Welke politieke stroming gaat het nu voor mij opnemen ?
Weer zon lange dag. Een oude vervelende discussie. Links tegen rechts in de politiek. Willem wil daar niet echt mee bezig zijn. Is politiek links echt overbodig zoals sommigen beweren. Is het waar dat links geen verhaal meer heeft ? Stoten de linksen hun eigen kiespubliek af ? Mijn zinledigheid overstijgt de onbenulligheid van deze opwerpingen. Mijn teveel aan tijd, slechte tijd, is de perfecte verschoning om met zulke oubolligheden bezig te zijn. Of beter mijn gebrek aan bezigheid kan dergelijke gebeuzel niet uit mijn hoofd verdrijven.
Willem is ouder dan dertig. Op zijn twintigste is iedereen links progressief en socialist. Willem had op zijn twintigste al voldoende verstand om het hart opzij te duwen. Werken. Arbeiten ! . Hogerop komen. Carrière. Incasseren van lofbetuigingen. Washington, the American Chemical Society. De trofee siert nog de inkomshall van het sobere stulpje van Willem. Wilton (Manchester) applaus op een Dow seminarie. Al die leeggangers hadden het alleen aan zichzelf te danken. Als men goed was had men werk. Beter nog dan kon men goed opschieten met de baas. Etentjes wederzijds, samen whskyproeverijen Schotland. Man, dat was vooruitgaan. Willem had het allemaal gezien, golf en de Golf. Academisch stond men op hem te wachten. De universiteit. Dat dan verzilveren in de industrie. Wie had links nodig ? Deze boerenzoon alvast niet.
Tot de man met de hamer Willem terug naar beneden sloeg. Zelf uitgeroepen geniën hadden de banken naar de kloten geholpen en de rest volgde hen om zeep. Het werd een jungle. Dalende orders vroegen om beperkte kosten. De sterksten beslissen, zoals altijd. Een beetje aangepast. Indien letterlijk zou Willem zich zo maar niet laten rollen. Judozwart dient voor iets. Het zijn de financieel sterksten die nu beslissen. Zij beslissen over het leven van hun productiemiddelen. Met een enkele regel maken zij een eind aan de zinvolle invulling van een leven. Zij zijn god ! De god met woekerend geld in de handen. Zijn beschikking maakt een mens klein. Zeer klein. Zo klein dat een mens naar zichzelf moet gaan zoeken. Zo klein dat een mens twijfelt of hij er wel nog is. Een speelbal. Een wegwerpvoorwerp. Goed voor het sociale vangnet dat voldoende toelaat om van brood alleen te leven. De strijd voor een leven is terug relevant. Tot het einde uitgerokken flexibiliteit in ruil voor een extra dag waardig inkomen.
Wie op zijn twintigste Wie daarna slachtoffer wordt van crisisbeslissingen kan terug een hart krijgen. Wie neemt het op voor hen ? Zeker niet de rechtse bazenpoepers ! De economische vrijheidsdenkers. De gelovigen van de zelfregulatie. Maar ook de linksen niet ! Die hebben voor de arbeider gezorgd. 100 jaar geleden. Nu zorgen ze voor zichzelf. Nietwaar Bokassa van Hasselt, Poenschraper van den Bossche, geldhongerige Bats, .Andere stinkend rijke sossen zijn beloond met fiscale amnestie. De arbeiders zijn verheven. Zij kunnen biefstuk eten. Zij kunnen losgelaten worden. Ze zijn toch al gaan lopen. Zij hebben het zo goed dat ze naar het conservatisme worden gedreven. Bang als ze zijn voor de veranderende wereld. Nu is het stoppen van een vlotte energievoorziening een socialistisch strijdpunt. En voor de rest . Tja wat bezielt die loftbezittende kaviaarvreters eigenlijk ? Ruzie maken wie echt rood is ? Of wat letters als P en S en A beduiden. De gedupeerden van de crisis, de slappe slachtoffers van het woekerende geld voelen zich daar echt door gesterkt. Electoraal succesvolle strategie ? Of moeten wij ons optrekken aan de verdediging dat 8 jaar ongeschikte begrotingsministers in een onwelvoegelijke onbekwame regering ? Neen heren progressievelingen. Het is eerder frustrerend dat één der slimste Belgen zomaar slachtoffer wordt van het via de fiscaal amnestie teruggekomen woekerkapitaal en dat onbenullige incapabelen rustig mogen verder doen met het noodzakelijke beleid om zeep te helpen. Het is om naar de Sulpiride te grijpen. Zeker niet om een sossenbolletje rood te maken.
Goede middag meneer, waarmee kunnen wij u helpen. Zo beginnen ze allemaal. De bedienden die de interim-kantoren open houden zijn zo voorspelbaar. Van begin tot eind. Hierna volgt de klassieke inschrijving. Of ik mijn paspoort even wil tonen. Neen, mijn SIS-kaart heb ik niet bij me. Neen, ook mijn rekeningnummer niet ?! Euh....ze wilden mij dus al direct betalen of wat ? Neen, zo erg is dat allemaal niet, dat niet bijhebben van enkele gegevens, ik zou dan wel, binnen enkele dagen als ze werk voor mij gevonden hadden, nog eens moeten terugkomen met die informatie. Vroeger mag ook natuurlijk. Neen zo erg is dat inderdaad niet want nu hebben ze toch niets. Geen van allen had iets.
Dit laatste beaamt Willem volmondig. Geen van die trienen had iets. Ik herinner ze mij nog amper. De grijze muisjes van de werkwinkels. Anonieme kantoorarbeidstertjes met een naamkaartje. Als ze niet wat overgewicht hebben dan hebben ze kleurloos peper en zout peetjeshaar dat onder de inwerking van de zwaartekracht karakterloos de ogen tracht te bereiken. Anders een te grote neus, of een niet al te intelligente blik. De opzichtige nepjuweeltjes verraden een moeilijk ontkenbaar gebrek aan smaak. Goede dan toch. Sommigen, die nog thuis bij de ouders wonen waarschijnlijk geven hun karig inkomen uit aan voor hen veel te dure kleding. Anderen, met kinderfoto's op het buro, kleden zich goedkoper. Willem herkent zelfs enkele labels uit de massaconfectie. Vriendelijk zijn ze wel. Proberen ze meestal wel te zijn. Enkelen zijn gemakkelijk verleidbaar tot een babbel. Eentje stort haar hart uit. Bij mij for god sake....ik die op zoek zijn naar hulp ! Ik die verdomme geen boodschap heb aan dat ding haar miserie. Ik kan haar niet helpen en zij kan mij niet helpen. Zou ik mijn arm rond...come to daddy ....fantaseer ik er nu tijdens het schrijven bij. Neen dus ik was te verbouwereerd dat zo'n vriendelijk jong niemendalletje Willem had vertrouwd haar diepste gevoelens, angsten, wensen te openbaren. Na 12 (echt waar) interim-winkels met een psychologische sessie tussendoor had ik het wel gezien.
