|
Naar jaarlijkse gewoonte ga ik in de weken vóór Allerheiligen, al eens kijken op het kerkhof naar het graf van mijn ma en grootmoeder. Het is mijn taak om dat graf wat proper te houden. En ja, in het begin van de week had ik gezien dat de klimop het graf wat aan 't overwoekeren was. Tijd dus om met de snoeischaar daar wat aan te doen. 
Het kerkhof ligt op wandelafstand van thuis tot een der ingangen, aan het Thérèsiasteegje. Steegjes, straten, dreven, paden of lanen, ... maakt niet uit, het is niet de gewoonte om iets dergelijks te vernoemen naar 'n persoon nog in leven. Maar dit steegje werd vernoemd naar Thérèsia die er langs 'n café had, het Merelhof. Thérèsia leeft nog steeds en voelt zich gelukkig in 'n woonzorgcentrum.  In 2011 vierde ze haar 50 jaar huwelijk met haar man Herman (Hem, in de volksmond: vandaar de naam van het café - bij Hem). In 2017 werd het café nog gerenoveerd door 'n nieuwe uitbater, maar dat liedje duurde niet lang. Sindsdien staat dat café te verkommeren. 
Eens mijn werk gedaan op het kerkhof, ben ik wat gaan uitwaaien langs het kanaal. Eerst langs de haven achter Sappi - daar liggen altijd schepen voor anker - en dan onder de brug van Briegden door om vervolgens via de oude sporen naar de Sportoase te wandelen. Het brugje over en doorheen het voormalige park van het college, terug naar huis. Geen spectaculaire wandeling, hoeft ook niet, iets meer dan 7 km. en het voornaamste: ik ben weer buiten geweest.
Seffens naar de koers kijken op tv. 
|
Lieve groetjes vanwege Annie & Rogier 
Ik ben Eddy Meuris