deze morgen was ik al vroeg op en ik heb mijn tijd genomen om via seniorennet even de kranten te doorbladeren. één artikel over Sophie Dewaele trok mijn aandacht. deze jonge BV heeft haar mooie bruine lokken laten knippen en schenkt ze aan het "Geef Om Haar" fonds. hiermee wil ze vrouwen met kanker helpen bij het voor hen meest ingrijpende aspect van hun ziekte : het verliezen van hun haar. de krant vermeld verder dat één op vier vrouwen getroffen wordt door kanker. het verliezen van haar is heel erg, en een mooie pruik is heel duur. mooi haar geeft ook meer zelfvertrouwen. kanker brengt sowieso al hoge kosten mee, en mensen die het financieel niet breed hebben, kunnen zich dat soms moeilijk veroorloven. het fonds wil deze vrouwen ondersteunen. Pantène richtte in samenwerking met de "stichting tegen kanker" dit fonds op en Sophie Dewaele is ambassadrice van dit project. zij geeft het startschot door de eerste 20 cm bruine lokken aan het fonds te schenken. ze beschrijft in haar nieuwe boek dat deze week verschijnt , getiteld "dertig & dolgedraaid ", hoe belangrijk deze actie voor haar is. ze hoopt dat zoveel mogelijk mensen haar voorbeeld volgen. je kan dus je haar laten groeien om het daarna te knippen, je moet wel minstens 20 cm kunnen doneren. je haar moet natuurlijk gezond zijn. je kan dat gratis doen bij één van de deelnemende kappers. als je geen lang haar hebt, of het liever niet laat knippen , kan je ook geld storten. Pantène doet ook zijn duit in het zakje , want van elk produkt dat verkocht wordt tussen 1 oktober en 31 december, storten ze een bedrag aan het fonds. alle praktische informatie vind je op de website www.kanker.be of www.pantene.be alvast weer een schitterend initiatief....
gisteren scheen de zon , en voor het weekend beloven ze nog meer van dat, dus geniet ervan, ga een flinke wandeling maken of een mooie fietstocht. voor de kattenliefhebbers is er dit weekend op zaterdag en zondag ( 10 - 17u ) een internationale kattenshow in de sportzaal van de Middenschool in Evergem . informatie kan je inwinnen op 03/4584885 en 03/2890484. het is een organisatie van Belgium Cat Lovers vzw.
velen stuurden me een mailtje om me een hart onder de riem te steken voor mijn eerste grote controle. 't is een jaar geleden dat darmkanker bij mij werd vastgesteld en ik geopereerd moest worden. schrik had ik niet , ik hoopte op een goed resultaat. rond 14 u was de coloscopie afgelopen, en daar mijn jongste dochter erbij was als verpleegster wist ik al onmiddelijk dat het goed was. de bloedanalyses waren goed maar de dokter maande me aan om het wat rustiger aan te doen, om weer wat reserve op te bouwen. ik zal dat proberen doen. ik bedank iedereen die me een mailtje stuurde of een kaarsje deed branden... jullie steun was me heel veel waard !
sinds deze namiddag is onze familie weer een meisje rijker : Janne . het is het tweede dochtertje van mijn lievelingsnichtje Annelies en haar man Pieter. twee jaar geleden mochten ze al een eerste dochtertje verwelkomen : Marte. ik ben superblij want sinds Annelies geboren werd, heeft ze een speciaal plaatsje in mijn hart. als klein kindje kwam ze soms op vakantie bij ons, ze was heel lief en braaf, en ik genoot ervan als ze bij ons was. toen ze nog geen twaalf was, gingen haar ouders uit elkaar en bleven ze bij hun papa. ze zorgde voor het huishouden zo goed en kwaad het ging. haar jongere broer en zus dragen haar op handen. van kind-zijn kon ze niet meer genieten, want ze had zoveel zorgen op haar leeftijd, veel dingen die ze niet kon begrijpen. ze studeerde voor onderwijzeres en daar leerde ze Pieter kennen. hij steunde haar en de liefde tussen hen was enorm. het overlijden van haar vader bracht hen nog dichter bij mekaar. ze kochten het ouderlijk huis , omdat ze daar met haar pa , zus en broer toch mooie tijden samen hadden. het is voor haar broer en zus een plaats waar ze nu nog altijd kunnen samenkomen. dat er kinderen zouden komen stond als een paal boven water. door het gemis van een mama, en doordat ze heel vroeg eigenlijk de taken van een moeder moest opnemen, is ze een " supermama. " ze beseft als geeneen wat een moeder betekent voor haar kind. moest er een prijs bestaan voor "beste mama", ik gaf hem aan haar, ze is een voorbeeld voor velen. Marte en Janne mogen gelukkig zijn haar kinderen te zijn. ik ben fier dat ik haar tante ben en zo'n speciale band met haar heb. Proficiat Annelies en Pieter met jullie kleine meisjes !
