************Populaire muziek van de vorige eeuw tot nu************
29-09-2013
Hits 22 en 29 mei 1976
Hits 22 en 29 mei 1976
"Rock and roll is here to stay" moet Billy Swan gedacht hebben want zijn nieuwe single swingde als de pest en schoot dan ook meteen binnen in de BRT Top 30 van zaterdag 22 mei 1976. Hij wou geen wijngaarden afbranden, enkel een beetje wijn proeven. De intro en de outro deden mij toch ietwat denken aan het Glenn Miller Orchestra.
De vroegere leadzanger van The Rubettes, Paul da Vinci met zijn falsettostem had de groep net na het opnemen van de demo van 'Sugar Baby Love' verlaten. Sindsdien had hij al enkele solohits gescoord in 1974. Op 22 mei 1976 slaagde hij daar opnieuw in al werd het een hit in mineur want ik vond geen geluidsfragment op het internet en van het hoesje is er geen groter exemplaar beschikbaar. 'It Hurts To Be In Love' was zijn nieuwste single. Dankzij mijn behulpzame vriend Marcel kunnen wij via onderstaande link dan toch luisteren naar dit plaatje! ♫♫♫ To, tobedo, doobie do, doobie do... ♫♫♫
Zijn vroegere kompanen hadden meer geluk want op diezelfde zaterdag 22 mei 1976 raasden The Rubettes als een wervelwind binnen in de BRT Top 30 rechtstreeks op nummer 5 . De concurrentie tussen hen en Paul da Vinci moet toen hevig geweest zijn. 'You're The Reason Why'...
Een week later, op zaterdag 29 mei 1976, was er alweer een nieuwe zangeres aan het firmament. Maxine Nightingale is een Britse soul-, rhythm & blues- en discozangeres en zij kreeg zowaar de hulp van J. Vincent Edwards die samen met Pierre Tubbs een knappe compositie voor haar schreef, zoals deze 'Right Back Where We Started From'. Zou ze "Thanks" gezegd hebben?
Een geluk dat Paul McCartney zich in laatste instantie bedacht heeft want oorspronkelijk heette deze parel "Scrambled Eggs" (roerei). Eigenlijk zijn dit niet The Beatles maar een soloprestatie van McCartney en een strijkkwartet en de compositie is niet van de hand van 'Lennon/McCartney' maar enkel van de linkshandige bassist. Volgens de overeenkomst werd de compositie wel toegeschreven aan het tweetal. Zes jaar na de split van de Fab Four was er nog altijd enorm veel vraag naar het oeuvre van de vier uit Liverpool zodat de platenmaatschappij met de regelmaat van een klok singles van The Beatles uitbracht. Op 29 mei 1976 was het dan ook feest ten huize Colemans toen 'Yesterday' eindelijk binnenkwam in de BRT Top 30 want in 1965 (oorspronkelijke releasedatum van de single) hadden we nog geen officiële hitlijst via de radio in België. We zouden daarvoor nog 5 jaar geduld moeten uitoefenen. Het is allemaal alsof het "gisteren" was...
Billy Swan kreeg de hulp van de legendarische Jordanaires.
Maxine Nightingale kreeg een duwtje in de rug van J. Vincent Edwards.
Eigenlijk een soloprestatie van Paul McCartney ondersteund door een strijkkwartet. Het muzikaal genie door de jaren heen.
Ferrari was niet langer meer enkel het merk van een Italiaanse sportauto maar vanaf 8 mei 1976 ook een Nederlandse popgroep die eigenlijk net als de George Baker Selection klonk. Zij zongen over een zoete liefde. De band bestond al sinds 1965 onder diverse benamingen en bracht eerst rock-'n-roll en zelfs hardrock maar vanaf 1975 werd de commerciële tour opgegaan. De kerels van Ferrari kwamen die bewuste zaterdag binnengereden in de BRT Top 30.
Het was al een hele poos geleden dat Sammy Davis Jr. in onze hitlijsten had gestaan en dat maakte de Amerikaanse zanger meteen goed vanaf 8 mei 1976 met 'Baretta's Theme', het thema uit een TV-reeks die ik nooit zag want in die periode hadden wij enkel een draagbaar televisietoestelletje waarop enkel BRT en RTBf te bekijken waren. Bij mistig weer was er zelfs helemaal niets te bekijken! Dan draaide ik gewoon muziek... ♫♫♫ "Keep your eye on the sparrow!" ♫♫♫... Meteen binnen op nummer 11 en op weg naar nummer 1.
Waarschijnlijk het bekendste telefoonnummer na 797.204... Fred, Bob en Sofie gingen resoluut de discotoer op als Trinity en scoorden vanaf 15 mei 1976 hun eerste grote hit met het zeer dansbare '002 345 709 (That's My Number)'. ♫♫♫ "You got my number!" ♫♫♫... En zeggen dat wij toen nog helemaal geen telefoon in huis hadden!
De sympathieke Pierre Rapsat werd als Pierre Raepsaet in Elsene geboren. Zijn vader was een Vlaming en zijn moeder kwam uit Asturië, Spanje. Toen de kleine Pierre 10 jaar oud was verhuisde het gezin naar Verviers waar de zanger/gitarist tijdens zijn puberteit in verscheidene groepjes zou spelen. In 1970 leerde ik hem via de RTBf-radio kennen toen hij samen met zijn kompanen in de groep Tenderfoot Kids een hit had met 'Time Is Up'. Hij werd knap 8ste op het Eurovisiesongfestival in Den Haag met het ontroerende 'Judy et Cie'. Op 1 mei 1976 kwam zijn single als nieuwkomer binnen in de BRT Top 30.
