Mijn ongeloof ten aanzien van de reacties op het sluiten van Opel Antwerpen stijgt. De vakbonden bezig gehoord ? Vind u ook niet dat die beter een toontje lager zouden zingen ? Houd u die vakbonden niet op zijn minst voor een deel verantwoordelijk voor de uitverkiezing van Antwerpen om gesloten te worden ?
Wordt u ook zo ziek van de schijnheilige hypocrisie van de politiekers ? Hun verontwaardiging klinkt hol en vals. Het ganse Vlaamse politieke leven was reeds van in mei vorig jaar op de hoogte van de sluiting. Peeters, de minikeizer van de Vlaamse fröbeltuin vraagt een businessplan ? Euh .versta ik dat goed ? Welke kiek gaat er nu een plan opstellen voor een fabriek die zeker dicht moet ? Welk uilskuiken veronderstelt dat zoiets zou bestaan ?
Onze politiekers hebben met die kennis niets gedaan. Nu zich uitsloven voor iets dat verloren is ? Ze zouden beter beginnen regeren en beleid maken. Zo kunnen ze misschien Volvo nog redden. Onze derderangs politiekertjes zijn liever bezig met geld te vergooien aan luxehotels voor illegalen. Of laten oogluikend toe dat wij gebruikt worden als OCMW van de wereld door een niet meer te controleren tsunamie van gelukszoekers. Anderen hangen liever de paljas uit in het buitenland of schrijven haikus in de hoop dat de crisis daarmee overgaat. Gelukkig zijn er een deel van die onheilszaaiers naar Europa geloosd. Anderen zou ik de raad willen geven op geiten te gaan letten, dat past beter binnen hun competentieprofiel.
Oh, er zijn politiekers die zwijgen ! Nu Opel Antwerpen slachtoffer is van het moordende kapitalistisch liberalisme, nu horen wij de VLD-ers niet ! Waar zit nu de ultraliberaal Dedecker ? Ook Vlaams Belang loopt deze ultraliberale ideeën achterna. Hoe gaan ze dat uitleggen in het belang van de Vlaamse slachtoffers van GM ?
En wij burgers ? Hoelang gaan wij die derderangsfiguren blijven verkiezen ? Wij hebben nood aan staatsmannen die Vlaanderen en samen daarmee België aan de top van de ontwikkelingsladder kunnen houden. Wij hebben bezielde figuren nodig die een dringende 1212 actie opzetten voor de ruïne van het Belgische industriële landschap. Geen slapjanussen die vadsige vastgeroestheid belangrijker vinden. Geen breedsmoel beeldenstormers. Gewoon goede politici met verstand en verantwoordelijkheid. Het zal een politieke revolutie moeten worden of het geblaat over collectieve verarming gaat echt wel heel concreet worden.
Op de dag dat Obama één jaar president was, was het er weer. Op het moment dat het gebleit over Haïti zo ongeveer iedereen de strot uitkomt stoot het dit deeleiland van de eerste nieuwsplaats. De sluiting van Opel Antwerpen.
Het komt weer allemaal boven. De onzekerheid. De spanning. Ik herbeleef het mee. Gaan slapen. Beter gezegd in bed gaan liggen. Draaien, keren. Niets help. Al elf uur. Nog zes uur te liggen. Dan terug. Naar waar, naar wat. Wat zal het nu zijn. Toch ontslagen. Of de valse ziekelijk makende spanning van de valse hoop verder rekken. Ze zeggen het nu echt wel op de radio. Sluiting. De vakbonden, de breedsmoelen roepen wel. Ze roepen al lang en veel te veel. Mede de oorzaak dat Antwerpen sluit ? Komaan zeg we werkten hard, we mochten toch wat verdienen ? Of niet soms ? Wat gaan we volgende week verdienen, volgende maand ? volgend jaar ? Gaan we nog verdienen ? Kunnen onze kinderen wel verder studeren ? Ons huis, nog vijf jaar ? Wat ga ik met mijn tijd doen ? Twaalf uur. De andere kant van het bed beweegt ook. Ook niet slapen. Zwijgen omdat praten pijnlijker is. Vijf na twaalf. Het is te laat.
Knijpende kroelwormen in de maag. Koffie om de slaaptekortkater te verdrijven. Straffe koffie. Sluiting ? En dan ? Doppen. Hoe lang ? Kan ik nog werk vinden ? Waar ? Wat sleuren we mee ? Johnson Controls ? Dat is zeker. Wie uit de broodjeszaak zal moeten gaan ? Wie bij de busmaatschappij die ons, de mannen, ophaalde thuis. Wie bij de kuisfirma ? Ach ik heb er nooit gewerkt. Wel als klant gekend. Preventief ontslagen. Opel valt toch zeker weg. Hoeveel zijn er zoals ik. Hoeveel gaan er volgen ?
De verontwaardiging van de politiekers klinkt hol. De derderangsfiguren die hier het beleid in handen hebben wisten al van in mei vorig jaar dat de General (spreek uit op zijn Vloams) Motors ging sluiten. Het wordt hoog tijd voor een electorale revolutie. Wij hebben politici nodig, neen staatslieden hebben wij nodig die eindelijk iets doen voor het binnenland en zijn inwoners. Geen zakkenvullers die er alleen maar op uit zijn plezierreisjes in het verre buitenland te maken. Geen pamperaars die meer aandacht besteden aan de illegaal inkomende gelukzoekers. Wij moeten geen geld wegsmijten om nuttelozen op hotel te laten logeren. Wij hebben het hier meer dan nodig. Wij hebben beslissingsmakers nodig die nutteloze pestbelastingen voor Vlaamse bedrijven durven afschaffen. Die arbeid niet extremistisch duur houden maar het mogelijk maken om mensen in dienst te nemen zonder failliet te gaan. Er is werk genoeg aan de winkel hier in het binnenland. Yes we can ! Obama focust ook op de VS. Er is niets mis met een extra inspanning voor het eigen electoraat. Geld vergooien aan anderen kan iedereen. Vlaanderen aan de top brengen (of houden) van de welvarendste, rijkste, productiefste, ..regios ter wereld is nu de prioriteit. En wij, kiezers, gaan toch niet eindeloos blijven toekijken hoe ongeschikte derde provincialers ons land naar de kloten laten gaan ?
