vandaag wil ik het nog eens hebben over Suzy Bochi,  dit is een heel bijzondere vrouw die ik leerde kennen via een artikel in Libelle over 'Vrouwen met een missie'.   drie jaar geleden raakten Suzy en haar man Hamid (die Syriër is)  zwaar aangegrepen door het lot van de mensen in de oorlogschaos van Syrië.  impulsief beslisten ze zelf iets te doen..  intussen hebben Suzy en haar man Hamid met succes hulpgoederen tot in het de zwaar getroffen stad Aleppo kunnen brengen met de steun van Wereldmissiehulp. wij konden hen heel veel breiwerk meegeven..... op dit moment zamelen ze fondsen in voor de psychologische opvang van ernstig getraumatiseerde kinderen in Turkse vluchtelingenkampen. Suzy is ook met een internetwinkel gestart om geld bij elkaar te krijgen waarmee ze in Turkije voedselpakketten kunnen aankopen.  in november vorig jaar zijn Suzy en Hamid naar het turkse stadje  Reyhanli gereisd,  aan de syrische grens.  ze hebben er aan dokter Tamador Alomar,  de drijvende kracht achter het traumacentrum daar,  ingezameld geld overhandigd en warme mutsen en handschoenen uitgedeeld aan de kinderen van het centrum voor psychologische begeleiding.  met geld worden ter plekke medicijnen, voedsel, luiers, melkpoeder en kleding aangekocht.  en kinderen die niet naar het centrum kunnen komen, krijgen hulp en begeleiding op de plek waar ze verblijven.  

hierna een kort interview met Suzy : 

hoe merk je dat de kinderen getraumatiseerd zijn?   Suzy : "ze zonderen zich vaak af.  ze kijken je niet aan en ze functioneren moeilijk in groep.  ze zijn schichtig, bang.   naast groepstherapieën krijgen ze ook individuele begeleiding. "

merk je een verschil tussen de situatie van kinderen in de stad Reyhanli en de vluchtelingenkampen?

Suzy : " het ergste zijn de buitenwijken van de stad.  als kleuters, blootvoets en nauwelijks gekleed in de modderige straten in de kou zien rondploeteren... dat zijn schrijnende beelden die ons niet loslaten. veel vluchtelingen hebben zich in de buitenwijken geïnstalleerd,  in verlaten huize,   appartementen....  in natte koude ruimtes en zonder enige begeleiding. in de kampen is de toestand iets beter, want er  is materiële steun en voedselvoorziening van de Turkse regering en privé-organisaties"

geef je soms de moed niet op als je zoveel leed ziet?

Suzy : " nee, wij geven onze hulpverlening zeker niet op.  onze vzw zou heel wat helpers en fundraisers kunnen gebruiken, zodat de taken wat vlotter verdeeld kunnen worden. bovendien zouden wij graag zien dat de hele oorlog weer meer onder de aandacht komt en in de media.  want nu lijkt het een vergeten oorlog te worden,  terwijl er in drie jaar tijd helemaal niets veranderd is in Syrië....."

hoe kan jij helpen?

Suzy en Hamid konden hun behoefte om te helpen realiseren onder meer door de logistieke en financiële hulp van Wereldmissiehulp.  wil jij ook helpen? neem dan eens een kijkje op hun site www.sossyrianchildren.be  en ontdek de mogelijkheden om de acties van Suzy en Hamid te steunen

ik kon het niet laten om dit even onder Uw aandacht te brengen.... groetjes, Nadine

maandag was het eindelijk weer zo ver :  onze zevende (!!!!)  samennaaidag vond plaats in de zaal van de oude jongensschool in Vinkt.  Antoinette, Annie, Patricia en ik waren er al vroeg bij om de zaal klaar te zetten.  Annie had soep meegebracht en ook een bakplaat met crumble die haar buurvrouw Rita voor ons had gebakken.  Monique uit Eeklo had twee vlaaien gebakken, en Fiona uit Vlissingen (Nederland) had twee taarten gebakken,  en ons Patricia had twee heerlijke frangipannetaarten gebakken....  Antoinette had de gebruikelijke boodschappen gedaan (brood, toespijs, frisdrank....)  ja... er komt heel wat kijken bij zo'n Samennaaidag.  