Oorspronkelijk was de instrumental 'In dulci jubilo' bedoeld als kerstsingle 1975 maar aangezien het singletje pas op 1 mei 1976 in onze hitlijst terechtkwam zal men hier eerder spreken over "vijgen na Pasen" (Vertaling voor onze Noorderburen: "mosterd na de maaltijd"). Mike Oldfield was zoals gewoonlijk duivel-doet-al in de studio. (Heer, vergeef mij deze uitdrukking.)
'Fooled Around And Fell In Love' is ook een van mijn favoriete ballades uit de jaren '70. Elvin Bishop kwam ermee binnen in de BRT Top 30 van zaterdag 8 mei 1976. Met een heerlijke gitaarsolo in de bridge. In 1963 ontmoette hij Paul Butterfield in Hyde Park, Londen en werd lid van diens Blues Band voor de komende vijf jaren. Helaas heb ik deze Amerikaanse blues- en rock-'n-rollmuzikant later niet meer in onze hitparade gezien, alhoewel hij nog altijd actief is.
"In this world of troubles, my music pulls me through...", inderdaad! Op 8 mei 1976 kwam de tweede single uit de elpee 'Rebel' van John Miles terecht in de BRT Top 30 om er wekenlang in te vertoeven en het zelfs tot nummer 1 te schoppen. Jammer dat de song later uitgekozen werd tot lijflied van de Night of the Proms. De tekst had zowaar voor mij kunnen geschreven zijn, alleen moet je "music was my first love and it will be my last" met een grove korrel zout nemen...
Soms is het een vloek om dergelijk wereldnummer te schrijven, soms is het een zegen...
Op de laatste zaterdag van de maand april 1976 kwamen er weer vijf nieuwkomers binnengeschoten in de BRT Top 30. "The Walrus of Love" was zijn bijnaam en 'You See The Trouble With Me' was op 24 april 1976 de nieuwste hitsingle van Barry White.
Billy Ocean zag het daglicht op Trinidad maar verhuisde in 1958 al naar Engeland. De Britse singer/songwriter deed zijn intrede in onze hitparade van zaterdag 24 april 1976. Het zou de eerste single worden in een lange rij hits maar het was vooral wachten op de jaren '80 en zijn grootste successen. De sound van deze single herinnert mij ietwat aan de hoogdagen van de Four Tops. Ocean is nu een volgeling van het Rastafari Movement.
Een derde "nieuwkomer" in de BRT Top 30 van zaterdag 24 april 1976 was de alomtegenwoordige Will Tura en zijn nieuwste hitsingle heette 'Doña Carmela' en haar familienaam was Gonzales. Hiervan heb ik op het internet geen deftig filmpje gevonden zodat we het met het hoesje van de single zullen moeten stellen.
(zie Foto 4)
De song werd geschreven door Kris Kristofferson en Fred Foster en Janis Joplin maakte hem wereldkundig. De originele versie werd in 1969 al uitgebracht door Roger Miller. Zo gebeurde het dat de Nederlander Jack de Nijs onder het pseudoniem Jack Jersey ook een cover uitbracht en die versie kwam nieuw binnen in onze hitlijst op zaterdag 24 april 1976. Eens te meer vond ik er geen videoclip van.
(zie Foto 5)
De allerleukste nieuwkomer in onze hitlijst van zaterdag 24 april 1976 vond ik de nieuwste single van Cat Stevens, de Britse singer/songwriter die mij eind jaren '60/begin jaren '70 zoveel vreugde had bijgebracht met zijn aanstekelijke composities. Ditmaal was het 'Banapple Gas' dat in de ether bleef rondhangen. Kwam het van een nieuwsoortig fruit of waren het de uitwasemingen van een onbekende drug? Tegenwoordig zou je voor minder een GAS-boete krijgen...
Door zijn nieuw geloof ziet hij er tegenwoordig helemaal anders uit.
Foto 4
Foto 5
Door zijn nieuw geloof ziet hij er tegenwoordig helemaal anders uit.
Op 10 april 1976 kregen we via de radio alweer een uitnodiging van drie West-Duitse meiden om de boogie te dansen. De discoformatie 'Silver Convention' bestond uit Linda G. Thompson, voorheen lid van de Les Humphries Singers, Penny McLean (echte naam Gertrude Wirschinger) en Ramona Wulf (geboren als Ramona Kraft), en wist zelfs over het Kanaal te scoren wat redelijk uitzonderlijk was in die dagen. Producers/songwriters Sylvester Levay en Michael Kunze hielden de touwtjes strak in handen. ♫♫♫ "That's right!" ♫♫♫...
Deze track uit de elpee 'Siren' (1975) verscheen pas op zaterdag 10 april 1976 in onze BRT Top 30. Mijn voorkeur uit de hitlijst van die dag ging uit naar Bryan Ferry en zijn kompanen. Op de hoes van de langspeelplaat ligt Jerry Hall, het toenmalig lief van de leadzanger als een zeemeermin te kronkelen op de ruige rotsen.
De Britse overwinnaars van het Eurovisiesongfestival kwamen op zaterdag 10 april 1976 ook binnengetuimeld in onze hitlijst met een vertederend liedje over... een driejarig meisje. De gimmick was niet nieuw want Gilbert O'Sullivan had hem jaren voordien al gebruikt voor zijn liedje 'Clair'...
