aantal stappen: 3.140.520 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 260
aantal fietstochten: 82
Zoeken in blog
09-04-2024
Effe het bos in.
Dat "heel misschien" van deze middag - lees mijn verslag - is 'n "yes" geworden. Uiteindelijk heb ik toch mijn wandelschoenen aangetrokken en zo komt het dus dat jullie vandaag uitzonderlijk twee verslagen te lezen krijgen, eentje van mijn gefiets van deze voormiddag en eentje over mijn wandeling van deze namiddag.
Nu had ik na dat fietsen twee dingen kunnen doen, ofwel in de zetel kruipen of buiten wat gaan werken. Buiten werken zag ik niet echt zitten, het waaide mij toch wat veel en in de zetel zitten, daar had ik de rust niet voor. Dan toch maar wandelen. En om die wind wat te mijden, leek het me logisch om nog eens door het bos te stappen. Ik vertrok aan de Roelerdreef om vervolgens omhoog te gaan naar het topje van de Bessemerberg. Aan de grote baan Lanaken - Zutendaal, stapte ik gewoon de weg over om dan langs het rusthuis terug die berg af te dalen.
Bijna aan het einde van het bospad, zag ik dat jagershutje. Via de Sprokkelstraat en die kapel op de hoek van de Waterstraat, keerde ik terug doorheen mijn geboortestraat, de Wijngaardstraat. Onderweg ben ik nog even binnengesprongen bij vriend Hubert en wat weetjes uitgewisseld.
Ik weet het, dit verslag is wat aan de late kant, maar gezien er toch niks op tv is, kan ik er maar beter van profiteren om het nu voor jullie klaar te maken. Morgen, bij leven en welzijn, ga ik fietsen. De Abdij van Herkenrode wordt mijn bestemming.
Vandaag was het eens iets anders dan gewoonlijk, 'n wandeltocht uittekenen per fiets. Hoe dat zo, zullen jullie zich afvragen? Het antwoord is vrij simpel, ik had namelijk van 'n bevriend koppel het verzoek gekregen om eens 'n wandeling voor hen te zoeken, elders dan gewoon rond de kerktoren.
Uiteraard diende ik eerst wat bijzonderheden te weten: 1. om hoeveel kms. het mocht gaan 2. soort ondergrond (dus ook te doen met rollator) 3. moeilijkheidsgraad (bergop - bergaf) 4. elders (dus eerst met de auto er naar toe). En zo kwamen we uit op Gellik. De auto op de parking en vandaar 'n wandeling van 3,5 à 4 km. en eentje van 6 à 7 km.
Ik ben dus deze voormiddag naar Gellik gefietst en vanaf de plaatselijke kiosk op het Kerkplein, heb ik 'n 4-tal wandelingen verkend. Merendeels langs het kanaal om uiteindelijk terug te keren naar het vertrekpunt waar 2 horecazaken beschikbaar zijn voor de wandelaars.
Hopelijk vallen de voorstellen in hun smaak en kan het koppel, samen met 'n groep, enkele wandelingen maken volgens ieders kunnen. Dat was het voor vandaag, tenzij ..... heel misschien, ..... ik zelf nog even ga wandelen?????
Voor ene keer mij vanmorgen niet laten verleiden door het goede weer om te gaan sporten, alhoewel, regelmatig op je knieën gaan zitten en terug rechtkomen, dat is ook sporten. Het ongewild kruid aan de straatkant begon weer stevig de kop op te steken, tijd dus voor wat opfrissingswerken. En gezien ik 'n absolute tegenstander ben van chemische producten om dat kruid weg te krijgen, gebeurt dat dus met de hand. Uitsteekmes bij de hand, matje onder de knieën en de emmer langs mij, ben ik eraan begonnen. Eerst bij ons zelf en ook 'n deel bij de buurman. En met dat zonnetje dat gelukzalig straalde, weinig wind, was het fijn werken.
Echt sportief ben ik enkel bezig geweest deze ochtend toen ik 'n brood ben gaan kopen en deze namiddag bij mijn wandeling naar en van de schaakclub. Na het spelen van vijf partijen (3 gewonnen - 2 verloren) heb ik wel nog 'n klein ommetje gemaakt. Vandaar toch die 6,7 km.
De foto's die ik maakte, .... de eerste vanmorgen in het Uilenstraatje met de kerk op de achtergrond, dan 'n kunstwerk in wording aan het gemeentehuis en als laatste die beruchte woning in onze gemeente waar zoveel om te doen is. Verschillende brandstichtingen zijn er geweest (afvalcontainers), prostitutie, overlast voor de buren enz. Tot uiteindelijk onze burgemeester de politie verzocht heeft het pand af te sluiten met 'n verbod tot betreding. Toen deze zaak in het nieuws kwam, waren veel dorpsgenoten zelfs niet op de hoogte van hetgeen zich daar allemaal afspeelde, uitgezonderd uiteraard de buurtbewoners.
