het is een heel triestig item om deze week mee af te sluiten : een kind mishandelt op een school in Hoegaarden ! gisteravond toonde het nieuws op vtm schokkende beelden van een 14-jarige jongen die door een leraar wel heel hardhandig werd aangepakt. de leraar ging totaal door het lint en terroriseerde de jongen gedurende 14 minuten. ik dacht dat ik naar een horror-film keek, maar neen, dit was pure realiteit. voor een kind, maar zeker voor een kind met een mentale achterstand is dit echt traumatiserend. DIT KAN GEWOON NIET !!!!! ik heb een enorme bewondering voor leerkrachten en verzorgenden van mentaal gehandicapte kinderen. zij hebben het zeker niet gemakkelijk. maar.... dit is echt wraakroepend, dit moet echt zwaar bestraft worden. wanneer ik dan hoor dat dit reeds in november gebeurd is, en de moeder van de jongen deze beelden gisteren voor het eerst zag, stel ik mij de vraag waarom de school zo lang gewacht heeft om die leraar te schorsen, of de ouders te verwittigen. de beelden op teevee hebben wel hun effect niet gemist, er wordt actie ondernomen en dat is niet voor tijd. ik hoop dat zo'n dingen niet meer gebeuren. een kind is heel breekbaar en vele kinderen zwijgen uit angst. dat dit een signaal mag zijn voor onze maatschappij, dat mensen die weet hebben van kindermishandeling, dit melden... het gebeurt meer dan je denkt, en zij kunnen zich niet verdedigen.... het is iets wat me heel nauw aan het hart ligt, omdat ikzelf reeds drie kinderen op die manier kon helpen. zoiets mag niet verzwegen worden.
maar laat ons nu hoopvol naar de toekomst kijken : deze zaak zal de nodige aandacht krijgen, en het kind een goed begeleiding, en hopelijk schudt het veel mensen wakker en zet hen aan melding te doen van dergelijke feiten indien deze zich voordoen in hun omgeving.
kinderen zijn het mooiste geschenk die we kunnen krijgen, niemand mag hen pijn doen.
na vorige week een ganse lading lapjes van de Okra in Meulebeke te hebben opgehaald, kregen we weer goed nieuws. Annie had via internet contact met Patricia uit Zegelsem. zij stuurde een pakket wol op voor onze actie . Annie is gisteren de doos gaan afhalen en ze zegt dat het echt de moeite is : heel mooie wol waar we heel veel mooie dingen van kunnen breien ! zo gaat het maar door. als we bijna zonder wol zitten, zijn er nog altijd goede mensen, die er ons toesturen. heel erg bedankt, Patricia ! we zullen de wol goed gebruiken.
de jongste 'Trots van Vlaanderen' is niet meer. na een lange strijd overleed Annelies Dieltjens zaterdagochtend aan de gevolgen van kanker aan het centraal zenuwstelsel. het Antwerpse meisje, dat in augustus 10 jaar zou worden, ontroerde vorig jaar heel Vlaanderen door in haar eentje 20.000 euro in te zamelen voor het Kinderkankerfonds. daarvoor werd Annelies door de krant 'het Laatste Nieuws'en vtm uitgeroepen tot 'Trots van Vlaanderen'. haar moeder zegt : " zelfs tot vlak voor haar dood bleeft Annelies aan anderen denken : ze vroeg me op haar doodsbrief nog een oproep voor steun aan het Kinderkankerfonds te doen".
