Leo en Marie-Anne Lagrou- De Wulf

50 jaar getrouwd

Receptie in de Salons van het kasteel Arenberg Heverlee (27/10)

Spijtig dat Aleide, de broers zeggen altijd “Zus” er niet bij kon zijn.  Ze vertoeft voor de zoveelste keer voor haar projecten in het hoge Noorden van Kameroen, met een Sahel-klimaat.

Een gelegenheid om oud-bekenden terug te zien.

Het meest indruk maakte de speech van Lucas Gellynck, mijn studie  - en thesisgenoot, namens de 3 Lazarussen.

Leo, na zijn hartstilstand, waarvan maar 2 % herstelt.

Raymond Selis, jaargenoot van Leo, na zijn herseninfarct en

Lucas zelf, na ten dode zijn opgeschreven.

De bijzonderste ontmoeting was echter de kennismaking met Juul Lagrou, de tiener van Pieter, zoon van Leo en Sofie.

Ik vertelde hem over mijn vader Jules, die zich in 1914 had doodgebaard. Anders was ik er niet geweest.

Ze wonen in Ukkel en hebben er een grote binnentuin met heel wat (klein)fruit dat ze van mij kregen. En we hadden het natuurlijk over onze gemeenschappelijke belagers: merels en houtduiven en wat er tegen doen.

FOTO’S

Leo en Marie-Anne

Lucas Gellynck

Raymond Selis, samen de 3 Lazarussen, opgestaan uit de dood.

Rita, Evert (broer van Leo) en Leen, mijn oudste dochter

Filip, dochter Mieke en kleinzoon Jonas

Leen, Mieke en Johan Meulemeester

In ’t midden Nicky, echtgenote van David Lagrou

Lieve Dries, echtgenote Evert en Colette, echtgenote van Johan

Lieve met het koppel

VERVOLG  1

Zoon Peter filmt het gezelschap

Groep

Groep

Marie-Anne en Leo

Kleinkinderen

Groep

Paula (echtgenote Lucas)en Annie

Jennie en de 2 Luc’s

Ik was er ook bij

VERVOLG   2

Met mijn jongste dochter Tinneke

Gezelschap

Kleinkinderen

Sofie en gezelschap

Leen en Juul

Kleinkinderen

Met juul

Zijn moeder Sofie

VERVOLG  3

Juul en ik

Mieke en Jonas

Katrien en Tinneke

Peter en Katrien

Leo en Peter

Leo met het koppel

NBS Fruittentoonstelling PEER 28/10

Terwijl in Oostenrijk de EUROPOM zijn laatste dag beleefde had in Peer de tentoonstelling plaats van de Nationale Boomgaardenstichting.

Vannacht was er voor de tweede maal algemene nachtvorst. Bij het doorrijden na 8 u was het -3,5°.

’t Poorthuis was een geschikte locatie.

Aan de verkoopstand van fruit buiten zag ik Bert (de man met de groene overall op de blog van 13/04/2008) terug die deel uitmaakte van de werkploeg bij de ruiming en de heraanplant bij de aardgasleiding door de tuin in 2007-2008. (Aanleg van de pijp op 26/09/2007).

Ik zag ook, na meer dan 20 jaar, Jan Leroy terug die begin de tachtigerjaren hielp om de VELT beter te structuren. Hij speelt nu een belangrijke rol in de vrijwilligerswereld van Overpelt.

Een blij weerzien was er ook met De heer en mevrouw Wouter Tigges, destijds verbonden aan de universiteit Wageningen. De laatste trossen van de blauwe Amerikaanse druif Steuben, die ik van hem kreeg, moeten nog geoogst worden.

En tenslotte was er Piet Moesen, beheerder van een boomgaard in Dilbeek die o.a. een paar prachtige exemplaren Signe Tillisch bijhad.

FOTO’S

Peer

Kerk

Louis Milis en Dirk vanden Eynde op de detertminatiestand.

Alsook  Louis Hoegaerts, helemaal terug de oude.

