************Populaire muziek van de vorige eeuw tot nu************
14-09-2013
Hits 21/28 februari 1976
Hits op 21 en 28 februari 1976
Met het oog op carnaval kwam deze single binnen in onze BRT Top 30 van zaterdag 21 februari 1976. De groep Hydra werd in 1970 opgericht uit de groepen 'All Beat Generation' en 'South River Village Band' en het muziekgenre was toen een mengeling van hardrock en underground. Het grootste succes scoorden onze Noorderburen evenwel met Nederlandstalige carnavalskrakers. Niet bepaald mijn geliefkoosd genre muziek maar met carnaval is alles mogelijk. Blijkbaar heel geliefd in Aalst want de single kwam meteen binnen op nummer 7.
Exact een week later, m.a.w. op 28 februari 1976, verscheen "The Walrus of Love" -want zo luidde de bijnaam van Barry White- opnieuw in de BRT Top 30 en zijn nieuwste single heette 'Let The Music Play' en dat doe ik dan ook op deze druilerige zaterdag.
Het was al een tijdje geleden dat er nog Oosterburen in onze hitlijsten hun opwachting gemaakt hadden. Dat werd meteen goedgemaakt op zaterdag 28 februari 1976 door ene Marianne Rosenberg uit West-Duitsland en haar discohit 'Ich bin wie du' is een "floorfiller" van jewelste! Opmerkelijk is dat ze in haar eigen land bleef steken op een 18de plaats terwijl ze in Nederland op nr. 2 strandde maar bij ons een glorierijke nummer 1-plaats bezette!
Maar de leukste single uit de BRT Top 30 van zaterdag 28 februari 1976 vond ik het nieuwste plaatje van Jimmy Castor en zijn olijke bende. 'King Kong' is een legendarische figuur die altijd tot de verbeelding gesproken heeft en dus kon het niet uitblijven of hij verscheen ook in de muziekwereld. Onlangs heeft de reclamewereld van de telefonie hem nog ontdekt! ♫♫♫ Komo sambe, (King Kong); Komo sambe kong (King Kong); Komo sambe (King Kong); Komo sambe kong (King Kong)... ♫♫♫ - Hopelijk komen we nu Godzilla niet tegen!
Op Valentijnsdag, 14 februari 1976, kwam een -voor mij althans- nieuwe band zijn opwachting maken in de BRT Top 30. Dit was geen disco alhoewel Earth, Wind & Fire vaak in dat vakje gestoken wordt. Voor mij is dit geweldige funk met een heerlijke blazerssectie. 'Sing A Song' inderdaad en niet te verwarren met de Nederlandse band Earth & Fire!
Op 21 februari 1976 kwam het thema uit de film 'Mahogany' (1975) eindelijk binnen in onze hitlijst. Diana Ross vertolkte daarin een arme Afro-Amerikaanse vrouw die plots een bekende modeontwerpster wordt. De film werd geregisseerd door Berry Gordy en Motown Productions was natuurlijk de producer. In 1972 had Ross al eens de hoofdrol gespeeld in de film 'Lady Sings The Blues' over het leven van jazzzangeres Billie Holiday.
Country uit de Lage Landen: op 21 februari 1976 was het de beurt aan de meisjes en jongens uit de Nederlandse band 'Sommerset' om hun opwachting te maken in de BRT Top 30. Onze Noorderburen stonden toen in die hitlijst met hun nieuwste single 'Another Lonely Night'.
Op zaterdag 7 februari 1976 had Joe Dassin weer een dikke hit te pakken met de meezinger van formaat 'Ca va pas changer le monde'. De melodie bleef meteen in je hoofd rondspoken, eens je ze gehoord had. Het was weer een cover van een Italiaans lied, ditmaal gecomponeerd door Vito Pallavicini en Pino Massara. Ma che bella canzone!
Boudleaux Bryant schreef deze fantastische song voor The Everly Brothers in 1960. Een jaar later was Roy Orbison er als de kippen bij om zijn versie uit te brengen. Een versie van Emmylou Harris en Gram Parsons uit 1973 werd op de postuum uitgebrachte LP 'Grievious Angel' (1974) geplaatst en zowel Cher (in 1975 zonder succes) als Jim Capaldi (ook 1975) brachten hun eigen coverversie uit. Tot de Schotse rockband Nazareth de song opnam in 1974 en de bal langzaam aan het rollen ging. Die rockversie stond op de LP 'Hair Of The Dog' uit 1975 en de single scoorde begin 1976 in de VS en pas in 1977 in het VK. Maar op 7 februari 1976 stond deze single voor het eerst in de BRT Top 30 en Chantal en ik hebben vaak op deze versie een heerlijke slow gedanst. Bij alle versies bleef de tekst van Bryant onveranderd behalve bij de Schotten: zij veranderden "love is like a stove/it burns you when it's hot" in "love is like a flame/it burns you when it's hot". Hun versie werd op de soundtrack van menige film gezet en helaas bleef het in België en Nederland bij deze heerlijke eendagsvlieg die meteen op nummer 10 binnenkwam in onze hitparade.
Op 7 februari 1976 kwam deze eigenaardige single binnengeslopen in onze hitlijst. De lyrics bestonden uit een aaneenrijging van songtitels van The Beatles. Eigenlijk zat elke rechtgeaarde fan van de Fab Four al meer dan vijf jaar te wachten op een reünie tot die hoop de kop werd ingedrukt door John Lennon die net had aangekondigd er enkele jaren tussenuit te knijpen en huisvader te worden met als belangrijkste bezigheid het opvoeden van zijn zoontje Sean. Voor deze Britse rockband bleef het in België en Nederland ook bij dit one-hit wonder.