ik voeg hierbij een foto van Annelies toen ze vorig jaar, samen met onze Fien op kamp was met de kankerpatiëntjes van het UZ Gent, een kamp van de Vlaamse Liga tegen Kanker. Annelies zit naast ons Fien (met witte haarband). ze hadden daar zo'n mooie tijd dat Annelies echt iets wilde doen voor het Kinderkankerfonds. daarom besliste ze op de parking van mama's supermarkt een braderijverkoop te organiseren. met de opbrengst hoopte ze veel kankerpatiëntjes ook op kamp kunnen laten gaan. ze hoopte op enkele duizenden euro's, het werden er uiteindelijk 16.500 euro !!!!! ook in de hieropvolgende weken stroomden giften toe. zo kon Annelies een cheque van 20.000 euro overhandigen aan het Kinderkankerfonds, de hoogste privégift aan het fonds ooit ! de krachtige chemokuren en bestralingen konden haar echter niet genezen...toen ze vorig jaar onderscheiden werd als 'Trots van Vlaanderen' stond eigenlijk al vast dat er een mirakel moest gebeuren... het was een ongelofelijk moedig meisje. Annelies is 's ochtens ingeslapen in haar eigen bedje, zoals ze dat wilde. ze zei nog hoe graag ze haar moeder zag en sloot toen de ogen. de laatste dagen was duidelijk geworden dat Annelies niet meer kon genezen en ze besefte dat zelf. Vorige week konden ze nog haar ultieme wens vervullen : Annelies wilde altijd al met dolfijnen zwemmen, maar door haar slechte gezondheidtoestand kon dit niet meer. maar vorige woensdag is haar moeder toch met haar naar Brugge gereden. ze moest de hele rit platliggen in de wagen en moest tot aan het bassin gedragen worden. ze was dolgelukkig toen ze naast de dolfijnen zat en hen kon aaien. nadien heeft ze nog een ijsje gegeten in de zon. haar moeder is zo blij dat ze nog zo'n mooie dag heeft kunnen meemaken. "ze straalde", zegt ze. iedereen kan afscheid nemen van Annelies komende zaterdag in de St.Leonarduskerk in Aartselaar om 15.30u. daarna wordt ze gecremeerd. dat wilde ze zo. Afscheid van een heel bijzonder en moedig kind ....
gisteren was een bijzondere dag voor alle moeders. we werden in de bloemetjes gezet door onze kinderen en kleinkinderen. dat is echt tof, want als moeder zetten we ons gans het jaar door in voor ons gezin en familie en een bloemetje of ander geschenkje doet altijd deugd. sommigen onder ons hebben wel niet meer het geluk hun moeder te kunnen vieren.... het enige wat dan nog kan is een bloemetje op haar graf leggen. er zijn nog moeders die niet altijd gevierd worden : stiefmoeders. enkele stiefouders kwamen op het idee om deze mama's maar ook deze papa's (omdat die mensen evengoed voor de kinderen van hun partner zorgen) eens in de bloemetjes te zetten. de vzw lanceerde een oproep om op zoek te gaan naar een nieuw woord voor het negatief klinkende 'stiefouder'-woord. uit tal van inzendingen werd het woord 'plusouder' gekozen. Liliane St. Pierre en Carry Goossens, zelf al jaren plusouder, zijn meter en peter van de vzw. zij willen een positief signaal geven rond 'stiefouderschap'. de doelstellingen van de vzw zijn : . het verrichten of doen verrichten van onderzoek naar alle problemen die zich specifiek in nieuw samengestelde gezinnen stellen of kunnen stellen, en het zoeken naar passende en ondersteunende oplossingen . het realiseren van activiteiten die kunnen bijdragen om de relaties tussen de leden van nieuw samengestelde gezinnen te optimaliseren . het realiseren van activiteiten en communicatie die de nagatieve connotatie die het woord 'stief' (stiefouder, stiefmoeder, stiefvader...) kan hebben, om te zetten in een minstens neutraal, liever positief geladen begrip . het realiseren van projecten die de acceptatie en waardering van de stiefouder in de maatschappij bevorderen . het streven naar wetten of andere reglementeringen die de juridische positie van de verschillende leden van een nieuw samengesteld gezin kunnen verbeteren.
ik vind dit een prachtig initiatief. op hun website kan je nog veel meer lezen : www.plusouder.be eind juni is er dan een plusouderdag, de dag dat we deze mensen in de bloemetjes kunnen zetten.
