Maïs in Vetbollen

Dat zou je niet verwachten in vetbollen: maïs. Ook de grote bonte specht weet er blijkbaar niets mee aan te vangen. Ook als er eentje met enkel nog maïs op de grond waait, weten de merels er niets mee  te doen. Zelfs de kippen laten het draderig geval liggen. Is dit een bijkomende besparingsmaatregel bij de Makro?

Anderzijds is hun pindanootjeskous, een esthetische vondst wel een oplossing die in de smaak valt. Die was helemaal vol. Er schiet na een week maar weinig meer over.

Dit jaar heb ik weer veel mezen; wellicht driemaal meer dan vorig jaar.

25-01-2014, 14:57 geschreven door Daantje

Hoogstam versus Laagstam

Ik kwam gisteren bij Andre te Pulderbos. Wellicht beslaat zijn grond meer dan een halve hectare.

Na 30 jaar zijn de bomen, meestal hoogstammen volledig ontwikkeld. Vooral een hoogstam kers neemt een onverantwoorde ruimte in. Zijn Jacques Lebel heeft hij tot halve hoogte herleid. Eveneens de Ellison Orange, appel waarover hij tevreden is. De hergroei verloopt nogal wild.                                                  Wat mij opviel zijn de laag-of halfstammen die zeer open in vaasvorm gesnoeid zijn. De mooi uitgebogen gesteltakken hebben enkel jonge vruchttakken. Zo’n mooi gevormde bomen heb ik bij een liefhebber nog niet gezien. Ik ben benieuwd om de zetting te zien deze zomer.

Andre was er niet over te spreken dat de Boomgaardenstichting bij liefhebbers, zoals destijds bij hem, hoogstammen aanraadt. Die zijn goed voor het landschappelijk element, maar bij liefhebbers onverantwoord.

25-01-2014, 11:31 geschreven door Daantje

Alle bio-onderzoek voortaan te vinden op bioKennis.org

Vlaanderen en Nederland gaan hun kennis over biolandbouw voortaan bundelen op een gezamenlijke website. Alle nieuws en resultaten van Nederlands en Vlaams biologisch onderzoek is te vinden op bioKennis.org. “Deze website is nu dé unieke vindplaats voor alle kennis die ontwikkeld wordt in het Nederlandse taalgebied”, klinkt het.

De aanpak van het biologisch onderzoek in Nederland en Vlaanderen lijkt sterk op elkaar. “De aansturing ervan komt vooral vanuit de sector zelf, het is sterk praktijkgericht, er is steun van de overheid en er wordt gebruikgemaakt van bedrijfsnetwerken voor de uitwisseling van kennis en ervaring en het doorgeven van de onderzoeksresultaten”, zeggen de initiatiefnemers.

Die initiatiefnemers zijn langs Vlaamse zijde het CCBT (Coördinatiecentrum praktijkgericht onderzoek en voorlichting Biologische Teelt), de Vlaamse biobedrijfsnetwerken en NOBL (Netwerk Onderzoek Biologische Landbouw & voeding). De Nederlandse partners zijn Bionext (Ketenorganisatie voor duurzame, biologische landbouw en voeding), Louis Bolk Instituut en Wageningen UR.

De gezamenlijke website is een logisch gevolg van de in 2012 gestarte samenwerking van alle partners voor de uitgave van vijf bioKennisberichten waarin bestaande en nieuwe kennis praktijkgericht geïntegreerd werd. “Deze samenwerking bracht ook de onderzoekers aan beide zijden korter bij elkaar. Na deze positieve ervaring werd beslist om de samenwerking op vlak van communicatie verder te zetten”, luidt het.

De doelstelling van alle partners bestond erin om de ontwikkelde kennis optimaal beschikbaar te stellen voor ondernemers in het Nederlandse taalgebied. Ook moesten de contacten tussen ondernemers, onderzoekers, adviseurs en beleidsmakers versterkt worden. Het resultaat daarvan is de website bioKennis.org. “Landbouwers uit beide landen zullen baat hebben bij dit initiatief”, staat te lezen in het persbericht van de partners.

De website bevat onder meer actueel nieuws per sector, een grote onderzoeksdatabank en een scala aan ‘dossiers’. In de dossiers is bestaande kennis over actuele onderwerpen gebundeld, gebaseerd op bioKennisberichten. Ook zijn alle berichten automatisch te delen via sociale media. “Op die manier is bioKennis.org dé vindplaats bij uitstek voor alle kennis over biolandbouw die in het Nederlandse taalgebied wordt ontwikkeld”, klinkt het.

Meer informatie: bioKennis.org

Met dank aan Johan Staf voor de tip

20-01-2014, 12:42 geschreven door Daantje

40 Jaar Velt

Als vzw gesticht op 20 jan. 1974

Van historische betekenis voor Velt dan, zou een vergadering van eind 1972 worden in De Reinaert te Sint-Job –in-’t- Goor op een vergadering rond de Actie tegen het duwvaartkanaal dat men wou graven op het trachee van de antitankgracht, die loopt van Oelegem tot Stabroek.

Aleide bracht de idee naar voor om in de Voorkempen de biologische tuiniers samen te brengen om van elkaar te leren.

Alois Schoenmaeckers, journalist van Het Nieuwsblad-De Standaard maakte dadelijk een afspraak.

Van onze kant lieten we er geen gras over groeien en nodigden we Luc Chaltin, auteur van een boekje over biologisch tuinieren uit voor een voorlichtingsvergadering op 1 februari 1973 in De Lusthof te Halle. Aloïs Schoenmaekers kon zowel 1 als 23 februari aankondigen in zijn artikel. Gevolg: er kwamen maar eventjes 170 geïnteresseerden (en sommigen kwamen van ver!) opdagen voor Luc Chaltin!

Drie weken later op 23 februari 1973 planden we de stichtingsvergadering van een tweede groep biotuiniers: ‘Vrienden van de Biologische Land -en Tuinbouw Voorkempen’. We hadden tuinarchitect Jos Ratinckx van Schilde aangezocht voor het voorzitterschap.

