Op die dag werden de reizigers op de luchthaven van Heathrow (Terminal 5) verrast door een gratis optreden van zangers en zangeressen die bekende hits zongen zonder instrumenten, m.a.w. a capella. Het waren allemaal hits die iets te maken hadden met "reizen". Kijk vooral naar de gezichten van de (aangenaam) verraste reizigers!
En als toemaatje een lied dat niet in de clip voorkomt, maar dat ook zeer toepasselijk is: http://www.youtube.com/watch?v=4HsDo_zUcXU (John B. Sebastian - Welcome Back - 1975)
De allereerste BRT Top 30 Op 2 mei 1970 werd op de BRT voor het eerst de BRT Top 30 uitgezonden. Dat is dus deze week exact 35 jaar geleden. We brachten eerder al een terugblik naar de lijst van 1975, maar de allereerste lijst ontbrak in onze collectie (Het artikel dateert uit 2005 - donderdag 5 mei 2005 om precies te zijn).
Pieter Van Banden bezorgde ons dan weer enkele audiofragmenten uit de rijke BRT Top 30-geschiedenis. Daarmee gaan terug in de tijd, naar zaterdag 4 juni 1977.
En dit is dan de allereerste BRT Top 30, van 2 mei 1970.
01 Spirit in the sky - Norman Greenbaum 02 Daughter of darkness - Tom Jones
03 All kinds of everything - Dana
04 Knock knock who's there - Mary Hopkin
05 Mademoiselle Ninette - Soulful Dynamics
06 Good morning freedom - Blue Mink
07 House of the rising sun - Frijid Pink
08 Let it be - Beatles
09 I.O.I.O. - Bee Gees
10 Instant karma - Plastic Ono Band
11 El condor pasa - Simon & Garfunkel
12 Lay down - Melanie
13 What goes up must come down - Cellophane Mop
14 Save the last dance for me - John Rowles
15 Thinking about the good times - New Inspiration
16 Bridge over troubled water - Simon & Garfunkel
17 Young gifted and black - Bob & Marcia
18 Up around the bend - C.C.R.
19 Dear Ann - George Baker Selection
20 Ik ben verliefd - Ronny Temmer
21 Can't help falling in love - Andy Williams
22 Who do you love - Juicy Lucy
23 ABC - Jackson 5
24 M'n airhostess/ San Miguel - Will Tura
25 Cecilia - Harmony Grass/ John & Anne Ryder
26 Who'll stop the rain - C.C.R.
27 The seeker - The Who
28 My baby is sweet - Light Fire
29 By the way - Tremeloes
30 Woodstock - Crosby, Stills, Nash & Young
En dit was de LP top 5
1 Get Ready - Rare Earth (foto) 2 Bridge over Troubled Water - Simon & Garfunkel 3 Willy and the Poorboys - C.C.R. 4 Serenade - Wallace Collection 5 London Popnews - Diverse Artiesten
(c) VRT
De allereerste nummer 1 bij de singles.
De allereerste nummer 1 bij de elpees.
CCR stond natuurlijk in de hitparade en wel met twee singles: "Up Around The Bend" en "Who'll Stop The Rain".
The Beatles stonden er ook nog in en wel met "Let It Be".
Het album "Bridge Over Troubled Water" stond maandenlang in alle hitparades, wereldwijd!
Ook John Lennon liet zich niet onbetuigd en met zijn gelegenheidsgroep The Plastic Ono Band stond hij op nr. 10 met "Instant Karma!".
The Who hadden een prachtig album in die zomer van 1970 dat helaas niet terug te vinden was in de BRT Top 5 van de elpees.
George Baker Selection stonden met hun tweede single op nr. 19.
En de zwanenzang van de Fab Four stond toen niet in de Top 5 van de langspeelplaten.
Luciano Pavarotti was een van de eerste operazangers om klassiek met pop te vermengen. Hier met The Edge en Bono (van U2) verenigd in de gelegenheidsgroep "Passengers".
Karikatuur van een operazangeres: zo moet het natuurlijk niet! Kapitein Haddock had een grondige hekel aan Bianca Castafiore. Naar verluidt was die stripfiguur gedeeltelijk gebaseerd op Yma Sumac.
De kunst van de Fab Four staat natuurlijk buiten kijf! Over 500 jaar zal men nog altijd spreken en schrijven over The Beatles, hèt muzikaal fenomeen van de Jaren '60 van de 20ste eeuw.
Hieronder een link naar een databank van meer dan 2000 videoclips, gerangschikt van A naar Z, van ABBA tot ZZ Top. Klik links op de artiest van je keuze en vervolgens op de song die je wilt beluisteren en bekijken. Veel plezier!