vorige week was ik bij Angèle in Meulebeke om de vele, kleurrijke lapjes van de leden van Okra op te halen. ondertussen zijn we deze al aan het samennaaien. volgende donderdag is het weer breinamiddag in Watervliet. als het enigszins mogelijk is, ga ik er heen. het regenweer dat ze voorspellen zal ons niet deren, het is dan echt brei- en naaiweer.
we zijn nu al een paar jaar goed bezig en nog steeds komen er mensen bij die willen breien voor onze actie. onze succesformule : een goed breipatroon voor iedereen ! wil je ook meedoen?
neem de draad op voor de toekomst. 1e toer : begin elke dag met blij gemoed, ook al ondervind je tegenspoed 2e toer : doe kalm aan en neem de tijd om blij en gelukkig te zijn 3e toer : wees vriendelijk en steek de handen altijd blijmoedig uit naar de ander 4e toer : wees spontaan en spreek goed over iemand die niet aanwezig is 5e toer : zoek steeds naar het goede in het leven en geeft eens een knipoog of een schouderklopje 6e toer : een innerlijke vrede, dat maakt blij en rijk 7e toer : een glimlach van één seconde is meer waard dan een lamp die één uur brandt 8e toer : probeer een ander moed in te spreken, als die het niet meer ziet zitten 9e toer : probeer elke dag om één ding blij te zijn, dan is het geen verloren dag 10e toer : vertrouw elke dag op God en leg alles in Zijn handen steeds vanaf de eerste toer herhalen. vergeet niet dat de beste breister wel eens een steekje laat vallen. geen paniek, vlug oprapen en vrolijk verder breien.
zondag is het moederdag ! moeder zijn, dat is pas wat... enkele moeders vertellen waarom het geweldig is om moeder te zijn : sinds de geboorte van mijn dochter sta ik elke dag op met een sinterklaasgevoel. superblij spring ik uit bed omdat ik weet dat er een fantastisch cadeautje op me wacht. mijn ochtendhumeur is dankzij het moederschap helemaal verdwenen. hoe streng of boos ik al eens kan zijn, ik weet dat er twee jongetjes zijn die altijd onvoorwaardelijk van me blijven houden. het moederschap is een goede les in onzelfzuchtigheid. schoenen voor de kinderen gaan voor op de aanschaf van dat fantastische glittertopje, de vrijetijdskamer wordt een speelkamer, de gezinsauto is niet cool en gestroomlijnd maar praktisch, en als je zieke kind koortsig en kotsend over je schouder hangt, dan weet je dat je plas veel langer kunt ophouden, dan je voor mogelijk had gehouden. het is heerlijk om aan je kinderen te kunnen geven wat je zelf misschien als kind erg hebt moeten missen : knuffels, positieve aandacht en véél ondersteuning. en dan is het fantastisch om te zien hoe ze daarvan genieten, hoe gelukkig ze opgroeien. het is een soort van 'overdoen', 'het beter maken'. je trekt er soms je haren van uit, maar uiteindelijk zijn je kinderen onweerstaanbaar. moeder zijn is het mooiste en het moeilijkste wat er bestaat. het betekent dat er altijd een stukje van je hart en je hoofd niet meer van jou is. ik ben nooit gelukkiger dan wanneer mijn zoon gelukkig is, nooit ongelukkigere dan wanneer hij verdriet heeft. als moeder kun je dan misschien geen verre, dure reizen maken, maar erg vind ik dat niet. als ik door de ogen van mijn dochter naar de wereld kijk, lijkt alles plots een stuk interessanter. een bloem in het gras, een koe in de wei, ze is er dol-enthousiast over. moeder zijn is