Van disco gesproken: diezelfde 7de februari 1976 kwam de Britse groep 5000 Volts met zangeres Tina Charles zijn opwachting maken in onze hitparade zodat zij met twee singles genoteerd werd. 'Bye Love' werd niet zo'n grote hit als de voorgaande singles.
Een zeer leuke song die ook als nieuwkomer werd genoteerd op 7 februari 1976 was deze 'All Around My Hat' waarvan de intro in de beste folktraditie a-capella werd gezongen. Maddy Prior was de leadvocaliste van de Britse folkrockgroep Steeleye Span. Het opgewekte nummer stond op het gelijknamig album uit oktober 1975 dat geproducet werd door Mike Batt, die vele jaren later Katie Melua onder zijn vleugels nam. Ook in ons land is deze single een eendagsvlieg gebleven.
Zijn imago vond ik maar niks maar deze compositie vond ik wel leuk.
Op de laatste dag van de maand januari 1976 kwam Bob Dylan als een wervelwind de BRT Top 30 binnengewaaid met een protestlied zoals alleen "His Bawbness" dat kan brengen. Hij schreef de song samen met Jacques Levy en Scarlet Rivera speelt de prachtige vioolpartij. In bijna 9 minuten vertelt Dylan hoe de Afro-Amerikaanse middengewichtbokser Rubin Carter, bijgenaamd "The Hurricane", onterecht door een blanke jury werd veroordeeld voor een drievoudige moord in een bar. Platenlabel Columbia vreesde voor processen en verplichtte de folkzanger zijn controversiële lyrics te herschrijven. De song verscheen op de formidabele elpee 'Desire' maar kwam ook uit op single. In 1985 werd Carter vrijgesproken en de beelden hieronder komen uit de film 'The Hurricane' die over het leven van de voormalige bokser werd gemaakt met Denzel Washington in de hoofdrol.
Het Brits trio waarvan de sound enigszins deed denken aan de groepen 'America' of 'Bread' kwam op 31 januari 1976 eventjes piepen in onze hitparade met de mooie slow 'Fallen Angel' geschreven door groepslid Guy Fletcher. Ook het prachtige 'Mary In The Morning' uit 1971 is van zijn hand. Nadien heb ik over 'Rogue' niets meer gehoord want het bleef helaas bij dit one-hit wonder.
De telefoonverbindingen waren in 1976 ook niet je dat want de gsm (het mobieltje) bestond nog niet en vaak moest de hulp van de operator ingeroepen worden. Dat deed onze boomlange Noorderbuur dan ook op 31 januari want hij wou een betere lijn met zijn lief. Toen wist hij ook nog niet dat hij een jaar later een wereldhit zou scoren met een rock-'n-rollmedley.
Brian Connolly en zijn makkers uit de Britse glamrockgroep 'Sweet' hadden ook beter getelefoneerd met hun liefje want dan hadden ze de leugens in haar ogen niet opgemerkt. Alle gekheid op een stokje, met deze single maakten ze toch weer hun opwachting in de BRT Top 30 van 31 januari 1976.
En of er gedanst werd in de nachtclubs over de hele wereld in die periode! Daarover ging deze zeer leuke song van 'KC & The Sunshine Band' en de vrolijke bende kwam dan ook gezwind binnengedanst met de nieuwste single 'Queen Of Clubs' in de BRT Top 30 van zaterdag 31 januari 1976.
Afgaand op het weerbericht bij de intro regende het toen in Brussel. De zangeres van dienst beweerde na een bliksemschicht dat het ook regende in Cannes en dat de zomer voorbij was. Vlotjes gezongen in het Frans en in het Engels zorgde deze slow voor heerlijke momenten op die ene tegel van de dansvloer. Geen idee wie die Patrick was maar Kiki en Pearly kwamen er wel mee binnen in de BRT Top 30 van 31 januari 1976. Meteen op nummer 12, alsjeblieft, met dank aan de toenmalige weerman!
Zelfkennis is het begin van alle wijsheid, Bob (grapje) maar 'Hurricane' is toch een fantastisch protestlied.
Tijd voor wat countrymuziek want op 17 januari 1976 kwam Chip Taylor binnengereden op zijn truck in de BRT Top 30. Deze Amerikaanse artiest is bij ons beter bekend door zijn welwekende composities (o.m. 'Wild Thing', 'Angel Of The Morning', 'I Can't Let Go', 'The Baby', 'Any Way That You Want Me', 'Try (Just A Little Bit Harder)' en 'Son Of A Rotten Gambler'). Zijn echte naam is James Wesley Voight en zijn broer is de acteur Jon Voight en dus is hij ook de oom van Angelina Jolie en James Haven, maar dat weet onderhand bijna iedereen. Als zanger bleef het helaas bij deze mooie eendagsvlieg in onze contreien.
Deze single deed mij op 24 januari 1976 letterlijk naar de platenwinkel rennen want van bij de intro was ik meteen verkocht: vingerknippen, gitaargeluiden, handgeklap en dan die unieke stem van "The Thin White Duke"! Slim gezien van Bowie want zo stond hij met twee singles genoteerd in de BRT Top 30 (de andere was 'Space Oddity' uit 1969)! ♫♫♫ "Run for the shadows, wop wop wop" ♫♫♫... Golden years, indeed!