Als gevolg op het artikeltje van de heer Schoenmaekers kwamen er tientallen reacties vanuit het ganse Vlaamse land o.a. van beide, bestaande, West-Vlaamse groepen, waarvan we al lid waren: ‘Natura Sanat’ van Sint-Kruis-Brugge van de gezusters Zwaenepoel, meer macrobiotisch gericht en van ‘De Vrienden van de biologische Land- en Tuinbouw vzw’ te Beveren- Roeselare.                                                                              We trokken met een delegatie naar Roeselare voor nadere afspraken. Gevolg: de stichter-voorzitter Omer Vandeursen van de ‘Vrienden van de biologische Land – en Tuinbouw vzw’ opgericht in 1971. Ze hadden immers hun basis op het Zonnebloemhof van Georges Esprit, een vroegere vlaskoopman te Beveren- Roeselare. Er was een natuurvoedingswinkeltje. Dit was de inspiratie voor Fik Seymus om op zijn pas gekochte hoeve op ‘De Keer ‘ te Ranst, eveneens een natuurvoedingswinkel op te zetten.

Ik hield op 1 februari 1973 volgende openingstoespraak:

WELKOM,

U zijt deze avond gekomen uit heel verschillende motieven:

uit nieuwsgierigheid, uit interesse voor natuurbeleving, gewoon uit interesse voor tuinieren, uit sympathie voor bepaalde personen, misschien gewoon om er bij te zijn, uit interesse voor gezonde voeding enz.

Ergens hebben we toch gemeen een zekere onrust in verband met de milieuproblematiek.

Sommigen zullen pessimistisch zeggen: het is te laat. Het onheil, de ondergang is niet meer te keren. Het beste excuus om zelf niets te moeten doen (en alleen te genieten van de huidige welvaartstaat.)

Het feit dat U vanavond hier zo talrijk zijt, bewijst dat U zoekt, dat U positief iets wilt doen.

Wat we kunnen en zullen doen zal van onszelf afhangen.

Daarom hebben we elkaar nodig. Daarom stichten we de kring "Vrienden van de biologische Land- en tuinbouw Voorkempen".

Natuurbehoud is zelfbehoud staat er op de klever van De Wielewaal te lezen. Maar kunnen we misschien niet beter zeggen: zelfbehoud is natuurbehoud. Een gezonde mens kan maar leven in een gezond milieu.

Men vergeet te veel de mens in te schakelen in de ecologische keten.

Ecologie is de studie, de wetenschap van de verbanden tussen het levende en zijn milieu. De mens van de welvaartstaat vergeet dat hij afhankelijk blijft van zijn milieu, van de natuur. Hij pleegt roofbouw op zijn leefmilieu.

Men kan dit niet straffeloos blijven doen.

U weet hoe erg het gesteld is. We zijn oververzadigd van de pollutiebeelden op de TV en de vergiftigingsverhalen in de krant.

Het zal niet gemakkelijk zijn om hierin verandering te bren­gen.

We zullen eerst met onszelf moeten beginnen. Vooreerst zullen we met onszelf strijd moeten leveren om te veranderen.

Ik wil dit speciaal onderlijnen. In onszelf steekt er een sterk psychologisch verzet tegen verandering van onze reeds lang gevormde leef- en eetgewoonten, onze opvattingen en misvattingen. En alsof we nog niet genoeg hebben aan de moeite met onszelf, komt daarbij nog het verzet van de omgeving tegen ons anders doen en leven dan de doorsnee medeburgers.

Maar we beginnen talrijker te worden en daarom minder zonder­ling.

U zult het uzelf een tijd niet gemakkelijker maken.

Maar ge zult bewuster gaan leven.

Ik heb U gesproken over de noodzakelijke verandering in onze opvattingen. We moeten terug naar de natuur. We zullen ons doen moeten veranderen.

Over HOE we zullen zorgen voor gezond voedsel en een gezonde grond laat ik liever het woord aan een deskundige ter zake.

We hebben voor U de heer Luc Chaltin van Bonheiden uitgeno­digd. Hij is de auteur van de "Gids voor de Biologische Tuin". Hier te verkrijgen aan de prijs van 60 fr.

We zullen veel van hem kunnen leren. Hij zal eerst zijn spreekbeurt houden. Achteraf is hij bereid uw vele vragen te beantwoorden.

                                       Daniel Willaeys

Drie weken later op 23 maart volgde de stich­tings­avond. Omer Vandeursen was er met een diaserie om de "Vrienden van de Biologische Land en Tuinbouw" voor te stellen: hun symbool de zonnebloem en gecentreerd rond het Zonnebloemhof, biologisch bedrijf en winkel te Beveren-Roeselare.

Onze groep kreeg de naam "Vrienden van de Biologische Land- en Tuinbouw Voorkempen".

"Eerste doelstelling is het bevorderen van de biologische land- en tuinbouw en herwaardering van een natuurlijke levens­wijze".

We vormden groepen per gemeente met telkens een verantwoorde­lijke vrijwilliger. (o.a. Jos Nuytemans uit Brasschaat, die ook deel zou uitmaken van het eerste bestuur, idem Jos Kalhen (Pul­derbos) eerste penningmeester, Liesbeth De Cock-Willems (Hal­le), August De Rydt (Kapel­len), Fik Seymus (Ranst) werd de technische raadgever, Frans Vorselmans (Westmalle), Rom De Cock (Zoersel.                                   Kort daarop kwamen er nog enkelen bij: Paul Be­kaert (Borgerhout), Alfons Belmans (Berchem), Raoul en Paulette Boels (Wommelgem), Mevr. Borghgraef, (Edegem.) Alfons De Wolf (Bo­rsbeek), Dillen-De Vos (Nijlen), Fernand Geyselinckx, Kessel. De man van ‘Het Groene Licht’. Hij werd ondervoorzitter. Lucienne Vervliet (Aarts­elaar). Theo Goossens (Mortsel-Zandhoven).                                                  

Zo waren er ook Remi Bernau uit St.-Katherina-Lombeek en Karel Verheyen (Oud Turnhout), die enkele maanden daarna respectievelijk de afdeling Pajottenland en de afdeling Turnhout zouden stichten.

Hopelijk vergeet ik niemand van deze pioniers. Anderenverdwenen weer uit de VELT.

We lieten de geïnteresseerden een vragenlijst invullen.