De Franse inzending voor het Eurovisiesongfestival kwam een week later, op zaterdag 17 april 1976, ook binnengehuppeld in onze hitparade. Het was dan ook een "huppeldepup"-liedje. "L'amour et la joie" op een festival, dat werkt altijd!
Frank Farian wedde in die dagen op verschillende paarden want naast o.m. Boney M. had hij ook deze Gilla in zijn stal. Om maar te zeggen dat het discogeluid toentertijd uit West-Duitsland kwam. Er waren zowel voor- als tegenstanders maar Gilla kwam op zaterdag 17 april 1976 toch maar haar opwachting maken tussen de 30 bestverkochte singles van de afgelopen week.
De elpee 'Main Course' uit 1975 leverde de zoveelste hitsingle op. Op 3 april 1976 kwam de song 'Fanny (Be Tender With My Love)' van de Bee Gees als nieuwkomer binnen in de BRT Top 30 en aangezien de elpee al tussen mijn verzameling stak kocht ik het schijfje niet. Maar toch een mooie slow van de drie zingende broers.
Diezelfde zaterdag kwam een nieuwe groep zijn opwachting maken in onze hitparade. De groep Stretch ontstond door de samenwerking tussen Elmer Gantry (echte naam Dave Terry en voormalig frontman van Elmer Gantry's Velvet Opera) en Kirby (echte naam Graham Gregory, voormalig lid van Curved Air). Clifford Davis, manager van Fleetwood Mac en diens drummer Mick Fleetwood hielpen de band oprichten in 1974 en Stretch zou op tournee gaan met Fleetwood Mac. Die tournee werd in laatste instantie afgeblazen en Mick Fleetwood beweerde de mannen van Stretch niet te kennen. De band viel uiteen maar herrees uit zijn as in 1975 en deze song is een rechtstreekse aanval aan het adres van Fleetwood. Helaas bleef het bij dit one-hitwonder 'Why Did You Do It?' dat zijn intrede deed in onze hitlijst op 3 april 1976. ♫♫♫ One, two... ♫♫♫
Het was al een tijd geleden dat de Four Seasons nog in onze hitparade gestaan hadden. Dat werd meteen goedgemaakt op zaterdag 3 april 1976 want toen zongen Frankie Valli en zijn kompanen over die bijzondere nacht in december 1963. Daarvoor werd een beroep gedaan op de discotrein en voorwaar die miste zijn doel niet. ♫♫♫ 'Oh what a night!' ♫♫♫...
Een zangeres die ik niet vergeten ben is Sonia Pelgrims die op 10 april 1976 binnengeraakte in de BRT Top 30 met haar zeer dansbare single 'Moving Along' onder het pseudoniem Judy McQueen. Zij ontpopte zich later tot een veelgevraagde achtergrondzangeres. De Vlaamse zangeres is tevens componiste en actrice. De muziekmicrobe zat duidelijk in de familie want haar moeder was ook een zangeres en haar vader was een drummer.
Een sneer naar Mick Fleetwood...
De Vlaamse zangeres Sonia Pelgrims scoorde in het Engels.
En toen begonnen de blanke jongens van Wild Cherry, na een viertal jaren hardrock te hebben gespeeld, zich toe te leggen op de funk, in de beste traditie van Sly & The Family Stone. Robert Parissi was de zanger/gitarist en de naam van de groep werd gevonden op een doos hoestbonbons. De elpee 'Wild Cherry' werd in de maand maart 1976 losgelaten op het platenkopend publiek. ♫♫♫ Play that funky music, white boy! ♫♫♫, indeed...
De Brit John Miles nam zijn debuutelpee op in de befaamde 'Abbey Road Studios' met Alan Parsons aan de knoppen. In maart 1976 werd 'Rebel' uitgebracht met op de hoes de singer/songwriter, gitarist en toetsenist in een pose met een jachtgeweer op de schouders, wat mij onmiddellijk herinnerde aan James Dean ('Rebel Without A Cause'). Een eerste single hieruit was bij ons geen hoogvlieger. De opvolger daarentegen was een wereldhit van formaat die later helaas het lijflied werd van de 'Night Of The Proms'-concerten, maar daarover later meer...
Winston Rodney en zijn band 'Burning Spear' hadden in november 1975 al een heel album gewijd aan 'Marcus Garvey', de Jamaicaanse nationale held en belangrijke figuur in de Rastafaribeweging. In april 1976 nam de groep de elpee opnieuw op in een dubversie met als titel 'Garveys Ghost' want 'dub' betekent in het lokale dialect 'geest'. Dub reggae is in feite een remix waarin bijna enkel bas en drums te horen zijn. 'Black Wa Da Da' is een track uit die elpee.
De Amerikaanse groep de 'Ramones' uit NYC werd opgericht in 1974 en door velen beschouwd als de allereerste punkrockgroep. Er kwam over de hele wereld een beweging op gang die gericht was tegen het pompeuze en bombastische van sommige bands zoals o.m. Pink Floyd en Queen. "Rechttoe, rechtaan" was nu de leuze! De opnames van het debuutalbum 'Ramones' begonnen in februari 1976 en vele technieken werden in de studio gebruikt die ook de jonge Beatles bezigden. De elpee werd uitgebracht in april 1976. 'Back to the roots' met 'Blitzkrieg Bop'. ♫♫♫ Hey ho! Let's go! ♫♫♫...
Een 52-jarige Amerikaan stond plots aan de top van de hitlijsten.