U denkt allicht, beste lezer, dat ik nu mijn dagen aftel tot 1 februari. In alle ledigheid. Mis dus. Nog nooit zo druk bezig geweest. Pa, wil je mij eens wegvoeren ? En komen halen. Nog snel eens naar de Lucas of naar iets anders. Gij kunt nog wel eens dit of gindse ? Nog nooit zo weinig tijd gehad. Ik weet niet wie de tijd verdeelt maar ik voel mij zwaar tekortgedaan.
Ondertussen is Leonard Danneels geworden. Zijn er drie moorden opgelost. Heeft Daerden de show gestolen in de senaat. Heeft Anderlecht Standard vernederd en Witsel zijn crapuligheid bevestigd. De Gucht onderlijnt zijn onbenul nu ook op Europees niveau. Haïti heeft gebeefd en bevestigd in de nasleep ervan alle vooroordelen die ik er omtrent had. Ten eerste als magneet voor miserie, ten tweede als grootste apenland ter wereld. Hulpverleners die zwaar bewapende soldaten nodig hebben om zich te beschermen ? Hoeveel verder mag het gaan voordat het nut van sturen van hulp in vraag mag worden gesteld ? Is het verantwoord, hoe groot de ramp ook, om mensen te sturen naar gebieden waar met machetes uitgeruste bendes door de straten zwerven. Waar ze deze lange messen voor nodig hadden blijft mij een raadsel, waarvoor ze ze wel zouden gebruiken behoefde geen tekening.
Het jaar dendert zijn tweede week in. Miserie alom. Er zijn echter ook kleine korte positieve flitsjes. Straffen Taf trap het af. Bij de roepgroeners. Hartverwarmend is de implosie van dit extreem linkse zweeppartijtje. De erfenis van de communisten. Net zo verheugend als de luide tramalant waarmee de rechts extremisten aan het imploderen zijn. Funadamentalistisch extremisme is een nagel aan de doodskist van de democratie. Dat de extreme politieke strekkingen aan het verdwijnen zijn, is alleen maar positief nieuws.
En de wereld draait maar verder. Ik ga nog een beetje genieten van mijn laatste weken waarin ik de luxe van de tijd aan mijn zijde heb. Ik ga mij verder nog wat ergeren aan het stakende onbenul dat niet alleen met vele jobs speelt maar bovendien nog onze lucht vervuilt met het opstoken van geïmpregneerde palletten. Nogal wel dat een zinnig denkende directie daar paal en perk wil aan stellen.
Ze hebben hem. De gebuur heeft het toch gedaan. Hij zei dat hij was gepest. Door het lint gegaan om op zijn gemak een busje naft te gaan halen en zijn schietgeweer. Dan vielen er twee doden. Wanstaltig afschuwelijke daad. Geen enkel zinnige reden, hoe zwaarwichtig ook kan zulke bestialiteiten verantwoorden. Maar de twijfel was gezaaid. Een serene kadering van deze daad was niet meer mogelijk. De pers, inderdaad maden, produceerden een hoeveelheid bagger die een weldenkend mens niet voor mogelijk houdt. Naam en toenaam, adres met fotos. Het kon niet op. Ik dacht aan de achterblijvenden van de slachtoffers. Ook zij hebben nood aan een serene verwerkingsperiode. Ze zullen het zo al kwaad genoeg hebben. Maar ook dacht ik aan vrienden en familie van de dader. Ook zij hebben nood aan kadering, plaatsing van de gruweldaden.
Toen kwam Annick. Of de onthulling van haar moordenaar. Het wordt beangstigend. Zonder aanleiding deze keer. Dus ook zonder reden op Nieuwjaar. Psychopaat. Hier bij ons. Een gewone man. Lachend op internetfilmpjes. Kan dit wel ? Kan ik onze buur nog betrouwen. Ben ik zelf betrouwbaar ? Komt er nog meer ? Zijn er nog van dat slag ?
Neen Willem wordt niet paranoïde. Maar net zoals iedereen probeer ik de moorden te duiden. Te plaatsen. Af te zonderen en een etiket op te plakken. Liefst zo eentje met daarop een reden voor de gruwelijke feiten. Dat geeft zekerheid en houvast. Mij zal dat niet overkomen, want ik ga niet dit of dat doen. En dat labeltje plakken lukt hoe langer hoe minder in dit geval. Zinloos geweld lijkt het. Geen greep op te krijgen. Geen oorzaak op te plakken. Net daarom zo intrigerend en beangstigend.
De wekker had een trage nacht. Sloom sleurde hij zich door de donkerte. Elke keer ik keek vorderde hij zo weinig mogelijk. Linkerzijde, rechterzijde, rug buik. Allemaal raakten ze de matras eenmaal per minuut. Ik mocht bellen. Mijn 2010 kon goedgemaakt worden. Of zijn start missen.
Negen uur rende voor mij uit. Wou ontsnappen, zich toch niet laten vangen. Trillende vingers had ik al. Niet nodig zei de pessimist in mijn linker oor. Niet bellen, 't wordt toch niets. Zo'n ouwe zof maakt geen schijntje kans. Nog even wachten en dan vlug eens horen fluisterde zijn optimistische antagonist in mijn rechter. Zo'n hoofdschotel als jij hebben ze nog nooit afgevogeld.