"Tuut zei de trein en het station vertrok...". Op zaterdag 24 januari 1976 kwam de discotrein uit West-Duitsland. De "bump" werd nog altijd gedanst in de discotheken en dat zullen we -afgaand op het aantal blauwe plekken op de bips- geweten hebben! Boney M. bestond uit de danser Bobby Farrell (hij playbackte altijd) omringd door twee zangeressen: Marcia Barrett en Liz Mitchell, en het model Maizie Williams. Frank Farian was de producer en hij zong zelf de schaarse tekst in dit nummer dat het eerste in een lange rij van leuke en minder leuke singles zou worden.
Maar de sound die mij op zaterdagmiddag 24 januari 1976, tussen de soep en de aardappelen, het meest verraste was de sound van de Nickelodeon van de Britse groep 'Sailor' o.l.v. de Noorse componist, leadzanger en gitarist Georg Kajanus, met die typische zeemanspet. Ze zeggen dat een matroos in elke haven een liefje heeft. Ik zou het nog moeten geloven, ook. ♫♫♫ 'Girls, Girls, Girls' ♫♫♫ kwam die dag meteen binnen in de BRT Top 30 op nummer 13.
Ik was ook meteen weg van de grotendeels instrumentale b-kant'Jacaranda': Aah... sweet memories!
Luk Smets en de Nederlandse zusjes.
Frank Farian
Een hit in 1961 en een heruitgave in 1975 en opnieuw een hit begin 1976.
Georg Kajanus, de Noor. Een liefje in elke haven was het motto van bijna elke zeeman.
De massale immigratie van Turken in Nederland en de samenlevingsproblemen die daaruit voortvloeiden werd door Alexander Curly aan de kaak gesteld in 'Aggesus' maar enkele weken later staken de pretpoppers uit Zaandam hun bewondering voor dat land en zijn gastarbeiders niet onder stoelen of banken. En blijkbaar verliep alles in Genk en Gent ook vlot want de single 'Turkye, Turkye' (later gewijzigd in 'Turkey, Turkey') kwam op 10 januari 1976 ook binnen in de BRT Top 30.
En toen gebeurde het onwaarschijnlijke want op zaterdag 10 januari 1976 kwam een song uit 1969 als een raket binnengevlogen in de BRT Top 30. Bowie had eind 1975 al een hit met 'Fame' en op de b-kant van de single stond deze prachtige song, vandaar. ♫♫♫ "Can you hear me Major Tom?"♫♫♫...
Tina Charles bleef maar "met vuur spelen" want eind 1975 stond zij nog in de hitlijsten met 'I'm On Fire' van de groep 5.000 Volts, waar zij leadzangeres was maar nooit als volwaardig lid van de groep werd beschouwd. Zij probeerde het dan maar solo en dat lukte vrij aardig met 'You Set My Heart On Fire' want haar single werd op 17 januari 1976 in onze hitlijst genoteerd.
Niet alleen in Zaandam werd pretpop gemaakt maar ook in Brussel. Getuige daarvan deze perfect getimede carnavalskraker van Sylvain Vanholme (ex-Wallace Collection), Lou Deprijck (ex-PTT werknemer) en Pipou Lacomblez (mijn buurman). Eigenlijk had de groep 'Two Men Sound' moeten heten maar niettegenstaande de taalfout en het feit dat ze toen al met z'n drieën waren bleef de groepsnaam ongewijzigd en scoorde het goedgeluimde trio met deze meezinger van formaat een grote hit in de Benelux en Latijns Amerika. Vanaf 17 januari 1976 stond deze single wekenlang in de BRT Top 30 en werd hij achteraf nog vaak gedraaid op menig feestje of barbecue.
Op zaterdag 17 januari 1976 kwam de nieuwste single van Errol Brown en zijn bonte bende zijn opwachting maken in de BRT Top 30. 'You Sexy Thing' werd een van de grootste hits voor Hot Chocolate en wordt nu nog regelmatig op de radio gedraaid. ♫♫♫ "I believe in miracles..." ♫♫♫.
Turkye werd later vervangen door Turkey.
3 songs voor de prijs van 2...
Mijn buurman speelt op de bongo's. Lou Deprijck zag ik in het begin van de jaren '70 regelmatig in de uitgaansbuurt van de Brusselse Beurs (Discotheek 'Le Noeud') toen hij nog bij de PTT werkte.
Gisteravond schreef ik op mijn Facebook-tijdlijn hetvolgende: "Tot zover muziek die in het jaar 1975 op de radio en in de discotheken te horen was: zowel singletjes als elpeemuziek. Een bewogen jaar waarin ik trouwde; van job veranderde en voor een periode van 21 jaar trouw bleef aan dezelfde werkgever; een prachtige zomer beleefde met zelfs een heuse hittegolf; mijn speelkameraadje stierf op dezelfde dag als dictator Franco en ik tenslotte 24 werd. Een jaar met allerhande genres muziek, goede songs en minder goede die ik niet altijd leuk vond, maar alles bij elkaar een jaar om nooit te vergeten! Op naar 1976 en alles is nog te herlezen of opnieuw te beluisteren op mijn muzikale blog enkel te bereiken via http://blog.seniorennet.be/djmico1951/ - En nogmaals bedankt voor de vele reacties! Muziek is mijn passie...".
Ook deze single begon met enkele aanslagen op de pianotoetsen. Maggie MacNeal werkte ijverig verder aan haar solocarrière en met 'When You're Gone' bewees ze nog maar eens over een krachtige stem te beschikken. Op zaterdag 3 januari 1976 werd zij voor haar inzet beloond en kwam haar single dan ook binnen in de BRT Top 30.