In februari 1976 bracht de Britse progressieve band 'Be-Bop Deluxe' de elpee 'Sunburst Finish'uit. Volgens kenners was deze muziek onder te brengen onder "Art rock", "Glamrock", "Protopunk" of "New Wave". De zanger werd vaak vergeleken met Bowie alhoewel Bill Nelson hem nooit imiteerde. De sound doet mij ietwat denken aan Roxy Music in zijn begindagen. 'Ships In The Night' werd ook als single uitgebracht.
'A Trick Of The Tail' is de 7de LP van de Britse progressieve band Genesis, uitgebracht in februari 1976. Phil Collins neemt hierop, na het vertrek van Peter Gabriel, de zang helemaal voor zichzelf. Op live-uitvoeringen werd dan ook een beroep gedaan op Bill Bruford, drummer bij de groepen Yes en King Crimson. Nogal moeilijk te verteren op een zondagochtend, vooral een autoloze...
Begin 1976 kreeg Paul McCartney kritiek als zou de groep Wings slechts een vehikel zijn voor zichzelf. 'Wings At The Speed Of Sound' werd uitgebracht in maart 1976 als 5de LP van de groep en het is de enige elpee waarop ieder lid van de band de kans krijgt een volledig lied te zingen. Naast McCartney waren dat zijn vrouw Linda, Denny Laine, Jimmy McCulloch en Joe English. Het album bevat ook de compositie 'Silly Love Songs' waarin de ex-Beatle krachtig van zich afbijt en de kritiek weerlegt als zou hij alleen maar belachelijke liefdesliedjes schrijven. Billy Paul bracht in 1977 een geslaagde cover uit van 'Let 'Em In' met daarin een merkwaardige lijst van bekende Afro-Amerikanen die "aan de deur kloppen".
The King had nog niets ingeboet van zijn populariteit.
Percussie is van alle tijden. Van in de oertijden heeft de mens altijd percussie gebruikt, of het nu zoals de tam-tam met stokken slaan is op holle bomen, of recipiënten overspannen met ezelsvellen zoals conga's en bongo's, de mens heeft altijd willen drummen of trommelen.
Wat deze artiest in het videofilmpje hieronder echter doet is nog nooit vóór hem gedaan. Hij slaat op de achterwerken van vier vrouwen en inderdaad, het geeft een apart geluid...
Oordeel zelf maar en kijk/luister onderaan de pagina naar "El baterista de traseros":
Zelfs Joni Mitchell maakte ooit gebruik van Burundese drummers en hun opname uit 1967 die ze gebruikte als sample voor een track uit haar elpee 'The Hissing Of Summer Lawns' uit 1975.
Het album 'Elite Hotel' van Emmylou Harris werd uitgebracht in de maand december 1975 zodat het bij ons pas goed werd ontdekt in het voorjaar van 1976. Don Gibson schreef 'Sweet Dreams' in 1956 en de Amerikaanse countryzangeres zong het nu live. De gitaarbreak van Bernie Leadon van de Eagles werd later in de studio overgedaan. Harris lanceerde ook een nieuwe mode: vele meisjes en zelfs vrouwen liepen die winter rond met hun spijkerbroek in hun kniehoge laarzen en de jackets met franjes vlogen letterlijk de winkeldeuren uit.
De 10de elpee van David Bowie zag het daglicht op 23 januari 1976. De track 'Golden Years' stond al in de hitparades over de hele wereld. 'Station To Station' was het vehikel voor zijn nieuwste alterego: "The Thin White Duke". 'Wild Is The Wind' werd geschreven door Dimitri Tiomkin en Ned Washington en Johnny Mathis zong hem voor het eerst in de gelijknamige film uit 1957. Bowie baseerde zich echter op de versie van Nina Simone, die hij ten zeerste bewonderde.
Peter Frampton kende ik natuurlijk nog uit de jaren '60 toen hij speelde bij The Herd en later bij Humble Pie en Camel. De dubbele liveplaat 'Frampton Comes Alive!' werd uitgebracht in januari (VS) en februari (VK) en zou een mijlpaal betekenen niet alleen in de muziekwereld maar ook in zijn solocarrière. 'Show Me Way' en 'Baby I Love Your Way' werden later op single uitgebracht. Vandaag valt mijn keuze op 'Do You Feel Like We Do'. De gimmick op de plaat was het gebruik van de talkbox (zie onderstaande link). Het aanwezige publiek was er dol op.
De Britse groep 10cc bracht in januari 1976 zijn vierde elpee op de markt. Dit was de laatste plaat in de klassieke bezetting: Graham Gouldman, Eric Stewart, Kevin Godley en Lol Creme want de laatste twee zouden zich afscheuren en een solocarrière nastreven. 'I'm Mandy Fly Me' en 'Art For Art's Sake' zouden de hitslingles worden; daarom opteer ik vandaag voor 'Don't Hang Up'. De hoes van 'How Dare You!' (let op het uitroepteken) werd voor de tweede maal ontworpen door het creatieve team Hipgnosis.
Emmylou Harris was te horen op beide albums (hierboven en hieronder).
En toen was het weer tijd om te scanderen: "S-A-T-U-R-D-A-Y night"! Op zaterdag 20 maart 1976 vielen deze Schotse jongens de BRT Top 30 binnen met een compositie van Eurovisiesongfestivalspecialisten Bill Martin en Phil Coulter. De "tartan" geruite broeken van deze teenybopperband vielen niet bij iedereen in de smaak want ooit werden ze in een Amerikaanse populariteitsverkiezing van 1976 uitgeroepen tot slechtste band ter wereld.