iedereen kent wel dat roze lintje... vorige week kocht ik het blad " pink ribbon ", waarvan de opbrengst volledig gaat naar de strijd tegen kanker. de 4 euro die je betaalt, gaat dus echt volledig naar het goede doel. ik heb het blad helemaal uitgelezen en vind het de moeite waard. je vindt er verhalen van en over kankerpatiënten, hulpverleners, dokters, psychologen, vrijwilligers komen aan het woord. in dit nummer komt verneem je wat je moet weten als ex-kankerpatiënt inverband met leningen en verzekeringen, want dat is soms een probleem. verwennerijen, make-up, sjaaltjes voor kankerpatiënten... het staat er allemaal in. denk nooit : "mij overkomt dit niet". tegenwoordig hoor je er overal over, zelfs kinderen worden er door getroffen. men heeft al veel vooruitgang geboekt in de strijd tegen kanker, maar het is nog niet gedaan. er is nog veel werk aan de winkel. er zijn ook nog heel veel andere problemen die er aan te pas komen : emotionele, financiële, praktische... gelukkig bestaan er een paar organisaties die hulp bieden. dit alles kost heel veel geld. dus, als jullie graag lezen, koop dit blad eens, je zal er veel uit leren en je steunt de kankerpatiënten.
morgen moet ik naar het ziekenhuis voor mijn eerste grote controle. ik kijk er naar uit. morgenavond weet ik dan hoe ik er momenteel voor sta. ik laat het jullie zo spoedig mogelijk weten. heel veel groetjes. dino
morgen 4 oktober is het Werelddierendag ! op deze dag wordt er speciaal aandacht gevraagd voor de huisdieren. de datum van 4 oktober gaat terug op het overlijden van de heilige Franciscus van Assisi (04.10.1926) hij bekommerde zich om het lot van de zwervers en de armen , maar ook om de dieren. tijdens een internationaal congres van verenigingen voor de bescherming van dieren in 1929 in Wenen werd 4 oktober uitgeroepen als "Werelddierendag".
in ons land leven zo'n 1 750 000 honden en ongeveer 1 600 000 katten. één gezin op twee heeft een hond of een kat, of beide. een huisdier heeft een goede invloed op kinderen, en zijn dikwijls een gezelschap voor alleenstaanden en ouderen of een begeleider voor blinden of gehandicapten. de hond of het paard worden vaak ingeschakeld bij autistische kinderen of kinderen met ADHD. (op de rug van een paard bijvoorbeeld worden ze héél rustig.)
op deze werelddierendag vragen dierenverenigingen speciaal aan mensen om eens twee keer na te denken over de aankoop van een huisdier. soms worden na een tijdje dieren overgelaten aan hun lot omdat de baasjes het beu zijn, ze niet genoeg tijd hebben, het dier te groot geworden is... daarom vraag je je beter eerst af of je er wel tijd en ruimte voor hebt, wat je ermee zult doen als je op vakantie gaat, wie gaat ermee wandelen... de regering heeft ook steeds meer aandacht voor het welzijn van de dieren. zo werden de dierenmarkten afgeschaft, en ook het verminken van dieren, zoals het knippen van staart en oren, werd verboden.
dit jaar gaat er veel aandacht uit naar verenigingen die dieren opleiden om mensen te helpen. vooral golden retrievers en labradors worden daarvoor uitgekozen.
naar aanleiding van Werelddierendag is er ook een wedstrijd voor kinderen : ze kunnen de affiche voor de werelddierendag van volgend jaar tekenen. voor info : Werelddierendag, Albert-Elisabethlaan 46, 1200 te Brussel tel. 02/732.70.70
denk dus morgen eens speciaal aan onze huisdieren en geef ze een extra knuffel. een fijn weekend gewenst, en voor wie nog geen plannen heeft voor zondag : in Eeklo gaat de grootste Rommelmarkt van Vlaanderen door.