Antoinette kwam een 8-tal jaren geleden met dit idee voor de proppen,  en de eerste Samennaaidag was zo'n succes,  dat er ieder jaar meer aanwezigen waren...  dit jaar mochten we zo'n zestig tal mensen verwelkomen.  en die kwamen niet alleen uit de streek,  maar zoals U hierboven al kon lezen komt Fiona uit Vlissingen (Nederland) ondertussen al voor de tweede keer.... Mieke, Kathleen en Pascale uit Linden kwamen ook al enkele keren.  enige weken terug was ik in het H. Hartrusthuis in Grimbergen om over onze actie te vertellen,  en de KVLV was toen ook uitgenodigd om te luisteren.  Rita van KVLV vond onze actie zo mooi en toen ze hoorde over de Samennaaidag wilde ze er absoluut eens bij zijn,  dus kwam ze samen met haar vriendin naar Vinkt !  er waren heel veel leden van de Crea van Vinkt,  de breiclub van Watervliet, de missiekring van Ruiselede,  een vrouw uit Beselare, Jaklien en haar zoon uit Merelbeke,  verschillende mensen van rond Gent.....  ik hoop dat ik niemand vergeet want het zijn er zoveel.....  gans de dag werd er druk aan elkaar genaaid,  tips gewisseld,  wol uitgedeeld,  foto's genomen.... in de namiddag kwam Griet van de Viertorre,  een sociaal huis in Oostende, vertellen over wat zij doen :  vorig jaar konden zij 500 (!) kansarme gezinnen helpen.  ons breiwerk vinden ze super.  maar niet alleen het breiwerk.  ook de verzorgingskussens,  die Mieke en haar vriendinnen maken vinden ze echt de max !  en ik moet zeggen dat iedereen die aanwezig was op onze Samennaaidag met heel veel bewondering de verzorgingskussens en bijhorende tassen,  bekeek.  de Viertorre geeft aan aanstaande moeders zo'n verzorgingskussen en een tas met een basispakket (pampertjes, eerste kleedjes...).  ik plaats hierbij een foto van zo'n verzorgingskussen zodat jullie ze ook kunnen bewonderen !    

rond 17 uur was iedereen naar huis en konden we de zaal opkuisen en weer netjes achterlaten voor de Crea bijeenkomst van vandaag.  

weer was een meer dan geslaagde Samennaaidag voorbij en kunnen we al weer beginnen denken aan de volgende......

Bijlagen:
!cid_B874FD55166240B9A3A10D211CFA081B@Desktop.png (37.4 KB)   

vanavond 1 april (en dit is geen aprilgrap !!!!!)  is er bij WIBRA    FAMILIEKOOPAVOND  van 18.30u tot 21 u krijg je aan de kassa 25 procent korting,  dus ook op de WOL !!!!  dit is een unieke kans om een voorraad wol op te slaan.  

op de site www.wibra.be/familiekoopavond  vind je al de adressen terug van de winkels die open zijn vanavond,  en je kan er ook je uitnodiging afdrukken.  

doen zou ik zeggen !!!!!

donderdag was het zo ver :  na woensdag vele dekens te hebben opgehaald,  kon ik vertrekken naar Mechelen waar ik bij Karen en Gerrit van de Stichting Hulp aan Oost-Europa,  de lading kon afgeven.  ze vonden de dekens prachtig,  en zullen zeker fotos doorsturen,  eens ze in Roemenië zijn afgegeven.  

na de middag ging het richting Grimbergen !  Martine,  die ons leerde kennen via de site van Ravelry,  werkt sedert 4,5 jaar in het rusthuis van Grimbergen.  deze jonge vrouw is "verslaafd" aan breien,  zo zegt ze .  samen met Marie-Luis, deed ze  een oproep in het rusthuis,  maar ook naar de KVLV van Grimbergen om te breien voor het goede doel !   en omdat ik toch in de buurt was (Mechelen is dichtbij Grimbergen)  had ze gevraagd of langs wilde komen om te vertellen over onze actie : wat we breien,  en waar het naartoe gaat.....

heel veel dames waren aanwezig en luisterden heel aandachtig en bekeken ook met heel veel bewondering  de fotoboek die ik meehad  over onze actie en ons breiwerk.  eigenlijk breiden ze wel al eens voor één of ander goed doel.  er waren ook een paar vrijwilligers die helpen bij de voedselbank en andere instanties.  één vrouw van de KVLV gaat proberen naar onze samennaaidag te komen op maandag 30 maart !

