Mijn meer dan 40 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele
soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik
meedelen en zelf nog bijleren.
Voor de fruitliefhebber
22-06-2009
DEEI 4
DEEL 4
Het middageten was in
restaurant De Kaai, in hangaar 26, naast het loodswezen, met zicht op de
stroom. Hier staat Het Havenmeisje naar Eugeen Van Mieghem.
Iemand van de
medereizigers, die vroeger aan de haven werkte, wees ons op de oudste kraan,
nog enig in haar soort, die destijds op stoom fungeerde.
Naast hangaar 27 staat een
ander pak oude kranen, hefvermogen 3 ton. Vergelijk met de 800 ton van nu.
Volgende halte: de
vroegere brandweerkazerne en het pomphuis noord, nu een chick restaurant. Boven
de brandweerkazernekomt ook een grote,
architecturale torenconstructie.
Wat verder stappen we uit
bij het kerkje van Oosterweel, het enige restant van een dorp dat ooit meer dan
1000 zielen telde. Het ligt in een put, 4-5 m lager dan de opgespoten omgeving,
voornamelijk ingenomen door petroleumraffinaderijen.
Vandaar naar Lillo-fort
voor de overzet naar Doel. We wandelen door de smalle
hoofdstraat . De cafes hebben veel te doen. Even een kijk in de kerk.Op de boot worden we letterlijk weggespoeld van de voorplecht door het
hoog opspattende water.
Aan de overkant in Doel
trekken de 170 m hoge koeltorens van de kerncentrale eerst de aandacht. De vele verlaten
huizen geven een beklemmende sfeer, waaraan de vele gedichtenvellen aan de
huizen maar weinig kunnen veranderen.
De op het einde van vorige
eeuw nog voor 46 miljoen gerestaureerde kerk staat er intact bij. Om de maand
is er nog een mis.
Ernaast worden we door een
artiest verwelkomd bij het Rubenshuis, in 1610 gebouwd door Jan Brandt, de
vader van van Isabella Brandt, de eerste vrouw van Rubens. Na de dood van de
schilder in 1640 erfde zijn 2 de vrouw, Helène Fourment dit pand. Via haar
tweede man, een de Bergeyck kwam dit huis in deze familie terecht. Graaf
Charles de Bergeyck ijvert als erevoorzitter van de vzw Hooghuis nu mee voor de
redding van dit monument.
Pas gisterenavond vernam de
reisleiding dat de horicazaak in de molen op de Scheldedijk van Doel tijdelijk
gesloten is en besloten zij dat de laatste pint in Emmadorp, in Nederland, aan
het Verdronken Land van Saeftinghe, zou gedronken worden.
Weer een fantastische
uitstap van het Davidsfonds Halle. Vorig jaar waren we in Luik. Voor volgend
jaar staat Keulen op het programma.
FOTOMATERIAAL:
- Het opspattende water
- Doel: kerncentrale en molen
- straat
- Kerk
- Voor het Rubenshuis, artiest met Lionel
- Binnenzicht met Lia en Gust. De cellospeler houdt het al van gisterenavond uit.
Suikermaïs heeft de
neiging om een of twee zijscheuten te vormen (Het ene ras al meer dan het
andere). Ze gaan met voedsel lopen en vormen toch geen kolven. Daarbij beconcurreren
zij de hoofdtak, die minder sterk uitgroeit en mindere kolven produceert.
Daarom tijdig verwijderen.
Bij wijze van experiment hebben
we een gedeelte van de afgebroken scheuten gestoofd. De stengel smaakt wat naar artisjok en is te genieten; de bladeren zijn
bitterder.
Mijn
schoonouders waren dit weekend met heimwee aan het praten over de perkelboom
die ze vroeger in hun tuin hadden. Ik heb nog nooit gehoord over perkels, laat
staan dat ik ze al geproefd heb. Het zouden kleine perziken zijn. Enig idee of
die nog ergens gekweekt worden en waar ze kunnen gekocht worden?
In mijn jeugd at ik enkel 'perkels', de naam voor perziken
in West-Vlaanderen. Meestal waren dit kleine perziken verwant aan het ras
'Reine de Verger'.
Moest je overwegen zelf aan te planten dan zou ik aanraden: Fertile de Septembre,
Wassenberger, Charles Ingouf, Reine de Verger van een goede kloon. Deze rassen
hebben weinig of niet te lijden van de krulziekte.
