Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
25-02-2007
Miss travestie
..Even een tussendoortje en heet van het naaldje.
Zaterdagavond vond de verkiezing plaats van "Miss Belgian travestiet". Ge kunt het zo raden: een fantastisch en grensverleggend programma met "als dellen verklede venten" die aan de verbeelding niets overlieten. Opgeplakte tieten, omhooggetrokken balzakken, geëpileerde schaamharen en gepierste wenkbrauwen en oorlellekes. De winnaar (die winnares -Miss- genoemd wenste te worden) kwam ergens uit een niet nader genoemd gat uit de negorij die Vlaanderen heet en haar/zijn naam ben ik vergeten; het was iets dat trok op "Rosse pinky" of "Miss La chiqua". "Missie Zazu" kan het ook geweest zijn.
Persoonlijk kan het me geen fluit schelen of Polleke Frederickx uit de Marollen of Doorke Coenraerds uit de achterbuurten van Charleroi "Pauletteke of Dorinneke" willen genoemd worden, of dat ze hun ballen willen pijn doen door ze achterwaarts in hun bilspleet naar omhoog te sjorren, maar waar ik wel mijn bedenking bij heb is de nieuwswaarde van dit alles: Moet zo'n demonstratie nu echt uitbundig vermeld worden in het één-uurjournaal op de VRT. 't Is al wreed genoeg dat SK Lierse weer eens verliest; er bovenop dan nog dit soort fijne charcuterie moeten aanschouwen....Foei !!!
Een paar dagen geleden is in de dierentuin van Olmen een jonge vrouw doodgeknuffeld door haar vrienden; twee met de papfles groot gebrachte jachtluipaarden. Voor de betrokkenen en de familie een drama en pure horror.
Als aasgieren zijn de gasten van GAIA op het pijnlijke gebeuren gesprongen (de cheetas hadden het niet beter kunnen doen.). Het was Anneke De Greef, het "opperluipaard van de dierenbond" zelf, die
het gebeuren aangreep om te eisen dat de "Olmense Zoo" per direkt zou gesloten worden. Madammeke Anneke vond het schandalig om zo maar mensen te laten opfreten door wilde beesten. Niet gehinderd door enige voorkennis van de feiten, zonder een officiële verklaring van het parket af te wachten en niet het minste respect tonend voor de nabestaanden kapte en kakte ze wellustig op de Olmense dierentuin: het was er niet veilig, er was geen controle, enzoverder enzovoort....
Die ratelpartij van Anneke-gaia deed me terugdenken aan vorige zomer. Tesamen met mijn kleinkindjes bezocht ik het Boudewijnpark in Brugge. Daarbij hoort als kers op de taart het bijwonen van de dolfijnenshow in het dolfinarium. Tussen de honderden kindjes en hun vovo's en moemoe's die stonden aan te schuiven om de beesten in het echt te zien, hadden zich ook de "cohorten" van Gaia opgesteld. Voorzien van toeters, pamfletten, zielige fotos van ongelukkige beesten, stonden deze "leuke mensjes" de kindjes en hun familie te ambeteren. Ze verstonden zelfs de kunst om de klein mannen te hersenspoelen en de stuipen op het lijf te jagen met uitspraken en folders die kant noch wal raakten. Dat het een vaststaand feit is dat de 7 of 8 dolfijnen in Brugge niet te klagen hebben over de properteit van het water, noch over de liefde die ze krijgen van de trainers en dat ze in hun bad zoveel ze kunnen mogen sexen met hun collega-dolfijnen zal gaia een zorg zijn. Net zo min dat dagelijks enkele duizenden kindjes met hun ouders of familie genieten van een onvergetelijke namiddag... Dat is voor die fundamentalisten van Gaia volkomen naast de kwestie en ... zuivere bulshit.
Om nog even terug te komen op den dierentuin van Olmen en de geëiste sluiting door de oppergodin van de dierenbond: Dit weekend zijn er (spijtig genoeg) door eigen onvoorzichtigheid 4 motorrijders dodelijk verongelukt op de belgische secundaire wegen.... en zijn er te lande 2 jonge mensen gevonden die zichzelf met een dikke koord en een veel te hoge boom hadden voort geholpen.....(om stil en beroerd van te worden)....... maar moeten nu in de weekends alle wegeltjes voor gemotoriseerd verkeer gesloten worden of nog erger: wanneer willen Anneke en Michelleke starten met het omhakken van alle bossen in Vlaanderen. Om maar te zwijgen over de sluiting van alle paardenstallen in West-Europa en omstreken.
