|
Nu speelde ik al langer met het idee om nog eens het bos in te trekken via de Bremstraat. Vandaag was het dan zover. Na de voormiddagkoffie de dikke en hoge wandelschoenen aangetrokken en via de Sint-Servaaswijk naar de Bremstraat gestapt. Het bospad begint op het einde van die straat, maar je moet het pad kennen want op het einde van de straat kun je per auto of per fiets niet verder. Er zijn dus nauwelijks passanten. 
Maar eens in het bos kom je eerst langs enkele weiden met altijd wat paarden. Als ik alle paarden zou tellen in Lanaken, dan kom ik met honderd zeker niet toe. Verder omhoog naar de Bessemerberg en aan de grote weg, vóór het bord van Campus Sint-Barbara, rechts het oude pad genomen. Ook dat pad wordt nog nauwelijks genomen, de meeste wandelaars beperken zich tot de routes die zijn aangegeven met kleurborden. Maar goed, toch dat pad genomen en het blijft herkenbaar, teken dat er toch af en toe andere wandelaars deze uithoek opzoeken. Het pad eindigd op het grote bospad tussen het ziekenhuis en Camping San Lanaco. Daar dus rechtsaf. Aan het bankje maar niet rechtsaf gewandeld, dat pad is nogal moeilijk in deze tijd van het jaar, slijkerig, smal, omgeven door water en door de afgevallen bladeren zie je de boomwortels niet. Iets voor de zomer dus. 
Aan de beek en de houten afsluiting achteraan op de foto, stilaan terug naar de bewoonde wereld, zijnde de Sprokkelstraat. Op die straat, 'n partij gekleurde stenen gezien. Ik kan me vaag nog herinneren dat er ooit eens 'n actie begonnen is op facebook met dergelijke stenen. En bijna thuis, nog 'n opmerkelijk beeld mbt. carnaval. Een ganse poort in het teken van deze tijd. 
En morgen, nog eens goed naar de buienradar kijken en vooral de te verwachten wind nazien, maar in principe ga ik fietsen. 
|
Ik ben Eddy Meuris