|
voor hen die nog een moeder hebben, is dit heel mooi
voor hen die geen moeder meer hebben, is dit nog mooier
voor hen die moeder zijn : je zult ervan genieten
De jonge moeder die begon aan haar levenspad vroeg :
Is dit een lange weg?
En de gids zei haar :ja, en de weg is hard. En ze zult oud zijn
voor je het einde bereikt. Maar het einde zal mooier zijn
dan het begin !
De jonge moeder was welgemoed en kon niet geloven
dat er iets beters kon zijn dan deze jaren.
Dus speelde ze met haar kinderen, en plukte
bloemen voor hen onderweg, baadde hun in hun
sprookjes en de zon scheen op hen de moeder zei :
niets kan mooier zijn dan dit
Toen kwam de nacht, en het onweer en het pad was donker.
De kinderen rilden van angst en kou en de moeder trok
ze tegen zich aan en beschutte hen met haar mantel
en de kinderen zeiden : moeder wij zijn niet bang, want
jij bent bij ons en dus kan ons niets gebeuren.
En toen kwam de morgen, en ze moesten een berg op
en de kinderen waren moe, en de moeder werd moe.
Maar ze zei tegen haar kinderen :
nog even volhouden en we zijn er.
Dus klommen de kinderen verder en
Toen ze de top bereikten zeiden ze tegen hun moeder :
dit hadden we niet gekund zonder jou
En de moeder, toen ze s nachts omhoog keek
naar de sterren, zei tot zichzelf :
dit was nog een mooiere dag dan de vorige
omdat mijn kinderen hebben geleerd vol
te houden als het moeilijk is.
Gisteren gaf ik hun standvastigheid en vandaag
gaf ik hun moed."
En de volgende dag kwamen vreemde wolkenformaties
die de aarde verduisterden, wolken van oorlog
en haat en onheil en de kinderen tastten
in het rond en struikelden, en de moeder zei :
kijk omhoog. Sla je ogen op naar het licht
En de kinderen keken omhoog en zagen boven
de wolken de eeuwige glorie en die geleidde
hen door de duisternis.
Die avond zei de moeder :
dat was de beste dag van allemaal,
want ik heb hun God laten zien !
En de dagen werden weken, en de weken werden
maanden en jaren en de moeder werd oud
en klein en gebogen.
Maar de kinderen waren groot en sterk en
liepen met trots. En toen de weg moeilijk
werd, tilden ze haar op en droegen haar
want ze was vederlicht, en op het laatst
kwamen ze aan een heuvel en
daarachter zagen ze een gouden poort
die wijd open stond.
En de moeder zei : ik heb het eind
bereikt van mijn reis. Nou weet ik dat mijn
kinderen alleen kunnen gaan en hun kinderen
na hen.
En de kinderen zeiden : u zult altijd met
ons meelopen moeder, zelfs als je door de
poort bent gegaan
En ze stonden te kijken toen ze alleen verder
ging door de poort , die zich achter haar sloot.
En ze zeiden : we kunnen haar niet zien,
maar ze is nog steeds bij ons.
Een moeder als de onze is méér dan
een herinnering, ze blijft een levende
aanwezigheid
Je moeder is ALTIJD bij je
Zij is het geritsel in de bladeren van de bomen ,
als je door de straat loopt
Zij is de reuk van wasverzachter in je
versgewassen sokken
Zij is de koele hand op je voorhoofd
als je je niet lekker voelt
Je moeder leeft in je lach
Ze is gekristalliseerd in iedere traan
die je laat
Zij is de plek waar je vandaan komt,
Je eerste thuis ;
Zij is de routebeschrijving die je volgt
met iedere stap die je neemt
Zij is de eerste liefde en je eerste
verdriet en niks ter wereld kan je
van haar scheiden.
Ook de tijd niet, of ruimte, of zelfs de dood !
|
k heb al verteld dat ik zo'n lieve poes heb :floorke. we haalden ze uit het asiel toen ze vier jaar was. eigenlijk is ze een brit , maar bij haar voorouders zat een pers, en daardoor heeft ze halflang haar. en dat haar wordt precies met jaren dikker. vorige week ging ik met haar naar de veearts voor haar jaarlijkse spuitjes en toen ik daar in de wachtzaal zat trok een pakje kaartjes mijn aandacht : toska, kattenhotel en toilettage .... ik wist niet dat toilettage voor katten bestond, en dan nog niet eens zo ver van mijn deur. dus ik een kijkje gaan nemen. danny en conny bleken zelfs bekenden te zijn. het was altijd conny haar droom om iets met katten te doen, en het resultaat mag er wezen. als jullie willen kan je ook een kijkje nemen op 
gisteren nam ik even de tijd om mijn mand met tijdschriften eens op te ruimen. voor ik de tijdschriften weggooi, kijk ik nog altijd even of er niets instaat dat ik wil bewaren en knip dat dan uit. bij één van de libelles zat een klein boekje : het ultieme decoplan. daar ik van plan ben om binnenkort te schilderen, bladerde ik vluchtig... tot op een blad ik een fotootje zag van een kleurig lappendekentje ! eronder stond : patchworkplaid op kindermaat voor een wintermiddagje op de bank... prijs : 45
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
