Kerspruimen of Myrobolanen

(Prunus cerasifera)

Ten alle kante staan bij ons al een week de kerspruimen in volle, witte bloesemgloed, de enkele, roze bloeiende niet te na gesproken. De gewone pruimen staan nog met gesloten knoppen. Ook de Japanse pruimen beginnen te bloeien.

De foto’s werden al een aantal dagen geleden genomen.  De vroegst bloeiende zijn vandaag al in volle bloei. Dit wil zeggen dat vele bloemblaadjes beginnen af te vallen. De bodem eronder krijgt een wit tapijt.

Als je onder een boom staat gonst het geweldig van de bijen en de bloesemgeur overweldigt je. (Let op de vliegende bij met beladen pootjes); We beleven een uitzonderlijke, lange, zonnige periode, in wat normaal de buienmaand heet.

De Boer hij ploegde voort

Met het aanhoudende droge zonnige weer is de grond voldoende opgedroogd om te late ploegen.

De tijd is al lang voorbij dat ik de kleine 2000m omspitte  en plaatsen zonder begroeiing met de grelinette bewerkte.

Vandaag kwam Jos Cools, de 87 jarige vader van de enige nog resterende full-time boer in Halle Kempen ploegen.

Ik ben tevreden met het resultaat. Enkel nog de kanten wat bijwerken.

Een tijd kwam ook iemand frezen, maar dan krijg je ondiep een soort ploegzool, zeer nadelig voor dieper wortelende wortelgewassen als wortel, pastinaak en schorseneren.

FOTO’S

1.  Overleggen

2.  Idem

3.  Op de achtergrond de geelbloeiende Cornus mas, kornellebes

4.  Ploegen

5.  Links bloesemende  kerspruim of myrobolaan

6.  Het ploegen zit er op

7.  De gisteren verzwikte voet verzorgen met Comfreyolie van de Russische smeerwortel.

8.  Portret

9.  87 jaar jong.

Nog Citroenvlinder

Gisteren zag ik de vluchtige ontmoeting van 3 citroenvlinders.

De vlinders zagen er goed uit, niettegenstaande ze de winter als vlinder overleefd hebben.

Dit zijn enkel nog mannetjes, zwavelgeel. De wijfjes, groenachtig wit komen pas twee à drie weken later te voorschijn.

Citroenvlinder en Dagpauwoog ontwaakt

Vandaag, 21 maart, lentedag, 18°, enkele keren de Citroenvlinder fladderend rond huis en tuin gezien. Telkens één exemplaar. Was het dezelfde die om het uur verscheen?

Ook een Dagpauwoog gezien.

De tjiftjaf liet zich meerdere malen horen. Vorige week was hij al op het appel. Op de morgenwandeling gisteren gaf hij echter verstek.

VERVOLG

10. Lemen huis van de aanrijders in “De Ronde”

11. Berk op de hoek van de Oude Hride en Berkemei

12. Berkenbosje

13. Landbouwgebied van de Berkemei

14. In het bosje in het midden, in de naaldboom rechts zit een  steenuil te zonnen, opgemerkt  door de dames die het parcours uitstippelden.

15. De voortrekkers

16. Abeel

17. Terug aan de kerk

18. De twee gidsen

Vogelzang Praktijkwandeling Natuurpunt Voorkempen

Zo.20/3 7u  De wereld ligt er nog bevroren bij van de nachtvorst. Verzamelen aan de kerk van Halle Kempen. Vorige donderdagavond zagen we hier nog een troep kraanvogels overvliegen.

In de pastorijtuin zingt de roodborst. Dit is de vogel die we ’t meest zullen horen op onze wandeling.

We nemen als eerste straat Vogelzang, een passende benaming. We leren de 3 maal herhaalde roep van de Turkse tortel onderscheiden van de 5 maal koerende houtduif.

Ik sta in bewondering hoe vlug de gids Koen Leysen van Natuurpunt-educatie de vogels weet te lokaliseren en er zijn ferme telescoop weet op te richten.