Johan Baecke, leifruitspecialist op de NBS-stand die zo enthousiast kan vertellen over peren

Dhr.Wouter Tigges

Dhr. en Mevr. Tigges

Het echtpaar in gesprek met Vincent Turkelboom

Enkele van mijn favoriete appelrassen

Falstaff

Ijzerappel, Marie Joseph d’Otthé

President Van Dievoet = La Cabarette in Frans-Vlaanderen

Radoux

Reinette Hernaut   In het Payottenland: Dubbele Speeckaert

Schone van Boskoop

Topaz

Vangst Rosse Woelmuis nr 7

Vandaag Rosse Woelmuis nr. 7 uit de emmer in het witloofveld gehaald.

Blijkbaar is dit toch een goede methode om van de woelmuizen verlost te geraken.

Tot nog toe geen enkel nevenslachtoffer.

Heenreis Gräfenhainichen en bezoek Ferropolis (30/8)

We rijden over Kassel en via een nieuwe autoweg naar Halle. Tweede stop te Göttingen. Mijn vader zat er krijgsgevangen na de doorbraak in 1918 tot februari 1919 en het was hongerlijden. Duitsland zat toen op zijn tandvlees.

Om half 5 bereikten we Ferropolis, die Stadt aus Eisen op een schiereiland. Hier werd meer den 100 jaar lang, tot 1990 bruinkool gedolven.

In 1995 werd de erfgoedsite officieel ingehuldigd.

Rond een arena met plaats voor 25 000 staan 5 reusachtige machines van de vroegere bruinkoolwinning opgesteld; zeer impressionant. De machines hebben fantasievolle namen: Big Wheel, Mad Max, Mosquito, Gemini en Medusa.

Ernaast liggen grote meren, restgaten van de vroegere bruinkoolwinning. Hiervoor moesten er dorpen verdwijnen. Aan de overkant van het ene meer zijn de silhouetten van Gräfenhainichen te zien. Ferropolis ligt op grondgebied Gräfenhainichen.

Als je van Aachen naar Köln rijdt, zie in de omgeving van de elektriciteitscentrale van Weisweiller in de verte bedrijvigheid in de bruinkoolwinning. Eenmaal kwamen we op een Veltreis in die streek op een bedrijf waar men zegde dat over enkele tientallen jaren hun biobedrijf van meer dan  100 Ha zou verdwijnen ten gunste van de bruinkoolwinning.

Wie meer wil weten kan googlen met bruinkool, Braunkohl, Braunkohlenbergbau …

Meerdere medereizigers zagen er hun gastgezinnen terug en ook de burgemeester kwam ons verwelkomen. De grote pint smaakte heerlijk met het warme zomerweer.

De waard van het restaurant waar we daarna naartoe gingen, een vroegere werknemer bij de bruinkoolontginning, gaf op de site een enthousiaste rondleiding en ook in zijn restaurant –aangekleed als een mijnschacht- kon hij haast niet ophouden met zijn uitleg, zoveel was er te vertellen.

FOTO’S

Een snapshot van de torens van Halle bij het doorrijden.

Aankomst en Verwelkoming op Ferropolis. De burgemeester heet ons welkom. Hier met Louis.

Aankomst

Met Jef

Dames

De burgemeester trakteert. ’t Is warm en we zijn dorstig.

Groep

Walter en een grote pint

De gids is aangekomen

VERVOLG 1  De Machinemonsters

Overzicht schiereiland

Mosquito . Het eerste gevaarte dat je ziet staat op reusachtige rupsbanden.

Uitleg Mosquito

Baggerarm en emmers

Dradenspel

Reusachtige rupsbanden

Mad Max

Uitleg

Overzicht

VERVOLG 2  De Machinemonsters

Gemini

Groep

Machine

Medusa

Met de lange arm

Big Wheel

Idem

Aleide fotografeert

Een stuk bruinkool

VERVOLG 3   In Restaurant “Schacht Barbara”

Met als laatste foto’s

Echtgenote van de burgemeester

En de burgemeester van Gräfenhainichen zelf

Bezoek Verger Conservatoire Villeneuve D’Ascq

Vorig weekend kon men met gids de 8 Ha grote proeftuin bezoeken. Wat ook hier opviel was de geringe dracht. Er zijn natuurlijk uitzonderingen. De Reinette de Flandre, die we een smaakvolle appel vonden, droeg behoorlijk. Dit jaar had ik geen enkele vrucht.