Weten wanneer ge moet zwijgen, Mevrouw An De Greef van Gaia, is een zeer schone deugd, respect - niet alleen voor beesten - is een andere. D'er is nog veel werk aan U. In elke dierentuin zit capabel volk dat u die deugden gratis voor nikske wil aanleren. Ze willen u graag te logeren leggen; ... in de kooi naast de cheeta's bijvoorbeeld.
...Wat natuurlijk niet wil zeggen dat Charel Verheyen van de Olmense Zoo de sleutels van de wilde-beesten-kooien zomaar in een tuborgpint achter de toog in zijn kroeg mag zetten.
Een kennis van mij is, na een carriére tussen de vuil boekskes en andere colestorolverhogende rotzooi met pensioen gegaan. Buiten het feit dat hij sporadisch de groencontainer en de vuilzakken op straat zette en met regelmatige tussenpozen de brievenbus leeg maakte, had die kennis van mij geen hobbys. Zijn vrienden die voor " het zwarte gat the day after" vreesden besloten om hem met zijn verjaardag een computercursus cadeau te geven tesamen met het onvolprezen boekwerk van Pascal Vyncke; "Computeren voor oude knarren." Een must voor mensen die op hun oude dag nog met een muis willen spelen.
Tijdens zijn opleiding tot meester in computeren maakte mijn oude kennis kennis met de nieuwe technologie: hij leerde wat een modem was, een macro, hij leerde andere cybersenioren kennen, hij raakte thuis in mailgroepen en forums en als klap op de vuurpijl werd hij een gewaardeerd en gepassioneerd lid van diverse "chatgroepen". Zijn favoriete televisieprogramma's gelijk "thuis", "de Fafs"en "The beautiful and the Nerd" liet hij links liggen en alle vrij momenten - die talrijk waren - gingen op aan computeren. Zodoende kwam hij regelmatig terecht in dubieuse chat-sessies, waar jonge en oude knarren van beider kunne mekaar proberen binnen te doen met de bedoeling bij hen thuis of op "den vreemde" met elkander in de koffer te duiken om met de muis te spelen. Mijn kennis werd een passioneel chatter..... Vereiste voor een amoureuse chatter is wel dat hij een schuilnaam heeft. Mijn vriend begreep onmiddellijk, om enig succes te kennen bij het andere geslacht, dat hij twee dingen moest doen: Eén: een hitsige sexy schuilnaam en Twee: zeker geen foto van zichzelf in de chattersbox plaatsen. Namen had hij genoeg: " parochiestierke, volbloedkeverke, janettentoeker, fragiele bosbes, dipperke dieplader....". Als foto koos hij er eentje van zijn veel jongere schoonbroer die nog ooit gesolliciteerd had voor de titel van "Mister Katrientje" (evenwel zonder succes.)
Na weken en maanden van intensief vingeren en tjoeken op zijn computerklavier heeft die kennis van mij morgen zijn eerste date: Onder zijn chatnaam, "dirty Sjarlye" heeft hij een afspraak gearrangeerd met - volgens de gepubliceerde foto - een dame op middelbare leeftijd die zich laat aanspreken als "Frivole Francoise".
Mijn kennis heeft beloofd om de uitkomst van deze amoureuse ontmoeting neer te schrijven in zijn speciaal gecreërd seniorenblog www.sexy-senior-sjarlye. Vanaf morgen allen daarheen met uw muis.
Van waar komt nu hij nu eigenlijk... die Jan van Eyck.?
Naar aanleiding van de voorstelling van Jan van Eyck's retabel "het Lam Gods" in het heemkundig museum van Arendonk(zie artikel dd. 01.02.'07) zijn we op zoek naar de geboorteplaats van deze vlaamse primitief. Tot op de dag van vandaag is er geen enkel document of tastbaar bewijs dat aangeeft waar Jan van Eyck zou geboren zijn: er zijn er die beweren dat het Maaseik zou zijn, anderen betogen dat er voldoende indicaties zijn om Arendonk als geboorteplaats naar voren te schuiven. Over het geboortejaar is er meer eenstemmigheid. Hij zou in ieder geval voor 1392 geboren zijn omdat hij in 1422 vermeld werd als meesterschilder aan het hof van Jan van Beieren in Den Haag. Volgens kunsthistorici kon men pas hofschilder worden vanaf zijn dertigste. Algemeen wordt 1390 naar voor geschoven als de geboortedatum van Jan van Eyck. zelfportret van Jan Van Eyck.
