Stromingen in de muziekwereld zijn er altijd geweest, zowel in de klassieke als in de moderne muziek.
De eerstvolgende weken zal ik hier een dossier publiceren dat is opgesteld door een muziekvriend, Willy Abbeloos. Ik ben zo vrij geweest hier en daar enkele praktische voorbeelden bij te voegen.
In het begin van de twintigste eeuw ontmoetten verschillende muziekstromingen elkaar in de V.S.A. De blues van de zwarte katoenplukkers evolueerde in Rhythm 'n Blues, werd beïnvloed door jazz, vermengde zich met folksongs en country & western tot rock 'n' roll. Daarnaast ontwikkelde zich ook soul music (Motown - Stax - Philadelphia Sound). Lees er alles over in dit lijvig dossier.
HILLBILLY / FOLKSONGS
Waitin for a train
Jimmy Rodgers
Victor 1929
Hillbilly – eerste country vedette (“America’s Blue Jodeler”).
The Cotton song
Leadbelly
Library Of Congress 1933
Later herdoopt tot “Cottonfields” (The Highwaymen – 1961).
RoundersÂ’ Luck
The Callahan Brothers
ARC 1935
Traditional, later herdoopt tot “The House Of The Rising Sun”
Orange Blossom Special
The Rouse Brothers
Victor 1939
Eerste populaire fiddle-tune.
Sixteen Tons
Merle Travis
Capitol 1947
Mr. Lovesick Blues
Hank Williams
MGM 1949
Amerikaanse smartlap
IÂ’m Moving on
Hank Snow
RCA 1949
Riders In The Sky
Burl Ives
Columbia 1949
Tin Pan AlleyÂ’s antwoord op toenemend succes van de country-music
Tennessee Waltz
Patti Page
1950
N° 1 US
Big Mamou
Link Davis
Okeh 1952
Cajun invloed.
This Land Is Your Land
Woodie Guthrie
Smithsonian 1956
BLUES (1920-1960)
Stack-O-Lee Blues
Long Clive Reed
Black Patti 1924
Gecoverd door Lloyd Price als Stagger Lee
Lead Belly (Blues van op de katoenvelden. Pick a bale of cotton !)
Hank Williams (country & western, jodelende cowboys en andere smartlappen)
Alweer een eerbetoon aan een Belgisch artiest. Deze keer is het de beurt aan Gilles Maes, een schilder-portrettist geboren op 21 maart 1954. Zijn ouder, fotograaf en schilder, geven hem de liefde voor het portret mee. Zijn portretten zijn verrassend en geven toch een getrouw fotografisch beeld mee van bekende artiesten uit de muziek- en filmwereld. Zijn schilderijen zijn opmerkelijk krachtig door het gebruik van vele kleuren.
Vandaag zijn de portretten van Gilles Maes bekend over de hele wereld.
Geniet hieronder mee van enkele grootheden uit de muziekbusiness.
Bruce Willis ? Inderdaad, als zanger scoorde Willis samen met The Temptations in 1987 een Top 10 hit met het nummer "Under The Boardwalk". Even daarvoor reikte hij niet verder dan de tipparade met "Respect Yourself". Na 1987 bracht Willis geen platen meer uit.
Inderdaad, het past hier een eerbetoon te brengen aan de overleden kunstenaar van eigen bodem, Guy Peellaert, die internationale erkenning kreeg in muziekmiddens. Zo ontwierp hij de hoezen van de elpees van David Bowie (Diamond Dogs) en The Rolling Stones (It's Only Rock 'n' Roll).
Momenteel loopt er een tentoonstelling van zijn werk samen met dat van drie andere collega's in Brussel. De expositie heet "The Sexties", waar vooral comic strips en verwante tekeningen worden tentoongesteld.
Guy Peellaert (Brussel, 6 april 1934 - Parijs, 17 november 2008) was een Belgisch graficus en pop art-kunstenaar, die internationaal befaamd was voor zijn fotorealistische portretten van iconen uit de rockgeschiedenis.
Samen met Nik Cohn schreef hij ook een boek, getiteld "Rock Dreams" met daarin getekende portretten van iconen uit de rockwereld.
Volgens wikipedia is zijn bekendste stripfiguur (een vamp met een motor of een panter) gebaseerd op de Franse zangeres Sylvie Vartan, maar daar ben ik het niet mee eens ! Ze is gebaseerd op de Franse zangeres Françoise Hardy, de eega van Jacques Dutronc !
Geniet hieronder mee van enkele van zijn bekendste werken:
De tentoonstelling van Guy Peellaert samen met Crepax, Cuvelier en Forest in Brussel. Deze vamp is gebaseerd op Françoise Hardy en niet op Sylvie Vartan ! Speciaal getekend in opdracht van een frisdrankgigant.