Björn en Benny van ABBA waren ook soms raar uitgedost. De sound van deze prachtige single herinnerde mij aan het kampvuurverleden dat ik als scout had. Deze song begon op 20 maart 1976 zijn opmars naar de hoogste regionen van de BRT Top 30. Frida verzorgde de lead vocals want zij bracht haar originele Zweedse versie in 1975 al uit. Pas na haar succes in Scandinavië besliste de band de song in het Engels te vertalen. En of ik de drums hoorde...
Svenska flicka! Het origineel uit 1975:
Een week later, op zaterdag 27 maart 1976, kwam de nieuwste single van Frankie Avalon binnengetuimeld in de BRT Top 30. Het was niet de 'Venus' van Shocking Blue maar zijn eigen succes uit 1959 in de Verenigde Staten dat hij in West-Europa nog eens wou overdoen met deze discoversie. En dat lukte nog zowaar... De melodie heeft mij altijd aan de tune van de TV-serie 'Love Boat' doen denken.
Lou Deprijck had zijn vaste job bij de P.T.T. opgezegd om voltijds met het trio Two Man Sound de wereld rond te reizen. Hij plukte deze song alweer uit het Braziliaans muzikaal erfgoed en kwam op de proppen met deze leuke 'So Fla-Fla' die ook voor carnaval kon dienen. Sylveer Vanholme steunde hem op gitaar en mijn buurman Pipou Lacomblez mepte los op de bongo's en de conga's. Ook nieuw in de BRT Top 30 van 27 maart 1976.
When pop meets classic... Op zaterdag 27 maart 1976 was het weer tijd om een nieuwe naam in ons geheugen een plaats te geven. Eric Carmen kwam aanzetten met deze prachtige slow en het is pas jaren nadien dat we vernamen dat de erfgenamen van Rachmaninoff ook een stukje van de koek opeisten want de compositie was gebaseerd het 2de piano concerto van hun voorvader (geschreven in 1901). Carmen kwam tot een financiële overeenkomst met de erven. Hieronder staat de lange elpeeversie waar de gelijkenis met het klassiek pianoconcert duidelijk hoorbaar is.
De grootmeester zelf aan de piano met het Philadelphia Orchestra o.l.v. Leopold Stokowski (die ik nog kende uit mijn prille jeugd toen ik zijn optreden zag in de Disneyfilm Fantasia):
Belachelijke broeken!
Frida op het strand en hieronder in paarse outfit.
Het nummer 'The Stroll' van The Diamonds wordt altijd in verband gebracht met een striptease act. En terecht want het lied leent er zich helemaal toe. Onderstaande videoclip brengt beeld en geluid perfect samen. De vocale groep uit Canada bracht rhythm & blues dichter bij het popmuziekminnende publiek. De song komt oorspronkelijk uit 1957 maar deze versie is een latere heruitgave. Geniet mee van deze geweldige opvoering!
Tina Charles was een bezig bijtje in 1975/1976 want als ze niet zong in de groep 5000 Volts zong ze solo en soms stonden die singles dan zusterlijk naast elkaar in de BRT Top 30. Zoals op zaterdag 20 maart 1976 en afgaande op de kriebels hing de lente al in de lucht!
Sandra Reemer daarentegen had Andres vaarwel gezegd en solo nam ze deel aan de Nederlandse preselecties voor het Eurovisiesongfestival met 'The Party's Over', waarvan de intro mij altijd aan 'Those Were The Days' herinnert. Aangezien Teach In in 1975 het ESF had gewonnen, vond het nu plaats in Den Haag en Sandra werd 9de op 18 deelnemende landen. Ook zij kwam nieuw binnen in onze hitparade van 20 maart 1976.
Haar landgenote Anita Meyer zou het nog beter doen in onze hitparade want zij zou er vanaf zaterdag 20 maart 1976 wekenlang in vertoeven met haar knappe single 'The Alternative Way'. Hieronder kun je haar optreden van 6 maart 1976 bij AVRO's TopPop opnieuw bekijken. Leve de tijdmachine!
De Amerikaanse countryzangeres Emmylou Harris begon in West-Europa bekender te worden want zij verzorgde niet alleen de backing vocals op de elpee 'Desire' van Bob Dylan maar bracht ook mooie langspeelplaten en singles uit. Zoals deze prachtige song van Buck Owens uit 1964 die ze vanonder het stof haalde. Ook zij werd nieuw genoteerd in de BRT Top 30 van 20 maart 1976. Ray Charles bracht in 1966 ook een mooie versie uit.
Maar de allermooiste song die mij op 20 maart 1976 (en ook nu nog trouwens) kippenvel bezorgde is 'No Regrets' in de versie van The Walker Brothers. Coverversie inderdaad, want Tom Rush schreef deze song al in 1968. De Amerikaanse muzikanten Scott Engel (alias Scott Walker), John Walker (geboren als John Maus) en Gary Leeds (bekend als Gary Walker) waren geen broers en zij namen deze single op in 1975 en het betekende voor hen een geslaagde comeback in het voorjaar van 1976.
De drie Nederlandse meiden van Pussycat kregen het gezelschap van vier kerels zodat de band uitgroeide tot een 7-koppige formatie. Met 'Georgie' brachten ze minder country maar een meer "poppy" geluid dat vooral in West-Duitsland populair was. Maar ook in het thuisland en, afgaand op de BRT Top 30 van 6 maart 1976, ook bij ons. De single kwam meteen binnen op nummer 10.