Die avond sloten zich 54 gezinnen aan.

Sommigen waren van ver gekomen, zelfs van het Brusselse.

Verschillenden onder hen zouden nieuwe groepen helpen oprich­ten.

Op 11 mei stichtten we de derde groep: Pajottenland.

Intussen hadden we onze eerste activiteit gehad: de grote composthoop opzetting op 1 mei bij Fik Seymus te Ranst.

Een van de nijvere werkers in overall was de latere abt van de Trappisten van Westmalle! De regen zorgde voor de nodige vochtigheid!

Op 19 mei trokken we met een bus naar de jaarvergadering van de Nederlandse Vereniging ter Bevordering van de Biologisch-Dynamische Landbouwmethode. Ik zat naast boer De Meutter van Schilde, de stamvader van wat later het grote biologische bedrijf De Dobbelhoeve zou worden.

Fik Seymus verzorgde maandelijks de praktische vorming van de contactpersonen.

Het eerste "Seizoentje" Kontact-Informatieblad voor Vrienden van de Biologische Land-en Tuinbouw kwam uit, met als redacteur Jos Kalhen.

In dat eerste nummer verscheen reeds een rubriek: werkkalender voor de siertuin (Jos Ratinckx)! Fik Srumus schreef over De Korthoop (Komposthoop) en verzorgde ‘Tips voor het Groentehoekje”. Aleide Lagrou schreef over de brandnetel die we als symbool voor onze afdeling kozen en die het symbool voor de VELT zou worden. Er was ook de aankondiging van “A.B.C. van de biologische teelt voor tuinliefhebbers” van Jan Heyman, tuinbouwleraar te Roeselare.

Zelf was ik redacteur van het nummer 3/4, functie die ik kon doorgeven aan apotheker Fred Coulonval van Antwerpen, die jarenlang de hoofdredacteur zou blijven.

Op 2 sept. oogstfeest op "Askgarde" van Fik Seymus te Ranst. We beperkten ons tot 200 inschrijvingen.

Een week later reden we met 3 bussen naar het befaamde BD bedrijf Loverendale te Serooskerkerke op Walcheren.

Mevr. Saels was op 16 oktober de meter van een 4 de afdeling te St.-Katelijne-Waver (Netevallei). (Nadien lag zij eveneens aan de basis van VELT Mechelen).                                                                 2 Dagen later (18/10/73) zag Limburg het levenslicht.

Geel (met als bezieler Rik Dedapper) en Mol startten meer onofficieel op 19 en 23 okt.

Op 30 nov. ontstond de afdeling Waasland. Rond die tijd ook VELT Turnhout.

Een van de problemen was een overkoepelend bestuur en een vast landelijk secretariaat te vinden: op 13 juni kwamen de toen bestaande groepen een eerste maal samen te Hove op de volkssterrenwacht Urania.

Een tweede maal in het Pajottenland op 10 juli. De derde vergadering was op 8 oogst bij Lima te St.-Martens-Latem.

Hier werd de naam geboren: "Vereniging ter Bevordering van de Ecologische Land- en Tuinbouw". Afgekort: VBELT. "De term ECOLOGISCH duidt beter dan biologisch op de wederzijdse afhankelijkheid van het levende en zijn omgevende wereld. Gezonde bodem - gezonde planten - gezonde voeding - gezonde mensen. Ecologische teelt is een doelbewuste oplossing van actieve mensen voor de huidige natuurverminking en erge verstoring van het ecologisch evenwicht.”

Op de vierde samenkomst te Beveren-Roeselare (Zonnebloemhof) stelde ik de vereenvoudiging voor tot VELT: Vereniging voor Ecologische Land- en Tuinbouw.

Alberic Spillebeen, één van de pioniers bij ons van de bio-teelt, zei op 6 juli ’69 (op onze busuitstap met de natuurgidsen naar zijn bedrijf Berkenhof, georganiseerd door Aleide in haar opleiding tot natuurgids) reeds: "water - en luchtverontreiniging moeten op grote schaal bestreden worden, maar voor gezond voedsel kunnen we ZELF ZORGEN door natuurlijk te telen.

We lanceerden de slogan: "Onwetend kan men niet zondigen, maar wel zichzelf en de wereld vergiftigen".

Om meer nadruk te kunnen leggen op de ruime doelstellingen van de VELT veranderden we op 11 mei 1980 te Zoersel (de derde Algemene Vergadering dat jaar) de naam in VERENIGING VOOR ECOLOGISCHE LEEF- EN TEELTWIJZE VZW met als ondertitel VERENIGING VOOR ECOLOGISCHE LAND- EN TUINBOUW. (Deze titel heeft men volgens mij wat kortzichtig laten vallen).

De naam nu: Vereniging Ecologisch Leven en Tuinieren vzw

Midden november 1973 waren er al meer dan 1 000 leden.

Tussendoor verzorgden we met Pajottenland een stand op het 1 ste Salon van de Gezonde Voeding in het Rogiercentrum te Brussel. Ik herinner mij vooral nog de kruik lambiek van de Pajotse voorzitter: lekker, dorstlessend en spraakmakend!

Op 29 oktober kwam J.E. Willink van Zeist de werking van de Nederlandse B D consumentengroepen bij ons in Halle voorstellen.

Diezelfde maand oktober hadden we onder leiding van Jos Ratinckx een prachtige stand uitgebouwd op de tentoonstelling "Herfstgloed" in de stadsfeestzaal op de Meir te Antwerpen. De heer Van de Ven van Kalmthout had een knappe compostbox getimmerd die deskundig werd gevuld en opliep tot meer da 60° C. Ik herinner mij geen geurklachten.

Op 4 december komt de heer Pierre Gevaert van Lima spreken over "Terug naar een Agrarische Maatschappij of verdwijnen".

De vijfde samenkomst van de afdelingen was op 20 januari 1974 bij ons op de Lage Weg te Halle-Kempen. Omer Vandeursen, stichtend- voorzitter van de ‘Vrienden van de biologische Land- en Tuinbouw vzw’ Hij en Jan Heyman hadden voor nieuwe statuten gezorgd.