Hier is de groene versie van de vamp, een light versie van de frisdrank.
Dezelfde vamp met een zware motor. "Born To Be Wild" !
Deze striptekeningen zijn ook van de hand van Guy Peellaert.
Fats Domino bij het bereiden van een "Jambalaya On The Bayou" !
Buddy Holly & The Fifties ! Veel plezier en bijna geen zorgen.
Rock 'n' Roll tot in de stuurcabine van de wegreuzen.
Hoe Hank Williams aan zijn droevig einde kwam.
Hey Mister. Put down the knife ! You are under arrest !!!
Aloha from Hawaii. Elvis is alive and kicking and praying in Honolulu to Father Damien.
Nachtbraken samen met Jacques Brel in de haven van Amsterdam met Belgische frieten op de grond of is het een zakje patat ?
Johnny Cash in Guantanamo of op de katoenvelden ? The Man in black is very sad !
De drie Kennedy broers: Ted, Bobby en John. Alledrie in een benarde situatie.
Beach Party met muziek van The Platters en Dion DiMucci.
Engeland 1964 : "A Hard Day's Night". The Beatles op de vlucht voor Beatlemania en voor een bobby. Heeft John weer een mondharmonica gejat ?
Bob Dylan samen met Mick Jagger in de kroeg. Wat heeft Mick in zijn oor te fluisteren ?
Even daarna haast "his bawbness" zich naar zijn hotelkamer.
Jimi Hendrix is niet naar de hemel gegaan. Hij hangt in de ruimte vanwaar hij af en toe nog een geweldige gitaarsolo op ons afstuurt ! Purple Haze !!!
Anita Pallenberg is de enige vrouw die de lakens mocht delen met zowel Mick Jagger, Keith Richards als Brian Jones.
De befaamde hoes voor de LP "It's Only Rock 'n' Roll" van The Rolling Stones.
De controversiële hoes van de LP "Diamond Dogs" speciaal getekend voor David Bowie. De platenmaatschappij censureerde de hoes en het resultaat zie je op de onderste tekening.
Tina Turner met de grote ... stembanden ! Definetely the best !
Deze kerel luistert naar "I love the nightlife" op zijn walkman !
Het bekende boek geschreven samen met Nik Cohn: "Rock Dreams". Een prachtige cover met een bijeenkomst van Elvis, John Lennon, Bob Dylan, Mick Jagger en David Bowie. Is dit een samenzwering of een gezellig samenzijn ?
De groupies wachten op hun idolen of zijn het toch The Rolling Stones vermomd als groupies ?
Het Laatste Avondmaal volgens Guy Peellaert: in het midden herkennen we Elvis met Tom Jones achter hem en uiterst rechts Ritchie Valens en Cliff Richard. Kent iemand de andere apostelen ?
De Blauwbloezen hebben hun trofeeën veroverd.
Comic strip of striptease ?
De roodharige amazone met de zwarte panter.
Het boek "Rock Dreams" geschreven door Guy Peellaert en Nik Cohn.
De bescheiden artiest zelf: Guy Peellaert. Bedankt voor de prachtige tekeningen en portretten.
Uiteindelijk werd het een Top 2501 De volgorde van de tweeduizend laatste liedjes heeft niet zozeer belang, ik hou van ze allemaal. De eerste 500 en vooral de Top-100 heb ik wel bewust een juiste plaats gegeven.
2501
YET I KNOW (ET POURTANT)
FREY, JIMMY
1980
2500
I DON'T FEEL LIKE DANCIN'
SCISSOR SISTERS
2006
2499
TWO TRIBES
FRANKIE GOES TO HOLLYWOOD
1984
2498
ALL ALONE(ft. P.P. MICHIELS)
OCTOPUS
1980
2497
A NEW DAY YESTERDAY
JETHRO TULL
1968
2496
NICK'S AT THE P.C.
J.J. BAND (THE)
1967
2495
AULD LANG SYNE/BRING IT ON HOME TO ME(ft. P.P. MICHIELS)
In de muziekbusiness is het belangrijk op te vallen, liefs met een merkwaardige of opvallende naam.
In de jaren vijftig en zestig was het de gewoonte de groepsnamen als volgt samen te stellen:
de voornaam en de naam van de voorzanger of –zangeres gevolgd door de naam van de backing band.
Enkele voorbeelden: Johnny & The Hurricanes, Jackie Brenston & His Delta Cats, B. Bumble & The Stingers, Ike Turner & The Kings of Rhythm, Smokey Robinson & The Miracles, Gladys Knight & The Pips, Billy J. Kramer & The Dakotas, Gerry & The Pacemakers, Brian Poole & The Tremeloes, enz.