In 1971 was ik 19/20 jaar (het fotootje hiernaast dateert uit de herfst 1970) en werd mijn aandacht getrokken door een singletje dat in de BRT Top-30 wist binnen te geraken. Het geluid deed mij denken aan een mix van Deep Purple, The Ides Of March en The Greatest Show On Earth. Het bleek een groep uit het Aalsterse te zijn en de single was "Masterpiece"; de groep heette Irish Coffee. Ik moest en zou die single in huis halen. Op de cover van dat 45-toeren plaatje stond de band afgebeeld op het dak van een kantoorgebouw in het hartje van Brussel (boven de Agora Galerij), op de kruising tussen de Grasmarkt, de Kaasmarkt en de Bergstraat, net naast de Grote Markt. Wist ik veel dat ik in 1975 in een van die kantoorgebouwen zou gaan werken tot in 1993. De tweede van links op de foto (zie onderaan) zou ik later nog regelmatig in die buurt tegenkomen. Hij staat net naast de leadzanger, William Souffreau (midden op de foto). Hieronder volgt een artikel van Demofarm over Irish Coffee dat ik jullie niet wil onthouden. Demofarm Onafhankelijk Muziekmagazine
Parels uit eigen land | Irish Coffee – Irish Coffee
In het verdere deel van parels uit eigen land hebben we gekozen voor Irish Coffee. Irish Coffee is een band uit Aalst en hebben het meest waardevolle Belgische album ooit gemaakt. De waarde van de originele lp ligt ongeveer op een 800 EUR en is zelfs al voor 1000 EUR verkocht op ebay. Het is een band waar vaak over word gekeken maar wel heel hard gewaardeerd wordt bij muziekliefhebbers over de hele wereld.
Paul en William besloten om een nieuwe band op te richten met zanger Dirk Diericks en gitarist Romain De Smet. Ze kozen om zichzelf Voodoo te noemen naar een band uit het Aalsterse. Voodoo had snel een overeenkomst met de eigenaar van El Gringo in Hekelgem om er elke zaterdag en zondag rock muziek te spelen. Iedereen was er zeer enthousiast over, maar een week voor hun eerste optreden besloot de gitarist Romain om bij een andere band te gaan spelen. Alles was al geregeld, de enige oplossing was om een andere gitarist te zoeken. Ze gingen vragen of Jean Van Der Schueren mee wou doen, Jean speelde in de band Willy Palma & The RajaÂ’s. Ze wachten hem op na school en gingen mee naar zijn ouderlijk huis en lieten hem daar wat albums achter die hij moest instuderen en proberen om er met mee te spelen. Na een aantal dagen kwam Jean naar de repetitie en had veel progressie gemaakt en kende al veel meer nummers dan ze verwacht hadden. Na een aantal maanden hadden ze heel wat fans, ze speelden elke avond 2 keer een 90 minuten. Na een tijd moest dit korter omdat er niet genoeg gedronken werd tijdens hun optreden. In het begin speelden ze veel gewone nummers van The Beatles, Bee Gees, CCR maar na een tijd werd hun repertoire veel zwaarder. Ze werden zeer populair omdat ze een van de weinige bands waren die zware nummers speelden. Tegen het einde van het jaar werd de band gevraagd om buiten El Gringo te spelen. Ze werden gevraagd om te spelen bij de voetbalploeg Terjoden. Irish Coffee speelde op deze zondagnamiddag juist voor The Pebbles. Hun manager was overtuigd van hun kwaliteiten en de manager besloot om ze te proberen vast te krijgen. Hij probeerde ze te overtuigen om een single uit te brengen maar dan wel een nummer dat ze zelfgeschreven hadden. Hij veranderde ook hun naam naar Irish Coffee zonder dat ze er van af wisten.
Twee weken later namen ze Masterpiece en The Show op in een kleine 8sporen studio in Schelle die eigendom was van The Jokers. De single werd voorgesteld aan de pers op 8 januari 1971. Het kwam uit op het Piratenlabel en deed het vrij goed in België. Dirk besloot om uit de band te stappen omdat hij de muziek te zwaar begon te vinden. William wisselde van bas naar gitaar en Willy De Bisschop kwam erbij om bas te spelen. Een vertegenwoordiger van het Amerikaanse platenlabel Parrot kreeg de single te horen op de Midem muziekbeurs in Cannes en besloot om ze te tekenen op het label. Hij wilde zo snel mogelijk een volledig album, door de single kwamen ze veel op tv en op de radio. Ze begonnen te schrijven aan de lp en door veel te repeteren konden ze het album opnemen op 4 dagen in de Reward studio. De cover werd ontworpen door de vriendin van Paul en die was helemaal anders dan de andere covers toen. Hun Amerikaanse droom ging niet door omdat het platenlabel het album toch niet uitbracht. In 1971 brachten ze nog een single uit. Verder werden ze een liveband die vele optredens hadden maar nooit iets opnamen of uitbrachten. In 1974 kwam het ongelukkige verhaal dat ze op tour waren als achtergrond band van Wim De Craene dat hun busje werd aangereden door een dronken chauffeur en dat Raf zwaargewond was en Paul Lambert die vanvoor zat overleed. En toen ging de band verder onder een andere naam, de jongens kwamen de dood van Paul nooit echt te boven en gingen dan allemaal maar verder met andere muzikale ervaringen. Hun latere bands speelden zelfs samen met Motörhead. In de jaren 90 zijn ze nog een aantal keer samengeweest voor een Reunie, hun album werd toen ook terug uitgebracht op cd. Er is ook nog een livealbum en live dvd gemaakt. Het album is ook vorig jaar terug uitgebracht op vinyl.
Bron delen van de bovenstaande tekst en fotoÂ’s: http://www.belgianmetalhistory.be
Recensie Irish Coffee:
Het eerste nummer CanÂ’t Take It opent met de gitaar van Van der Schueren en de grommende stem van Souffreau invalt. Dit is echt een hard rock nummer dat op hetzelfde niveau als Deep Purple en Led Zeppelin kan meedraaien. Als je niet zou weten dat het Belgen waren dacht je waarschijnlijk dat het Amerikanen of Britten waren. Het nummer gaat over het niet meer kunnen hebben dat ze je hart breken. Er zit ook een geweldige gitaarsolo in het middenstuk en dan het fantastische orgel dat meedoet. Het nummer is een zeer goede opener voor een album en laat je direct meegaan in de hardrock van Irish Coffee.