Eindeloos leek het wachten. Rond juli de komst van Sinterklaas uitzitten. Twee toetsen tegelijk indrukken. Terug afleggen en opnieuw. Drie pogingen. Mijn hartritme dreef zo hoog als de verwachting. Goede morgen, Willem, ik zou graag....Goede morgen en mijn beste wensen. Die hoefde ik niet. Zij moest mij niets wensen. Zij kon gewoon mijn jaar maken. Of nu reeds knakken. Ik wenste beleefd terug. Ik bewonderde mijn durf als ik mij hoorde zeggen dat ik eens wou informeren of ze mijn jaar nu al geslaagd zou maken. Ze kan geen spanning opbouwen op aanhouden. Ja zei ze. Ik zei dank u en vroeg En nu. Woensdag de details regelen.
Ik legde de telefoon af. En zakte in elkaar. Moppie vond mij slapend in de late namiddag. Ik had niets gedaan. Niet gekuist, niet gewassen, niet gestreken. Alleen geslapen. Voor het eerst in een jaar zorgeloos. Ik was blij. Ze zag het. Toch zei ik het nog. Nutteloze communicatie. We kusten. Lang en heftig.
Het is vanaf 1 februari een 4/5de geworden. Laat de rest van 2010 nu maar komen.
Min 10. Geen beursevolutie. Gewoon de temperatuur. Lang geleden zegt men dan. Want met die opwarming van de aarde . Dat het vorig jaar deze tijd net zo koud was is men al lang vergeten. Gemanipuleerd vergeten. De angstzaaierij doet zijn werk goed. Langzaam maar zeker dringen de ongefundeerde one-liners door tot het collectieve bijgeloof. Net zoals de dom extremistische non-argumenten van het Vlaams Blok/Belang de maatschappij hebben vergiftigd. De klima-dommigheid zit zover dat men de huidige koude winter ziet als een gevolg van de .euh opwarming ja toch wel van de aarde. De hogepriesters van de nieuwe religie hadden begin oktober wel een zeer zachte winter voorspeld. Diezelfde opwarming, je weet wel.
Het is gelukkig een hartverwarmende goede oude koude winter. Zo eentje die het een beetje belachelijk maakt om over opwarming van de aarde te zeveren. Trouwens die vermeende opwarming krijgt de laatste tijd nogal wat kletsen tegen de oren. Begonnen met Climategate, de openbaring van het klima-gesjoemel, de ontmaskering van de AGW-maffia. Zo was er ook net op het nippertje nog de belangrijkste gebeurtenis van de jaren nul begin december 2009. Het mislukken van het concilie van Kopenhagen. Het meest uitdrukkelijke en duidelijkste signaal dat die ganse opwarming een overroepen klucht is. Want als er echte bewijzen zijn, zoals in het geval van zure regen, of van ozonafbraak dan zijn de wereldleiders snel bereid echte noodzakelijke maatregelen te treffen. Trouwens mocht het echt opwarming is dat alleen positief voor onze stookkosten. Want ondanks het mooie van het winterweer, is zon koudeprik heel wat tonnen extra CO2 waard. En laat het nu net die energie-sparende opwarming zijn die de anti-CO2 kliek wil bestrijden !
Iedereen een gelukkig, succesvol maar vooral gezond 2010 gewenst. Eindelijk is de ramp 2009 voorbij. Moge het komende jaar weer zo'n kinderlijk zorgeloze periode worden voor iedereen. Geen afdankingen. Geen verkeersdoden, ... geen negatieve berichten. Niet omdat de pers eindelijk een positievere kijk ontwikkeld, maar gewoon omdat er geen zijn. Zo'n veilige tijd waar men zich gerust en in geborgen voelt. Niemand 's avonds bang om 's morgens weer wakker te moeten worden. Geen onoverkoombare bergen om het zorgeloze uitzicht op de rest van de dag te belemmeren. Een jaar lang geen cultivatie van de angst. Geen kleinmenselijke bangheid voor het vreemde. Geen apocalyptische angstindoctrinatie. Gewoon een jaartje blij zijn met het mooie (van het) leven. Verwonderd door het leven zelf. Eén jaartje terug de onbezonnen en onbekommerde kindertijd mogen beleven met de levenservaring van een volwassene...dat wens ik iedereen toe.
En toen zette ik het punt achter deze zinnen en keerde terug naar het uitzicht op de grauw-blauwe nieuwjaarsluchten. Enkele sneeuwvlokken dartelen in elk geval al onbekommerd voor het raam.
Weer door de lange glazen gang over de waterpartij. De vissen waren er ook terug. Enkelen hapte lucht aan het oppervlak. Ik kon er nu geen welkomstlied in herkennen. Ik was zenuwachtig. Een tweede gesprek. Stel je voor. De onnozelheid van zingende vissen ligt dan al enkele stappen achter je. Het was ernst nu. Ik had een half pilletje Alprazolam genomen. Het was te belangrijk om zenuwachtig te zijn. Niet alleen voor mij. Alweer straalde Moppie. De kinderen hoopten positief mee met mij, zeiden ze.
Meneer zus of zo, die mij verwachtte liet even op zich wachten. De grote hall leek in niets meer op een veilige baarmoeder. Het overdadig vasttapijt, leek samen gesmeten door een blinde en riep meer beeld op van het canvas van een boksring dan van gezellige babbelpartijen. Hij putte zich uit in excuses voor de wachttijd. Maar hij bleek toch gezellig. Het klikte. Gezamenlijke kennissen bleken een leuk aanknooppunt. Gelijke interesses een bron van een twee uur durend flitsend gesprek. Bezegeld met een handdruk ter afscheid. Met de boodschap dat "zij" alles zou afhandelen. Bel maar een keer....