Wat 'n verschil met gisteren deze ochtend, nagenoeg geen wind terwijl ik mij gisteren in alle bochten moest wringen om toch maar gespaard te blijven van die strakke wind. Uiteindelijk viel dat nog best mee en kon ik 'n mooie fietstocht maken. Collega's-fietsers die daarentegen de euvele moed hadden om naar het zuiden te trekken, naar de heuvelzone in Zuid Nederl. Limburg, die hebben het geweten, bergop en wind op kop. Maar ja, die mannen zijn dan weer zovele jaren jonger dan ik. En ja, ook nog 'n weetje van gisteren, voor het eerst dit jaar heb ik mij toch maar beschermd met zonnecréme, vooral de neus. Beter voorkomen dan genezen ....!
Mijn wandeling van deze morgen had niet veel om het lijf, gewoon effe op en af naar Pietersheim. Eerst doorheen de kinderboerderij en dat houten beeld, vervolgens langs de visvijver en die figuurtjes omheen die boom. Via de heksenketel, rechtsaf naar de burchtruïne, om tenslotte doorheen de Winningerstraat en de Koning Albertlaan terug te keren naar de kerk.
Bijna thuis, nog ene babbel met vriend en oud-volleybalmaat Françis. En de rest van de dag .....? Mogelijk naar de koers kijken. In uitgesteld kijken, gisteren die fantastische spurt nog bekeken van onze Lotte, 'n sprint voor de geschiedenis.
Vandaag had ik maar één doel, zo veel als mogelijk de strakke wind vermijden. Ik had weliswaar een route voorzien om te fietsen, maar gaandeweg heb ik toch wat geïmproviseerd, andere wegen opgezocht dus.
Ik wilde naar Aldeneik fietsen. Deze plaats is ontstaan in 720 en na vele beslommeringen hoort het nu bij de stad Maaseik. Ik vertrok in Maastricht, voorbij het kasteel om verder noordwaarts te fietsen (lees: wind in de rug) naar het kasteel van Geulle a/d Maas. In Stein ben ik even gestopt aan de Mariakapel, een goed onderhouden gebouwtje.
En na goed 43 km. zag ik in Illikhoven 'n terrasje, tijd voor 'n pauze met kersenvlaai. Het is 'n gehucht en hoort bij de gemeente Echt-Susteren. Via Roosteren reed ik dan in Maaseik, België terug binnen, nu rechtsaf naar Aldeneik. Het is daar mooi wandelen langs de boorden van vele plassen en de Maas. Op dat punt wilde ik oorspronkelijk verder doorfietsen richting Tongerlo. Maar ik zag het niet zitten om terug te keren langs de Zuid-Willemsvaart met wind op kop. Een alternatief was vandaag om via Wurfeld terug te keren. In dat plaatsje zag ik 'n mooi beeldhouwwerk van kunstenaar Pol Lemaire.
En eens Wurfeld voorbij, kom je dan aan het oude kolenspoor, nu een fietspad tussen Maaseik en As. Je bent er beschut voor de wind en je hoeft dan ook niet je snelheid te minderen. Op dat pad was ik fietser 395 vandaag en aan de brug in As, was ik zelfs fietser nr. 695.
In As nam ik weer 'n beslissing om mijn route aan te passen. Ik ging daar rechtsop, richting Wiemesmeer en Zutendaal. Het waren vooral de boswegen die mij interesseerden, geen of weinig wind. Maar in Zutendaal, even voorbij de mooie oude pastorij, diende ik wel even voet aan de grond te zetten. Ik diende eerst 'n wielerwedstrijd voor nieuwelingen te laten passeren. Eens de volgwagen met groene vlag voorbij was, kon ik doorrijden.
Mijn laatste kilometers gingen via Eigenbilzen en Gellik. In dit laatste dorp nam ik mijn tweede pauze, nu mijn merk voor de grote dorst. En ja, het oog wil ook wat, de 100 km. zat er in. Dus maakte ik nog 'n extra lus via Kompveld en Veldwezelt. Ben zéér tevreden over mijn rit, weinig problemen met de wind - daar was het mij toch om te doen - warm weer met veel zon, en veel mensen onderweg.
Wind, regen, wolken, zon, ik heb het allemaal gehad.
Meestal begint mijn werkdag - ná het ontbijt dus - met het invullen van de sudoku's in de krant, en de moeilijke als eerste. Dat is zo 'n moment dat ze mij niet moeten storen, ik kan dan effe mijn hersenen aan 't werk zetten. En het moet van de eerste keer juist zijn, geen gedoe met doorhalingen of eerst met potlood en gom. En doorgaans lukt mij dat zeer goed.
Daarna nog wat in de tuin gewerkt, mijn facebook account gecontroleerd en de buienradar geopend. Toen ik zag - en hoopte - dat de grootste nattigheid voorbij was, kon ik aan mijn wandeling beginnen. Het was even met mezelf overleggen waarheen, het zou opnieuw richting Gellik zijn.
