Willem wat doe je in je vrije tijd ? Judo, Fietsen, Lezen....Lezen ? Wat dan zo al ? Boeken, ja maar welke ? Romans. Spannende ? Neen dat is niet zo mijn ding. Goede ? Wat zijn dat goede boeken ? Awel hieronder mijn antwoord op die vraag. Mijn lijstje van 20 boeken die mij bijgebleven zijn. Boeken die, als ik erop terugkijk, mij dagenlang in de ban hebben gehouden en waar ik naar terugkijk als ee zeer goede herinnerig. Is het lijstje een volgorde van best naar minder ? Misschien....of neen. Neen dat niet. Het zijn gewoon 20 dijken van boeken. 1. De Vivisector (Patrick White) 2. Doktor Zhivago (Boris Pasternak) 3. De Druiven der Gramschap (John Steinbek) 4. Nooit meer slapen (Willem Frederik Hermans) 5. Terwijl ik al heenging (William Faulkner) 6. De Hoofdstraat (Sinclair Lewis) 7. Honderd jaar eenzaamheid (Gabriel Garcia Marquez) 8. Quo Vadis (Henryk Sienkiewicz) 9. Meer dan menselijk (Theodore Sturgeon) 10. Riet in de wind (Gracia Deledda) 11. Het Martyrium (Elias Canetti) 12. Het verzuim van de dood (José Saramago) 13. De Blinde huurmoordenaar (Margaret Atwood) 14. Honger (Knut Hamsun) 15. De ontdekking van de hemel (Harry Mulisch) 16. Dood in Venetie (Thomas Mann) 17. In volle zee (J.M.G. Le Clézio) 18. Daad van barmartihgheid (Toni Morrison) 19. Gösta Berling (Selma Lagerlöf)) 20. Het raadsel van de filosoof (José Carlos Somoza)
Ergerlijk ! Die verkeerde vragen. En laat mij nu net in een land wonen dat wereldkampioen wil worden in het stellen dergelijke verkeerde vragen . Een bankencrisis ? Neen, de Belgen vragen niet welke stommekloot daar verantwoordelijk voor is. Neen dat idioot volk vraagt zich af of de verantwoordelijken die de banken en land moesten redden met elkaar overlegd hebben. Misschien niet gans het Belgendom, maar dan toch het journaille dat vooral zichzelf tot de kwaliteitspers rekent. Zou het verdomme niet geruststellend zijn dat alle betrokkenen eens overlegd hadden in zulke superieur zware gevallen ?
De laatste weken hebben de verkeerde vragenstellers weer simultaan de wekdienst opgebeld. Een bisschop-smeerlap heeft zijn neefje verkracht. Jarenlang. Het knaapje en zijn familie zweeg. Nog vele jaren langer. Het bisschoppelijk monster is uiteindelijk gaan betalen voor zijn sex. Met terugwerkende kracht laat ons hopen.
En wat doet het zelfuitgeroepen progressief journaille ? Ze ruiken hun kans. De kans op gratuit en gemakkelijk een beetje kerkje te gaan bashen. En ze bijten zich vast. En Danneels komt in het vizier. Een daad van schandalige rioolbaggerjournalistiek volgt. Ze hebben de Danneels-tapes gevonden. Gekocht ? Van het slachtoffer. Hangt hier ook geld aan vast ? .bij iemand die zich, met vertraging laat ons hopen, laat betalen voor sex mag deze vraag zeker niet over het hoofd gezien worden ! En ja hoor het hoernaille van de zelfverheven kwaliteitspers krijgt een massaal en gezamenlijk orgasme. Publiceren die zooi .zonder nadenken natuurlijk. Danneels ligt er. Maar sleurt veel mee .
Danneels de gevallen kleine god. De man die zo populair is geweest, bij gelovigen en zelfuitgeroepen progressieve godshaters, dat ik vermoed dat zijn scheten naar rozen geurden. De gemakkelijke prooi de schopstoel, de klopzak. De goede man heeft zich gewoon misrekend. Zoals elk echt menselijk wezen heeft hij de misdaden van zijn vriend binnenskamers willen houden. Niet echt professioneel, maar ho zo menselijk. Zou u, als mens, anders gehandeld hebben ? Ik durf die vraag niet te beantwoorden. Blijkbaar lopen er binnen de zelfverklaarde kwaliteitspers een hoop zondeloze onkreukbaren rond die zich wel geroepen voelen de eerste steen te werpen.
De steen raakte de man maar sloeg dan meer schade dan gewenst. Het slachtoffer heeft jarenlang gezwegen. Sex voor geld is moeilijk te verklaren als slachtoffer. En die familie de de schande niet wou en dus maar alles binnenskamers hield. Moedige mensen die net hetzelfde deden dan Danneels Vlaamse fora die vrije meningsuiting echt hoog in het vaandel dragen lieten zien dat de publicatie van de Danneels-tapes meer schade aan het slachtoffer hebben gedaan dan aan Danneels. De zelfgekroonde progressieven van de zogenaamde kwaliteitspers censureerden deze meningen en deden alsof hun neus bloedde. Kerkje bashen is nu eenmaal leuk als men een gefrustreerd imbeciel is.
Oei Willem, alweer zware woorden. Imbeciel ? Ja ! En met een uitroepteken. Danneels heeft geen kinderen verkracht. Alweer stelt men de verkeerde vraag. Die misdadige kinderschenner moet gepakt worden. Hij zit veilig weggestoken, beschermt tegen de storm, zich rustig te bezinnen. De verantwoordelijkheid van de paters-bierbrouwers ? Ontpriesteren ? Laïciseringnoemt een gestudeerde dat. Neen .schandpalen in de vaderlandse pers is gewoon de enige oplossing. Maar dat is blijkbaar de verkeerde opmerking. Een tweederangs zendertje mag dat even suggereren, overgenomen op pagina elvendertig en uitgezonden door de openbare omroep op onchristelijke uren. De verkeerde vraag is gemakkelijker maar vooral commercieel spectaculairder. De kleine god verkoopt, zeker als hij gevallen is. De juiste vragen dat hoeft niet.