The Beginning Of The End neigt dan weer meer naar Led Zeppelin. Het bevat meer bluesinvloeden dan de andere nummers en opent fantastisch met het orgel van Lambert. Van der Schueren scheurt ook weer zijn gitaarsoloÂ’s erdoor. Deze band moet gewoon nog meer herkenning krijgen en op een major worden heruitgebracht. Het bevat ook een donkere tekst en de stem van Souffreau maken dit een klassieker. Hoe het album eindigt is ook wel het vermelden waard, met de geweldige drum en de gitaar die afneemt.
When Winter Comes begint met een gesproken intro door Souffreau, en rekt helemaal open door het geweldige gitaarwerk van Van der Schueren. Ook de baslijn die er achter verstopt zit tilt het nummer naar een hoger niveau. Het nummer vertoont meer kenmerken en invloeden van The Who meets Jimi Hendrix.
The Show(part 1) is eigenlijk een zeer groovy funky rocksong dat wat meer neigt naar Sly & The Familystone. Het is dus niet allemaal zomaar hardrock, en dan gaat het wat meer verder naar de Bluesrock van Led Zeppelin met de stem van Souffreau die eenzame hoogten haalt. ThereÂ’s a time you always will remember is het catchy stuk van het nummer.
The Show (part 2) is eigenlijk zwaarder dan zijn voorganger en word vooral gekenmerkt door het kwalitatieve drumspel van Verhoye en dat in combinatie met de killerriffs van Van Der Schueren. Hier zitten ze dichter bij de heavy metal zoals Black Sabbath het toen speelde.
Hear Me is dan weer een mix van jazzrock met hardrock. Je hoort hier goed hoe de band op elkaar is ingespeeld. De zang en de gitarist die perfect bij elkaar passen, de drum die het ritme aangeeft. De bassist die er zijn laagje overlegt, gewoon een fantastisch album dat je bij elk nummer verbaasd laat staan over dat dit uit België komt.
A Day Like Today is dan een rustiger nummer, het is een soort van ballade. Die rustig start met de stem van Souffreau die invalt en zich rustig opbouwt. Dit nummer kan gerust in het rijtje nummers zoals Stairway To Heaven worden gezet. En dan die fantastische solo die er door komt, dit is echt hardrock van hoge kwaliteit.
IÂ’m Lost is dan weer een fantastische afsluiter die mooi laat zien wat voor een talent Irish Coffee allemaal in de band had. Bij elke vooruitgang van het nummer gaat de gitaar open en laat je mee in het ritme zakken samen met de drums.
Als deze jongens zonder het ongeluk bij elkaar hadden kunnen blijven en op een major het album hadden kunnen uitbrengen dan stonden we op hetzelfde niveau qua hardrock in België met Led Zeppelin en Deep Purple. Het is een fantastisch album dat alle typische dingen (schitterende sologitarist, ritmedrum, snauwende stem en een orgelspeler) bevat dat een goed hardrock album moet bevatten. Het album zou nu gewoon terug heruitgegeven moeten worden op een major label en terug ontdekt laten worden door verschillende muziekliefhebbers. Het album is gewoon te onbekend, het moet gewoon bijna een kruistocht worden om het overal binnen te krijgen. De heruitgave kan via dit Spaans platenlabel besteld worden http://www.guerssen.com/productes.html?prod=11730
Website van William Souffreau: http://www.williamsouffreau.be/
These days we look back on Creedence Clearwater Revival through the golden haze of nostalgia.We remember this seminal “roots rock” band for the surprising number of songs which were not only hits at the time, but have become evergreens since then – songs like “Proud Mary” (now a staple for Tina Turner), “Born on the Bayou,” “Bad Moon Rising,” and “Down on the Corner.”
The band made a huge impact in the late 1960s, but had its origins a decade earlier, in 1959.The band originally called itself The Blue Velvets, and consisted of John Fogerty (who would become the chief songwriter) on guitar, Stu Cook on bass (although he started on piano), and Doug Clifford on drums.Later that year, in November, older brother Tom Fogerty joined as the groupÂ’s singer.
As Tommy Fogerty & the Blue Velvets the band became locally popular (in El Cerrito – a part of the San Francisco Bay area), and in 1961 and 1962 made three singles for “a local independent outlet of Orchestra,” according to Creedence fan Peter Koers.The singles were “Come on Baby” b/w “Oh My Love” (released October, 1961), “Have You Ever Been Lonely” b/w “Bonita” (November, 1961) and “Now You’re Not Mine” b/w “Yes You Did” (June, 1962).The second single was a local hit, and all three are now quite rare.
Originally the band was influenced by blues artists like HowlinÂ’ Wolf and Muddy Waters, and rock and rollers like Elvis Presley, Jerry Lee Lewis, Carl Perkins and Chuck Berry.The young John Fogerty was also inspired by Duane Eddy, Ray Charles and Booker T & the MGs.
But the bandÂ’s next incarnation was as a British-influenced band called The Golliwogs.John Fogerty was working in the Berkeley warehouse of Fantasy Records, and his band auditioned for the label.Fantasy, then still owned by the Weiss brothers, signed them, changed their name to something which sounded British, and pushed them to play UK-style beat music, since the British Invasion was then in high gear.At times the band was required to wear blond wigs in live performances.