Bill Haley & His Comets had ook een originele naam bedacht n.a.v. de komeet van Halley, die om de 76 jaar ongeveer voorbijvliegt. De laatste doortocht was in 1986 en ze wordt weer verwacht in 2061.
De nieuwe jonge garde die eind jaren ‘50/begin jaren ’60 groepjes oprichtten, brachtenverandering in die ellenlange groepsnamen.
Een andere Britse groep die ook bewondering had voor Buddy Holly nam de groepsnaam The Hollies aan.
Pink Anderson en Floyd Council waren twee bluesmuzikanten en zij waren de inspiratiebron voor Syd Barrett om zijn groep die achtereenvolgens Sigma 6, de Megga Deaths, The Screaming Abdabs, en The Abdabs heette, van een nieuwe naam te voorzien: The Pink Floyd Sound. Al vlug werde de naam ingekort tot Pink Floyd.
Reginald Kenneth Dwight speelde eind jaren Â’60 in het groepje Bluesology. Twee van zijn collegaÂ’s waren Elton Dean en Long John Baldry. Zijn pseudoniem was vlug gekozen: de twee voornamen en Elton John was geboren.
Muddy Waters, een zwarte blueszanger en gitarist, had veel aanhangers bij de jonge garde zoals Eric Clapton, Jimmy Page, Rory Gallagher, Stevie Winwood, Rick Grech, Mitch Mitchell, Mick Jagger, Brian Jones, Bob Dylan, Canned Heat, Al Kooper, Brian May en Jeff Beck, om er maar enkelen te noemen. Zijn compositie uit 1950 “Rollin’ Stone” ook wel bekend als “Catfish Blues” zou later aanleiding geven tot de groepsnaam The Rolling Stones en de song “Like A RollingStone” van Bob Dylan. De filosofie van Muddy was dat een rollende steen geen mos vergaart, m.a.w. een echte artiest blijft nooit ergens lang hangen, hij vestigt zich nooit definitief. Een muzikant moet de boer op en leeft zoals een nomade.
Een Antwerpse groep, genaamd The Fredstones, naar de voornaam van hun zanger (Fred Bekky) en The Flintstones waar alle groepsleden fan van waren, moest zijn naam veranderen op aandringen van hun toenmalige producer Norman Petty (die ook voor Buddy Holly had gewerkt) in The Pebbles. Pebbles was ook de naam van het dochtertje van Fred Flintstone in de tekenfilms en “pebbles” betekent ook “keien”, wat dan weer mooi aansloot bij “rollende stenen” (rolling stones). Dat was in 1965. De rest is geschiedenis.
The Yardbirds (met o.a. Eric Clapton) hadden hun naam ontleend bij Charlie Parker, de jazz-gigant die de bijnaam Yardbird droeg.
Fleetwood Mac werd opgericht door Mick Fleetwood en John McVie en een groepsnaam werd gauw gevonden.
Andere namen waren dan weer te lang en werden na verloop van tijd ingekort zoals die van The Troglodytes : The Troggs lag beter in de mond. Ook Tyrannosaurus Rex, de groep rond Marc Bolan, werd ingekort tot T. Rex.
“Deep Purple” is de naam van een groep maar ook van een jazzklassieker van Nino Tempo & April Stevens en dat was een favoriet van de moeder of grootmoeder (naargelang de bron) van gitarist Ritchie Blackmore.
“Golden Earrings” is een hit voor Peggy Lee in 1948 en wordt door George Kooymans en Rinus Gerritsengekozen als groepsnaam ter vervanging van The Tornado’s, omdat een Britse groep deze naam al heeft en in 1963 een wereldhit scoort met Telstar. Het wordt dus The Golden Ear-rings (let op het koppelteken), na enkele tijd valt het koppelteken weg en na een paar jaren wordt de naam ingekort tot Golden Earring.
Zo verging het ook Cliff Richard en zijn begeleidingsgroep The Drifters in 1959. Deze groepsnaam bestond al in de V.S.A. (Ben E. King & The Drifters) en de nieuwe groepsnaam luidde Cliff Richard & The Shadows.
Blondie, de groep rond zangeres Debbie Harry, heet zo omdat de leden allen fan waren van de stripreeks in de kranten “Blondie” en niet omdat Debbie blond is.
Brian Poole & The Tremeloes was een succesrijke Britse groep rond 1963. The Tremeloes komt van ‘tremolo’ (Italiaans voor trillend omdat een gitaar snel na elkaar werd aangeslagen en ook vanwege hun hoge trillende stemmetjes). In 1965 scheidden hun wegen. Brian Poole zakte vlug weg in de anonimiteit en vanaf 1967 stonden The Tremeloes weer in de schijnwerpers.