Op 13 maart 1976 werd Ann Christy in onze hitparade genoteerd met 'Ik mis hem zo', een geslaagde cover van 'Oh Boy', niet van Buddy Holly maar van de Brotherhood of Man. Helaas niet gevonden op het internet vandaar dat ik de Engelse versie post die de betreurde zangeres ook opnam.
Op zaterdag 13 maart 1976 kwam deze Amerikaanse formatie ook zijn opwachting maken in onze hitlijsten met zeer dansbare soulmuziek. Omdat hun platen zo vaak gedraaid werden in de discotheken kregen The Trammps meteen de stempel "disco" opgeplakt. Als het kind maar een naam heeft...
Echte disco kwam op 13 maart 1976 uit West-Duitsland met o.m. Penny McLean die net als Tina Charles of 5000 Volts graag met vuur speelde. Zij stond in die periode vaak in onze hitparade, niet alleen solo maar ook met het meidentrio Silver Convention. Haar echte naam is Gertrude Wirshinger en op de b-kant van dit singletje danste zij nog altijd "de bump"...
Het was op zaterdag 13 maart 1976 al een tijd geleden dat Julio Iglesias nog in de BRT Top 30 had gestaan maar dat maakte de Spaanse zanger meteen goed met 'Quiero' en langzaam maar zeker begon hij aan de verovering van de wereld. En vooral mijn moeder was daar heel blij mee. Deze draag ik dan ook aan haar op.
Een zeer geslaagde cover van 'Oh Boy (The Mood I'm In).
Toen ik die zaterdagmiddag aan tafel zat moest ik toch even... "SLIKken" bij het horen van deze intro. Ik dacht werkelijk in een misviering terechtgekomen te zijn! De song is een compositie van Coulter/Martin die ook o.a. zorgden voor sommige Eurovisiedeuntjes ('Puppet On A String' en 'Congratulations'). Het bleef bij deze eendagsvlieg alhoewel leadzanger Midge Ure nog succes zou boeken (vooral met Ultravox en Visage), maar dat wist nog niemand op 6 maart 1976, ook hijzelf niet.
Wie deze groepsnaam correct kan invullen tijdens een muziekquiz is een echte crack! Alweer werd een oude song (1926) aangepast aan het discogenre en de single slaagde er zelfs in op 6 maart 1976 binnen te komen in de BRT Top 30. Al Jolson en Judy Garland namen de song ooit op. De hoesfoto van deze nieuwe versie viel meteen op... Onnodig te zeggen dat het bij deze eendagsvlieg bleef voor de groep met de veel te lange naam.
De Amerikaanse countryzangeres Tammy Wynette was bij ons inmiddels al aan haar derde hitsingle toe. Op zaterdag 6 maart 1976 vertelde zij met haar door merg en been snijdende stem het verhaal van haar dochtertje dat met het buurjongetje niet wilde spelen omdat haar ouders huwelijksperikelen hadden. Of de song autobiografisch is weet ik niet. Feit is dat Wynette in 1975 al van George Jones gescheiden was... De single 'I Don't Wanna Play House' werd reeds in 1967 in de Verenigde Staten uitgebracht, zij het slechts als een b-kantje.
De meeste songs gaan over de liefde, het wenen (tranen, verdriet, enz.) of... de regen! Op 6 maart 1976 kwam de Britse formatie Status Quo dan ook in onze hitlijst terecht met de nieuwe single getiteld 'Rain'. De song stond ook op de elpee 'Blue For You' en Rick Parfitt componeerde hem.
In juli 1972 had ik Venetië al bezocht en omgerekend 75 BEF neergeteld voor een glas cola op het San Marcoplein. Een wijntje was veel goedkoper geweest! Wist ik veel op 6 maart 1976 dat ik een jaar later zou terugkeren naar deze wonderlijke Italiaanse stad. Ondertussen genoot ik van deze mooie song van Julien Clerc.
Op de achterkant van de LP kwamen we te weten wie er achter dat carnavalsmasker stak.
Single uit 1975. En zo zag Wynette eruit in 1967. Zij was heel haar leven ontevreden over haar uiterlijk en onderging verscheidene ingrepen om haar gelaatstrekken te veranderen...
In een gondel heb ik nooit gezeten want dat was schandalig duur in 1972 en in 1977.
Met het oog op carnaval kwam deze single binnen in onze BRT Top 30 van zaterdag 21 februari 1976. De groep Hydra werd in 1970 opgericht uit de groepen 'All Beat Generation' en 'South River Village Band' en het muziekgenre was toen een mengeling van hardrock en underground. Het grootste succes scoorden onze Noorderburen evenwel met Nederlandstalige carnavalskrakers. Niet bepaald mijn geliefkoosd genre muziek maar met carnaval is alles mogelijk. Blijkbaar heel geliefd in Aalst want de single kwam meteen binnen op nummer 7.
Exact een week later, m.a.w. op 28 februari 1976, verscheen "The Walrus of Love" -want zo luidde de bijnaam van Barry White- opnieuw in de BRT Top 30 en zijn nieuwste single heette 'Let The Music Play' en dat doe ik dan ook op deze druilerige zaterdag.
Het was al een tijdje geleden dat er nog Oosterburen in onze hitlijsten hun opwachting gemaakt hadden. Dat werd meteen goedgemaakt op zaterdag 28 februari 1976 door ene Marianne Rosenberg uit West-Duitsland en haar discohit 'Ich bin wie du' is een "floorfiller" van jewelste! Opmerkelijk is dat ze in haar eigen land bleef steken op een 18de plaats terwijl ze in Nederland op nr. 2 strandde maar bij ons een glorierijke nummer 1-plaats bezette!