Hij maakt ons attent op de regelmatig overtrekkende vinken. We horen de schetterende winterkoning en het zachte liedje van de heggenmus, en het bij wijle pompend zingen van de koolmees. De pimpelmees liet zich maar weinig opmerken; de  vink een paar keer. We horen even de staartmees, maar krijgen die niet te zien, wel de kuifmees en bewonderen zijn schitterende kuif in de telescoop. Verder de afwisselende strofen van de zanglijster en slechts een paar keren de merel. Die zingt meer bij de eerste ochtendschemering.

Enkele keren hoorden we de groenling en de krachtige roep van de boomklever. Even verder was deze druk bezig de invliegholte van een nestkast met modder te verkleinen. We zagen hem bezig aan zijn kleverig werkje. Op een paar modderhoopjes kwam het niet aan. Gans de bozenzijde van de nestkast was volgeplakt.

Op de Kattenberg passeren we de woning van zoon Peter waar de 3 fuivers verbleven na de aanrijding in “De Ronde”.

Verder op de Berkemei wordt het landschap opener. Dit is de kant waar wij wonen op de parallelstraat met de Berkemei, die in 1962 nog geen naam had. Toen kwamen we op Berkemei 16 wonen. Nu draagt het huisnummer van onze buur daar nr 103. Ik had net verteld dat hier, tot 40 jaar terug, de roodborsttapuit meerdere nestplaatsen had of 2 wijfjes en een manentje werden waargenomen. Koen hoorde zijn eerste zwarte roodstaart. Een koppeltje scholeksters liet zich bewonderen, met erboven baltsvlucht van de kieviet.

Opmerkzame dames wisten in de verte een zonnende steenuil te ontdekken. Hij heeft er zijn broedplaats. Nog een prachtige vogel in de telescoop is de Witte kwikstaart.

Een paar overvliegende roeken zijn te herkennen aan de meer roeiende vlucht en de afgeronde staart. Een buizerd schroeft in de lucht. We zien ook nog een paar reigers en voor sommigen een glimp van een aalscholver. In het bosgedeelte hadden we het “tsiet” van de grote bonte specht gehoord en later het lachen van de groene specht. Een zingende spreeuw in glimmend kleurenpak is te bewonderen in de kijker.

Op Hooidonkeinde wees ik op het drietal oude abelen. Toen ik in 1970 voorzitter was van het Groencomité, waren het al majestatische bomen.

Intussen was het heerlijk wandelen met het zonnige weer en genieten van de warme zonnestralen. Iedereen was voldaan. We hadden veel gehoord en waargenomen.

Als je de kans hebt met een van de educatieve medewerkers of gidsen van Natuurpunt er op uit te trekken: doen.

FOTOMATERIAAL

1. Op weg

2. Groepsfoto

3. Aan het bejaardencentrum is men nog aan ’t uitbreiden

4. Door het bos

5. Telescoop

6. Een oude berk vol met heksenbezems

7. Boomklever

8. Zijn metselwerk

9. Luisterende groep

Aluminiumscherm doet planten omhoog groeien

Op onze trip naar Londen vorige week brachten we ook een bezoek aan onze 88 jaar oude fruitvrienden Howard en Elisabeth Stringer.

Aleide nam enkele foto’s van hun kweek achter het raam. Zijzelf stonden liever niet op de foto.

Reflectie van een aluminiumscherm zorgt ervoor dat de planten mooi omhoog groeien.

AARDBEIENBEDDEN

7 maart 2011

Het planten van de aardbeien werd vorig jaar uitgesteld omdat ik net te laat kwam voor vloeidarm. Die wou ik in het bed hebben om te kunnen gieten. Vorig jaar met de droogte van half juni leden mijn planten te veel.

Dit jaar wil ik het eens met frigoplanten van Darselect en Sonata proberen. Deze planten werden in de voorwinter gerooid en in frigo bewaard bij -2 ° C.

Eerst was het zaak de bedden die al van augustus klaar lagen opnieuw wat op te hogen en dan de vloeidarm aan te brengen.