The Paramounts was een Brits groepje dat in 1963 een hitje had met een cover van “Poison Ivy” in Groot-Brittannië. In 1966 viel het groepje uiteen, maar met enkele nieuwe leden en een nieuwe groepsnaam die werd gesuggereerd door hun manager hadden ze een dijk van een nummer 1 hit over de hele wereld: “A Whiter Shade OfPale”. De naam werd Procol Harum zoals de kat van een vriend werd genoemd. Ik heb mij laten vertellen dat ‘procul harum’ keukenlatijn is voor “ver weg en toch nabij”, zodat de groepsnaam vaak verkeerd gespeld wordt tot Procul Harum.
Bij het uiteenvallen van The Yardbirds (Eric Clapton was al vervangen door Jeff Beck en Jimmy Page was er al bijgekomen) stond Jimmy Page er quasi alleen voor en vormde hij met een aantal nieuwe leden een nieuwe groep en die werd tot ‘Jimmy Page & The New Yardbirds’ gedoopt. Keith Moon, drummer van The Who, vond die naam veel te lang en zei dat die nieuwe groep geen lang leven zou beschoren zijn en weldra zou neerstorten als een loden zeppelin (a lead zeppelin). Zij speelden nog enkele maanden als backing band van P.J. Proby. Jimmy Page koos toen voor een nieuwe groepsnaam en spoedig werd Lead Zeppelin gewijzigd in Led Zeppelin omdat men in Amerika Lead vaak uitsprak als ‘lied’ en niet als ‘led’.
The Equals, de groep rond Eddy Grant, koos de gemakkelijkste weg: de band bestond uit drie kleurlingen en twee blanken die zich gelijkwaardig voelden, vandaar de groepsnaam ‘De Gelijken’ ofte The Equals.
Three Dog Night is dan weer een speciaal geval. Het toenmalige vriendinnetje van leadzanger Danny Hutton, June Fairchild, las in een tijdschrift een artikel over aboriginals in Australië waarin werd uitgelegd dat het de gewoonte was bij koude nachten in een hol in de grond te slapen en daarbij een dingo (een wilde hond) te omarmen. Hij koudere nachten sliep men dan met twee honden en bij uitzonderlijk koude nachten was het dan een ‘Three Dog Night’ en aangezien de groep beschikte over drie zangers werd de nieuwe naam spoedig aangenomen.
Twee broers, Tom en John Fogerty richtten eind jaren vijftig de groep ‘Tommy Fogerty and the Blue Velvets’ op. In 1964 wijzigt de naam in The Golliwogs en in 1967 wordt besloten de groepsnaam nog een te wijzigen in Creedence Clearwater Revival n.a.v. een biermerk (Creedence Clearwater) en de rockrevival die aan de gang was en in 1968 zou pieken. Later werd gemakshalve de naam ingekort tot CCR.
David ofte Davy Jones was medio jaren ’60 secretaris van de fanclub van The Beatles. Hij besloot ook zanger te worden en aangezien er al een Davy Jones was bij The Monkees veranderde hij zijn familienaam in Bowie, omdat hij een groot fan was van Jim Bowie, de uitvinder van het gelijknamige junglemes. David Bowie kon aan zijn internationale carrière beginnen.
De naam UB40 is zeer origineel en ontleend aan een voormalig formulier van de Engelse sociale dienst en werkloosheidsuitkering (UB = Unemployment Benefit). Alle stichtende leden waren tot dan werkloos geweest. Daar zou vlug verandering in komen. Zij werden een succesrijke multiculturele covergroep.
De naam Toto werd gekozen naar het hondje in de film “The Wizard Of Oz”.
De groepsnamen “The Lovin’ Spoonful” (een liefdevol lepeltje vol – de groep rond John Sebastian) en “10 cc” vinden hun oorsprong in hetzelfde, met name de hoeveelheid sperma die de gemiddelde man kwijtraakt per zaadlozing (9cc), maar aangezien de bandleden net iets meer waren dan de gemiddelde man, moest de naam 10cc worden. De naam werd gegeven door producer Jonathan King die een droom had over een wereldbekende band met die naam. Overigens komt bij de zaadlozing gemiddeld slechts 3cc sperma vrij. De oorspronkelijke naam van 10 cc was “Hotlegs”. Voor The Lovin’ Spoonful is er nog een andere uitleg, nl. een lepeltje vol met drugs dat vervolgens verwarmd wordt. Wie zal het zeggen ?
“4 Non Blondes” was de naam van een meidengroep. Geen van de bandleden was blond. Dat was een makkie ! Grootste hit: “What’s Up” uit 1993.
Kris en Koen Wauters en Bob Savenberg kozen voor de naam “Clouseau” omdat zij fan waren van het typetje van de stuntelige detective uit de Pink Panther-filmreeks.
Een Nederlandse groep koos voor een anagram van perzik en het werd Krezip. Uit 2000 stamt hun grootste hit: “I Would Stay” en de band werd opgericht onder invloed van de Belgische “K’s Choice”.