Per provincie werd 1 stichtende beheerder aangeduid: Jan Heyman (*) voor West Vlaanderen (voorzitter), Jos Ratinckx voor Antwerpen (ondervoorzitter), Remi Bernau voor Brabant, Jaak Vandenbemden voor Limburg (ondervoorzitter) en Richard De Pauw voor Oost Vlaanderen.

Luc Chaltin werd gevraagd als Technisch Adviseur en ik als secretaris-penningmeester. "Het is maar een verderzetting van alles wat je nu reeds doet"! De statuten verschenen op de eerste lentedag, 21 maart ‘74 in het Belgisch Staatsblad.

Aldus ben ik de enige vrijwilliger landelijke secretaris van de VELT geweest; functie die in 1982 verdween en overgenomen werd door de betaalde stafmensen. (Zelf bleef ik tot 2002 een van de VELT-Be­heerders.)

Het landelijk secretariaat bleef ten onze huize gevestigd tot de verhuis naar Wommelgem op 1 okt 1982. ( of bijna 10 jaar!)

(*) Johan Dhulster van het biobedrijf ‘de Akelei’ schreef hoe hij via Jan Heyman tot de bioteelt kwam (blog van 19/01/2012).

Op 2 februari 1974 organiseerden we de eerste GROTE ECOLOGISCHE AVOND in de grote zaal Elkerlijck van de Jezuïeten op de Frankrijklei te Antwerpen.

's Namiddags trokken we met "De Doemeling", een van de massale antiduwvaart manifestaties op inspiratie van pater Jezuïet Luk Versteylen door de straten van Antwerpen.

In het eerste gedeelte van de Grote Ecologische avond sprak Luk Versteylen over "ANDERS GAAN LEVEN".

In het tweede gedeelte bracht Fik Seymus, die tijdelijk naar Frankrijk zou verhuizen, samen met Herwig Vereyken hun prachtige diaserie BIOLOGISCHE TEELT.

Iedereen kon bij het buitengaan een zakje compost meenemen!

Je weet wel: het resultaat van onze eerste composthoopopzet­ting op 1 mei!

Een reuzensucces: een bomvolle zaal: 800 geïnteresseerden!

19-01-2014, 23:55 geschreven door Daantje

Pink Lemonade

Een blauwe bes met rozegele vruchten

Nieuw in het aanbod van Driesvenplant te Melderslo (NL). Zij omschrijven het ras als volgt. Een Amerikaans ras geproduceerd in de jaren ’70 van de twintigste eeuw. Struiken met talrijke scheuten die verdicht worden. De bladeren zijn lancetvormig, glanzend groen met een glad oppervlak, vergelijkbaar met de bladeren van Vaccinium ashei. In de herfst verandert de kleur van de bladeren naar geel en vervolgens naar licht oranje. De klokjesvormige bloemen zijn bleek roze van kleur. Het ras is zelfbestuivend, doch kruisbestuiving verhoogt de hoeveelheid en de kwaliteit van de vruchten. De bessen zijn aanvankelijk lichtgroen van kleur, dan verschijnen er roze vlekken op, en als ze volledig rijpen worden ze rozegeel van kleur. De vruchten zijn middelgroot, hard, heel zoet, met een milde, aangename smaak. Ontworpen voor directe consumptie als tafelfruit, of als tuinversiering. Het rijping seizoen is midden-laat tot laat. De eerste oogst is de rijkste, later rijpen enkele vruchten zelfs tot in oktober. In de winter trekken achtergelaten vruchten vogels aan. Geplant op een zonnige plaats produceert de struik meer vruchten.      

Het ras wordt aanbevolen zowel als fruitstruik en als sierstruik.

De kouderesistentie gaat tot -34°C (zone 4 in de USA).

16-01-2014, 12:53 geschreven door Daantje

Blauwe bessen

Als geïnteresseerde in kleinfruit staan blauwe bessen reeds lang in mijn belangstelling. Mijn oudste struik is straks 51 jaar oud. Gelukkig plantte ik die langs de servitudeweg, die met de verkoop in 1962 afgesloten werd. Daar stond die in grond die hem behaagde, voldoende zuur. Wel was de struik in 1976, met de uiterst warme en droge juni op sterven na dood. Toen was het die maand alle dagen 30 ° en de omgeving zag er uitgedroogd uit als in Spanje. Enkele lorken, oppervlakkig wortelde bomen stierven af. Dit klimaattype – ondanks de verdere opwarming- hebben we sindsdien niet meer meegemaakt.

De moestuin lag voor de boerderij aan de zuidkant. Boer Geysen die moest stoppen wegens hartproblemen had voor ons de moestuin nog omgeploegd, vooraleer zijn paard te verkopen.

Dat jaar kwam er geen nieuwe mest. Uitstekend om op oude kracht wortelen te telen. Vrienden noemden mij dan ook de ‘peekesmeneer’.

In 1970 verhuisde ik de moestuin naar een nog groter veld. Gelukkig, want daarna besefte ik dat de oorspronkelijke tuin erg vervuild was door blijvende restanten van persistente koolwaterstoffen door het gebruik van overdadig DDT.

Van mevrouw De Belder van het Arboretum Kalmthout kreeg ik in 1970 een paar Hamamelissen. Ik plantte ze in die tuin. Gevolg korte tijd daarop stierven die af. Er was niet bij verteld dat Hamamelissen een zure grond nodig hebben. Ik had er ook enkele blauwe bessen geplant. Als gevolg van te hoge Ph legden die ook het loodje.

Ik kon leren van mijn fouten.

Vorige week zag ik hoe men blauwe bessen dient te snoeien. (Zie blog). Ik heb –als liefhebber- steeds moeite gehad om mijn planten en bomen voldoende te snoeien. Men is bang om weg te knippen.

In 1970, met de eerste boomplantactie, had ik aan weerskanten van de oprit lindenbomen geplant. Er volgde een dispuut met mijn echtgenote die de idee aanhing: bomen moeten zonder snoeien hun eigen ontwikkeling kunnen gaan.

Intussen heb ik bijgeleerd.

Zie: http://blog.seniorennet.be/fruit

13-01-2014, 00:00 geschreven door Daantje

Snoeien van Blauwe Bes

De topic snoeien van blauwe Bes trof mij.

