TEKEN EN SCHILDERTECHNIEKEN EERSTE DEEL VANAF 14/10/06
11-07-2006
FIG . 66 . - STUDIE VAN EEN GRIJSAARD .
Fig . 66 .
Studie van een grijsaard ( krijttekening door SCHULTZ - DAL ) . Met betrekking tot fig . 65 gaat het hier niet om het spel van spiermassa's - immers bij deze grijsaard ook minder duidelijk waarneembaar - doch is alle aandacht gegeven aan de benige uitsteeksels van het geraamte .
FIG . 67 . - HET KINDERLICHAAM .
Fig . 67 .
Het mollige kinderlichaam is door dezelfde tekenaar met veel gevoel weergegeven . Let op de vloeiende rondingen .
FIG . 68 . - PENTEKENING VAN J . SCHULZ - DAL .
Fig . 68 .
Let op het prachtige modelé in de pentekening van Jacques Schultz - Dal .
ART . NR . 35 . a , - FIG . 69 . PENTEKENING DOOR DELACROIX.
Art . Nr . 35 . a .
Fig . 69 .
Pentekening door DELACROIX
10-07-2006
ART . NR . 35 . - HET NAAKT
Art .Nr . 35 .
Het Naakt .
Nadat alle elementen van ons onderwerp je bekend zijn en wij de nodige gegevens verstrekt hebben , gaat het er nu om het geleerde toe te passen op de voorgenomen studie . Om je te helpen zullen wij het samen stuk voor stuk bespreken .
Studie naar de antieken
De keuze van het model is hier bijzonder belangrijk . Wij hadden het voorbeeld van een levend model moeten kunnen tonen , maar omdat het niet mogelijk is het duidelijk onder uw ogen te brengen , moesten wij met een foto genoegen nemen . Hoe goed een foto ook mag zijn , hij laat toch maar weinig zien van wat er onder de oppervlakte niet te zien is : men moet zo iets kunnen " lezen " en dat valt niet mee . ( Wij zullen hier later op terugkomen ) . De les , hoe briljant zij ook zijn zou , zou weinig uithalen . Dat geven wij eerlijk toe in overtuiging dat je ons begrijpt . Wij hebben dus een bekend , duidelijk zichtbaar , voorbeeld nodig . Er bestaat geen beter voorbeeld dan het beroemde anatomische beeld van Houdon . Volgen de algemene opvatting is dit het meest artistieke , mooiste en levendigste werk van deze soort . De voornaamste reden voor deze keuze is heel duidelijk : wat de beeldhouwer onder een voorstelling van de anatomische mens verstaat is een lichaam ondaan van alles wat de structuur min of meer zou verbergen . Men ondekt in deze opbouw van beenderen , spieren , pezen en gewrichten de samenstelling van het lichaam als door een doorzichtig omhulsels . Bovendien zijn de richtpunten die wij in onze bespreking niet genoeg naar voren kunnen brengen , op het levende onbeweeglijke model moeilijk te onderscheiden ( laat staan op een foto ) ; op de anatomische voorstelling daarentegen zijn zij talrijk , nauwkeurig en duidelijk aangegeven . Een oneindig groot voordeel . Voor het gemak van onze uiteenzetting zullen wij het werk in vier stadia indelen , waarvan ieder op zich een afgerond geheel vormt .