The Doors was een Amerikaanse rockgroep die actief was tussen 1965 en 1973. Deze groepsnaam was ontleend aan 'The Doors of Perception', de titel van een boek van Aldous Huxley, die op zijn beurt de frase had ontleend aan een gedicht van William Blake: "If the doors of perception were cleansed every thing would appear to man as it is, infinite" (vrij vertaald als: indien de deuren van perceptie zouden schoongemaakt worden zou alles duidelijk worden voor de mens, zoals het is: eindeloos).
John Kay, een Duits-Canadese singer-songwriter richt de band Steppenwolf op. De naam is geïnspireerd op Hermann Hesse’s boek ‘De Steppenwolf’. Volgens ingewijden wordt deze naam aan John voorgesteld door Jim Morrison, zanger van The Doors, die zoals bekend goed thuis was in de literatuur en zich sterk aangetrokken voelde tot het boek.
De naam "Canned Heat" werd ontleend aan een in 1928 uitgebrachte blues van Tommy Johnson 'Canned Heat Blues'. Een song over een alcoholicus die reddeloos verslaafd was aan het drinken van verdunde Sterno, een alcoholproduct in blik gebruikt voor verwarming, ook wel in het algemeen "canned heat" (ingeblikte warmte) genoemd. In het nummer 'Turpentine Moan' op de LP 'Boogie with Canned Heat' zingt Canned Heat over hetzelfde fenomeen nl. het drinken van brandstof (Terpentine).
En tenslotte, ene Robert Allen Zimmerman, een Amerikaanse Jood uit New York afkomstig, kiest als artiestennaam Bob Dylan, een eerbetoon was aan de Welshe dichter Dylan Thomas.
De krekels (crickets) inspireerden de kevers (beetles).
The Beatles hadden het schitterend idee "beetles" om te vormen tot "Beatles" (zie logo).
Bill Haley vond de naam van zijn orkest bij de komeet van Halley.
Blondie is geïnspireerd op de dagelijkse strip en niet op de haarkleur van Debbie Harry.
Robert Zimmerman had vele werken gelezen van de Welshe dichter Dylan Thomas.
De ingeblikte warmte was een inspiratiebron voor de leden van de bluesgroep Canned Heat.
De broers Fogerty vonden hun inspiratie in een biermerk en in de rock 'n' roll revival van eind jaren '60.
De eerste single van Cliff Richard & The Drifters in 1957: "Move It!". Al vlug werd de platenmaatschappij onder druk gezet om de naam van de groep te wijzigen. The Drifters bestonden immers al in de V.S.A. als backinggroep van Ben E. King.
Ook op de cd uitgave van zijn eerste platen staat nog altijd "Cliff Richard & The Drifters".
Peter Sellers was een intieme vriend van The Beatles. Deze acteur heeft zelfs liedjes van hen opgenomen en hij heeft meegespeeld met Ringo Starr in de film "The Magic Christian". Zijn typetje van inspecteur Clouseau in de Pink Pantherfilms van Blake Edwards (echtgenoot van Julie Andrews) deed een lichtje branden bij een jonge groep muzikanten uit het Pajottenland.
In de beginjaren bestond de groep Clouseau uit 11 leden, onder wie een zangeres. Toen ze doorbraken in 1989 waren ze nog met z'n vijven. Tegenwoordig blijven alleen de broertjes Wauters over.
Davy Jones vond zijn naam te gewoon en trouwens de zanger van The Monkees heette ook zo. Dus veranderde hij hem in David Bowie.
Deep Purple is een jazz-standaard gepopulariseerd begin jaren zestig door Nino Tempo & April Stevens. De (groot)moeder van gitarist Ritchie Blackmore vond die naam goed klinken voor een band. En gelijk had ie !
The Doors Of Perception zou redelijk belachelijk geweest zijn voor de groep rond cultfiguur Jim Morrison. De naam werd dan maar ingekort tot The Doors.
De kleine studiomuzikant Reginald Dwight speelde samen met de reus Long John Baldry in de groep Bluesology. Baldry zal waarschijnlijk veel indruk gemaakt hebben en ook zijn collega Elton Dean, want hij voegde beide voornamen samen tot Elton John. In 1968 had Elton John nog haar, alhoewel zijn voorhoofd er al door kwam piepen.
Eddy Grant met een afschuwelijk lelijke blonde pruik in de groep The Equals waar de huidskleur geen belang had. Alle leden waren elkaar waard: The Equals.
