Ik was in de loop van de vooravond op bezoek bij maatje Alex in Herentals. Ik had er op gemikt dat ik nadien, tijdens het blauwe uurtje, wat foto's zou kunnen scoren in de stad. Gezelligheid kent evenwel geen tijd, en het werd toch een ietsiepietsie later, maar... nachtfotografie is ook geen straf in Herentals en zeker in deze oudejaarstijd met alle lichtjes en versieringen. Ik heb behoorlijk wat leuke beelden mee naar huis gebracht en na rigoureuze selectie had ik er 5 overgehouden. Het vrouwke heeft me zoals zo vaak uit mijn keuzestress geholpen. De andere 4 toon ik morgen wel op het Smoelenboek.
Soms zijn de andere bezigheden zo dringend en intens dat er niet veel tijd over blijft om doelgericht te gaan fotograferen. Gelukkig heb ik altijd nog het Sonytje bij de hand als ik mijn dagelijkse wandeling aanvat. In mijn drang naar afwisseling heb ik vandaag langs de weg naar het dorp een vogelhuisje aan een kalende boom gespot en van uit een laag standpunt vastgelegd zodat alle andere potentiele beeldvervuilers geen kans kregen. Eenvoud siert denk ik dan maar.
Ik had een berichtje gekregen van André, een ex-collega muzikant, dat hij vanavond moest optreden in Kasterlee met de Westerschelde Big Band. Dat kon ik niet negeren natuurlijk. Ik ben er samen met het vrouwke naar toe geweest en het is een memorabele avond geworden, met veel herinneringen die opgehaald werden. Er waren nog andere ex-collega's aan de slag en nu we ondertussen alweer 12 jaar geleden gestopt zijn met optreden en muzikaal non actief zijn was dit een evenement dat de kriebels toch weer een beetje aanwakkerde. Ik wilde uiteraard ook wel een en ander fotograferen. Ik had de Canon, met de 70-300 er op, mee genomen en uiteraard ook het Sonytje, daar zit een objectief op dat overeen komt met een 24-200. Zo kon ik het ganse zoombereik in beeld nemen. We zaten op een redelijk ongelukkige plaats en de 70-300 werd nauwelijks gebruik en dus bewees het Sonytje weer maar eens zijn waarde. Toen de kerstmutsen opgezet werden en er een gastzangeres voorbij kwam zag ik mijn kans schoon.
Alweer een dagje Aarschot, alweer een repetitie voor de kerstmusical. Gisteren besteedden we een ganse repetitie aan de dialogen, vandaag deden we voor het eerst een volledige doorloop van het ganse stuk. Om voor wat entertainment en wat ontspanning te zorgen tussen al dat gerepeteer hadden we een ontmoeting geregeld tussen Sinterklaas en de Kerstman. In deze tijd van het jaar moet dat kunnen he. Ik had mijn Kerstmanwerkpak aangetrokken en schoonbroer Dreeke speelde de rol van de Sint. Natuurlijk werden er ook de nodige opnames gemaakt van het gebeuren en een groepsfoto met het gros van de medespelers vond ik best geschikt als foto van de dag. Sinterklaas was de fotograaf van dienst.