Net zoals bij dat gerechtelijk onderzoek. Mislukt ! Er was het een en het ander niet in orde. Durft dan niemand de vraag stellen of die Wim De Troy wel capabel is ? Als hij onbewust operatie kelk heeft laten afglijden tot operatie deksel op de kelk, dan is die persoon toch kompleet ongeschikt om verder te functioneren als onderzoeksrechter ? Waarom wordt die vraag niet gesteld in de zichzelf op een verhoog plaatsende kwaliteitspers. Of is het misschien één grote vooropgezette doofpotoperatie geweest ? Die vraag durft de pers tout court helemaal niet te stellen. En mocht het toch zo zijn, dan zal die meneer De Troy nooit meer ongegeneerd in de spiegel kunnen kijken zonder in de achtergrond de verkrachte kinderslachtoffertjes te horen huilen en de gemeen glimlachende tronies van de daders-kinderschenners mee te zien gluren over zijn schouders. Maar zolang het progressieve journaille niet de juiste vragen kan stellen zullen wij blijven morrellen in de marge. Zullen wij, burgers, blijven betalen voor klootzakken die ons land en hun banken over de rand hebben gebracht. Zolang de domme progressieven te dwaas zijn om de juiste vragen te stellen zullen kinderschenners beveiligd tegen de razende storm in alle veiligheid en rust zichzelf kunnen in het reine brengen zonder gevolgen. En als de slachtoffers dan nog jarenlang geld gaan aanvaarden ook maar ja dat is helemaal taboe daar vragen rond te stellen.
De kerk valt. De rots is gespleten. Door erosie ingestort. De Danneels-tapes geven de. Een rotte rots, zoveel is duidelijk geworden. De parochiale herders bleken een zootje pedofiele psychoten. Dit was al langer duidelijk. Wij mogen niet veralgemenen. Niet alle priesters zijn kinderverkrachters. Velen hebben zich met overgave en goede wil ingezet voor hun parochianen. Te veel bleken echter kinderschenders. Te veel om de kredietwaardigheid van de instelling overeind te houden. Het was een systeem. Een tot op het bot rot systeem. Bisschoppen pedofielden rustig mee. De kop rolde, maar niet van harte en alleen symbolisch. De straf is een rustig leven in één of ander klooster.
Danneels was de rots. Erudiet en gewaardeerd. Gelovigen verafgoden hem, ongelovigen respecteerden hem. Neen, Danneels had er niet mee te maken. Wie niet in God geloofde, geloofde dat alvast wel. Of toch ? Twijfel ? Het was te groots, te systematisch om niet door de hiërarchie geweten te zijn. Tot de hiërarchie zelf bleek mee te doen. De bisschop viel. Viel diep. En als de loper geslagen is, dan komt de koning ontbloot. De rokade van de gerechtelijke inval en de nietigverklaring van het bewijsmateriaal waren een sublieme zet om de storm in het glas te houden. Alle onderzoek was om zeep. Het gerechtelijke en het intern kerkelijke van de commissie Adriaenssens. Outing als slachtoffer van sexuele driften van de goddelijke kerk lijkt zo goed als onmogelijk gemaakt. Missie geslaagd.
De Danneels-tapes zijn de laatste stuiptrekking van de professioneel progressieve kerkbashers. Toegegeven dat het confronterend is het ontluisterende beeld van Danneels bevestigd te zien. De gevallen rots. De wereldkampioen hypocrisie, wonend in België. De beschermheilige van de pedosexuele religieuzen. Het klooster wacht. Geduldig en beschermend. Het was een groot man zullen ze zeggen straks. Bij de in memoriam die er ooit staat aan te komen. Hij heeft de kerk geleid door woelige tijden. Hij heeft de storm in het glas water gehouden. Hij zal in de glorie Gods worden opgenomen als grote beschermer van zijn gheilige kerk.
Het heeft enkele dagen geduurd, maar uiteindelijk is ook Willem fan geworden van responsabilisering. Wie kan daar nu tegen zijn na enkele dagen geef ik de mensen die zich dat afvroegen gelijk. Zeker op overheidsniveau is het dragen en het opnemen van verantwoordelijkheid een onontbeerlijke voorwaarde voor goed bestuur.
Aha, hoor ik de lezer denken. Het heeft lang geduurd, maar Willem gaat eindelijk iets over de regeringsvorming schrijven ! Hij heeft kant gekozen en gaat nu een lofzang afsteken over de moedige mannen die eindelijk de responsabilisering op de agenda hebben geplaatst !
Neen beste lezer dat gaat Willem niet doen. Want de responsabilisering die Willem bedoeld is niet dezelfde als die waarover de bende klooiende politici hebben gebekvecht (bek gevochten ?) enkele dagen geleden. Neen, Willem wil de politici zelf aansprakelijk en verantwoordelijk stellen voor hun daden. U hebt zich toch ook al afgevraagd wat die klojo politiekers eigenlijk allemaal uitsteken ? U moet toch ook al kompleet onbegrijpend naar het provinciaals policircus zitten kijken hebben, opmerkend dat het wel allemaal met uw geld is dat die dames en heren zitten te brassen ? Als u de paarse lijken uit de kasten ziet vallen, moet het haar u toch ook ten berge rijzen ?