De naam voor een nieuwe bluesgroep in Engeland was vlug gevonden toen Mick Fleetwood (links) en John McVie (derde van links) een deel van hun beider namen samenvoegden tot Fleetwood Mac. De groep zou nochtans een boegbeeld vinden in de zanger/gitarist Peter Green (tweede van links) die het pareltje "Black Magic Woman" aan Carlos Santana zou schenken. Enkele jaren later verliet hij de groep, ging in een sekte, verdween van de aardbol en de groep viel uiteen om als een feniks uit zijn as op te staan in Californië met twee zangeressen, Christine McVie (Perfect, echtgenote van John) en Stevie Nicks. Four Non Blondes was vrij simpel als groepsnaam: niemand had blond haar.
Peggy Lee en ook Marlene Dietrich hadden een hit met "Golden Earrings". George Kooymans en companen namen eerst de naam The Golden Ear-rings aan, dan The Golden Earrings om vervolgens Golden Earring te worden. De eerste zanger, Frans Krassenburg, verliet de groep in 1967 en werd vervangen door Barry Hay. Zijn eerste soloplaat in 1968 was trouwens "Golden Earrings".
The Hollies waren ook fan van Buddy Holly (vandaar hun groepsnaam). Zij brachten trouwens een volledige elpee uit met niet anders dan Holly-nummers, zoals zij in 1969 hadden gedaan met Bob Dylan (Hollies Sing Dylan). Ik vond deze plaat alleszins veel beter dan die met de Dylancovers. Deze LP ging onopgemerkt voorbij terwijl het eerbetoon aan Dylan commercieel een succes was maar in mijn ogen niet artistiek. Dit leidde trouwens tot het weggaan van Graham Nash uit de groep.
Waarschijnlijk is iemand uit de groep Krezip verlekkerd op perziken. Vandaar de naam !
Keith Moon (The Who) lag aan de basis van de nieuwe naam van 'Jimmy Page & The New Yardbirds'. De zeppelin ging niet neer als een loden mastodont maar bleef nog jaren later hoog in de lucht pronken !
Een lepeltje vol met drugs of met een kwakje ? Zullen we het ooit weten ?
De (rollende) keien gecombineerd met de dochter van Fred Flintstone. Fred Bekky kwam op de naam The Fredstones, maar Norman Petty (manager van Buddy Holly) overhaalde hem te kiezen voor The Pebbles.
Syd Barrett richtte een bluesgroep op en kwam op het idee om al die vorige ingewikkelde namen te vervangen door The Pink Floyd Sound, naar twee bluesgitaristen Pink Anderson en Floyd Council. Al na de eerste single werd de naam ingekort tot The Pink Floyd en later tot gewoonweg Pink Floyd.
Syd Barrett werd uit de groep gezet na strubbelingen met de andere groepsleden vanwege overmatig drugsgebruik. Later zouden de overige Pink Floyd-leden hem gedenken in het nummer "Shine On You Crazy Diamond" uit de LP "The Dark Side Of The Moon" en op de LP "Wish You Were Here". Hier een foto van een sessie voor zijn eerste solo-album. Wat had die kerel grote voeten !
De rollende stenen vonden inspiratie in het lied van Muddy Waters en Bob Dylan werd door deze compositie ook beïnvloed om "Like A Rolling Stone" te schrijven. The Rolling Stones hieronder met de betreurde Brian Jones (de blonde in het midden).
De allereerste en legendarische single van een legendarische groep: "Born To Be Wild", een nummer van Mars Bonfire, gebracht door Steppenwolf, opgericht door John Kay, die als tienerjongen met zijn vader vluchtte uit Oost-Duitsland om zich in Canada te vestigen. Zijn uitwijk naar de V.S.A. hebben hem geen windeieren opgeleverd. Op de hoes John Kay met de eeuwige zonnebril.
Die mannen van 10cc waren pochers ! Een kwakje is gewoonlijk maar 3cc of zouden ze het vermenigvuldigd hebben met 4 ? Dan kunnen ze niet goed rekenen. Feit is dat Jonathan King gelijk had de naam Hotlegs (Neanderthal Man), nog zo'n one hit wonder, te veranderen in 10 cc.
Dorothy met haar hondje Toto in de film "The Wizard Of Oz". Een Amerikaanse band adopteerde niet het hondje maar wel zijn roepnaam.
Het vierde album van de groep Toto.
Brian Poole and The Tremeloes hadden succes met "Twist And Shout" en "Do You Love Me". In het lied "Someone, Someone" kon men al horen hoe de groep zou klinken.
In 1966 gingen zanger en groep uiteen en een nieuwe succesrijke popgroep stond er en had meestal succes met vertalingen van Italiaanse liedjes. Ze zongen meestal met een 'tremolo' in hun hoge stemmetjes.
Van een holbewoner (Neanderthal Man) naar een dinosauriër (Tyrannosaurus Rex) en terug naar Troglodieten (ook holbewoners). De cirkel is rond maar de naam te lang, dus werd hij ingekort tot The Troggs.