gisterennamiddag was er een thema-namiddag in het inloophuis voor kankerpatiënten in Brugge. rita barilla kwam er praten over "angst voor controles". de opkomst was erg groot. het is een thema dat iedere patiënt aanspreekt. de meeste patiënten hebben een enorme angst, reeds enkele weken voor de controle, kunnen ze zich moeilijk concentreren, slapen slecht, zijn heel prikkelbaar... wat duidelijk naar voor kwam was het contact met lotgenoten, steun zoeken bij elkaar is heel belangrijk in die momenten. de communicatie met familie en vrienden is heel belangrijk, alhoewel er patiënten zijn, die zich een beetje afsluiten. we waren maar met een paar die nog onze eerste controle moeten hebben. ik zei dat ik er erg naar uitkeek : is het niet goed, dan kan er misschien nog een behandeling gestart worden, is het wel goed, zoveel te beter. ik stond blijkbaar alleen met mijn mening, maar toch voel ik het zo aan. als er daar binnen iets aan het woekeren is, kan je het maar beter zo vlug mogelijk opsporen, en bij controle kan dat. het minder slapen, heb ik wel, en onbewust ben ik daar waarschijnlijk wel mee bezig. deze morgen moet ik voor het eerste deel van de controle naar het ziekenhuis : uitgebreide bloedonderzoek . de uitslagen zullen maar tegen begin volgende week allemaal binnen zijn, en volgende woensdag is de grote dag. dan volgt een coloscopie (inwendig darmonderzoek). tegen de avond zal ik wel weten hoe het gesteld is met mijn buikje... ik kijk uit naar een (hopelijk!) positief resultaat. duimen jullie mee?
problemen bij de regering, problemen bij de banken, problemen op de beurs..... 't is net een orkaan met slecht nieuws die ons land tegenwoordig overspoelt ! de angst van de mensen maakt het er niet beter op ! het is niet leuk om te horen dat een bank in problemen raakt, ook niet dat de aandelen zoveel verliezen, en van de regering, dat zijn we al langer gewoon. je moet je er niet meer aan ergeren, want het lost toch niets op.... het ergste van al is dat ze voor al dat "geklungel" nog goed betaalt worden ook.... soms wou ik dat we ergens in een ander land helemaal opnieuw konden beginnen, heel rustig aan, tevreden met wat we hebben, maar zo'n land bestaat niet. we leven eigenlijk in een luilekkerland, maar in tijd dat men eigenlijk een beetje zou moeten bezuinigen, lijkt niemand dat te geloven... integendeel, de meesten willen allemaal opslag, meer verdienen, verschillende keren op vakantie... als dat zo doorgaat zullen onze kinderen en kleinkinderen grote armoede kennen. armoede is er nochtans al in ons land, meer dan we zouden denken. in Huize Triest in Gent waar Annie en ik regelmatig dekens en truitjes gaan afgeven, zie je mensen die armoede hebben, maar toch gelukkig zijn, soms met heel kleine dingen ! als we toekomen met ons gerief zie je niets anders dan blije gezichten. overdag kunnen ze daar samenkomen, een maaltijd gebruiken voor 2 euro, een spel kaarten, biljarten, gewoon even praten, gezelschap zoeken.... en ze zijn blij dat ze daar terecht kunnen. het maakt veel mensen hun dag toch een beetje aangenamer. eerlijk gezegd, ben ik soms beschaamd als ik dit zie. wij ... die alles hebben, en nog niet tevreden zijn... straks staat de winter voor de deur, en met de dure brandstofprijzen, zijn er velen die de nodige verwarming in huis niet kunnen betalen. er zijn er die in Huize Triest gewoon hun dag komen doorbrengen, om niet in de kou te moeten zitten, en wat gezelschap te hebben, en 's avonds naar hun huisje of appartementje (niet verwarmd!!!) om te slapen. en dat alles niet ver van ons....... (Gent). laat ons het rustig aan doen en tevreden zijn, en misschien toch een beetje proberen bezuinigen. en als dat moeilijk is, ga eens een kijkje nemen daar in Gent, het is realiteit !