Zijn levensloop. De eerste stappen in zijn carriëre zette Jan dus aan het hof van de graaf van Holland, Jan van Beieren ( bijgenaamd Jan zonder genade, een niet benoemde prinsbisschop van Luik). Na het vergiftigen van de graaf in 1425 kwam Jan van Eyck in dienst bij Filips de Goede voor wie hij het huwelijk met Isabella van Portugal arrangeerde. Na talrijke reizen voor Filips vestigde hij zich in 1432 in Brugge waar hij in 1441 overleed. Eén jaar later (1442) werd zijn stoffelijk overschot bijgezet in de Sint Donaaskerk in Brugge. Jan van Eyck was getrouw met een zeker Margaretha (Margriet) van Wufflet en zou twee kinderen gehad hebben: een dochter Livina, die kloosterzuster werd bij haar tante in Maaseik en een zoon Jan die we later nog zullen tegenkomen in een lijfrente-akte uit 1460.
Met deze summiere levensloop is de kop eraf en gaan we later, in een vervolgverhaal dieper in op de argumenten die "de professors van Maaseik" aanhalen om Jan van Eyck als inboorling in te pikken.... Nog eens; we hebben als Arendonkenaars goei en fatsoenlijke argumenten om het tegendeel te bewijzen,...mèr diej houwe we tot oept leste.!
De Arendonkse heemkundige kring "Als ice can" - een verwijzing naar de lijfspreuk van de Vlaamse primitief Jan Van Eyck - pakte afgelopen weekend uit met haar nieuwste aanwinst: Een perfecte reproductie van het retabel "Het Lam Gods" van de genoemde schilder. De voorzitter van de heemkundige kring plaatste het retabel in zijn historische contekst en Louis Van Gorp, onze plaatselijke kunstschilder en koningsportrettist gaf tekst en uitleg bij het tentoongestelde retabel.
Ge zult u misschien afvragen wat doet in godsnaam een schilderij van Jan van Eyck in het heemkundig museum van Arendonk. Welnu, dat is redelijk eenvoudig uit te leggen: Arendonk claimt namelijk, en niet ten onrechte, de geboorteplaats te zijn van Jan van Eyck. We zijn daarin natuurlijk niet de enigen. Maaseik bijvoorbeeld wordt ook gezien als de stad waar Jan van Eyck zou geboren kunnen zijn.
Wij van Arendonk menen dat we meer en fatsoenlijker argumenten hebben dan de Maaseikenaren om Jan en Hubert van Eyck het Arendonks geboorterecht toe te kennen. Het standbeeld van de gebroeders van Eyck dat nu op de Maaseikse markt staat te pronken, mag nog eventjes blijven staan; vroeg of laat komen we het opladen.
Geholpen door enkele specialisten en kenners van "Jan van Eyck" gaan we de komende weken in enkele artikels aantonen dat Jan van de Moeldere alias van Eyck een rasechte Arendonkenaar was.
........Dat die van Maaseik hun borst al maar nat maken.