Wel, Willem zou de politici aansprakelijk maken voor hun daden. Nu kunnen we ze electoraal een beetje jennen. Maar zelfs als dat voor hen misloopt hebben ze zichzelf een dikke vetbetaalde job als post-politiek profitariaat aan de hand gedaan. Of ze hebben zich tijdens de actieve politiek zodanig verrijkt dat ze in verre dure landen kunnen gaan rentenieren en wat boeken schrijven. Het is toch niet normaal dat een Wilfried Martens niet kan aansprakelijk gesteld worden voor de geëxplodeerde staatschuld onder zijn bewind ? Of een Verhofstadt zou toch niet meer vrij mogen rondlopen voor zijn blunders ? De provinciale kieskringen hebben wij aan die moron te danken. Hij wilde de mediapopulariteit electoraal ten gelde maken. Dat hiermee BHV het land naar de kloten helpt was zijn zorg niet. Of een Vandelanotte ? Die man zou toch moeten rotten in het gevang wegens zijn financiëel wanbeleid ? Een Didier Reynder moet toch geketend in een diepe mijngang uitgehongerd worden wegens misdadige verwaarlozing van het belangrijkste departement van het land ? Enz, Enz
Neen dus, de rijkbeloonde demonstraties van ongeschiktheid zouden moeten gedaan zijn. Er moet een mogelijkheid komen om via een rechtbank (Den Haag ?) de verantwoordelijken voor de overheidschaos te straffen ! Het kan toch niet dat die dames / heren rijkelijk betaald worden om hun werk zo slecht te doen dat ze landen naar de afgrond brengen zonder enige verantwoordelijkheid te moeten opnemen voor hun wandaden en het volk gewoon te laten opdraaien voor hun ongeschiktheid en incompetentie ? Zoals in Griekenland .het land failliet laten draaien, zichzelf laten herverkiezen en dan de bevolking hogere belastingen opleggen ? En dan nog verbaasd de vermoorde onschuld spelen en het volk elk recht op betogen ontzeggen ?Komaan zeg u moet dat eens op uw werk proberen!
Ze hebben ons weer eens goed bij ons pietje gehad !
De zon scheen nog eens. Moppie moest niet lang werken. Nog iets doen ? Of de zaterdag laten voorbij. In zinloosheid, doet de tijd trager lopen, kan men langer genieten. Het was mij al te warm rond 11.30. Broeierig. Nog eens sardientjes in den Avanti ? Ik was verkocht. Met een wit wijntje bij. Een ganse fles. Voor twee, natuurlijk. Als we nu vertrekken halen we het nog op een deftig uur. Zal het niet te druk zijn ? Heb niets gehoord daarover. t Schijnt dat er iets te doen is int stad. Zal wel t is zomer en verlof. Er is altijd iets te doen. Kunnen nog groeten en fruit meebrengen van de zaterdagsmarkt aan theater. Ja. Is verser en veel goedkoper dan in t warenhuis.
Wij dus weg. Snel onder de tunnel van het justitiegebouw. Prachtig die zeilschepen op het dak. Een gebouw dat meekan met de moderniteit die andere Europese steden ook vertonen. Over de leien. Enkele jaren geleden opnieuw aangelegd, maar nog steeds dezelfde chaos. Potvolpietjes, kijk nu een parkeerplaats. Het is hier inderdaad niet zo druk. Zou ik deze pakken of naar de parkeergarage rijden. T Is hier niet ver van den Avanti. Dus pak deze maar. Betalen moeten we toch.
De sardientjes waren hemels. De wijn ook. En van horen zeggen was de tortellini ook best groots. Nog een tiramisutje en een crême brulleetje met een koffie om het af te leren. Maar de rekening is daar nog het best van alles. Ongeveer 50 euro met een grappa en citronella van het huis er boven op. En dan naar de markt. De echte Apenaren liggen nu al plat van het lachen .de markt op den 21sten ? Maar Willem toch die was al weg om 13.30. Ge waart nog sardientjes aan het peuzelen als die zooi al voorbij was .Euh ? Ja ! En waarom ? Ahhh .gij weet dat niet ? Voor den Duiker natuurlijk en zijn kleine reuzin ! Dat is hier al maanden grote heisa .volksfeest zoals nooit gezien.
Nu dat ge het zegt . Iets van Royal dinges ? Ja. Vorige week iets van op de radio gehoord. Die vent wou Leonard Cohen missen om die Duiker en zijn lief te zien. En just ! Gisteren op TV. Al dat volk en die pop die ze uit het water takelden. Tiental meter hoog en euh .spectaculair en euh euh Schoon schoon .echt schoon en die kleine pop die kapot is gevallen en met een camion moest worden afgevoerd.
Op de Meir lag ze. De kleine reuzin. Wat piepgeluidjes die ons aan vogeltjes hadden moeten doen denken. Ik kreeg er hoofdpijn van in mijn maag. En een soort gedreun. Ze slaapt dat is haar adem. Petiterig en klein. Dat was mijn eerste reactie. Een tweede heb ik er niet gehad. Er stond misschien 10000 man rond en 5 ziekenwagen. Waarom weet ik niet. Het zielig hoopje pop lag daar maar. Niets deed dat ding. 15 minuten. Niets. 20-25 Niets ! 30-45 komaan zeg dat is niet de moeite ! We zijn weg. Er is er nog een. Dien Duiker. Veel groter. Dat is het echte spectakel. Waar is die ? Ik weet het niet. Vraag het eens aan die politie daar a in de omgeving van het Tsing-Tjansplein.
