************Populaire muziek van de vorige eeuw tot nu************
04-07-2012
Sounds of Belgium (2)
Sounds of Belgium (2)
Ik blijf The Guardian op de voet volgen en in de tweede editie over de muziek die in België gemaakt wordt "From Antwerp to Waterloo" maakt de journalist melding van The Singing Nun die in de Verenigde Staten eind 1963 vaak gedraaid werd omdat het land in treurnis was gehuld omwille van de moord op John F. Kennedy en zo op nummer 1 van de Amerikaanse hitlijsten terechtkwam. Vervolgens vermeldt hij Gotye die met "Somebody That I Used To Know" ook op nummer 1 kwam. Nochtans is deze Bruggeling sinds zijn tweede jaar opgegroeid in Australië. Dan komen ze bij The Black Box Revelation met "High On A Wire" en tenslotte is het de beurt aan Selah Sue met "This World".
Dit is al iets beter maar nog niet representatief genoeg voor ons land. Wordt ongetwijfeld gevolgd.
Volgens The Guardian van deze week klinkt België zoals het lijstje hieronder, samengevat in 10 nummers. Het is de eerste aflevering en ik hoop dat er in de volgende nog Belgische nummers zitten want dit is toch heel kort door de bocht. Hier volgen die 10 liedjes die representatief voor ons land zouden moeten zijn:
1. Jacques Brel - Amsterdam (1964) 2. Adamo - Inch Allah (1967) 3. Telex - Moskow Discow (1979) 4. Lio - Sage comme une image (1980) 5. The Honeymoon Killers - Decollage (1982) 6. Front 242 - Take One (1984) 7. Clouseau - Daar gaat ze (1990) 8. Pleasure Game - Le dormeur (1991) 9. Lasgo - Something (2001) 10. Baloji - Tout ceci ne nous rendra pas le Congo (2007)
Blijkbaar hebben die journalist en de lezers van die krant nog nooit gehoord van Django Reinhardt, Toots Thielemans, Wim De Craene, Bobbejaan Schoepen, Will Ferdy, Rocco Granata, Soeur Sourire, Will Tura, Louis Neefs, Ferre Grignard, Roland, The Pebbles, The New Inspiration, Irish Coffee, Pendulum, Johan Verminnen, Raymond van het Groenewoud, Yasmine, Ann Christy, Viktor Lazlo, Helmut Lotti, Confetti's, Wallace Collection, Jess & James with The J.J. Band, Francis Goya, Machiavel, Pierre Rapsat, Vaya Con Dios, Soulsister, Axelle Red, Admiral Freebee, dEUS, Absynthe Minded, Chakachas, Eddy Wally, Wannes van de Velde, Willem Vermandere, Ivan Heylen, de Kreuners, Noordkaap, Lara Fabian, Arno, Maurane, T.C. Matic, Jo Lemaire, Daan, K's Choice, Zita Swoon, Das Pop, Soulwax, Triggerfinger, Gabriel Rios, Two Man Sound, Lou & The Hollywood Bananas, Plastic Bertrand, Lange Jojo, 2 Many DJ's, Technotronic, Kate Ryan, Sylver, Stromae en vele, vele andere. Deze namen kwamen spontaan in mij op en ik zal er wel een paar vergeten zijn.
Benieuwd naar de volgende aflevering...
Toots is onlangs 90 jaar geworden en zou in geen enkele lijst mogen ontbreken!
De betreurde Wim De Craene had een repertoire om U tegen te zeggen.
Yasmine zullen we ook nooit vergeten.
De keizer van het Vlaamse lied met volgens mij zijn mooiste compositie.
Zij presenteerde ooit het Eurovisiesongfestival in Brussel en zij stal de show...
Het is inderdaad vijftig jaar geleden dat John, Paul, George & Ringo hun eerste plaatje opnamen en dat was "Love Me Do". Toevallig is het ook vijftig jaar geleden dat hun grootste concurrenten (maar achter de schermen waren ze goede vrienden) elkaar ontmoetten en dat waren Mick Jagger, Keith Richards, Brian Jones, Bill Wyman en Charlie Watts, m.a.w. The Rolling Stones. De pers heeft vaak de rivaliteit tussen beide groepen in het breed uitgesmeerd en sommige fans konden elkaar wel rauw lusten. Maar wie is de grootste van de twee groepen? Ik ben een grote fan van The Beatles maar ik hou ook van The Rolling Stones. Ik deed dus aan dat spelletje van de persjongens niet mee en genoot van elke noot goede muziek!