Between 1964 and 1967, The Golliwogs released seven singles on Fantasy.They sounded like a combination of the Rolling Stones, the Beatles and the Kinks.(In 1975 all fourteen tracks were gathered on an LP, The Golliwogs (Pre-Creedence), by Fantasy.)The promo copy of their first single, “Don’t Tell Me No Lies,” (Fantasy 560, 1964) is now worth $75.
Tom Fogerty dominated the first releases, but in late 1965 John took over the vocals, and by 1967 he was the band’s leader and chief songwriter.The Golliwogs’ last record was “Porterville” b/w “Call It Pretending,” released in November, 1967. It had the now-realized and original sound that would soon identify Creedence Clearwater Revival.
That same year Saul Zaentz bought out the Weiss brothers and took over Fantasy.He encouraged the group to go fully professional under a name of their own choosing.TomÂ’s friend Creedence Nuball and a commercial about clearwater beer inspired their choice.In January, 1968, their last Golliwogs single was reissued, now credited to the Creedence Clearwater Revival.
In July, 1968, the first album, Creedence Clearwater Revival, was released on Fantasy.An extended version of Dale Hawkins’ classic, “Suzie Q,” was taken from the album and released as a single, reaching the Top Ten.Another track from that album, Screamin’ Jay Hawkins’ “I Put A Spell On You,” hit the charts twice in the following years.
Next January Bayou Country was released.It was notable for “Proud Mary,” which put the band on the map internationally, but it also had their take on the Little Richard classic, “Good Golly Miss Molly.”By August Fantasy had their third album out, Green River.Both the title track and “Bad Moon Rising” from that album went gold.
Amazingly, John Fogerty was now really cranking the songs out, and the fourth Creedence album, Willy and the Poorboys, was released at the end of October!It offered such gems as “Down On the Corner” and “Fortunate Son.”Three albums in one year made 1969 Creedence’s year.
But things were not going well within the band.Tom was unhappy with his younger brother’s dominance, and was threatening to quit – which he would do in February, 1971.The band was enjoying a major success, which included a European tour in 1970.There would be only three more studio albums, Cosmo’s Factory in the summer of 1970, Pendulum that following winter, and Mardi Gras in April, 1972.Cosmo’s Factory is regarded as the band’s most successful album, and included “Travelin’ Band,” “Up Around the Bend,” “Who’ll Stop the Rain” and “Lookin’ Out My Back Door.”But by Pendulum the strains are starting to show.Tom, Stu and Doug were no longer happy as John’s backup band.Still, that album offered the strong “Have You Ever Seen the Rain” and “Hey Tonight.”
After Tom’s departure the others continued as a trio, and a new single, “Sweet Hitch-Hiker,” made the charts.It was included in the final album, Mardi Gras, along with songs by Stu and Doug, performed by their authors.
On October 16, 1972, Fantasy Records announced the official demise of Creedence Clearwater Revival.Its component members were already embarked upon solo projects.(In 1974, after various solo projects and guest appearances, Stu and Doug joined Doug Sahm’s Sir Douglas Quintet – whose “She’s About A Mover” was a major hit a decade earlier – to make the Warner Bros. album, Groovers Paradise. In 1998 they released Creedence Clearwater Revisited.)Tom Fogerty released nine solo albums (mostly on Fantasy), while John Fogerty released six (the first two on Fantasy; the rest on Warner and Reprise).
And everyone goes on performing and recording their songs.
Het allereerste album van CCR dat in onze contreien uitkwam in 1968.
De allereerste single van CCR die jammer genoeg in twee was geknipt vanwege te lang: "Suzie Q Part 1 en Part 2 op de b-kant. Ik moest en zou de volledige versie op LP hebben!
Een van de allerbeste albums van CCR.
Het album dat de doorbraak van de band betekende met "Proud Mary" erop. We zeggen en schrijven begin 1969.
Ook een knap album met als uitschieters "Green River" en "Commotion".
Het album "Pendulum" kocht ik in Londen, rond Pasen 1971.
De zwanenzang van CCR met slechts enkele nummers van John Fogerty en de rest was van Stu Cook en Doug Clifford. Tom Fogerty had CCR toen al verlaten.
De 6 klassieke albums van CCR nog eens allemaal op een rijtje.
10cc, de artistieke popgroep die door Jonathan King werd ontdekt.
Neil Diamond, de singer-songwriter die maar al te vaak genegeerd werd, onterecht!
Captain Beefheart, de knotsgekke artiest die bevriend was met Frank Zappa.
Het debuutalbum van Guido Belcanto uit 1989 dat ik zo goed vind dat ik het op vinyl en op cd heb.
Stevie Winwood was het muzikaal brein achter Traffic.
Agnetha Fältskog, de blonde Zweedse zangeres van ABBA.
Het laatste album van Carlos Santana uit 2010 waarin hij samen met andere bevriende artiesten de pannen van het dak speelt.
De roots van de Rock 'n' Roll liggen bij de Afro-Amerikanen maar het zijn de blanken zoals Bill Haley en Elvis Presley die het nieuwe muziekgenre bekend maakten over de hele wereld.
Sandrine maakte een bekwame poging om de Motownsound over te brengen naar ons land.
Of heb je de muziek van Al Jolson nog gekend als kind?
Liefhebbers van de Jaren '70 vinden hier hun gading!
De sound van de Jaren '90 was wel heel apart...
Nostalgie naar Belgische hits?
Tachtig was prachtig!
Eind Jaren '60 kwam Deep Purple op de proppen en hard rock ingeburgerd om snel te leiden naar heavy metal.