Nog meer volk. Een mensenzee. Ik wou slaan met mijn stok, maar Moppie vermoedde dat die massa toch niet open zou splijten. In de verte iets gezien. Het was groot en leek lelijk en onnozel. Overwelmd door zweetgeur en goedkope deodorant. De dure parfums waren verloren tussen de andere reuken. Een madam voor ons kwam bijna klaar .de reus beweegt ! Djeez moesten wij daarom zover rijden ? En wandelen. Neen, het was gewoon onnozel en weinig indrukwekkend. Wachten tot de twee poppen elkaar tegenkwamen ? Neen dank u zoveel tijdverlies leek die onzin ons niet waard.
Weer verbaasden wij ons aan het gemak waarmee zon grote hoeveelheid mensen zich de belangrijkheid van dit non-event hadden laten aanpraten. Onnozelheid opgeklopt als volksvermaak. Als ze allemaal maar één cola drinken is het geslaagd. Inhoudelijk even weinig bevattend als de hoofden van de exaltische toekijkers. Lege inspiratieloosheid opgeklopt tot de nieuwe maanlanding. Mocht het om de sfeer te doen geweest zijn deze rook naar verschraald zweet en platte commercie. Zoals nogal veel niet te missen zomerevenementen de laatste jaren.
Ik herinner mij dat hier, in België, enkele jaren geleden een groot licht rondliep. Luid bejubeld en bewierookt. Als de man, ja het is een man, zijn mond opentrok lagen de media plat op hun buik voor zoveel wijsheid. Die man, toen buitenlandminister, wou steun aan een bepaald land intrekken omdat er zoveel corruptie was en inbreuken op de mensenrechten. In het oosten van dat land voltrekt zich het grootste drama's van het menselijke ras. Massale moorden en verkrachtingen en honderdduizend(en) doden door een smerige oorlog. En toch werd die grote meneer verheerlijkt voor zijn idee de financiële steun in te trekken. De bevolking van dat land is nochtans zeer westers gezind. Dat land is Congo...een doorn in het oog van Amnestie International. Net zoals Pakistan elk jaar zwaar veroordeeld wordt door deze zelfde organisatie. Waarom zou het nu minder intelligent zijn de Pakistaanse steun te koppelen aan enkele zeer scherpe opmerkingen over corruptie, wapenwedloop of mensenrechten ? Waarom zouden mensen die de zeer wijze woorden van de intelligente man-minister in de praktijk brengen en hun steun aan Pakistan, waar de bevloking bovendien Westen-vijandig is, intrekken, verketterd moeten worden ?
Vandaag in de krant laat Alexander de Croo weten dat hij paraat staat om de regeringsvorming vooruit te helpen. Als men hem en zijn partij roept, zijn ze bereid te helpen.
Ik hoop dat niemand roept. Het desastreuze karakter van de paarse regeringsrampen zou nooit mogen vergeten worden. De verwaarlozingsdrang van Verhofstadt zou een internationale waarschuwingsdag moeten krijgen, de onkunde van De Gught in de voorbeeldboekjes worden opgenomen, de ongeschiktheid van een De Wael verdient collectieve herdenkingssessies. Somers mag als universeel standbeeld van de nar worden gebruikt. De opgenoemde personen mogen dan een beetje uit de spotlights verdwenen zijn, de schade die ze hebben aangericht moeten wij nog uitzweten. Bovendien lijkt hun partij misschien wel vervelt, maar niet karakterieel veranderd. Dus de VLD in een regering....neen dank u.
Pakistan heeft een van de grootste legers ter wereld. Het mag dan nog zo zijn dat andere landen meer uitgeven aan hun leger dit brengt geen enkele zode aan de Pakistan-dijk. Het zijn deze landen die nog meer uitgeven waar naar gekeken wordt om nu ook nog eens Pakistan te helpen. En laat het leger dan misschien nog geen argument zijn...de bevolking lijkt mij dat wel. Voor zover de media hier de Pakistani in beeld brengen, krijg ik het idee dat daar krioelt van anti-westerse gebaarde fanatici die niets liever doen dan zichzelf en elkaar opblazen en in afwachting daarvan met de meest woeste blik in hun ogen het Westen demoniseren. Vrouwen lijken daar amper te leven. En zulk volk zou dat verketterde Westen dan moeten helpen ? Laat Allah, die daar toch alles regelt, zijn niet-getroffen aanhangers maar eens inspireren tot een beetje gulhartigheid voor de getroffen mede-geloofsgenoten. Voor elke moslim dollar die naar Pakistan gaat kan het gulle Westen dan ook een dollar geven ? Lijkt mij een fatsoenlijk voorstel...dan moeten die islmieten aldaar niet geshockeerd worden met verderfelijke duivels-Westerse invloeden.