Hier volgen enkele cijfers op een rijtje en oordeel zelf maar wie de grootste band is:
The Beatles hadden de meeste Top 40 hits in de Amerikaanse Billboard: 51 The Beatles hadden de meeste Top 20 hits in de Amerikaanse Billboard: 42 The Beatles hadden de meeste Top 10 hits in de Amerikaanse Billboard: 34 The Beatles hadden de meeste Nummer 1 hits in de Amerikaanse Billboard: 20 In de periode 1964-1976 hadden The Beatles de meeste opeenvolgende Top 20 hits: 39
Vanaf 1963 was er sprake van Beatlemania vooral in Groot-Brittannië en Zweden.
Een vaak onderschatte LP.
De foto's van Richard Avedon uit 1967 werden legendarisch.
Het begon allemaal met The Quarrymen. Toen was Ringo er nog niet bij.
Toen The Rolling Stones in 1963 een compositie van Lennon/McCartney ("I Wanna Be Your Man") als single uitbrachten en er op de b-kant van dat singletje de groepscompositie "Stoned" stond (alhoewel oorspronkelijk per vergissing "Stones" gespeld), kwam Brian Jones op het idee die song te crediteren als "Nanker Phelge". Op sommige foto's trok vooral Brian een lelijk gezicht ("a nanker" in het Engels) en Jimmy Phelge was ooit een flatgenoot van hem geweest. Nanker/Phelge was dus een schuilnaam geworden voor een compositie van Mick Jagger, Keith Richards, Charlie Watts, Bill Wyman en Brian Jones. Soms werd Ian Stewart (de 6de Stone) eraan toegevoegd. Sommige composities van Nanker/Phelge zijn in de loop der jaren gewijzigd in "Jagger/Richards", vooral na het overlijden van Brian Jones en Ian Stewart en het vertrek van Bill Wyman. Zie ook naar de lijst van de Nanker Phelge composities in bijgaande link. Mijn eerste kennismaking met die vreemde naam was toen ik de single "Satisfaction" in 1965 omdraaide en daar "The Under Assistant West Coast Promotion Man" gecrediteerd zag staan als Nanker Phelge. Het was pas jaren nadien dat ik achter de waarheid kwam. Nanker/Phelge wordt dus op verschillende manieren gespeld.
Tony Burrows is een Brits sessiezanger die in het Guinness Book of World Records een vermelding kreeg omdat hij als leadzanger van verschillende groepen meer in de Britse en Amerikaanse hitlijsten heeft gestaan dan enige andere artiest. Zijn carrière begon als lid van de vocale harmoniegroep The Kestrels samen met het latere schrijversduo Roger Greenaway en Roger Cook. Vervolgens ging hij zingen bij The Ivy League. Hij was er nog steeds bij toen die groep van naam veranderde en zich omtoverde tot The Flower Pot Men. In 1967 had die band een geweldige hit: "Let's Go To San Francisco". Zowel Jon Lord als Nick Simper zaten ook in die groep en een jaar later sloten ze zich aan bij Deep Purple. In januari 1970 stond Brotherhood of Man in de hitlijsten met het nummer "United We Stand" en Burrows was de zanger. De groep die in 1976 het Eurovisiesongfestival won met "Save Your Kisses For Me" was niet meer dezelfde want de samenstelling wijzigde regelmatig. Ook Roger Greenaway maakte ooit deel uit van die formatie (1969-1971). In februari 1970 had een nieuwe popgroep een grote nummer 1: "Love Grows (Where My Rosemary Goes)". En wie was de leadzanger? Juist, Tony Burrows. In maart 1970 kwam het singletje "My Baby Loves Lovin'" van de White Plains de hitparades binnen met eveneens Burrows als leadzanger. In april 1970 bestormde een nieuw duo de hitparades met een noveltysong: The Pipkins met "Gimme Dat Ding" (volgens sommige bronnen de allereerste rapplaat). Dat duo bestond uit Tony Burrows en zijn makker Roger Greenaway. En in juli 1974 tenslotte zong Burrows de single "Beach Baby" van The First Class naar de hoogste regionen van de hitparades.