gisteren was ik te gast in Deinze in de Bosrank. Trees Van Hove kwam langs op de breinamiddag, en Elke had pannekoeken gebakken.... wat wil je nog meer !!!! op twee tafels had Elke de breiwerken uitgestald, babypakjes hingen aan een kledingrekje, er stonden ook nog mooie poppetjes en reeds kerstgerief bij , die de vlijtige dames hebben gemaakt. onvoorstelbaar wat zij daar allemaal breien, haken en naaien..... ze doen dit allemaal voor het goede doel ! op de kerstmarkt proberen ze zoveel mogelijk te verkopen, en de opbrengst is dan voor Trees, die er medisch materiaal mee koopt om mee te nemen naar Senegal. en ze staat al te popelen om weer te vertrekken. op 26 oktober is het zo ver ! er gaat nog een vroedvrouw mee met haar. dank zij de actie van lucas "populus", kan er nu heel wat materiaal mee. binnenkort wordt lucas' container volgeladen en vertrekt. het is een overgroot succes voor een jongen van zijn leeftijd, weliswaar met steun van zijn ouders, maar je moet het maar doen hé !!!!! wil je nog eens lezen over lucas zijn sprokkelproject, ga dan vlug eens naar zijn blog http://populus.skynetblogs.be verder wens ik iedereen een stralend weekend!!!!!!!!!
ik ben zopas thuisgekomen van de stille optocht voor de twee vrouwen die vorige week in Eeklo verongelukten. een jonge mama.... een oma..... het was een serene optocht, iedereen droeg een kaarsje dat we dan op de plaats van het ongeval neerzetten. we hielden een minuut stilte en keerden dan huiswaarts.
speciaal voor Petra en Magda schrijf ik nu een gedicht neer van Toon Hermans :
Moeder
Moeder is het woord waar het leven begint moeder is het woord dat hoort bij ieder kind een woord om zacht te zeggen niet om luid te schreeuwen het hoeft niets uit te leggen en gaat door alle eeuwen moeder is het woord waar de mensheid mee begint moeder is een ander woord voor "liefde"
deze morgen werd ik al gewekt door de eerste smsjes : gelukkige verjaardag ! vandaag wordt ik 55 jaar ! ik voel me daar bijzonder gelukkig bij, na alles wat we de laatste tijd meegemaakt hebben, staan we toch al zo ver. ik verwacht nogal wat vriendinnen die eens zullen langskomen. de kinderen en kleinkinderen brengen me ook een bezoek, en wie weet nog??? misschien onverwacht bezoek?
vanavond ga ik dan mee in de stille optocht voor de twee vrouwen die vorige week , hier in Eeklo omgekomen zijn bij een dramatisch verkeersongeval. beide vrouwen , een jonge moeder, en een grootmoeder werden in de rug aangereden door een chauffeur met een bestelwagen die in slaap was gevallen. de jonge moeder, Petra Goethals, is de dochter van een vriendin van mij. ze laat een man en twee kindjes na van 9 en 11 jaar. het is de school van die kindjes die de optocht organiseert. we gaan om 19 uur van op de markt naar de plaats van het ongeval , aan t station in Eeklo. daar zullen bloemen en kaarsen worden neergezet. ik hoop dat het een grote steun mag zijn voor de familie van de overledenen, en ook eens "aandacht vragen" voor voorzichtigheid in het verkeer.
naar het schijnt trouwt de vlaming graag luxueus ! dat geloof ik graag , als ik lees dat ze gemiddeld 17.534 euro uitgeven voor een huwelijksfeest en daarbij nog 145 personen uitnodigen.... " de zondag " deed een enquête bij 512 koppels en 484 kandidaat - trouwers aan deel. zo'n 11 pct van de koppels zegt ongeveer 10.000 euro betaald te hebben of veil te hebben voor hun huwelijksfeest. 14 pct geeft 25.000 euro of meer uit op hun huwelijksdag. trouwen in Vlaanderen kost dus een bom geld, maar 33 pct zegt daar geen problemen mee te hebben.
het huwelijk... het lijkt een beetje een droom de melk, de room de nectar van het samenzijn, de huid, de roos, de geur, de wijn...
het dagelijks zorgen voor elkaar, de zachte blik, een blij gebaar, de streling door elkanders haar, en dan komt plots de ooievaar.
zo'n kleine baby op je arm, doet deugd en maakt van binnen warm. verhoogt de sfeer en schept een band, en ook een tweede is plezant.
zo maak je samen een gezin een nieuwe tijd, een nieuw begin een huis, een thuis, de tuin, het werk 't maakt allemaal de liefde sterk
't maakt allemaal het leven goed, 't gevulde hart, de zachte gloed... weet je wat ik soms denk? het huwelijk is een godsgeschenk !
vandaag , vijf jaar geleden, is mijn jongste dochter Tamara in het huwelijk getreden. vandaag vieren ze hun "houten" huwelijksverjaardag. ze hebben nog geen kinderen maar samen met hun twee lieve honden vormen ze een perfect gezinnetje.
