Regen, regen en nog eens regen, 'n mens wordt er zenuwachtig van, ik toch. Maar na het middagmaal heb ik in mezelve toch even "foert" geroepen en mij klaar gemaakt om te gaan wandelen. De bedoeling was om de bus naar Maastricht te nemen en te voet terug te keren.

Uiteraard nam ik mijn paraplu mee en die had ik al nodig om tot aan de bushalte te geraken. In Maastricht zou ik wel zien of terugkeren mogelijk zou zijn.

Uitgestapt ben ik aan het spoorwegstation om even verder in het stadsdeel Wijck, 'n mooi beeld te zien. Het was precies of dat kereltje zijn hoed nog wat meer op het hoofd drukte om zich te beschermen tegen de regen. En regen of niet, in Maastricht is het bijna altijd over de koppen lopen.

Voor ik aan mijn terugtocht begon, nog even 'n tas koffie gedronken in de boekenkerk. En geloof het of geloof het niet, er was ineens 'n droog moment, natuurlijk het sein om met de benenwagen naar Lanaken te wandelen. Juist voor de grens, even 'n klein pad rechts ingeslaan. Ik was daar nog nooit geweest. Blijkbaar kun je daar door 'n poortje 'n wandeling maken langs de boorden van de Maas. En die Maas zelf, met wat goede wil kun je zelfs te voet naar de andere kant, zo laag staat hij. Het is nochtans 'n regenrivier en met al die regen nu, had ik hem toch wat hoger verwacht. Die uitkijkpost is 'n privé-initiatief van de mensen die daar achter wonen. Mooi gemaakt.

Tja, en thuis komende, maar direct in andere kledij gekropen. Gaandeweg was het gemiezer overgegaan in regen. Ondanks de paraplu had ik toch 'n natte broek en de rest was ook vochtig, maar dat had meer te maken met het zweten. Ik denk altijd maar zo, er valt altijd meer regen langs je dan op je.

28-07-2023, 01:51 geschreven door krikie