we hebben de neiging ons leven op te delen in vakjes : het huishouden doen, werken op kantoor, sporten, quality-time doorbrengen met de kinderen en.... (bengelend ergens onderaan de lijst!) tijd vrijmaken voor jezelf. zeldzaam zijn de momenten waarop we aan dat laatste punt toe komen....en als we aan dat laatste punt toekomen weten we soms niet wat we met onszelf moeten aanvangen. mannen denken daar misschien iets minder over na en zetten gewoon de televisie aan. vrouwen willen een aquarelcursus volgen of een wandeling maken in het bos. we willen met volle teugen genieten. maar als je alles wat je op een dag doet beschouwt als obstakels om dan eindelijk gedurende een uur iets te kunnen doen waar je van geniet, leef je eigenlijk maar één uur per dag. we hebben de neiging ons geluk uit te stellen tot het werk af is, maar waarom zouden we wachten? de eindstreep verdwijnt bij elke nieuwe dag achter de horizon. dus probeer gelukkig te zijn terwijl je werkt, dan kan je quality-time met de kinderen prima combineren met boodschappen doen....
waarom zijn de lekkerste dingen nu net de ongezondste? snoep, koekjes, taart, friet met mayonnaise, chips, hamburgers..... het lijkt alsof Moeder Natuur flink met ons speelt. want als het allemaal slecht is, waarom hebben we er dan zo vaak zin in? een mens is gemaakt om periodes van schaarste te kunnen overleven. vroeger was er vaak schaarste, en dat is een groot deel van de wereld nog steeds het geval. wie wil overleven heeft natuurlijk veel meer aan vette en zoete voedingswaren, want daar zitten veel calorieën in, waardoor we onze vetlaag kunnen aanvullen. om ervoor te zorgen dat je niet zou verhongeren in een voedsel-arme periode, moest je dikker worden. een flinke speklaag als reserve én als warme winterjas - want wie mager is, heeft het veel sneller koud - was toen veel meer in trek dan de slanke lijn waar zoveel mensen vandaag van dromen. sla, tomaten en andere groenten zijn niet vet of zoet, eerder een beetje bitter. fruit is wat zoeter en dat valt bij al meer mensen van nature in de smaak. en toch vinden we koekjes vaak lekkerder, want die bevatten nu eenmaal meer calorieën. op dit moment kennen we in het Westen een tijdperk van overvloed, eten in alle smaken en kleuren is overal in grote hoeveelheden te koop. we worden verleid met geuren, reclamespots en kant-en-klaarmaaltijden. schaarste kennen we zeker niet, maar toch zitten we nog opgescheept met onze natuurlijke drang naar zoet en vet. het gevolg kennen we : veel mensen zijn te dik en zouden graag al die kilo's weer kwijtraken. alleen maakt de overvloed om hen heen het zo lastig. dat we vet zo lekker vinden, heeft nog een reden. vet maakt, doordat het uit gladde en ronde deeltjes bestaat, dat het eten nog prettiger aanvoelt op de tong, en geeft ook smaak aan het eten. vlees met een vetrandje heeft meer smaak dan een lapje mager vlees, en groenten die in een beetje olie of boter zijn gestoofd, zijn lekkerder dan gekookte groenten. roomijs met erg weinig vet wordt een beetje korrelig en hard, omdat het vet de ijskristallen klein en glad maakt. voedselfabrikanten zoeken al jaren naar calorie-arme vervangingsmiddelen voor zoet en vet. voor zoet is het ze min of meer gelukt : aspartaam en een heleboel andere suikervervangers worden volop gebruikt in lightfrisdranken, yoghurt en pudding. jammer genoeg toont onderzoek aan dat je van al die kunstmatig gezoete lekkernijen bijna net zo dik wordt als van hun gesuikerde broertjes. omdat we zoet proeven, krijgen onze hersenen namelijk het signaal dat de stofwisseling op een lager pitje mag gaan werken, want suiker betekent : er komt veel tegelijk binnen. een tragere stofwisseling betekent dat het lichaam spaarzaam gaat omspringen met de opgenomen calorieën door minder energie te verbruiken, waardoor je sneller dik wordt. ook aan vetvervangers wordt hard gewerkt. dat lukt gedeeltelijk, maar één ding is nog niet gelukt : het nabootsen van die lekkere, dikke, gladde vetmoleculen in de mond. en juist daarom houden we zo van vet.
