04-08-2008, 00:00 geschreven door Daantje

04-08-2008, 00:00 geschreven door Daantje

03-08-2008, 11:18 geschreven door Daantje

02-08-2008, 07:53 geschreven door Daantje

02-08-2008, 07:29 geschreven door Daantje

31-07-2008, 01:30 geschreven door Daantje

31-07-2008, 00:00 geschreven door Daantje

Ik weet niet hoe het met de pruimen gesteld is in de Kempen. Hier (Torhout) is het armoe troef. Enkel de Ste Cathérine draagt zoals het een pruimenboom past. Dit jaar geen pruimenwijn, geen pruimenlikeur, enkel enkele potjes pruimenconfituur... Werkelijk het slechtste pruimenjaar uit de hele pruimengeschiedenis. H. Vandepoele

30-07-2008, 12:54 geschreven door Daantje

29-07-2008, 07:51 geschreven door Daantje

Suikererwten

Ik had het met lieven David gehad over de Sugar Snap, de hoge Amerikaanse suikererwt, mijn erwtenfavoriet. Lieven schreef enkele jaren een zeer originele en fel gesmaakte tuinrubriek in Seizoenen, het ledenblad van de Vereniging voor Ecologisch leven en Tuinieren, met 13 000 leden.

Zijn antwoord uit eigen praktijk lijkt mij voor velen zeer interessant.

Ik zaai alle suikererwten veel vroeger dan je denkt, en binnenshuis. Meestal zet ik ze onder water net voor we naar mijn schoonouders vertrekken … op oudejaarsavond! De volgende nieuwjaarsochtend giet ik de zaden dan af, en meng ik ze met vochtig lavagruis. Zodra ze flinke kiemen vertonen, gaan ze dan in 9 x 9 potjes met gezeefde potgrond van eigen maaksel. Als ze daar weer uitkomen, moeten ze onherroepelijk naar de serre, anders lijden ze natuurlijk aan lichtgebrek. Intussen is het al bijna februari, en dan mogen de jonge erwtenplantjes een maand verder groeien in de serre. De vroegste rassen, zoals Sugar Bon en Sugar Ann, krijgen eind februari – begin maart hun definitieve plek in de serre. De andere rassen plant op een milde dag buiten.

Voordelen van deze methode:

• Ik zet het nieuwe jaar in met een mooi ritueel;
• Warm zaaien zorgt voor betere kieming: suikererwtenzaad bevat weinig zetmeel (= opgeslagen energie).
• Vooral de vroege oogst boeit me: half mei eten we suikererwten uit de serre, begin juni de Sugar Snaps buiten. Zo blijven we de erwtenkever en de meeldauw voor.

Het werk dat erbij hoort, vind ik juist plezant. Overigens heb ik eind juni voor de lol nog eens een lage suikererwt gezaaid: gewoon om eens te kijken wat dat geeft; ze beginnen te bloeien!

FOTOMATERIAAL

1 & 2 : De Sugar Snab is een peul- of sluimerwt, die wel mag dikken en erwten vormen. Je plukt de dikke peul en bereidt deze in zijn geheel.

Er is wel een maar. Op de naden zitten vliezen.  Bij het plukken verwijder je al een eerste vlies. Je zet je duim van de ene hand naast het steeltje en met de andere hand breek je de peul naar boven  en trek je deze er af. Het dikste vlies blijft zitten.

Daarna haal je het vlies aan de bovenzijde er af.

3. Bedekte rij.

Vooral Vlaamse Gaaien zijn verzot op grote erwtenzaden. Daarom moet ik afdekken. Vroeger deed ik dit met vogelnet. Doch dit haakt overal achter.  Met het insectengaas van 3,60m gaat het zeer gemakkelijk. Haperen is er niet meer bij.

4. Erachter een tweede, later gezaaide rij (hoogte 2,50 m). Spijtig had ik na het zaaien niet afgedekt. Dit was vroeger niet nodig. Houtduiven hebben drie kwart van de rij jonge plantjes gesavoureerd.

