelling had ik geen kaartjes via het internet kunnen kopen, maar de
goede twee uur aanschuiven had ik er best voor over. Het vroor of regende niet,
maar je krijgt het er niet warmer van.
De tentoonstelling beslaat
7 zalen. Je schuift mee met de massa volk en hebt ruim de tijd om alles in je
op te nemen. De brieven naast de schilderijen onderlijnen de realiteit van
Vincent Van Gogh. Meermaals bevatten die ook schetsen. Trouwens zijn tekeningen
meestal uit de natuur- spraken mij sterk aan. Zijn bloeiende fruitbomen zijn
een lust voor het oog. Zijn laaiende kleuren overrompelen je.
Ik weet niet of er ooit meer werken van Vincent Van Gogh samengebracht werden.
Voor deze tentoonstelling is
een trip naar Londen al meer dan de moeite waard. Nog tot 18 april in de Royal
Academy of Arts op Piccadilly, niet ver van de metro Piccadilly Circus. Je kan
ook Green Park nemen en iets meepikken van de vele handelspanden op Piccadilly.
De medewerkers van de
Proeftuin Houtig Kleinfruit te Tongeren
brachten de resultaten van de beschermde teelten van rode bes, braam en
framboos. Er was een uiteenzetting over nieuwe ontwikkelingen in
onkruidbestrijding. Een deskundige van de Veiling gaf een overzicht van de
evolutie van productie en consumptie van houtig kleinfruit. Vorig jaar liet de
crisis zich bij de fruituitvoer erg voelen. Voor de uitvoer naar Rusland is er
zero tolerantie voor residu van pesticide.
Het betoog Residu-arme
gewasbescherming neemt een vlucht van Guido Sterk, bioloog, medewerker van
Biobest vond ik het interessantst.
De drijfveren achter de
vraag naar residu-arme gewasbescherming:
1.Chemiefobie.
Als voorbeeld haalde hij de actie van VELT aan met zijn actie voor 10.000
gifvrije tuintjes. Het betoog van de directeur van VELT Jan Vannoppen was bij
hem in het verkeerde keelgat geschoten en vond hij demagogie.
Ondanks alle herzieningen en het uit de markt verwijderen
van het overgrote deel van actieve stoffen, hebben chemische
gewasbeschermingsmiddelen nog steeds een zeer negatief imago.
Biologische bestrijdingsmiddelen als zwavel, koper, rotenon,
nicotine, pyrethrum zijn allesbehalve onschuldig. Ze zijn zeer schadelijk voor
nuttige fauna en flora. Bedrijven met "Ecologische bedrijfsvoering" gebruiken die spullen niet en werken volledig mee met de natuur.
2.Schandalen
vooral uitgebracht door Greenpeace Duitsland.
3.Strenge
eisen bij de Export (Rusland)
4.Stijgende
eisen van de grootwarenhuizen (Vooral in Duitsland). In Duitsland bijten Aldi en Lidl de spits af met zero tolerantie, veel beter dan de grote grootwarenhuizen.
Ik vul aan:
Bij ons zijn de beteren Delhaize en Colruyt. Colruyt heeft daarnaast zijn echte biowinkels van Bioplanet. Ik heb nog niet gehoord of Aldi en Lidl hier het Duitse voorbeeld willen volgen. In Duitsland staat de algemene opinie trouwens verder.
5.Het
resistentie probleem
6.Biologische/geïntegreerde
bestrijding wordt een zaak op wereldschaal. Ook hier moet men zeer behoedzaam
te werk gaan. Hij haalde het voorbeeld aan van het veelkleurig Aziatisch
lieveheerbeestje dat een bijkomende pest geworden is. Anderzijds is het
fenomenaal hoe men gebruik maakt van soms microscopisch kleine organismen om
plagen te lijf te gaan.
Het aangename op zon studiedag is dat je er kennissen
ontmoet. Nu Joeri Vanmarcke en Hendrik Schoonvaere, de nieuwe medewerkers aan
het grootschalig bio-project OBio
te Wakken en de nieuwe uitbreiding te Beernem met o.a. vele hectaren Blauwbessen en Kiwibessen. Hier werkt men volgens een ecolgische bedrijfsvoering.