De vissen zwaaiden mij uit. Het was reeds donker. Thuis kon ik de hoop brandend houden. Ik zou morgen bellen. Ik belde zelfs de volgende morgen. Nog niets beslist...dat vermoedde ik al. Een tijdschema, meer hoefde ik niet. Want wij waren toch met vakantie. Zelfs helemaal op reis. De eerst mogelijke dag eens terug telefoneren ? Tuurlijk kan dat. De woorden spelen door mijn hoofd. Dansen voor mijn ogen, nemen bezit van mij. Zeker nu de motor eentonig verder zoemt en de rest slaapt. Nog vierhonderd kilometer. Het zal een zenuwachtig verlof worden. Ik heb mijn kleine witte ovalen vriendjes mee. Dat zal helpen. Want het moet bovenal eerst een leuke vakantie worden.
Willem, het begint lang te duren. Zouden we niet eens stoppen ? Een tasje koffie en een broodje of iets anders ? Zeker Moppietje we zullen de volgende snelwegparking eventjes stoppen. Het rustige zoemen van de motor trekt zich niets aan van onze wens. Maar we hebben geluk ! Enkele tientallen minuten verder meldt een blauw verkeersbord de aanwezigheid van een parking. Luik voorbij, Verviers voorbij, net aan de aanvang van het eindeloos lijkende deeltje Duits België. Onooglijk genoemd, maar voor wie Prüm verwacht net na Luik ongeveer zo groot als de Sahara en zo interessant als de schapen die de wol voor de sokken van Pius XI hebben geleverd.
Dus even stoppen. Grote kranen voorspelden een opbouwen. De wegwijzer naar het restaurant bevestigde dit en verwees ons over de zeer nabije viaduct naar de andere kant van het gigantische complex. Dat leek zinvol. De kranen troepten samen aan deze kant. De overkant was kranenvrij. De overkantparking was echter wel in minder vergevorderde staat van afwerking. Met onze redelijk laagliggendesportieve gezinswagen baggerden wij door sneeuw, water en modder. Maar alweer hadden wij geluk. Een plaatsje op het verharde tarmac net voor de deur was vrijgekomen.
Met zijn vijven stormden wij op de deur af ? Vijven ? Toch wel de Iraanse vriendin van Willems zoon was mee. Onze eerste indruk, in het doorvoersas was er een van medelijden. De chique grijsmarmeren vloer was bedekt met een modderig doorweekt tapijt. De pijnscheuten van de parkingaanleg dachten wij. Na de tweede schuifdeur nam ongeloof en verontwaardiging het over. De zeer rijkelijk uitziende grote hall was kouder dan buiten. In tijden dat de opwarming van de aarde zich uitte door massale sneeuwval en ver beneden normale temperaturen is dat redelijk onaangenaam. In het toilet zagen wij de grijze sneeuwhemel door de grote gaten in het plafond.
Ook het geïmproviseerd verkoopsstandje van exclusief dure broodjes was niet echt een uiting van luxe. De bediening was echter echt hilarisch. Moest ik deze zomer Paradisio niet ondergaan hebben, ik zou het een marteling noemen. Eén echt Nederlands onkundig Waalse deed haar best. Met een roedel Nederlanders voor ons was dat ruimschoots tekort schieten, maar Willem en acolieten stelden hun kennis van de Franse apenklanken ter beschikking van de Fransonkundige Hollanders. Puur eigenbelang. Nu duurde het slecht 35 minuten om 5 mensen een broodje en een drankje te verkopen. Ik mag niet denken wat het zonder ons hulp zou geworden zijn.
Rillend van de doorkleumde kou mochten wij na meer dan een half uur vaststellen dat, net zoals in Paradisio, ook hier drie mensen aanwezig waren achter de toog. Eén deed iets wat met een positieve ingesteldheid werken zou kunne genoemd worden. Eéntje GSM-de (ja ook hier, echt waar !)en ééntje reed met een lege mandkar door de grote hall. Van de broodjesbarak naar de winkelimprovisatie en terug en terug en terug.... dan heb ik de observatie van de nutteloosheid opgegeven. Vlamingen zijn duidelijk minder veeleisende mensen dan Hollanders. Want wij, ons vijven, waren op 15 minuten bediend. Cinq baguette jambon et 5 Coca ! 15 minuten ! Door de afwezige opgewarmde aarde, hebben wij alles op 7 minuten verorberd en zijn in de auto gevlucht. Op weg naar de eerste parking in Duistland. Daar is het ten minste warm en proper. En efficiënt. Twee koffies en twee cola's en een fanta in minder dan 45 seconden !
Als ik ooit thuiskom, bel ik Bart De Wever. NVA moet gewoon excursies naar Wallonië organiseren. De werkelijkheid daar is veel overtuigender voor een onafhankelijk Vlaanderen dan enig welk woord van Bart himself !
Mocht het erg zijn...dan sprak men toch over iets anders ?
Stel heel even dat de menselijke CO2 inderdaad globale opwarming veroorzaakt. En dat men na 100 jaar vindt dat het 5 na 12 is om die opwarming te stoppen. De inzichtelijken waarschuwen pathetisch voor een nakende verdrinkingsdood in kokend smeltwater. Twaalf jaar na de eerste stappen om uitstoot verminderende acties globaal te coördineren, organiseert de mensheid een ultieme reddingstop voor het klimaat. De zieners hebben zich uitgesloofd om de verdrinkingsdood nog gruwelijker voor te stellen dan ze zal zijn. DAN verwacht een zinnig mens toch dat ze op die top praten over extra vermindering van CO2 uitstoot ? Niet dus op de klima-joke van Kopenhagen. Als we de berichten in de kwaliteitsmedia mogen geloven leuteren ze zich daar te pletter over extra geldtransfers naar corrupte regimes die zich reeds 50 jaar onverantwoord gedragen. Dat een mens dan concludeert dat het allemaal niet zo erg is, dat is toch normaal ? We moeten toch allemaal niet masochistisch smeken onszelf te verarmen en nog meer geld in nutteloze putten te vergooien ?