twee andere gezinnetjes werden gisteren in eeklo bruut uit elkaar gerukt. Petra, de dochter van een vriendin van mij, stond gisteren om 16.30u samen met Sara, haar dochtertje van negen , aan het station te wachten op de trein . de klas van haar oudste zoontje, Sander, was op uitstap geweest met de ganse klas naar het schoolmuseum in Gent. Magda, een grootmoeder stond met Arno, haar kleinzoontje van twee jaar , ook te wachten op diezelfde trein op haar kleindochter Melanie. de twee vrouwen en de twee kinderen die bij hen waren, werden weggemaaid door een aanstormende bestelwagen, die nipt de verkeerslichten miste en zo op het groepje van vier inreed en belandde uiteindelijk tegen een geparkeerde wagen. de twee kinderen kwamen er met lichte verwondingen van af, maar voor Petra en Magda kwam alle hulp te laat.
een jonge moeder van twee kinderen, plots uit haar gezin weggerukt. een oma , die nog heel veel mooie dagen kon beleven, is er niet meer. dit alles door een zinloos ongeval : een chauffeur die in slaap valt en een enorme ravage aanricht. de materiële schade is te herstellen, de emotionele schade NOOIT ! het is moeilijk te begrijpen dat mensen die moe zijn, toch achter het stuur kruipen.... die chauffeur zal moeten leven met het idee dat hij twee levenslustige mensen heeft doodgereden en hun familie zoveel pijn gedaan heeft.
dat iedereen die per auto rijd, zichzelf ervan bewust is, welke verantwoordelijkheid je draagt ! dat zou al een groot pak ongevallen voorkomen...
in de reclame-blocs op VTM, als je naar Q-Music luistert.... het Wonderfonds. ik vroeg me af wat dat Wonderfonds eigenlijk betekent en ging kijken op de site van Q-Music, die zich deze week inzet bij middel van hun actie : Sven Ornelis en Kurt Rogiers trekken door Vlaanderen om overal handjes te schudden. ik vond op hun site : wat is het Wonderfonds ? het doel van deze vzw is om een alleenstaande ouder met een levensbedreigende ziekte en met één of meer kinderen ten laste te helpen.
de oprichtster van het Wonderfonds, Anneke Geerts (1964 - 2007) was een alleenstaande mama van 3 kinderen. kort na de geboorte van haar jongste zoon kreeg ze borstkanker. er waren de financiële zorgen omdat ze niet langer kon werken, maar ook het ziek zijn had zijn gevolgen. anneke vond het zwaar om haar kinderen te ontgoochelen als ze haar vroegen om iets samen te doen, omdat ze zich niet goed voelde. ze kwam op het idee om een 'wonderfonds' op te richten , om via dit fonds lotgenoten te helpen. zo wou ze alleenstaande ouders met een levensbedreigende ziekte nog enkele 'wondertjes' gunnen. het was haar uitdrukkelijke wens dat het wonderfonds zou blijven bestaan en verder groeien.
het Wonderfonds zoekt, op vraag van de betrokkene, vrijwilligers die klusjes willen doen, de kinderen tijdelijk opvangen, even bijpraten, ondersteuning bieden of een bijzondere activiteit willen organiseren. voor veel alleenstaande ouders zijn net die kleine dingen zo moeilijk of zelfs onmogelijk. daar wil het Wonderfonds iets aan doen en pasklare kleine en grote oplossingen bieden.
wat doen Sven Ornelis en Kurt Rogiers voor het Wonderfonds? ze trekken rond om handjes te schudden : elke hand die ze geven brengt 1 euro in het laatje van het Wonderfonds. de teller stond gisteravond op 53.779 !!!! op hun site vind je waar ze overal langskomen. morgen is het de laatste dag en doorkruisen ze Vlaanderen per trein. je kan hen handen schudden 6 uur in het station van Brugge rond 7.40u in Gent Sint-Pieters rond 10 u in Leuven rond 11.50u in Hasselt rond 14.30u in Antwerpen Centraal
je kan sms-sen 'HAND' naar 3025 of bellen naar 0800-30250 en zo schenk je ook 1 euro aan het Wonderfonds. je kan ook naar de site gaan www.wonderfonds.be en je opgeven als vrijwilliger, kijken waar activiteiten voor het Wonderfonds plaatshebben, zien wat anderen reeds gedaan hebben voor het Wonderfonds......