Ik weet niets. Mijn geheugen gelooft iets. Mijn bewustzijn bevat niets. Moppie loopt reeds rond in de living. Dus zes uur of later. Ik heb mijn vriendin haar lege verpakking reeds eerder weggedaan. Hoop ik. Want ze was hier weer, die deelgenote aan mijn Lebens Schmerz. Zoveel is opvraagbaar van mijn vaste schijf. Maar dan ? Mijn hoofd is dof, opgevuld met watten. Uitgedoofd suf en doet een beetje pijn. Weer migraine ? Drie dagen op rij ? Ach laat ik het mijzelf niet wijsmaken. Ik heb teveel gedronken vannacht. En die pil of waren het pillen veel goed zullen die ook niet bijgebracht hebben. Hoe moet ik de dag doorkomen ? Gelukkig zaagt Moppie hier niet meer over. Ze weet dat dit voorbij gaat. Als ik maar een beetje stil ben s nachts. Geen AC/DC die ze boven kan horen .. Verdomme ik voel mij rot. Waarom ? Ze heeft al koffie gezet. Het expressomachine maakt veel lawaai. Te veel voor mij op dit moment. Maar ze heeft hem straf gemaakt, en een half kopje zoals ik het verkies. En het smaakt. Eventjes toch. Dan duwt mijn maag die bruine brol terug omhoog. Ik hou het sopje binnen. Een kotsmisselijk gevoel blijft. Leuke dag. Gelukkig doet het licht niet zeer aan mijn ogen. De zon schijnt niet. Toch iets positiefs. Ik laat de snee brood op het bordje liggen. Ze lijkt te bewegen. Ge voelt u niet goed hé, constateert Moppie. Ik schud het hoofd en sluit mijn ogen. Nog even dansen wat lichte vlekken.Dan witte ruis. Springende puntjes, de Brownse beweging. Een hardnekkig ruisen in mijn hoofd. Ik probeer het eruit te peuteren met mijn pink. Diep in mijn oor. Moppie zet muziek aan. Om het geroezemoes uit mijn hersens te verdrijven. Schulze. Zachtjes. Ik voel mij vallen. Diep wegglijden. Beelden schemeren door. Pa, ma werkend in de zonnige tuin, zitten in de lichte veranda lachend blij. Stralend een cocon van geborgenheid. Ik wil er blind vertrouwend inspringen. Waarom ? De vrachtwagen, de bus, het touw waarom .?
De kater is oud en klein geworden als ik wakker wordt. Hij is te bekampen met een goed koud glas bruiswater en een frisse douche. De dochter moet nog loopschoenen hebben nieuwe voor de training die terug begint in augustus. Ik heb nog wel een uurtje voordat die schoenen koopbaar zijn. Ik moet schrijven...het vuil moet eruit.
De dag wordt moe. Het licht is niet langer helder. Mijn borrelend kwelgeestje maalt rustig verder. Geen creatief denkwerk. Geen spetterende ideeën. Vragen ! Of beter één moeilijke vraag, simpel te stellen: waarom ?
Waarom pa, hebt u ons zo snel moeten achterlaten. Waarom hebben ze u uitgekozen om verdriet na te laten. Het lag aan dat fabriek natuurlijk waar u bijna 50 jaar gewerkt hebt. Maar toch velen blijven staan. Waarom net jij. Wij konden jou niet missen. Wat hebben wij eraan dat anderen, onbekenden leven. Neen, wij moesten jou.
Waarom ma, was het jij die zo snel gevraagd werd pa achterna te gaan ? Longkanker en toch nooit gerookt. Eén kans op zoveel. Dat net jij deze kans kreeg toebedeeld. Waarom ? Pa was moeilijk achter te laten. Ma ook achterlaten ? Het werd een depressie en een longontsteking en een steeds morrelend onwetende onrust. Waarom ?
Ach, wij hebben het niet zo slecht gedaan. Achteraf bekeken. Het leven heeft geen handleiding. Geen GPS. Op kruispunten en driesprongen werd het gokken. Berekend gokken. Wij zijn gekomen waar we nu zijn. Soms via omwegen, of domweg verloren gelopen. Met het gemis en zonder antwoorden op die simpele vraag : waarom ? Ik denk soms wel eens dat ik de pa-ster of de ma-ster zie als ik s nachts weer eens op wandel ben. Ze flikkeren naar mij. Slapeloos zoekend. Rusteloos niet vindend. Of ik knipoog tegen de fotos . Men weet nooit.
Die ene simpele vraag blijft maar opdoemen. Antwoorden komen niet. Nooit. Het besef dat Godot niet opdaagt is waarschijnlijk levenservaring. Of is het eerder hoe men met dit gemis aan antwoorden omgaat. Godsdienst is de gemakkelijkheidoplossing. De tampon in de spuitende opening, de domper die de nerveuze vlam van de onwetendheid smoort. Hoe maakt men iemand wijs dat god het zo wou als die persoon niet eens in god gelooft. Hoe kan men gelukkig zijn bij god, als die god niet bestaat ?
Het redenloze verlies gaat echter voort. Waarom moest die vrachtwagen nu net daar zijn ? Waarom die vertrekkende bus voorbijsteken ? Waarom jij ? Waarom die nooduitgang nemen ? Is het vluchten die prijs waard ? Voor jou moet het antwoord positief geweest zijn. De achterblijvers forceren een andere subtiel evenwicht bepaald door de gewichtstoename van het waarom. Waarom , waarom. De reden van het godsbestaan. God, één van de tegenuitvindingen als antwoord op de enige nooit te beantwoorden vraag. De moderniteit bracht ons antidepressiva en slaappillen om de eindloos pruttelende rusteloosheid even aan ons te laten voorbij gaan. Tijdelijke zelfmoord ach kortstondige zelfuitschakeling met automatische reactivatie als de werking ten einde loopt. Waarom ? Waarom is de mens een denkend wezen. Waarom kan denken zo rusteloos zijn ? Ik denk dus ik ben ? Neen zo werkt het niet bij mij. Ik ben dus ik denk ondoofbaar en niet uit te schakelen ? Vriendin whisky geliefde Alprazolam help mij nog eens door de volgende nacht ?
Een klotedag was het. Net als gisteren, die ik in Nederland doorbracht. Professioneel of dan toch beroepsmatig. Het arrogant domme oranje was er gelukkig verdwenen. De mentaliteit was gebleven. Zweten, zwoegen vergaderen kan echt wel vermoeiend zijn. Zeker met Nederlanders die daags daarvoor al erg ontgoocheld zijn geworden.