Hiervoor had ik een uitstekend hulpmiddel: een ongeveer 8 m lange buis waarover ik de darm schoof. Dank zij de buis was het een klein kunstje de darm gelijkmatig en met behulp van een waterpas licht hellend in te graven.

Vervolgens werd het geperforeerde worteldoek aangebracht.

Achteraan hield iemand het uiteinde van de darm vast, terwijl vooraan de buis er redelijk gemakkelijk uitgetrokken werd.

Ik liet de planten toegedekt, zodat ze niet konden uitdrogen, een dag langzaam ontdooien. Ze stonden enkele uren in regenwater vooraleer uit te planten.

Het tweede bed werd aangevuld met Gorella  van eigen kweek.

De Mispel Royal staat weer overeind

Ook de mispel, die bezweken was onder sneeuw staat weer overeind.

Ik heb verschillende mispels en dit ras Royal draagt mijn voorkeur omdat het zo’n mooi gevormde vrucht is.

Dat mispel een weinig gekende vrucht is bleek nog eens uit het feit dat de man die mij hielp geen weet had van het bestaan van mispels.

HUISCONCERT

Zondag waren we op uitnodiging van onze jongste dochter Tinneke op een vioolconcert van de Suzuki-methode.  

Volgens de Suzuki-methode kan vrijwel iedereen viool (of een ander instrument) leren spelen. Men begint ongeveer op 4 jarige leeftijd, mits een intense begeleiding waarbij een ouder meestal ook leert mee spelen. Doel is het kind te vormen tot een gelukkige mens. Plezier in het spelen en het steeds herhalen zijn de sleutel tot het creëren van een muzikant. De opleiding loopt tot 18 jaar.

Suzuki zag hoe elk kind zijn moedertaal leert. De moedertaalmethode is geniaal in haar eenvoud. Ieder kind is bekwaam om op zeer jonge leeftijd de moedertaal te spreken, door naar de ouders te luisteren en hen te imiteren.

Iedereen kan op deze manier een muziekinstrument leren bespelen op de wijze waarop hij of zij de moedertaal leert. Ieder in zijn eigen tempo, door te luisteren, na te doen en steeds te herhalen. Bij de Suzuki methode leert men dus eerst op het gehoor te spelen en het noten lezen komt pas later. Deze methode is ontwikkeld door Shinichi Suzuki, een Japanse violist en vioolleraar, die vooral bekend is geworden door zijn vioolles aan zeer jonge kinderen. Hiervoor ontwikkelde hij de moedertaal- of Suzuki methode.

Op verschillende plaatsen in België en Nederland bestaan opleidingen o.a. in het Antwerpse en Turnhout.

Jonathan volgt les bij Koen Rens van de muziekacademie Turnhout. Als Aleide de meester zei dat zij zijn geduld met kinderen bewonderde, antwoordde hij juist geen geduld te hebben. Hij duldt geen andere houding dan die hij voorschrijft. De voetjes moeten precies naast elkaar staan en de strijkstok en viool op de juiste manier bewogen. Tussendoor koesteren de kinderen hun viool als een teddybeer tegen de borst. Zij krijgen al musicerend plezier in het spelen, zelfbeheersing, uitdrukkingsvermogen, creativiteit en zoveel meer.

Jonathan is nu 9 jaar, begonnen op 5, heeft hij een verwonderlijke vooruitgang geboekt.

FOTO’S

1.  Stemmen van de viool

2.  Idem

3.  Openingsstuk door trio

4.  Goed gespeeld

5.  De viool gekoesterd als een Teddybeer

6.  Idem

7.  Jonathan

8.  Idem

9.  De pianobegleider Bart Kenis

Studiedag Kleinfruit Pamel (26/2)

Nog geen 70 minuten om 81 km verder de Proeftuin PPK van Pamel-Roosdaal te bereiken. Op een gewone weekdag doe je er wellicht het dubbele over.