deze week kreeg ik een pps over de lonen van de ministers in ons land. daarin stond dat onze eerste minister zowat 17 000 euro per maand verdient. het totaal van onze 55 ministers kwam op 10.209.000euro, de kosten van hun chauffeurs : 2.310.000euro, hun personeel : 26.400.000euro. onze 503 gedeputeerden samen : 35.210.000euro. de vergelijking werd gemaakt met Frankrijk, waar men met 15 ministers is voor 63,7miljoen fransen, het Verenigd Koninkrijk, waar men ook 15 ministers heeft voor 16,4miljoen inwoners en ons landje waar men 55 ministers heeft voor 10,5miljoen inwoners
ik stuurde het door naar mijn broer en kreeg van hem het volgend antwoord : inderdaad, ministers en beleidsverantwoordelijken verdienen niet slecht. maar wie wil hun leven? en hoeveel zouden ze met dezelfde verantwoordelijkheden die ze nu dragen verdienen in de privé-sector? het viervoudige? of meer? en willen inwoners van België een toestand zoals in Joegoslavië? of betalen ze liever ministers in de verschillende deelregeringen en federale regering en dus voor vrede? het is niet moeilijk om op alles en iedereen kritiek te geven, maar ben toch blij dat er mensen zijn die deze verantwoordelijkheid willen dragen. er is , nog meer in de privésector een enorm verschil in loon tussen een manager en een arbeider ! het verschil is soms ongeloofelijk groot, maar mocht jij de luxe hebben om te zeggen : ik wil x euro krijgen, zou jij dit laten liggen? wat er fundamenteel moet veranderen is het volgende : managers mogen van mij alles doen om een bedrijf winstgevend te maken, maar ze moeten de arbeiders financieel laten mee profiteren van de gigantische winsten die sommige bedrijven maken. en men moet ervoor zorgen dat er voldoende grote reserves worden aangelegd voor in slechte tijden, zodat men niet onmiddelijk honderden werknemers moet ontslaan van zodra het iets minder goed gaat. dus denken op langere termijn en minder risico's nemen. managers die dit niet in acht nemen, zouden geen ontslagpremie mogen krijgen en zelfs moeten kunnen vervolgd worden voor hun wanbeleid. managers die dit wel in acht nemen mogen van mij zoveel verdienen als men voor hen wil betalen.
ik moet zeggen dat ik eens te meer mijn jongere broer gelijk moet geven.....
wanneer ik "gelukkig zijn" lees, denk ik onvermijdelijk aan het liedje van ann christy, een fantastische zangeres die ons veel te vroeg ontnomen werd. "gelukkig zijn " lijkt soms onbereikbaar, maar in feite zit het in kleine dingen.... voor sommigen is gelukkig zijn : geld in de portemonnee, een goede pint in het café, nieuwe kleren in de kleerkast. voor anderen is gelukkig zijn een succesvolle carrière ! voor sommigen is gelukkig zijn de wereld zien, een zeer grote kennis hebben over vele dingen maar voor mij, om gelukkig te zijn is het heel anders. gelukkig zijn is een goed mens zijn, is genieten van het leven. gelukkig zijn is als je familie bij elkaar is, is leven zonder je te haasten, zonder zorgen, is dromen, is wenen, is glimlachen, is liefhebben... gelukkig zijn is leven omringd door liefde, is vriendschap zaaien, de warmte van een vriend(in) die je , alhoewel hij/zij veraf is, "hallo" hoort zeggen. gelukkig zijn is 's morgens wakker worden en naar je partner kijken, enkel om te zien of alles in orde is met hem/haar gewoon om hem/haar te zien slapen. gelukkig zijn is een warme thuis, is een eenvoudig gedekte tafel, is een lekkere kop koffie bij je ontbijt, is de zoete melodie van een cd om je hart te inspireren. gelukkig zijn is genieten van een stralende zon, van de ijskoude lucht, van de regen en het onweer. gelukkig zijn is vriendelijk zijn tegenover iedereen, ook diegenen die je tegenkomt. gelukkig zijn is van het leven één groot avontuur maken soms gekke dingen doen, gewoon omdat je het graag doet. maar bovenal, gelukkig zijn houdt in : goed handelen in alles wat je doet, dat je niets doet waar jij je slecht bij voelt, dat je niemand pijn doet. gelukkig zijn, is goede vrienden hebben. gelukkig zijn is wanneer datgene wat je denkt, wat je zegt en wat je doet in harmonie zijn. gelukkig zijn is niets anders dan IN VREDE ZIJN MET JEZELF !
ik ben gelukkig dat ik een heel mooi gezin heb, heel toffe hartsvriendinnen, dat we samen mensen kunnen helpen, en dat ik toffe bloggers op bezoek krijg die geïnteresseerd zijn in wat we doen. ik wens jullie allemaal een heel tof weekend en wees ook jullie gelukkig !
het Verdrag van de Universele Verklaring van de Rechten van het Kind werd op 20 november 1989 aangenomen door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. ondertussen hebben 191 van de 193 landen van de wereld dit verdrag getekend. de landen verplichten zich hiermee tot het beschermen van de rechten van kinderen in hun land. Unicef heeft de belangrijke taak bij het toezicht op de naleving van het verdrag. de belangrijkste rechten van het kind zijn : - het recht op onderwijs - het recht op eigen geloof en cultuur - het recht op een naam en een nationaliteit - het recht op een eigen mening - het recht op een veilig en gezond leven - het recht op bescherming tegen kinderarbeid - het recht op bescherming tegen mishandeling en geweld - het recht op bescherming bij een oorlog - het recht op spelen - het recht op te groeien bij familie - het recht op veilig drinkwater - het recht op goede gezondheidszorgen - het recht op zorg bij een handicap alle rechten gelden voor alle kinderen over de hele wereld.
