gisteren waren mijn dochter inge, en haar dochter fien jarig. zoals alle meisjes van haar leeftijd (ze werd gisteren 6 jaar) is ze hevige fan van diddl. dus kan je haar geen groter plezier doen dan haar iets van die collectie te kopen. ons inge werd 34. toen ik 's morgens wakker werd, moest ik terugdenken aan die dag : 3 mei , 34 jaar geleden, toen ik om 7 uur in de materniteit aankwam. zes jaar geleden, juist op dezelfde datum, maar ook op dezelfde dag, woensdag, werd dan mijn kleindochter geboren. een koningswens, want 22 maanden tevoren was tom geboren. ze zijn voor mij het allerbelangrijkste in mijn leven. ik denk dat vele grootouders het met mij eens zullen zijn : als je die kinderen ziet opgroeien, ben je soms echt bezorgd. als je ziet en hoort wat er tegenwoordig allemaal gebeurd, is dat niet abnormaal. ik hoop zoals vele anderen, dat er echt meer vrede en verdraagzaamheid komt. het begint in het gezin. de waarde van het gezin word soms zwaar onderschat. kinderen moeten waarden leren in het gezin en op school. tegenwoordig gaat alles zo snel, beide ouders gaan werken, kinderen moeten in de opvang, zien hun ouders soms weinig, kijken teveel naar teevee of zijn met allerlei computerspelletjes bezig.... de gezelligheid van het gezin is soms ver te zoeken. ik kan misschien ouderwets klinken, en vele jongeren zullen dat zeker zeggen, maar een kind dat thuiskomt, en mama of oma zijn daar, ze kunnen vertellen wat ze op school leerden of meemaakten, samen met de ouders eten, een beetje hulp bij het huiswerk, en op tijd in hun bedje.... het is toch zo goed voor hen. de warmte van het gezin is zo belangrijk voor de opvoeding van de kinderen. jonge mensen vergeten dat soms. het is mijn enige wens dat de toekomst van alle kinderen er een beetje rooskleuriger begint uit te zien. daar kunnen wij als grootouder ook een beetje ons steentje toe bijdragen. ik ondervind hoe de kleinkinderen genieten als ze een dagje bij mij zijn. het voordeel als grootouder is, dat je dikwijls meer tijd hebt voor ze. en die tijd maak ik heel graag vrij voor hen. als ik dan ondervind hoe gelukkig vele kinderen waren te mogen breien voor pakistan, dan weet ik dat onze jeugd sociaalvoelend is, dat ze meeleven met de mensen die het minder goed hebben. dat is een goede basis. zo'n dingen bewijzen dat.
wat een prachtige dag! reeds om 6 uur was het niet zo koud meer, en ik had echt zin om veel te doen vandaag. ondertussen is het half negen, en de strijk is reeds gedaan, en dus neem ik even tijd om mijn mailkes door te nemen, en nog wat neer te pennen. op zo'n dag van vandaag, denk ik wel eens aan juf brigitte. ze woont in knokke, maar geeft les in het lager onderwijs, in oostende. ik ken niemand die met zoveel enthousiasme aan de lapjes is begonnen. ze heeft de kinderen in haar klas warm gemaakt voor het initiatief, en samen hebben ze heel wat lapjes gebreid. ze hield me regelmatig op de hoogte van de vorderingen, en ik was echt benieuwd om haar te ontmoeten. en ja, op een zaterdag kwam ze langs. ze was eigenlijk zoals ik me had voorgesteld, een echte optimistische vrouw. over twee jaar gaat ze met brugpensioen, ze was nooit getrouwd, leeft helemaal voor de kinderen van haar klas, is bovendien héél sportief.... kortom, als je haar ontmoet, is je dag goed! ze vertelde honderduit over haar sport : lopen, over haar peugeootje, waar ze zo tevreden over is, en ook over haar teleurstelling, dat alles nu met de computer moet bijgehouden worden op school. ze houdt er echt nog van het klasboek bij te houden, alles zelf te kunnen noteren. ze heeft nooit kinderen gehad, maar de kinderen waaraan ze lesgeeft, zijn haar kinderen. ze gaat er helemaal in op. enkele weken terug belde ze me om te zeggen, dat ze nog verder breien, en ze de lapjes wel eens zal brengen. ook moet ik denken aan een vrouwtje, die me belde, dat ze 96 jaar is, en of ze ook nog mocht breien. natuurlijk!!!!! en met plezier. en ook oma philips, die ook zo enthousiast breit, en zelfs regelmatig eens mailde om de vorderingen te laten weten. het doet echt deugd, dat zoveel mensen er plezier aan beleven. ik weet, het wordt zomer, en nu moet er in de tuin gewerkt worden, men gaat eens fietsen, wandelen, een uitstap maken, en dan wordt er wel minder gebreid, maar ondertussen, kunnen we de voorraad lapjes een beetje wegwerken. er liggen weer al een grote voorraad dekens klaar, die elke week nog groeit. zuster cécile en zuster noëlla, lieten me ook weten, dat de missiekring al een hele reeks dekens klaarliggen heeft, die ik mag komen ophalen. zo komt alles dik voor mekaar. tegen het einde van de zomer, is er weer een lading vertrekkensklaar.
gisteren moest mijn ventje gaan biljarten in tielt. dat kwam goed uit want een mevrouw uit de tulpenlaan daar, had mij een tijdje geleden gebeld om te zeggen dat ze heel wat lapjes en ook dekentjes had klaarliggen voor mij. dus, kon ik dat ook eens gaan afhalen. heel vriendelijke mensen, en wat een prachtige dekentjes, zelfs gebreide truitjes, en nog vele lapjes stonden daar klaar. daarna nog een spannende biljartnamiddag, en wat dacht je... mijn ventje heeft gewonnen! hij was supergelukkig, want sinds vorige week heeft hij een nieuwe keu (na 18 jaar!) en dat bewijst dat hij een goede keuze heeft gemaakt, niet dat het alleen aan die keu ligt, maar je moet het toch weer gewoon worden. overdag had hij ook al bericht gekregen van zijn baas, dat hij vandaag eens thuis mocht blijven, omdat het vorige week zo druk was, dus dat wil zeggen dat we vandaag een rustdag hebben. dat is zeker een aangename verrassing. na een lekkere kop koffie en wat rustig praten over het voorbije weekend, wilde ik toch even dit berichtje toevoegen aan mijn blog. straks ga ik weer aan de slag om dekentjes te maken. en morgen wordt het beter! sabientje zei zojuist op één dat de zon er weer aankomt en we zomerse toestanden mogen verwachten, waar niemand om zal treuren. je zou zowaar je wintertruien weer moeten bovenhalen, alst blijft zoals vandaag. hier in eeklo is het in elk geval druilerig. hopelijk komt er wat verbetering tegen de avond, want dan is het hier avondmarkt, en het weer speelt een grote rol bij zo'n evenement. morgen begint een nieuwe werkweek, hou de moed erin : de zon zal het aangenamer maken.
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