Zie blog van 3 mei. Precies een maand later stuurde Karel
volgende feedback:kijk eens; drie takken afgebroken van de perzikboom.
Heb er nu 10 steunen ondergezet en veel afgeplukt om gewicht te verminderen.
Het regende van bij het
vertrek om 8u30 tot bij de aanvang van de gegidste wandeling in het
vestingstadje Heusden. Al bij al hadden we nog geluk.
We stapten in Den Bosch uit
in de druilregen en gingen kijken en schuilen in de St. Jan kathedraal. Daarna
wachtte ons de wondere wereld van Jheronimus Bosch in het gelijknamig
Art-center, gecreëerd in een voormalige kerk.
Men krijgt een
audioapparaat. De ene groep ziet eerst een inleidende film en de andere groep
stijgt met de lift tot op de vijfde verdieping in de toren. Van op 40 m hoog
heb je een panoramisch zicht op de stad met de gotische katedraal.
Van Jheronimus Bosch zijn
slechts 25 schilderijen bewaard. De reproducties hangen verspreid over de
verdiepingen. In de kelderverdieping heeft men o.a. Jheronimus in zijn atelier
afgebeeld.
s Middags naar het
vestingstadje Heusden, tegen de Bergse Maas, een kleine 20 km van Den Bosch.
Het gerestaureerde stadje herbergt nogal wat galerijen en leeft ten dele van het
toerisme. s Zondags zijn nogal wat winkels open.
De wandeling met gids
start aan het bureau voor toerisme waar vroeger het stadhuis stond. Het werd in
november 1944 door de wegtrekkende Duitsers opgeblazen om de toren als baken te
laten verdwijnen. In dit gebouw schuilde echter een zevende van de toenmalige
bevolking. Zonder verwittigen blies men het gebouw op: 134 slachtoffers.
Ook de toren van de grote
kerk werd opgeblazen en niet heropgebouwd. Even verder zagen we de moerbei uit
de tijd van Napoleon. De gids maakte ons attent op de zwaan bovenop de Lutherse
kerk. De ketter Hüs had op de brandstapel uitgeroepen dat het lelijke eendje
als zwaan zou herrijzen wat gebeurde met Luther.
Van op de wallen heb je
een uitzicht op de vroegere versterkingen. In het bureau voor toerisme hadden
we al een maquette kunnen bekijken.
Na de voorbije regendagen
was het vandaag terug warm en zonnig. Bij de Himalaya-braam viel mij de
uitbundige bloei op. Het gonsde van bijen en hommels. De andere wilde braam,
Fantasia staat nog niet zover.
Ik was op bezoek bij Louis
Eelen te Vorselaar en zag er zijn Issai. Vorig jaar( 2 de groeijaar ? ) had hij
al enkele vruchten.
De mini-kiwi staat tegen
een zuidermuur en groeit voorbeeldig.
Vorig jaar (oktober) heeft
Louis 2 snoeiwijzen geëxperimenteerd: de zijtak op 1 oog, zoals bij druiven (linkertak
op de foto) en de zijtakken +/- 30 cm lang laten (rechtse tak op de foto).
Gevolg : rechts staan op de ingekorte, oude zijtak tot
3 nieuwe zijscheuten met bloemen; links slechts 1 nieuwe tak uit het ene oog. Wat is nu het
beste? 1 tak met betere vruchten of de talrijke takken op rechts, telkens met bloemen ? Is dit niet
van het goede teveel? Wie heeft hier ervaring mee?
1.Standplaats
2.Overzicht
meer in detail
3.Nieuwe
zijtak uit 1 oog van de oude zijtak. Men zou denken dat hij op de hoofdtak zelf staat.
4.Meer
nieuwe zijtakken op de ingekorte zijtak van vorig jaar.
5.Bloemen
en zich vormende vruchtjes, meestal in trosjes van drie.
Wat opvalt is dat de rechterkant er wat groei en bladkleur betreft, duidelijk beter uitziet dan links. Of zal links het op de duur toch beter doen?
Ik heb het genoegen om al 13 jaar een busgezelschap naar
Engelse tuinen te begeleiden. Begin september hebt u de kans om 3 van de
interessantste Engelse tuinen te bezoeken:
Wisley, de unieke tuin en hoofdkwartier van de Royal
Horticultural Society; Yalding Organic Gardens met een reeks historische tuinen
en alle aspecten van biologisch telen; de gerenoveerde Brogdale Farm met de
Engelse fruitcollecties in al hun herfstweelde, de grootste fruitverzameling
van Europa.