26-07-2008, 20:45 geschreven door Daantje

nav je bericht over de aangepikte peren:

In Alden Biesen waren we vorige week in de kersenboomgaard. Onze gids Edy Vets stelde daar dat men alleen nog kersen kon eten als de boom klein was en men er dus goed een net over kon doen. Dat net moest over een steunconstructie, want het moet nl zeer vroeg er over, meteen na de bloei. De reden: de duiven pikken anders de kleine groene knikkertjes er af! Zelf had ik ook een redelijke oogst verwacht aan mijn Wijnkers, maar er bleken nul kersen aan te hangen. Ik denk nu dat dit kwam vanwege de duiven, misschien ook wel kauwen want die zijn er hier ook en masse. Het probleem is dat er veel te veel zijn. Ik weet niet waarom, maar ik denk dat vroeger de jagers er meer afschoten dan tegenwoordig. Blijkbaar zijn er toch te weinig natuurlijke vijanden. Zelf vond ik een paar maand geleden al een klein peertje van Noordhollandse Suikerpeer op een serieuze afstand van de boom. En nu blijken er daar nog nul aan te hangen. De nachtvorst heeft ook hier zwaar huis gehouden, maar ik denk dat de enkele vrucht die er hier en daar nog aanhing, inmiddels ook afgepikt is, want ik heb nu nul peren, nul perziken, bijna geen pruimen en slechts op een boom van de vier heb ik kersen. Alleen appels zijn er, maar niet echt veel. Mijn Stark Earliest en Beauty of Bath worden ook aangepikt, maar dat verbaast me niet, want die zijn prachtig rood geblost. En rood is onweerstaanbaar. Maar groen??

Karel uit Zeeland

24-07-2008, 23:53 geschreven door Daantje

24-07-2008, 13:11 geschreven door Daantje

23-07-2008, 00:00 geschreven door Daantje

22-07-2008, 00:00 geschreven door Daantje

21-07-2008, 19:03 geschreven door Daantje

19-07-2008, 10:24 geschreven door Daantje

18-07-2008, 00:00 geschreven door Daantje

Afrikaans Tuinfeest (2)

Foto’s

1.     Aan de trampoline met ‘redder’ Werner

2.     Voetbalspel

3.     Composttoilet

4.     In de tuin met Daniel

5.     In de tuin met Daniel

6.     Aanschuiven voor het eetmaal

7.     Aanschuiven voor het eetmaal

8.     Het ziet er smakelijk uit (foto Leo Wolfs)

9.     Het dansfestijn begint pas

17-07-2008, 09:30 geschreven door Daantje

Afrikaans Tuinfeest ten voordele van de Sahelbewoners een Succes

Traditiegetrouw organiseerden vrijwilligers en sympatisanten van Going in Kameroen hun jaarlijks tuinfeest in de hoeve Willaeys aan de Lage Weg 60 in Halle-Zoersel.  Ook dit jaar kon het initiatief rekenen op praktische hulp van de Afrikaanse asielzoekers in Malle en Zoersel.  Op deze dag is deze “Open Deur” een unieke gelegenheid om kennis te maken met de verschillende projecten.  Ook is het steeds aangenaam vertoeven in de fruit -en groententuin die aan de hoeve paalt. De mensen van Kameleon zijn trouwens traditioneel goeie fruitplukkers van allerhande bessen voor taartjes en ijsdesserts door creatieve medewerkers.  Daniel gidste geïnteresseerde groepen in de tuin. Hij mocht ook Piet Anrijs, algemene voorzitter van Velt en zijn vrouw Lucrèce  Roegiers van Yggdrasil, permacultuur, Tienen verwelkomen.

Het composttoilet dat in de tuin opgesteld staat wekte ook veel interesse.  Dit vormt  een eenvoudige oplossing tegen waterbezoedeling in warme landen maar ook bij ons. Een voorbij fietsend koppel vond het ideaal om dit concept in hun eigen tuin te installeren.  Het  meubel werd gemaakt door de scouts van Halle. Het  is een bak die op de bodem staat en zo contact heeft met het bodemleven.  Op de bodem komt een laag stro en na elk gebruik doet  men zaagsel in het toilet. Met een kan water kan men zijn handen wassen. De massa slinkt , was na een jaar vol en werd op een composthoop gebracht.