MTV lag aan de basis van het succes van videofilmpjes, die op hun beurt de platenverkoop de hoogte injoeg.
Sinds 1957 timmerden The Beatles aan de muzikale weg. In 1960 deden ze ervaring op in Hamburg, West-Duitsland. En vanaf oktober 1962 was er geen houden meer aan. In 1963 viel het Europees vasteland en in 1964 heel het Amerikaans continent. Beatlemania was geboren!
Muziek of beelden (film en televisie) uit je jeugd blijven je eeuwig bij. Dat heet nostalgie. Een hunkering naar de toffe periodes uit je leven. Meestal vergeet je de minder goede en wat blijft er dan over? Juist, ja. De prettige dingen des levens.
Johnny Cash bracht mooie rock 'n' roll en country & western in de Jaren '50.
Frank Sinatra was de onbetwiste nummer 1 in de Fifties tot een jonge Elvis Presley hem van de troon stootte.
Typisch beeld van de Fifties: James Dean, Marlon Brando en Elvis achter Marilyn Monroe.
Harry Belafonte maakte calypso bekend en een decennium later evolueerde die Jamaïcaanse muziekstijl in ska, bluebeat en reggae.
De zwarten vonden rock 'n' roll uit maar het was de blanke Billy Haley die samen met zijn begeleidingsband de nieuwe muziekstijl over de hele wereld bekendmaakte vanaf 1953.
Ook Fats Domino was een van de pioniers van rock 'n' roll en wel sinds 1949 toen zijn single "The Fat Man" in de hitparades binnenkwam.
Perez Prado was de vaandeldrager van de mambo en zijn muziek werd vaak gebruikt in films zoals blijkt uit bovenstaande affiche.
Het boegbeeld van de Jaren '50 was een jonge Texaan genaamd Buddy Holly die met zijn begeleidingsband The Crickets in een tijdspanne van amper 3 jaar een heel oeuvre bijeenschreef maar helaas schielijk om het leven kwam begin februari 1959, "the day the music died". In de vroege jaren '60 was zijn invloed nog zó groot dat hij aanleiding gaf tot het ontstaan van The Beatles.
Bij de overgang van oud naar nieuw past het even stil te staan bij alle muzikale personaliteiten die ons dit jaar hebben verlaten.
In het begin van 2010 werd ik opgeschrikt door het droevige nieuws dat Bobby Charles op 14 januari was overleden. Hij was de auteur van o.a. "See You Later, Alligator" dat door Bill Haley onsterfelijk werd gemaakt. Hij werd 71 jaar.
Vervolgens was het de beurt aan Mick Green, een bluesgitarist uit Groot-Brittannië, die vaak met Peter Green (de stichter van Fleetwood Mac) samen speelde. Zij waren echter geen familie van elkaar. Mick werd geboren in 1944.
Kate McGarrigle stierf op 18 januari aan een zeldzame kanker (soort melanoom). Zij werd op 6 februari 1946 in Canada geboren en bereikte dus bijna de leeftijd van 64 jaar. Samen met haar zus Anna had zij een hit in de Benelux met "Complainte pour Sainte-Catherine".
Crispian St. Peters had een hartaanval in 1995 en sukkelde sindsdien met zijn gezondheid. Hij had meermaals een pneumonie en overleed uiteindelijk aan een longziekte op 8 juni. Hij werd geboren in 1939.
Bob Davidse alias Nonkel Bob was zanger en presentator en werd geboren in 1920. Hij zou in juni 90 jaar geworden zijn. Bekend van "Annemarie" en "Vrolijke vrienden". Hij leerde een hele generatie Vlaamse artiesten gitaar spelen.
Jean Ferrat is een Franse zanger die na een kort verblijf in het ziekenhuis na uit het bed gevallen te zijn overleed op 13 maart . Hij werd 79 jaar (°1930). Bekend van "Potemkine" en "La Montagne" dat onsterfelijk werd in de vertaling van "Het dorp" van Wim Sonneveld.
Vervolgens een overlijden dat mij het meest aangreep was dat van Alex Chilton, zanger van The Box Tops en van Big Star. Hij kreeg een hartaanval en stierf op 59 jarige leeftijd, net als mijn grootvader, tevens mijn peter. Chilton werd geboren in 1950 en was dus maar een jaartje ouder dan ik. Bekend van "The Letter", "Neon Rainbow", "I Met Her In Church", "Cry Like A Baby" en zoveel andere mooie blue eyed soul-singles.
Jim Marshall, een Amerikaans rock fotograaf, was de volgende in de trieste rij.
Colette Renard, Franse zangeres en actrice, verliet ons in oktober. Zij bracht met "Les nuits d'une demoiselle" in 1963 een zeer controversiële single uit die ging over cunnilingus. Kanker velde deze française die het levenslicht zag in 1924.
General Norman Johnson doet waarschijnlijk geen belletje rinkelen maar als ik erbij voeg dat hij frontzanger was van Chairmen Of The Board dan zullen er hier en daar wel herinneringen dagen. In het begin van de jaren zeventig scoorde deze band een aantal hits zoals "You Got Me Danglin' On A String" en "Give Me Just A Little More Time". Hij werd in 1941 geboren.
Gregory Isaacs stierf op 25 oktober. Hij was een Jamaïcaans reggaezanger, bekend van de hit "Night Nurse". Longkanker velde hem op 59 jarige leeftijd. °1951.
Malcolm McLaren was de stichter van de Sex Pistols en hij overleed aan kanker. °1946.