Mijn blauwe bessen had ik al gesnoeid, doch ’s anderendaags, vrijdag 10, onder een stralende hemel heb ik de struiken nog eens duchtig onder handen genomen. Resultaat: een overvolle kruiwagen snoeihout.

De foto’s spreken voor zichzelf.

12-01-2014, 13:30 geschreven door Daantje

I S F C

International Soft Fruit Conference ‘s Hertogenbos 9/01/2014

Een ganse dag ondergedompeld in de vele aspecten rond kleinfruit. In het Engels heeft men het over soft fruit. Top fruit zijn de appels en peren.

Verdeeld over de dag werden een zestiental onderwerpen behandeld; telkens in een 15 tal minuten.

Na 4 sprekers was er een onderbreking voorzien om de standen in de belendende grote ruimte te bezoeken.

Op de stand van de Greenery, de Nederlandse verkoopsorganisatie waren lekkere dingen te proeven. Een paar aardbeienmeisjes gaven kleur aan de stand.

Foto’s

1. De aankondiging

2. Meerdere keren kwam het nieuwe fruitvliegje Drosophila suzukii aan bod. De larven in vruchten zouden voor veel uitval kunnen zorgen. Een nieuwe pest op komst?

3. Aardbeienmeisje van de Greenery

4. Planasa, een Spaanse firma met vestiging in meerdere landen. Meer dan 1000 Ha proef – en kweekvelden.

5. Schotland. We waren er op bezoek (blogs van 17 en 19/07/2010) Toen heette het nog Scottish Crop Researh Institute. Kreeg intussen een nieuwe naam James Hutton Institute.

6. Nikki Jennings

7. Vlaamse kleinfruittelers uit het Pajottenland

8. Elianny zou een uitstekende smaak hebben (vgl Lambada)

9. Deze firma had een zeer informatieve brochure over een groot aantal rassen blauwe bessen.

11-01-2014, 00:00 geschreven door Daantje

Blijft het een zachte Winter?

Vandaag 06/01/2014 14 ° C in De Kempen. Vorig jaar een of 2 nachten met een beetje nachtvorst. Dat betekent dat sommige fruitgewassen te weinig in winterslaap gaan.

Anderzijds: in de Verenigde Staten de ergste winter in 20 jaar.

Dochter Veerle met de vier kleinkinderen vertrok gisteren terug naar Vancouver, Brittish Columbia, Canada. Daar was het vandaag 5°C.

In 2012 kregen we in februari een zware vorst. Sommige bramen en al de braambozen hadden toen erg te lijden. Ook de blauwbes Sunshine Blue, die wintergroen blijft vroor toen kapot. Dat jaar was eveneens het zwakste wat grootfruit betrof, doch dit was vooral te wijten aan late vorsten.

06-01-2014, 20:17 geschreven door Daantje

Ciderappelen oogsten met een Paraplu van 8m

[Vidéo] Innovation machinisme : un drôle de parapluie pour ramasser les pommes (30/12/13)

Met dank aan johan Staf voor de tip.

05-01-2014, 17:51 geschreven door Daantje

Mijn Ervaring met Stengelknobbels op Braam

Tijdens de voorbije, zonnige dagen wat kankertakkken en –takjes weggeknipt om te verbranden.

Aan de braam bij het achterinkom-hek ontdekte ik nog het eindstuk van de vroeger afgeknipte rank. Hierop had zich ook een stengelknobbel ontwikkeld. Zie foto. Erger is het gesteld geweest met het onderste gedeelte van de dikste van de twee stengels. Uiteindelijk werd de stam over een 40 tal cm wel driemaal zo dikdoor knolgezwellen. In de herfst heb ik de stengel afgeknipt en verbrand.

Deze wilde, gestekelde braam is ter plaatse ontstaan en bleek een felle groeier. Wegens de goede smaak der vruchten vond ik het een aanwinst. Dit jaar, na een goed begin, ontwikkelden de vruchten zich niet meer zo goed. Dan ontdekte ik het gezwel onderaan op de dikke stengel. Dit gezwel komt van de stengelknobbelbacterie (Agrobacterium rubi). Ook op frambozen – zij het dan veel minder opvallend- kan zich dit voordoen.

Uit ervaring weet ik dat de plant zich kan herstellen, soms na enkele jaren aantasting. Dit was het geval met twee Himalayabramen. Die blijven nu al vele jaren gezond. Mogelijks zit het verbeteren van de bodem met compost er voor iets tussen?

Ik ben benieuwd naar de verdere evolutie.

31-12-2013, 15:18 geschreven door Daantje

Ter Info

In Pomologia 4/2013 wordt voor de NBS-reis Engeland verwezen naar de eigen web-stek. Daar vind ik (nog) niets.

Jeanpierre verwees in zijn verslagtekst wel naar mijn blogs, doch dit wordt weggelaten.

Ik maakte dit jaar diverse NBS activiteiten mee en bracht erover verslag uit.

Perziken Gelrode blog van                       7/08 U klikt in de rechter                    

                                                                      marge

Vooral de 5^de Engelandreis (ik maakte ze alle 5 mee) werd uitvoerig beschreven.

Dag 1     18/8                                        28/08

Dag 2     19/8  Fountains Abbey ….         31/08

Dag 3     20/08 Saltaire                            3/09

                         Levens Hall                       4/09

Dag 4      21/08 Peter Glazebrook             7/09

                         John Starkey                     8/09

                         Adrian Baggeley               14/09

                         Feedback Adrian               19/09

Dag 5       22/08 Cidermuseum                    26/09

                         Perryboomgaard

Dag 6       23/08 Waddesdon Manor          16/10

Dag 7       Rivers Nursery                              8/11

               Ichtworth Hall                               8/11

Dag 8       Brogdale                                       8/11

NBS Expo Melle                                           24/10

24-12-2013, 00:22 geschreven door Daantje

RE Prei feedback (in de mailgroep Tuinieren)

De prei vertoont enkel wat sleet en geen aantasting. Als je vroeg plant zijn de planten ook al forser en sterker tegen aantasting. De preimot was dit jaar niet erg actief. Is dat wel het geval dan zie je eerst lichte vraatsporen in het blad. De larven worden pas gevaarlijk als ze kunnen doordringen in het hart van de prei waar ze gangen vreten. Bijkomende schimmelinfectie zorgt er voor dat de plant al vlug afsterft. De preimot is actief tot begin september en dat is al een hele tijd terug. Als het hart van preiplanten nat blijft door regen of gieten verdrinken al veel larven.