Wij hadden een jonge mevrouw als gids met een voor mij een te vlug spreekritme. Ze had ook zoveel te vertellen.

In de vergaderzaal, waar een cursus cidermaken doorging, was er een tentoonstelling van de voornaamste rassen van de streek.

De eerste aanplant gebeurde in 1985. Wij kwamen er een eerste maal in 1987. Ik weet nog hoe de Cabarette- eigenlijk onze President van Dievoet -mijn aandacht trok; een zeer interessante winterappel, maar beurtjaargevoelig. Ik ging hem in Frans-Vlaanderen kopen in 1988.                                                                 Toen leerden we er ook Michel Duflot kennen en zijn vriend Jean Wisniefski, de man van de vondelingenfruitbomen op de kolenterrils van Lens.

Nu was het weer een plezier de 80 jarige Mr Duflot eveneens terug te ontmoeten.

FOTO’S

In de boomgaard

Idem

Gidse

Pomoloog Jacques Bosschaerts

Reinette de Flandre

Vruchten R de Flandre

Idem

Vruchten met de schimmel Septoria (?)

Nooit zoveel rugscheuten gezien, tot wel 1,5 m. Ontzettend groeikrachtige peer. Hier had men al vlug de scheuten moeten afrukken.

VERVOLG

Cabarette = President van Dievoet

Court Pendu Rouge

Gris Braibant

Jacques Lebel

Bramley Seedling

Double Bon Pommier Rouge = Franse Bellefleur

Reinette des Capucins = Veurnse Reinette

Reinette Grise Parmentier

Ontario  Het enige ras dat bij mij dit jaar behoorlijk draagt!

Herfstframbozen 2012

Dit jaar weer geweldig genoten van de herfstframbozen.

Als je ergens een zonnig plekje heb zet er straks herfstframbozen op. Dit jaar knipte ik in januari de takken af tot tegen de grond, behalve 1 tak en in juni vielen er vruchten te plukken. Je moet er wel vlug bijzijn, want de merels oogsten flink mee. In het najaar is dat veel minder het geval. Tot begin september zitten ze in de rui en eten dan steviger voedsel.

Laatst op de fruithappening te Melden-Oudenaarde was er iemand die het tegen frambozen had omwille van de wormpjes.

Herfstframbozen hebben daar totaal geen last van, maar dat wist hij nog niet.

Lang geleden keek ik naar mijn herfstframbozen niet om. In juni waren er wat vruchtjes en terug in september. Het waren maar onbenullige plantjes. Toen waren de rassen nog niet zo goed, maar als je ze maar laat doen is er wel een eerste oogst, doch dit gaat ten koste van de groei van de zomerscheuten voor de tweede oogst. Een beetje zorg doet wonderen. Van de ene tak die je laat staan knip je het bovenste gedeelte af dat vorig jaar al vruchten gaf. Als je maar één oude tak laat staan groeien de nieuwe scheuten minstens evengoed.

Frambozen hebben liefst een iets zuurdere grond, daarom geef ik compost van hakselhout.

De foto’s dateren van een week geleden, ras Sugana.

Op de blog is veel te vinden over herfstframbozen

Vul bij zoeken links boven in: herfstframbozen

Woelmuizen 2

Vorige zaterdag groef ik de emmer in op een andere plaats. Maandagmorgen: 4 vangsten.

Voor meer info zie Woelmuizen vorige week

10 de Fruithappening van het Regionaal Landschap Vlaamse Ardennen

7 okt.

Vandaag was ik voor de zoveelste keer van de partij op de fruithappening.

De locatie was wel heel speciaal bij een nieuwe onderneming ‘Enjoy Today’ in een oude vierkantshoeve te Melden, Oudenaarde. De burgemeester van Oudenaarde, Marnix De Meulemeester was uitgenodigd voor de opening.