Via de Kewithdreef en de Dorpsstraat in Gellik, was ik al rap aan de grens met Eigenbilzen. Op dat punt ging ik linksaf naar de wijk Berebroek. Deze wijk is het enige stukje Eigenbilzen dat aan de rechtse kant van het Albertkanaal ligt, dus bijna helemaal afgezonderd van het dorp zelf. Daar zag ik ook 'n aantal stevige paarden, altijd 'n moment van rust voor mij. Aan het kanaal was het terugkeren naar links. Via het jaagpad wandelde ik onder de ijzeren spoorbrug door tot aan Briegden. En die visser, ....? De laatste tijd zie ik dat het vissen meer en meer 'n gezinsactiviteit aan het worden is. Verleden week nog zag ik 'n drietal koppels gezamenlijk vissen, tentjes geopend, ligzetels die klaar stonden en de bbq erbij waarop ze - pintje in de hand - vlees aan 't bakken waren.
In Briegden ben ik gewoon doorgewandeld via het centrum van Lanaken om daarna thuis nog 'n tasje koffie te drinken. En zoals ik in mijn titel schrijf, regen, soms felle wind, wolken en zon, ik heb het onderweg allemaal gehad. Dat zie je aan mijn laatste foto.
Zoals het er nu naar uitziet, ga ik morgen fietsen. Vertrekken met wind in de rug en terugkomen langs boswegen, zodoende toch wat beschut tegen de wind.
Na regen komt zonneschijn en na zonneschijn komt .... regen!
Zoals ik in mijn titel aanhaal, de regen is nooit ver weg. Zo goed als de hele voormiddag was het nat - op 'n kort droog moment na omstreeks 10u00 - het was dus geen pretje om dan al "de hort op te gaan". Ik waagde mij wel even buiten op dat droge moment om wat boodschappen te doen, de langere wandeling moest maar wachten tot na 13u00.
Vandaag ging het met de bus naar Opgrimbie. Ik vertrok aan de kerk om vervolgens rechts de Broekstraat te nemen tot aan Brasserie Aspermont. Daar nam ik enkele foto's van de Aspermansvijver. Normaal neem ik dat pad door het bos om terug te keren, vandaag nam ik het fietspad langs de bosrand. Het was mij toch te vettig in het bos. Aan het OPZC Rekem, het psychiatrisch zorgcentrum, ging ik rechtsaf de Daalbroekstraat in. Ook op dat punt kon ik rechtdoor naar de Heidestraat, maar ook daar liep ik het risico om vuile schoenen te krijgen, en ook belangrijk, je geraakt dan ook niet vooruit.
Eenmaal aan het kruis op de Heidestraat, ging het weer naar rechts, Begijnenbos in, richting La Butte aux Bois. Aan het hotel kon ik het niet laten om 'n foto van de zijkant te maken. Via de Reistraat wandelde ik verder doorheen de Goudkust. Sommige woningen hebben wel tot drie verschillende hagen achter mekaar staan om ongewenst doorkijken tegen te gaan.
Terugkeren deed ik via het domein Pietersheim en het Uilenspiegelpark. En thuis had ik grote dorst. Die Chouffe (0,4% alcohol) was 'n goede dorstlesser. En ja, ik was nog maar juist binnen, of de hemelsluizen gingen weer open. Weer effe geluk gehad. Nog ene fijne avond voor zij die dit verslag vandaag nog lezen.
Vanmorgen had ik het idee om eens te weten te komen hoeveel stappen ik per dag nu zet. Uiteraard vind je die info breed uitgesmeerd op internet. Zoals ik het nu lees, wordt er uitgegaan van 10.000 stappen per dag. Dat zou overeenkomen met 7 à 8 km. en dat op 1,5 uur wandelen. Gemakshalve hou ik het op 7,5 km. Maar ik lees ook dat 6.000 stappen per dag al prima is en dat je dan goed bezig bent. Gezien ik dagelijks mijn kms. bijhoud, was het natuurlijk 'n makkie om het totaal stappen voor dit jaar te berekenen. Ik kwam uit op het verbijsterend aantal van 991.467 stappen (toch deze die geregistreerd zijn via Strava). Gezien ik toch mijn blog heb ondergebracht in de sportieve groep, heb ik dan links op mijn blog, het totaal aantal stappen bijgevoegd. Bekijk het maar eens als jullie het verslag van vandaag gelezen hebben.
Het wandelen was iets voor deze namiddag, in de voormiddag was ik van dienst om de gekochte waren thuis te krijgen. De wandeling was voorzien om doorheen Hochter Bampd te stappen. Hiervoor ging ik eerst naar de brug van Tournebride om vervolgens langs het kanaal tot aan dat wit huis te wandelen. Dat huisje staat er maar verloederd bij. Op facebook heb ik maar direct 'n bemerking geplaatst op het forum van Groot-Lanaken. Zo kwam ik te weten dat het nog altijd de bedoeling is om er 'n fietscafé van te maken, maar dat die initiatieven even "on hold" gezet zijn wegens brandstichting door krakers. Ik hoop maar dat er schot in de zaak komt, gelijk het er nu uitziet, is de sloop niet meer veraf.