Ik maakte een paar fotos, maar zonder blitz en dus
een zeer lange belichting, vandaar de onscherpte.
Het is al een lange
traditie, de trip rond deze tijd naar Londen. We verbleven in diverse
jeugdherbergen, hotels en hostels en bij kennissen.
Dit jaar verbleven we
terug in het Hayesthorpe hotel te East Croyden. Vorig jaar kwamen we er een
eerste keer omdat ze onze boeking vergeten waren in een hostel.
Het is zeer rustig
gelegen. Je parkeert de auto op de privé parking voor de deur. De auto bleef er 4 dagen staan. Op de foto zie je onze wagen voor de deur staan. De anderen zijn al vertrokken. De hoteleigenaar
en ik zijn even oud.
Vandaar ben je op een goed
half uur in Londen. Je loopt de straat naar beneden, koopt in het Indisch winkeltje
op de hoek een travelkaart voor een dag (£7,50). Voor de deur stopt de dubbeldekker 466
naar het station van East Croyden, met om de 5 à 10 minuten een sneltrein, met één tussenstop naar London Victoria. Vandaar kan je overal heen met de
ondergrondse of per bus of met de light railway in de Docklands en Greenwich.
Je zou ook andere spoorlijnen kunnen benutten, zolang je maar binnen Groot
Londen en de zes zones blijft.
Vooraan in Kent lag er nog
sneeuw. Thuis vroor het nog, maar in Londen zelfs s nachts niet meer. Veel
regen hebben we niet gehad, behalve enkele lichte vlagen, met uitzondering van
de terugrit dinsdag, met soms felle regen. Het laatste stuk vanaf Maidstone, de
hoofdstad van Kent, was regenvrij, een heel stuk aangenamer om te rijden.
Vorige maandagavond (8/2)
is het weer gaan vriezen.
Vanmorgen lag hier een
laagje sneeuw van 3 cm. Dochter Leen vertelde dat in de richting Turnhout, een
goede 10 km verder, vanaf Lille, geen sneeuw meer lag. Terwijl in dit tik is
het weer lichtjes aan t sneeuwen. En in de komende dagen kan er nog wat
bijkomen.
Op de radio hoor ik van
meer dan 900 km file. Het vorige record was maar 600km. Overal een ijspiste,
rond Antwerpen en Brussel. Vooral vrachtwagens met slippende wielen blokkeren
het verkeer.
Tijdens elke koudeperiode
krijgen we hier nu sneeuw.
Dochter Veerle reed
tijdens het vorige weekend van Vancouver (Westkust van Canada)naar Wistler,
waar volgende vrijdag de winterolympiade begint. Op de bergen bij Vancouver
zelf ligt te weinig sneeuw.
En zeggen dat in sommige
staten aan de Oostkust van de Verenigde staten tot 1 m sneeuw viel.
De heer Filip Debersaques
van het departement biowetenschappen van de Hogeschool Gent kwam te Sint-
Pauwels spreken voor de Provinciale Pomologische Vereniging van Oost-Vlaanderen.
De hogeschool begeleidt een
27 tal kiwibeskwekers, die een zestal rassen aangeplant hebben. Er
is een grote diversiteit van grootte, kleuren en vormen. De hogeschool zelf observeert een 30 tal rassen en is gestart met eigen kruisingen.
De hogeschool is met de
introductie van de kiwibes begonnen in 2006. Vorig jaar, in het derde jaar zal
er een begin van productie geweest zijn. Dit jaar mag men al meer vruchten
verwachten.
Het probleem bij
kiwibessen is dat ze bij het uitlopen in
de lente praktisch geen vorst kunnen verdragen. Bij lentenachtvorst dient
er ingegrepen te worden. (beregeningsinstallatie). Wintervorst vormt geen enkel
probleem. Verdragen tot -30°C. De bloemen verschijnen eind mei, begin juni. Tussen haakjes: Mijn
eerste kiwibes bezweek omdat de prille blaadjes bevroren. Later zal de plant
niet meer bezwijken, doch dat jaar zal men (zonder ingrijpen tegen de vorst)
niet kunnen oogsten.
De plant kent geen ziektes
of belagers.