gezond. als je tegen je kind zegt dat hij of zij zijn boontjes moet opeten, ben je min of meer verplicht om de jouwe ook in je mond te stoppen. de mooie momenten van het moederschap? als de jongste 's morgens veel te vroeg in bed tegen me aankruipt en zegt : ik heb warmte nodig. niets gaat boven een stevige knuffel van je kind dat zegt 'je bent de beste mama van het heelal', ook al weet je dat dat niet zo is. de kinderen samen prettig bezig zien en beseffen dat ze een band voor het leven smeden, die hen verder zal helpen als je er als moeder niet meer bent, dat is fantastisch. daarom wilde ik zeker een tweede kind : om ze allebei een maatje en steunpilaar voor het leven te geven. en ze vervolgens zo op te voeden dat ze dat ook zo aanvoelen. jezelf herkennen in je dochters en daarmee weten hoe je moeder zich moet gevoeld hebben wanneer ze naar jou keek is zo speciaal. de (h)erkenning, en de dankbaarheid naar je eigen moeder toe, een fantastische ervaring! mijn twee zoontjes maken me niet alleen aan het lachen, ze doen me ook nadenken over het leven. moeder worden is zonder twijfel een hele verrijking! wat me als kerverse moeder opvalt, is dat alle clichés zo waar zijn. ze zeggen altijd dat je kinderen je trots zijn en inderdaad, ook al kan ons dochtertje van enkele maanden nog bijna niets, we vinden de kleine dingen die ze doet fantastisch! niets zo leuk als de knuffels en natte kusjes : een beetje fout maar oh zo fijn! moeder zijn doet me geld uitsparen, want zeg nu zelf : wie heeft een duur schilderij nodig als je van je zoon of dochter een tekening krijgt? die zijn onbetaalbaar. Robin leeft in een andere wereld, op een suikerwolk. op de 'zeurdagen' geeft dat mij energie. dat het leven een frivool kantje heeft, als je het maar wil zien, dat heb ik van haar geleerd. die golf van onvoorwaardelijke liefde toen mijn oudste dochter geboren werd, daar was ik totaal niet op voorbereid. het was overweldigend, met niets te vergelijken. 'dit zou ik toch veel meer moeten doen, hé mama' zei mijn dochter van 9 onlangs, en ze sloeg haar armen om me heen en knuffelde me. zomaar, in het midden van de keuken. wat een moederhart doet smelten.
Maldegem-Donk is dit jaar binnen Landelijke Gilden uitgeroepen tot Oost-Vlaams 'Dorp in de kijker' en daarom zet de Landelijke Gilde afdeling Donk samen met alle andere verenigingen van Donk zijn beste beentje voor. De Plattelandsroute kreeg als Leader-project van Landelijke Gilden een nieuw jasje en wordt op zaterdag 2 mei om 14u ingereden. de route loopt over een 30-tal kilometer. Wie ingeschreven is, kan vertrekken aan zaal De Poermolen en krijgt onderweg ook enkele versnaperingen aangeboden. bij terugkomst zijn er boterhammen met hesp/kaas en garnituur te verkrijgen aan 5 per persoon en krijgen alle deelnemers een gratis Augustijn. daarnaast is er ook nog een optreden gepland van 't Volksorkest, drie muzikanten die live een breed programma Vlaamse volkse meezingers brengen, afgewisseld met een Iers deuntje. niet-fietsers zijn ook welkom. op zondag 3 mei is er in het centrum van Donk een plattelandsmarkt met streek- en hoeveprodukten, oude ambachten en amateurskunstenaars. de markt wordt bovendien opgefleurd door de meiboomplanting van de Donkse Klopperdansers. er is ook straatanimatie door 'de Rozen Chambrans'.