Zin in een weekend
naar Engeland?
Zat. en Zo 12 -13 sept 09 : Wisley Gardens, Canterbury, Yalding
en Brogdale(org.
VELT Zoersel /NBS in samenwerking met Reizen Lauwers)
Met de bus op de Shuttle. We
rijden Kent door tot in Surrey, onder Groot-London. Tussendoor genieten we van
het typische Engelse landschap.
Na
het verlaten van de M25 ligt Wisley
Gardens rechts van de A3 naar Guilford. Deze 100 Ha grote, fenomenaal rijke
tuin is tevens het hoofdkwartier van de Royal Horticultural Society met zijn
400.000 leden. Meer dan stof genoeg om een ganse dag te verkennen en te
genieten.
In de late namiddag rijden
we naar Canterbury en de University of Kent. We voelen ons
weer jong, elk op een studentenkamer (niet verboden om op de kamer te komen!).
Het Dinner staat voor ons klaar. Wie niet te moe is kan nog mee voor een
avondlijke wandeling in de stad.
Op zondag bezoeken we eerst Yalding Organic Gardens, vroeger van
Garden Organic, nu gerund door Maro Foods . Gegidste rondleiding. (Voor een groep zorg ik voor
vertaling), lunch.www.marofoods.co.uk
Daarna bezoeken we het vernieuwdeBrogdale
(Faversham), met zijn fenomenale fruitcollectie: 2000
appels, 500 peren 350 pruimen enz.. Een levend fruitmuseum in zijn
herfstweelde!
We worden er gegidst en
zullen kunnen genieten van de fantastische verzameling en hier en daar de proef
op de som kunnen nemen. Cream koffie of Tea om in de Engelse sfeer te blijven.
Opstapplaatsen: Parkeerplaats Rond punt van Wommelgemvertrek om 6u 00 stipt;Wees enkele minuten vooraf aanwezig.
Opstapmogelijkheid in Gent,
links van het U.Z. over de ring, aan hotel Campanile, naast Holliday Inn om 6u50enLoppem (rond punt afrit) om 7 u 25.Reis met Shuttle.Terug rond 23
u 30.
Prijs: 174 ( Velt en NBS) ( 179niet-lid):inbegrepen: bus, drinkgeld chauffeur, overzet, alle inkomgelden, gidsen
(vertaling voorzien) , avondmaal , overnachting en breakfast, lunch te Yalding. Afternoon cream coffe/Tea. U
kunt nu een inschrijven met een voorschot van 50. De rest betaalt u in juli.
Inschrijven door overschrijving op rek. 000 -0875684 65vanD.
Willaeys2980Zoersel. ( Vraag eerst of er nog plaats is).
Voorzie in wat Engels geld voor drank en desgewenst een knabbeltje voor zaterdagmiddag.
Het gebeurt niet dikwijls
dat je de krop van een slachtoffer wilde duif kunt onderzoeken. Opgelet dit is niet de maag.
Al een tijdje plunderen ze
de onbeschermde rij rode bessen. Dit jaar bleven ze verwonderlijk af van de groentetuin.
Anders lusten ze wel koolplantsoen, jonge erwtjes, (suiker)maïs Duiven kunnen
heel wat schade aanrichten.
Ik had dan ook verwacht de
nog groene vruchten van de rode bessen aan te treffen van de struiken die al een ganse tijd
geplunderd worden.
Deze duif had blijkbaar
andere voorkeuren.
In de bomvolle krop trof
ik aan:
-4 eikels, 3 gehele en 2 halve.
-13 kruisbessen
-3 zwarte bessen, rood verkleurd
-En wat
grit
Onrijpe
stekelbessen staan dus ook op het menu. Haast niet te geloven hoeveel een dergelijke duif binnenspeelt!
Gisteren 3 juni vierden we
de 8 jaar van Isis. Zij werd hier ter plekke geboren. Leen onze oudste dochter
werkte toen voor Sabena in Kameroen en was al 5 weken bij ons. Men mag slechts
vliegen tot 5 weken voor de geboortedatum. Haar 3 kinderen moesten nog naar
België geraken onder begeleiding. Maar men vond niemand. In de vooravond van 2
juni begonnen de weeën. Plots om 22 u, een telefoon uit Kameroen. Een Amerikaan
zou met de kinderen s anderdaags om 7 u s morgens in Zaventem aankomen. Op
slag stopten de weeën. s Morgens vroeg ben ik met Leen naar de luchthaven
gereden.