Maar de leukste single uit de BRT Top 30 van zaterdag 28 februari 1976 vond ik het nieuwste plaatje van Jimmy Castor en zijn olijke bende. 'King Kong' is een legendarische figuur die altijd tot de verbeelding gesproken heeft en dus kon het niet uitblijven of hij verscheen ook in de muziekwereld. Onlangs heeft de reclamewereld van de telefonie hem nog ontdekt! ♫♫♫ Komo sambe, (King Kong); Komo sambe kong (King Kong); Komo sambe (King Kong); Komo sambe kong (King Kong)... ♫♫♫ - Hopelijk komen we nu Godzilla niet tegen!
Op Valentijnsdag, 14 februari 1976, kwam een -voor mij althans- nieuwe band zijn opwachting maken in de BRT Top 30. Dit was geen disco alhoewel Earth, Wind & Fire vaak in dat vakje gestoken wordt. Voor mij is dit geweldige funk met een heerlijke blazerssectie. 'Sing A Song' inderdaad en niet te verwarren met de Nederlandse band Earth & Fire!
Op 21 februari 1976 kwam het thema uit de film 'Mahogany' (1975) eindelijk binnen in onze hitlijst. Diana Ross vertolkte daarin een arme Afro-Amerikaanse vrouw die plots een bekende modeontwerpster wordt. De film werd geregisseerd door Berry Gordy en Motown Productions was natuurlijk de producer. In 1972 had Ross al eens de hoofdrol gespeeld in de film 'Lady Sings The Blues' over het leven van jazzzangeres Billie Holiday.
Country uit de Lage Landen: op 21 februari 1976 was het de beurt aan de meisjes en jongens uit de Nederlandse band 'Sommerset' om hun opwachting te maken in de BRT Top 30. Onze Noorderburen stonden toen in die hitlijst met hun nieuwste single 'Another Lonely Night'.
Op zaterdag 7 februari 1976 had Joe Dassin weer een dikke hit te pakken met de meezinger van formaat 'Ca va pas changer le monde'. De melodie bleef meteen in je hoofd rondspoken, eens je ze gehoord had. Het was weer een cover van een Italiaans lied, ditmaal gecomponeerd door Vito Pallavicini en Pino Massara. Ma che bella canzone!
Boudleaux Bryant schreef deze fantastische song voor The Everly Brothers in 1960. Een jaar later was Roy Orbison er als de kippen bij om zijn versie uit te brengen. Een versie van Emmylou Harris en Gram Parsons uit 1973 werd op de postuum uitgebrachte LP 'Grievious Angel' (1974) geplaatst en zowel Cher (in 1975 zonder succes) als Jim Capaldi (ook 1975) brachten hun eigen coverversie uit. Tot de Schotse rockband Nazareth de song opnam in 1974 en de bal langzaam aan het rollen ging. Die rockversie stond op de LP 'Hair Of The Dog' uit 1975 en de single scoorde begin 1976 in de VS en pas in 1977 in het VK. Maar op 7 februari 1976 stond deze single voor het eerst in de BRT Top 30 en Chantal en ik hebben vaak op deze versie een heerlijke slow gedanst. Bij alle versies bleef de tekst van Bryant onveranderd behalve bij de Schotten: zij veranderden "love is like a stove/it burns you when it's hot" in "love is like a flame/it burns you when it's hot". Hun versie werd op de soundtrack van menige film gezet en helaas bleef het in België en Nederland bij deze heerlijke eendagsvlieg die meteen op nummer 10 binnenkwam in onze hitparade.
Op 7 februari 1976 kwam deze eigenaardige single binnengeslopen in onze hitlijst. De lyrics bestonden uit een aaneenrijging van songtitels van The Beatles. Eigenlijk zat elke rechtgeaarde fan van de Fab Four al meer dan vijf jaar te wachten op een reünie tot die hoop de kop werd ingedrukt door John Lennon die net had aangekondigd er enkele jaren tussenuit te knijpen en huisvader te worden met als belangrijkste bezigheid het opvoeden van zijn zoontje Sean. Voor deze Britse rockband bleef het in België en Nederland ook bij dit one-hit wonder.
Van disco gesproken: diezelfde 7de februari 1976 kwam de Britse groep 5000 Volts met zangeres Tina Charles zijn opwachting maken in onze hitparade zodat zij met twee singles genoteerd werd. 'Bye Love' werd niet zo'n grote hit als de voorgaande singles.
Een zeer leuke song die ook als nieuwkomer werd genoteerd op 7 februari 1976 was deze 'All Around My Hat' waarvan de intro in de beste folktraditie a-capella werd gezongen. Maddy Prior was de leadvocaliste van de Britse folkrockgroep Steeleye Span. Het opgewekte nummer stond op het gelijknamig album uit oktober 1975 dat geproducet werd door Mike Batt, die vele jaren later Katie Melua onder zijn vleugels nam. Ook in ons land is deze single een eendagsvlieg gebleven.
Zijn imago vond ik maar niks maar deze compositie vond ik wel leuk.