De 7de dag...en zijn publiek. Vrienden van mij, 14 in getal en netjes opgedeeld naar de twee seksen, hebben afgelopen zondag het tv-programma "de 7de dag" op onze nationale televisiezender, live bijgewoond. Aandachtige lezers van dit blog zullen het Arendonkse legioen ongetwijfeld hebben opgemerkt. Met de hulp van Jo met de Banjo, de applausmeester, werden de meest strategische plekskes opgezocht om toch zeker maar in beeld te komen. De 7 aanwezige camera's konden er niet naast kijken. Niettegenstaande de studioverantwoordelijke uitdrukkelijk gevraagd had om geen opvallende bewegingen, uitdrukkingen van onverschilligheid, expressies van desinteresse of averechtse en andersluidende politieke meningen te verkondigen,is de ganse uitzending één grote manifestatie geweest van betrokkenheid van de Arendonkse delegatie. Het begon al bij de binnenkomst van de heren Dedecker, Coveliers en Annemans. Eén van mijn vrienden ter linkerzijde presteerde het om voor het oog van de hoofdcamera zijn middelvinger op te steken naar de binnenkomende politici en ostentatief en met bolle kaken te zuchten en te blazen. Het kwam hem op een reprimande van Jo met de banjo te staan en een definitieve verbanning van het scherm. Gevolg daarvan was dat daardoor ook vier van zijn maten in ongenade vielen bij de eindregisseur en ook niet meer in beeld kwamen. Dat was een streep door hun tv-carrière. Toen daarna de heer Vandelanotte zijn idee van linkse blokvorming uit de doeken kwam doen moesten zonodig een paar vriendinnen ter rechterzijde onbedaarlijk hoesten en niezen. De heer Vandelanotte keek behoorlijk boos en ook de man met de banjo reageerde weerom zeer verveeld. Halverwege de uitzending - mijn vrienden, allen 60-plussers en prostaatlijders, zaten ondertussen al anderhalf uur in de studio -moesten twee mijner kamaraden bij hoogdringendheid gaan pissenen "en passant" een sigaretje smoren. Daar stonden ze op...
De onvermijdelijke Jo met de banjo heeftze allebei met zachte dwang en geholpen door twee studio-assistentes vakkundig verwijderd en er voor gezorgd dat ze de studio niet meer inkwamen. Aandachtige toeschouwers hebben ongetwijfeld de twee lege stoelen achter de presentator opgemerkt. Bij het einde van de uitzending en tijdens de aftiteling zullen de kijkers van tv-één ongetwijfeld een hoorbaar Boe-geroep opgevangen hebben:Dat kwam niet van het aanwezige Maasmechelse publiek maar van Jo met de banjo en van de eindregisseur die me naderhand dwingend vroeg om met mijn vrienden voortaan opnames van de Fafs of van Temptation eiland op VTM bij te wonenen in elk geval nooit meer de eigendommen van de BRT te betreden. De namiddagwandeling metVeronique van "BrukselBinnensteBuiten" was daarentegen meer dan voortreffelijk maar dat kwam omdat sommigen onder ons het beter wisten dan de gids.
Een bevriend koppel van mij is de gelukkige bezitter van een hond. Meer bepaald een zieke berner-setter-teef van dertien jaar oud met een kreupel achterlijf en een kwaadaardige bobbel in hare buik.
... Het leven lachte hen toe: eindelijk een dik pensioen, geen last van bleitende kleinkinderen, een schone hof, een mooi voituur, en dan wordt die teef toch ziek zeker. Bij gebrek aan eigen volk had het bevriend koppel zich 13 jaar geleden een surrogaatkindje aangeschaft: Een jong bernersenner-puppie met een daarbij horend slaapmandje afgeboord met rose kant want het was een teefje. Het jong groeide voorbeeldig op, wrat zich te barsten aan hondenbrokken en ander wiskassoorten en werd op vruchtbare leeftijd vakkundig ontdaan van al haar voortplantingsorganen. In en rond den hof mocht er immers niet gerotzooid worden, noch door de buren, noch door de teef....
Het beest - hond genaamd - werd omringd met alle zorgen: ze kreeg 3 keer per dag haar brokken aangevuld met soepknoken, deed met "ons moeke" tweemaal daags een fikse wandeling, "ons pappie" ververste elke morgen het drollekesbakske en het buitenhok diende om de geraniums en de sansiverias te stockeren. Zijzelf mocht immers in de verwarmde binnengarage slapen. De gevolgen lieten niet op zich wachten:"Bernersetter" werd zo vet als een varken, zakte als gevolg daarvan door haar achterste heupen, ging kreupel lopen en tot overmaat van ramp kreeg de stumperd een kwaai gezwel in haar buik. Specialisten in beesten adviseerden euthanasie maar het bevriend koppeltje vond toch een dierendoktoor bereid om de 13-jarige teef te opereren. "Proficiat" mevrouw, proficiat mijnheer, het kwaai gezwel is vakkundig verwijderd en het kost U 475,00 euro". Twee dagen later vonden mevrouw en mijnheer hun instantdochtertje dood in haar mandeke met roze kant: een klontje bloed in haar aderkes.
Volgens de affiches van de Damiaan-actie tegen Lepra kan men in zwart Afrika tegenwoordig één negerke finaal genezen van zijn melaatsheid voor 40 euro... 475 euro ??? Dat zijn dus 12 zieke negers voor 1 zieke hond.
