TEKEN EN SCHILDERTECHNIEKEN EERSTE DEEL VANAF 14/10/06
17-05-2006
ART . NR . 24 . FIG , 44 , 45 en 46 . - HUIZEN DOOR SCULTZ-DAL
Art . Nr . 24 .
Fig . 44 , 45 en 46 .
Huizen door Schultz - Dal .
ART . NR . 24 . FIG . 47 , - PENTEKENING DOOR CH . HUARD ,
Art . Nr . 24 .
Fig . 47 , Straat door Ch . Huard , pentekening ( uitg . Rey , Parijs ) .
ART . NR . 23 . a , - DE ZEE .
Art . Nr . 23 . a
De Zee
Ook hier zal meer dan ooit gebruik gemaakt worden van ons observatievermogen en ons verstand . Evenals in het vorige geval gaat het hier om de beweging . Zelfs al schijnt de zee heel rustig , toch vormen wind , stroming en getij nauwelijks zichtbare kleine golfjes die rythmisch uitlopen op het strand . Wie rythme zegt , zegt herhaling van eenzelfde beweging met kortere of langere tussenpozen . Juist deze herhaalde beweging is karakteristiek , ongeacht de traagheid of onstuimigheid van die beweging . Men moet het wezen zien te ontdekken en dit verstandelijk ontleden . Als je recht tegenover een onstuimige zee gaat staan , ziet je een langgerekte golf evenwijdig aan het strand naderen , eerst gezwollen en rond . Dan wordt zij aan de bovenkant steeds heviger . Het onderste deel van de golf komt in zijn rollende voorwaartse beweging steeds dichter bij de grond en wordt daardoor geremd . Door de verkregen snelheid verheft zich het bovenste deel , buigt dan om en spat schuimend uiteen . Het water , bedekt met een dun laagje schuim vervolgt zijn weg en valt weer terug om de volgende golf aan te vullen waarna de beweging weer van voren af aan begint ( fig . 34 ) . De open zee wordt gekarakteriseerd door het " gekabbel " van korte , vlugge golfjes , zeer vereenvoudigd voorgesteld in fig . 36 .
De lichteffecten zijn daar zeer mooi door het ryhmisch spel van het water . Fig . 35 toont u , weliswaar schematisch , welke verschillende kleurwaarden bij de vorm van een golf een rol spelen . " Deining " treedt op bij zeer diepe zeeén . Daar vormt de zee , al naar gelang de hoogte der golven , min of meer diepe valleien evenwijdig aan de golven , die dus ook de richting daarvan volgen en bepaald worden door de wind . " Branding " ontstaat als de zee met ruw weer tegen een grote hindernis breekt ; een rotskust , een dijk , een pier... Zij trekt zichweer terug met een enorm schuimvlak dat door de wind uit elkaar gedreven wordt ( fig . 38 ) . De zee is voor de tekenaar een opwindend onderwerp . Maar wij herhalen nog eens dat een uiterst nauwkeurige studie absoluut noodzakelijk is om de bewegingen te kunnen begrijpen en te kunnen ontleden om daardoor tot een goed resultaat te komen . Meer nog dan voor de lucht , moet men beschikken over een zeer goed visueel geheugen om deze indrukken te kunnen weergeven . Zee , brekend op het strand . - Fig . 39 is een studie met verdunde zwart en witte olieverf op papier . Je ziet een tamelijk ruwe zee zoals vaak voorkomt met Westen - wind . De grote lijnen van het onderwerp zijn neergezet met houtskool en losjes overgehaald met penseellijnen in zwart . Daarna is de lucht " alla prima " ( d.w.z. zonder ophouden ) geschilderd om een beweeglijker effect te krijgen . De lichtere gedeelten in de wolken zijn verkregen door een dikkere verflaag . Daarna heeft de schilder de zee aangegeven , vanaf de horizon langzaam naar voren werkend . Op het eerste plan een zware witte verflaag voor het schuimende oppervlak . Vervolgen werd de rond vorm van de omgekrulde golf nog geaccentueerd en de verschillende toonwaarden aangegeven . Een paar verticale penseelstreken om de weerspiegeling op het natte zand te doen uitkomen verlevendigen het geheel evenals de lichte tinten op de voorgrond .
Zee , brekend op rotsen en pieren . - Hier heben we een uitstekende gelegenheid om ons visueel geheugen te trainen . De " beweging " is hier ongewoon krachtig ( fig . 40 ) . Wij zien dat de golven groepsgewijs uit volle zee komen ; hier zien we drie groepen waarvan de dichtsbijzijnde de meest spectaculaire is . De kust verdwijnt in een enorme schuimende massa , terwijl slecht de rug van de rotsen die door het water gegeseld worden er boven uit steekt . De beweging is uitgedrukt door een golvend , wijd " schrift " met onrustige penseelstreken O.I.-inkt op het grijs van de gewassen tekening . Het schuim is met dekkend witte verf aangebracht om zodoende ook met het penseel het uiteenspatten aan te geven . Let op de toon van de zee aan de horizon , die , ondanks de grote afstand , toch donker is .
Art . Nr . 23 . b
Schepen
De studie van de zee zou onvolledig zijn zonde die van de schepen , die door hun stijl , karakter en schilderachtigheid terecht onze belangstelling opwekken . In de tijd dat er nog zeilschepen gebruikt werden , was het een bijzonder imposant gezicht de silhouetten van deze schepen te zien . Vooral op een woeste zee konden zij door de harde wind zo schuin liggen dat de bodem te zien kwam . Enkele veteranen op dit gebied van de scheepvaart houden nog zee en wij geven je daarvan een voorbeeld in fig . 41 . Deze pentekening is zeer nauwkeurig en tamelijk volledig met potlood opgezet . Natuurlijk moet de weergave van het want waarheidsgetrouw en zonder fouten zijn . De zee staat op het punt in een sterke deining los te breken . Het schip slingert , dit ziet men aan het hellen van de masten . Dit ryhme van de grote golven is bij de opzet met potlood neergezet . Als je de tekening goed bekijkt , dan zult je de uitvoering ervan begrijpen . Het " schrift " is erg vrij . Je zult opmerken dat men , door met de pen de zeer sterke krommingen van de golf , neer " te schrijven " , de uitholling van de deining en de weerkaatsing van het licht in het water kan uitdrukken . Deze krachtige lijnen , die de golven aangeven , verkrijgt men door hard op de penpunt te drukken . Door fors en met lange halen te werken krijgt de zee die indruk van onmetelijke kracht ; geweldig en soepel tegelijk ! Om de tuigage zo bescheiden mogelijk te houden , is naukeurigheid in de vorm van tekening een eerste vereiste , zonder dat het door de beknoptheid stijf en droog wordt . Bij de lucht ziet men dezelfde vrijheid van " schrift " die de zee kenmerkt , maar hier is de streek fijn en teer geworden om het contrast tussen de ijle lucht en de bewegelijke zee beter te doen uitkomen , Fig . 42 toont je een reproductie van een houtgravure door Renefer . Het onderwerp zou net zo goed op schaafpapier uitgevoerd kunnen zijn ; over deze werkwijze hebben wij al gesproken . De beweging in deze tekening is zeer duidelijk , ondanks of beter dank zij de grote soberheid . Er is gewerkt naar een weldoorwrochte en nauwkeurige voorstudie , wat noodzakelijk is om verwarring en onduidelijkheid te voorkomen .
Art . Nr . 23 . c ,
Havens
Hoewel het hier niet gaat om een element in het landschap . maar een onderwerp op zichzelf , lijkt het ons toch gunstig er nu over te praten . Het voorbeeld van Fig . 43 stelt de haven van Audrienne voor . De tekening is gemaakt met houtskool en daarna gewassen . Deze werkwijze is tamelijk snel en zodra men er goed in geoegend is geeft het een expressief resultaat . De opzet is krachtig genoeg en hoeft niet aangevuld te worden door een uitgebreid en ingewikkeld wassen , als de voornaamste kleurwaarden maar zuiver worden bepaald . Men moet dus de kracht van de toonwaarden leren kennen om deze zo " uit de hand " te kunnen plaatsen . De opzet van de tekening ademt de onmiskenbare belangstelling voor het onderwerp . Het effect is verkregen door contrastwerking . Het is een mooie zomermorgen en het licht brengt duidelijk tegenstellingen teweeg tussen de toonwaarden van het water enerzijds en die van de kade en dichtbijgelegen bootjes anderzijds . De vissers , donker gekleed , vormen nogal krachtige accenten tegen de licht muur .
ART . NR . 23 . c - HAVENS . FIG . 43
Art . Nr . 23 . c
Fig . 43 .
De buitenhaven van Audrienne . door Renefer.
16-05-2006
ART . NR . 23 . a , FIG . 34 EN 35 DE ZEE
Art . Nr . 23 . a ,
Fig . 34 en 35
De Zee ,
Schema van een golf die uit zee komt en op het strand breekt . Deze tekening stelt de beweging zeer duidelijk en begrijpelijk voor .
De verschillende toonwaarden in een golf . De tekening is sterk vereenvoudigd terwille van de duidelijkheid .
ART . NR . 23 . a , FIG . 36 - DE ZEE
Art . Nr . 23 . a ,
Fig . 36 .
Kabbelend water .
FIG . 37 . - DEINING .
Fig . 37 .
Deining . ( bij diep water dat tegen de rotsen slaat ) .
FIG . 38 . - BRANDING . ( STORMWEER )
Fig . 38 .
Branding ( stormweer ) .
FIG . 39 . - ZEE EN STRAND
Fig . 39 .
Zee , brekend op het strand .
FIG . 40 . - ZEE EN ROTSEN .
Fig . 40 .
Zee , brekend tegen rotsen .
FIG . 41 . - ZEILSCHIP OP EEN DEINENDE ZEE
Fig . 41 .
Zeilschip op een deinende zee .
FIG . 42 HOUTGRAVURE DOOR RENEFER .
Fig . 42 .
Houtgravure door Renefer .
ART . NR . 23 . FIG . 27.
Art . Nr . 23 .
Fig . 27
ART . NR . 23 . FIG . 26 .
Art . Nr . 23 .
Fig . 26 .
ART . NR . 23 . FIG . 25 .
Art . Nr . 23 .
Fig . 25 .
ART . NR . 23 . HET WATER FIG . 24
Art. Nr. 23 Fig . 24 .
Het Water
Weerspiegeling en perspectief Golven
ART . NR . 23 . - HET WATER .
Art . Nr . 23 .
Het Water .
Weerspiegeling en perspectief
Golven.
Het is noodzakelijk dat wij eerst kennismaken met nieuwe begrippen van de perspectief leer , om je het verschijnsel van de weerspiegeling duidelijk te maken . Wij herhalen dat het niet de bedoeling is om je zuivere projectietekeningen te leren maken , omdat je immers naar de natuur werkt . Maar het is nodig dat je begrijpt hoe een bepaalde weerspiegeling tot stand komt en dat je uw tekening kunt controleren door middel van regels . Het spreekt vanzelf dat wij hier alleen de weerspiegeling in een rimpelloos watervlak op het oog hebben en dat dit de functie heeft van een spiegel . De weerspiegelde voorstelling wordt in het algemeen verzacht in zijn kleurwaarden en verandert van kleur in het weerspiegelend watervlak . De lijnen , loodrecht op het weerspiegelende oppervlak zetten zich voort zonder van richting te veranderen . Laten we ons een kubus voorstellen die boven het water uitsteekt , of die , zoals in fig . 24 op een spiegel geplaatst is , wat op hetzelfde neerkomt . De reflectie in de spiegel - of in het water - wordt verkregen door de verticale lijnen door te trekken en de lengte even lang te maken als die van het voorwerp zelf : CA' = AC, DB' = BD enz. Als wij nu B' met A' verbinden en wij trekken deze lijn A'B' door naar de horizon , zullen we tot de ontdekking komen dat A, B, hetzelfde verdwijnpunt heeft als AB en als CD . Hetzelfde zien wij gebeuren met de schaduwzijde en zijn spiegelbeeld in het water ( of in de spiegel ) . Toch is de weerspiegeling practisch nooit gelijk aan het gespiegelde voorwerp , daar dit altijd ondersteboven wordt weerkaatst . Zo zie je hier bv. niet bovenzijde van de kubus weerspiegeld . Men zou het water kunnen vergelijken met een oog dat de dingen van onder af beziet . Laten we nu eens een schuinstaand voorwerp bekijken ( fig . 25 ) , zoals boomstammen dikwijls zijn . Wij trekken vanaf de basis van het voorwerp , daar waar hij uit het water komt , horizontale lijnen die overeen komen met het oppervlak , CDN voor punt D , DN' voor het punt G . Wij trekken nu vanuit punt A , B en F verticale lijnen . Zij snijden de horizontale lijnen en geven de punten A' , B' en F' . Vandaar uit wordt de lengte afgemeten naar beneden toe . Wij krijgen dan de punten A" , B" en F" , die resp. verbonden met de punten C , D en G , ons het weerspiegelde beeld zichtbaar maken . Ook hier kan men het vlak AFFB niet in het spiegelbeeld zien , maar het vlak FBGD is veel groter geworden . Het verdwijnpunt van B"F" is hetzelfde als dat van AE , BF en DG . Het volgende voorbeeld is een rechthoekige steen , die horizontaal uit een in het water staande muur steekt . De weerspiegeling toont de onderkant die wij bij de steen zelf niet kunnen zien . Het verschil tussen de verschijningsvorm van een bepaald onderwerp en zijn spiegelbeeld is ook heel duidelijk te zien bij de brug ( fig . 26 ) . De binnenkant van iedere boog zien we precies in het weerspiegelend oppervlak . Je ziet in dezelfde figuur nog de weerspiegeling van een toren met een kegelvormig dak , een huis met een schuin dak en een gebouw met een pyramide - vormig dak ( fig . 27 ) . In heel veel gevallen zullen de weerspiegelde voorwerpen niet precies aan de kant van het water staan , maar meer landinwaarts . Deze ( verwijderde ) plaatsing heeft tot gevolg dat een gedeelte van hun spiegelbeeld verloren gaat . Hier valt het gedeelte weg dat , gerekend vanaf de voet van het object , even hoog is als de hoogte van het terrein tussen die voet en de waterkant ( zie fig . 28 ) .
Het paaltje A dat direct aan het water staat , is in het spiegelbeeld volledig zichtbaar . Daarentegen is paaltje B geheel onzichtbaar , omdat de hoogte van het terrein gelijk is aan de hoogte van het paaltje gerekend vanaf de basis van de paal loodrecht naar beneden . Het derde paaltje C is maar gedeeltelijk zichtbaar door zijn afstand tot de oever . Bij het bouwsteltje D en de kerktoren kunnen wij om deze reden hetzelfde opmerken . Het water geeft een landschap een heel eigen aantrekkelijkheid . Het verdubbelt en verlevendigt door zijn weerspiegeling en door de beweging die het aan een landschap geeft .
Laten we de verschillende aspecten van het water eens bestuderen . Rustig water . - Fig . 29 toont ons een eenvoudig onderwerp getekend in de omgeving van Parijs . Wij geven in fig. 30 het schema van de perspectievische constructie . Het is natuurlijk duidelijk dat je bij het opzetten van uw onderwerp rekening houdt , of beter , je laat leiden door uw kennis van de perspectief . Dit is een zeer belangrijk werk want van deze enkele lijnen hangt de hele opzet van uw tekening af . Het is een houtskooltekening met gewassen tint . De zeer krachtige aanduiding van het onderwerp berust op het principe : "weglaten van de oninteressante détails " ; Door dit goed te onthouden zult je nog veel profijt trekken uit dit voorbeeld . Het onderwerp is hier dus rustig water zoals men bijvoorbeeld ziet vanaf de oever van een rivier op een mooie zomermorgen . Door de enkele lichte rimpelingen van het water , vooral op de voorgrond , onstaan de kronkelige arabesken van de weerkaatste bomen rechts . Je zult ook in de natuur zien dat de weerkaatsingen schijnen te golven , uiteen te vallen in afzondelijke strepen , naarmate het oog dwaalt vanaf de einder naar de voorgrond . Het is logisch , dat op de achtergrond de golvende beweging sterk afneemt : hij is in de verte niet meer te onderscheiden , zoals je hier ziet op het derde plan van onze tekening . Je ziet deze effecten uitsluitend door het volledig ontbreken van wind . In fig . 22 heeft je rustig water gezien , dat echter enkele ogenblikken later door het onweer sterk in beweging gebracht werd . Voordat dit losbarste heeft de tekenaar nog de gelegenheid gehad de weerspiegeling in het water vast te leggen .
" Verstoord " rustig water . - De meeste rivieren zijn te vergelijken met wegen - stromend natuurlijk - waarop sleepboten en schuiten het verkeer vormen . Terwijl eerst het oppervlak van het rustige water een spiegel vormde waarin het omringende landschap werd teruggekaatst , splijt nu een boot de spiegel , breekt het beeld , en we zien nu de weerspiegelingen een wilde dans uitvoeren om tenslotte te verdwijnen in het witte schuim van de golven die op de oever slaan . Het is interessant om het verschil te zien tussen het aanzien van het kalme water en dat van het water , verstoord door het varen van een boot . Deze tegenstellingen ziet je in de gewassen tekening van fig . 31 . Na de opzet met zacht conté ( 3 B ) heeft de tekenaar met zwarte waterverf de tinten ingewaasen . De toonwaarden werden hierdoor zeer vloeiend . De kleur van het papier is gebruikt voor de uitdrukking van enkele lichte wolken . Daarna zijn , wat de ver verwijderde onderdelen van het landschap betreft en de bomen langs de oever , zeer lichte kleurwaarden aangegeven , hier en daar ondersteund door een wat zwaarder accent om de bladermassa's aan te geven . Naarmate zij meer naar de voorgrond komen winnen deze accenten aan kracht . Het kalme water voor de sleepboot is tot aan de aanduiding van de scheiding behandeld zoals in de voorgaande tekening . Daarna gedraagt het water zich als een matte spiegel . Er is maar één zeer heldere kleurwaarde te zien , bijna nog helderder dan de lucht . Geheel op de voorgrond , bij de begroeiing van de oever , zien wij de schaduw van een boom , die juist buiten het gezichtsveld valt . Een schaduw , die de onderkant van het motief even onderstreept en daardoor het geheel diepte geeft . Je zult zien dat deze gewassen tekening bijna een suggestie van het motief is . Het is dan ook niet " het détail " dat in het landschap het belangrijkste is . Wij hopen dat dit voorbeeld je daarvan zal overtuigen . Als men bijvoorbeeld alle blaadjes van een olijfboom zorgvuldig natekent , gaat het werk hierdoor niet plotseling een zuidelijke sfeer ademen . De opbouw van het terrein , de grote lijnen , het volume van de verschillende onderdelen , de massa's de kleurwaarden , juist waargenomen en juist weergegeven , zonder omhaal , dat is voldoende om uw tekening " sprekend " te maken , maar... daardoor is echter de opzet en uitvoering er niet gemakkelijker op geworden . Het verstand moet de keus bepalen : men moet een offer kunnen brengen . Maar daarop hebben wij al genoeg nadruk gelegd in onze vorige lessen .
Wild stromend water . - Dit is een buitengewoon interessant onderwerp , maar het vereist , zoals het tekenen van alle met snelheid en kracht voortbewegende elmenten , eerst een geduldige waarneming . Deze waarneming stelt je in staat toch vaste bewegingssystemen , zoals we dit zouden kunnen noemen , op te merken , die zeer veel op elkaar zullen lijken en die geen enkel belangrijk onderscheid opleveren wat beteft vorm , toonwaarde en kleur . De stroom van de rivier is sterk en snel . Verspreid over de bedding zien wij grotere en kleinere rotsblokken ; vandaar de stroomversnellingen en het grote verval .
Het wassen of het breken van het water verandert hier en daar het uiterlijk . In het midden stroomt het water zeer snel over een bedding van platte stenen . Op de voorgrond is plotseling een groot verval . Dit effect is bereikt door de zuivere kleur te gebruiken , glad voor de stroomversnellingen op het tweede plan en krachtiger voor de val op de voorgrond : hier wordt de penseelstreek golvend , om dan uit elkaar te spatten , het wit van het papier gebruikend om het spattende water weer te geven . Daarna glijdt het water minder onstuimig voort , door een minder diep gedeelte van de bedding . Water in wilde beweging weerspiegelt de oevers die het omzomen of waartegen het zich breekt , echter niet meer . Het schuim , aan de ene , de dofheid aan de andere kant , maken er slechts een lichtend element van , waarin alleen de de nuances worden aangegeven door de verschillende toonwaarden . Het onderwerp is na een schetsmatige opzet met houtskool uitgevoerd als pentekening en daarna gewassen . Enkele snelle pennehalen dragen bij aan de uitdrukking van het bewegende water . Door de grote contrasten laat deze tekening je het verschil zien tussen de toonwaarden van rivier en andere elementen van het onderwerp .