vandaag is het " de dag tegen kanker". iedereen kent wel iemand die kanker heeft. dat is heel erg, maar als het een alleenstaand iemand is, en dan nog iemand die de zorg heeft over kinderen.... brengt dat heel wat problemen mee : praktische, financiële , emotionele.... het Wonderfonds is er daarvoor. STEUN HEN AUB . groetjes, dino
donderdag 18 september is het " dag tegen kanker ". deze dag wordt een dag van solidariteit en meeleven met alle mensen met kanker. in alle ziekenhuizen worden activiteiten georganiseerd. iedereen van ons kent wel iemand met kanker of is zelf kankerpatiënt. het is een dag om er even bij stil te staan. want kanker verandert niet alleen het leven van de patiënt maar ook van diegenen die er mee samenleven. hierbij kan ik uit ervaring spreken. mijn partner, Patriek, stond altijd voor me klaar. toen ik uit het ziekenhuis kwam , had hij veertien dagen verlof genomen om alle werk in huis te doen en me te verzorgen. na die tijd had hij elke week een dag verlof om van alles te doen, die ik nog niet kon. de steun is zeer belangrijk voor een kankerpatiënt. als je partner altijd welgezind is, en je moed inspreekt, gaat alles veel beter. eigenlijk vraagt iedereen altijd hoe het met de kankerpatiënt is, maar niet hoe het met diegene is die er altijd voor je is. en dat is minstens zo belangrijk . met ons Fientje was het net zo, ze was nooit alleen in het ziekenhuis, altijd was er iemand bij haar. ze had enorm veel moed. als ik veel andere patiëntjes zag die er vaak alleen door moesten.... je zag echt het verschil. dat ligt echt niet aan de ouders, want niet iedereen kan steeds bij zijn kindje zijn, of heeft familie die daarin wil helpen. dat is heel spijtig, want de steun voor zo'n klein patiëntje is heel belangrijk ! eigenlijk is die " dag tegen kanker " een dag voor de kankerpatiënten , maar naar mijn bescheiden mening, ook een dag voor de partners, en verpleegkundigen, die het lijden zachter maken....
dit weekend is er opendeur in de hobbywinkel waar ik alles haal voor mijn hobby. antoinette en ik trokken er vrijdag naartoe. er waren talrijke demonstraties van pergamano, shadowpainting, stempelen.... alle nieuwigheden werden er getoond. het was weer de moeite, je vraagt je soms af waar al die nieuwe ideën vandaan komen. er zijn toch werkelijk héél creatieve "brains". enkele weken geleden schreef ik al over " Illud Mane ", die al voor de vierde keer doorgaat in het klooster van de zusters van 7 weeën, in Tielt. er is een tentoonstelling van prachtige schilderijen van claire vandenabbeele. deze kunstenares heeft internationale bekendheid, ze kreeg reeds verscheidene awards voor haar werken. naast het schilderen, schrijft ze ook boeken en teksten. op de tentoonstelling, die nog duurt tot 5 oktober, kan je haar schilderijen bewonderen en boeken en wenskaarten met heel mooie spreuken van haar kopen. het mooie klooster van de zusters is de perfecte omgeving om deze werken tentoon te stellen. joris, van de confrerie, vertelde bij de inleiding dat claire zich soms terugtrekt in een klooster om te schilderen. die rust denk ik terug te vinden in haar werken. het heeft me heel erg aangesproken en ik ga zeker nog eens terug naar de tentoonstelling, en ik raad ieder kunstliefhebber aan dit ook te doen. voor de gelegenheid had ik mijn vader en moeder meegenomen. zij waren aangenaam verrast en heel blij dat ze meegekomen waren. vooraf hadden we even een babbel met zuster cécile en zuster noëlla. binnen enkele weken ga ik de missiekring daar bezoeken op hun werknamiddag. ik kreeg van rita, een vrouw die een breiwinkel uitbaat hier in eeklo, een grote hoeveelheid zomergarens en breinaalden. dit ga ik hen dan afgeven. ik vernam dat Trees Van Hove uit Deinze al op 22 oktober naar Senegal vertrekt, dus kunnen we nog wat mutsjes en dekentjes voor haar maken. morgen maandag : nieuwe week. ik ga er weer met volle moed tegenaan om truitjes voor Trees te maken, en donderdag is het Dag van de Kankerpatiënt. in alle ziekenhuizen besteden ze daar extra aandacht aan door info-standjes, aanwezigheid van vrijwilligers, informatie-standjes en niet te versmaden een kop koffie. de verpleegster vroeg of ik langskwam in az alma, sijsele, waar ik geopereerd ben. deze uitnodiging sla ik zeker niet af. men doet heel veel voor de kankerpatiënten en dat waardeer ik ten zeerste. ik wens iedereen vandaag nog een fijne namiddag toe . liefs. dino
weinig mensen op gans de wereld die vandaag niet zullen denken aan 11 september 2001. wat dan gebeurde schokte de ganse samenleving... dat mensen tot zoiets in staat waren, hield niemand voor mogelijk... er zijn boeken over geschreven, films over gemaakt, maar voor de nabestaanden van de doden van 11 september, staat alles nog op hun netvlies gebrand, en in hun geheugen gegrift... niemand van ons die niet meer weet waar hij / zij was toen het nieuws bekend raakte...