En toen dacht bijna iedere artiest dat hij/zij een bekend nummer moest uitbrengen overgoten met een discosausje en veel wah-wahgitaren! 'Nel blu dipinto di blu' van Domenico Modugno won het Eurovisiesongfestival van 1958 niet maar werd wèl een wereldhit. De Amerikaanse zanger Al Martino (geboren als Alfred Cini en van Italiaanse komaf) zal de kennis van zijn moedertaal waarschijnlijk graag geëtaleerd hebben aan zijn publiek en met deze remake onder de titel 'Volare' scoorde hij ook een wereldhit.
De vijfde nieuwkomer in de BRT Top 30 van 3 januari 1976 die het vermelden waard is, was de nieuwste erg dansbare single van The Trammps uit Philadelphia, USA die 'Zing Went The Strings Of My Heart' heette. "Zing" is een leuke onomatopee voor een snaar die afknapt. ♫♫♫ Lord have mercy! ♫♫♫... Een 16-jarige Judy Garland zong dit lied al in de film 'Listen, Darling' uit 1938 (!). "I heard a robin sing...".
Het duet tussen Dries Holten en Sandra Reemer was afgelopen en Andres vond meteen een nieuwe partner in Rosy. Samen zongen ze 'Sausalito' de hitparades in. Ze werden dan ook gespot in de BRT Top 30 van zaterdag 27 december 1975. De Nederlandse single stond bol van de Mexicaanse trompetten en de violist van dienst had waarschijnlijk nog gespeeld op 'Concerto voor jou Natacha'.
Geen Vlaamse hitparade zonder Will Tura en toch vond ik geen audiofragment van de Keizer van het Vlaamse lied uit december 1975. Toen kwam hij inderdaad nieuw binnen in de BRT Top 30 van 27/12 met zijn jongste single 'Voor haar, voor hem, voor mij', geschreven door Daniel Vangarde en Jean Kluger.
Hetzelfde geldt voor de Vlaamse zanger Benny Scott die in het Engels zong en met zijn single 'When The First Teardrop Falls' in de BRT Top 30 van zaterdag 27 december 1975 zat. Ik moet eerlijk toegeven dat dit liedje èn het vorige mij niets meer zeggen. Waarschijnlijk had ik toen oor voor andere muziek.
Ik kreeg een antwoord van Francis Goya die momenteel in Marrakech verblijft (Francis Goya: "Merci Michel, pour ce gentil commentaire."). Hij bedankte me voor het compliment. Gisteravond postte ik volgende tekst op mijn Facebook-tijdlijn: "Wegens de uitzonderlijke hitte heb ik vandaag geen muziek uit december 1975 kunnen posten. Als alles meevalt ben ik er morgen weer met hits uit de BRT Top 30 van 20 en 27 december 1975, te volgen op deze tijdlijn of op mijn muzikale blog, te bereiken via deze unieke link: http://blog.seniorennet.be/djmico1951/ - Tot morgen!".
"Where music fails, words speak."... Inderdaad, want een videoclip over de Nederlandse country & westernband 'Sommerset' met de single 'Nashville Tennessee' heb ik niet op het internet gevonden. Nochtans geraakte deze formatie op 20 december 1975 binnen in onze BRT Top 30. De groep werd opgericht rond drie broers uit het gezin Sommer en zij kwamen uit Driebergen (zie foto linksboven).
Dan was het heel wat makkelijker een videoclip van de Nederlandse meidengroep 'Pussycat' met 'Mississippi' op de kop te tikken. Met hun nieuwe country & westernsingle sprongen zij op 20 december 1975 ook onze hitlijst binnen en wel vanuit het niets recht op nummer 9.
Glitter en Glam hadden afgedaan en daarom veranderde 'Mud' het geweer van schouder en kwam de Britse formatie met de prangende vraag 'Show Me You're A Woman' op de tonen van een ouderwetse slow toch binnen in de BRT Top 30 van zaterdag 20 december 1975.
Op zaterdag 27 december 1975 kwamen er discogeluiden uit West-Duitsland want toen slaagde het meidentrio 'Silver Convention' er met hun nieuwste single in binnen te komen in de BRT Top 30. Penny McLean maakte deel uit van deze groep zodat zij tweemaal stond genoteerd. Op 6 december kwam zij inderdaad al binnen met haar solosingle 'Lady Bump'. 'Fly Robin Fly' slaagde erin op nummer 1 te belanden in de Amerikaanse Billboard Hot 100, een unicum toentertijd voor een Duitse groep.
Op zaterdag 13 december 1975 stonden de overwinnaars van het Eurovisiesongfestival '75 al 7 weken genoteerd in de onderste regionen van de BRT Top 30 tot ze plots weer begonnen te stijgen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik deze single van 'Teach In' bijna helemaal vergeten was.
Vanaf het eind van de jaren '60 werden we milieubewuster en die trend zette zich voort in de seventies. John Denver bracht jodelgewijs een ode aan het schip van Jacques Cousteau, de Franse ex-marineofficier, onderzoeker en ontdekkingsreiziger, die verantwoordelijk was voor al die prachtige documentaires over de zeven wereldzeeën op televisie. 'Calypso' was een stijger in onze hitlijst van 13 december 1975.
Een gewaagde pose in het katholieke Vlaanderen van toen.
Oorspronkelijk slechts een b-kantje. Bij een heruitgave werd dit euvel hersteld.
Op elpees met instrumentale nummers werd meestal een halfbloot model geplaatst, kwestie van de verkoop de hoogte in te jagen. Bij mij had die taktiek een omgekeerd effect...