Men plant op 2,5 m in de
rij en 4,5 m tussen de rijen. Aldus heeft men 1000 planten nodig voor 1 Ha. Per
8 vrouwelijke planten zet men 1 mannelijke plant als bestuiver.
Men dient te zorgen voor
een windscherm.
Ph van de -liefst goed
doorlaatbare- bodem: 5 à 6,5.
Daar de plant, zeker bij
het begin oppervlakkig wortelt, mag er geen voedselconcurrentie zijn van
grassen en onkruiden.
Het zoutgehalte mag niet
te hoog liggen, toch heeft de plant chloor nodig.
Het snoeien is voor december
tot februari. Er gebeurt ook veel zomersnoei.
De oogst valt in september,
oktober. In volle dracht, na 6-7 jaar, plukt men 10 à 30 kg per plant.
Bij 20° bewaren de
haarloze vruchtjes een week. In de koeling 8 tot 12 weken.
Men oogst als 5 % van de
vruchten rijp zijn door het afknippen van de draagtakken.
Vermeerdering kan door
zomerstek, minder door winterstek. Meestal vermeerdert men met weefselcultuur.
Het kleinfruit zit in de lift
omwille van de gezondheidsfactor.
Via de nieuwsbrief van
BIOFORUM verneem ik het ontstaan in Nederland van een nieuwe, tegen de aardappelplaag
(Pytophthora) resistente aardappel: Carolus.
De naam van de nieuwe
aardappel, Carolus, verwijst naar de Vlaamse botanicus Carolus Clusius die de
aardappel rond 1600 introduceerde in Nederland. Van sierplant en medicijn werd
de aardappel uiteindelijk volksvoedsel nummer één.
De nieuwe Carolus is resistent tegen Phytophthora. Een slimme manier om geen
gif te hoeven spuiten tegen deze ernstige schimmel. Deze nieuwe pieper toont de
innovatiekracht van de biologische sector, door slim gebruik te maken van
biodiversiteit, zegt Herman van Bekkem, gentech - en landbouwdeskundige bij
Greenpeace.
Resistent wil niet zeggen
dat de plant niet ziek wordt, maar dit gaat met wat weerstand gepaard en de planten
kunnen toch nog (wat)uitgroeien.
Van totale
resistentie bij productieaardappelen heb ik nog niet gehoord, wel dat
men deze aardappel al gevonden heeft (in Zuid-Amerika, het heimatland).
In de 48 jaar dat ik
tuinier, heb ik altijd de aardappelplaag gekend. En met de jaren is deze
schimmelziekte steeds agressiever geworden.
Al twee jaar teel ik Biogold (vroege aardappel) en Tolucca (middellaat), aangeboden in het
Velt Zaden - en plantgoed aanbod. Alleen daarvoor al is het interessant lid te
worden van VELT, Vereniging voor Ecologisch Leven en Tuinieren.
Door zijn vroegte ontsnapte
Biogold totaal aan de plaag. De knollen van Tolucca konden nog helemaal
uitgroeien tot zeer grote aardappelen, vooraleer de planten afstierven.
Een deeltje van de Tolucca knollen bleven
erg lang in de grond. Ze werden pas geoogst in oktober en de uitval van
aangetaste knollen was praktisch nihil. (Misschien dank aan het zeer droge
najaar?)
Als je gaat enten of bij
het aanschaffen van appelbomen kan het nuttig zijn rekening te houden met de
groeikracht van het ras.
Als je de haagvorm bomen op
ongeveer 1 m van elkaar, op onderstam B9 - van Boomkweker Willy Mahieu in zijn boek
Appels en Peren, uitgave Lannoo, wil
toepassen, zal het met zwak(ker) groeiende rassen ook wel lukken.
Bij fruitliefhebber is de
MM106 wellicht de meest populaire onderstam en werd zowel in de rij als tussen
de rijen een afstand van 4 m aangeraden. Voor zwakgroeiende rassen is dit wat veel,
maar sterke groeiers (bv Boskoop) vullen de ruimte dan weer helemaal op. Het blijft interessant dat er plaats is voor licht en lucht rond de bomen.