deze morgen toen ik ontwaakte was dit mijn eerste gedachte. sindsdien is er heel veel veranderd. de vliegtuigmaatschappijen kregen het moeilijk, denk maar aan sabena. de aanslagen van 11 september hebben hen zeker nog méér in de problemen gebracht , wat uiteindelijk tot het faillissement leidde. de veiligheidsmaatregelen en controles werden enorm verscherpt. terrorisme wordt meer dan ooit bestreden. plots besefte men tot wat haat in staat was... ondertussen waren nog aanslagen in Madrid en Londen, en misschien komen er nog. we kunnen alleen maar hopen dat ondanks alles meer vrede komt, meer verdraagzaamheid, en dat begint in onze naaste omgeving. in een tijd van overvloed en luxe vergeet men soms de gewone dingen te zien die ons gelukkig kunnen maken : een kind dat lacht, een ruiker bloemen , gezond zijn.... voor arme mensen betekent dit al heel veel, voor de mensen in midden-amerika telt alleen overleven nu... het is niet alleen 11 september die ons moet wakkerschudden, maar nog zoveel méér waarvan wij gespaard bleven tot nu toe. beseffen " wat " we allemaal hebben is al héél véél. "ervoor zorgen" is een " must ".
gisteren stond het in de krant en ook in het nieuws sprak men erover : onze kleine kinderen bewegen goed en veel, wat hoofdzakelijk te danken is aan de kwaliteit van het kleuteronderwijs. het grootste deel van de jeugd drinkt water ! en dat is héél goed nieuws. water is heel gezond : een onderzoek van de universiteit van Washington toont aan dat een glas water het hongergevoel wegneemt tijdens de nacht van personen die een dieet volgen. tekort aan water is de belangrijkste oorzaak van vermoeidheid tijdens de dag. verschillende studies tonen aan dat bij 80pct van de mensen met rug- en gewrichtsklachten de pijn aanzienlijk vermindert door het drinken van 8 tot 10 glazen water per dag. een minimale vermindering van 2pct water in het lichaam kan de oorzaak zijn van incoherentie van het korte termijn geheugen, problemen bij het rekenen en verminderde concentratie voor de computer of bij het lezen van een gedrukte tekst. het drinken van 5 glazen water per dag vermindert het risico op darmkanker met 45 pct en kan het risico op borstkanker verminderen met 79 pct.
laten we dus het voorbeeld volgen van onze jeugd : WATER DRINKEN!!!