Het weekend kadert in de actie 'Dorp in de Kijker 2009' waarvoor Donk geselecteerd werd. voor info : Geert De Roo gsm 0495/207047
wat gisteren als een feestdag voor alle nederlanders begon, eindigde in een drama ! wanneer je de beelden ziet op teevee lijkt het zo onwaarschijnlijk en toch is het echt gebeurt : iemand die met zijn auto zomaar door de menigte uit het niets opduikt, heel wat mensen ondersteboven rijdt en zich te pletter rijdt op een monument. direkt werd een aanslag vermoedt. de koninklijke familie was net voorbijgereden. vijf mensen dood, vele zwaargewonden... een trieste balans, en alles was plots anders : het was een complete chaos, alle feestelijkheden afgelast, iedereen naar huis.... ik moest terugdenken aan 11 september : was dit een professionele zelfmoordenaar geweest met een bomauto, dan was het dodental enorm geweest. het is gewoon verschrikkelijk dat men nooit meer gerust is, hetzelfde kan ook hier elk ogenblik gebeuren , tijdens één of ander manifestatie, koninklijk défilé, bijeenkomst. stel je voor! ik leef enorm mee met de nederlanders, niet alleen omdat patriek voor een nederlandse firma werk, en ik graag in nederland vertoef, maar zeker omdat het hier ook kan gebeuren. in wat voor wereld leven wij?
we zijn weer een nieuwe week gestart. vorige week was echt super met onze eerste "samennaaidag", alle aanwezigen voelden het ook zo aan en zijn verder aan het samennaaien. gisteren mocht ik bij Mariette in Maldegem-Kleit mooie dekens ophalen. daar is men beginnen dekens maken door Rosette van Watervliet, die samen met Mariette handwerkcursussen volgt : van het één kwam het ander.... zo zijn er al velen gestart : het is klein begonnen maar breidt steeds verder uit, daardoor zijn we al met heel veel , en zijn we na vier jaar nog altijd bezig ! één ding stel ik vast : het zijn allemaal mensen met een gouden hart en met oog voor de armoede en schrijnende toestanden in de wereld. we zijn allemaal uit hetzelfde hout gesneden. een heel opmerkelijk feit is dat kinderen heel enthousiast zijn als ze hieraan kunnen meewerken, dat hebben we ondervonden in de scholen die meewerkten. feit is wel dat de meesten wel erg onder de indruk waren wanneer we vertelden dat niet iedereen het zo goed heeft als zij, dat er kinderen zijn die geen dak boven hun hoofd hebben, geen warm bedje om in te slapen..... dan glunderen hun oogjes als ze zeggen dat ze heel graag lapjes willen breien. ze moeten dan eerst nog wel leren breien, want dat wordt niet meer geleerd op school, maar dat nemen ze er graag bij. ze voelen dat ze ZELF iets kunnen doen !
ik vond enkele mooie waarheden die ik graag eens op mijn blogje zet :
geluk komt van aandacht voor kleine dingen ; ongeluk van het verwaarlozen van kleine dingen
Stilte is de ware conversatie tussen vrienden. niet het zeggen, maar het nooit hoeven zeggen, is wat telt.
Moed is doorgaan wanneer je hebt ontdekt dat er ook kans is dat je verliest.
de waarheid sluipt binnen als een inbreker, op een moment waarop U haar het minst verwacht.
uit ambitie of louter plichtsgevoel onstaat niets waardevols ; wel uit een warm gevoel voor mensen, dieren en dingen.
we zijn bang om de controle te verliezen, maar hoe kun je iets verliezen wat je nooit had?
een mooie carrière is nog geen mooi leven.
zinvol leven is niet het omzetten van een schakelaar, maar een proces van vele kleine stapjes, met vallen en opstaan.
de grootste veranderingen gebeuren als je ophoudt te geloven dat je zou moeten veranderen. geluk zit in het veranderen van hoe je nu bent, geluk zit in het ontspannen in hoe je nu bent.
het is niet wat we vastpakken, maar wat we loslaten dat ons rijk maakt.
vergeet nooit dat de grootste emotionele behoefte van een persoon is dat hij of zij zich gewaardeerd wil voelen.
een blij hart is het onvermijdelijke gevolg van een hart dat brandt van liefde.