Een stempelkaart was een UB40 in het Groot-Brittannië van de jaren '80 onder het bewind van Margaret Thatcher, the Iron Lady. Maar ook de naam van een groepje werklozen die een band oprichtten. De band heeft een sterk multicultureel karakter, zowel muzikaal als qua afkomst; de leden hebben hun wortels liggen in Engeland, Schotland, Ierland, Jamaica en Jemen.
De naam van een kunstgalerij in Londen nabij Abbey Road, de opnamestudio's waar The Beatles geschiedenis schreven. Enkele Brusselse muzikanten (uit de popwereld en uit de klassieke middens) staken de hoofden bij elkaar om een popgroep te vormen. Het allereerste Belgisch conceptalbum werd opgenomen ("Laughing Cavalier") en de groep Wallace Collection was geboren !
Enkele jonge Britse bluesliefhebbers hielden ook van jazz. Zij kozen de bijnaam van Charlie Parker (Yardbird) als hun groepsnaam. Op deze hoes zie je uiterst rechts Jeff Beck die Eric Clapton al heeft vervangen. Later komt hier nog de studiomuzikant Jimmy Page bij en als de groep uiteenvalt vormt hij met enkele andere muzikanten de groep "Jimmy Page & The New Yardbirds" om na enkele maanden met de legendarische benaming "Led Zeppelin" te komen.
Een mondegreen ofte mama appelsap is een verkeerde interpretatie van een gedicht of een lied op basis van klankgelijkenis.
De term 'mondegreen' dankt zijn naam aan een strofe uit het Schotse gedicht 'The Bonny Earl of Murray'. De eerste strofe van dit gedicht eindigt met de tekst "They have slain the Earl of Murray / and they laid him on the green". Als kind verstond de Amerikaanse schrijfster Sylvia Wright dit als "They have slain the Earl of Murray / and the Lady Mondegreen". In 1954 gaf zij de naam van deze niet bestaande dame aan het verschijnsel.
De term 'mama appelsap' hebben we dan weer te danken aan Michael Jackson: in zijn nummer "Wanna Be Startin' Somethin'" horen sommige mensen de tekst 'Mama say mama sa mama appelsap'. De oorspronkelijke tekst is 'Mama-se mama-sa ma-ma-coo-sa'.
Zo is er een bekende mondegreen van Jimi Hendrix in "Purple Haze". Hij zingt " 'scuse me while I kiss the sky" en vele mensen horen " 'scuse me while I kiss this guy". http://www.youtube.com/watch?v=cnFSaqFzSO8 (Jimi Hendrix met "Purple Haze")
De Afrikaanse zanger Wes zingt in zijn monsterhit "Alane" "son deri sang" en het klinkt alsof hij "Kom daar eens hangen" zingt. Onze Noorderburen horen dan weer "Zomer in Zaandam". Zie onderstaande link: http://www.zelan.be/zelan/muziek/4207/Wes_Alane_met_ondertitels.html
En bij "Strawberry Fields Forever" van The Beatles hoort iedereen op het einde @ 3.58 min. John Lennon zeggen "I bury Paul" terwijl hij "Cranberry Sauce" zegt ! http://www.youtube.com/watch?v=8A4r2RU1u3g (The Beatles - "Strawberry Fields Forever")
Hieronder nog een link naar leuke mama appelsapjes ofte mondegreens :
Trojan is een bekend platenlabel uit Jamaica dat uiteraard reggae muziek verdeelt. Onlangs heeft Trojan een prachtige serie uitgegeven van 6 cd's met als titel "Trojan Reggae Chartbusters Volume 1 - 6". Deze serie is in de betere platenzaak te vinden tegen de schappelijke prijs van iets meer dan 4 euro per cd.
Ik zal niet proberen uit te leggen van waar reggae afkomstig is (zie onderstaande link). Ik kan er alleen maar aan toevoegen dat men in het begin reggay schreef en dat het enkele jaren later reggae werd (zie ook onderstaande platenhoezen). Als je aan 10 mensen zou vragen wat reggae bij hen oproept zal 90% waarschijnlijk antwoorden: "Bob Marley". Toch is hij niet diegene die reggae heeft uitgevonden. Vóór hem waren er al artiesten zoals Prince Buster, The Maytals, Desmond Dekker ("The Israelites") en Max Romeo ("Wet Dream") allebei uit 1969, Johnny Nash die met een nummer van hem uit 1967 ("Stir It Up") een hit had in 1972. Het is pas wanneer Eric Clapton een monsterhit scoort in 1974 met "I Shot The Sheriff", alweer een nummer van Bob Marley dat men hem in Europa een beetje leert kennen en in 1975 is het hek helemaal van de dam wanneer een liveplaat met daaruit de single "No Woman No Cry" ineens honderdduizenden exemplaren verkoopt. In 1978 maakt 10cc gebruik van de reggaerage om de single "Dreadlock Holiday" uit te brengen.