Lijst zwakgroeiende Appels
Veel hangt hierbij ook af
van de grondsoort, maar tevens de mate van verzorging (met een boomschijf van
compost, mest en hakselhout). Bomen zonder verzorging en midden in het gazon
zien er allesbehalve florissant uit.
Deze nieuwe groente kreeg
in The Mail Online de titel The flower sprout, a new vegetable for your
children to hate (De bloemspruit, een nieuwe groente die kinderen haten).
Maar er zijn
uitzonderingen: onze kleinkinderen Jasmien en Jonathan , de kinderen van onze
jongste Tinneke en Werner, zijn verzot op spruiten.
De bloemspruit is de eerste,
nieuwe groente sinds 2002, toen Japan de Tenderstem of Broccolini ontwikkelde
door Broccoli te kruisen met Kilian, een Chinese kool.
De Engelse firma Tozer
Seeds doet al vele jaren proeven met het kruisen op traditionele manier- van
de verwante soortenboerenkool (kale) en
spruiten (Brussels sprouts).
Vanaf 25 jan. wordt het
resultaat de Flower Sprout of Bloemspruit exclusief verkocht in Marks en
Spencer (£1.99 voor 160g).
De bloemspruiten groeien net
als gewone spruiten van onder tot boven aan de opgerichte stammen. De
bladrosetten hebben niet de gesloten, bolvormige structuur van spruiten. Zie
foto. De smaak is milder en zoeter dan gewone spruiten. Verder worden ze op
dezelfde manier gekweekt en geoogst van okt. tot maart, dus eveneens zeer
winterhard. Men bereidt ze op dezelfde wijze: stomen, koken en (roer-)bakken.
De firma brengt straks het
zaad op de markt. Intussen werkt men aan meerdere rassen met andere
kleurvariatie en rijpheidstadium.
Straks vertel ik het aan Jonathan en
Jasmien, maar ze zullen nog wat geduld moeten hebben voor ik die zelf kan
telen.
Wat bloemen om de laatste
(?) winterkou te verteren. Men voorspelt -na een week zacht weer- opnieuw serieuze vorst voor enkele dagen.
Velt-Zoersel gaat deze
zomer twee maal in Wisley. Een eerste maal in de week naar de Cotswolds en Cornwall (16-22 aug.) en tijdens het weekend 11 en 12 sept: Op zat. maken we er de Wisley Flower Show mee: de topdag voor Wisley, het paradijs voor de bloemenliefhebbers. Wie geïnteresseerd is in verdere info kan dit per mail laten weten.
Fotos van Aleide, die het nu
warm heeft in Kameroen. (Dat net uit de Afrikabeker gekegeld is door Egypte,
dit tot droefenis van de kleinkinderen).
Guy Cotemans (professioneel
tuinaanlegger) is er een eerste keer in geslaagd te mailen.
ter plekke aangekomen
, eerst de lawan, het dorpshoofd gaan begroeten en dan naar ons hutje. We zijn
terug in orde van de reis en gewend aan de warmte. Mijn reispartner Aleide
Lagrou, de spil van CoZoeGo, is 76 jaar en doet het ongelooflijk goed; staat
nog steeds in vuur en vlam, en staat helemaal achter transitie en permacultuur.
We vullen mekaar mooi aan.
We verblijven op een
stuk grond van 1 Ha met 3 hutten, een atelier en de 2 containers uit Belgie
voor de (graan)opslag Iedere bewoner heeft zijn lapje grond en leeft er van,
al een beetje transitie.
Morgen gaan we de
eerste open space vergadering houden volgens transitie, ook met de vrouwen,
want die hebben hier niet veel te zeggen, zodat ze meer verantwoordelijkheid
gaan opnemen en betere contacten krijgen tussen elkaar
Soudi geeft les als
enige en eerste in Mundang, hun eigen taal. Hij is onze steunpilaar.
Het weer is hier heel
aangenaam en Aleide en ik voelen ons nu in goede conditie. We eten de
plaatselijke keuken die van super kwaliteit en geneeskrachtiger is dan onze
voeding. Rode gierst is een oergraan en het dorpsvoedsel bij uitstek dat men
niet in de steden vindt. Coca cola en consoorten is hier nog onbekend.
Morgen is een
belangrijke dag en ik vraag te duimen voor de afloop.