Op de laatste dag van de maand januari 1976 kwam Bob Dylan als een wervelwind de BRT Top 30 binnengewaaid met een protestlied zoals alleen "His Bawbness" dat kan brengen. Hij schreef de song samen met Jacques Levy en Scarlet Rivera speelt de prachtige vioolpartij. In bijna 9 minuten vertelt Dylan hoe de Afro-Amerikaanse middengewichtbokser Rubin Carter, bijgenaamd "The Hurricane", onterecht door een blanke jury werd veroordeeld voor een drievoudige moord in een bar. Platenlabel Columbia vreesde voor processen en verplichtte de folkzanger zijn controversiële lyrics te herschrijven. De song verscheen op de formidabele elpee 'Desire' maar kwam ook uit op single. In 1985 werd Carter vrijgesproken en de beelden hieronder komen uit de film 'The Hurricane' die over het leven van de voormalige bokser werd gemaakt met Denzel Washington in de hoofdrol.
Het Brits trio waarvan de sound enigszins deed denken aan de groepen 'America' of 'Bread' kwam op 31 januari 1976 eventjes piepen in onze hitparade met de mooie slow 'Fallen Angel' geschreven door groepslid Guy Fletcher. Ook het prachtige 'Mary In The Morning' uit 1971 is van zijn hand. Nadien heb ik over 'Rogue' niets meer gehoord want het bleef helaas bij dit one-hit wonder.
De telefoonverbindingen waren in 1976 ook niet je dat want de gsm (het mobieltje) bestond nog niet en vaak moest de hulp van de operator ingeroepen worden. Dat deed onze boomlange Noorderbuur dan ook op 31 januari want hij wou een betere lijn met zijn lief. Toen wist hij ook nog niet dat hij een jaar later een wereldhit zou scoren met een rock-'n-rollmedley.
Brian Connolly en zijn makkers uit de Britse glamrockgroep 'Sweet' hadden ook beter getelefoneerd met hun liefje want dan hadden ze de leugens in haar ogen niet opgemerkt. Alle gekheid op een stokje, met deze single maakten ze toch weer hun opwachting in de BRT Top 30 van 31 januari 1976.
En of er gedanst werd in de nachtclubs over de hele wereld in die periode! Daarover ging deze zeer leuke song van 'KC & The Sunshine Band' en de vrolijke bende kwam dan ook gezwind binnengedanst met de nieuwste single 'Queen Of Clubs' in de BRT Top 30 van zaterdag 31 januari 1976.
Afgaand op het weerbericht bij de intro regende het toen in Brussel. De zangeres van dienst beweerde na een bliksemschicht dat het ook regende in Cannes en dat de zomer voorbij was. Vlotjes gezongen in het Frans en in het Engels zorgde deze slow voor heerlijke momenten op die ene tegel van de dansvloer. Geen idee wie die Patrick was maar Kiki en Pearly kwamen er wel mee binnen in de BRT Top 30 van 31 januari 1976. Meteen op nummer 12, alsjeblieft, met dank aan de toenmalige weerman!
Zelfkennis is het begin van alle wijsheid, Bob (grapje) maar 'Hurricane' is toch een fantastisch protestlied.
Tijd voor wat countrymuziek want op 17 januari 1976 kwam Chip Taylor binnengereden op zijn truck in de BRT Top 30. Deze Amerikaanse artiest is bij ons beter bekend door zijn welwekende composities (o.m. 'Wild Thing', 'Angel Of The Morning', 'I Can't Let Go', 'The Baby', 'Any Way That You Want Me', 'Try (Just A Little Bit Harder)' en 'Son Of A Rotten Gambler'). Zijn echte naam is James Wesley Voight en zijn broer is de acteur Jon Voight en dus is hij ook de oom van Angelina Jolie en James Haven, maar dat weet onderhand bijna iedereen. Als zanger bleef het helaas bij deze mooie eendagsvlieg in onze contreien.
Deze single deed mij op 24 januari 1976 letterlijk naar de platenwinkel rennen want van bij de intro was ik meteen verkocht: vingerknippen, gitaargeluiden, handgeklap en dan die unieke stem van "The Thin White Duke"! Slim gezien van Bowie want zo stond hij met twee singles genoteerd in de BRT Top 30 (de andere was 'Space Oddity' uit 1969)! ♫♫♫ "Run for the shadows, wop wop wop" ♫♫♫... Golden years, indeed!
"Tuut zei de trein en het station vertrok...". Op zaterdag 24 januari 1976 kwam de discotrein uit West-Duitsland. De "bump" werd nog altijd gedanst in de discotheken en dat zullen we -afgaand op het aantal blauwe plekken op de bips- geweten hebben! Boney M. bestond uit de danser Bobby Farrell (hij playbackte altijd) omringd door twee zangeressen: Marcia Barrett en Liz Mitchell, en het model Maizie Williams. Frank Farian was de producer en hij zong zelf de schaarse tekst in dit nummer dat het eerste in een lange rij van leuke en minder leuke singles zou worden.
Maar de sound die mij op zaterdagmiddag 24 januari 1976, tussen de soep en de aardappelen, het meest verraste was de sound van de Nickelodeon van de Britse groep 'Sailor' o.l.v. de Noorse componist, leadzanger en gitarist Georg Kajanus, met die typische zeemanspet. Ze zeggen dat een matroos in elke haven een liefje heeft. Ik zou het nog moeten geloven, ook. ♫♫♫ 'Girls, Girls, Girls' ♫♫♫ kwam die dag meteen binnen in de BRT Top 30 op nummer 13.
Ik was ook meteen weg van de grotendeels instrumentale b-kant'Jacaranda': Aah... sweet memories!
Luk Smets en de Nederlandse zusjes.
Frank Farian
Een hit in 1961 en een heruitgave in 1975 en opnieuw een hit begin 1976.
Georg Kajanus, de Noor. Een liefje in elke haven was het motto van bijna elke zeeman.