Terug thuis begonnen de weeën opnieuw. De vroedvrouw kwam met een zwembad voor de onderwaterbevalling
en ik was badmeester: vullen met warm water en bijvullen.Zeer gemakkelijke onderwaterbevalling.
Op de laatste foto van de
open tuindagen zag je een foto van de Taybes, half braam, half framboos.
In de Filclairserre zijn
ze al rijp, een maand vroeger dan buiten. De rijpe vruchten werden al geplukt. Op de foto's zie je het verschil binnen - buiten.
We troffen het met het
zonnig weer. Een van de interessante dingen is dat je op dergelijke dagen
enkele goede bekenden van vroeger terugziet. Met anderen worden er nieuwe
contacten gelegd. Je wisselt gegevens uit met ervaren tuiniers en je helpt
nieuwelingen op weg.
Het weekend begon met een
verrassing. De eerste bezoeker was Guy Augustijns van St. Lenaarts, in maart
verkozen als nieuwe landelijke voorzitter van VELT (Vereniging Ecologisch Leven
en Tuinieren). Destijds was het fijn samenwerken. In het bestuur nu was
afgesproken dat de beheerders overal op het veld gingen kijken.
Er kwamen een 100 tal
bezoekers; sommigen van ver, uit Oost- en West-Vlaanderen en 2 echtparen uit
Nederland, de meesten Velt-leden. Het deed mij deugd een paar keer door lezers
van de blog aangesproken te worden met Daantje, mijn blognaam, nog afkomstig
van de ondertekeningen van mijn opstellen in de Latijnse humaniora destijds.
Een natuurkennis van
vroeger had een stukje uit een krant bij over een kleine invasie van de
distelvlinder en in de tuin konden we op die tour tweemaal een exemplaar
waarnemen.
Aleide kon honderduit
vertellen over Afrika, zonneovens, composttoiletten en over het benutten en
verwerken van de producten uit de tuin. Sommigen komen al terug naar het 8 ste
Afrikaans Tuinfeest op zo 12 juli.
Fotos
Gelukkig werd er op het
laatste moment nog aan gedacht enkele fotos te nemen.
1 en 2 Aleide bij de
zonneoven
3.Vragen beantwoorden
4. In de tuin
5. Bij de tuinbonen
(labbonen) en de suikermaïs
6. Bij de aardbeien
afgedekt met oud insectengaas, stukkengemakkelijker in het gebruik dan
vogelnet, dat overal hapert.
7. Bij de serre. De
voorste tomaten zijn pas enkele dagen geleden geplant met volop water. Voortaan
zullen ze het moeten stellen met het bodemvocht en leven van de hemelse dauw,
in dit geval de condensdruppels van de foliebedekking. En dat volstaat. Echter
niet voor de paprikas. Die worden wel aangegoten.
8. We komen aan de
kleinfuitkooi.
9. Het net ligt klaar om
het straks aan te brengen.
10. Let op het haagsysteem
van de rode en witte bessen. Deze werden pas in februari aangeplant, maar
hebben zo goed als niet geleden onder het verplanten. Een ras begint al te
rijpen. Ik bekwam het ras begin der tachtigerjaren van de tuinbouwschool Vilvoorde
als Vroege Hollander.
11. Voor mij de rij braambozen
met Taybes. In het midden van de rij de weelderige nieuwe scheuten van de
Kotata
12. We staan bij de wilde
braam Fantasia.
13. Let op de mulching
rond de boom rechts. Waarom verder lopen, of nog erger, meegeven met de GFT
container? De bedekking dient om verdere groei van onkruid en dus wortelconcurrentie
met de boomwortels tegen te gaan. Afdekking belet verdamping en de boom kan het
bodemvocht beter benutten. Tenslotte wordt het verteerde materiaal humus en
voedsel voor de boom.
14. Bij de infostand
15. Dorpsgenoot Paul aan
de praat met onze vrienden Willy en Martine.
16.Niko bij de drankentafel
17. Een gedeelte van de
bundeling van de blogs vormt al een heel pak.