Mijn voorspelling was uitgekomen. Ik had het mijn krullebolletje nog zo gezegd. Hou mij tegen of ik begin eraan. Zij had mij niet tegengehouden. Integendeel ze moedigde mij aan. Hoopte zij dat het mijn zenuwachtige onrust zou stillen ? In elk geval voorzag zij niet de huilsessie die Willem zou moeten ondergaan. Ik had het mijn liefste nog gezegd. Die hebben toch niets ! En zo was het, ik zou maar eens terug rijden. Dan zag ik haar nog eens voordat ze de avonddienst zou gaan opnemen. Of kreeg ze toch gelijk. Val nu om en kijk daar. Dat is de job voor mij ! Het dertiende kantoor lag een beetje verwijderd van de anderen en had een bord voor de deur staan. Gevraagd, dringend en onmiddellijk. Onverwijld. Alleen mijn naam ontbrak er nog op. Ik vergaf hen dit afwezige detail, stormde binnen en vroeg of ik het bord mocht binnen nemen. Zij hadden gevonden wat ze zo dringend zochten en hij, Willem dus, stond op hun drempel. Hadden zij nu even geluk zeg. Euh...meneer ? Ze leek niet gelukkig. Eerder een beetje aangeslagen. Ik zei nog eens dat ik die job eigenlijk al jaren gedaan had en dat ze iemand gevonden had die aan de advertentie op het bord kon voldoen. Ze begon te zweten, verkleurde een beetje. Blozend boven de slapen, bleker rond de neus. Euh..eh... dat is gewoon een reclamebord meneer. Dat is geen job ! Pardon vroeg ik ? Geen job ? Neen meneer. Een onbestaande job dus vroeg Willem nog eens ? Ja meneer, sorry hoor maar ik....verder overstemde mijn eigen geraas haar gebroken stemmetje. Zij zal morgen misschien ook in huilen uitbarsten als iemand zich komt inschrijven. Ze zal het nodig hebben, de verkoopster uit de oplichterijwinkel.
Het was een mooi weekend voor de meesten. Hun basale tevredenheidsgrens wordt al bereikt als het eens wat schoner weer is dan gemiddeld. Willem haat deze middelmatigheid en is dus niet zomaar tevreden te stellen met een handvol zon en een droge dag. Nu toch niet meer. Wat kan die zon mij bieden ? Wat ben ik met een droge dag ? Ik kan gaan fietsen, ja ! Voor de zoveelste keer dezelfde route. Stampen om mij af te reageren. Mij forceren zodat de spierpijn achteraf de leegte verdringt. Mij afmatten zodat ik in de namiddag in slaap kan vallen en mijn nutteloosheid niet meer voel.
Maar Willem toch zei ze, mijn reeds 25 jaar teerbeminde, trek u dat zo niet aan. Ik verdien genoeg, ik kan altijd nog wat meer gaan werken. Geniet van de vrije tijd. Iedereen is er jaloers op. Dat schrijnt....iedereen is ik niet. Ik ben nooit jaloers geweest op leeggangers. Toch niet op eenzame leeggangers. Zij werkt voor twee. Ik heb vrije tijd voor twee. Het is slechte tijd. Ik vorm mij om tot nieuwe man. Ik kook. Ik kuis. Grondig en dat duur te lang maar ze wil het. Ze kan ervan profiteren door ook eens te rusten na de drukke 8 uur van de ochtendronde. Ook dat maakt het erger. Willem staat mee op om 5.30. Slapen kan dan toch niet meer. Het kan ervoor zelfs niet. Daarna probeer ik het zelfs niet meer. Domme Willem maakt de zinloze dag nog langer.
Kuisen, fietsen 60 km of 1uur 59 minuten ondertussen maar niet meer. Douchen en dan ? Ach wat internet. Vacatures zoeken. Mocht mijn bestgeliefde niet al tevreden zijn met mijn zoektocht, ik liet zelfs dat achterwege. Willem haat voorspelbaarheid. Wegens dé situatie, nog veel succes gewenst. Nog 3 uur en ze komt thuis. Hoe doodt een man van 45 drie uur ? De dochter helpen met iets van Nederlands. Spelling. De degout wegslikken en op de website van het Groene Boekje mijzelf onderdompelen in de onzinnigheden van de Nederlandse taal. Café...Cafeetje.....Café-tje ? Euh, maar toch weer 2 uur verdaan. Nog een uur. Designstromingen van de 20ste eeuw. Eindwerk van de zoon. Discussie. Waar zetten we Henri van de Velde. Art Nouveau of Modernisme. Is Bauhaus naast weldegelijk belangrijk ook nog mooi. Ik schat dat ze gaat komen. Ze had 14 uur gezegd. Is ze daar, neen ? Toch wel. Snel brood snijden. Ik bak volleerd zelf. Toespijs nemen en koffie maken. Enkele minuten iets te doen. Ze vertelt, ze kan vertellen want ze werkt. Afwisseling. Voldoen van dat jengelende stemmetje zich toch nuttig te maken.
Snel valt ze in slaap. Niet moeilijk als men ongeveer elke dag opstaat op een onchristelijk uur. Willem slaapt mee. Hazenslaapjes onderbroken door zenuwachtige trekking. Ja tot in mijn borst. Het Martyrium van Canetti is dik maar boeiend voor 15 minuten. Straks is ze terug weg. De avondronde. Tot 21 uur. Dat is door te komen. Ik kook voor de kinderen rond 19 uur. En kijk dan Het Journaal. Of toch niet. Depressief wordt ik ervan. Niet allen van die economische Apocalyps. Ook van het cynisme waarmee ik de reporters van dienst verdenk. Ik kan het eigenlijk niet meer af. Niet meer afzien. Ik zap. Ik zap. In het weekend zap ik mij naar haar terugkomst. Soms lees ik. Het Martyrium is echt dik. Het weekend gaat voorbij. Leuk zeg ! Geniet ervan Willem.
In de week kan ik nog naar de judotraining. Elke dag nu. Nooit vertoond. Een ouwe pee die zo hard traint. Ik ga voor Belgisch kampioen volgend jaar. De lat moet hoog liggen. Een podiumplaats is het minimum. Willem afschrijven ? Zelfs niet fysiek. Ik vecht terug letterlijk. Spijtig dat intellectuele verstandsgevechten blijven steken op het niveau van parochiequizen. Willem heeft geen ambitie op dat niveau. Laat een internationale IQ-test doorgaan en ik ga ervoor. Ik blijf dromen. Ik oefen nog wat whisky wegkappen. Ook daarin ben ik goed. Natuurlijke aanleg, een erfelijk gezegende lever. Het mag ook whiskey zijn. Willem heeft zijn kritische geest daarover laten varen. Ze doven allebei de zenuwachtige onrust. Vooral bij hoge dosissen en tijdelijk. Zeer tijdelijk
Kardinaal Danneels weert Erwin Mortier op het literair festival stadsvisioenen in Mechelen. Ik begrijp de grote commotie niet daarover. Want wo the fuck is Erwin Mortier ? Volgens Wikipedia een Vlaams Schrijver die sinds 1999 van zijn pen zou kunnen leven. Gelukkig is er de internet encyclopedie zodatt ik het kon opzoeken. Als gretig en absorbant lezer is Willem die heer Mortier nog nooit tegengekomen. Zou ik dan de verkeerde boeken lezen ? Ik weet het niet. Voor de verguisden, Brusselmans, Verhulst, (vroege) Geeraerts...haal ik zeker mijn neus niet op. Brusselmans vind ik zelfs geniaal. De eersteling van Verhulst was gewoonweg fantastisch. De middelmatigen (Ruyslinck, Lampoo, Daisne, Timmermans, Mankell, McDermitt,....) vormen veelvuldig mijn leesvoer. De komst van Joachim Stiller trouwens is volgens mij zelfs het laatste Vlaamse pareltje dat naast hoogtepunten uit de Nobelprijsliteratuur mag staan. Dat boek alleen verheft Lampoo tot godenstatus in de Vlaams literatuur. De groten (Elschot (met stip eerste), Boon (met stip exaeco eerste), Claes, Buysse, WF Hermans, Mulish, Reeve,...) vormen ongeloofelijk leesplezier.
Maar een Mortier....groots in niet te zijn wat hij wil zijn, heb ik nog niet tegengekomen. Dan moet natuurlijk de provocatie gebruikt worden om te maskeren wat er aan talent ontbreekt. Schoppen dan maar. Neen Willem, natrappen noemt men dat niveau van kritiek. Onder de gordel meppen omdat erboven onbereikbaar is. De katholieke kerk is de schopsteen. Logisch natuurlijk. Want waarschijnlijk niet goed begiftigd met kritische zoekgeest is het volgen van natrappers het meest eenvoudig. Euthanasie verheerlijken. De gemakkelijksoplossing tot cultus verheffen. De vlucht prijzen in plaats van de moed naar het zoeken van zingeving en oplossingen in de moeilijkste periode van het leven. Zelfbeschikking masturberend als grote heerlijkheid. Omdat er te veel domheid heerst in de bovenkamer om de moed en de common sense te waarderen in zich aan te passen.
Dat is Mortier. Moest ik de symptomen van dood zijn vertonen, ik kwam terug als een onder-middelmaatje als Mortier mijn afscheidrede zou moeten doen. Ik bleef spoken tot ik begeleid met de gevleugelde woorden van een Brusselmans dit aardse mediocrum zou mogen verlaten.
Connie Palmen boos. Gerrit Komrij boos. Uitgever Robbert Ammerlaan boos. Als steun ? De inn-crowd houdt zijn kansen schoon. In het land der blinden en doven is de halfhorende koning. In het hoogspringen wint de mol van de regenworm en steunt de kabelauw de slang.
Mortier verbieden op Stadvisioen ? Censuur....? Komaan zeg. Zelfs als poging tot humor is dit van het gebruikelijke lage zelfbejubbelingsniveau waar Vlaanderen aan ten onder gaat. Noem het wat het is. Bescherming van de maatschappij ! Dank u Kardinaal. Iemand moest het ooit eens doen !
Ach, Ach....de commissie over en rond Fortis ? Nuttig ? Langs geen kanten natuurlijk. Typisch een politiek vehikel van en voor de oppositie, dat nu door de meerderheid was opgezet om zichzelf te bekijken. Wie had er nu meer verwacht op voorhand dan een zelfwitwasrapport dat enkele keren herhaalde "oh wat zijn we mooi", "ammai dat hebben we goed gedaan".
En eigenlijk en feitenlijk heeft de regering Leterme het Fortis dossier goed aangepakt ! Het enige dat ze ooit goed gedaan hebben. Zij hebben de puinhoop Fortis willen redden. In het belang van het land. In zulke omstandigheden moet toch iedere Belg aan hetzelfde zeel trekken in dezelfde richting ? Dat mag men toch eens nagaan en controleren op voorhand ?
Neen dus zo niet in België. Een aantal aandeelhouders gaat vanuit revanchistisch egoïstische neigingen dwars liggen. Erger nog ze gedragen zich als een meute verstandelijk gehandicapt pluimvee dat wild om zich heen schopt de middenvinger om hoog en "foert" scanderend. Schandalig. Zoveel maatschappelijke onverantwoordelijkheid heb ik nog nooit gezien. Zelfs het Vlaams Belang electoraat komt kwa onbezonneheid nog niet aan de enkels van die bende.
De ware schuldige....ene graaf baron ridder of musketier in elk geval paljas, Lippens gaat rustig verder vrijuit. Alweer zo'n schande. Welke politieke strekking zou die gangster een hand boven het hoofd houden ? Waarom is op die commissie niet de enig mogelijk vraag omtrent Fortis gesteld ? Namelijk waar die jarenlange miljardenwinst naar toe is ? En wie daarvoor verantwoordelijk is....dus met andere woorden wie "de staat" zal moeten terugbetalen om de fratsen van een omhooggevallen, naast zijn schoenen lopend bankiertje van derde provinciale in te dekken.
Maar de grote ontdekking van deze commissie is de strontbak waarin ons gerecht is verzeild geraakt ? Geheim onderzoek ? Mijn oor ja. De heren, alweer overbetaalde rechters schrijven loze brieven waarin ze elkaar betichten van leugens en bedrog. Waarin politici die op een eerbare manier enkele maanden bezig waren de Augiasstal proberen te vinden, worden beticht en beschuldigd om ze toch maar uit de weg te zetten. Die commissie zou wel eens de "zwarte zondag" van het gerecht kunnen veroorzaken. Wie gelooft maar vooral betrouwt die roedel kromsprekers nu nog ?
Vrijdag 6 maart. De afspraak lag al lang vast. Het zou een concrete bespreking worden met een doel. Solliciteren voor een bestaande job. Ze had lief geklonken aan de telefoon. Alle tussenpersonen klinken tot hier toe aantrekkelijk. Maar zij blijven een hermetische barrière vormen naar waar het echt om draait. Het bedrijf, het echte sollicitatiegesprek.
Haar stem had niet ontgoocheld. Ze was mooi. In een bepaalde zin. Zeker heel aantrekkelijk. Blond. Gedurende de voormiddag bleek ze ook slim. Haar ogen waren warm. Aantrekkelijk genoeg om in te verdrinken. Ze had de professionele compassie die nodig is om elke kandidaat met een goed gevoel terug naar huis te laten keren. Geen stap verder dan voor het bezoek maar ook niet dieper in de put gestampt.
Ik heb de laatste weken ongeveer een 10tal dergelijke gesprekken gehad. Professioneel. Mij zelf verkopen. In elk geval mijzelf uitroepen tot beste koop. Mij uitslovend op de testen. Mij ijdelheid masturberend omdat de constructies van de IQ testen nog net iets vlotter meewerkten dan 20 jaar geleden. Mijzelf op te peppen met de ledige trots perfecte organisatietesten af te leggen waarvoor de waarderingsschaal voor mij te vroeg stopt. De knock out achteraf is des te groter als het besef begint de schrijnen dat mijn genialiteit geen job oplevert. Toch niet meer op mijn leeftijd. De fles whiskey kan ik dan ook sneller op dan de anderen.
Ik zou het nu anders aanpakken. Ik staarde wat naar haar. Opvallend. Zonder zonnebril. In haar ogen en dan langzaam schattend van kop naar teen. De appreciatie van haar schoonheid zo duidelijk mogelijk communiceren. Zonder woorden. Body language. De lippen even samenknijpen en tegelijk een waarderend hoofdknikje. Ik hoorde mij vragen of er al een kandidaat haar ooit had gezegd dat ze een prachtverschijning was. Ik vreesde het kortste gesprek van de afgelopen weken. Het werd een ganse voormiddag. Niet meer verder gegaan op de ingeslagen weg. Zakelijk geworden...mijn belang in haar zaak. Ook tijdens de informele babbel achteraf. De eerste die ik kreeg in de lange zoektocht naar een baan.
Zij was dus echt mooi. Maar ik stond na het gesprek nog even ver als ervoor. Alweer. Ik reed naar huis, snel. Veel te snel op de verbazend verlaten autostrade. Het was nog net geen middag. Dan horen autostrades geen 200 km per uur toe te laten. Toch deze niet. Maar het is slechte tijd. Ik heb veel slechte tijd. Die namiddag zou ik met mijn mooi, lief, fantastische vrouwtjelief enkel tijd verstrooien in de winkelstraten. Er eens uit zijn. Niet zitten suffen zegt ze.
Maar Zij oordeelde anders. ZIj belde terug. Voor een afspraak. Neen, niet met haar. Had ik niet verwacht. Zelfs niet gewenst. Met een bedrijf. Of toch de leiders ervan. Alweer een namiddagje jezelf verkopen, nieuw hoop putten, een echte rechtstreekse kans krijgen ....in ruil voor een opmerking ? Het had een slechtere vrijdag de 6de kunnen worden. En 's avonds eens lekker gaan eten met mijn liefste vrouwtje. Goedkoop. Pizza. Maar het smaakte. Met het glaasje wijn. Eéntje. Hoop moet niet versmoren. Ik vertelde haar het verhaal. Ze giechelde even maar geloofde mij niet. Willem zit zo niet in elkaar zegt ze. Ik heb zeer goed geslapen.
200 per uur in een doodlopende straat is niet vol te houden
1552. Zo ver is het al. Dat was het jaar van zware overstromingen Vlaanderen, Zeeland en Brabant overspoelt. De Sint Pontiaansvloed ! Toen al voor de global warming. 1552 is ook het gevolg van een wereldramp. Het was ooit 4552 maar wij zijn teruggefloten. Net zoals de Sint Pontiaansvloed 2/3 van de toenmalige wereld heeft weggeveegd, zo heeft nu de economische crisis 2/3 van alle beurskapitaal weggeveegd. En het wegvegen gaat gewoon door. Willems job weggeveegd. Samen met duizenden andere. Maar de Opel catastrofe in Antwerpen moet gered worden. Een door vakbondshoogheidswaanzin kompleet onrendabel bedrijf. Door overdreven kwaliteits-kafkaisme hopeloos duur gemaakte sector .die moet gered worden. De banen in metaal en textiel die zijn echt weg. Met 10, 15 tegelijk. Eens 200 of een beetje meer. Sluipend maar continu en definitief. Sint Pontiaan wreekt zich op de kleine economie. Willem durft de radioknop niet meer omdraaien. Het duister pessimisme vervuilt de huiskamer. Willem begint cynische spot in de onheilsberichten te horen. Willem hallucineert dat het nog werk hebbende journaille de crisisslachtoffers uitlacht. Ha, ha bla bla wij hebben nog werk, lijken ze te grijnzen. Willem moet zich gaan herpakken. Ik haast mij nochtans. Tegen 200 per uur in een doodlopend straatje.
Als ik kijk naar wat er nu aan het gebeuren is in onze pers, dan twijfel ik of de evolutie van de mens steeds vooruit gaat. Ik heb zo de indruk dat de mensheid op zijn minst stil blijft staan. Misschien zelfs in sneltreinvaart op de terugweg is. Hoe anders kan men het succes verklaren van extremistische randfiguren die de moderne versie van het brandmerken of de schandpaal terug willen invoeren. Ook al is pedofilie een krapuleus misdrijf dat alleen door en door smeerlappen begaan, de invoering van internetlijsten lijkt mij een terugkeer naar de zeer duistere middeleeuwen. Blijkbaar is een dergelijke lynchmentaliteit commercieel wel zeer aantrekkelijk. Onze Vlaamse pers verloor zichzelf kompleet in de verslaggeving van de kindermoorden in Dendermonde. Collectief en zonder uitzondering gebruikten ze de revanchistische standrechterlijke executie om te berichten over de misdaad en de dader. Een diepe plaatsvervangende schaamte maakte zich meester over mij. Het is niet alleen bedroevend dat geletterde mensen als hoofdredacteurs en journalisten zich laten verleiden tot het gebruik van deze laag bij de grondse aanpak om de commercie te laten floreren. Het is ronduit beangstigend dat er een groot deel van de maatschappij dergelijke openbare brandmerkingen terug als een gerechtvaardigd vertier beschouwt. Wij zijn terug in de duistere middeleeuwen.
De lamzakken bij De Post gaan weer maar eens staken. Neen, ze gaan een extra vervolg breien aan het krokusvakantie. Een meevaller meneer, wist vandaag een toevallige hoteleigenaar in Nieuwpoort mij te vertellen dat dit een onverwachte meevaller is. Ik trok ogen zo groot als Eifeltorens.....een meevaller ?
Voor hem misschien wel. Maar voor de mensen die voor mij werken niet ! Ik moet elke eerste van de maand mijn facturen aangetekend naar de overheid sturen. Elke dag vertraging betekent enkele weken vertraging in de uitbetaling van de verschuldigde bedragen. De mensen die moeten betaald worden van dit inkomende geld zijn die stakende amoeben zeer dankbaar.
Of zal ik het zijn die alweer maar opdraai voor de crapuleuze lamzakkerij bij De Post door mijn kaskrediet te moeten vergroten ?