Op 26 februari 1970 gebeurde er iets onwaarschijnlijks: Tony Burrows moest driemaal optreden in Top Of The Pops van de BBC omdat Edison Lighthouse op nummer 1 stond en vervolgens moest hij de hits lippen van de White Plains en van Brotherhood of Man. Voorwaar een unicum!
Edison Lighthouse:
White Plains:
Brotherhood of Man:
The Kestrels: Tony Burrows en Roger Greenaway staan rond de microfoon.
The Flower Pot Men: Burrows staat tweede van links.
White Plains: Burrows zit tweede van links.
Novelty duo met Roger Greenaway en Tony Burrows (rechts). De song werd geschreven door Albert Hammond en Mike Hazlewood.
Over muziek uit Turkije is in het Westen weinig geweten. Die wordt dan meestal in verband gebracht met buikdansen. Maar er is zoveel dan alleen maar muziek bij de buikdans. In de jaren '90 hebben we in Europa ook kennis kunnen maken met de zanger Tarkan die een tweetal hits scoorde. In Istanboel was ik enkele weken geleden voor twee dagen en ik schafte mij dan ook de verzamelceedee "Pera Lounge" aan die ik in de winkel eerst had beluisterd. Hieronder enkele favoriete muzikale fragmenten:
Natuurlijk mocht Hadise uit de Kempen hier niet ontbreken met haar fraai resultaat op het Eurovisiesongfestival.
Ja, natuurlijk! De liedjes die over de zon, de maan, de zomer en de winter, sneeuw en regen, en dergelijke meer zijn gemaakt zijn legio. Ik geef een paar voorbeelden:
Het is eind mei veel te warm geweest en nu dragen we daar begin juni de gevolgen van:
Robert Mitchum, Amerikaans acteur, sterft op 79-jarige leeftijd aan de gevolgen van longkanker. Naast een beroemd acteur (vooral Film Noir) was hij ook auteur, componist en zanger. Zo zong hij "The Ballad Of Thunder Road" uit de... film "Thunder Road" (1958). De song werd niet gebruikt in de film maar Bruce Springsteen zag een affiche en gebruikte die titel voor zijn gelijknamige compositie. Die film had een grote invloed op de latere B-films. Er is een scene met een wilde actervolging tussen Mitchum en politiewagens. Zijn auto stond later model voor het design van de Batmobile uit de TV-reeks. De song kan beschouwd worden als een prequel tot "Copperhead Road" van Steve Earle. De film had een grote invloed op de latere TV-reeks "The Dukes Of Hazzard". Discografie: LP "Calypso... is like so" (1957) - LP "That Man Robert Mitchum... sings" (1967) - "Little Old Wine Drinker Me" en "You Deserve Each Other", twee singles uit 1967.
Deze legendarische song werd geschreven door Chip Taylor, de broer van acteur Jon Voight (vader van Angelina Jolie). Taylor schreef ook "Wild Thing" dat wereldbekend werd in de versie van The Troggs (trouwens een cover). Maar wie bracht de originele versie van "Angel Of The Morning" op de markt? Dat was ene Evie Sands in 1967. Jammer genoeg ging haar platenfirma enkele tijd later overkop en daarom zijn de Amerikaanse versie van Merrilee Rush en de Europese van P.P. Arnold uit 1968 veel bekender bij ons. Dit is wat Arnold Rypens erover vertelt:
Merrilee Rush (1968), P.P. Arnold (1968), Billie Davis (1968), Joya Landis (1968) [reggae versie], Liliane St. Pierre (1968) [als Au revoir et à demain], Tremeloes (1969), Connie Eaton (1970), Jackie Ross (1970), Nina Simone (1971), Chip Taylor (1972) [auteur], Willeke Alberti (1972) [als Vlinder Van De Zomer], Olivia Newton-John (1974, Guys & Dolls (1977), Thelma Jones (1978), Melba Montgomery (1978), Dorothy Moore (1980), Juice Newton (1981), Grant & Forsyth (1988), Claw Boys Claw (1989), Pretenders (1994), Doran (1996) [als Laat Me Van Jou Zijn], Fugees (1997) [in Rumble In The Jungle], Shaggy feat. Rayvon (2001) [als Angel n°1 US, UK, D & NL; mix van de baslijn van The Joker en het refrein van Angel Of The Morning], Angel Band (2008), Twiggy (2011).