Ongetwijfeld zal de charme van de zangeressen ook tot het succes hebben bijgedragen.
Op 6 december 1975 kwam de kerstsingle van Jack Jersey binnen in onze BRT Top 30 en uitgerekend op die Sinterklaasdag mocht hij zijn nieuwste plaatje gaan lippen of playbacken (zoals dat toen heette) in de studio van de AVRO voor het welbekende TV-programma TOPPOP.
De zangeres van de Duitse discoformatie 'Silver Convention' probeerde het solo en slaagde daar in want haar single 'Lady Bump' kwam ook terecht tussen de 30 bestverkochte 45-toerenplaatjes van Sinterklaasdag 1975. En zie: een nieuwe dans was geboren, nl. "The Bump". Daarbij werd met twee achterwerken meermaals tegen elkaar gestoten zodat de blauwe plekken 's anderendaags in de spiegel konden bewonderd worden...
Hoe een dubbeltje rollen kan: de song werd geschreven door Daniel Vangarde en Jean Kluger. De zoon van Vangarde (echte naam Bangalter) maakt deel uit van 'Daft Punk', maar dit geheel terzijde. De original stond op die fameuze LP van de Yamasukis uit 1971, gezongen in een nonsens-taaltje. Michel Jaspar, producer en mentor, richtte de groep Black Blood op met Afrikaanse muzikanten en hertaalde de tekst in het Swahili (want hij zag het daglicht in Belgisch Congo). En het werd een grote hit in België en Frankrijk en Bananarama maakte er later nog een cover van.
"Mooie liedjes duren niet lang" zegt het spreekwoord. Op 6 december 1975 kwamen de Italiaanse muzikanten en zangers van de groep 'I Santo California' met de overbekende slow 'Torneró' binnen in onze hitparade op nummer 30. Helaas was hun aanwezigheid slechts van korte duur want de volgende week was het plaatje al verdwenen uit de BRT Top 30 maar niet uit mijn geheugen!
Op zaterdag 13 december 1975 kregen folk en countryrock concurrentie vanuit New York want toen bracht Patti Smith haar debuutelpee 'Horses' uit. Op die plaat stond natuurlijk niet 'Because The Night' dat enkele jaren later pas zou scoren en op haar LP 'Easter' uit 1978 voorkwam. Deze eigenzinnige bewerking van 'G-L-O-R-I-A' van Them stond wèl op die debuutplaat. De song bestaat uit twee delen: Part I heet 'In Excelsis Deo' en Part II is gewoon de bekende compositie van Van Morrison. Smith kreeg later de bijnaam Godmother of Punk en de invloed van The Ramones is hier duidelijk hoorbaar. John Cale was de producer van de plaat.
Burning Spear werd in 1948 als Winston Rodney geboren op het eiland Jamaica. Hij werd sterk beïnvloed door Bob Marley en Marcus Garvey, een van de pioniers in de strijd om burgerrechten voor de zwarte bevolking in de Verenigde Staten. Zo erg was die invloed dat hij in december 1975 een volledige elpee aan hem wijdde en vier maanden later de plaat opnieuw opnam in een dubversie onder de titel 'Garvey's Ghost'. Zonder in al te technische termen te vervallen is "dub" een afgeleide van reggae met veel knoppenwerk in de studio en veel echo; het accent ligt op de drum en de bas met daaronder een basistrack die "riddim" wordt genoemd.
De liveplaat 'Live!' van Bob Marley & The Wailers uit december 1975 betekende de wereldwijde doorbraak voor de reggaemuziek in het algemeen en de groep in het bijzonder. Het album was de registratie van een legendarisch optreden in de zaal The Lyceum, in de wijk West End in Londen op 18 juli 1975. Met de single 'No Woman, No Cry' waren de Jamaicanen al terechtgekomen in de BRT Top 30 van eind november 1975 en nu konden ze aan de verovering van de elpeecharts beginnen. De song 'Get Up, Stand Up' werd geschreven door Bob Marley en Peter Tosh.
Op de tweede elpee van Raymond van het Groenewoud stonden verschillende soorten muziek: van rock-'n'-roll, popmuziek, kleinkunst tot heuse cabaret, zoals deze jeugdherinneringen waarin hij de vinger op de wonde legt en het manke schoolsysteem in Vlaanderen aan de kaak stelt. De LP 'Ik doe niet mee' verscheen in 1975.
In 1975 nam Wim De Craene het lied 'De kleine man' van Louis Davids op. Hij paste de tekst aan de toestand in Vlaanderen aan. Die versie heb ik helaas niet gevonden op het internet, vandaar dat ik het origineel uit 1929 post.
En omdat het zondag is krijgen jullie een bonustrack, de prachtige b-kant van 'Rozane':
Tot spijt van wie 't benijdt nog maar eens een track uit de tweede elpee van Raymond van het Groenewoud. 'Ik doe niet mee' verscheen in 1975 en in 'Bierfeesten (Als ik dit maar heb)' stelde hij het uitgaansleven in het Vlaanderen van toen aan de kaak. Volgens mij is dit regelrechte Vlaamse blues en hoe iemand eruit ziet heeft geen belang als je muziek beoordeelt. Ik beoordeel de man op zijn muzikale capaciteiten (zang, instrumenten, compositie).
'Mensen van achttien' was een opmerkelijk duet van Wim De Craene en de enige, echte "Fleur de Buda": Della Bosiers. Het liedje werd regelmatig gedraaid op de radio in 1975. Helaas werd het nooit genoteerd in de BRT Top 30. Misschien wel in de Vlaamse Top-10, maar daarover heb ik jammer genoeg geen gegevens.