Aan de overkant van het kanaal was het immense koolzaadveld goed te zien. Aan de brug in Neerharen stapte ik dan rechts Hochter Bampd binnen. Ook aan deze kant was het koolzaadveld prachtig om te zien. Dieren zie je er nu in deze tijd van het jaar niet. Aan het wildrooster, nog even naar links gestapt, naar de Maas. Aan de overkant zie je het dorp Borgharen liggen. Terugkeren deed ik via de Sapstraat. Op de hoek van die straat zie je in 'n nis enkele mooie beelden. En hoe korter ik bij huis kwam, des te meer begon de zon te schijnen. Fietsen zit er nog niet echt in, dat is vermoedelijk iets voor zaterdag. Dan zou de temperatuur boven de 20° uitstijgen.
Als je in de vroege ochtend over de straat loopt - in mijn geval was dat naar mijn afspraak bij de kapper om 8u00 - dan kun je de mensen die je ziet, onderbrengen in één categorie, de baasjes die hun hond uitlaten. En na die renovatiewerken, ben ik 'n brood gaan halen op de markt. Mijn vaste bakkerijen zijn met verlof of hebben hun sluitingsdag. Plezant zo 's morgens is ook het gezang van de botvinken, je hoort voortdurend "suskewiet".
Daarna was het weer tijd om me wat bezig te houden met de tuin. Het was regelmatig op de knieën zitten om buiten het onkruid, geen andere plantjes mee uit te trekken.
Na het middageten kon ik dan gaan wandelen. Vandaag wederom de bus genomen, nu naar Maastricht. Tot aan de halte heeft het gemiezerd en onderweg zag ik dat de ruitenwissers goed hun werk dienden te doen. Maar eenmaal afgestapt aan de voormalige Sphinx, was het weer droog. Eerst 'n tasje koffie en dan wat wandelen doorheen de stad. Zoals gewoonlijk ontdek ik telkens weer 'n nieuwe versiering op een der oudere woningen. En wie al eens in de binnenstad komt, die weet dat hij of zij er nooit alleen is.
Ik wandelde verder, ondermeer langs de O.L.Vrouwekerk om via de Sint-Servaesbrug de Maas over te steken. Wat verderop hadden vooral de duiven het een en ander naar binnen te smikkelen. Op dat punt was het tijd om terug te keren, vandaag nam ik de trappen omhoog naar de Noorderbrug.
Ik ben over die brug al ontelbare keren gefietst, maar vandaag had ik dat toch beter niet gedaan, al was het nu te voet. De wind die ik moest trotseren, noopte mij tot het afzetten van mijn pet en het omhoog doen van mijn regenkap. Maar goed, wat later kon ik rechts afslaan naar dat witte huis. Daar ben ik links omhoog de Sandersweg opgewandeld. Ik fiets daar wel eens over, 'n bergje van niks eigenlijk, maar ik wilde toch eens het profiel ervan opzoeken.
Nadien, op weg naar Smeermaas, even 'n halte bij die paarden. In Smeermaas zelf, was het effe "kermis in de hel", tegelijk zon en 'n regenbui. En op het moment dat ik begon met dit verslag (16u42), was het goed aan het regenen, ik heb dus geluk gehad.
Het gekabbel van het water, daar wordt 'n mens rustig van. Niet dat ik die rust bewust opzoek, ik ben sowieso 'n rustige mens, jaag me nergens meer voor op, neem geen deel aan de debatten over de grote vraagstukken des levens en bekijk alles door 'n positieve bril. Maar zo langs het kanaal wandelen, daar word je precies "zen" van.
Gelukkig heb ik "überhaupt" kunnen gaan wandelen, vanmorgen zag het er niet zo best uit. Gemiezer en nattigheid, en op de buienradar zag ik 'n doorlopende blauwe streep (regen dus) tot iets na het middaguur. Toen ik op 'n bepaald moment uit het raam keek en het ogenschijnlijk droog was, heb ik mij niet lang bedacht en ben direct vertrokken.
De brug van Veldwezelt was mijn doel. Ik vertrok langs die mooi geschilderde elektriciteitskastjes naar de Industrieweg. En zoals gezegd, ik wilde langs het water wandelen, dus naar beneden naar het jaagpad. In Veldwezelt aan de brug, was het terug omhoog. Daar heb je de grote baan Bilzen - Maastricht met de landsgrens wat verderop.
Eens de brug over, was het weer naar beneden. Langs die route kun je ook het fietsroutenetwerk volgen (lees: dus ook omhoog). Er zijn maar weinigen die er per fiets zonder problemen boven geraken. En dan was het opnieuw het kanaal volgen tot aan de brug van Briegden. Onderweg nog vriend Jos tegengekomen en bijna op het einde, nog ene babbel met 'n collega-wandelaar.
Terugkeren deed ik via het Uilenspiegelpark. En die laatste foto, die kader hangt in mijn werkkamer. Ik kreeg hem toen ik 50 jaar werd. Het is precies of dat gisteren was. Wat vliegt de tijd toch snel.
Een vrolijk Paasfeest iedereen. Hopelijk komt er heel wat lekkers op tafel en kunnen jullie genieten van 'n fijn samenzijn met kinderen en/of familie.