Kim Gevaert nam afscheid , spannende formule-1 wedstrijd in ons land, een tegenvallende Gordel in Brussel..... een beetje van alles wat in het weekend, maar nu begint een nieuwe week en die wordt ingezet met een mooi zonnetje. of ze lang blijft moeten we afwachten... deze morgen las ik in de krant een artikel over het hoog aantal leer- en gedragsstoornissen bij kinderen. professor Paul Verhaeghe, professor aan de Universiteit van Gent, vindt het boerenbedrog dat steeds meer kinderen tal van "veronderstelde pseudo-medische stoornissen" worden toegedicht. "de kern van de zaak wordt verdoezeld : een serieus opvoedingsprobleem". volgens de professor kampen vandaag heel wat kinderen met autoriteits-, leer-, en aandachtsproblemen. het feit dat men dat alles afzonderlijk gaat benoemen, het liefst nog met enkele vieze afkortingen zoals ADHD, wekt de indruk dat we met iets vrij uitzonderlijks te maken hebben. waar bovendien niemand schuld aan heeft. daar zit het fout : al die verschillende onderdelen maken deel uit van een groter geheel : een serieus opvoedingsprobleem. en daarin hebben niet alleen hulpverleners en leerkrachten maar zeker de ouders een belangrijke verantwoordelijkheid. vele ouders hebben dezer dagen schrik van hun eigen kinderen. ze hebben schrik om ze op tijd in hun bedje te stoppen, om ze hun groentjes te laten opeten... we leiden allemaal een heel druk leven. we kunnen beginnen met wat meer aandacht te schenken aan een aantal elementaire zaken, bijvoorbeeld het aan de dag leggen van een gezonde , ouderlijke autoriteit. vandaag staat de wereld op zijn kop : vele ouders zetten de deur wijd open voor kinderen tot 11-12 jaar , daarna knalt men ze plots dicht. dat is om problemen vragen. daarnaast lijkt het ook eens tijd te worden om qua prestatiedruk serieus gas terug te nemen. de laatste jaren worden technisch en beroepsonderwijs afgedaan als "mindere" opleidingen. mensen die een stiel geleerd hebben verdienen ook goed en soms meer dan geleerde mensen. een aantal kinderen is nu eenmaal niet intelligent genoeg of heeft helemaal geen belangstelling voor het ASO. laat hen een keuze en haal wat druk van de ketel !!! aldus professor Paul Verhaeghe
ik denk dat vele grootouders dit wel zullen beamen, we kunnen niet meer terug naar de tijd van vroeger, het leven is zoals het nu is, maar we kunnen er wel een paar nuttige ideeën van onthouden. ik wens jullie alvast een fijne week. dino
deze week verscheen voor het eerst "goedele" een nieuw maandblad ! er zijn er al zoveel zou je kunnen zeggen, maar wie goedele kent, weet dat het niet zomaar een blad is. ik was echt nieuwsgierig en kocht het : een dik nummer boordevol informatie, intervieuws, allerhande tips.... op pagina 83 staat in een kadertje : geluktrucs ! er staat bij dat je ze kan uitknippen en op je badkamerspiegel hangen. ik zal het zeker ergens hangen waar ik het heel vaak zie, maar ik wil ze even op mijn blog zetten, omdat jullie ze ook zeker zouden lezen.
1. investeren in ervaringen en belevenissen in plaats van in materieel bezit. 2. ander mensen geregeld een plezier doen. 3. seksueel actief blijven met dezelfde vertrouwde partner. 4. je leven zin geven door kinderen, job, vrijwilligerswerk. 5. passioneel in iets opgaan. 6. dankbaarheid uiten. 7. niet teveel aandacht besteden aan dagelijkse ergernissen. 8. goede relaties onderhouden met vrienden en familie. 9. blij zijn met kleinde dingen en focussen op de mooie kant van het leven.
met deze levenswijsheid van goedele wens ik iedereen een fijn zonnigweekend als afsluiter van de eerste schoolweek voor je kinderen of kleinkinderen. groetjes, dino
in september zijn mijn dochter tamara, mijn partner en ik jarig . vandaag is het de beurt aan Patriek. hij wordt vandaag 44 jaar . hij deelt al 21 jaar mijn leven, en is voor mijn beide dochters een echte vader. tom en fien zien hem heel graag. hij biedt tegenwicht aan het rusteloze karakter die ik heb .... hij is de rust zelf! gelukkig maar ! daar het heel druk is momenteel op zijn werk, heeft hij geen verlof genomen, maar uitstel is geen afstel en we vieren het dan op een zondag. er zijn al heel wat kaartjes toegekomen met felicitaties voor hem. bij mij is een rustiger periode aangebroken en daar maak ik dankbaar gebruik van om kaartjes te maken, mijn grote hobby. maandag nog was ik met annie van drongen , naar de hobbytentoonstelling van antoinette. het was er heel druk, wat ik echt tof vind voor antoinette en mireille die samen deze hobbyclub oprichtten . om de veertien dagen de woensdagnamiddag zorgen zij dat de leden weer iets nieuws bijleren op hobbygebied. de werkjes die tentoongesteld werden , zijn daar het grootste bewijs van. de talrijke opkomst voor de hobbybeurs is wel degelijk een blijk van waardering. zelf ben ik al een paar keer op zo'n woensdagnamiddag aanwezig geweest en het is echt een aanrader, de sfeer is er echt goed en ontspannend.
de dekens en truitjes die hier lagen zijn al allemaal terecht bij huize Triest, er is dus plaats om weer andere te stapelen... we gaan ons nu een beetje toespitsen op hetgeen Trees Van Hove nodig heeft voor senegal : kleinere dekentjes en mutsjes.
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino