OP FRUITUITSTAP  

2. Torhout  Herman Vandepoele en zijn Pruimen

’s Namiddags ging het naar Herman Vandepoele, pruimenspecialist te Torhout.

Herman woont op de Kleine Landeigendom. De grond is er zandlemig. Hij heeft het perceel gedraineerd. Vroeger bleef er soms water staan. Ook de buren zijn hem erkentelijk voor het droogtrekken van de gronden.

Uit zijn kindertijd droeg hij goede herinneringen mee aan de pruimen uit de boomgaarden van de familie. Vandaar zijn interesse. De eerst geplante boom, 35 jaar terug, een Monsieur Hâtive – De eierpruimen die ook mijn kindertijd verblijd hebben - staat er nog uitstekend bij. Bij de gehuwde kinderen worden ook pruimen aangeplant, met meer wisselend succes.

De pruimen hebben het bij hem uitstekend naar hun zin. Telkenjare is er een onderhoudsbekalking. Als bemesting gebruikt hij een mengeling van gedroogde, dierlijke mest.

Haast alle bomen hangen er rijk beladen bij.

We proefden de grote, goed smakende, rode Meritare pruimen. Ernaast staat de goed beladen Priesse Double  waarvan de eerste vruchten op smaak komen. De smaak is zeer goed. Draagt over een lange periode. Ze lijken familie van de Reine Claudes.

Mevrouw had gezorgd voor een speciale pruimentaart. De pruimenwijntjes smaakten er uitstekend bij.

De vruchten van Magna Glauca geven zijn beste confituur. Bij een gezellige babbel werden er veel bevindingen doorgegeven.

Tegen de straatkant staan de rijkbeladen Mirabelle de Nacy en M. d’Octobre. Nooit heb ik zo’n rijk dragende mirabellen gezien.

Zie ook de blogs van 10 en 11/ 02/2007

Op Fruituitstap

(Klik op foto. Links Weiki met beginnende vruchten. Rechts achter Marc, glimp van Issai.)

Zo 15/7 iets voor 10 u aan De Proeftuin Bauwerwaan 62 te Zomergem. Het tweede weekend van juli houdt hij traditioneel opendeurdag. Gezien het vroege seizoen is dit dit jaar ruim laat voor de stekelbessen, te meer dat de vele zaterdag bezoekers het meeste al hadden geproefd.

In ’t Noordwesten een donkere hemel. Er waren al een twintigtal bezoekers. Op de rondleiding was er gelukkig enkel wat motregen.

Marc heeft een hele collectie druiven aan palen. De kunst bestaat er in die zeer geleidelijk op te kweken. Elk jaar wordt de topscheut ongeveer met de helft ingekort.

Bij de zomersnoei knipt hij in na 3 bladeren. Op de dieven laat hij een of twee bladeren staan. Hij wees op het belang tegen rijpingstijd over nieuwe bladeren te kunnen beschikken voor een betere suikeropbouw in de vruchten.

Mijn aandacht werd getrokken op mooie trossen die een begin van roodkleuring begonnen te vertonen. Dit is het ras Rondo, een blauwe wijn- eetdruif, eerder kleine-middelgrote bessen met zeer donkerblauw sap en vruchtvlees, midden september, niet ziektegevoelig.

Marc is begonnen als kruisbessenspecialist. Zijn kruisbessencollectie is uitgegroeid tot 253 rassen!

Heel interessant voor de liefhebber is ook de kleine, onbehaarde Siberische Kiwi. “Als je deze geproefd hebt, wil je geen andere meer”. Het hybride ras Issai, met zowel mannelijke – als vrouwelijke bloemen kan ook als bestuiver dienen voor het Beierse ras Weiki, met goed smakende, kleuriger vruchten.

Bij de rode bessen proefde ik Traubenwunder®

Grote trossen met dikke bessen, goede smaak, weinig regengevoelig, middenseizoen.