Bij ons komt er oa. 'n lekkere spinnentaart op tafel. Om duimen en vingers van af te likken .... Ik had ze besteld en diende enkel naar de bakker te gaan om ze - en nog andere lekkernijen - te gaan afhalen.
Maar jullie kennen mij, eerst 'n klein ommetje. Ik zag al direct 'n aantal fietsen geparkeerd staan tegen wat verkeerspalen. Die zie ik daar al 'n tijdje staan, eerst denkende dat het fietsen zijn van mensen die gaan werken (of studenten) die iets verderop de bus moeten nemen, maar nu vandaag - Pasen - staan ze er nog. Ik vermoed dus dat het fietsen zijn van bewoners van omliggende appartementen die geen garage of berging hebben bij hun woonst. Ze liggen alleszins goed aan de ketting.
Via de Heuvelstraat kwam ik in de Broekstraat. Daar had ik nog 'n korte babbel met vriend Peter. Vervolgens ging ik langs het cultureel centrum om daarna mijn portefeuille te voorzien van wat cashgeld.
En dan bij de bakker, het was aanschuiven tot op straat. Ze waren nochtans de klanten aan het bedienen met vijf medewerksters. Maar ja, iedereen kwam aanzetten met 'n bestelbonnetje, dus dat kost tijd om alles goed te vinden tussen al die bestellingen. Daarnaast nemen ze vanaf morgen, twee weken verlof. Dus vele klanten profiteren ervan om de diepvries aan te vullen.
Maar goed, ik had tijd en weglopen deed mijn taart niet. Nu nog hopen dat straks iedereen genoeg heeft. Fijne dag verder nog.
De titel van vandaag had ook kunnen zijn: "na gedane arbeid, fijn op wandel". Ja, inderdaad, vanmorgen toch weer vier uur gewerkt in de tuin, maar toen vond ik het toch welletjes, genoeg is genoeg. Nu had ik wel goesting om in de tuin te werken, zeker tijdens zo 'n lange tijd. Je ziet het resultaat van je inspanningen, en dat is hetgeen wat telt.
Maar eens mijn materiaal opgeborgen, kon ik van kledij wisselen en nam ik de bus van 14u14 naar Zutendaal. Daar startte ik met 'n tas koffie in het fietscafé, pal in het centrum. En dan kon ik vertrekken. Eerst langs die mooie muurschildering om vervolgens langs het klauterbos te stappen. Dat bos is 'n speelbos voor kinderen met tal van plekken waar ze hun evenwicht kunnen testen. Het is gelegen naast de Lieteberg.
Daarna kwam ik in de wijk "Broek". Ik heb bewust die weg gekozen omdat het niet altijd recht op recht hoeft te zijn, er mag al eens 'n ommetje inzitten. Iets verderop, ging het naar links, naar de gemeente Eigenbilzen en naar het Albertkanaal. Links van dat kanaal liggen verschillende vijvers, effe 'n moment van rust.
Aan de brug van Eigenbilzen, ging het weer naar links. Daar zag ik dat kruis aan de kant van de weg. Ik zie bijna dagelijks kapelletjes op mijn tochten, maar dergelijke kruisjes zie ik spijtig genoeg ook veel te veel. Om begrijpelijke redenen heb ik de naam verborgen.
Terugkeren deed ik dus via Gellik en langs de paarden op de Kewithdreef. Zo, ik heb mij vandaag weer geen minuut verveeld. Morgen komen de kinderen met hun gezin. De kleinzoon mag weer op zoek gaan naar de paaseitjes. En o ja, die laatste foto, die kreeg ik vandaag van mijn neef. Ik sta in het midden, 4 jaar oud, met links van mij mijn bompa. De man rechts ken ik niet. Dat moet ik dus nog uitzoeken.
Deze ochtend ben ik gewandeld naar de bakker en er mijn bestelling gedaan voor zondag om vervolgens goed drie uur in de tuin te werken. Ik heb oa. het perseel van de vrouwenmantel proper gemaakt (lees: onkruid verwijderd en de uitgebloeide delen grotendeels verwijderd). Daarna had ik de tijd om 'n wandeling te maken.
Gezien ik toch 'n abonnement heb op De Lijn, nam ik de bus van 13u50 naar Eigenbilzen kerk. De bedoeling was om via de velden terug te keren. En waar je ook loopt, je kunt er niet aan voorbij, kapelletjes "bij de vleet". Het eerste werd gebouwd in 1931 en wordt in de volksmond het Fonskeskapelletje genoemd. Wat verderop, ondertussen al in de velden, dacht ik eerst onterecht: waw, het ziet er best droog uit.
Het tweede kapelletje is verbouwd in 1872 maar er zou al in de 14de eeuw 'n bouwsel gestaan hebben. Wat wel opvalt is dat de Stad Bilzen zijn historische gebouwen goed onderhoud. En dat het niet overal even droog is, dat zag ik iets verderop, 'n grote plas met de kerk van Veldwezelt op de achtergrond. En dat jong leven, dat zal zich afgevraagd hebben wat die lange slungel daar aan het doen was .... ha, ha, ha.