Teddy Scholten, Nederlandse zangeres die het Eurovisiesongfestival won met "'n Beetje", verliet ons in het najaar.
Vervolgens kwam Pietje de Dood aankloppen bij Peter Steele, zanger van de band Type O Negative. Hij overleed ten gevolge van een hartaanval. Benieuwd of zijn bloedgroep werkelijk O negatief was (zeldzame bloedgroep). °1962.
Guru, een Amerikaanse rapper, verwisselde het tijdelijke met het eeuwige, want hij bezweek aan kanker op de leeftijd van amper 43 jaar.
Ann Vervoort, de oorspronkelijke zangeres van Milk Inc, overleed aan de gevolgen van een overdosis drank en drugs. Zij werd slechts 33 jaar. °1977. Regi Penxten was er het hart van in...
Lena Horne, zangeres-actrice, was een mix van Afro-Kaukasisch-Native American Indiaanse komaf. Zij had linkse ideeën en ijverde voor de anti apartheid. Grootste hit: "Stormy Weather". Stond op de zwarte lijst in Hollywood. Kreeg een hartaanval op haar 92 jaar. °1917.
Ronnie James Dio, Amerikaans metalzanger, o.a. bij Rainbow, verving Ozzie Osbourne bij Black Sabbath. Hij zingt "Love Is All" (Roger Glover & Friends). Is tevens de uitvinder van de cornagroet (pink en wijsvinger zoals een bok) bij hardrockers en metalfans. Werd 67 jaar oud. °1942.
Bobbejaan Schoepen (Modest Hyppoliet Joanna) kreeg op 17 mei een hartstilstand. Hij was net 85 geworden. Werden de emoties hem teveel? Hoe dan ook verliet een tweede Vlaams monument ons in 2010. °1925.
Paul Gray, bassist van de groep Slipknot (droeg meestal een masker) werd op 24 mei dood aangetroffen in zijn hotel. °1972.
Jimmy Dean, countryzanger en acteur, bekend van "Big Bad John" uit 1961. Was de"Bondgenoot" van James in de film "Diamonds Are Forever". Tevens worstenfabrikant. Een Amerikaanse Boma dus. °1928.
Lucy Loes was een Oostendse volkszangeres, bekend van "Min zeekapiteing".Werd 82 jaar.°1928.
Peter Quaife, basgitarist bij The Kinks, verliet de groep in 1969 voor de countryrock-band Maple Oak. Ze hadden geen hits. In 1971 verliet hij de muziekindustrie. Bezweek aan een nierfalen op 66-jarige leeftijd. °1943.
Marc Hoyois, weduwnaar van Ann Christy, was hertrouwd met Liliane St-Pierre. Drummer bij The Adams in 1965. Overleed aan prostaatkanker op de leeftijd van 64 jaar. Liliane was er het hart van in. Zij ontfermde zich over het zoontje van Ann, na haar overlijden.
Geen "Happy Day" want Walter Hawkins, broer van Edwin, en zanger van "Oh Happy Day" uit 1969, sterft op 11 juli 2010 aan kanker. Hij werd 61 jaar. °1949.
Hank Cochran, Amerikaans country-songwriter, geen familie van Eddie Cochran alhoewel hij een duo met hem vormde in de jaren '50, overlijdt aan pancreaskanker. Hij werd 74 jaar.
Bobby Hebb, Amerikaans singer-songwriter van o.m. "Sunny" sterft op 3 augustus 2010. °1941. Hij kreeg inspiratie voor de song n.a.v. de trieste periode in de V.S. na de moord op John F. Kennedy, de toenmalige president.
Charles Haddon zanger van de band "Où Est Le Swimming Pool" pleegt zelfmoord na stagediving op Pukkelpop waarbij hij een meisje uit het publiek zwaar had verwond.
Conny Stuart, Nederlandse cabaretière en theateractrice, had een speciale band met Annie M.G. Schmidt en speelde in veel van haar stukken. °1913 en werd dus 96 jaar oud!
Solomon Burke, Amerikaans soulzanger, vooral bekend van "Everybody Needs Somebody To Love", "Cry To Me", "Proud Mary" en bijgenaamd The King of Rock & Soul sterft op de luchthaven Schiphol in Amsterdam op 10 oktober. Hij liet ontelbare kinderen achter. °1940.
Joan Sutherland was een Australische sopraan (operazangeres). Haar bijnaam was "La Stupenda". Zij verliet ons op 10 oktober en werd 83 jaar oud. °1926.
James Moody, Amerikaans saxofonist, bekend van de hit "Moody's Mood For Love" bezweek aan de gevolgen van pancreaskanker. °1925.
Captain Beefheart aka Don Van Vliet stierf aan multiple sclerose op 17 december 2010. Was bevriend met Frank Zappa en speelde ook op enkele van diens platen. °1941.
Billy Taylor, Amerikaans jazzpianist, speelde met de groten zoals o.m. Duke Ellington werd 89 jaar. Een hartaanval op 28 december was er teveel aan. °1921.
Agathe von Trapp, de oudste van het gezin, sterft op 97-jarige leeftijd. De film en de Broadwaymusical "The Sound Of Music" vertelt het echte leven van de Familie von Trapp. Op 28 december 2010 verliet zij ons. °1913.
Bobby Farrell van Boney M., voormalig DJ, playbackte alleen maar want Frank Farian, de Duitse producer was de stem. Hij overleed op 61 jaar van een onbekende oorzaak in zijn hotel in Sint-Petersburg, Rusland. Zou de vloek van Raspoetin dan toch toegeslagen hebben? Farrell werd geboren op Aruba in 1949 en woonde al heel lang in Nederland. Vaarwel, Daddy Cool!