Chance zei ze. Moppie lachte. Zoals alle vijfendertig keer ervoor. Het was echt de zesendertigste sollicitatie die ik ging doen. Dat ik in crisistijd zoveel gesprekken mocht doen op mijn leeftijd was een hart onder de riem. Een hart dat evenveel keer gebroken is. Crisis meneer. Wij zitten in een luxepositie en hebben veel keuze. U bent goed, maar doppen kunt u nog beter. Niet alleen mijn hart brak. Hoe is het gegaan papa. Ach tja goed maar. De kinderen doen verder. Huiswerk maken, playstation, vooral mij gerust te laten. Het is niet het moment. Moppie zucht, maar we eten toch weer vlees vanavond.
Ik kwam via een glazen gang in een ruimte. De gang was op water gebouwd. Men zag de vissen. Links maar ook rechts. Sommigen kwamen kijken. Tuitten hun lippen boven het oppervlak. Hallo Willem leken ze te willen zeggen. Ofoh oh, dat is de nieuwe. Ze gaven mij vertrouwen. Toch om de grote baarmoeder binnen te stappen. Vol gelegd met design voltapijt. Hoogpolig. Laagpolig. Ik kan goed schaken, denk ik. De knusse zetels omarmen mij. Stellen mij gerust. Ssst zeggen ze in koor met de vissen. Het is geen kwaaie.
De baarmoeder gonsde van activiteiten. Een heerlijke zwoele vrouwenstem beheerde de telefoon. Oudere gezette mannetjes liepen op en neer. Smurfendorp in volle activiteit. Jonge frisse juffrouwen huppelden trap op trap af. Achter netjes geklede mannelijke leeftijdgenoten. Of ervoor. Een knus aankomststation. Een oranje vlek ving mijn aandacht. Ze kwam de trap af. Jeansbroek eronder. Donkerbruin haar. Heel gewoontjes. Vertrouwenwekkend elegant. Geruststellend gewoon. Het meisje van naast de deur. Ze was leuk. Alweer. Ze was positief. Alweer. Haar baas assisteerde.Grijs van baard en haar. Rond gezicht kwieke oogjes. Leiderschap had zich in zijn gezicht gevestigd. En in zijn stem. Willem kuiste zijn kan uit. Het onderste was niet diep genoeg. De baas was geïmponeerd. Zei hij. Wij lachten als ik wegging. Neen dit was niet de eerste keer. Er wordt niet elke keer gelachen als ik wegga. Maar toch veel. Nu lachten wij samen. Alle drie.
Hoe is het geweest papa ? Goed. Goed genoeg ? Ze laten iets weten voor volgende maandag. Ik denk dat ik kans maak moppie. Echt ik heb echt een goed gevoel nu. Hetzelfde als in die 25 andere gevallen ? Neen een ander. Ze gaan bellen zeker ? Ja, maar de telefoon ging. Twee dagen later. Een tweede beurt. Ik lachte. Alleen nu. Wie laatst lacht best lacht. Maar de laatste doet meestal het licht uit. Er zal wel eten zijn vanavond. En misschien enkele bellen cava. Het is een overwinning. Ik weet het de derde sinds 10 maand. Maar schuimende wijn komt voor het gebroken hart. Alcohol helpt het ademen vergemakkelijken. Ademen tot donderdag.
De Waalse partijen, uitgezonderd CDH, willen de kruisbeelden afschaffen. Verwijderen die zooi, ook van de kerkhoven ?! En de dommekloten van de Oud-Liberalen die steunen zulke onnozelheden ! Ik vraag mij af of de idioten van deze partijen misschien vampieren zijn die een branderig gevoel krijgen als ze een kruisteken zien. Symbool van rechtvaardigheid. Vampieren die ons leegzuigen. Voor de walen hoeft daar geen tekeningetje bij. Open-VLD zuigt ons leeg door de vele belastingsverlagingen die ons tot de meest belaste burgers van het universum maken. Doe zo voort, dan hoop ik echt dat de oud-liberalen bij de volgende verkiezingen de kiesdrempel niet meer halen.
7 decembet 2009 is een historische dag. U zult hem nog lang heugen. En uw kinderen...misschien zelfs uw kleinkinderen. Tuurlijk zegt u, vandaag wordt het klimaat gered. In de stad waar sprookjes zo gemakkelijk hun weg vinden, Kopenhagen, is de redding van de wereld begonnen. Of dat denken ze daar toch zelf, alle 15000 aanwezigen.
Eigenlijk zijn ze daar gewoon een massa-sprookje aan het bevechten. Nieuwe brandschattingen aan het voorbereiden. Want daar zal het allemaal om draaien, de burger zal moeten betalen. Wij kennen de inspiratie van de dolgedraaide groenen op het vlak van maatregelen. Ecotaksen, ecobelastingen en ecoheffingen. U hebt toch ook in de aanloop van de klimamop het gezever gehoord hoeveel extra geld van de ontwikkelde hardwerkende landen naar de onderontwikkelde barbarij zal moeten vloeien. Maakt elkaar daar liever af dan iets nuttigs te doen en het Westen zal dat nog moeten betalen ook.