Op de elpee 'Ook voor jou' uit 1975 stond ook deze parel waarin Kris De Bruyne zingt over de paardenstad bij uitstek, meer bepaald in de Far-West. De originele single heb ik niet gevonden op het internet, vandaar deze live-uitvoering tijdens Nekka 1976.
Maar het allermooiste lied uit 1975 vind ik 'Tim' dat Wim De Craene op zijn elpee 'Alles is nog bij het oude' zette. Hij bewonderde Ramses Shaffy zo erg dat hij zijn zoontje Ramses doopte en hij schreef dit prachtig lied over hem. Omdat "Ramses" niet zo goed bekte veranderde hij de naam in "Tim". Voor mij was Wim De Craene dè revelatie van het jaar 1975 en hoe hij eruit zag was voor mij van geen belang. Op dit monument van een lied speelden o.a. Jean Blaute (akoestische gitaar, Moog, orgel, piano) en Yvan Desouter (bas). Goeiemorgen, Jean!
"Met september komt de koude en het duister rond halfzeven...". Het prachtig titelnummer uit de gelijknamige elpee van Wim De Craene uit 1975 mag in deze reeks 'Niet vergeten liedjes' uiteraard niet ontbreken. ♫♫♫ Ik word er weer wat ouder bij... ♫♫♫ - Ik werd hier weer helemaal stil van en morgen is het 1 september.
Steven Tyler en Joe Perry schreven deze rocker die oorspronkelijk op de elpee 'Toys In The Attic' stond en in 1975 enkel bekend werd over de grote plas. In 1977 werd de single heruitgebracht met meer succes en in 1986 kwamen de jonge rappers van Run DMC zich in het debat mengen en toen was het hek helemaal van de dam. ♫♫♫ Like this! ♫♫♫... - Meteen iedereen wakker!
De Belgisch/Britse close harmonygroup met roots in Diest had het slim idee 'Bring It On Home To Me' te koppelen aan 'Auld Lang Syne' voor de kerstsingle van 1975. De eerste song kende ik nog van Sam Cooke en de versie van The Animals en de traditional kon ik ook nog meezingen want die werd vaak rond het kampvuur bij de scouts gezongen.
In november 1975 kwam de Philadelphia Sound nog eens zijn kop opsteken met een knap nummer dat enkele jaren later veel bekender zou worden in de versie van Thelma Houston. 'Don't Leave Me This Way' stond op de LP 'Wake Up Everybody' en werd gezongen door de jonge drummer Teddy Pendergrass.
Nog enkele uren en de koorts van de zaterdagavond heeft je weer te pakken! 'Almost Saturday Night' stond ook op de elpee 'John Fogerty' van... John Fogerty uit 1975. Het nummer werd veel bekender in de 1981-versie van die andere duivel-doet-al Dave Edmunds, want die bespeelt net als Fogerty ook bijna alle instrumenten zelf.
Prachtige elpee die toen helaas niet verkrijgbaar was in Brussel. Wim De Craene had terecht kritiek op sommige feestzalen in Vlaanderen en stak zijn mening dan ook niet onder stoelen of banken...
Paul Michiels staat in het midden (met de baard en het lang haar!).
Ook dit nummer komt uit de elpee 'Waar ik woon en wie ik ben' opgenomen in Los Angeles in 1975. Het nummer gaat natuurlijk niet over een travestie maar over een jonge vrouwelijke fan, zeg maar een groupie, die het vroegere repertoire van de zanger zingt. Hij noemt zich een "Lorelei in travestie". Het woord "travestie" was wel taboe in die tijden en opmerkelijk is de gitaarsolo op het einde van het lied waarop Boudewijn de Groot een gitaar imiteert met zijn stem...
Zoals ik eerder al schreef was 1975 een vruchtbaar jaar voor Wim De Craene want hij bracht in dat jaar twee elpees uit. De eerste was 'Brussel' waarop ook 'Rozane' staat, een prachtig lied dat hier enkele dagen geleden al aan bod kwam. Vandaag kies ik voor het titelnummer. Op de hele plaat speelde Paul Lambert orgel en piano, wat hij enkele jaren voordien nog deed bij Irish Coffee.
Een tweede track uit de elpee 'Brussel' (1975) is 'Tante Emma', een nummer dat veel bekender is en dat enkele jaren geleden nog met succes hernomen werd door Sabien Tiels. Niet te verwarren met 'Tante Julia' want dat is de tante van Boudewijn de Groot...
In 1973 zong Raymond van het Groenewoud, onze jongen uit Schaarbeek, nog "Je moest eens weten hoe gelukkig ik was". Hij maakte zich los uit de schaduw van Johan Verminnen, speelde de pannen van het dak bij Louisette samen met Erik Van Neygen en ging nu resoluut op de solotoer. De elpee 'Ik doe niet mee' uit 1975 brak geen potten maar dit nummer kent om zo te zeggen iedereen want het groeide uit tot een ware classic.
Uit dezelfde elpee 'Ik doe niet mee' komt dit grappig nummer waarin Raymond de grootste en de knapste wil zijn maar ergens midden in de song verandert zijn stem in die van een Smurf en op het einde wil hij de grootste hebben. Vaak gedraaid op de radio in 1975 en absoluut een lied om niet te vergeten!