Dank U onbenullen die nu willen staken. Drie dagen ? Dat gaat ofwel enkele gezinnen pijn doen, ofwel Willen alweer enkele jaren extra interesten kosten omdat hij lonen moet uitbetalen die afhangen van de snelle dienstverlening van De Post.
Geheel terecht zijn wij collectief kwaad als onschuldige en onweerbare slachtoffers vallen. Marsen moeten het maatschappelijk verdriet kanaliseren. De media nemen hun rol van schandpaal maar al te ernstig. En gezien het succes van beiden, heeft het volk dit nodig na dramatisch onverklaarbare bestialiteiten.
Dit weekend hopen enkele niet mee ontwikkelde barbarenbreinen 40000 of meer onschuldige en kompleet onweerbare slachtoffers te maken. Houtduiven...ja het is dat maar. Och laten wij er snel over zwijgen ! Willem de Zeveraar neemt het op voor een simpele duif ?! Zwijgen zou collaboratie zijn aan deze massamoord. Sommige idealistische idioten liggen wakker van enkele miljoenste deeltjes CO2 meer in de atmosfeer. Ach hun strijd is nobel doch nutteloos. In een deellandje waar enkele jaren geleden nog miljoenen liter aromatische koolwaterstoffen in de lucht werden geloosd, staat het heel hypocriet om CO2 de zwarte piet door te spelen. Maar ach...zij doen het voor de natuur, het klimaat, de stagnerende temperatuur. Zij zijn groen meneer, en begaan met natuur, milieu en alle andere progressieve nieuw-religieuze dogma's.
Maar waar blijft dan nu hun protest tegen het ongeoorloofd (misschien zelfs onwettelijk) afslachten van onschuldige dieren ? Maar domme Willem. Die stomme dieren eten ongeveer alles op wat ze zien. Zelfs onze trots, het witloof, vreten die dieren kaal. Koolzaad vernielen ze...straks kunnen de progressieve rakkers niet meer met hun oververvuilende bio-mobiel rondtuffen. Ze slingeren terug. Gewasbescherming in samenspraak met de landbouw ! Diezelfde argumentatie die enkele tienduizenden amoebe-intelectuelen in mei 2003 naar Gent dreef om "Groen Hoer" te gaan balken.
Voor Willem is dit een holocaust weekend. Onderontwikkelde venten (veel vrouwen zullen er wel niet geweest zijn) met kleine piemeltjes die hun gebrek compenseren met een tweeloop hebben zich mogen uitleven. In volle vogeltrek....een modelstaat zou dergelijke ondermaatse bestialiteiten toch niet mogen toelaten. De dieren die kansloos worden afgemaakt zouden binnen enkele weken in Polen, Zweden,...ja zelfs Finland zitten om rustig een nieuw broedsel op de wereld te kunnen zetten. Ver weg van de zogenaamde, vermeende schade die ze zouden aanrichten. Antropogenic genocide...ja dat bestaat. In Vlaanderen. Wanneer gaan we een minister krijgen die haar op zijn of haar ballen heeft om dergelijk ongeciviliseerde onmenselijkheden strafbaar te stellen ?
Als Willem in een dergelijke machtspositie was, hij zou die onderontwikkelde klein-piemelige debielen laten vastbinden aan een paal op de markt van hun gemeente. Willem zelf zou de stenenverkoop controleren. Maar in elk geval, die piemel-gebrek-compenseerende-bende-onbenullen zou aan de lijve moeten ondervinden wat ze andere levende wezens aandoen. Langzaam....heel langzaam....... de rest moogt u bijfantaseren na het lezen van een meer begeesterd boek van Val Mcdermid
Come Backs kunnen mooi zijn. Neem als voorbeeld Grace Jones of misschien zelfs Lance Armstrong. Zij beantwoorden een collectief gevoel van nostalgische hunkering met een bevestiging van hun vroegere kunnen door nieuwe fenomenale exploten te tonen. Maar, beste lezer, wees ervan bewust dat dit de uitzonderingen zijn die het nut van come backs bevestigen. In de betere gevallen blijft een come-back steken in een herhaling van vroegere prestaties. Door heimwee benevelde geesten durven het belang van dergelijke come-back wel eens overroepen. Ach onze Tina heeft nog mooie benen op haar tweehonderdennegende. En Sting kan nog steeds een vijfsnarige bas vast houden. Applaus.
De meeste come-backs worden echter vanuit een gebrek aan zelfsituering van de terugkomer ondernomen. Zelfrelativering is een te grote zeldzaamheid bij diegenen die eenmalig als een vallende ster het menselijke duister enkele seconden spektakel hebben geschonken. Potsierlijk verdrinken ze in hun eigen stijfkoppigheid die hen tracht wijs te maken dat hun eenmalige gelukstreffer eerder een kenmerk van hun kunde is dan louter een onbegrijpelijke speling van het lot. De muziek kent zulke Plastic Betrands met hopen. Ook de sport kent dergelijke Frank Vandenbrouckes. En de Vlamingen hebben er nu ook zon politicus bij.
Dhr Y. Leterme, amateur geitenhouder uit I. wil terug volledig in de politiek stappen. Is er nu echt niets of niemand in het universum die ons van deze misstap wil behoeden ? De loze veelbelover heeft reeds 18 maanden de kans gehad te bewijzen dat hij een sprankeltje talent zou hebben in die sector. Elke opportuniteit heeft hij eigenhandig en zeer professioneel de nek om gedraaid. Zelfs de normaal voor iedereen weggelegde portie beginnergeluk heeft hij van zich afgestoten. Hij zong verkeerde clubliederen, hij deed aan miscommunicatie, hij zei net die uitspraken die hij niet mocht doen, hij slaagde er niet in een deftig gesprek te organiseren, hij verloor zijn electoraal gouden ei en wat hij als zijn verdediging aanbracht is uiteindelijk zijn eigen ondergang geworden. Kortom iemand uit een beschutte werkplaats zou minder schade aanrichten als operator van de Genèefse deeltjesversneller dan dat dhr Y.L uit I. aan ons land heeft aangebracht. Hij schoot er zijn gezondheid en zijn geloofwaardigheid bij in. Op den duur was iedereen blij dat hij goed bestuur verwarde met niets doen. Hij richtte dan toch al geen extra schade aan. Vijf minuten politieke moed vertaalde hij in achttien maanden knoeierij. Hij voorspelde vette vis met stijve benen. Het werd niet eens een borrelhapje. Lege handen was zijn geschenk aan zijn land, zijn volk, zijn kiezers en zijn partij. En die Guust die wil terug in de politiek ! Ik zie nog eerder Axl Rose een echt goeie CD maken dan onze Flaterkeizer iets goed doen voor de politiek. In elk geval zal ik mijn kans om niet twee keer tegen dezelfde steen te schoppen, niet laten voorbij gaan.
De communautaire dialoog is dood. Gisteren heeft Minister-president Kris Peeters hem begraven. Uiteindelijk van in goede conservatief christelijke traditie was men zich rond deze patiënt echt wel te buiten aan het gaan aan therapeutische hardnekkigheid. Eigenlijk had deze communautaire nooit mogen geboren worden. Ik wil maar zeggen dat hij uiteindelijk het kreupel geboren kind is geworden van de pre-electorale verwachtingsverkrachting door Yves Leterme way back ergens begin 2007. Blijkbaar geldt het typisch Vlaamse spreekwoord nog steeds dat veel beloven zotten in vreugde doet leven. Want nog geen week na de verkiezingsoverwinning was het voor iedereen duidelijk dat Yves Leterme te zwak was om zijn leugenachtige beloften te kunnen waarmaken. Het communautaire werd van zijn wankele schouders gehaald. De keizer van de fröbelschool mocht er zich gaan mee bezig houden. Baat het hem niet, dan schaadt het hem misschien, want die minister president is een iets verstandiger politiek en electorale concurrent van Yves Flatermans. Nu ook de echte problemen al een tijdje niet meer aan de Ieperse geitenhouder zijn uitbesteed, nu dus kan dhr Peeters zijn gezicht redden en de oorzaak van de mislukte gesprekken met de Waalse medebelgen in hun schoenen schuiven. Wat de schade gaat zijn voor zijn partij die nu zonder de hard beroepen staatshervorming en zonder kartel achterblijft, is niet te voorspellen. Dat ze aanzienlijk zal zijn lijkt zekerder dan de verkiezingsbeloften van de CD&V terminator Leterme.
Geachte heren en dames politiekers. Zou het volgende gesprek niet met een advocaat gespecialiseerd in het scheidingsrecht moeten plaatsvinden ?
Een Antarica basis voor de Belgen. Onderzoek naar de klimaatverandering. Diegene die op Antarica niet te zien is, want in echt wetenschappelijke publicaties zijn experten het er over eens dat op Antartica de temperatuur daalt. Dus de ideale plek om Global Warming te gaan onderzoeken zou ik zo zeggen.
Maar voordat je als goed Belg in houding springt en de Brabançonne uit volle borst met een ijsjenever in de hand gaat staan brullen...denk dan even hoeveel extra CO2 die basis in de atmosfeer heeft geblazen ? Heb u ook de vuil-zwart uitlaatgassen gezien van de sneeuwbuldozers die de miljoenen euros naar hun bestemming sleurden ? Vond U het ook zo een prachtig contrast met de ongerepte witheid van het Antarica-landschap ? Hebt u de viezebruine uitlaatgassen gezien van de machines die de basi moesten bouwen ? En van de boot die de legoblokjes voor die basis naar de Zuidpool bracht ?
En hoeveel extra CO2 heeft die mediagenieke opening gekost ? Hoeveel brandstof is er verspild om al die ministers en joernalisten onnodig naar de ZUidpool te brengen ?
De klimaatverandering bestuderen ? Ze hebben er alles aan gedaan om toch maar die klimaatsverandering te induceren....de zogenaamde eco-verantwoorde jongens en meisjes die alweer een ongerept plaatsje op deze bol naar de kloten hebben geholpen.
Neen best mr. Reynders ik ben zo geen flamskilion die uw vel wil. Ik steun u mr. Didier met hart en ziel en vooral met mijn portemonai. En nu hoor ik die Vlaandimentalisten al juichen ! De transfers natuurlijk en eindelijk ook die Willem heeft het nu door ?
Maar neen best Didier Reynders mijn steun is echt en gemeend en tweeërlei. Vooreerst ben ik het volledig eens dat de Belgische regering stemrecht had moeten hebben op de aandeelhoudersvergadering van Fortis. Verdomme ik kan mij kwaad maken over zoveel hypocrisie bij de aandeelhoudende bende laagbegaafd pluimvee die wel vindt dat de Belgische overheid eindeloos geld moet pompen in hun potsierlijke miskleun deel te nemen aan het egoïstische casinokapitalisme van de beurs. Maar anderzijds niet duldt dat die reddende overheid ook maar een greintje inspraak heeft in de Fortis affaire. Awel mr. Reynders van mij mag die Fortis Holding kloteboel nu helemaal failliet draaien !
Anderzijds steun ik u, beste mr. Reynders omdat ik een goeie typische Belg ben. En omdat u fundamenteel werkt aan hetzelfde als waar ik naar streef. Namelijk geen belastingen betalen. U timmert aan de weg, beste Didier ! Door de verwaarlozing en ruinering van de dienst financiën zijn er nu veel minder controles en herzieningen. Dank zij u ! Als iemand die toch een deeltje van mijn inkomen uit een zelfstandige activiteit haal, en samen met mij waarschijnlijk alle vrije beroepers, ondernemers en andere werkverschaffers kijk ik met schrik om het hart uit naar de dag dat uwe genialiteit uit de functie van financiënminister zou moeten verdwijnen.
Ik ben verbaasd dat de dikke truiendag zoveel negatieve of lacherige reacties opwekt. Wij maken de koudste winter mee sinds decenia. Dankzij de dikke truiendagen van vorige jaren. In 2008 is de globale temperatuur zelfs gedaald. Durf nog een te zeggen dat die dikke truiendagen niet helpen ! Ik zou zelfs voorstellen volgend jaar zo enkele dikke truiendagen extra in te richten om de opwarming van Mars te stoppen.
Het was zielig om te moeten vaststellen dat de concentratie aan laagbegaafde kiekens in paleis 10 van de Hijzel groter was dan de spoeling aan denkende mensen. Opgezweept door een meidiageile advocaat die zijn 15 mituten van glorie nastreeft en aangezwengeld door een egoïstisch revanchisme kakelden het koploze pluimvee op dergelijk laag niveau dat zelfs hun eigen darmbacteriën zich plaatsvervangend schaamden. Het is beangstigend te moeten merken dat het maatschappelijke egoïsme zich zinledig houdt met het kelderen van de toekomst van enkele duizenden mensen. Bovendien hebben ze zodanig gestemd dat 10 miljoen Belgen zich die beslissing nog lang zal heugen. Inderdaad alleen menselijke domheid kan wedijveren met het helal als het op oneindigheid aankomt.
Het is een beetje een afknappertje geworden. Niet voor mij, ik heb trouwens niet eens gekeken. Maar de paus is blijkbaar een beetje op zijn honger blijven zitten. Deze middag kondigde het Vaticaan aan dat de snelle zalig, heilig en godverklaring van ene zekere B. Obama, inwoner van de VS, niet binnen de 3 maand moet verwacht worden. Een beter bewijs dat de VRT dringend van de kabel moet gehaald worden in Vaticaanstad zal nooit meer kunnen geleverd worden. Want Benedictus, denkend aan zijn vele zegeningen in nog veel meer talen, volgde de inauguratie via de Vlaamse TV. Obama werd een ganse namiddag aangekondigd als de eerste levende die zalig en heiligverklaarde zou worden binnen een termijn van veertien dagen.
Dickie schoof rond veertien uur dertig naar het puntje van zijn pauselijke troonzetel. De tiara een beetje scheef over de oren, met een van nerveus zweet bepareld voorhoofd. Ondanks zijn niet helemaal volledig beheersen van de Vlaamse vocabulaire meende hij toch zeker te zijn van de aankondiging dat Obama een terugroeping uit de doden zou proberen, tussen de eed en het dansspektakel. Dit alleen al zou genoeg geweest zijn voor de paus, doch de hysterisch overslaande stem van de Vlaamse teevee beloofde nog een groot smeerfeest voor alle gelovige volgelingen die naar het live-optreden van dhr Obama waren afgezakt. In een orgastische delirium kondigde de stem uit de buis aan dat net voor dhr Obama zou weggaan een klein kindje met vijf broden en een visje zou opdagen. De nieuw zalig heilige zou daarmee de ganse massa voorzien van meer eten dan in la grande bouffe.
De ontgoocheling was een beetje begrijpbaar natuurlijk. Geen levitaties, zelfs Stevie Wonder kan nog steeds zijn toetsen niet zien. Benedictus wou de TV afzetten en gaan slapen. Maar dat was buiten de VRT gerekend natuurlijk. Alle telefoons van de Vlaamse radio en TV werden gebruikt om de paus op te bellen. Uiteindelijk was dat net iets te veel van het goede voor de beveiliging van Dickie zijn privélijn. Dus de telefoon rinkelde in Rome. Of dat meneer de paus gezien had dat er meer dan één miljoen volgelingen waren komen opdraven ? Wat zeiden ze .twee miljoen. Neen ! Zelfs nog meer. En of dat meneer de paus gezien had dat Obama op de 10 officiële feesten ter zijner inwijding was geweest ? Omdat Benedictus niet onmiddellijk reageerde, waarschijnlijk wegens de taalbarrière, werd er direct het woordje gelijktijdig aan toegevoegd.
Benedictus begon te twijfelen. Zoveel mensen en zoveel feestjes ?! Hij riep nog diezelfde nacht een gans concilie bij elkaar. Loslippige eerwaardigen verspreiden het gerucht en zo kwam het dat de telefoon s ochtends alweer rinkelde tijdens het pauselijke ochtendslaapje. Hallo Dick, kraste de stem. Het is met de Rod. Do Ya Think I'm Sexy? Alléz man, wat hoor ik nu ? Heilig en zalig omdat die een beetje volk bijeen heeft gekregen en 10 feestjes heeft aangedaan. Man man die avond op Copacabana beach was er voor mij alleen al 3 en een half miljoen man komen kijken ? En tien feestjes ? Komaan zeg .daar keer een echte vent nog niet eens zijn hand voor om. Ik zal de Mick en de Keith ook eens laten bellen. Over tien feestjes zullen die ook nogal lachen peis ik. En over volk bijeenkrijgen kunnen die u ook wel wat vertellen alléz Dick, ge doet er mee wat gewilt, maar als ge die daar gaat heilig verklaren dan vrees ik dat ge met mijn advokaat een regelingske zult moeten overeenkomen.
Toen kwam de mededeling op de iets objectievere VRT (Vatican Radio and Televion) dat de bevlogen speeches van de nieuwe Amerikaanse president hem werden voorgeschreven. En dat hij ze maar af te lezen had van een goed verborgen autoqueu. Dat hij zelfs twee pogingen nodig had om een tekstje van 2 regeltjes van buiten te leren. De andere VRT moest zelfs toegeven dat dat toch een start in mineur was. Ondertussen bleek het nog steeds te regenen, was de CO2 niet afgenomen en stierven de Somaliërkes nog steeds van de honger. Het concilie besloot toch maar diplomatisch de geijkte procedure te volgen en aan te kondigen dat een snelle heilige zaligverklaring van B. Obama niet te verwachten was.
Hij zal op het water van Potomac River wandelen. Misschien zelfs een melaatse genezen. Miljoenen zullen het zien. Van dicht bij. De nieuwe Messias zal eindelijk zijn plaats innemen. Niet aan de rechterhand van de Vader, neen op de stoel van de vader himself. Achteraf zal er een groot smeerfeest plaatsvinden met vijf broden en een vis. Wie wil zal kunnen drinken uit Constitution Gardens Lake. Het water zal naar de fijnste wijn smaken.
Hij heeft door het land gezworven. Net zoals die andere Messias ongeveer 2000 jaar geleden. En ook nu volgden vele scharen hem na, van Los Angeles en van New York en van Chicago en van New Orleans. In tegenstelling met het historische voorbeeld was er nu niemand tegen hem. Zelf zijn vijanden knielden uiteindelijk aan zijn voeten en waren blij uit zijn hand te mogen eten. De ezel heeft hij opzij gezet. Hij nam de trein. En de meeste schare spreidden hun kleren op de weg. Of het scheelde toch niet veel. Anderen hiewen takken van de bomen en legde deze niet op de rails. Grote scharen gingen en voor of volgden hem. En zij riepen Obama in de hoogste hemelen. Gezegend hij die komt in de naam des .? Ja wat eigenlijk ? En als Hij te Washington inkwam, werd de gehele stad beroerd, zeggende: Wie is Deze? En de scharen zeiden: Deze is Obama, de Profeet van den Change. Waarna de schare zich overgaf aan het orgastische lawaai dat zelfs de baas kwam maken. Oh Wonder ! You too ?
En Obama ging in den tempel des lands, en dreef uit allen, die logen en oorlog voerden, en keerde om de tafelen der huichelaars, en de zitstoelen dergenen, die de assen van het kwaad tekenden. En Hij zeide tot hen: Er is gestemd : Mijn huis zal een huis des verandering genaamd worden ; maar gij hebt dat tot een moordenaarskuil gemaakt. En er kwamen blinden en kreupelen tot Hem in den tempel, en Hij genas dezelve. Shit, dat laatste moest niet meer geknipt en geplakt worden. Dus delete dat maar. Het waren niet de overpriesters en Schriftgeleerden die de wonderheden zagen maar het was de Europese pers die deze er gewilzaam bij fantaseerde. Het was ook niet uit den mond der jonge kinderen en der zuigelingen dat hij lof kreeg toebereid, het was voorwaar de Vlaamse VRT waar presentatrices spontane orgasmen kregen bij het noemen zijner naam. Presentatoren aldaar exalteerden urenlang op huilerige toon. Obama in den hoge. Hun fanatisme verraadde dat Hij beloofd had dat al wat zij in hun idolatrieke jeremiades begeerden zij ook werkelijk zouden verkrijgen.