laat ons dit allen eens goed overlezen. zelfs in eigen land worden deze rechten niet altijd nageleefd. elk jaar worden kinderen mishandeld, worden slachtoffer van incest....en dit misschien in onze buurt. kinderen kunnen zich niet verdedigen, zijn bang, en moeten alles ondergaan als niemand het voor hen opneemt. het is onze plicht om, alles we iets weten of opmerken dit kenbaar te maken. kinderen zijn het mooiste geschenk die we krijgen, maar sommigen lijken dat echt niet te beseffen. jaren geleden was er in mijn buurt een jongetje dat mishandeld werd en keer voor keer in het ziekenhuis belandde. daar vertelde de moeder dat het tegen de deur gelopen was, tegen de kast.... men vond het wel raar maar er werd niets aan gedaan. ik wist wat er daar gebeurde en heb het vertrouwenartscentrum ingelicht. ze hebben het kind daar weggehaald, de jongen was twee jaar en kon nog niet lopen. hij is in een goed pleeggezin terecht gekomen . die mensen hebben hem liefdevol verzorgd en het is allemaal goed gekomen met hem. ik wil speciaal vandaag, hier een oproep doen om, als je weet van een geval van mishandeling of zo dit te melden, dan dragen we ook een steentje bij om die rechten te laten gelden.
vorige dinsdag had Fien een fantastische dag bij de Sint in Spanje... maar woensdag stond ze op en was ze heel verkouden zodat haar mama besliste om haar thuis te houden van school. zondag informeerde ik hoe het met onze kleine meisje was gesteld, maar er bleek weinig verandering te zijn. dus beslisten we dat Fien deze week hier bij mij zou blijven. dinsdag ben ik naar de specialist gestapt met haar, want ik was er ech niet gerust in. in het ziekenhuis werd ze onderzocht en er werd ook een bloedonderzoek gedaan. gevolg was dat ze nu toch antibiotica moet nemen en ze niet eerder naar school mag dan dat ze volledig genezen is. dat is het beste ook voor haar. ze mist de school en haar vriendinnetjes maar beseft wel dat het nodig is.
zondag was ik op het missiefeest bij de zusters in Ruiselede. Antoinette stond daar met wenskaartjes die ze verkoopt voor "Ziekenzorg". een deel van het missiefeest is hobbytentoonstelling. het was echt de moeite wat daar te zien was : een paar mensen die echt heel mooie dingen maken en die probeerden te verkopen. er waren echte kunstwerkjes bij !!! ondertussen probeer ik hier thuis verder te doen met mijn kunstwerkjes : truitjes en dekentjes maken. ... deze morgen was Koen van Wereldmissiehulp hier nog en we hadden het over Roemenië waar zij een initiatief opstartten, en het is de bedoeling dat we regelmatig dekentjes kunnen meegeven naar daar. Monique van de Caspers uit Aalst stuurde een mailtje dat ze binnenkort een lading dekens naar hier brengen. van zodra Fien genezen is, ga ik naar Roeselare op bezoek, daar moet ik lapjes ophalen en ondertussen eens mijn metekindje Artur gaan bezoeken.
toen de mensen van "make-a-wish" deze zomer bij Fien waren om alles te regelen voor het weekend in Disneyland Parijs, verklapten ze dat Fien op 11 november ook meemocht met een vliegtuig naar Spanje, naar Sinterklaas. enkele weken terug kreeg mijn dochter telefoon, om te vragen of Fientje nog geïnteresseerd was om mee te gaan op 11 november. lang moest ze daar niet over nadenken. dinsdagmorgen moest ze al heel vroeg uit haar bedje, want om 6.30u moesten ze in de luchthaven zijn. op het vliegtuig kregen ze ontbijt. in Spanje, waar het 25 graden warm was, werden ze naar een hotel gebracht. daar kwam de Sint naartoe om met de kinderen een fijne namiddag door te brengen. de kinderen waren heel moe zodat velen op de terugweg in slaap vielen. om 19 uur waren ze terug in Zaventem, waar de ouders hun kinderen stonden op te wachten. het gebeuren werd door de nieuwsdienst van vtm gevolgd, en in het journaal van 19uur konden we de beelden al zien. ons Fientje kwam goed in beeld, en daar is ze natuurlijk fier op. het was echt een fantastische beleving voor de kinderen, die al zoveel moeten missen door hun ziekte. met dank aan "make-a-wish" en de sponsors die dit alles mogelijk maakten. Fien vond het vliegen leuk, en wil zeker nog eens met het vliegtuig op reis.