De grens tussen rhythm & blues en rock-'n'-roll is soms zeer dun. Terry Thompson schreef deze aanstekelijke song en Arthur Alexander bracht hem als eerste uit als b-kant van 'You Better Move On' in 1961. De covers zijn legio: o.a. Clyde McPhatter en zelfs The Beatles die hem driemaal live opnamen voor de BBC (zie 'Live at the BBC' - 1994) met telkens John Lennon als leadzanger. Het gitaarwonder uit Wales brengt hier een opzwepende versie die terechtkwam op zijn LP 'Subtle As A Flying Mallet' uit april 1975. Wie op deze tonen kan blijven stilzitten is een stijve hark! (grapje!)
Op de tonen van deze prachtige ode aan Syd Barrett die de groep Pink Floyd mede had opgericht maar hem veel te vroeg moest verlaten in 1968 hoef je niet perse te dansen (maar het mag). Trek je dansschoenen maar uit en luister aandachtig naar deze hommage van bijna 26 minuten die voorkomen op de LP 'Wish You Were Here' uit 1975. De song bestaat uit 9 delen.
De Amerikaanse folkzangeres Judy Collins was een van de allereersten om composities op te nemen van o.a. Leonard Cohen, Bob Dylan, Joni Mitchell, Gordon Lightfoot en zelfs The Beatles. In 1975 nam zij deze prachtige compositie van Stephen Sondheim onder handen die hij in 1973 schreef voor de musical 'A Little Night Music', gebaseerd op de film 'Smiles Of A Summer Night' van Ingmar Bergman. Laat de gekken nu maar binnenkomen...
De Amerikaanse zangeres Janis Ian (°1951) bracht in 1975 haar 7de (!) elpee uit die ze de titel 'Between The Lines' meegaf. Hierop stond deze parel die zeker niet mag vergeten worden. Later werd ze bevriend met de Nederlandse zangeres Conny Vandenbos en namen ze zelfs een duet op ('Don't leave tonight' - 1980). Maar ondertussen zingt ze hier over haar jeugdjaren, toen ze zeventien was in 1968...
Een stem als een misthoorn heeft deze Amerikaanse ex-frontzanger van Creedence Clearwater Revival. Na een zijsprongetje in de country & western-muziek als Blue Ridge Rangers ging John Fogerty resoluut voor een solocarrière. Helaas werd deze single uit 1975 enkel in de VS en Canada een kleine hit en moesten wij in West-Europa wachten tot de song succes kende in de uitvoering van Status Quo in 1977.
De groepsleden van Pink Floyd konden Syd Barrett maar niet vergeten.
Ook op latere leeftijd heeft John C. Fogerty nog altijd een krachtige stem.
Deze Britse band heette oorspronkelijk 'Ace Flash and The Dynamos' die al snel werd ingekort tot 'Ace'. Het singletje 'How Long' uit november 1974 kreeg veel airplay in de loop van het jaar 1975 maar slaagde er niet in zich te nestelen in de BRT Top 30. De zanger/toetsenist was Paul Carrack, toen nog onbekend maar hij verdiende later zijn sporen bij de Eric Clapton Band, Squeeze, Mike & The Mechanics en ook bij zichzelf want hij bouwde ook een solocarrière uit (zie link onderaan).
Dit is het verhaal van Cassius Clay die zijn naam wijzigde in Muhammad Ali. Een zeer leuk plaatje van Johnny Wakelin die niet alleen van Zaïre hield (want zo heette Congo toen onder het bewind van Mobutu Sese Seko) maar ook van Kinshasa, aan zijn begeleidingsband te zien. Uit september 1975 en de single wordt veel gedraaid in popcornmiddens. ♫♫♫ "Catch me if you can..." ♫♫♫
Toffe single van de Britse band Fox waarvan Susan Traynor aka Noosha Fox de leadzangeres was. Zij kwam uit Australië en had al enige tijd samengewerkt met de Amerikaan Kenny Young (gitaar, vocals), stichter van de groep. Deze laatste was ook componist en niet van de minsten: zo schreef hij o.m. mee aan 'Under The Boardwalk' (The Drifters - 1964) en 'Captain Of Your Ship' (Reparata & The Delrons - 1968). Dit plaatje deed niets bij ons in 1975 maar een jaar later zou de band wel een grote hit scoren...
De song hing al een tijdje in de lucht want hij werd geschreven door Neil Sedaka en Howard Greenfield maar de versie van Sedaka deed hier niets in 1973. De coverversie van Mac & Katie Kissoon daarentegen werd een hitje in Nederland, datzelfde jaar. 'Love Will Keep Us Together' kreeg een nieuwe versie van het duo dat oorspronkelijk 'The Captain & Tennille' heette en dat bestond uit Daryl Dragon en Toni Tennille. Toen dit singletje in 1975 op nummer 1 stond in de VS trouwden ze met elkaar...
Philips bracht deze single van Rob de Nijs voor het eerst uit in de herfst van 1974 zodat hij in januari 1975 in de Nederlandse hitlijsten verscheen. De knappe compositie van Boudewijn de Groot/Lennaert Nijgh haalde een mooie nr. 8 positie bij onze Noorderburen maar bij ons haalde de single nooit de BRT Top 30 alhoewel Omroep Brabant (BRT 2) hem grijsdraaide.
Tijdens het jaar 1975 was Wim De Craene bijzonder productief en zijn prachtige luisterliedjes werden door Julien Put van Omroep Brabant (BRT 2) regelmatig gedraaid en de hemel in geprezen. Helaas waren het stuk voor stuk parels voor de zwijnen want de Vlaamse bard kwam tijdens zijn veel te korte leven nooit terecht in de BRT Top 30. Pas na zijn dood nam de belangstelling voor zijn werk zienderogen toe en groeide hij uit tot een waar icoon...