In Veldwezelt nog even - voor mij toch - wat minder bekende wegen ingeslaan. Uiteindelijk 'n smal pad genomen, terug naar de Kiezelweg. Via de brug van Briegden en later nog 'n fantasietje van deze blogger, naar huis., Ik heb weer 'n goed gevulde dag achter de rug. Nog 'n fijn weekend iedereen.
Mijn passie is fietsen, maar gewandeld wordt er des te meer. Maar bij het wandelen kom ik niet voorbij de opdrachten die mijn kinderen mij hebben gegeven. Ik wilde dus wel gaan fietsen vandaag, spijtig genoeg was het weer nog maar eens spelbreker. Mijn omslagen liggen klaar en ik weet dus waarheen. Het zal dus nog effe wachten zijn om die ritten te maken. Ik moet oa. doorheen veldwegen, dat is nu absoluut niet te doen. De boeren laten nu veel kleigrond achter op die wegen met hun tractoren. En op vele plaatsen staat er ook water. Het moet dus 'n langere periode droog zijn om daar doorheen te fietsen. Nu, geen probleem, ik heb tijd.
Ik wandelde dus deze namiddag naar Pietersheim. Via het smalle pad langsheen de technische dienst, kwam ik aan het kasteel. Daar ging ik verder doorheen de kastanjedreef. Helemaal op het einde ging ik linksaf richting de Neerharenweg. Juist vóór die weg, kun je links het bospad blijven volgen, maar dat had ik vandaag beter niet gedaan. Het was slalommen langsheen de plassen en het slijk.
Aan het bord met de wandelwegen, nam ik het besluit om nog eens over het vlonderpad te wandelen. Ik was eigenlijk nieuwsgierig naar de staat van het pad. Het was bijwijlen of ik op 'n waterpad wandelde, zo ging ik op en neer. En effe voet langs dat pad zetten, dat was uit den boze. Gegarandeerd was je je schoen kwijt door de zuigkracht van de natte ondergrond. Het verbaasde mij dus niet dat ik thuis zijnde, zag dat mijn tempo zéér traag geweest was. Aan dat poortje verliet ik dat bospad om via de Sprokkelstraat en de Asbeekweg terug huiswaarts te keren. Grappig was dat bordje "only dog shittt" met 3 t-s.
Morgen bij de bakker 'n bestelling doen voor zondag en de daaropvolgende dagen. Enkele bakkers nemen 'n weekje vrijaf.
Deze voormiddag viel er niks te sporten, regen, buien, ... kortom veel nattigheid. Ik had het deze ochtend al in de smiezen toen ik omstreeks 7u15 naar de bakker wandelde. Toen al had ik mijn paraplu nodig voor onderweg. Voeg daar dan nog eens 'n koude wind aan toe, dan weet je het wel.
Maar in de namiddag, het was zo rond 13u00, zag ik mijn kans schoon om toch de wijde wereld in te trekken. Vandaag had ik goesting om vanuit Opgrimbie te vertrekken. Dat betekende dus 'n autobus, die van 13u30. Je doet er 20 minuten over om tot ginder te geraken. Mijn eerste bezienswaardigheid onderweg was de St. Christoffelkapel, het is het enige wat nog rest van de oorspronkelijke kerk uit de 16de eeuw. Mijn tweede historische gebouw was de Stormvogel in Boorsem. Deze molen kwam in de plaats toen zijn voorganger in 1858 afbrandde.
Aan de brug in Boorsem ging ik rechtsaf, naar het jaagpad. Daar zag ik enkele paarden zich te goed doen aan wat krachtvoer. Het volgende dorp op mijn pad was Rekem. Daar aan de kant van het water staat die beeldengroep die refereert naar WO I. Op de foto zie je Oud-Rekem in heel zijn glorie. En 'n paar stappen verder hebben ze het laatste initiatief van de gemeente neergezet, "de beweegbank". Ze staat er nog maar goed veertien dagen en ze is er gekomen op voorstel van de plaatselijke bewoners. Met het zogenaamde "L-budget" konden zij 'n bedrag besteden aan het meest gekozen voorstel. Zelf heb ik er mij niet aan gewaagd, ik had al beweging genoeg.
Mijn reis ging verder langs het kanaal en dat wit huis. Normaal gezien zou dat 'n fietscafé moeten worden. Maar de laatste tijd zie ik er geen beweging meer, als het zo verder gaat, is dat huis 'n vogel voor de kat en kunnen de fietsers op hun kin kloppen.
In Lanaken nam ik dat korte bospad naar de fiets- en wandelbrug. En jullie weten, de klokken komen van Rome! Bijna thuis zag ik dat het boven Zutendaal weer donker werd. Gelukkig bleef het toch droog, we hebben al genoeg nattigheid gehad.
Koers heb ik vandaag niet gezien maar ik heb wel meegekregen dat onze Wout 'n stevige val gemaakt heeft.