zaterdag zijn een hele lading dekens uit Jabbeke meegegaan met de containers van Lucas. ik wil vandaag de samenwerking met de mensen van Jabbeke eens uitleggen en hen in de bloemetjes zetten : Rita, een dame uit Stalhille, breit al sinds haar kindertijd . toen ze mijn oproep in de krant zag (3 jaar geleden) contacteerde ze mij om te zeggen dat ze ook wilde breien voor Pakistan; toen Annie uit Jabbeke een kalender ging kopen bij Rita, zag ze het mooie breiwerk en vroeg waarmee ze bezig was. Rita vertelde over de "dekens voor pakistan". Annie vond het een prachtidee en maakte anderen warm om te breien, en vroeg ook wol waar ze er maar kon krijgen. Leen uit Veldegem had meteen de smaak te pakken om lapjes te breien, en waar ze ook gaat haar brei ligt in haar auto : moet ze ergens even wachten.... ze breit, als ze de was van Ter Loo (bezinningscentrum) doet en de was is aan het draaien .... ze breit..... Monique naait dan de lapjes aan elkaar en maakt er prachtige dekens van. deze vier vrouwen vormen een perfect team : het zijn vier bezige bijen met het hart op de juiste plaats !!!! ik was zo blij al hun dekens, die ze me deze zomer brachten, te kunnen meegeven naar Senegal met Lucas. Ik houd eraan ze alle vier te bedanken voor het vele mooie werk die zij voor de minderbedeelden doen. hun dekens zijn met héél véél liefde gebreid. Dank je Rita, Annie, Leen en Monique voor alles wat jullie voor de actie doen !
na het zien van de reportage in het nieuws op vtm zaterdagavond, wilde ik Lucas feliciteren en schreef dat in het gastenboek op zijn blog. daar vond ik een ander bericht van "senegambiagroup". dit is een verzameling van organisaties die zich inzetten voor Senegal en Gambia. je vindt er ook de reportage terug van lucas uit Karrewiet / Canvas, van gisteren. (je klikt gewoon op de foto van lucas links bovenaan). héél tof hoor ! in de reportage zie je ook enkele van onze dekens !!!! ik ben daar even gaan rondkijken op die website en eerlijk gezegd wist ik niet dat er zoveel mensen bezig zijn om deze landen te helpen. er staan boeiende verhalen te lezen van mensen die regelmatig naar daar gaan. ik lees er dat al die organisaties mekaar helpen om goederen naar daar te krijgen, er benefiets georganiseerd worden, er is ook een online-shop waar je kan bestellen en de opbrengst gaat naar een goed doel van jou keuze. voor mensen die geïnteresseerd zijn zou ik zeggen : neem eens een kijkje op deze schitterende site www.senegambiagroup.com . wie weet kunnen we ook iets doen via deze groep ?
op deze elfde november staan we ook even stil bij diegenen die het leven lieten om ons land te verdedigen in de oorlog. als ik die beelden zie van die kerkhoven aan de westkust, de loopgrachten aan de ijzer.... het moet verschrikkelijk geweest zijn. we kunnen alleen maar bidden en hopen dat zoiets nooit meer gebeurt. maar als je de algemene toestand nu, al die stakingen , onrust .... ziet, dan vrees ik soms.
gisteren vertelde ik over Lucas (aktie populus) die met hulp van heel veel bereidwilligen de twee containers zou laden voor Senegal. de kranten en de tv waren aanwezig en als jullie het gebeuren op televisie willen zien : deze avond om 19uur in het journaal op vtm morgen 10 november op Canvas/Karrewiet om 18.10 en 19.20u. misschien zie je onze dekens ook inladen... kijken zou ik zeggen !!!!!
het is hier echt triestig weertje in eeklo, maar toch is mijn dag goed, of laat ik zeggen : mijn week is goed geweest. maandag ben ik antoinette gaan helpen om orde te scheppen op haar zolder ( waar onze dekens een plaats vinden in afwachting van transport), dinsdag gingen we dan op bezoek in Deinze bij de breiclub in het dienstencentrum, woensdagnamiddag was ik te gast in Integraal - Brugge. zuster Noëlla had een cake gebakken en de koffie stond klaar. er waren twee zusters die op rust zijn in Brugge (die vroeger in Hooglede woonden) en zuster Maria - Goretti, die ik al meermaals gezien heb. zij was 39 jaar in Congo ! we hebben weer wat bijgepraat, en ik had enkele modelletjes mee voor hen om te breien, die antoinette meegegeven had. mijn wagen was weer volgeladen toen ik naar huis reed, met de vele dekens die ze gebreid hadden. gisteren was ik een dag in het ziekenhuis waar mijn jongste dochter een dag opgenomen was voor een onderzoek. gelukkig bleek alles in orde te zijn. deze namiddag ben ik dan naar Huize Triest gereden met de dekens van Integraal. er waren daar juist een tiental mensen toegekomen voor opvang. ze keken raar toen ik daar al die prachtige dekens binnendroeg. één ding is zeker : ze zullen goed van pas komen met deze dagen. in Brugge beginnen ze weer opnieuw te breien en we hebben afgesproken in het krokusverlof. binnenkort moet ik weer breiwerk ophalen in Kleit (Maldegem) en ik verwacht telefoon van Angèle Perdu van Meulebeke, en ook van de zusters van Ruiselede. het is een tijd geleden dat ik daar nog was. sowieso ga ik af en toe eens langs. mijn ventje heeft een lang weekend en ik probeer het wat rustig aan te doen in het weekend . er staan twee biljartwedstrijden op het programma en vanavond competitie-wedstrijd, dus dat is al redelijk wat hé. dinsdag gaat ons Fientje met het vliegtuig naar Sinterklaas in Spanje ! dat is een initiatief van Make-a-Wish. ze kijkt er enorm naar uit. ze moet al vroeg in Zaventem zijn, ze krijgen ontbijt op het vliegtuig. in Spanje gaan ze dan naar een hotel waar Sinterklaas komt. 's avonds gaan we ze terug ophalen .