Als ik een begin van aantasting zie gooi ik een net van insectengaas gewoon over het gewas. (Elektriciteitsbuizen zijn niet nodig. Worden die nog verkocht?)

De planten zijn zeker 20 cm diep geplant met geleidelijke opvulling van het plantgat. Vroeger wrikte ik een geul, doch dan valt de vorige geul soms al te veel dicht.(Ik heb zandgrond) Nu ga ik als volgt te werk: ik steek de spade schuin, met de rug naar de vorige rij, 25 cm diep in de grond. Dan keer ik de spade, en steek die weer schuin in de grond en gooi de grond eruit. Er is een wigvormige put ontstaan. Aan de 2 uiteinden zet ik een plant, er zorg voor dragend dat die mooi rechtop vaststaat met een beetje grond over de wortels. Bij het wieden zal de put zich geleidelijk vullen.

Dit jaar kwamen de planten van de AVEVE. Het was wel mijn bedoeling geweest planten op te kweken van het bio-dynamisch topzaad van de Akelei te Schriek, doch slakken hadden de plantjes opgeruimd. Ik zou het opkweekbed veel meer vollevelds moeten leggen, ver weg van een kant met slakken. Ook mij is het opgevallen dat de stengels opvallend lang waren, waarvan een heel stuk in de grond, maar dat kan je niet zien op de foto’s.

Met de Nationale Boomgaardenstichting kwamen we eind augustus bij die kampioenkweker in Engeland. Zie http://blog.seniorennet.be/fruit

Klik in de rechter marge op de blogs 02/09 – 08/09 213

19-12-2013, 00:04 geschreven door Daantje

Schaarbeekse Kriek RGF en Transparente de Lesdain RGF (appel)

RGF staat voor: Ressources Génétiques Fruitières. 

In de zeventigerjaren legde prof Populer op de Waalse landbouwfaculteit te Gembloux een grote fruitverzameling aan.

Gedurende jaren werd deze getest op de belangrijkste schimmelziekten. 

Uiteindelijk werden een aantal rassen geselecteerd en werden er enten bezorgd aan een aantal medewerkende boomkwekerijen.

De bomen konden voor ’t eerst aangeschaft worden eind 1985.

Ik ging mijn bomen halen op de destijds zeer bekende boomkwekerij Adams te Ruisbroek (Sint-Pieters-Leeuw). Denk aan de perenonderstam kwee Adams.

Toen ik er kwam raadde de heer Adams mij aan ook de Reinette Hernaut ,(dubbele Speeckaert in het Pajottenland), aan te schaffen. Zijn vader had die verder gekweekt, eind de jaren 1930. Een meneer Hernaut had de boom ontdekt op het stort van Anderlecht.

Kort daarop is Adams gestopt als kwekerij van fruitbomen.

De heer Marc Lateur heeft de heer Populer opgevolgd en zet al vele jaren het opzoekingswerk verder.

En het meest vermeldenswaard. Hij werkt volledig biologisch.

Hij heeft o.a. de Schaarbeekse Kriek, al een oud ras, verder veredeld. De vruchten zijn iets groter en wat vooral telt: ze zijn resistent tegen de takmonilia.

25 Jaar terug heb ik mijn 5 kriekenrassen van armoede gerooid. Na enkele jaren van aantasting waren ze zo verzwakt dat ze zelfs niet meer bloeiden.

Deze zomer bij een bezoek aan Peter Vandendaele te Pepingen (Pajottenlander-fruitsappen) stond ik zeer verwonderd te kijken naar de nog tamelijk gezonde Noordkrieken en Kelleris in de goede grond van het Pajottenland. Er stonden ook oude Schaarbeekse krieken. De nieuwe aanplant waren Schaarbeekse kriek RGF. (blog van 8/06/2013).

Vorig weekend heb ik Schaarbeekse Kriek RGF meegebracht van boomkwekerij De Linde te Kemmel.

Ik vond volgende omschrijving op het internet.

SCHAARBEEKSE KRIEK (RGF) 
BOOM: gemakkelijk te vormen en vruchtbare boom, alle boomvormen, zeer goed bestand tegen taksterfte (Monilia) en hagelschotziekte (Cylindrosporium).
VRUCHT: Kleine, donkerrode krieken in trossen, zoetzuur, dessertvrucht, maar vooral in de keuken gebruikt
RIJPHEID: Half augustus.
VRUCHTBAARHEID: Goede jaarlijkse productie.
Andere info: zeer oud ras, traditioneel gebruikt voor het maken van kriekbier, vooral wegens het sterk roodkleurend sap.

Daarnaast heb ik ook de Transparente de Lesdain RGF aangeschaft, een lekkere, gele herfstappel, recent ontwikkeld te Gembloux. Men plukt half september en de vrucht is nog meer dan een maand houdbaar. Knakkend vruchtvlees, goede zuur-zoet verhouding, aromatisch. Bloeitijd midden (groep 3), goed stuifmeel. Gemakkelijk te kweken met centrale as, vroeg en zeer vruchtbaar, weinig beurtjaargevoelig. Momenteel nog een zeer gezonde boom.

17-12-2013, 23:42 geschreven door Daantje

Kerstmarkt Zoersel

Dit weekend had de kerstmarkt plaats op het administratief centrum van de gemeente te Zoersel-St. Antonius.

CoZoeGo (Comité Zoersel Going of met de nieuwe naam in Kameroen: Transition) had er een stand. Met de nieuwe samenwerking met Leraars zonder Grenzen vzw vertegenwoordigden we ook hen op de stand. www.Lzg.be

Voor hen verkochten we kaarten voor de productie LIJF van het theatercollectief-kleine prettige stoornis in het kader van de ‘Music for Life-actie’ op vrijdag 20 dec. in de Kapel Bethaniënhuis, Handelslei 167 (Turnhoutsebaan) Zoersel-St. Anthonius.