't IS MAAR WAAR MEN VOOR KIEST !!!! ----------------------------------
Ne "klippel" is in het Arendonks dialect een stuk hout waarmee men wel eens naar de kiekens, den hond of naar de kat gooit....Of bij uitbreiding naar een gebuur waar ge ambras mee hebt. Ne "klippel" betekent ook: een kwibus, een soort halvegare of eentje die maar wat aan rotzooit. Als ge de strapatsen van de mannelijke leden van ons koningshuis - de von Saksen Coburgs Gotha - op een rijtje zet, dan is het woordje "klippels" niet veraf en nog zacht uitgedrukt: Over de Laurent zijn we redelijk rap uitgebuurt: mensen aan de poort van "t ouderlijk kasteel met een rappe Ferrari over hun tenen rijden, zijn huurvilla Clementine op kosten van het gepeupel laten opkuizen en tussendoor met honden, everzwijnen en ander ongedierte spelen. Allemaal verheven dingen die smakken geld kosten.
Zijn vader en ons aller hoogheid Albert wil nog altijd niets horen van zijn Delfinneke; een knap maar onecht resultaat van wat hij in een onbewaakt moment in elkaar flanste bij een waalse barones. Nu mag iedereen, ook onze koning, in zijn vrije uren en in zijn privétijd zijn "eigenste Prins" uithangen waar, bij en in welke barones hij ook maar wil. Maar kom er dan voor uit en looft en prijst en predikt met Pasen en in andere Kerstboodschappen niet alleen de gezinswaarden maar handelt er ook naaren ziet uw dochter graag, ook al is 't een accidentje.
Tenslotte hebben we nog ons prinske: zowel figuurlijk als letterlijk een "klippelke". De man die straks het uithangbord wordt van een fijn en tof landeke waar het leuk is om te wonen. Onze kroonprins, onze Vader des Vaderland, onze steunpilaar en eigenste Willem van Oranje: het lijkt wel of zijn levensopdracht en enigste bestaansreden erin bestaat mensen te schofferen en te affronteren: Vandaag de journalisten (remember "De Morgen en VTM"), gisteren de vlamingen, (remember "bezoek aan China") daar tussendoor bedrijven en mensen die wel willen werken (remember "VEV"). Komt met zo ene aanzetten op een receptie en ge valt in affronten, ge hebt "Koekenbak" zeggen ze bij ons. Als ge de overblijvende leden van ons koningshuis zo ziet flaneren dan verlangt een mens terug naar de "Kruistochten". Toen bestond er nog een redelijke kans dat een edelman, gewapend met pijl en boog, op veroveringstocht ging naar het "Heilig Land" en nooit meer terugkwam. Dat is wat ik zou willen :Onze Saksen Coburgers samen met de Paus op weg naar Jeruzalem en blijven hangen aan de Klaagmuur. ...En ze hoeven daarom niet alle middeleeuwse praktijken over te nemen: Mathilleke, Delphinneke, Clairke .... en zelfs Paolake hoeven zelfs voor mij hun kuisheidsgordel niet om te gespen.!!!!
Als ge de fatsoenlijke gazetten en andere populaire pers moogt geloven dan is de gevangenis van Merksplas in de noorderkempen nog drie keer erger dan Guantanamo op Cuba, waarde Amerikanen hun Talibannekes opsluiten, of de Abu Graib-gevangenis in Bagdad, nog zo'n populaire vakantiebestemming. In Merksplas zouden de gevangenisbewakers rondgaan met zweepkes, gevangenen tussen hun benen en tegen hun ballen stampen, pispotten omkieperen in de cellen en na de bezoekuren de vrouwen van de gedetineerden collectief verkrachten. Het lijken wel uitroeiingskampen. Tenminste dat zeggen de opgesloten gevangenen. Nu zijn dat, gezien hun verleden, erg serieuse en ook erg betrouwbare getuigen.
Wie zijn wij om deze beschuldigingen te ontkennen ?. Dus het zal wel waar zijn dat er somtijds al eens een geprisoneerde een lap tegen zijn hersens krijgt of per ongeluk over een been valt. Magda ? nee dat mag nie. Punt.