Al zeg ik het zelf, deze tweedaagse mocht er best wezen. Gisteren maakte ik 'n pittige maar ook plezante fietstocht, vandaag had ik 'n aangename wandeling naar Maastricht en terug naar huis. Het weer was goed, vandaag zelfs beter dan voorspeld. Profiteren dus.
Dat deed ik deze voormiddag al, eerst naar de bibliotheek en dan wat werken in de tuin, oa. mijn gras kortwieken. Na het middagmaal had ik dan de tijd voor mezelf, ik wilde nog eens naar Maastricht wandelen. Om op alles voorbereid te zijn, had ik toch maar mijn busabonnement meegenomen, stel dat ik genoodzaakt zou zijn om met het openbaar vervoer terug te moeten keren.
Maar zover is het dus niet gekomen, die pittigheid van gisteren zat nog wel in de benen, maar de zon scheen mij te mooi om in 'n bus te kruipen. In tegenstelling tot eerdere langere wandeltochten, heb ik mij deze keer wel wat ingehouden en het tempo niet te hoog gelegd.
Ik vertrok aan de brug in Smeermaas naar rechts, het pad dat leidt naar de woonboten en dat deels door 'n bosje gaat. Onderweg even 'n foto gemaakt van de sluis aan de overkant van het water. Eens in Maastricht, nam ik dat weinig gebruikte wandelpad naar de Noorderbrug. De bedoeling was om in de Gedeelde Weelde 'n koffie te gaan drinken, maar het café was vandaag uitzonderlijk gesloten. Dan niet ...!
Terugkeren deed ik via de grote weg, langs de Maas. Ik zag oa. dat de woonboot die in januari na 'n dijkbreuk onder 'n brug was klem komen te zitten, terug vrijgetrokken is en op de wal op schade zal gecontroleerd worden. En wat verderop te denken van die brievenbus? "the ugliest ever", de meest lelijke ooit ...! In Smeermaas even op die container gekropen om wat foto's te maken van de Maas.
En thuis begint alles in bloei te geraken, fijn om zo je erf op te wandelen.
Zoals ik in mijn titel schrijf, speelde de zon vandaag verstoppertje. Lange tijd was ze er, die zon, om dan even achter de wolken te verdwijnen. Zo ging dat vandaag de hele tijd door. Nu, geen probleem, ik wilde vandaag gaan fietsen onder enkele voorwaarden. En ja, de wegen waren droog, geen regen, wat zon en de wind viel best mee. Uiteraard stonden er weer enkele doelstellingen op mijn programma, ik moet aan mijn kinderen laten zien dat ik hun opdracht ter harte neem.
Ik vertrok via Briegden en wilde via Kanne naar mijn eerste doel fietsen, de sluis van Lanaye. Viel dat effe tegen in Kanne, het jaagpad was afgezet en niemand mocht langs. Gelukkig kende ik 'n alternatieve route, maar die deed mij al direct 'n klimmetje maken, de St. Pierre, 'n rustige helling van +/- 1 km. In de afzink ervan, enkele foto's genomen, oa. van de brug die ik even later diende over te fietsen. Op de brug zelf, ben ik ook gestopt want ik diende 'n foto te nemen van de sluis van Lanaye. Korterbij wilde ik niet gaan, dat gaf enkel extra kms.
Vervolgens ging het naar Moelingen. Daar stond ik nog eens te voet om de trein door te laten. Via het plaatsje Withuis kwam ik nog even in Nederl. Limburg om iets verderop, de weg rechts in te slaan, richting mijn tweede doel, de oude spoorwegbrug van Sint-Martensvoeren. Onderweg kwam ik nog voorbij de Steenboskapel in 's Gravenvoeren. Opmerkelijk aan die kapel - gebouwd trouwens in 1850 - is dat bij de bouw ervan, oude stenen zijn gebruikt van 'n oude Romeinse villa. In lang vervlogen tijden, liep er zelfs 'n Romeinse weg langs die locatie. En toen ging het stevig bergop, de Schilberg op, 'n stevige kuitenbijter. Onderweg had ik de helling al zien liggen in de verte.
Via Slenaken kwam ik in het plaatsje Banholt. Daar zag ik 'n bordje "open" staan bij 'n brasserie, tijd voor 'n pauze, koffie en vlaai. Ik was even de enige klant, maar bij het verlaten van het etablissement, waren nog andere gasten neergestreken op het terras. Mijn rit heb ik vervolgens verder gezet richting Valkenburg. Daar is altijd wat te beleven en de terassen zijn er nooit leeg. Wat verderop had ik mijn derde klim, de Stoepert, 2,5 km met gelukkig 'n bescheiden hoogteprofiel.
In Genhout kon ik aan de terugtocht beginnen te denken. Eerst in Bunde aan dat kruisbeeld mijn laatste mondvoorraad verorberd om dan de helling naar beneden te nemen, naar Meerssen. Het weer was goed, dus kon je ver kijken. Altijd mooi die landschappen.
