|
Dat "heel misschien" van deze middag - lees mijn verslag - is 'n "yes" geworden. Uiteindelijk heb ik toch mijn wandelschoenen aangetrokken en zo komt het dus dat jullie vandaag uitzonderlijk twee verslagen te lezen krijgen, eentje van mijn gefiets van deze voormiddag en eentje over mijn wandeling van deze namiddag. 
Nu had ik na dat fietsen twee dingen kunnen doen, ofwel in de zetel kruipen of buiten wat gaan werken. Buiten werken zag ik niet echt zitten, het waaide mij toch wat veel en in de zetel zitten, daar had ik de rust niet voor. Dan toch maar wandelen. En om die wind wat te mijden, leek het me logisch om nog eens door het bos te stappen.  Ik vertrok aan de Roelerdreef om vervolgens omhoog te gaan naar het topje van de Bessemerberg. Aan de grote baan Lanaken - Zutendaal, stapte ik gewoon de weg over om dan langs het rusthuis terug die berg af te dalen. 
Bijna aan het einde van het bospad, zag ik dat jagershutje. Via de Sprokkelstraat en die kapel op de hoek van de Waterstraat, keerde ik terug doorheen mijn geboortestraat, de Wijngaardstraat.  Onderweg ben ik nog even binnengesprongen bij vriend Hubert en wat weetjes uitgewisseld.
Ik weet het, dit verslag is wat aan de late kant, maar gezien er toch niks op tv is, kan ik er maar beter van profiteren om het nu voor jullie klaar te maken. Morgen, bij leven en welzijn, ga ik fietsen. De Abdij van Herkenrode wordt mijn bestemming.
|
Ik ben Eddy Meuris