Maar een nieuwe dag moest komen. Zo had de Vader ooit beschikt. En zoals de Bijbelse analoog dan ook zijn kleine kantjes toonde door een vijgenboom rancuneus te laten verdorren, zo ook zullen de schillen van de wereldogen moeten vallen. Niet dat Obama zodanig zal tegenvallen. De verwachtingen die anderen in hem stellen zijn gewoonweg onrealistisch overdreven. In hun opgezweepte anti-Bushheid is vooral Europa gaan zweven en heeft de Europese pers van Obama een fellow progressieveling gemaakt. Ik hoop dat de stemming niet even snel verandert als bij de historische vergelijking als de scharen ontdekken dat Obama maar een mens is van vlees en bloed. En dan nog een Amerikaanse mens !
Zij stonden daar. Elke vezel ademde uit dat ze iets zuur gingen zeggen. De zwaartekracht onderstreepte deze verzuurde oprisping door hun wangzakken naar beneden te trekken. Die op hun beurt enthousiast de mondhoeken in de gewenste plooi trokken. Kinderen die voor het eerst in een citroen bijten zouden alleen hun ouderdomsplooien missen. Ze namen het ganse beeld in . De zelfingenomen arrogantie was goedkoop rond deze tijd. Ze hadden een dubbele portie genomen. Bovendien hadden ze na hun middagslaapje niets anders meer te doen. Hun doel voor de resten van de dag was hun verlopen glorie nog eens te laten schitteren. Oude humeurige Engelse doggen met oprispend maagzuur en snerpende artrose die hun vergeelde tanden nog eens gingen tonen. Want zij hadden Churchill nog weten geboren worden.
Partijbonzen waren het dus. Verzekerd van een naar hun inspanningen omgekeerd evenredig overheidsinkomen hoefden zij zich nergens om te bekommeren. De dagdagelijkse strijd die het oorspronkelijke electoraat van hun partij dagelijks moet leveren was hun vreemd. Daarom hebben deze chagrijnige necrologieën ooit het achtervoegsel anders aan hun partijnaam toegevoegd. Zij stonden boven het proletariaat. Eigen postjes waren belangrijk en de vriendjes die rijk genoeg waren om in chique lofts te gaan wonen aan een overheidsinkomen helpen was het prataai-programma. Het was inderdaad anders. Onder hun dwingelandij is de partij afgegleden naar amper 13% van de stemmen. Een leeghoofdig relschopper kan van de eerste keer beter. Proletariërs alle kieskringen verenig u en stem op ons, maar laat ons voor de rest met rust en zaag niet. Vergrijsd in hun ivoren toren voelen zij dan ook niets van de crisis. Niet in de maatschappij maar ook niet in hun eigen partij. Zij staan scherp om nog eens de nulliteiten van hun tijd over te doen.
Neen oude dog wordt men niet zonder oude dog te zijn. Lid worden van hun partij kan alleen als men al lid is. Nieuwe leden verwelkomen ? Dat is voor dat omhooggevallen wicht dat de partaai niet kan besturen. Nieuwe zijn niet zuiver van aard ! Die ketters willen de P veranderen. Alle oude krokodillen voelen het conservatisme eventjes sneller stromen. Vakbondsmadammen worden tijdelijk doof, burgemeesters paars van jaloezie, professoren demonstreerden hun imposante ivoren toren wereldvreemdheid, . De P is van wereldbelang. Partaai of Progressieveling. De ontslagen werknemers zullen er inderdaad sneller terug werk door vinden. De economie kan dan pas terug op gang komen als de betekenis van P is geaxiomatiseer. Neen beste lezer, P staat zeker niet voor proletariërs.
De knorrige honden maakten hun punt. De nieuwe invulling van P shockte de wereld. Het hedendaagse jonge aantrekkelijke geweld had het weer mis. In de tijd van Churchill stond een P nog voor een P en niet voor Bert. Wat dacht dat wicht wel. Indertijd toen de oude dogs de lijband van de macht om hadden was het duidelijk. Eigen zak eerst en dan de P van partaai. Nu zou de P voor ongevraagd aangetrouwde familie staan. Verstoten die zooi ! Eigen postje eerst. Aanpassen of oprotten. De conservatieve reflexen overheersten de verzuurde ouwe zoffen.
En zoals te verwachten, de verzuurde honden hun glorieuze stand resulteerde in een toegevingsvergadering van de jongere garde. De chagrijnige zuurspuiende engelentellers konden het galactische simplisme van hun verzuurd egoïsme niet lang staande houden. Maar zij hadden hun voorlopige last stand gekregen. Uiteindelijk had het mooie jonge aantrekkelijke a-vrouwtje helemaal gelijk. Ze kreeg zelfs gelijk. De zure ouwe honden moesten afdruipen met de staart tussen de achterpoten. Ze hadden weer eens lekker tegengewerkt. Stel je voor dat die onnozele trien nog echt politiek in het belang van het werkende proletariaat zou willen voeren ? De echte ouwe kaviaarsocialisten en loftprogressieven zouden hun overheidsuitkering kunnen verliezen. En dat mogen die verkalkte honden hun vriendjes toch niet aandoen ?
Een socialistische partij ? In tijden van diepe crisis ? Die zou van de belangen van arbeiders en gewone werknemers zeer hoog in het vaandel moeten voeren. Zo'n crisis is een opportuniteit voor elke rechtgeaarde socialistische progressieveling.
Maar in Vlaanderen is er blijkbaar geen krisis. Geen groeiende massa afgedankte werknemers. Geen groeiende groep outcasts die amper het einde van de maand halen met hun inkomen, niets te slechte tijden Neen. Vlaanderen is een eiland zonder problemen.
Dat moet ik besluiten als ik het gedrag en de uitspraken van de Vlaamse socialisten en progressieven analyseer. Neen alle echte problemen zijn opgelost en nu kan eindelijk dat onnozele detail worden aangepakt. Staat die "P" nu voor de Partaai of voor Progressievelingen ? Els Witte, professor-in-weet-ik-veel-wat-maar-iets-relevant-zal-het-allicht-niet-zijn kwam de extreme belangrijkheid van dit wereldprobleem nog eens onderschrijven in "Vandaag" op radio 1. Professor in de struisvogelpolitiek ? De grote socialisten volgden haar later op de avond in Terzake. Keizer Louis I van Leuven ontbrak natuurlijk niet om zijn wereldvreemdheid te demonstreren. Ja, de betekenis van die P is een wereldprobleem !
Ze voelen zich dus weer goed die kaviaarsossen en de loftprgressieven. Ze kunnen hun foteuillediscussies terug opnemen en voordat de algehele zatheid toeslaat zich verliezen in oeverloze nomenclatuurdiscussies ! Hun overtollig exuberant overdreven overheidsuitkering is niet in gevaar....waarom zouden ze zich over iets anders buigen dan hun eigen navel ?