Stevige groeier, vormt snel een forse struik met goede opbrengst, verlangt middellange snoei, goed ziektebestendig.

Nog een derde soort schafte ik aan:

Cornus officinalis Kintori, de Japanse kornellebes.

Deze soort vertoont veel gelijkenis met Cornus mas, maar groeit nog sterker. De gele bloemen zijn groter en bloeien later.

De rode, gelijkaardige vruchten hoop ik over 5-6 jaar te kunnen proeven.

Zie: www.proeftuin.info

Stark Earliest

Het is een Amerikaans ras van 1944. Het is ook mijn eerste bloeiende appelboom. Je eet de appelen best direct van de boom. In de literatuur zie ik dat men vatbaarheid voor meeldauw opgeeft. Dit is bij mij niet het geval. Een zeldzaam kankertakje moet ik wel wegbreken.

Dit is de appel die momenteel volop voorhanden is. Ik heb er 2 bomen van op M7 (Deze onderstam geeft flinke kleppers, maar minder dan op zaailing; trouwens het zijn hoge (+/- 1,70m) halfstammen, nog van kwekerij Mampay in Viersel. De bomen staan hier een kleine 45 jaar, in de fleur van hun leven.

Dit jaar dragen ze als nooit te voren en de appelen hebben een beter formaat dan anders. Het is een ras met vruchten onder de middelmaat. De smaak is aangenaam zuur-zoet. Dit jaar zijn ze minstens 10 dagen vroeger dan anders.

Een van mijn kennissen informeerde altijd naar de rode oogstappeltjes. De rijpheidstijd valt samen. De oogstappels, (Tranparente Blanche) heb ik een paar dagen geleden geplukt om de merels iets voor te zijn. Vandaag vlogen er wel een tiental weg van onder de Stark Earliest die verder in de tuin staat!

De vruchten worden vooral verwerkt tot sap. Destijds was het een lievelingsappel van dochter Veerle. Begin volgende week moet zij al terug naar de job –Specialist Preventieve Geneeskunde-  in Vancouver, Brittish Columbia, aan de westkust van Canada.

Feedback Abrikozen

Op het Afrikaans Tuinfeest vertelde Rita Claes dat ze in Reet éénmaal een overvloedige oogst had. Ze had de boom, ras ‘Trosoranje’ toen vier jaar. Het jaar daarop was er nog een felle bloei maar de boom ging dood. Uitgeput?  Bevroren bij de late nachtvorst?

Abrikozen

Zo’n 15 jaar terug bracht Herwig Vereyken van Berlaar lekkere abrikozen mee naar onze fruitwerkgroep.

Ik heb Herwig gecontacteerd voor het vervolg van het verhaal.

Die goede oogst heeft zich spijtig nooit meer herhaald.

De veel voorkomende lentevorst vernielde de bloemen.

Net als met perziken is het gewas vroeg versleten. Volgens Herwig nog vroeger op een perzikonderstam dan op pruim. Reken op een twintig jaar. Waarschijnlijk betrof het de ‘Hongaarse Beste’, een kwaliteitsvrucht.

Net als krieken hebben abrikozen te lijden van de takmonilia. En dat is een groot probleem geworden om nog krieken op een natuurlijke manier te telen.

In Brogdale (Engeland) heb ik ook lekkere abrikozen geproefd. Er stonden verschillende rassen. Een volgende keer dat ik er kom moet ik beter op de rasnamen letten.

Met het warmer wordende klimaat kan deze fruitsoort bij ons meer kansen krijgen?

Het zal er op aan komen de sterkste rassen te leren kennen.

Vorig jaar heb ik het ras Hargrand geplant en dit jaar nog een zonder rasnaam.

Zijn er onder de lezers met ervaring betreffende abrikozen?

Nu hebben we het hier extra druk met het Afrikaans Tuinfeest van volgende zaterdag, maar daarna ga ik op zoek naar bijkomende informatie, die ik graag zal doorgeven.