Eens in Meerssen was het gewoon rechtdoor naar Maastricht, de Noorderbrug over en via Smeermaas terug naar huis. Na mijn warme douche, nog eens op de weegschaal gaan staan, 65,6 kg. voor 1,82 m. lengte. Het hoeft dus niet te verbazen dat deze jongen flink zijn bord heeft bijgevuld bij het avondeten. Mijn vrouw had vermoedelijk al 'n voorgevoel, er zat voldoende in de pan. En mijn kinderen, ... die vinden het geweldig hetgeen ik doe.
Sorry allemaal, maar veel valt er vandaag niet te vertellen. Vanmorgen ben ik naar de bakker geweest op 'n ogenschijnlijk droog moment. Maar hoe meer ik de winkel naderde, hoe meer druppels er begonnen te vallen. Ik had het een en ander nodig, maar door die nattigheid kon enkel mijn draagzakje enige bescherming bieden. Eens terug buiten begon het feller en feller te regenen. Gelukkig had ik ook 'n krantje meegenomen zodat ik die stoffen draagzak zo vast kon houden dat het krantje enigszins mijn brood beschermde. Voor mezelf was er geen probleem, gewoon 'n andere broek aandoen en "klaar is Kees".
Nadien had ik na de koffie per uitzondering nog eens cash-geld nodig. Eens dat geregeld, kon ik op bezoek gaan bij 'n onfortuinlijk familielid. Een klein ongevalletje heeft gezorgd voor 'n periode van rust. Er mag gedurende 'n 5-tal weken niet gesteund worden op die voet. Dus lopen is helemaal uit den boze. Ben dus maar even morele steun gaan geven. De partner is nu manusje van alles.
Voor de rest is het dus bij die 4,8 km. gebleven. Geen erg, 'n dagje rust kan nooit kwaad. Het is trouwens fris voor de tijd van het jaar, zeker met die gure wind.
De enkele foto's die ik maakte zijn van ons gemeentehuis en de kerk op de achtergrond en van 'n nieuwe bouwkavel bij ons op de hoek van de straat. Er zullen heel wat woningen verrijzen met vooral toch in begin, veel overlast voor de buurt.
Voor de rest gaan we proberen onze zondag zo goed en aangenaam mogelijk rond te krijgen. Bij leven en welzijn en indien er voldaan wordt aan 'n aantal voorwaarden (lees: het mag niet regenen, weinig wind, wat zon, droge wegen), dan ga ik morgen fietsen ipv. naar de schaakclub te gaan. Het zou - volgens de verwachtingen toch - morgen de beste dag van de week worden.
Ik ben al 'n oudere senior die soms vergeet hoe oud hij eigenlijk al is. Desalniettemin weet hij niet van ophouden en wandelt of fietst hij nog dagelijks, ofwel in zijn eigen streek of hij zoekt het sportieve vertier wat verder weg. Hoe ook, hij komt altijd terug met heel wat foto's, en die worden dan met jullie gedeeld. Al deze foto's zijn - indien gewenst - vrij te gebruiken door jullie, behoudens foto's waarop personen staan. Van die laatste categorie hebben jullie mijn toestemming nodig om ze te kopiëren. Veel lees- en kijkgenot.
Dat is het minste wat je kunt zeggen, "veel kleur in de lucht". Toen ik deze voormiddag aan mijn wandeling begin op de Postweg, zag het vóór en rechts van mij maar donker uit. En tien stappen verder toen ik links afsloeg, de Eikelenweg in, was de kleur staalblauw. Desalniettemin heb ik er mij weinig van aangetrokken, gewoon effe het bos in.
Deze keer wandelde ik het bos in via de Smeetsstraat om vervolgens het pad naar Gellik te nemen. Aan de kerk, ging ik dat smal steegje naar beneden, trapjes in feite, dus opletten dat je je niet misstrapt. Aan de brug van Gellik diende ik al direct mijn pet af te zetten, anders liep ik gevaar dat die pet ineens naar hogere en onbestemde oorden zou opstijgen.
Terugkeren deed ik via het Louis Paul Boonpad. Daar zijn de eerste aardbeiplantjes al in de serre gezet. Ook de eerste bloesem trok direct mijn aandacht.
In de voormiddag gaan wandelen, zeker als ik pas omstreeks 10u00 vertrek, dan is het altijd regelmatig op mijn klok kijken om thuis niet te laat toe te komen voor het middageten.
In de namiddag nog 'n tijdje in de tuin gewerkt tot regen en hagel mij naar binnen riepen. Het is goed geweest voor vandaag. Mijn verslag afwerken en dan met 'n boek in de zetel. Ik zal wel moeten, nu 15u42, hagel en 'n donderslag. Nog ene fijne avond en mooie zondag.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Ik vertrok aan de Roelerdreef om vervolgens omhoog te gaan naar het topje van de Bessemerberg. Aan de grote baan Lanaken - Zutendaal, stapte ik gewoon de weg over om dan langs het rusthuis terug die berg af te dalen. 
Onderweg ben ik nog even binnengesprongen bij vriend Hubert en wat weetjes uitgewisseld. 
Fietsen zit er nog niet echt in, dat is vermoedelijk iets voor zaterdag. Dan zou de temperatuur boven de 20° uitstijgen. 
Ik ben Eddy Meuris