Ook is dit feest telkens een gelegenheid om mensen te ontmoeten die initiatieven nemen in ontwikkelingslanden en worden er heel wat ervaringen uitgewisseld. De jonge twintigers Stijn Demeulemeester en Jan uit Izegem hadden een standje van hun landbouwproject in Malawi waar ze diverse gewassen en bomen aanplanten en uittesten. Ze vonden een plant  die voor 60% effectief is tegen malaria. Aleide kon haar CoZoeGo projecten voorstellen aan mensen uit Peru , Niger en India.

Het muzikaal gedeelte werd ingeleid door “Djembé Djembé”, een groep van Geel en de kinderen werden extra verwend met kinderanimatie door “Mohamed and his Friends”.  Er was een vertederend optreden van de private school “Eigenwijs” uit Malle, die het bosleven dansend uitbeelden met stokken.

Er waren opvallend veel gezinnen met kinderen die zich konden uitleven in zandbak, op schommels , voetbalspel en dansvloer. De trampoline vooral had aantrek volgens een lange inschrijvingslijst en onder toezicht van ‘redder’  Werner.

Hamadjoda had gezorgd voor het marineren van de Tilapia, een lekkere, tropische zoetwatervis en maakte die verder klaar op de barbecue. Leen Ide bereidde de Moambes, kip op zijn Kongolees. Nana zorgde voor het barbecuen van het vlees. De helpsters in de keuken, onder leiding van Adrienne, Veltlesgeefster,  schiepen aantrekkelijke vegetarische schotels. Lange rijen schoven aan.

Gelukkig bleven de regenwolken ver weg en DJ Esprit garandeerde goede dansmuziek, zodat dit familiefeest uitmondde in een echt dansfeest.

Binnen het kader van het ontwikkelingswerk dat Aleide Lagrou in Kameroen organiseert met de plaatselijke bewoners, maakte de Zoerselse kunstenaar Wilfried D’Hondt een ode aan deze projecten.  Dit kunstwerk sierde naast het podium en zette de plaatselijke leiders van de projecten uit  het Saheldorpje Going in het daglicht. Aan de andere kant toonden we zijn mooie, gestilleerde doeken. Deze  didactische doeken over compostverwerking, potstal voor vee, hygiëne,landbouw, milieu enz  worden gebruikt in de alfabetisatielessen, in de scholen en op voorlichtingsvergaderingen voor landbouwers.

De onderlinge band tussen de vrijwilligers en sympathisanten groeit telkens weer op zulke feestmomenten en ook dit jaar zijn er een paar kandidaten om met Aleide mee te reizen naar Kameroen.  De organisatie CozoeGO zal met de opbrengst van het feest in Going verder de educatieve en sociale projecten ondersteunen. Aleide gaat dan ook in januari  ter plaatse om de nodige ondersteuning en organisatie verder te ontwikkelen.  En ook deze keer zullen de vrijwilligers na haar terugkomst een informatie- en projectieavond organiseren.

En nu ook reeds een hartelijk welkom op ons volgend Afrikafeest op zondag 12 juli 2009.

( Door mij bewerkt verslag van Aleide Lagrou en Herman Verellen).

Foto’s

1.      Opbouw

2.     Wilfried D’Hondt, kunstenaar van Zoersel

3.     Djembé Djembé , Geel

4.     Dansers. Let op de didactische doeken

5.      Aleide (foto Leo Wolfs)

6.     Op de dansvloer

7.     Eigenwijs met Bosverhaal

8.     Hoekje met toeschouwers

9.     Hamadjoda (l.) en Nana aan de barbecue

17-07-2008, 00:00 geschreven door Daantje

10-07-2008, 22:26 geschreven door Daantje