Ondertussen is de leugendijk beetje bij beetje aan het breken. Het is nu ongeveer 10 jaar dat de globale temperatuur niet meer stijgt. Wie de echte temperatuurswaarnemingen wil bekijken in plaats van het geklets lijk een blinde naar een ei van het IPCC ziet dat onmiddellijk. (http://www.yaleclimatemediaforum.org/pics/0408_gtr.jpg). Wie ter plekke naar de Alpengletsjers gaat kijken komt tot de verbijsterende conclusie die het VTM journaal gisteren liet zien : hier geen spoor van afsmelten. Wie de ijsgegevens van de echte reële volgstations in overweging neemt merkt dat het globaal gesproken eigenlijk normaal gaat met het wereld-zee-ijs. (http://arctic.atmos.uiuc.edu/cryosphere/IMAGES/ global.daily.ice.area.withtrend.jpg). De voorspelde verhoging van de stormfrequentie is er ook al niet ! De ijsberen floreren als nooit tervoren. 5000 in de jaren '50 van vorige eeuw, nu ongeveer 25000 en groeiend (http://www.polarbearsinternational.org/ask-the-experts/population/)....enz enz.
Ook beginnen de reguliere massamedia de kritische stemmen aan bod te laten. Zo ook de VRT deze morgen. Op het onchristelijk vroege uur van 6u15 kwam een KMI wetenschapper vertellen dat de klimahype zwaar overdreven was ! Misschien nuttig voor een maatschappelijke bewustwording maar helemaal niet ondersteund door de realiteit en de echte wetenschap. Lap die zat ! Wij hebben dus helemaal de scheet in een fles van Climategate niet nodig om te zien dat het IPCC en zijn angstzaaiers ons serieus aan het oplichten zijn. De mensen die de moeite nemen de echte, gemeten gegevens er op na te slaan, zien in de gehackte mails alleen maar een bevestiging van de afwijking tussen wat men ons wil wijsmaken en wat er echt aan het gebeuren is.
Anderzijds bevat elke wolk CO2 die door menselijke activiteiten wordt uitgestoten ook echt gevaarlijke stoffen. En daar is het wel de morele en ethische plicht van de mensheid om deze bedreiging van onze gezondheid weg te nemen. Want als we dat niet doen zal de gemiddelde maximumleefttijd sneller dalen dan dat wij doodgaan in kokend smeltwater van de Noordpool.
Willem heeft lang zitten denken. Die minaretten in Zwitserland. Neen eigenlijk dat goedgekeurd verbod op nieuwe minaretten aldaar, is een dieptepunt in de verbruining van Europa. Niet alleen de Zwitsers hebben zich pijnlijk ontbloot. Ook de jubelreacties van de zichzelf toch zo tolerant vindende goegemeente hier zijn van een beangstigend droef niveau.
Ooit waren we inderdaad tolerant. Toen er niets was om intolerant tegen te zijn. De grootste vrees die we koesterde was hoeveel korter die minirok nog ging krimpen ? Of hoeveel langer dat vies beetelhaar kon worden. Maar ach het was het eigen volk en dan nog op TV. Tot zolang ze maar niet van "over 't woater" naar hier kwamen wonen was alles goed. Nu we echt tolerantie nodig hebben...nu blijkt onze voorraad zo klein geweest te zijn dat hij op is. Typisch menselijk natuurlijk. "Wij" hebben geen grammetje tolerantie meer dan "Zij".
Toch is het beangstigend dat ondanks onze welvaart en ons welzijn wij doodgewoon mensen gebleven zijn. Mensen zonder moreel ethische evolutie ondanks de geschiedenis. De onverdraagzaamheid van de inquisitie hebben wij, naar eigen zeggen, achter ons gelaten. Heksenverbrandingen hoeven niet meer. Alleen minaretten en hoofddoeken moeten verboden worden. Sommigen zouden ze liever verbranden. Maar wij zijn toch tolerant meneer ! Ondanks ons onszelf gegeven smetloos tolerant blazoen struinen wij rustig achter de haatzaaiers en papegaaien hen vrolijk na. Onze gemeenschappelijke zondebok heeft ons pensioen in zijn pocket ?!.
Ondertussen is het diepe crisis. Even erg of erger dan in de beginjaren 30 van vorige eeuw. Algemeen aanvaarde zondebokken en economische puinhopen waren een vruchtbare voedingsbodem voor gele sterren en andere donkerbruine vieze dingen. De niet evoluerende mens leert niet uit zijn fouten. Het kwaad kwam democratisch aan de macht. Nu roepen de tolerantiekampioenen dat de islamverboden ook democratisch tot stand gekomen zijn. Stapje per stapje gaat onze rechterarm gevaarlijk de hoogte in. En wij maar juichen !
Ach het is een democratische recht op de uiting van een mening, beste Willem ! Recht op vrije meningsuiting. Daar kunt u toch niet tegen zijn ? Tuurlijk is Willem daar niet tegen. Integendeel. Maar de ridders van de vrije meningsuiting zijn hypocriet. Zij bedoelen met hun loos geschreeuw dat zij hun bruine mening moeten kunnen uiten. Maar zodra zij in een machtspositie komen, dan is het gedaan met die vrije uiting van meningen ! Voorbeelden genoeg. Wie herinnert zich niet de dwaas-moedige BUBers die op een VB bijeenkomst hun mening vrijelijk zijn gaan verkondigen. Tot op het podium, onder het toeziend oog van de ganse VB-top. Gans Vlaanderen kon zien dat de Bloktoppers rustig toekeken hoe de vrije meningsuiting in de kliniek werd geslagen. Ook op kleinere schaal is de bruine hypocrisie duidelijk merkbaar. Al eens een vrije mening geuit op extreem rechtse discussiefora ? Ik wel. Ik doe het nu niet meer. Niet omdat ik niet meer durf maar omdat ik niet meer kan. Gebannen ! De Muurkrant bijvoorbeeld. Maar ook hier op de blogs van seniorennet. Angeltjes de meest populaire blog ! Graag ook uw gedacht. Niet doen beste mensen als uw gedacht niet overeenkomt met de inhoud van de blog ! Leuk om weten beangstigend toekomstbeeld.