dan wou ik nog iets bijzonders vermelden : ik vertelde vroeger al eens over Lucas die een actie Populus oprichtte. een jaar lang heeft hij van alles verzameld om op te sturen naar Senegal, waar hij vorig jaar op vakantie was. hij werd er toen getroffen door de armoede daar en wou iets doen. dit toffe kereltje van 11 jaar gaat morgen, met hulp van al wie hem wil helpen, twee containers laden !!!! de kranten, en teevee komt ook (Ketnet) . als je er nog iets wil over lezen kijk je op zijn blog : http://populus.skynetblogs.be heb je zin om te helpen, of gewoon een kijkje te gaan nemen in sint-denijs-westrem, ga gerust...
wat in deze tijd en in ons land bijna een zeldzaamheid is, maar in Eeklo woont een gezin met acht zonen. voor de zevende zoon Kyano werd het peterschap van onze koning aangevraagd. eerst wilden de ouders dat niet doen omdat ze dachten dat ze hun zoon dan albert moesten noemen, maar dat blijkt dus niet. deze week werd het gezin op het stadhuis uitgenodigd en overhandigde de burgemeester hen een zilveren schaal van de koning. tussen 9 augustus 1992 en 18 augustus 2008 werden Olivier, Laurens (1993), Frederic (1997), Cedric (1998), Maury (2002), Alejandro (2004), Kyano (2006) en Ariano geboren. Of er nog kinderen komen? vader Luc blijft er rustig bij en zegt dat mama Caroline nog graag een dochtertje wil....
" nooit eerder in de geschiedenis heeft de hele wereld een stembusslag met zoveel aandacht en passie gevolgd, als die om het 44ste Amerikaanse presidentschap. op 20 januari 2009 volgt Barack Obama de huidige president Bush op. hij wordt niet alleen de eerste zwarte president van de Verenigde Staten, maar ook de eerste internetpresident en vooral : het dichtst dat we ooit kwamen bij een wereldpresident. " zo schreef vandaag de krant Het Laatste Nieuws. de hele wereld was er bijna van overtuigd dat Obama de verkiezingen zou winnen, "het Obama-avontuur belichaamt de magie van Amerika", zei Frans staatssecretaris Rama Yade afgelopen week. ondanks de doemberichten over de teloorgang van de VS, ondanks de diepgewortelde afkeer tegen de figuur van George Bush, ondanks alles : stiekem zien we Amerika nog steeds als een land met onbegrensde mogelijkheden. artikels over Obama in Het Laatste Nieuws scoorden beter dan de belangrijkste nieuws - items uit de donkerste dagen van de communautaire crisis en het beursdebacle. Zijn grootste kracht is het verwoorden van de hoop en de verbeelding van miljoenen idealistische Amerikanen, die zich inzetten voor rechtvaardigheid. dat talent, zijn uitstraling en zijn boodschap van "change" heeft het potentieel om de Amerikaanse grenzen over te steken en van hem een regelrechte wereldleider te maken. hij heeft al een streepje voor, want we hebben hem graag. in Chicago heeft hij zijn overwinningsspeech gehouden. hij riep de Amerikanen op hem te steunen en te helpen om verandering te brengen. hij zei wel dat het een lange weg zal worden. hij gaf toe dat ze voor enkele grote uitdagingen staan. "het land bevindt zich in twee oorlogen en kent de grootste financiële crisis sinds jaren. er moeten jobs gecreëerd worden en allianties hersteld. en dit kost tijd. " vanuit de ganse wereld mocht hij felicitaties ontvangen. eind januari neemt hij zijn intrek in het Witte Huis als president. ik hoop dat hij zijn beloften kan waarmaken. de Amerikanen zijn een bijzonder volk, en met zo een dynamische, jonge , charismatische president is volgens mij de start gegeven van een nieuw tijdperk. ze vertrekken vanuit een moeilijke positie, maar ze hebben vandaag duidelijk een teken gegeven dat ze in Obama geloven en met hem verandering willen brengen. ik bid dat het hen lukt, want er is wel degelijk verandering nodig en niet alleen in Amerika....
gisteren belde ik antoinette op om af te spreken om vandaag naar de brei-voormiddag in het lokaal dienstencentrum in deinze te gaan. ze was druk bezig op haar zolder , die staat namelijk vol met van alles en nog wat en ze wilde wat orde op zaken stellen. daar ze heel veel voor mij doet en ons dekens daar ook hun plaatsje vinden in afwachting van levering besloot ik haar te gaan helpen. we konden heel veel gerief voor "huize triest" klaarzetten. voor het lokaal dienstencentrum zochten we fijne wol uit en heel wat babybreiwerk voor Trees. vandaag in deinze, was iedereen druk bezig met breien, en ze waren heel content met de mooie wol die we meebrachten. die wol had ik gekregen van rita, een vrouw die in eeklo een winkel heeft van heel mooie breiwol. ze geeft ook breicursussen. dan had ik van iemand drie dozen stofjes gekregen, die ik ook meehad omdat ze daar heel mooie dingen mee maken. dat alles gaan ze verkopen op de kerstmarkt in deinze, om geld in het laatje te brengen voor Trees Van Hove, die daarmee medisch gerief koopt om mee te doen naar Senegal. zo is de cirkel rond... Elke van het dienstencentrum vertelde dat Trees net terug is van Senegal. het is niet altijd goed verlopen en ze is heel emotioneel. ze zou zoveel meer willen doen voor die moedertjes daar, maar soms moet je je neerleggen bij het feit, dat je daar in een ander land bent waar er andere regels zijn dan hier. hoe dan ook, op 11 december geeft Trees in het dienstencentrum een relaas van haar reis. ik heb het alvast in mijn agenda genoteerd en als iemand zin heeft om ook te komen, mail me gerust via mijn blog. Trees is bereid om de film van vorig jaar, en haar verhaal te komen vertellen voor groepen dat zich daaraan zouden interesseren zoals ocra, kvlv, kav..... het is echt een aanrader ! na ons gezellig samenzijn in deinze, ben ik dan nog met alle gerief voor "huize triest" naar gent gereden. ze waren heel tevreden met de mooie truitjes en dekens, die zeker van pas zullen komen deze winter.
't is weer maandag, wat gaat het toch snel. buiten ziet het er wat druilerig uit, maar hierbinnen is het echt knus en gezellig warm. deze week zit bij het weekblad "libelle" een heel interessant boekje : "lekker van bij ons". ik zag dat het over eten ging , dus bladerde ik het helemaal door. op het einde van het boekje staat een wedstrijd, waar mooie prijzen aan verbonden zijn, dus dacht ik : ik doe mee. ik surfte naar de website www.lekkervanbijons.be . daar vond ik tal van recepten, kookdemo's, tips.... heel interessant !!!!! ik raad iedereen aan er eens een kijkje te nemen. voor de beginners kan je er kookdemo's bekijken. verder kan je ook inschrijven om wekelijks het recept van de week te ontvangen. in deze koude herfsttijd heel leuk om eens een receptje uit te proberen. en van " het weer " gesproken, dat heeft nogal zotte kuren naar ik lees in de krant : de Grieken zijn gisteren massaal naar de stranden getrokken. ze profiteren van ongewoon hoge temperaturen voor de tijd van het jaar, met maxima van 31 graden celsius in het zuiden van het land. het is 30 jaar geleden dat het rond deze tijd nog zo warm was in Griekenland. de keerzijde van de medaille is dat er door de hoge temperaturen sinds gisteren 86 brandhaarden werden aangetroffen in de bossen. de meeste daarvan konden meteen geblust worden. in Frankrijk zorgt de hevige regen dan weer voor problemen op de wegen. sommige wegen raakten overstroomd en waren niet bereidbaar. op sommige plaatsen zijn de elektriciteits- en telefoonlijnen afgebroken. honderden mensen zijn geëvacueerd en meer dan 200 auto's die langs rivieren geparkeerd stonden werden overspoeld. hoe het zo veel kan verschillen in ons Europa... hier is het gelukkig nog niet zo'n ramp, dus genieten van hetgeen we krijgen : de ene dag droog, de andere nat... we kunnen toch niet kiezen, en 't is nu eenmaal november en dan mag je niet veel meer verwachten. toch wens ik iedereen een fijne week.
1 november ... Allerheiligen. de kerkhoven tonen weer één bloemenpracht. het is een dag dat we denken aan al diegenen die ons zijn ontvallen. we gaan bloemen neerleggen op hun graf en bidden in stilte. goed dat zo een dag bestaat : we denken wel aan onze doden, maar op die dag héél in 't bijzonder, en elkeen heeft zo zijn eigen verdrietige verhaal.... daarnet las ik op seniorennet de krantenkoppen : " Jan Filliers één van de dodelijke slachtoffers van de busramp in Egypte ".... deze week pas had ik contact met de graanjeneverstokerij Filliers, inverband met een bedrijfsbezoek die ik moest regelen voor de nederlandse firma waar patriek werkt. de werkgevers van patriek hadden me gevraagd een bedrijfje in de streek te zoeken, waar we een bezoek konden afleggen. daar nederlanders verlekkerd zijn op een borrel, vond ik dit bedrijf ideaal. ik had er een heel vriendelijke dame aan de telefoon die alles in orde bracht, en nu dit.... daardoor sprong het meteen in het oog. ik weet, er zijn heel veel families die eens zo'n tragedie meemaken, maar het maakt het niet minder erg. ik wil dan ook vandaag speciaal aan de familie van de dodelijke slachtoffers van het busongeval, mijn innige deelneming aanbieden. zijn vrouw en vier kinderen zijn gewond. zo terugkeren van een prachtige reis moet verschrikkelijk zijn.
het is halfweg de week. patriek heeft deze week verlof, maar we nemen het rustig aan. eerst en vooral heeft hij een drukke periode achter de rug op het werk, en ikzelf probeer na de middag een dutje te doen, en meestal maken we dan een wandeling. het is echt een rustweek. ik zou graag met jullie een paar definities doornemen :
een vriend : iemand die alles van je weet en toch van je houdt. adolescentie : de periode in het leven van een kind waarin de ouders moeilijk beginnen te doen. wekker : mechanisch instrument om mensen te wekken die geen kinderen hebben. erfelijkheid : datgene waarin men gelooft wanneer men een intelligent kind heeft. puberteit : levensperiode waarin de kinderen ophouden met vragen te stellen en vraagtekens gaan zetten bij de antwoorden. ontroerd zijn : ademhalen met je hart. geluk : de kunst om een boeketje te maken met de bloemen uit je naaste omgeving. ober : iemand die onder het weglopen zegt dat hij eraankomt. muziek : de melodie waarvan de wereld de tekst vormt. dierentuin : plaats waar dieren rustig naar mensen kijken, zonder dat er op hen geschoten wordt. geheugen : deel van een computer dat onvoldoende is. het geweten : een stem die je zegt wat je niet mag doen, nadat je het gedaan hebt. eiland : plaats waar de bodem van de zee boven het water uitsteekt. een baas : iemand die vroeg is als jij laat bent, en laat is als jij vroeg bent. tact : de kunst je mond te houden, voordat iemand je vraagt het te doen. luiheid : de gewoonte om te rusten voordat de vermoeidheid inzet. discipline : de kunst om dommer te lijken dan je chef. ervaring : eenvoudige naam die we aan de som van onze fouten geven.
2600 lapjes.... dat is het totale aantal lapjes die Denise uit Liedekerke me al bracht. zondagmorgen rond 10 uur belde ze aan. ze had 190 mooie lapjes mee. telkens zij en haar man naar Sluis rijden, komt ze langs met haar levering. ze was zo trots me te vertellen hoeveel ze er nu al gebreid heeft, ze is tenslotte niet meer van de jongsten, maar vult haar vrije momenten met breien van lapjes. toen ik een keer naar Ikea reed, ben ik bij hen langs geweest. ze waren daar zo blij mee, en we hadden een gezellige namiddag ! vandaag kreeg ik een brief van Georgine uit Kruiseke. deze kranig vrouw is ondertussen 98 jaar en nog steeds heel kwiek. ze hoort niet zo goed meer , waardoor ik haar niet telefoneer. daarom schrijft ze neer wat ze nog allemaal breit. en dat is niet niks hoor ! één keer was ik bij haar in Kruiseke en onze auto was volgeladen. vorig jaar bracht haar dochter het breiwerk, daar haar zoon hier niet zo ver vandaan woont. volgens mij wordt georgine 100 jaar ! morgen probeer ik haar een antwoordje te sturen. ondertussen ondervinden we dat het echt herfst is. tegen het einde van de week ga ik bloemen brengen naar het graf van mijn overleden man. het is ondertussen al 23 jaar dat hij overleden is. het kerkhof zal weer één bloemenpracht zijn. dat mag ook wel eens. het is een plek waar het doorgaans heel sober is, maar met Allerheiligen, fleurt het een beetje op. zaterdag is Trees Van Hove vertrokken naar Mbour in Senegal. ze heeft onze dekentjes , mutsjes en sokjes mee . weer een stukje van ons werk dat de pasgeboren kindjes daar zullen verwarmen....
Klein Marijke , 6 jaar, komt thuis van school. Ze hebben 's ochtens in school voor het eerst voorlichting gehad, en moeder vraagt belangstellend hoe het is gegaan. "Ik schaamde me dood" antwoordt Marijke. " Eric van hierover zei dat de ooievaar de babies thuisbrengt, en Annie zie dat je ze in het ziekenhuis moet kopen. " " Maar Marijke toch, dat is toch niet iets om je dood over te schamen?" zegt moeder lachend. "Nee, maar ik durfde niet vertellen...dat wij zo arm zijn dat papa ze zelf moet maken."