na een gezellig babbel kon ik heel gelukkig weer naar huis toe.  dit zijn van die dagen die ik koester .  je leert steeds nieuwe,  lieve mensen kennen die het hart op de juiste plaats hebben.  Martine gaf me ook heel mooi breiwerk mee (zie foto).  ik hou contact met Martine,  en we zullen zeker nog eens afspreken.  

en zoals ik al zei is er  op maandag 30 maart onze SAMENNAAIDAG !!!  wil je er nog bij zijn... je kan een halve dag of een ganse dag komen om samen met ons lapjes aan elkaar te zetten.  smiddags is er soep en boterhammen en toespijs,  in de namiddag is  er koffie en taart.  liefst een seintje vooraf .  alles is gratis, we vragen alleen om stopnaald of haaknaald (voor diegenen die de lapjes aan elkaar haken),  een schaartje en jullie goed humeur mee te brengen.  we kijken er heel erg naar uit !!!!!

via Ravelry kwam Marijke onze grote hoeveelheid breisters vervoegen..... haar  dekentjes en ander  breiwerk deed ze zelf naar Babynest,  en daar is een heel mooie samenwerking uit voortgekomen :  voortaan gaat Marijke elke donderdag helpen bij Babynest !!!!  dat zijn twee goeie dingen ineens :  ze helpt ons met haar brei- en haakwerk,  en gaat dan nog eens helpen bij Babynest .    dank U,  Marijke voor je inzet !

 vorige week was ik uitgenodigd bij De Bremstruik in Roeselare.  vorig jaar had Christine me eens gevraagd om over onze actie te komen vertellen,  en wat breiwerk mee te brengen,  zodat ze een idee hadden van wat wij allemaal doen.  verder hadden we niet afgesproken tot Christine een maand geleden contact opnam en vertelde dat er heel wat breiwerk klaarlag.... en of ik op de samenkomstnamiddag wilde komen.  heel wat dekentjes,  babysokjes,  truitjes, mutsjes.... lagen klaar.  het was allemaal heel mooi breiwerk,  en zoals altijd :  met héél véél liefde gebreid !  na een koffietje en een gezellige babbel  vertrok ik huiswaarts.  

vandaag was het de beurt aan Militza,  gelegen aan de Damse Vaart in Brugge,  waar ik al enkele keren bij de bewoners van dit prachtige complex met serviceflats,  mocht komen om hun breiwerk op te halen.   de breisters zaten in de cafetaria te wachten,  en het breiwerk van iedereen werd eens bovengehaald en getoond.  alle breisters zijn het erover eens,  dat dit een heel deugddoend tijdverdrijf is.....  sommigen breien zelfs 's nachts,  als ze niet meer kunnen slapen....!  er was ook bewoonster die kwam vragen wat we allemaal breiden,  en besloot om ook mee te doen.   dan was er nog een mevrouw die heel veel lapjes bracht die haar vriendin uit Brussel gebreid had.  we staan iedere keer versteld van wat die oudere mensen nog breien.....  

morgen breng ik dat vele breiwerk naar Annie,  die het dan zorgvuldig sorteert en naar Babynest voert.  

morgen ga ik bij Antoinette dekens laden voor Roemenië.  Bert Spaans deed een oproep :  95 dekens voor een weeshuis in Roemenië waar kinderen in mensonwaardige omstandigheden leven......  het doet mijn hart zo'n pijn dat dit allemaal bestaat.... welke toekomst hebben die kinderen ?  zij ervaren nooit de liefde van ouders zoals wij die kennen?  zij krijgen waarschijnlijk nooit een schouderklopje,  een zoen,  een knuffel......  he is misschien maar een heel klein gebaar,  maar ik weet zeker dat onze mooie, warme dekentjes hen toch een beetje "warmte" gaan geven...... en ik ben ook heel dankbaar dat we Bert leerden kennen,  en dat heel veel breiwerk van ons, met zijn Stichting meekan naar dit arme land....... hééééééééél vééééééééééél dank voor Bert en de Stichting Hulp aan Oost-Europa !!!!!