Vlaams Belang doet eindelijk iets in het belang van Vlaanderen
Sommigen noemen dit lijkenpikkerlij. Maar Willem is verheugd dat het Vlaams Belang aan het imploderen is. Volgens Willem een volledig voorspelbaar gebeuren dat reeds lang in de sterren stond geschreven. Het was zelfs een logisch feit dat vroeg of laat moest gebeuren.
Intolerante onverdraagzaamheid die samengeperst in een partaai moet functioneren, dat kan alleen als het goed gaat. De gehanteerde confrontatiepolitiek is alleen onschadelijk in een winning-situation waarbij niets op het spel staat. Maar als het iets minder gaat dan is zo'n conflictstrategie heel beperkend en destructief. Het is logisch dat men de oorzaak van het minder goed gaan bij de eigen clan gaat zoeken. En er ontstaan ook binnen de eigen groep goeden en slechten. Conflictdenken is nog nooit constructief geweest. En de implosie van het Vlaams Belang is daarvan een duidelijke illustratie. Het is niet toevallig dat de kampioen van het Wij-Zij denken, de strateeg van het conflict, de mensgeworden onverdraagzaamheid himself, namelijk Filip De Winter de oorzaak is van de ganse gieteriaanse afgang van zijn partij. Intollerantie en onverdraagzaamheid rendeert nooit.
Het VB doet eindelijk iets in het belang van Vlaanderen, namelijk imploderen.
Het verdrag van Lissabon treedt in werking. Op 1 december 2009. De pers slooft zich uit ons wijs te maken dat Europa nu democratischer en socialer geworden is. Vanaf nu mogen wij, burgers, Europa niet meer ondergaan ! Wij moeten actief meewerken door te gaan stemmen, stoppen met zagen en als het nodig is de politici ter verantwoording roepen !
Euh ? Valt bij u nu ook uw kin zowat op uw tenen van verbazing ? Is de pers echt vergeten hoe "democratisch" dat verdrag van Lissabon door onze strot is geramd ? Hebt u zich democratisch mogen uitspreken over die zogenaamde grondwet ? Als u geen Ier bent allicht niet ! Of ja toch...De Nederlanders en de Fransen hebben dat ondoorzichtig gedrocht verworpen ? Of ben ik nu helemaal aan het fantaseren ! Trouwens de Ieren hebben zich moeten uitspreken tot ze gewillig zeiden wat Europa wenste...
Van de burger moet verwacht worden dat hij de verkozenen ter verantwoording roept.....euh ? Heeft men het hier over het nieuwe Europa ? Over datzelfde verdrag van Lissabon en zo....Over welke verkozenen heeft men het dan ? Ik ken er geen. In een dolgedraaide benoemingscarrousel is boven onze hoofden een groepje stervende zwanen tot keizers van het olifantenkerkhof verheven in de zuiverste ons kent ons achterkamertjespolitiek ! Europa is democratischer geworden zegt u ? Oh ja ? Door de zelfbenoeming van de bestuurstop ? Zonder verkiezingen ? Dat is er gebeurd in plaats van die semi-waarheden over verkozenen, democratischer en socialer !
Trouwens hoe doet men dat als burger "ter verantwoording" roepen ? Ik zou een ex-premier ter verantwoording willen roepen. Eentje die loog en bedroog en dus het faillissement van België voorbereidde. En een andertje die de crisis bezwoer door haiku's te schrijven en zich te verslapen in immobiele vastgeroestheid ! Of een onbenullige buitenlandminister die op de enige plek waar hij enig nut kon hebben zich tot een onmogelijkheid had geruzied ? Deze ongeschikten afstraffen bij verkiezingen ? Komaan zeg die hebben al lang de vlucht naar de electorale onschendbaarheid genomen ! Trouwens dat ter verantwoording roepen is dat niet de taak van de pers ? De onafhankelijke en kritische pers ? Maar hebben wij die nog ? Vallen er niet te veel rijkelijke kruimels van tafel voor schrijvende gatlikkers ?
Genant....dat is het enige woord dat nog door mijn hoofd schiet als ik de doldraaiende politieke promotiecaroussel gade sla. Een premier die de crisis met haiku's bezweert en immobiele vastgeroestheid verwart met een land besturen die krijgt de vetstbetaalde promotie uit de menselijke geschiedenis. Nu De Gucht weer... één van de grondleggers van de economische puinhoop die Vlaanderen aan het worden is. De man die mee een non-beleid hielp voeren dat rijkeluizenslaap belangrijker vond dan jobs. Een van de pionnen van het wanbeleid dat zich de luxe veroorloofde om de extremistisch groenen mee het economische landschap te laten afbreken ! De modelstaat werd hun luchtkasteel. Nu duidelijk wordt dat wij ons die luxe niet konden permiteren. Nu krijgt een van die kopstukken ook een promotie....het is zeer genant om toe te moeten zien dat incompetentie een conditio sine qua non geworden is voor politiekers om tot belangrijke posten door te dringen in het oude Europa.
Het einde van het jaar is in zicht. Sinterklaas mag eerst de kinderen blij maken ! Opel zegt u ? Ach zwijg. De heilige man met of zonder kruis is toch een reden tot blijheid. Zonder onderscheid laat hij kinderen in hoopvolle verwachting braaf zijn. Met kinderlijke optimisme en fonkelende oogjes kijken ze uit naar een kleine gift. Wel euh tegenwoordig iets minder klein of misschien wel klein maar toch duur. Ook als de mama en/of de papa bij DHL werken. Man toch hou je bek. Pessimist.