De Sakervalk kwam aanvliegen met de sleutel. Wellicht de eerste maal dat de burgemeester een valk op zijn arm kreeg. De Sakervalk (Falco cherrug) is een forse roofvogel uit het midden van Oost Europa, het zuiden van Siberië tot Noord China.

De standen stonden onder tenten achter de gebouwen, op een voorstuk van wat de boomgaard zal worden. Gelukkig was het een prachtige herfstdag vandaag. Bij het opstellen vorige vrijdag met de felle wind waren er wel meerdere problemen geweest. Je moet maar geluk hebben met het weer.

Er was een goede opkomst, maar in vergelijking met anders werden er veel minder vruchten ter determinatie aangeboden.

Meermaals werd herhaald dat de vruchtzetting ook in de Vlaamse Ardennen vrij gering was.

Er waren ook relatief veel jonge gezinnen bij die info kwamen inwinnen om wat fruit te voorzien bij hun nieuwe woonst.

Voor mij ging de spreuk “enjoy today” alleszins op.

Foto’s

1. Burgemeester Marnix De Meulemeester met de valk die de sleutel aanbrengt

2. De valkenier

3. De jonge eigenaars

4. De fotograaf van dienst.

5. Jacques Bosschaerts uit Mortsel, de man van de eerste grote fruittentoonstellingen in Vlaanderen op het Arboretum te Kalmthout halverwege de tachtigerjaren.

6. Paul Haustraete

7. Paul Haustraete op de proefstand sappen en fruit.

8. Op de pomologenstand kleifruitspecialist Karl Serroels en de valkenier die uit Bouillon kwam; woonde vroeger in Rupelmonde.

9. Ingang Enjoy Today

VRT  Iedereen Beroemd

Vandaag was hier de ploeg van de VRT. Ik ben benieuwd wat ze er zullen van brengen? Zoveel topics of onderwerpen! Aleide demonstreerde o.a. het melk maken van pompoenpitten en die viel in de smaak van iedereen. De prostaat van de mannen zou er het meest baat bij hebben. Ook het composttoilet in de tuin werd gefilmd. Eveneens toonde Aleide het drogen van venkelblad in de droogkast boven de tegelkachel. (Een andere keer zal er kleine - of grote brandnetel gedroogd worden en daarna tot poeder gemalen worden om later gebruikt te worden in diverse spijzen).

Maar een namiddag opnemen en dat ballen in 3 minuten uitzending volgende dinsdag 9 oktober om 19u45?  Wij zijn benieuwd.

Foto’s bij het ingraven van een emmer voor het vangen van woelmuizen op het perceel met de wortelen. De snoodaards zijn het eerst verlekkerd op de pastinaken. Zijn het zoetbekken? want pastinaken zijn een stuk zoeter dan de gewone wortelen. Ze waren vooraan aan de rij begonnen. Maar ik vond de loopgang niet terug. De emmer werd dan gelijk met de grond ingegraven en afgedekt met de nodige gleuven voor inlopen.

Na de 2 vangsten, na dag één op de vorige plaats, echter al 2 dagen geen resultaat.

WOELMUIZEN

Gisteren kreeg ik Bulletin N° 137 van ‘Les Croqueurs de Pommes’ aan en las op P 24: “Encore et toujours les Campagnols… »

Er werd in beschreven hoe je in een afgedekte emmer met water deze vermaledijde beestjes kunt vangen.

Beter laat dan nooit dacht ik. De helft van mijn witloofwortels is al afgegeten.

Direct twee emmers gaan ingraven en vandaag heb ik al beet. Uit elke emmer een snoodaard opgevist.

In België komt de Rosse Woelmuis  (Clethrionomys glareolus) , lichaamslengte 81-123mm; staartlengte 36-72mm;  de woelrat (Arvicola terrestris L.) lichaamslengte 120-200mm; staartlengte 56-109mm) en de Ondergrondse  Woelmuis  (Pitymis subteraneus)  Lichaamslengte 75-106mm; staartlengte 25,5- 39mm ) voor.

Het grootste exemplaar (zie foto) is duidelijk een Rosse Woelmuis. Ik mat de staart: 40mm. Bij het kleine exemplaar 20mm.

FOTO’S