Gisterenavond waren we met enkele leden van onze fotoclub Visueel aanwezig bij de lezing "Een manier van zien" van Jan Dirk van der Burg, een gerenomeerde Nederlandse fotograaf, ooit Fotograaf des Vaderlands. En het was superleuk, vette aanrader. Toen we na de lezing buitenkwamen zag ik het ook meteen: er was een duivenkoppel dat een nest gemaakt had boven op de steunmuur naast de trap naar beneden. Geïnspireerd door Jan Dirk heb meteen een foto gemaakt, en dat is maar goed ook want vandaag is er, met uitzondering van enkele privé beelden die niet meteen geschikt waren voor deze pagina, van fotograferen weinig in huis gekomen. Ik kwam er pas deze middag aan toe om even de inhoud van mijn geheugenkaartje te bekijken en dit beeld vond ik dan weer wél een plaatsje waard in mijn volgende jaaralbum. Foto-technisch gezien is het misschien niet wereldschokkend maar ik vond dit toch een interessant, niet alledaags beeld. Ik was er vandaag mee bezig en dat is voor mij voldoende om 'm op deze datum te plakken. Met ISO 1600 mag het nog eens gezegd worden dat mijn kleine Sony-toestelletje toch wel uitzonderlijke prestaties levert... en met een sluitertijd van 1/8 sec. durf ik ook stellen dat ik nog altijd een redelijk vaste hand heb en dat de alcoholbibber nog niet toegeslaan heeft.
Natuurlijk was ik niet op het Paaseiland, een reisje van 2x14000 km zou redelijk onrealistisch zijn op één dag. Maar ik waande me er wel heel even. Onderweg richting Kempisch Kanaal via weer een alternatieve weg kwamen we voorbij een locatie waar een voor mij onbekende kunstenaar enkele interessante en ook imposante werken heeft ten toon gesteld. Zowel in de tuin achter een woning langs de Borgeleien (grondgebied Geel, geprangd tussen Lichtaart en St. Jozef Olen) als in de weide aan de overkant waren er voldoende beelden te zien om een volwassen muzeum helemaal te vullen. Dit beeld, dat zomaar weggelopen leek van het Paaseiland, koos ik uit de vele mogelijke kandidaten voor foto van de dag.
Zo, de hittegolf is een feit las ik. Drie dagen boven de 30°... We hebben het geweten. Het was weer bloedheet en het was weer avond voor we ons waagden aan een fietstochtje. Het vrouwke wilde wel mee deze keer en ik koos voor precies hetzelfde rondje als gisteren maar dan wel andersom. Dan zie je de dingen toch anders maar je weet al wel waar je op moet letten om leuke foto's te scoren. Hoewel... aan de Nete hou ik sowieso altijd al mijn ogen goed open en mijn toestel in aanslag. Deze twee hadden verkoeling gezocht en gevonden op het water en ze vonden het helemaal niet erg dat ik ze enkele keren in beeld nam.
Man, man, man... het was weer heet de ganse dag. Het noord-oost windje dat we de hele tijd vervloekt hebben was vandaag niet eens sterk of fris genoeg om voor verkoeling te zorgen. Ik ben dan ook de ganse dag lekker binnen gebleven. Alleen vanavond toen de thermometer weer een stukje onder de 30° ging ben ik toch nog een rondje gaan fietsen. Als ik geen specifiek doel voor ogen heb kom ik bijna automatisch uit langs het Kempisch Kanaal. De wind was helemaal gaan liggen, het kanaal spiegelde als de beste en het late lage licht zorgde voor een onverwacht mooie belichting op stammen en andere plekken. Ik heb met mijn fiets afgesproken dat hij in dit soort omstandigheden gewoon stopt om me de gelegenheid te geven de scene te fotograferen.