See you later, alligator!
Colette Renard
Bob Davidse
Jean Ferrat
Alex Chilton, de stem van The Box Tops.
Lena Horne
Ronnie Dio, met de bekende groet.
Bobbejaan Schoepen
Jimmy Dean
Bobby Hebb
Solomon Burke
Joan Sutherland
Captain Beefheart
Agathe von Trapp, de oudste van de familie, sterft op 97-jarige leeftijd!
Bobby Farrell was niet de stem maar wel het gezicht van Boney M.
In deze periode van het jaar worden we te pas en te onpas rond de oren geslagen met kerstliederen allerhande. Toch zijn er knappe kerstliedjes op de markt. Getuige hiervan onderstaande tabel. Het volstaat te klikken op het liedje van eigen keuze en de juke-box begint te spelen...
Vele mensen halen hun neus op voor klassieke muziek zonder ooit echt aandachtig geluisterd te hebben. Er bestaan veel vooroordelen over muziek in het algemeen en klassieke muziek in het bijzonder. Luisteren is dus de boodschap.
Ook klassieke muziek in het algemeen en opera in het bijzonder kunnen mij bekoren. Zo zag ik in de Koninklijke Muntschouwburg te Brussel de opera "La Traviata" van Giuseppe Verdi. Een echte aanrader.
Onderstaande link toont een drankgelegenheid in Pamplona, Spanje waar de ober plots een opera begint te zingen. De aanwezigen zijn in eerste instantie verbouwereerd maar vlug hebben ze door dat alle kelners en dienstmeisjes professionele operazangers zijn die het beste van hun kunnen geven. Een ware streling voor het oor. Kijk en luister maar:
De tweede link verwijst naar mijn idolen The Beatles die vanaf vrijdag 19 november 2010 heel hun oeuvre op iTunes hebben gezet. Kijk hier maar eens naar hun indrukwekkende nalatenschap:
De Fab Four gefotografeerd door Avedon. Achteraf werden de foto's bijgekleurd en kregen ze de status van kunstwerk. De posters gingen als zoete broodjes van de hand.
Hier nog eens 4 portretten gemaakt door Avedon.
Zelfs de B-kanten van hun singles waren meestal meesterwerken, zoals deze mooie compositie van George Harrison.
John Lennon met een prachtige compilatie van zijn solowerk soms met de hulp van de Plastic Ono Band.
Ook Paul McCartney kon met zijn solowerk, al dan niet met Wings, op grote bijval rekenen.
George Harrison was de eerste Beatle die in 1970 na de split op nummer 1 kwam te staan met "My Sweet Lord".
Richard Starkey aka Ringo Starr is de oudste van de 4 Beatles en was zowel vocaal als drumsgewijs zeer bedrijvig bij The Beatles maar ook solo.
Het was geleden van 1990 dat ik Will Tura, de keizer van het Vlaamse lied, nog had zien optreden. Tijd dus om nog eens naar een concert te gaan. Het vorige concert was in de periode van "Moa Ven Toh". Op 23 oktober 2010 gingen mijn vrouw en ik dus naar de KVS en we hadden goede plaatsen gekregen! We zaten op de derde rij van waaruit foto's en filmpjes konden gemaakt worden. Achteraf was Will zo vriendelijk tijdens een "meet & greet" autogrammen uit te delen. Geniet mee van de mooie herinneringen!
Will begon de avond met "Vlaanderen, m'n land".
Hij kreeg terecht een staande ovatie en een bos bloemen.
Een zeer knappe prestatie! Een concert van bijna twee uur zonder oponthoud. En dat voor een man die pas 70 is geworden!
Tijdens de "meet & greet" achtera was Will zo vriendelijk een autogram te plaatsen.
Samen op de foto: idool en fan.
Mijn echtgenote en ik samen met ons idool op de foto.
Radio 2 had voor iedereen een foto op de zitjes klaargelegd.
Interview van Michel Colemans door Peter Verhulst van Radio 2 – De Topcollectie n.a.v. de Week van de Jaren ’70.
Dinsdag 2 november 2010 - 15.35 uur.
Peter vroeg wat de Seventies voor mij betekend hebben, want algemeen wordt aangenomen dat deze periode niet zo boeiend is qua muziek.
Daar ben ik het niet mee eens. De Jaren Â’70 zijn het decennium waarin ik volwassen werd: ik was toen tussen 19 jaar en 28 jaar oud (1970-1979). In dat decennium kon werkelijk alles op muzikaal gebied: hard rock, heavy metal, reggae (doorbraak), singer-songwriters (bevestigen), glamrock, disco, punk, ABBA, Saturday Night Fever en Grease maar vooral ook de doorbraak van de wereldmuziek (met Latijns-Amerikaanse instrumenten en klanken).
Peter vroeg of ik nog regelmatig die muziek opzet.
Niet dagelijks maar toch twee- à driemaal per maand. Ik heb een jaar moeten wachten om Abraxas te kunnen kopen omdat ik in 1970 nog geen platenspeler had. Het was een fantastische plaat qua muziek maar ook qua vormgeving. Een prachtige hoes in kleuren (het debuutalbum met “Jingo Loba” was in zwart/wit met de leeuwenkop waarin je allerlei figuren herkende). 3 à 4 singles werden uit het album gelicht: o.a. “Black Magic Woman” (van Peter Green – Fleetwood Mac), “Oye como va” en het alom bekende “Samba pa ti”.