De opkomst was onverwacht groot. Je merkt wel dat je in een aardbeienstreek zit. Trouwens de tweejaarlijkse ‘Dag van de Aardbei’ wordt dit jaar op zondag 15 mei gevierd.

Ir. Hilde Morren van de Afdeling Duurzame Landbouwontwikkeling Fruit van het ministerie beet de spits af met een uiteenzetting over de strenge eisen die in 2014 in de EU landen in zake IPM (Integrated Pest Management) moeten gehaald worden. Dit past ook in het waterbeleid van de EU. Pesticiden kunnen niet uit het water uitgezuiverd worden. Ook de meststoffen moeten meer uit het bodemwater, vandaar een nog strenger mestactieplan.

Jurgen Bouveroux van Biobest had het over de nuttige beestjes (en dat zijn er veel) voor aardbeien en kleinfruit.

Mieke Thoelen van de proeftuin Tongeren had het over een duurzame vollegrondsteelt aardbeien en zowel de chemische als de biologische grondontsmetting hierbij.

Yves Hendrickx, directeur van het proefcentrum Pamel behandelde de resultaten die op biologische manier op zijn centrum behaald worden en die de aantonen dat men op deze wijze vergelijkbare resultaten kan behalen. Het trof mij dat hij door langere rotatie (4jaar) zo goed als geen uitval heeft door verwelkingsziekte, in tegenstelling met, ondanks chemisch ingrijpen,  in de gangbare teelt.

Interessant was de uiteenzetting over de jaarrondteelt van frambozen door Jeroen Kellers van het proefcentrum Tongeren. Met de doordrager Sugana zijn nog betere resultaten te behalen dan met de zomerframboos Tulameen. Voor de late oogst bewaart men de stengels van Tulameen eerst een tijd in de frigo.

Aan de langste takken van Sugana (1,5 m) in vergelijking met 1  m en 0,5 m, oogst men het meest vruchten. 2 of 3 afzonderlijke takken leveren duidelijk meer op dan 1 plant met 2 of 3 vertakkingen.

Kim Stevens en Frans Meurrens, beiden van het ministerie, behandelden de gewasbescherming, respectievelijk voor houtig kleinfruit en voor aardbeien. Mij trof een waarneming door Kim dat natuurlijk voorkomende roofmijten Andersoni de spint op frambozen hadden uitgeroeid en haar pleidooi door middel van geschikte haagplanten (o.a. zwarte els en hazelnoot) deze nuttige insecten een geschikte overwintering te bieden.

FOTO’S

1.  Pamel

2.  Paul van het Centrum leidde de sprekers in

3.  Jurgen Bouveroux

4.  Hilde Morren, Jurgen Bouveroux en Yves Hendrickx

5.  Met Mieke Thoelen

6.  Jeroen Kellers

7.  Kim Stevens

8.  Frans Meurrens

Braambesbladeren

Vanmorgen (22/2) was er plots weer een kleine winterprik met -5° C.

Deze winter met de vele sneeuw in december en ook vorst, zijn we toch ontsnapt aan temperaturen (een stuk) onder de – 10° C.

Vorige winter was er strengere vorst.

Toen leden de bramen schade. Het opvallendst was dit bij een rij planten Fantasia (een in Engeland geselecteerde wilde braam) in de kippenren.

Er waren wel verzwarende omstandigheden, nl. een dikke (+/- 20 cm) mulchlaag maaisel van langs de wegkanten in de buurt met zeer weinig vervuiling; zo’n 5 ton materiaal dat ik voor een stuk in die grote ren gedeponeerd had. De braamstengels erboven bevroren compleet, terwijl dit bramenras op andere plaatsen duidelijk minder te lijden had. Aan de bewuste rij kon niet één vrucht geplukt worden!

Opvallend is hoe goed de bramenbladeren de winter overleefd hebben.

FOTOMATERIAAL

De rij Fantasiabramen in de kippenren staan er dit jaar zeer groen bij. Binnenkort worden ze opgebonden.

Ter vergelijking een stekelloze braam.