Denk toch eens aan die kerstbomen. Die sfeer. Optimisme. Feest. Blijheid eten en drinken. Dat drinken, doe dat maar niet te hard want de pakkemannen willen een record aantal drinktesten afnemen. Meer kunnen ze niet. De brave burger die zijn verdriet verdrinkt nog beboeten ook U en mij natuurlijk, niet henzelf. De cadeautjes, daar moet je toch niet zat voor zijn ? Wat zegt u UCB ? Kop toe ! Wat moet u hebben voor uw kerstcado ? Hoeveel het mag kosten ? 5 euro, ik ben ook werkloos en de uitkering mindert zienderogen. Happy Christmas ? Ja toch wel ! Ook voor mij. Ach dat moet niet meer zijn. Janssen Pharmaceutica ? Ja wat is het daar nu weer mee ? Awel weet u het niet meer ? 558 in een kennismaatschappij ! Maar man toch zwijg nu eens.
Denk aan nieuwjaar. Die mooie tijd. De onbezorgde kindjes die onwetend hun ouders alle geluk wensen. Geluk kost geld. Geld krijgt men uit een job. Sorry liet mij even gaan. Na de brief de cadeautjes. Pa wat is dat ? Een zakdoek jongen. Dat kreeg mijn grootvader ook in 1919 en in 1944. Is dat alles ? Ja jongen. Sonica ! Het is het gebaar dat telt ! BNP Paribas Fortis. Die cadeautjes die de volwassen elkaar schenken. Hoe leuk. Voorafgegaan door de wensen. Een nieuw lief, stoppen met roken, nog een kindje...neen dank u gewoon een job. Recticel. Neen daar moet men dat niet gaan zoeken. Desso. Ook niet. Sanoma, CMI, Kermamo, Lag Trailers, Nyrstar, de onbekende, de ongewilde werkloze,....
Ach ja je wint. Er zullen heel wat lichtjes in de kerstboom moeten hangen wil men de donkere duistere miserie verdrijven. Doe uw best. Verlicht alles voor het feest van het licht. Of het wordt voor vele mensen de donkerste eindejaarperiode uit hun leven
Den Yves is terug. Wij Vlamingen kunnen terug zeggen dat Kris en Yves de voor ons belangrijkste premiers van de ganse stoet zijn..
Eigenlijk betekent de terugkomst van Yves Leterme als premier dat er, ondanks alle geroep en getier, toch nog iets werkt in dit land. Iets dat niet zou mogen werken, want anders gaat men toch Y.L. uit I. niet dergelijke verantwoordelijkheid geven ? Is er iets wat hij nog niet heeft kapot gemaakt of verkeerd heeft doen aflopen ? Zijn grootste verwezenlijkingen als buitenland minister : Bij zijn reis naar Saudi-Arabië verloor de premier in spe uit het oog dat het winteruur in Azië niet in hetzelfde weekend werd ingevoerd als in Ieper. Prins Filip moest zonder de minister van Buitenlandse Zaken naar een afspraak. Het is niet geweten of de toch al niet zwaar wegende schaal van de prins hierdoor echt nog minder is gaan wegen. Leterme viel ook twee keer in slaap tijdens een projectie en wegens een te lang dutje miste hij bovendien zijn terugvlucht. Tja...men moet echt al hopeloos zijn om zo iemand een promotie te geven ! Over zijn eerdere poging om eerste minister te worden liggen ze in het buitenland nog met een galactische voorraad deuken. Zo hard en massaal hebben ze erin gelegen van het lachen.
En blijkbaar denken ze er bij CD&V (en op het kasteel) net hetzelfde over. Want het enige dat deze regering moet doen....BHV oplossen....daar mag Guust Flater zijn handen niet aansteken, dat moet Dehaenedoen. Of zit hierachter een masterplan ? Stel je voor dat dhr Dehaene erin slaagt een BHV compromis te sluiten. Zo eentje met veel geven en een beetje nemen. Dehaene die daarvoor trouwens toch niet meer electoraal ter verantwoording zal worden geroepen. De Vlaamse regering zal noodzakelijker wijze betrokken worden bij de uitvoering van dit compromis, al was het maar voor de goedkeuring van het luik "geven". Maart de NVA wil nu net helemaal niets geven, typisch voor extremistische agitatoren. En dan begint het probleem ofwel 1° NVA heeft groepen maar blijkt machtsgeile brullende muis. Dat betekent dat ze daar eens bey bey met het handje kunnen zwaaien naar een hoop kiezers. 2° NVA houdt been stijf (waar hebben we dat nog gehoord) en trekt uit de Vlaamse regering. Met uiteindelijk het imago van kompleet overbodige partij want BHV is zonder hen ook opgelost geraakt.
CD&V steekt alles wat er te steken is op Dehaene, behalve de pluimen die op de hoed van het geitenboerke van bachten de kuppe gaan. Y.L uit I glorieert in de volgende verkiezingen en Dehaene trekt vetbetaald terug naar het Europese olifantenkerkhof. Of hij gaat gewoon wat gaan zitten lachen in zijn zetel. En CD&V kan bovendien nu zelf de partner kiezen voor de Vlaamse regering en is van dat ambetamt stom apendecietje van de NVA van af !
Maar het geniale van dit plan is dat indien dhr Dehaene mislukt, Y.L. uit I. alle schuld in zijn schoenen zal geschoven krijgen. En dan kan de CD&V eindelijk die Y.L. uit I. lozen zonder al te veel electorale schade !