Bij Daniël en Aleide Willaeys Lage Weg 60, 2980 Halle-Zoersel
Moestuin: 1500 m² / Boomgaard: 0,7 ha Open: zaterdag 30 mei van 10-18 u en zondag 31 mei van 10-18 u
Landschappelijke tuin, bloemrijke tuin, eetbare tuin, bostuin, moestuin en zeer diverse fruittuin. Op
1 ha in de Schijnvallei, tegen het Zoerselbos is van alles te zien:
grote moestuin, kippen, houtkweek, maar vooral een uitgebreide
verzameling groot- en kleinfruit in vele soorten en rassen. Bijzonder
is de grote kleinfruitkooi en de bramengalerij. Aleide kan heel wat
vertellen over de bereiding en verwerking van dit alles. We putten uit
45 jaar ervaring. Hier werd op 20 januari 1974 Velt als vzw gesticht. Vier jaar waarnemingen, allerlei info en belevenissen op www.blog.seniorennet.be/fruit
Extra ecologische bezienswaardigheden: alternatieve energie en eco-actief in de keuken.
Ik was vandaag verrast toen Aleide
tomatillos van vorig jaar te voorschijn haalde. Zij gebruikt die in diverse
vegetarische schotels. Ik stond voornamelijk te kijken dat deze vruchten zo uitstekend natuurlijk bewaren. We zijn
namelijk einde mei en deze vruchten zijn geoogst in oktober vorig jaar.
Vooraleer te verwerken heeft zij er fotos van genomen. De bessen waren al ontdaan van hun frakje. Ze waren bewaard gebleven, opgehangen in een netwerk-zakje in een ruimte op kamertemperatuur. De onderste waren wel bezweken onder de druk van de bessen erboven.
De tomatillo
(Physalis philadelphica, synoniem: Physalis ixocarpa) of Mexicaanse aardkers is een plant uit de nachtschadefamilie (Solanaceae). Het is een nauwe verwant van de Ananaskers (Physalis peruviana) en de echte lampionplant (Physalis alkekengi).
Sinds enkele jaren zaaien ze zichzelf uit. Ik
laat ze ter plaatse staan of verplant ze met onberoerde kluit. Zie blog van
08/04/2006
Tot nog toe heb ik in de tuin nog maar drie
jonge planten kunnen ontdekken. Ze hoeven niet verplant te worden, zodat
onverstoord doorgroeien gegarandeerd is.
Wat de goudbes, Physalis pruinosa of
Physalis pubescens betreft, ziet het er dit jaar om onverklaarbare redenen veel
minder goed uit. Tot nog toe heb ik nauwelijks nieuwe plantjes kunnen ontdekken.
Ik heb deze bes leren
kennen als Maibeere in het Duits. Vier jaar terug bracht ik het ras Maistar mee van Meckenheim.
Vorig jaar verplantte ik
ze in de open kleinfruitserre. De langwerpige blauwe vruchten hebben we dit
weekend geplukt. Twee jaar terug stonden er al enkele vruchten aan, maar ik had
de struikjes niet afgedekt. De vruchten zitten verscholen onder de langwerpige bladeren
en zijn door ons niet te zien. Merels kijken echter van onder naar boven en
waren mij toen voor! De kleinfruitserre is afgedicht met vogelnet. Geen concurrentie
meer.
De vruchten voelen zacht
aan - dit was voor mij geen aangename gewaarwording - en kunnen niet lang bewaard worden. Best direct eten. De smaak is gewoon aangenaam
zoet en zuur. De dracht was nog niet zeer groot. Kruisbestuiving door een ander ras zou een
positieve factor zijn, maar het plantje van de Proeftuin, Zomergem is nog te
jong.
Als je het vruchtje
opensnijdt, zie je dat de onderkant van de pel roodkleurend is. Een vrucht die
zeer rijk is aan antioxydanten. Beschouw deze plant eerder als een curiosum. De smaak is maar gewoon. Blauwbessen sla ik een heel stuk hoger aan.
De struik neemt niet veel
plaats in en groeit tot 1,5 m hoog. De bloei is al in maart, maar de bloemen weerstaan lentenachtvorst tot - 8° C. Zorg voor een goede compostgrond met een
gewone PH, dit in tegenstelling met de blauwbessen die een duidelijk zure grond
van ongeveer 5 PH vereisen.