Vandaag dus even erg. Het was te warm voor een jas, maar ik zou ze zeker nog aan gehad hebben als ze al aan mijn oren kwamen zagen. De computer doet het niet meer. Het programma startte dus niet meer op. Reeds van gisteren middag, maar ze wilden mij niet storen. Runtime errors . En daarmee was het afgelopen. Geen print, geen productie geen levering .Klanten ontevreden .Verlof naar de klxten. Ik voelde het al aankomen. Mijn schoenen werden zweetopvangbakken. Mijn hemd druipte. Denken werd moeilijk. Eventjes. When the going gets tough, the tough keep going. Een enter hier, een delete daar. Uninstall...zweet. Delete. Install. Alert. De muispijl gierde over het scherm. Niets hielp. Toch niet direct.
Wanneer kunnen we beginnen ? Nog niet. De baas draaide op volle toeren. Ik hoorde voor het eerst waarop zijn reputatie gestoeld was. Wat moet ik mijn klanten vertellen ? Komen de informatici niet helpen ? Zijn weg ? Opleiding ?! Nu ? En de andere op verlof. Hoe is dat nu mogelijk. Godverdomme. Zweet. Zweet. Alles plakt aan mijn armen. Waar is die CD ? Hoe k weet het niet. Wie weet dat dan wel ? Informatica. Ja lap, sorry maar belt dan de klanten maar al op. Voor september niets meer. Tja ik kan niet toveren. Zeker niet met onwillige software. Ah toch de CD. En is hier ook nog een oude computer.6 jaar ? Oud genoeg ? Geeft maar hier. Toch al XP en een CD speler ? Oef. Allez ontsteek kaarsen en bid maar een rozenkransje. Tsjie-iet, Tsjie-iet, is Willem goed of niet ? De prints rollen weer.
Het leven herneemt. Willem heeft net gegeten. Het is 15 uur. De wegvallende spanning laat mijn handen natrillen. Niets opgelost, een lapje ingenaaid. Maar we kunnen verder voorlopig. Mijn dagtaak kon beginnen. Nog een slok koffie mijn GSM. Een vreselijk lawaai. Te danken aan mijn zoon zijn redelijk goede schooluitslag. Hij heeft er een GSM voor gekregen. Ik de zijne overgenomen. 11 maand oud, van zijn vorige verjaardag. Wou een nieuwe kon niet met zijn oude werken. Ik ben dus de moderniteit ingesprongen dankzij de prestaties van mijn nageslacht. Hallo Willem ik had al gezien dat het Moppie was. Moet iets ernstig zijn, belt nooit op het werk. Hallo ik ben het ah ja. Moet ge het nu weten? wat ? De Alex heeft zich verhangen. Ergens in een stille kelder, zelfmoord. Neen .??? Alex toch niet ? Ja ik verschiet ook. Alex mijn vaste judopartner ? Ja jawadde .ik weet eventjes niet wat zeggen. Tot vanavond. Ja tot straks.
Hij was er niet zo goed aan toe, nadat zijn dochter was gestorven. Maar zo diep dat had ik zelfs niet verwacht. Hij was een rusteloze zoeker naar het doel van een veel te vroege dood. De last van de queeste is nu van zijn schouders weggevallen. Misschien kent hij nu het antwoord op zijn vragen ? Ik zal je missen man !
Werchter wordt een tropische hel...Och arme, och arme die jongskens die zo verplicht op urenlange deportatie worden gezer om enkele dagen als koeien in een sardineblikje op een vieze wei te moeten gaan liggen. In een verzengende hitte, gebombardeerd met mensonterend lawaai. Guantanamo ? Nu de vuvuzela's verboden zijn zal daar echt wel niets aantrekkelijks te horen zijn. Het gaat mij echt wel naar het hart het lot van onze jeugd. Man man...zo'n vreselijk lot. Het kan niet missen dat ze daar massaal aan het nxxken slaan. Ik heb echt compassie met die slachtoffers....verdomme wanneer worden zulke mensonterende hoogmissen van decadentie eindelijk verboden ?
Belgische gevangenissen Ik stop met typen want eigenlijk dekt het woord de lading niet meer. Vooreerst is het al redelijk moeilijk er binnen te raken. Als ze u al niet laten gaan voor procedurefouten dan komt u wel vrij omdat er geen plaats is. Een enkelbandje noemen ze dat. Daarnaast moet u nog volledig voorbij de justitiële incompetentie. Maar stel dat u het gehele parcours hebt afgelegd en u toch binnen bent dan opent zich de hemel op aarde. Gratis eten, om te beginnen. Drugs als u ze nodig hebt. Ontspanning alom. Helicoptershows incluis. En uiteindelijk blijkbaar nog seks a volonté ook. Pak eens een bewaaksterke ze kunnen meer dan staken alleen.
Eindelijk begin ik te begrijpen waarom het zo gemakkelijk is uit de Vlaamse gevangenissen te ontsnappen. Wie wil er nu weg uit dergelijke oorden ? Niemand met verstand toch. Vandaar dat men ook niet echt erg probeert de bewoners binnen de muren te houden. Men verwacht gewoon niet dat mensen daar weg willen. Integendeel. Blijkbaar is het in het buitenland al heel goed bekend dat gevangenissen hier meer plesure resorts zijn ze zakken dan ook massaal af naar onze penitentiaire instellingen die buitenlanders.
Dhr Adriaenssens houdt ermee op, kopt de krant. Maar met wat houdt hij op ? Met voorzitter spelen van een commissie.Voor behandeling van klachten wegens seksueel misbruik. Of dit een ernstige poging was om de misdadige aberraties binnen de katholieke kerk bloot te leggen en te bestraffen weet ik niet. Of was ze eerder een kerkelijke schaamlapje dat via duistere achterkamertjes, besloten vergaderingskens onder de vrienden en geheime verslagjes een beetje de eigen schuld mag toedekken of dan toch sterk minimaliseren. Zo komt het toch over op mij ? Wat zijn trouwens de resultaten van die commissie ...? Zijn de verslagen openbaar ? Is het een kerkelijke commissie of niet ? wat doet ze eigenlijk ? Er is mijn blijkbaar veel ontgaan omtrent die commissie. Of er is zeer veel onduidelijk.