Een andere klepper die je haast nooit in een of andere hitlijst zult vinden is Kris De Bruyne die met zijn elpee 'Ook voor jou' een mijlpaal in de Vlaamse muziekgeschiedenis neerzette. Dit intiem lied pronkte ook op die prachtige vinylschijf uit 1975.
Vanuit het zuiden kwamen verrassende klanken op de radio die we van Nino Ferrer niet gewoon waren. Eigenlijk was deze Italiaan (geboren als Nino Agostino Arturo Maria Ferrari) een jazzmuzikant maar in de helft van de jaren '60 toverde hij zich om tot een muzikale clown met enkele grote hilarische hits als gevolg. Hij trok zich terug op zijn domein in het zuiden van "la douce France" en samen met ene Radiah nam hij in 1974 een volledige elpee op. Dit prachtig nummer zong hij ook in het Engels. Vaak gehoord op de radio in 1975 maar de single geraakte helaas nooit in onze hitparade...
Bij gebrek aan succes en erkenning stapte de getalenteerde zanger jammer genoeg uit het leven.
De elpee was helemaal gezongen in het Engels. De single werd ook in het Frans uitgebracht.
Zoals beloofd begin ik vandaag met mijn nieuwe rubriek "Niet vergeten liedjes", een verzameling songs die onze hitlijsten in 1975 niet bereikten maar toch regelmatig op de radio te horen waren. Zo was dat het geval met deze Amsterdammer die in april 1975 in de Nederlandse hitparade terechtkwam gedurende 8 weken met een Top-10 hit als beloning. Ik ben blij dat ik 'm niet vergeten ben met dank aan het 'Dameskoor Broekhuizenvorst' en de fanfare 'De Vorster Kapel'.
Een jaar vóór Kris De Bruyne waren Chantal en ik voor een lang weekend naar Amsterdam geweest. We waren er inderdaad vogelvrij, we wandelden langs de grachten en we genoten ook van een boottochtje op de kanaaltjes. Naar de 'Nachtwacht' zijn we gaan kijken en langs de walletjes hebben we toen geflaneerd. Randy Newman hebben we er echter niet gezien maar ik kocht er wel de nieuwste elpee van John Lennon. 'Amsterdam' staat eveneens op de LP 'Ook voor jou' uit 1975 waarop nog andere parels staan...
Hal David was zijn vaste partner Burt Bacharach een beetje ontrouw toen hij deze wondermooie song over Los Angeles schreef samen met Albert Hammond. En dat het in het zuiden van Californië nooit regent konden Chantal en ik samen met onze zoon aan den lijve ondervinden toen we er in 2002 drie weken lang verbleven voor een lange rondreis van daaruit naar o.a. Nevada en Tijuana, Mexico. '99 Miles To L.A.' staat op de LP 'Breakaway' van Art Garfunkel, uitgebracht in 1975.
Ooit begonnen als de backing band van Linda Ronstadt waren de Amerikaanse Eagles nu gestart met de verovering van omzeggens de hele wereld en 1975 was zowat het jaar waarin countryrock definitief doorbrak in West-Europa. Het prachtige 'Lyin' Eyes' staat op de elpee 'One Of These Nights' uit juni 1975.
Op 5 juli 1969 vroeg een Engels meisje mij tijdens het Free Hyde Park Concert of ik Art Garfunkel was. Zó treffend was de gelijkenis toen en er was nog geen internet in die tijd. De Amerikaanse zanger is exact tien jaar ouder dan ik en met mijn baard zie ik er nu helemaal anders uit...
Als voorbode op de liveplaat die pas een paar weken later op de markt zou worden gegooid kwam deze single van Bob Marley & The Wailers zijn opwachting maken in de BRT Top 30 van zaterdag 22 november 1975. De song zette meteen de naam van Marley èn de reggaemuziek op de wereldkaart. Tijdens de zomer van 1976 werd de LP vaak gedraaid op barbecues of feestjes en ik herinner mij de hittegolf van de maand juli waarin de temperaturen opliepen tot om en bij de 35 °C en een buurjongen het album continu draaide voor de hele buurt tot de arm der wet daar een eind aan maakte...
Een week later, op zaterdag 29 november 1975, kwam een van mijn favoriete Nederlandse bands ook in onze hitlijsten binnen. Het geluid van deze groep is zo kenmerkend dat je hem meteen bij de intro herkent. Zangeres Jerney Kaagman bedankte in dit lied alle fans voor de liefde (wishful thinking!). Graag gedaan, Jerney!
Ik herinner mij nog goed toen dit ontroerend Nederlandstalig lied voor het eerst werd gedraaid tijdens de BRT Top 30 want die onbekende zanger had een rare tongval. Een tijdje later kwam ik te weten dat Reinhard Mey een Duitser was. Respect! Deze nieuwkomer van 29 november 1975 kwam meteen binnen op nummer 16 van onze hitparade en groeide uit tot een ware classic.
En toen was het hek van de dam want de drie broers Gibb veranderden met hun LP 'Main Course' volledig van muzikale koers. Zij opteerden resoluut voor de discomuziek en met deze 'Nights On Broadway', ook nieuw in onze hitlijsten van 29 november 1975, was de koorts van de zaterdagavond niet zo ver meer af (december 1977). Tijdens de bridge hoorde je toch nog eventjes hoe de Bee Gees klonken in de jaren '60. Vanaf nu zou de falsettostem van Barry Gibb de overhand nemen...
'Saturday Night Fever' zou nog twee jaar op zich laten wachten.
Sinterklaasdag 1975
LP-muziek 1975: december
