|
Vandaag eens geen lange wandeling, maar gewoon effe naar buiten vóór onze Arne ons komt animeren. 
Gewoon over de fiets- en wandelbrug om het niet verharde jaadpad te nemen langs het kanaal Briegden - Neerharen. In Tournebride weer de brug over en even door het domein Pietersheim. Wat mij misschien ook zo aantrekt in dit domein, mijn vrouw heeft haar jeugd doorgebracht in de wijk Pietersheim. 
En dan terug naar huis via de Wijngaardstraat. Maar in die straat zag ik dat 'n oude traditie van de jeugd, nog altijd in stand wordt gehouden, bij 'n 18-jarige gaan sieren. Sieren niet in de vorm van "versieren", maar de hele straatkant volkieperen met allerlei afval, gaande van toiletpapier, papiersnippers, kroonkurken enz. Niet alleen de jarige, maar ook de ouders en de omwonenden hebben er plezier aan, zeker als 'n goed windje opsteekt.  Ik kan mij de dag nog goed herinneren toen onze zoon 18 jaar werd. Het zag er niet uit, dágen hebben we nodig gehad om de boel wat op te ruimen en jáááren nadien, haalde ik nog kroonkurken vanonder de kiezel vandaan. Ik weet niet hoe het zit in de rest van België (of in het buitenland), maar bij ons is dat iets wat moeilijk weg te denken is. De jeugd denkt: "wat ze mij hebben aangedaan, dat zal ik ook de nieuwe 18-jarigen aandoen". Een vicieuze circel dus.
Dit verslagje maak ik nu terwijl mijn halve trouwboek met Arne in de zandbak aan 't spelen is. Morgen ga ik in de voormiddag fietsen.
|
Ik ben Eddy Meuris