Wegens de ziekte van Aleide moest ik alles overnemen en ik heb van de nood een deugd gemaakt. Het werd vooral een fruitige demonstratie. Bij het proeven was de topic de reuzengrote Rode Superman, de West-Vlaamse appel die als enige van zijn ras in Zoersel groeit. Iedereen vond dit een goede appel. En dit ras bewaart nog 3 maand. Ik liet ook de Greensleeves appel proeven. Dit ras zit helemaal onder de regenvlekkenziekte, een onschuldige schimmel, doch die het uiterlijk onaantrekkelijk maakt. Doch doet niets aan de smaak.Velen lieten zich toch verleiden om te proeven. In dunne sneetjes merk je de vlekken immers minder en de meeste mensen vinden de smaak zeer goed.

Voor huishoudelijk gebruik kun je het vel voor een stuk proper wassen en wrijven, doch dit had ik doelbewust niet gedaan.

De Rode Superman heeft evenwel weinig last van de regenvlekkenziekte.

Daarnaast liet ik proeven van mijn appelsap, een mengsel van de meer dan 100 rassen die ik heb. Ik vertelde erbij dat dit het beste appelsap is dat in de streek te vinden is. Iedereen was daar volkomen mee akkoord. Sommigen vroegen zelfs of daar suiker was aan toegevoegd!

Twee zaken zijn mij opgevallen. Bij de kinderen lust de kleine helft geen appel, niettegenstaande sommige van hun ouders wel wilden proeven. Andere kinderen zijn er wel dol op.

De actie schoolfruit heeft zeker voor een deel nog braakliggend gebied.

Het tweede dat mij opviel was de appelallergie. Dat dit bij zoveel mensen voorkomt wist ik niet. Veruit de meesten wisten nog niet van de appel Santana die men wel zou kunnen verdragen. Stof voor misschien een volgende keer.

FOTO’S

Hulp van kleindochter Jasmien Dhondt

In het midden de Neemzeep uit Kameroen, product van de tropische neemboom, met veel geneeskrachtige eigenschappen. En zeggen dat een International in India deze boom voor zichzelf trachtte te patenteren. Rechts de appelmand met onderaan 2 vruchten Rode Superman

Idem gedeelte stand

Muurversiering met het begin van een Snijdersbanklied op een Afrikaans Tuinfeest. Tekeningen van kunstenaar Wilfried D’Hondt van Zoersel. Let op de eerste tekening met Aleide. Zonder verdere ongelukken is het volgend Afrikaans Tuinfeest bij ons gepland op zondag 6 juli 2014.

Bezoekers de heer en mevrouw Vermeylen-Block. Zaterdag ging Simon nog voor bij de begrafenis van Louisa Vermeulen-Schoofs. Zij was in 1970 medewerkster bij de oprichting van het Groencomité Halle, waarvan ik voorzitter was.

Even een glimp buiten

Kerstmarkttenten op de parking met achteraan de kapel Bethaniën waar nu de culturele activiteiten doorgaan o.a. het aangekondigde toneel.

Standhouders met geestrijke dranken. De lekkere passievruchtdrank leren kennen.

Bestuursleden van de Landelijke Gilde Halle-St. Antonius, met vooraan voorzitter Marcel Cools.

Bezoekers

09-12-2013, 21:25 geschreven door Daantje

VERVOLG

Natuurpunt met rechts sterkhouder Walter d’Hertefelt

Natuurpunt schonk o.a. sleedoornlikeur

Valentyn van de Uilenwerkgroep

De tenten op de parking van het Administratief Centrum-Gemeentehuis. Binnenin stonden de grootste standen.

Wij kregen een plaats in het gebouw Wijnstok-Koraal van de zusters, rechts van de parking. Enkele maanden geleden verlieten de resterende zusters van Bethaniën Zoersel. Zij hebben zoveel betekend voor het psychiatrisch complex Bethanië.

09-12-2013, 13:24 geschreven door Daantje

Jeanne d’Arc een uitstekende Peer

Nadat ik in 1970 de moestuin naar een nieuw en groter perceel verhuisd had (Tussen haakjes ik besefte toen nog niet dat de boerenmoestuin vol stak met resten van DDT. In de vijftiger en zestiger jaren werd dit goedje algemeen gebruikt. Zo groeide er rond het erf ook geen sprietje gras vanwege de totale onkruidverdelgers!) plantte ik enkele bomen o.a. de peer Jeanne d’Arc op kwee. Er werd een grote kruidentuin aangelegd en naar de boom werd zo goed als niet meer omgezien, geen compost, geen bemesting, geen snoeibeurten.

Na verloop van tijd proefde ik een peertje en was verrast door de goede smaak. Gevolg het tapijt van bosaardbeien er rond werd bedolven onder compost en de boom werd bijgeknipt.

De boom fleurde op en de vruchten werden groter.

De peer ontstond in de kwekerij van Arsène Sannier te Rouen in 1885.

Een warme standplaats wordt aanbevolen. Bij mij is die wat omsloten. De vruchten pluk ik zo laat mogelijk, na half oktober. Anderhalve maand later bereiken ze hun volle rijpheid. Ze worden niet rap buikziek.

Ze smaken uitstekend, sappig, aromatisch, smeltend vruchtvlees. Heerlijk en vrij gezond, matig schurftgevoelig.

Als ik vergelijk met de twee Doyenné de Comice, die bij mij in de tien jaar dat ze er stonden slechts een paar prutsvruchtjes voortbrachten.Een en al (tak)schurft. Ik heb ze gerooid. Een vervanger op die plaats Seigneur Esperen doet het wel zeer goed.

Een jeanne d’Arc kan beslist tippen aan een Doyenné de Comice (een goede dan!)

01-12-2013, 00:00 geschreven door Daantje

Gebruik bentoniet en lavameel

Bentoniet, gebruikt u dat eenmalig of jaarlijks of wat?

Kan dat samen met lavameel of zou dat eerder verspilling zijn?

De grond hier was een paar jaar terug volledig uitgeput door jarenlang woekerende vaste planten en struiken zonder bemesting. Nu heb ik er al heel wat compost op gevoerd en ook veel stalmest ingewerkt en het is redelijk te noemen.