En nu houdt die meneer Adriaenssens dus op. Met voorzittertje te spelen. Omdat het gerecht zijn dossiers heeft overgenomen. Is prefesser A. dan niet akkoord met de scheiding tussen kerk en staat in België ? Het gerecht is de enige instantie in een democratische rechtstaat die huiveringwekkende misdaden als pedofilie mag onderzoeken, beoordelen en bestraffen. Zelfs als deze binnen een grote religieuze sekte als de katholieke kerk zijn begaan. Ook dat zou een prefesser moeten weten .Willem weet het wel.
Nu durven veranderen ?! Ik ben geen grote fan van Bart Dewever, maar ik moet toch toegeven dat die man sinds zijn fenomenale verkiezingsoverwinning enkele dagen geleden een zeer positieve indruk op mij heeft gemaakt. Hij is discreet en heeft nog geen enkele fout gemaakt. Wat een verandering ten opzichte van de voorbije 3 jaar waarin Yves Leterme in de politieke schijnwerpers liep. Met die Guust was het elke dag met een visadempje afwachten welke flater hij nu weer ging begaan....we zullen hem missen die miskleun. Wie zal er nu zijn om eens flink mee te lachen ?
De grote overwinning van NVA heeft het leuke van deze verkiezingen een beetje in de schaduw gezet. De groen-uitroepers blijven een marginaal partijtje aan het links extreme van het spectrum. Trouwens bestaat er geen fluisterteken. Dat uitroepteken wekt verwachtingen die alleen maar tot schaterlachen leiden als dat 7-percentertje ophuppelt. En het andere extremisme, het bruine, is in sneltempo verder aan het verdampen. Nog een paar verkiezingen en groen en bruin moeten een kartel aangaan om nog één kiezer over te houden. Die mag dan het licht gaan uitdoen op de hoofdkwartieren. Les extrèmes se touchent...in het verdwijnpunt.
D-day. Niet geslapen vannacht. Ook niet gewerkt. Gewoon gewaakt voor de goede afloop. Zenuwachtig de klok controleren of ze geen minuut overslaat. En dat doet ze niet geloof mij vrij. Ik heb ze allemaal gezien, de nachtelijke minuten. Dat dacht ik tot Moppie de living binnen kwam en ik wakker werd op de zetel. Dus toch geslapen ? Ik zou het zo niet zeggen. Ik draag alle vermoeidheid van België op mijn schouders. Water ! Koud water en veel. Nog enkele uren. Ik zou al willen door rijden.
Samen met de kleine wijzer klimt mijn adrenaline. Nog één volle onderverdeling. Voor die kleine wijzer. Mijn adrenaline is al ver genoeg. Ik blijf er wel door wakker. De motor start. Zoals verwacht. Ik kan op die motor rekenen. Ik hoop dat men ook zo op mij kan rekenen. Ik heb mijn best gedaan. Ach wat Rode Willem gespeeld .om er eens tussenuit te zijn. Altijd gecompenseerd met avondlijke en nachtelijke werksessies. Dat beetje Willem zal het nu toch niet maken ? Of toch .verspilde tijd. Neen ik had dat nodig om eens af te stomen.
De visjes zwemmen. Als altijd. Voor hen geen audit. De zon is opgekomen dat is al genoeg. Nog wat eten en zij zijn content. Ik hoef nu geen eten. Mijn maag zit vol zenuwen. Er kan niets anders bij. Koffie ? Goei straffen ?
Ik ken hem van vroeger. Hij heeft nu wel een andere auto. Daarom dat ik hem niet op de parking heb zien rijden. Tja zulke mannen gaan er op vooruit. Gedistingeerd, in maatpak. Verdomme een zwart gele das. Geen leeuwedraak erop. Oef. Even de hand schudden. Tuurlijk zeg ik Geert. Hij moet even denken, aarzelt. Dan toch, Willem. Lang geleden. U weet nog dan ? Mijn baas is al gerustgesteld. Ademt diep uit. Ik merk het. Hij gaat zelfs koffie halen. Ouwe vrienden schiet men niet in de rug.
Middagoverleg. Tussentijds. Eventjes rust. Nog een hoop heel straffe koffie. Elke heeft een extra schepje poeder in het zakje gedaan. Straks in t Verdict gaan eten. Eventjes keuvelen bij een zwezerikje. De namiddag korter maken.
Het zou de productie moeten geworden zijn, die namiddag. Onze productie was in orde. We knikten beiden elkaar toe in volle verstandhouding. Een steekproefje. Ziet ge wel. Geen probleem. Mijn baas glunderde bij de conclusie-vergadering. Fier op zijn bedrijf. Ook een beetje op mij ? Ik hoop het.
Het was allicht rustiger daar. En bij het raam. De ruimte was kleiner. Er stonden maar 3 tafels. Twee voor twee en eentje voor zes. Moppie koos het ook, dat tafeltje in het stillere deel van de veranda. Met zicht op het mooiste plekje van Vlaanderen : de bocht in de Schelde bij Sint Amands. De kaaimuur belet het zicht. Maar erachter ligt een perfecte balans tussen water en groen. Met in een okselknop van de brede stroom het kerkje van Mariekerke. Idyllisch en geen huizen te zien. Als men niet omkijkt.
Eén tafeltje voor twee was al bezet. Corpulente mensen. Levensgenieters zou men ze noemen. Leven om te eten dacht ik. Hij was eerder grijs. Zoals de meeste mannen met een kolossale vrouw. Bruine trui accentueerde zijn vetzwangere buik. Hij is twee keer buiten gegaan. Om te roken durf ik wedden, of zijn vrouw te ontlopen. Het openen van de deur was een welkome verfrissing. Zij was echt moddervet. De diepe rimpels van de mondhoeken tot aan de neus begrensden de afhangende wangen. Siegfried Bracke wangen. Bol en hangend. Ook de rest van haar gezicht was rond. De dikke voeten puilden uit de schoenen. Het vlees kroop uit de te kleine behuizing. Hing over het zwarte leder. Haar armen reikten nauwelijks voorbij haar lijf. Voorovergebogen, steunend tegen de tafel, schuifelde ze haar eten in die eindeloze kuip. Observatieonderwerp voor de ganse avond.
De garnaalkroketten waren lekker. Gewoon, niet subliem. Maar och, voor slechts 9 euro koopt een restaurant een hoop tolerantie bij mij. Ze mochten de wijn wel eens brengen. Het aperitief had het voorgerecht doorgespoeld.
De tafel van zes werd ook ingenomen. Een gezin. Drie kinderen en een kindliefje. Afgeborsteld. Opvallend netjes gekleed voor de jeugd van deze tijd. Mama ging dertien keer in een dozijn. Papa was The Joker, ontsminkt. Mondhoeken vijfenveertig graden omhoog, doorgetrokken in een plooi tot naast de neus. Papa lacht altijd. Mislukte chirurgie, een speling van het lot ? Hij had vooral zijn handen vol zijn jongste zoon, 8 jaar geschat, wijs te maken dat ze niet snel kwamen eten, maar een ganse volle avond zouden doorbrengen aan die tafel.
De wijn was vergeten. Sorry sorry sorry. Snel hersteld, en verrassend lekker. Heb al het drievoudige betaald voor wijn van hetzelfde allooi. Moppie at asperges. Niets voor mij. Vies smakende witte overroepenheid. Op zijn Vlaams. Zwemmend in het vet. Is blijkbaar noodzakelijk om goede Vlaming te kunnen zijn. Een salade voor mij. Eventjes op mijn overtollige kilos gedacht. Ik wil geen nieuw bewuste Vlaming worden. En mijn maag lag wat overhoop. Lichte kost viel beter.
De rekening, 74 euro voor twee. Hadden wij dat voorgerecht niet gegeten we kwamen toe met vijftig euro ? Misschien, met watertjes als aperitief. Maar toch eindelijk nog eens lekker gegeten zonder dat de afrekening een groot deel van het genot om zeep helpt. Thuis gekomen stond een schoon madammeke te zingen op TV. Later gehoord dat ze nog gewonnen heeft ook. Tommeke Tommeke Tommeke ? ik zal het morgen wel horen zeker.
Dhr Vanhengel wil het na 13 juni niet doen met Bart Dewever ?! Heu wij zijn nog meer dan 2 weken voor de verkiezingen ? Wil de oud-liberaal dan nu al een cordon sanitair leggen alweer één ? Rond een perfect democratischepartij ? Eéntje met moeilijke standpunten dat wel maar toch geheel conform de democratische geplogenheden.
Welke arrogantie slaat dhr Vanhengel aan ? Net nu zijn electoraal groepje oud-liberalen volgens de eigen peilingen verschrompeld is tot een klein partijtje ? Blijkbaar wil de kiezer het op 13 juni niet doen met de oud-blauwen ! Trouwens er is nog een reden waarom de oud-liberalen beter een toontje lager zouden zingen. Ze zijn de oorzaak van de huidige situatie ! Na 8 jaar blauw-rood non-beleid en actieve verwaarlozing zijn oud-liberalen en socialisten de verantwoordelijken voor de belabberde toestand van België. Het enige dat ze deden, het invoeren van de provinciale kieskringen omdat ze dan hoopten hun grote TV-exposure electoraal beter te verzilveren was de finale druppel die de boel deed vastlopen. En dan nu zon muil opzetten .!
Ach waar maak ik mij nu alweer druk over. 12% of was het nog minder dat dat partijtje van blauwe breedsmoelkikkers toebedeeld kreeg ? Dat beste Mr Vanhengel noem ik een duidelijk signaal dat de kiezer niet eens wil dat u betrokken bent bij eventuele onderhandelingen na 13 juni. Laat staan dat de kiezer u een mandaat zou geven dat u uw gesprekspartners zou mogen kiezen !
Er is wat commotie over Facebook. Iets met privacy die in het gedrang zou komen. Ik sluit mij eigenlijk wel aan bij de mening van de oprichter van Facebook. Sukkels ! Mensen die virtuele vriendjes overstelpen met domme foto's, inhoudsloos geraaskal en andere domme praat. En anderen die zich vergapen aan deze nietszeggende leegheid. Ganse avonden tokkelen, en dagen en ochtenden... Illusionaire zelfbegoocheling, vals gevoel van populariteit. Ach, het zou een onschuldig tijdsverdrijf zijn, de moderne vorm van film kijken. Zich verliezen in de virtualiteit van andermans verhaal. Contact houden met mensen die men meestal maar pas gezien heeft. Ik ben nu aan het ademen...kijk een foto van mijn uitademen. En hier adem ik in. Leuk hé...Iedereen zijn zin natuurlijk. Gelukkig is er Facebook voor wie de ledige holheid van het electronische vriendschapsurrogaat kiest. Het café, de club, het evenement...voor wie ouderwets genoeg is en nog echt leven wil.