Vraag is echter: Worden er niet teveel eieren onder de bewoners van de Belgische Abu Graibs gelegd?Is het logisch dat ze hun cellen in de fik steken? Moeten zij persé hun eigenste uitwerpselen over de lokale politie uitkieperen? Is het logisch dat het gevangenispersoneel bibberend en bevend de cellenblokken binnengaat? Is het logisch dat ze omwille van de "rechten van de mensheid" vier keer per week met hun eigenste vrouw willen neuken en per uitbreiding ook met die van hun collega-gevangenen ? Is het logisch dat ze mede-geprisoneerden terroriseren en afdreigen als ze niet solidair zijn ???. Neen dat is niet logisch. Merksplas, Leuven Centraal en de rest van onze Belgische gevangenissen zijn geen filialen van Center- of Sunparks. Als ge in een van die instellingen terecht komt hebt ge wat uitgefreten. Van minder erg tot heel erg. Maar uitgefreten hebt ge iets. Daarom zitten ze daar en daarom moeten zij ook geen capsones verkopen, niemand afdreigen, gewoon luisteren en stillekens hun straf - hetzij lang of kort - uitzitten. Dat is wat ze moeten doen. Niet meer en niet minder.
Als de bewoners van onze staatshotels daar al eens over zouden nadenken en zo zouden handelden, dan waren we al een eindje op weg. ....met of zonder baldadige cipiers want die moeten natuurlijk ook hun manieren houden.... en zeker - als voorbeeld - hun handen thuishouden.
Den "brabbes" kan vandaag niet bloggen. Hij is met 13 van zijn maten (zijn apostelen, zeg maar !) te gast in de zevende dag. Van 10.00 uur tot 13.00 uur zullen zij te zien zijn op uw televisiescherm. Op regelmatige tijdstippen zullen we eens naar U zwaaien. Gelieve met z'n allen terug te zwaaien. Na de uitzending gaan we "Bruksel binnenste buiten" wandelen, naar de Marollen....en naderhand een "goeie Geus" drinken.
....Denk toch eens na.. buurmensjes...!!! Nadat het Arendonks gemeentebestuur de hollanders de stuipen op het lijf had gejaagd met het verbod om met hun zware 7-tonners door ons dorpke te djakkeren, hebben we weer hommeles met onze hollandse vriendjes. Dat komt zo: In hun eeuwigdurende zoektocht naar verse belastingen willen onze "nationale Guy en zijn lieftallig Freyake" een wegenvignet invoeren: Iedereen die met zijn voiture, hetzij een "fiat uno" hetzij een "Lada uit de D-klasse", op de belze autowegen wil rijden zal een papierke van 60 euro tegen zijn voorruit moeten plakken. Dat hebben ze afgekeken van Frankrijk, Spanje, en nog een paar van die ambetante landjes uit de buurt. Dat hollanders niet graag hun beurs opendoen is geweten; Nederlanders zijn zuinig en daar is niets mis mee. Nu staan ze echter collectief op hun achterste poten: "Wat denken die arrogante belzen toch? Gaan betalen om door hun kutlandje te rijden? Met onze kerreven over die romeinse heirbanen? Geen denken aan." De nederlandse buren zijn wild furieus en uiten allerlei bedreigingen: Ze gaan geen bels bier meer drinken maar voortaan hun eigen dommels of heinekens flutbier, ze komen niet meer tegen de Antwerpse kathedraal pissen maar gaan tegen hun eigen monumenten zeiken, ze blijven voortaan massaal weg van de vlaamse campings en uit de brusselse hotels maar zoeken soelaas op hun eigenste Waddeneilanden en houden "bed and breakfast" in Staphorst tussen de zwarte schorten en de koebeesten.Er zijn er zelfs die, na zestig jaar lang elke duitser uitgescholden te hebben voor vuile mof of schweinhund, nu overwegen om langs Vaals of Venlo de duitse heimat op te zoeken en alsnog te verbroederen met der Fritz of unsere Heidi. Ze doen maar. Net zo min als we zaten te wachten op het rookverbod in staminés of ander etablissementen, net zo min zitten we te wachten op die kankerende noorderburen met of zonder autovignet. Daarom hebben we aan onze bevriende politiekers gevraagd om er bij "Guyke en zijn Freyake" op aan te dringen om het vignet al met ingang van "gisteren" in te voeren. Moest dat onverhoopt niet lukken dan is "morgen" ook goed. We kunnen ook wegversperringen plaatsen en Grenzschutzpolizei inzetten. Alhoewel,...die laatsten gaan onze germaanse broeders nodig hebben als de hollanders massaal naar Oberhausen of Meinkenbracht gaan kamperen en de buurt onveilig maken. Wedden dat het geen volle twee jaar duurt voor ook de Duitsers een vignet invoeren....speciaal voor die "olijke ollanders" die men in Staphorst en op Schiermonniksoog heeft buiten geflikkerd.