Op de hoes stond een “black magic woman” die in een visioen een rode engel op een vliegende conga zag afkomen. Een engel, duidelijk van het vrouwelijk geslacht, ook al had hij geen haar.
Onlangs kocht ik nog een album van Santana, “Guitar Heaven”, waarop vele artiesten een gastoptreden hebben. Pure klasse!
Band On The Run – Wings Rock And Roll – John Lennon De zotte morgen – Zjef Vanuytsel Born To Run – Bruce Springsteen Derek & The Dominos – Layla And Other Assorted Love Songs Randy Newman – 12 Songs Bob Marley & The Wailers – Live! Stevie Wonder – Innervisions Steely Dan – Pretzel Logic Rod Stewart – Every Picture Tells A Story Eric Clapton – 461 Ocean Boulevard Diverse artiesten – Fill Your Head With Rock)
Afsluitend vroeg Peter mij te stemmen voor mijn 3 favoriete singles van de Jaren Â’70.
1. "My Sweet Lord" – George Harrison 2. "Imagine" – John Lennon & The Plastic Ono Band 3. "Your Song" – Elton John
"Your Song" draag ik nu op aan mijn echtgenote.
Vervolgens werd “Oye como va” van Tito Puente gespeeld, in de versie natuurlijk van Santana uit 1970.
Onlangs maakte ik een rondreis in Vietnam en Cambodja (samen met Laos, het vroegere Indochine). Cambodja heette vroeger Campuchea. Het werd een boeiende, leerrijke reis met warme temperaturen en driemaal een regenbui. De eerste duurde wel een hele dag met overstromingen tot gevolg (64 doden in Midden Vietnam) en de twee andere waren na een half uur al voorbij en alles was opgedroogd. Ook de Franse (Dien Bien Phu) en Amerikaanse oorlogen kwamen ter sprake alsook de horror in Cambodja na enkele jaren van Rode Khmer regime onder Pol Pot: The Killing Fields. Het desastreuze gevolg waren 3 miljoen doden, met als gevolg dat 30% van de bevolking nu jonger is dan 30 jaar. Reeds vlug waren er protesten in West-Europa tegen de oorlog in Vietnam. Getuige hiervan de talloze songs in de popmuziek en de films die pleitten voor een staakt-het-vuren. Hieronder vind je een bloemlezing van al die popsongs. Wellicht ben ik er nog een paar vergeten. Alle suggesties zijn welkom.
http://www.youtube.com/watch?v=_d8C4AIFgUgEdwin Starr – War – 1970 Wellicht de sterkste aanklacht tegen de Amerikaanse regering die onschuldige soldaten de dood injoeg.
http://www.youtube.com/watch?v=obwMsk5JzxQMarvin Gaye – What’s Goin’ On – 1974 Ook bij Tamla-Motown stelde de zwarte gemeenschap zich vragen bij dit conflict in zuidoost Azië.
http://www.youtube.com/watch?v=LUpBSvN1a50The Animals – We’ve Gotta Get Out Of This Place – 1965 - Al vlug werd dit het lijflied van elke Amerikaanse soldaat die zo vlug mogelijk weg uit Vietnam wou.
http://www.youtube.com/watch?v=dAQWUWMJxg8Paul Hardcastle – 19 (Nineteen) – 1985 Het getal slaat op de gemiddelde leeftijd van de Amerikaanse soldaat tijdens de oorlog in Vietnam.
http://www.youtube.com/watch?v=P9_mED99cdkTrailer uit de film “Good Morning Vietnam” met Robin Williams (1987) – Fragmenten van “Walk Like A Man” – The Four Seasons en “I Got You (I Feel Good) van James Brown.
http://www.youtube.com/watch?v=ohXsdbF-7jcDonovan – The Universal Soldier – 1965 Deze compositie van Buffy Saint-Marie handelde over de soldaat in het algemeen, eerste en tweede wereldoorlog en ook Vietnam. De gemiddelde leeftijd van de soldaat was in de tweede wereldoorlog 17.
http://www.youtube.com/watch?v=EUQEqvxdBnkThe Doors – The Unknown Soldier – 1968 De ultieme nachtmerrie van elke ouder: een zoon die omkomt in de strijd en waarvan het lichaam nooit wordt teruggevonden.
http://www.youtube.com/watch?v=yWhoEVr6YMUMike Oldfield – The Killing Fields – 1984 De horror van een vijftal jaren Rode Khmer-regime (Pol Pot) mondde uit in een slachting van 3 miljoen Cambodjanen. Een echte volkerenmoord.
http://www.youtube.com/watch?v=F88tZhrS_okThe Rivieras – California Sun - 1964 (uit de film “Good Morning Vietnam”) - Het klimaat van Vietnam en Cambodja is enigszins te vergelijken met dat van Californië. De Amerikaanse soldaten hunkerden dan ook naar zon, zee, strand en surfen.
Als kind verslond ik al de verhalen van Bob Morane geschreven door Henri Vernes, zowel in het Frans als in het Nederlands. Door zijn avonturen werd mijn nieuwsgierigheid gewekt en mijn honger voor de wijde wereld in het algemeen en voor Azië in het bijzonder sterk aangewakkerd.
Opera in het openba(a)r...
Maak van je PC een heuse jukebox
Een echte fan van The Beatles... 
Geplaatst op 1 maart 2011 door demofarm