Maar dit is de enige, echte original en een collectors item bovendien.
Eind 1959 namen Peter Koelewijn en zijn band de trein in Eindhoven om af te reizen naar de studio en aldaar een demo op te nemen van een rock-'n-rollsong in het Nederlands! Ongehoord in die tijd! Zelfs in Nederland waren er toen opmerkingen over de taal van Peter (het Brabants) en met zijn Amerikaans accent hadden sommigen het ook al moeilijk. Toch wordt die eerste single van Peter & Zijn Rockets een geweldige hit in Nederland en België in 1960. In 1971 wordt de single opnieuw uitgebracht met hetzelfde succes. Een tweede heruitgave volgt in 1981 en een derde remake komt uit in 1989 met het rap duoMC Miker G & DJ Sven. Een unicum in de muziekgeschiedenis. Nooit eerder werd een song viermaal uitgebracht met zoveel succes. Hieronder staat een video met de geschiedenis van het ontstaan van de song en een reünie van de originele Rockets in 2009, vijftig jaar na datum. Peter Koelewijn houdt enorm van zijn compositie. Het enige minpunt is dat men steeds foto's of videoclips wou maken van de band op een dak. En dan te bedenken dat Koelewijn hoogtevrees heeft!
1971 Jack In The Box – Clodagh Rogers (UK) Goeiemorgen morgen – Lily Castel & Jacques Raymond (BE) - Oorspronkelijk moesten Nicole & Hugo gaan maar door de geelzucht van Josy werden Castel & Raymond op het laatste moment opgetrommeld. Met alle gevolgen vandien. In 1973 kregen Nicole & Hugo een tweede kans maar hun prestatie en vooral hun mauve outfit waren ondermaats...
1972 Beg, Steal Or Borrow – New Seekers (UK) Après toi – Vicky Leandros (LUX) Als het om de liefde gaat – Sandra & Andres (NL)
1973 Eres tu – Mocedades (SP) Power To All Our Friends – Cliff Richard (UK)
1975 Let Me Be The One – The Shadows (UK) Gelukkig zijn – Ann Christy (BE) Era – Wess & Dori Ghezzi (ITA) Dinge-Dong – Teach In (NL)
1976 Judy et Cie – Pierre Rapsat (BE) Save Your Kisses For Me – Brotherhood Of Man (UK)
1977 Rock Bottom – Lynsey de Paul & Mike Moran (UK) A Million In 1, 2, 3 – Dream Express (BE) - Hun “steenkolenengels” werd vooral in de Britse pers in de grond geboord.
1980 Theater – Katja Ebstein (DEU) Euro-Vision – Telex (BE) - De ironie van de song werd niet gesnapt en het trio eindigde onderaan het klassement.
1981 Johnny Blue – Lena Valaitis (DEU) – De Litouwse zangeres had moeten winnen. Zij werd 2de. Samson – Emly Starr (BE) – Niettegenstaande haar grote split werd ze slechts 13de.
1982 - Si tu aimes ma musique – Stella (BE) – Voor Stella Maessen was het de derde deelname: als lid van The Hearts Of Soul (“Waterman” - 1970) en als lid van Dream Express in 1977. Hoewel ze geen Frans sprak werd ze verdienstelijk 4de en kreeg ze punten van elk land.
1983 Dzuli – Danijel (YU) – 4de plaats maar hij had wel een West-Europese hit te pakken. Främling – Carola Häggkvist (ZW) – 3de positie.
1984 Ik hou van jou – Maribelle (NL) – Slechts 13de! I treni di Tozeur – Alice & Franco Battiato (ITA) – 5de plaats.
1985 - La det swinge (Let It Swing) – Bobbysocks! (N)
Een van de mooiste liefdesverklaringen die ik ooit heb horen zingen.
Iedere muziekliefhebber zou deze song moeten kennen. En toch heerst er veel verwarring over de componist ervan en wie de originele plaat heeft uitgebracht.