Beste buurlui, niet kankeren maar blijf doen waar jullie goed in zijn..............
Onze "hollandse vrienden" zijn op hun pikkie getrapt. Dat komt zo: De Belgische regering gaat in hun beursje grabbelen en 60 euro taks heffen om in belzenland met hun decapotabel autootje naar de Antwerpse vogeltjesmarkt te rijden....
Morgen alles over dit zeer schandaleus maneuvre van die schrokkerige belzen tegen die brave hollanders.
In Arendonk bestaat het "cordon sanitaire" niet meer. U weet wel: het negeren van de bruin partij van Filip de Winter van Antwerpen en de LuCAS van Arendonk.
Een lokaal partijke dat zich A+ noemt en "1" eenzaam verkozen madam van de VLD hebben hun gemeenschappelijke stemmekes aan een Vlaamse blok-mie gegeven. Nu zit "die Mie" in de politieraad van de zone Kempen-Noord-Oost.... Gloria Halleluja. !!!
Tante Freya uit Gent is in aanwezigheid van Steefke uit Hasselt, haar "grote goeroe", van moeke "penisboekske" Liekens en een gouden boeddha de afgelopen week in Thailand gaan trouwen. Achteraf zijn ze met zo'n veertig intieme vrienden (wat we ons daar ook bij mogen voorstellen !) gaan dineren bij een plaatselijke keverbakker in Phuket. ...Voor sommige mensen is de "Tsunami" echt twee jaar te vroeg gekomen.
De gentse hongerlijers en daklozen zullen weer wreed blij zijn met hun Freya. Voor de prijs van de hele trouwerij hadden er heel wat potentiële socialistische stemmerskes warm eten gekregen.... Maar ja, principes en idealen moeten soms wijken voor show en glamour....
....Dag Freya, doe de groeten aan dieje van ullie, den Dennis, en ook een klein beetje aan den Billie.
Ons griet op wereldreis. Ons Griet, een telg van Jef Koffie's trots, is samen met een chirovriendin bezig aan een fietstocht. Niet zo maar een fietstochtje rond de Arendonkse kerketoren; neen, ze toert voor het ogenblik ergens rond in Vietnam. Vele mensen dromen ervan en kwijlen weg als ze de reportages en verhalen zien op teevee en in kranten van al die avontuurlijke wereldreizigers. Bij Griet en Liesbeth bleef het niet bij dromen: Ze planden op eigen houtje een "gecombineerde vlieg- trein- en fietstocht" naar Azië, kochten een goeie stevige velo merk JVSVN, een grote rugzak, liepen her en der een ambassade binnen voor een visum, gingen bij mijnheer doktoor wat spuitjes halen tegen kwaai ziektes en vertrokken zo rond eind augustus.. Gepakt en gezakt en met de velo in het laadruim vlogen zij naar Talinn, de hoofdstad van Estland, om vandaar, al fietsend, verder te trekken naar Sint-Petersburg. Omdat een paar geplande afspraakjes met Arendonkse vriendjes in Moskou geen vertraging dulden werd de afstand Sint-petersburg - Moskou overbrugd met een oude Antonov, zo eentje waar in de jaren '80 van de vorige eeuw de Russen hun soldaten mee naar Afghanistan vlogen.(levenden heen, dooi terug.) Na wat jonge Russen de kop op hol gebracht te hebben, pakten de twee ondernemende meiden de Trans-Siberische trein richting Peking.
Ergens halverwege, in Mongolië, zijn ze allebei uitgestapt. Drie weken hebben ze met hun fiets rondgetoerd door de Mongoolse steppen, van ger naar ger, van Mongool naar Mongool. Soms waren hun belevenissen bangelijk, soms weer hilarisch... Toen werd het tijd om weer te treinen...opnieuw richting Peking, want daar stond Mao op hen te wachten. Het vervolg van hun reis leest u in een volgende bijdrage.