Reinette Hernaut

Het is volop snoeitijd. Vandaag mijn kleinfruit in de kleinfruitkoepel onder handen genomen.

In de nabijheid staat op MM106 onderstam, een Belle Fille Normande ( een grote appel maar verder niets speciaals) die ik voor de helft omgeënt heb met Reinette Hernaut, een prachtige appel, halverwege de jaren dertig ontdekt op het stort van Anderlecht en door boomkweker Adams van Ruisbroek in de handel gebracht. Daar in het Pajottenland  spreekt men van ‘Dubbele Speeckaert’.

De moederboom ( op zaailing) die ik van kwekerij Adams heb, deed het de eerste 10 jaar schitterend, maar dan verscheen er plots veel kanker. Nu na verloop van nogal wat jaren zie ik maar weinig nieuwe aantasting.

Mijn tweede boom  (MM 106) staat in de luwte (aan de oostkant) van de boskant van mijn buur. Je zou zeggen een stuk vochtiger?

Daar heb ik in de vijftien jaar nog geen kanker gezien.

Je begrijpt dan ook mijn verwondering als ik 2 kankertakken opmerk in de top van de omgeënte boom. Deze takken stonden (want ik heb ze afgesnoeid) helemaal in de wind en volop in het zonlicht.

‘De Ronde’ in het huis van zoon Peter

Nieuw: ‘De ronde’: Nu zondag 13 februari, omstreeks 21.40 uur kunt u op Eén kijken naar

De eerste aflevering van de veelbelovende nieuwe fictiereeks ‘De Ronde’. Voor deze reeks koos regisseur Jan Eelen een locatie in onze gemeente, namelijk Kattenberg 31 in Halle. De eigenaar vertelt:"In de serie bekomen Bruno Vanden Broecke, Wim Helsen en nog wat acteurs in mijn lemen huis van een avondje stappen ... Ik heb zelf nog geen beelden gezien, dus ben ik erg benieuwd naar wat de kijker te zien zal krijgen. Er werden zowel binnen als buiten opnames gemaakt." Binnenkort dus een nieuwe bekende plaats in onze gemeente.

Zoersel Nieuwsbrief nr 299 11 februari ‘11

Ganzenuitstap met Natuurpunt

Vorige zondag, 6/2 nog eens mee geweest op de traditionele ganzenuitstap. Het weer viel mee. De stormwind van de voorbije dagen was gelukkig wat geluwd. Het was droog. Behalve op 1 plaats ontbraken de kolganzen. Wel verschillende troepen brandganzen gezien.

Verder rotganzen en enkele grauwe – en rietganzen waargenomen.

De boerenganzen zijn een gedomesticeerde vorm van de grauwe ganzen.

We maakten een tocht over Tholen, met wandeling op de Oesterdam, dan naar het Grevelingenmeer en verder op Goeree-Overflakkee. Middagstop in een eetcafé te Middelharris.

Op de Brouwersdam was er flink wat wind. In de inham doken 2 zeehonden. Verder op de weg waren zich stuifduinen aan het vormen.

Terug in de polder stapte een kleine zilverreiger in de sloot naast de bus. Dit is sinds enkele jaren een inwijkeling in dit gebied. Nog tweemaal werd deze vogel waargenomen. Een speciaal zicht waren de tamelijk grote troep kleine zwanen. Er werd ook een slechtvalk gespot. De buizerd werd regelmatig gezien. Tegen valavond werd vergeefs uitgekeken naar de velduil. Misschien te winderig? Kramsvogels en koperwieken hadden we eveneens niet te zien gekregen. Ze hadden beschutting gezocht tegen de wind. Een mooie waarneming was een wijfje blauwe kiekendief in zijn sierlijke vlucht.

Reisleider Wim Veraghtert kent vele vogelrijke gebieden. We vernamen dat het al zijn tiende ganzentocht was. Er was nog een quiz : hoeveel ganzen verbleven er in de maand januari in Nederland?  1 000 000, een kleiner aantal omwille van de sneeuw. Normaal zijn er 1 500 000 tot 2 miljoen.