Verder hebben we dagelijks een beetje houtas, van beukenhout, en dat zou ik over de tuin willen uitstrooien omdat het ook kali bevat.

Graag uw mening

Bentoniet gebruik in de plantgaten voor de tomaten; in de rijtjes voor het zaaien van de wortelen; bij het opzetten van de bedden voor de aardbeien; soms eens bij het planten van struiken en bomen. Ook al eens vollevelds gestrooid om de waterhuishouding te verbeteren.

Lavameel/basaltmeel gebruik ik af en toe nog eens bij het zaaiklaar leggen van een perceel.

Ook bij het opzetten van aardbeibedden.

Mijn zandgrond is in de loop van meer dan 40 jaar door gebruik van gesteentemelen danig verbeterd.

Gieten, behalve bij het planten, is bij mij niet nodig. Ook in mijn plastiekserre krijgen de tomaten alleen bij het planten water; daarna nooit meer.

In de loop der jaren heb ik hierover meermaals bericht op mijn blog

http://blog.seniorennet.be/fruit

Mijn houtasse wordt uitgestrooid rond pruimen en okkernoten, ongeveer in de druplijn van de kroon waar de meeste jonge wortelen zitten; kalk en kalium(potas) zijn zeer nuttig voor deze bomen.

Telkenjare bestel ik 16ton Humotex-compost voor mijn grond van 1 Ha

28-11-2013, 16:23 geschreven door Daantje

Vraag in de Mailgroep Tuinieren: Heeft iemand soms ervaring met het gebruik van gesteentemeel of lavameel in de groentetuin?

RE Gesteentemeel

Ik gebruik al 45 jaar gesteentemelen.

In ’62 gebruikte ik eenmaal een pesticide op prei, op aanraden van de boer wiens boerderij wij gekocht hadden en die de tuin voor ons omgeploegd had. Hijzelf moest stoppen omwille van zijn hart. Kort daarop is hij toch bezweken.

Aleide las het pakje. “Die vuiligheid komt hier niet meer binnen. We zullen eten wat er onbehandeld overschiet.” Ik heb mij zijzelf bestempeld als een geforceerde bekeerling.

Als natuur- en vogelliefhebber was mijn frank nog niet gevallen. In de zestigerjaren slaagden de roofvogels, die aan de top van de voedselpiramide staan, er niet meer in nageslacht voort te brengen. Hun prooien bevatten toen zoveel schadelijke pesticiden – die nu reeds lang verboden zijn- dat hun eieren ofwel onvruchtbaar werden of dat de schalen van hun eieren zo broos werden dat zij braken in het nest.

We informeerden ons betreffende biologisch telen. In Duitsland met hun vulkanisch gebied in de Eifel maakte men al ruimschoots gebruik van gesteentemelen. Basalt als fijngemalen product van de harde basaltrotsen, stollingsgesteenten van vulkanen in die streek. Anderzijds was er het lavameel (of korrels) van de zachtere uitvloeiïngsgesteenten.

Deze gesteenten zijn rijk aan vele sporenelementen en verbeteren de bodemstructuur.

Toen ik een eerste maal een lavagroeve zag was ik toch wat ontgoocheld. De begroeiing er rond was niet bepaald weelderig. Je hoort altijd dat boeren dicht tegen een vulkaan gaan boeren omdat de nieuw verweerde vulkaangesteenten zo vruchtbaar zijn. In de Eifel zijn er wel 15.000 jaar overheen gegaan.

Toch zijn het nog interessante gesteentemelen.

Een ander gesteentemeel waarvan ik graag gebruik maak is de bentoniet, het beste kleimineraal met de stof montmonoriliniet. In zandgronden als de mijne houdt die de voedingselementen zeer goed vast, zodat de planten deze beter kunnen benutten.

Na al die jaren merk ik dat mijn grond danig verbeterd is. Al die tijd is er voor ons meer dan genoeg overgeschoten.

In 1973 namen wij het initiatief om een vereniging te stichten om van elkaar te leren. In Roeselare was er al in 1971 een dergelijke groep ontstaan. In 1973 ontstonden nog verenigingen en op 20 jan. 1974 werd ten onze huize de overkoepelende vereniging VELT vzw gesticht; toen vereniging voor Ecologische Land- en Tuinbouw, met de huidige naam : Vereniging voor Ecologisch Leven en Tuinieren.

Zie www.velt.be

Al meer dan 8 jaar geef ik mijn ervaringen door op

http://blog.seniorennet.be/fruit

24-11-2013, 20:42 geschreven door Daantje

Steenuilen

Gisteren de eerste contactdag van de steenuilenwerkgroep bijgewoond op de zetel van Natuurpunt te Mechelen.

Diverse werkgroepen, waarvan de eerste ontstonden kort na 1990, brachten een overzicht van hun organisatie, verwezenlijkingen en ervaringen; allemaal vrijwilligerswerk. Best indrukwekkend. Zeer verrijkend was ook de bijdrage van de Nederlandse steenuil werkgroep. Zij hebben al eigen publicaties. Vorig jaar startte er zelfs een nieuw tijdschrift ‘Uilen’, een gezamenlijke uitgifte van de 4 werkgroepen: Steenuilen, Kerkuilen, Ruigpootuilen en de Oehoes.

Bij mij ligt er ook al minstens 15jaar een steenuil kast, hoog in een wilg.

Steeds komen er kauwen in wonen. Het is nog een oud model zonder voorkamer. Kauwen hebben dan geen barrière om takjes binnen te slepen. Die verklaring kende ik nog niet.

Van de vier man van mijn afdeling Natuurpunt Voorkempen, die wel met 15 man zijn in de vier jaar geleden opgerichte werkgroep, vernam ik dat het legsel niet ver uit mijn buurt dit jaar om een of andere reden verlaten werd. Vorig jaar was het wel een succes. Ook een vroegere nestkast 500m verder werd niet meer bewoond.

De uiltjes zijn er nog wel. Af en toe hoor ik hun roep. Zo werd ik deze nacht iets na 3 u wakker en riep er een uil in de tuin. Ook schoonzoon Werner had ze gehoord.

24-11-2013, 11:13 geschreven door Daantje