De song werd gecomponeerd door de Canadese singer-songwriter Joni Mitchell in het jaar 1967. Zij was toen nog onbekend en het lied werd nog datzelfde jaar opgenomen door de Amerikaanse zangeres Judy Collins op haar LP "Wildflowers" en uitgebracht als single in het begin van 1968. Ook in 1968 verscheen een versie van Dave Van Ronk onder de titel "Clouds". De song sloeg meteen aan en de covers waren legio. In het jaar 1968 waren er al coverversies van Harpers Bizarre, Frank Sinatra, Dion & The Belmonts als "From Both Sides Now", Anne Murray, Julie Felix en Davy Graham. In 1969 volgden Joni Mitchell zelf (de auteursversie maar technisch gesproken een cover), Neil Diamond, Nana Mouskouri als "Je n'ai rien appris", Chet Atkins en de Osmond Brothers. In 1970 nam Euson een mooie versie op en daarmee had hij als eerste Nederlandse Antilliaan een hit te pakken bij onze Noorderburen. Vervolgens namen Willie Nelson, Glen Campbell, de Tokens en Miek & Roel ook hun versie op. In 1972 werd een cover uitgebracht door de Nitty Gritty Dirt Band. Dianne Reeves volgde in 1984, dan Cleo Laine in 1989, Clannad & Paul Young in 1992, Dana Winner als "Dat ben jij" in 1996, Dolly Parton in 2005, Allison Moorer in 2008 en Susan Boyle in 2011. Zelden werden er zo snel zoveel coverversies van een song uitgebracht.
Joni Mitchell nam dus pas zelf een versie op in 1969 en die verscheen op haar tweede LP "Clouds". Een herwerkte jazzy versie verscheen in 2000. Joni Mitchell schreef nog legendarische nummers zoals "Big Yellow Taxi" en "Woodstock". Dat laatste nummer schreef ze uit verdriet omdat ze niet aanwezig kon zijn op het bewuste Festival (augustus 1969). Zij was toen het liefje van Graham Nash (ex-The Hollies) die er wel bij was met zijn kompanen David Crosby, Stephen Stills en Neil Young. Merkwaardig is wel dat Judy Collins niet alleen de carrière lanceerde van Joni Mitchell maar ook die van de Canadese bard Leonard Cohen. In 1967 coverde Collins op haar LP "Wildflowers" volgende nummers van Cohen: "Sisters Of Mercy", "Priests" en "Hey, That's No Way To Say Goodbye". Op datzelfde album stond naast "Both Sides Now" nog een ander nummer van Mitchell: "Michael From Mountains". Op de LP "Who Knows Where The Time Goes" uit 1968 coverde Collins "Bird On The Wire" en "Story Of Isaac" van Leonard Cohen.
Een hele mooie versie van J.B. Euson en het is vooral zijn zachte stem en de dwarsfluit die mij bekoren.
Op zaterdag 12 mei 2012 kwamen 6 muziekvrienden als naar jaarlijkse gewoonte weer samen om van gedachten te wisselen over hedendaagse muziek maar ook over platen van de afgelopen 60 jaar. Het is enorm boeiend om te luisteren naar muziek die de voorkeur geniet van je vrienden en waarmee je niet helemaal vertrouwd bent of die je een beetje in de vergetelhoek had geduwd. Kortom, het werd een gezellige avond waar er met een hapje en een tapje (met dank aan de gastheer) geluisterd werd naar boeiende muziek en achteraf nog over nagepraat werd. Het was ondertussen al de 6de reünie en wat mij betreft worden die samenkomsten er alleen maar gezelliger op. Op naar de volgende!
De spits werd afgebeten door Leo, onze gastheer, en het waren geen foute covers.
Dit is een mooie foto van Bette Davis maar haar "eyes" zijn niet te zien.
Marc zorgde als naar gewoonte voor een dubbele portie.
Willy bleef zijn favoriete muziekgenres getrouw.
Erwin is de benjamin in de groep maar weet ons toch elk jaar aangenaam te verrassen.
Pol is onze ouderdomsdeken en zijn keuze valt meestal op originals en rariteiten uit de jaren '50, '60 en '70. Dit jaar waren er zelfs enkele uit de jaren '80 en '90!
En tenslotte mijn eigenzinnige muziekkeuze van 1956 t.e.m. 2012.
Zonnige site
Hoe muziek en film elkaar beïnvloeden...
ESC 1971-1985