Paul McCartney had in 1968 ook al de opkomst van de reggae gemerkt en een schuchtere poging ondernomen in "Ob-La-Di, Ob-La-Da" met het wedervaren van Desmond & Molly. In 1964 was er ook het ska-hitje van Millie Small ("My Boy Lollipop"). De muziek die voortkwam uit Jamaica was eerst calypso, vervolgens blue beat, ska, rocksteady en dan reggae. In de James Bondfilm uit 1962 (Dr. No) was er al calypso te horen ("Under The Mango Tree" en "Kingston Calypso" van Byron Lee & The Dragonaires).
Na de doorbraak van Bob Marley in 1975 werden de oudere platen van The Wailers opnieuw uitgebracht en deze keer met succes. Marley is dan het boegbeeld geworden van de reggae.
Niet alleen in Jamaica maar in de hele Bahama's is er calypso. Een van de boegbeelden van de calypso was Harry Belafonte. In haar beginjaren zong Shirley Bassey ook calypso.
Een lokaal platenlabel met talloze onbekende maar daarom niet minder boeiende artiesten. Susan Cadogan is er zo een die zowel in het calypsogenre als in de reggae menige hit had.
Byron Lee & The Dragonaires bracht met zijn orkest ook al ska.
Byron Lee is voor de calypso wat Fausto Papetti is voor de saxofoon: kleurrijke hoezen met halfnaakte meisjes ! Authentieke ska uit Jamaica met o.a. Prince Buster en Jimmy Cliff.
Eind jaren zeventig, begin jaren tachtig zou er in Groot-Brittannië een heropleving zijn van de ska met groepen als Madness, The Selecter, The Specials en UB40. Medio jaren zestig is er een nieuwe stroming met blue beat en zelfs een nieuwe dans !
Hier zijn de danspasjes netjes uitgelegd.
In 1965 brengt Prince Buster & zijn All Stars een single uit genaamd "One Step Beyond". Madness zou deze song coveren in 1979 met veel meer succes dan het origineel. http://www.youtube.com/watch?v=WWxxFCeM9nA (Prince Buster - "One Step Beyond")
Blue beat vormt zich om tot rocksteady. Het ritme is iets trager.
Een vroege elpeehoes van Byron Lee waarop het woord reggae gespeld wordt als reggay.
Uiteindelijk zal de muziekstroming zich reggae noemen.
Vaak worden de verzamelalbums versierd met stralende meisjes uit de Bahama's.
En al vlug wordt er een vlag gevonden met kleuren voor de reggae: de nationale kleuren van Ethiopië, het beloofde land ! Rastafari !
Het platenlabel Trojan brengt regelmatig prachtige compilaties uit van reggae.
In 1969 stond de wereld op zijn kop want Desmond Dekker & The Aces braken door met hun eerste single: "The Israelites". Reggae was eindelijk geboren ! http://www.youtube.com/watch?v=qzMWe6XyVdc
Enkele weken na "The Israelites" klom alweer een reggaenummer in de hitlijsten en het werd zowaar gebannen door de BBC. Volgens Max Romeo was er niks aan de hand. Hij gebaarde van "krommen aas" en verkocht toch plaatjes als zoete broodjes ! http://www.youtube.com/watch?v=RQRPX9n9fIo (Max Romeo - "Wet Dream")
In 1972 heeft Johnny Nash een wereldhit met "Stir It Up", een song geschreven door ene Bob Marley (toen nog onbekend) in 1967:http://www.youtube.com/watch?v=9O9rcd5HAX8
In 1974 schrijft Eric Clapton geschiedenis door een song van Bob Marley te coveren op zijn LP "461 Ocean Boulevard", zijn comeback album na een lange periode van afkicken. Iedereen moet opeens weten wie "I Shot The Sheriff" gecomponeerd heeft. http://www.youtube.com/watch?v=metNk_1hhvs (Eric Clapton - "I Shot The Sheriff" - live)
En in 1975 is het dan zover: Bob Marley & The Wailers brengen een live-album uit met daarop het schitterende "No Woman, No Cry". Marley is op slag wereldbekend ! http://www.youtube.com/watch?v=hg2n039txnk (live versie)
In 1978 pikt 10cc nog een graantje mee van het reggae succes: "Dreadlock Holiday"... (I don't like reggae, I love it !!!) http://www.youtube.com/watch?v=ZVArC_klWEI (10cc - "Dreadlock Holiday")
Hier volgen de 6 hoesjes van de cd's van Trojan waar het allemaal om begon. Ik ben ze nu aan 't beluisteren en het is een formidable reeks van 20 songs per cd ! Yeah Mon ! Rastafari !
