Gecultiveerde Frambozen
zwarte framboos
Vanmorgen
was ik zwarte frambozen aan het plukken maar het begon weer wat te regenen. Een
gelegenheid om wat te lezen.
Wellicht
kunnen volgende basisgegevens ook u interesseren.
Ik
vertaal uit : Small Fruit Crop Management, een Amerikaans handboek van 1990.
Hoe zijn
de gecultiveerde frambozen ontstaan?
De meeste, rode frambozen stammen
af van 2 ondersoorten (subspecies) van de diploïde soort Rubus idaeus L(innaeus),
Namelijk Rubus ideaus vulgatus Arrhen, de rode framboos van Europa
en Rubus ideaus strigosus Michx, de
rode framboos van Noord Amerika en Oost Azië.
Vroeger werden deze soms als
soorten beschreven, maar nu worden ze algemeen als 2 ondersoorten beschouwd.
Het verschil bestaat er in dat de
vruchten van de R. i. vulgatus gewoonlijk donkerder rood zijn en conisch of
vingerhoedvormig met weinig of geen klierhaartjes.
De vruchten van R.i. strigosus
zijn lichter rood, rond van vorm en hebben veel klierhaartjes.
De groeiwijze van deze Amerikaanse
ondersoort is meer open, met slanke stengels, grijsgroen en stijvere, donkere
stekels.
Deze is ook de meest winterharde
van de twee.
Deze ondersoorten kruisen
gemakkelijk met weinig of geen steriliteit bij de nakomelingen.
Maar nog andere, diploïde
Rubussoorten worden gebruikt bij het opzoekingswerk naar nieuwe rassen.
Men maakt o.a. gebruik van de Rubus occidentalis L., de zwarte
framboos.
Deze soort was een genenbron voor
resistentie tegen vlugge rotting na de pluk, voornamelijk veroorzaakt door
Botrytis cinerea Pers. (de bekende grijsrotschimmel).
-Bovendien ook tegen Amphora idaei
Born, de luisvector van het mosaic virus.
-Voor de vastheid van de vrucht
-En voor late rijpheid.
Resultaten hiervan zijn bv 4
Engelse rassen: Malling Leo, Malling Joy, Glen Prosen en Glen Moy (dat echter een vroeg ras is).
De soort Rubus articus L., de Arctische (Noordpool) framboos werd gebruikt
als genenbron voor extreme winterhardheid, alsook voor de vroege
rijpheidsfactor van herfstframbozen.
Voorbeeld: Malling Autumn Bliss.
Twee Aziatische soorten Rubus kuntzeanus Hemsl en Rubus parvifolius Nutt waren de bron
voor lage koudebehoefte en verdraagzaamheid t.o.v. de schommelingen in wintertemperaturen en hoge zomertemperaturen.
Deze eigenschappen werden
ingebouwd in Dormanred, het grote broertje van de Japanse Wijnbes.
De purpere
frambozen zijn gewoonlijk F1 (First filial generation- eerste
nageslacht) van de kruising tussen een Rubus occidentalis (zwarte framboos) en
de Rubus ideaus (rode framboos).