ik begin vandaag met jullie allemaal een virtuele knuffel te geven, want vandaag is het knuffeldag !!!! en er zijn tal van plaatsen waar je kan gaan knuffelen. hier volgen ze : - op de Grote Markt in Brugge tussen 14 en 17 u - op het Sint Pietersplein in Gent vanaf 10 u - in de basisschool in Herzele tussen 13.30 en 15 u - aan de schoolpoort Parklaan in Halle tussen 8 en 8.30 u - aan het Kon. Atheneum in Koekelberg om 13.30 u - op de Grote Markt in Hasselt om 13 u - aan de basisschool De Notelaar in Waarschoot vanaf 8.30 u - op de Botermarkt in Mechelen vanaf 13 u - aan de stedelijke Freinetschool de Zonnebloem in Oostende om 14.30 u - Het Molentje in Lier om 8.30 u
maar er zijn waarschijnlijk nog plaatselijke intiatieven of enkelingen die rondgaan om te knuffelen. het idee kwam van Paul Codde. vorig jaar knuffelde hij een agent in dienst : hilariteit allom, maar waarom niet? mensen vergeten soms dat een knuffel zoveel deugd doet, en zonder woorden véél zegt !
dit weekend stappen we over op winteruur : de nacht van zaterdag op zondag mogen we een uur langer slapen ! daarna zullen we echt wel het gevoel hebben dat de winter nadert : 't zal een uur vroeger donker zijn en de temperaturen 's nachts gaan stillaan naar het vriespunt. volgende week komt voor de schoolkinderen een welkome week vakantie, en ook voor sommige volwassenen. eind volgende week Allerheiligen, en daarna nog een week of acht en we beginnen weer een nieuw jaar... maar vandaag wens ik jullie een fijne knuffel toe en een prettig weekend !
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino
we hebben de neiging ons leven op te delen in vakjes : het huishouden doen, werken op kantoor, sporten, quality-time doorbrengen met de kinderen en.... (bengelend ergens onderaan de lijst!) tijd vrijmaken voor jezelf.
waarom zijn de lekkerste dingen nu net de ongezondste?
deze week kreeg ik een pps over de lonen van de ministers in ons land. daarin stond dat onze eerste minister zowat 17 000 euro per maand verdient. het totaal van onze 55 ministers kwam op 10.209.000euro, de kosten van hun chauffeurs : 2.310.000euro, hun personeel : 26.400.000euro. onze 503 gedeputeerden samen : 35.210.000euro.
het Verdrag van de Universele Verklaring van de Rechten van het Kind werd op 20 november 1989 aangenomen door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. ondertussen hebben 191 van de 193 landen van de wereld dit verdrag getekend. de landen verplichten zich hiermee tot het beschermen van de rechten van kinderen in hun land. Unicef heeft de belangrijke taak bij het toezicht op de naleving van het verdrag.
vorige dinsdag had Fien een fantastische dag bij de Sint in Spanje... maar woensdag stond ze op en was ze heel verkouden zodat haar mama besliste om haar thuis te houden van school. 
toen de mensen van "make-a-wish" deze zomer bij Fien waren om alles te regelen voor het weekend in Disneyland Parijs, verklapten ze dat Fien op 11 november ook meemocht met een vliegtuig naar Spanje, naar Sinterklaas.
gisteren vertelde ik over Lucas (aktie populus) die met hulp van heel veel bereidwilligen de twee containers zou laden voor Senegal. de kranten en de tv waren aanwezig en als jullie het gebeuren op televisie willen zien :
wat in deze tijd en in ons land bijna een zeldzaamheid is, maar in Eeklo woont een gezin met acht zonen.
gisteren belde ik antoinette op om af te spreken om vandaag naar de brei-voormiddag in het lokaal dienstencentrum in deinze te gaan. ze was druk bezig op haar zolder , die staat namelijk vol met van alles en nog wat en ze wilde wat orde op zaken stellen. daar ze heel veel voor mij doet en ons dekens daar ook hun plaatsje vinden in afwachting van levering besloot ik haar te gaan helpen. 
't is weer maandag, wat gaat het toch snel. buiten ziet het er wat druilerig uit, maar hierbinnen is het echt knus en gezellig warm. 
1 november ... Allerheiligen. de kerkhoven tonen weer één bloemenpracht. het is een dag dat we denken aan al diegenen die ons zijn ontvallen. we gaan bloemen neerleggen op hun graf en bidden in stilte. 
het is halfweg de week. patriek heeft deze week verlof, maar we nemen het rustig aan. eerst en vooral heeft hij een drukke periode achter de rug op het werk, en ikzelf probeer na de middag een dutje te doen, en meestal maken we dan een wandeling. het is echt een rustweek. 
2600 lapjes.... dat is het totale aantal lapjes die Denise uit Liedekerke me al bracht. zondagmorgen rond 10 uur belde ze aan. ze had 190 mooie lapjes mee. telkens zij en haar man naar Sluis rijden, komt ze langs met haar levering. ze was zo trots me te vertellen hoeveel ze er nu al gebreid heeft, ze is tenslotte niet meer van de jongsten, maar vult haar vrije momenten met breien van lapjes. toen ik een keer naar Ikea reed, ben ik bij hen langs geweest. ze waren daar zo blij mee, en we hadden een gezellige namiddag ! 
ik begin vandaag met jullie allemaal een virtuele knuffel te geven, want vandaag is het knuffeldag !!!! en er zijn tal van plaatsen waar je kan gaan knuffelen.
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