Eerste stadium
Dit is gewijd aan het onderzoeken en vaststellen van de belangrijkste aanknopingspunten . Hoe worden deze bepaald ? Het zijn die delen van het geraamte die door geen spieren of vetweefsel omgeven zijn , beenderen die duidelijk herkenbaar zijn aan de buitenkant . Het kind kent deze plekken al bij ondervinding : " het doet pijn " als het zich stoot en wel daar waar niets tussen bot en voorwerp als stootkussen fungeert . De bekende voorbeelden hiervan zijn : het bovenuitsteeksel van de ellepijp ( elleboog ) , de enkels , de buitenkant van het scheenbeen enz. Zelfs bij dikke mensen zijn deze plaatsen door geen enkele vetlaag omgeven . De overige merktekens vormen nog het borst - en het sleutelbeen . Deze richtpunten zijn dus altijd vast te stellen en worden door de tekenaar beenpunten genoemd . Op de eerste plaat " richtpunten " ( fig . 52 ) , zijn zij duidelijk aangegeven . Je ziet zelfs niets anders ( behalve de navel en een vage aanduiding van het schaambeen ) . Nadat je met uw ogen de richtpunten heeft vastgesteld , geeft je deze op uw papier aan . Als hulp zult je enkele afmetingen opnemen , zoals je het reeds geleerd heeft , en de loodrechte lijnen trekken . Om dit hoofdstuk niet al te uitgebreid te maken , willen wij hier niet verder op ingaan , want de hulpmiddelen zijn je goed bekend , je heeft deze vanaf de eerste les toegepast . Je trekt dus uw hulplijnen : boven de grenslijn ( de top van de schedel ) , onderaan bij de voeten , tenslotte de middellijn , die dwars door het schaambeen loopt . Wij herinneren je aan de z.g. " canon " , de vastgestelde regels , volgen welke je de afmetingen moet opnemen , de afstanden schatten en steeds vergelijkend toepassen ; bij ieder model moet je de eigen proporties en de individuele eigenschappen nagaan en de afstand berekenen . OPMERKINGEN : De juiste bepaling van het " midden " is uiterst belangrijk . Het moet heel precies worden uitgevoerd . Als je dus maar één hoogtemaat opneemt dan moet het beslist deze zijn . Op deze manier zult je een herhaaldelijk voorkomende fout vermijden n.l. de benen te kort te tekenen . Wij zijn niet nader op de linkerarm ingegaan , omdat hij ten eerste voor de rest van de tekening niet noodzakelijk is en ten tweede , omdat hij in dit voorbeeld geen beenderuitsteeksel vertoont . Wij zijn ons pas met de rechterarm bezig gaan houden , nadat de rest klaar was ; de plaatsing van het polsgewricht kan zonder moeite gevonden worden als men het hoofd heeft bepaald . Het is onontbeerlijk tenminste één of twee loodrechte lijnen te trekken , want zij geven de houding of de beweging duidelijk aan . De tekenaar moet vanzelfsprekend altijd een schietlood bij de hand hebben . Hij kan bijv . de de verticale lijn door een voet of langs de enkel laten lopen en dan nauwkeurig vaststellen op welk punt de loodlijn de kop snijdt .
Tweede stadium
Nadat men de richtpunten gevonden heeft gaat het er nu om deze elkaar te verbinden . Men weet waar de omtrek en de inwendige verbindingslijnen moeten beginnen en waar zij zullen eindigen . Zij worden getrokken , maar niet schuchter , aarzelend en onzeker ! Nee , gebruik uw conté of potlood flink en teken deze lijnen . Want in dit tweede stadium bepaald je de grote lijnen , dat wil zeggen de belangrijkste richtingen van het spieromhulsel . Deze lijnen , die het eerst in het oog vallen leggen de grondslag op het papier voor de weer te geven persoon en zijn bewegingen . Dit alles is voor u niet nieuw , het vormt voor u dezelfde bekende onderzoekende bezigheid als voor de schets , alleen met meer overleg en concentratie . Wij hebben de tijd ; het model blijft in zijn houding . En het werk dat wij ons voorgenomen hebben eist meer dan een gewone schets ; de uitvoering moet bondig , streng , grondig en diep zijn , dus : volledig . Je herkent deze lijnen op de tweede tekening ( fig . 53 ) . De meeste ervan volgen eerst de buiten en daarna de binnenomtrek . Op een zekere lengte begrenzen zij de vorm totdat zij dan in het binnenste dringen . Hier heeft je nu een met opzet overdreven schets van de uitvoerig besproken wijze van de oversnijdingen . Je ziet vaak de verlenging van deze lijnen ongemerkt overgaan in de omtrek van een naburige vorm en dit zelfs wanneer de ontmoeting toevallig en de verlenging zuiver visueel is , geheel onafhankelijk dus van de structuur . Zij zetten zich soms nog buiten de vorm voort , zoals bij het bovengedeelte van de romp ( rechterkant ) , hoewel het door het relief van de krachtige borstspier enigszins verborgen wordt . Al deze lijnen vormen een onderlinge onafhankelijkheid , die hier enigszins overdreven getekend is , door de manier waarop zij in elkaar grijpen , zich ontwikkelen , elkaar kruisen en inhalen en scheppen een plastisch rythme , waarvan je zeker onder de indruk zult komen . Het geeft door de harmonische evenwichtigheid de indruk van een grote eenheid . Het gaat inderdaad om een verbonden geheel , een samenhangend organisme , dat ineens is ontstaan en niet , zoals bij een etalagepop , uit geduldig aan elkaar gepaste losse stukken . Het is een waarachtig levend wezen . OPMERKINGEN : de middellijn van het bovenlichaam verbindt het boveneind van het borstbeen met het schaambeen . Deze middellijn wordt door de oorspronkelijke horizontale schouderlijnen , de borst - en de heuplijnen gesneden . Tengevolge van de twee bewegingen van het lichaam , het opheffen van de rechterarm en de bekkenverschuiving , lopen deze lijnen als een soort waaier uiteen . De halsspieren die het hoofd bewegen en stevig met de romp verbinden , zijn krachtig aangeduid .
Derde stadium
Wij hebben de uiterlijke vorm dus in grote trekken bepaald en dienen nu te beginnen met de constructie . De opzet moet een tekening worden . Wij hebben de juiste plaats voor elk deel van het lichaam gevonden ; wij gaan het nu kundig en waarheidsgetrouw met al zijn gewrichtsverbindingen en vormen opbouwen en modelleren . Nu rest je nog de andere helft van uw taak te verwezenlijken . Hier krijgt het woord constructie weer zijn volle betekenis . Ook de verlijking met de machine is opnieuw toepasselijk . Alle zichtbare delen ( zichtbaar in tegenstelling tot de inwendige organen ) , of bijna alle , vormen de onderdelen van een motor die aandrijft tot een beweging . Die stukken zijn zodanig met elkander verbonden , dat het uitvoeren van bewegingen mogelijk is . Dit kunnen begrijpen en uitdrukken is construeren ( fig . 54 ) . Opbouwen wil hier dus gewoon zeggen : tekenen . Maar als de leerling voor alles wat we zojuist uiteengezet hebben , geen begrip heeft , als hij deze dingen niet aanvoelt , niet ziet en niet tot uitdrukking brengen kan , dan stelt zijn tekening geen mens voor , geen levend wezen , maar een " mannetje " , een wasfiguurtje of een met zaagsel gevulde pop .
Vierde stadium
Wij komen nu tot het laatste stadium . De grote lijnen verzwakken reeds tijdens het vorige , omdat zij het plaatsen van volumes en vormen verhinderen . De richtlijnen verdwijnen om plaats te maken voor de uitwerking van het relief , waardoor de gestalte leesbaarder , sprekender , wij zouden haast willen zeggen : levendiger wordt . Het maakt een harmonische indruk . Het spel van de schaduwen heeft ertoe bijgedragen dat de derde dimensie naar voren gebracht wordt : de diepte ( fig . 56 , 57 en 58 ) .
09-07-2006
ART . NR . 35 . - FIG 52 . EERSTE STADIUM
Art . Nr . 35 .
Fig . 52 .
Eerste stadium : de voornaamste punten ( beenpunten ) .
FIG . 53 . - TWEEDE STADIUM .
Fig . 53 .
Tweede stadium : de grote lijnen .
FIG . 54 . - DERDE STADIUM .
Fig . 54 .
Derde stadium de contructie.
FIG . 55 . - GEWASSEN TEKENING DOOR SCHULTZ - DAL .
Fig . 55 .
Hier een opmerkelijke gewassen tekening door Schultz - Dal . Let op de gevoelige behandeling van licht en donker en op de juiste weergave van de talrijke verkortingen .
FIG . 56 . - VIERDE STADIUM .
Fig . 56 .
Vierde stadium .
Dezelfde uitvoering bij achter - en zijaanzicht .
FIG . 57 . - VIERDE STADIUM - ACHTERAANZICHT
Fig . 57 .
Vierde stadium
achteraanzicht
ART . NR . 35 . - FIG . 58 . VIERDE STADIUM .
Art . Nr . 35 .
Fig . 58 .
Vierde stadium , zijaanzicht .
ART . NR . 34 . b , - DE SCHETS
Art . Nr . 34 . b ,
De Schets .
Na de studie van de verschillende onderdelen zult je wel voldoende kennis hebben opgedaan , om met de schets van het naakt te beginnen . Voor velen is dit het ogenblik om met het werk naar levende modellen te beginnen . Wij zijn het daarmee eens onder voorwaarde , dat je zich hier ook voldoende op voorbereid heeft . Gelegenheid hiertoe had je ten eerste bij de studie van de les " Het schetsen van personen " en ten tweede bij het uitvoeren van de gespecialiseerde analytische oefeningen van de laatste hoofdstukken . De vraag is of je gelegenheid heeft geregeld een modelclub te bezoeken , waar een model soms wel 2 à 3 uur poseert , gedurende 5 à 20 minuten dezelfde houding inneemt en je daardoor de mogelijkheid biedt , de verschillende standen uit te werken . Je kunt natuurlijk net zo goed voor de spiegel oefenen of goede vrienden vragen voor u te poseren . Als een leerling de wil heeft om vooruit te komen , moet het hem lukken een eindresultaat te bereiken , al woont hij niet in Parijs of in een andere grote stad . Zeker de eerste pogingen vallen soms tegen en zijn vaak teleurstellend . Maar als je blijft doorzetten , zult je in het begin geringe , langzamerhand steeds duidelijkere , tenslotte verbazingwekkende vorderingen constateren . De overwinning geeft moed en voldoening . Denk daaraan en wanhoop nooit ! Over de techniek van de schets op zichzelf hebben wij in de les " Het schetsen van personen " uitvoerig gesproken . Daarom willen wij je niet met overbodige herhalingen vervelen . Als je de genoemde les behoorlijk doorgewerkt heeft , als je met de praktijk doorgegaan bent , door steeds opnieuw op onderwerpen te oefenen , verzekeren wij je , dat er geen enkele reden bestaat om geen succes te boeken . Alles hangt van uzelf af . Zodra het tekenen van details je vlot en met zekerheid afgaat , dan pas kunt je het schetsen van het gehele naakt proberen . Deze schets kan dan meer of minder uitgewerkt worden en wij tonen je voor dit doel aan de hand van enkels uitmuntende voorbeelden de diverse technieken van verschillende schilders . Het spreekt vanzelf dat als materiaal een zacht potlood , conté of rood krijt geschikt is ( fig . 46 - 51 ) . De modulatie van de lijnen vindt hier zijn volle waarde in de aanduiding van volumes en het aanbrengen van schaduwen , die met de vinger soms even gedoezeld , de vormen krachtiger laten uitkomen . Voor dit doel is het aan te bevelen in de les " Licht en Schaduw " nog eens over te lezen , wat wij over het uitwerken van de schets geschreven hebben . Je herinnert zich - wij hebben het vaak ge noeg herhaald - dat de plaatsing in een vlak bij een vluchtige schets eerder spontaan uitgevoerd wordt dan door een voorafgaand plan op te stellen , maar de beginner - zoals je bij het lezen van de voorbespreking heeft opgemerkt - moet zich , bij de studie naar een levend model de tijd gunnen de verschilende houdingen op zijn gemak te bestuderen . Hij zal er dus in het begin de voorkeur aan geven zijn ontwerp , al geschiedt dit alleen in gedachte , zonder haast te ontwikkelen ; dat spreekt vanzelf . Langzaam zal de constructie haast onbewust en op een steeds vluggere manier in zijn geest ontstaan . Nog eens raden wij je aan , alles wat over dit punt besproken is te herhalen . Neem dit van ons aan : deze repetitie is bijzonder waardevol voor u .
08-07-2006
ART . NR . 34 . b , - FIG . 46 . - SCHETS
Art . Nr . 34 . b ,
Fig . 46
De schets werd uitgevoerd in rood krijt .
FIG . 47 . - SCHETS VAN EEN LEERLING
Fig . 47 .
Schets van een leerling . ( penseel met gewassen tint ) .
FIG . 48 . - NOG MEER SCHETSEN VAN LEERLINGEN
Fig . 48 .
Nog meer schetsen van leerlingen .
FIG . 49 . SCHETSEN VAN LEERLINGEN
Fig . 49 .
Potloodschets van leerling .
ART . NR . 34 . b , - FIG . 50 EN 51 . SCHETSEN
ART . NR . 34 . b ,
Fig . 50 .
Schetsen , uitgevoerd met vetkrijt.
ART . NR . 34 . b , - FIG . 50 EN 51 . SCHETSEN
Art . Nr . 34 . b ,
Fig . 51 .
Schetsen , uitgevoerd met vetkrijt .
07-07-2006
ART . NR . 34 . a , - VEREENVOUDIGDE TEKENINGEN EN STUDIE VAN DE DETAILS
Art . Nr . 34 . a ,
Vereenvoudigde tekeningen en studie van de details
Het spreekt vanzelf , dat wanneer een beginner van plan is een naaktekening te maken , behalve de moeilijkheden die de tekening zelf oplevert , ook de tijd om te poseren die men van een model kan eisen te beperkt is , om hem de gelegenheid te geven alle onderdelen van het menselijk lichaam grondig te bestuderen . Behalve de al eerder opgegeven redenen , moeten deze laatste overwegingen de leerling er dus toe brengen , in het begin eenvoudige schetsen van diverse framenten uit te voeren . Dit neemt niet het opstellen van een algemeen plan weg , integendeel . Er moet dus minstens een uitgebreid ontwerp aan voorafgaan : als men b.v. van plan is gewoon een been te tekenen zal men zo te werk gaan , dat men eerst het onderbeen in zijn geheel opzet . Daardoor zal het beter uitkomen en de tekening zal aan duidelijkheid winnen , want het is moeilijk een deel zonder zijn geheel weer te geven of tenminste zonder het gedeelte waaraan het vast zit . Als men een voet tekent , is het geraden ook de enkel , zelfs de aanzet van het onderbeen aan te geven , het " geheel " komt dan beter uit .
Je zult dus achtereenvolgens heel eenvoudige schetsen van armen , benen , rompen , knieen , handen enz. gaan maken . Vanzelfsprekend blijft het ontwerp maken de eerste plicht , de hoofdzaak van uw werk . Ter verduidelijking vindt je bij fig . 42 de verschillende voorbeelden . Let je goed op de verschillende geometrische vormen , die je gebruiken kunt voor een voet ( driehoek ) , voor een gesloten vuist ( langgerekte ruit ) enz . Bekijkt je ook de vele verbindende gewrichtslijnen van de vingers van de hand ...
Je zult al heel gauw vaststellen , dat je noodgedwongen naar de hulpbronnen van toonwaarden en relief moet grijpen , wilt je de vormen juist overdragen . Maar doe het met voorzichtigheid , zonder uw tekening met strepen en schaduwen te overladen . Zorg ervoor dat je een helder en duidelijk overzicht krijgt , houdt je aan de juiste plaats en zuiverheid van de lijn en neemt je alleen daar toevlucht tot het schaduwspel , waar het onmisbaar is , om het detail dat je maakt naar voren te brengen . Dit noemt men zuinigheid , niet te verwarren met armoede of leegte van een tekening . In de meeste gevallen bereikt men juist door deze zuinigheid de grootste uitdrukkingskracht zoals een redevoering door het besnoeien van overbodige uitwijdingen de gedachte meer kracht bijzet . Zuinigheid en eenvoud zijn de eigenschappen , die meer dan alle andere aan uw werk een werkelijk arstistiek karakter zullen verlenen ; om het nog beter uit te drukken , zij zullen je op de weg brengen dat te berieken , wat men onder stijl verstaat . Wij herhalen dus deze raad omdat het zo bijzonder belangrijk is : gebruikt alleen de schaduwen naarmate zij volstrekt noodzakelijk zijn om de vorm te doen begrijpen . Uitgaande van de gewone lijntekening zult je dan zo ver gevorderd zijn , dat je echte studies van details en stukken met relief , zuinig uitgevoerd maar toch gemodelleerd , kunt realiseren . Zo zult je zich steeds meer ontwikkelen en uw werk zal aan nauwkeurigheid winnen zonder dat je uw enthousiasme voor uw werk verliest . Voor het geval dat je , om welke redenen dan ook , niet mogelijk is , een levend model tot uw beschikking te hebben , moet je genoegen nemen met uw eigen spiegelbeeld ; je kunt altijd zelf voor de spiegel poseren en daarbij verschillende houdingen van uw armen , uw benen of uw handen bestuderen . Bovendien is het gemakkelijk aan de hand van verschillende meesterwerken van de beeldhouwkunst , waarop je duidelijk de vormen van de spieren kunt onderscheiden , het opvallende relief en de beweging te bestuderen . Zou de aanschaf van kunstreproducties , alhoewel deze niet ongemotiveerd is , je te kostbaar worden , dan kunt je hetzelfde resultaat ook met gewone prentkaarten bereiken . Overigens is het in het begin meer aan te raden , de stukken aan de hand van een gipsmodel te tekenen , natuurlijk onder voorwaarde dat uw persoonlijke middelen het toelaten en deze modellen in uw omgeving beschikbaar zijn . In het eerste geval bij u thuis met een paar goed gekozen gipsmodellen , die je koopt of huurt , in het tweede geval in het museum of desnoods in parken , waar je standbeelden of monumenten vindt . Al was er een levend model onmiddellijk tot uw beschikking , is het toch aan te raden , zowel in het begin maar ook later , aan de uitvoerige studie van een afgietsel de voorkeur te geven , omdat het je de mogelijk biedt geheel op uw gemak en met volledige concentratie uw tekening uit te werken . Het zal je later ten goede komen , want je zult onder het weergeven van het levend model het gemak van de intussen verworven kennis ondervinden . Wij komen trouwen in de volgende hoofdstukken op dit punt terug . Op het uitvoeren van handen en voeten moeten wij iets dieper ingaan . Ten eerste slaat de bovengenoemde raad niet op deze speciaal te behandele delen . Zowel een standbeeld , als ook een gipsmodel , vooral als de afmetingen verkleind zijn , bieden niet die voorwaarden die uw studie ten goede komen . Eventuele hinderpalen ? Het standbeeld in het park een beetje hoog op zijn voetstuk of is moeilijk te bereiken , het is door het weer aangetast , door de jaren beschadigd ; de beelden in het museum zijn eventueel voor uw werk ongunstig belicht , uw eigen voorbeelden te klein van formaat . In de drie gevallen zijn de houding , de beweging en de uitvoering van uw doel een beetje te gestyleerd . Natuurlijk het is slechts een risico . Wat de gipsbeelden betreft , bestaan er ook exemplaren in natuurlijke afmetingen ; als je zich dat kunt veroorloven , dan staat het je dus vrij ze zelf te kiezen en te plaatsen in de door u gewilde belichting.
Zonder deze gunstige mogelijkheden te verwaarlozen , stellen wij je toch voor , volgens de natuur te werken . Je heeft niet alleen uw twee voeten en uw linkerhand ter beschikking - de rechter - of linkerhand die tekent kan uitteraard moeilijk gereproduceerd worden - maar allicht vindt je in uw omgeving mensen genoeg , die vooral wat de handen betreft vrijwillig en graag als model willen dienen .
Je zult begrijpen , als je er over nadenkt , waarom handen kunnen uitdrukken , welke taal hun talrijke houdingen en bewegingen kunnen spreken , wat zij over het wezen van een individu , waarvan het lichaam door de kleding aan de blik onttrokken is , kunnen vertellen . De tekening van de hand is dus moeilijk , moeilijker dan die van het gezicht .