wat je het meest verliest wanneer je niet eerlijk bent, is de relatie met jezelf.
als je meer oog hebt voor de positieve dingen, heb je ook meer het gevoel dat je geluk hebt.
een pauze nemen is linksaf slaan, daar waar je normaal rechtsaf zou slaan.
controle over een kleine wereldje schept veel minder voldoening dan deel uit te maken van een grote wereld.
gisteren had ik een belangrijk onderzoek : om de zes maand word ik gecontroleerd na mijn kanker, om te zien of er toch nergens sporen meer zijn... deze namiddag kreeg ik dan het goede nieuws dat alles er heel goed uitziet van binnen. weer zes maand om me geen zorgen te maken. gisteren was ook de dag dat ons tamara en sven naar de gynecoloog moesten : "hun klein wondertje is al 5 cm groot en weegt zoveel als een grote aardbei, en heeft een goede hartslag. " de arts wist nog te vertellen dat de cruciaalste weken voorbij zijn. morgen gaat ze haar laatste dag werken (als verpleegster moet ze net voor ze drie maand is, stoppen met werken). de lente is echt lente voor ons nu, met die goeie vooruitzichten ! ik geniet ook nog na van de fijne dag die we dinsdag hadden met al die lieve mensen, die het hart op de juiste plaats hebben. we waren één grote familie. iedereen heeft er echt deugd van gehad. onze "samennaaidag" was echt : samen naaien, maar ook lapjes samennaaien, en dat met een supergoed gevoel. dit doen we zeker nog eens !
we hadden er lang naar uitgekeken, en gisteren was het eindelijk zo ver : onze samennaaidag in Vinkt ! het was echt super ! in de voormiddag waren we met een 17-tal. Antoinette verwelkomde iedereen en had tegen de middag voor soep gezorgd die echt, naar ieders mening, héél lekker was. met wat stevige boterhammen met kaas of salami, konden we er weer tegenaan. tussendoor was er koffie of frisdrank. in de namiddag kwamen de mensen van Watervliet, Ruiselede, de Bosrank van Deinze en nog leden van de creaclub van Vinkt.... de zaal zat vol ! iedereen was naarstig aan het samennaaien. het was een drukte van jewelste. Koen van Wereldmissiehulp had beelden mee van hun projecten waar wij dekens voor leverden, en Elke van de Bosrank had de film van Trees Van Hove mee. de aanwezigen vonden het fijn zo eens te zien waar het allemaal naartoe gaat. Annie hoorde iemand zeggen : "ik deed het vroeger al graag, maar nu zal ik het met nog veel meer plezier doen!" en ik denk dat er velen waren die er net zo over dachten. verschillende mensen namen dan nog een extra pakket mee naar huis om samen te naaien. Antoinette, Annie en ik waren moe na het opruimen van de zaal, maar we waren supergelukkig dat alles zo goed verlopen was en dat iedereen er van genoten had. dit is zeker voor herhaling vatbaar. ze moesten ons gisteravond zeker niet in slaap wiegen, daarom dat ik deze morgen op mijn blogje schrijf. ondertussen heb ik al wat fotos van Annie gekregen waarvan ik er hier eentje bijvoeg. straks moet ik naar het ziekenhuis voor mijn tweede grote controle. ik hou jullie op de hoogte. dino
Hemelse Vader, deze morgen was het warm in mijn bed, zo lekker warm dat ik niet graag opstond. ik wilde erin blijven en onbekommerd verder slapen. maar toen dacht ik dat het niet eerlijk was... miljoenen mensen zouden wensen in mijn plaats te zijn, en zouden graag opstaan zoals ik. maar ze hebben niets te eten, niets om zich te kleden, geen deken om zich te bedekken. ik dank U Vader voor de goede nachtrust die ik heb gehad, en de dekens die me warm houden. ik dank U voor het voedsel dat ik zomaar krijg, voor de nieuwe werkdag en bovenal voor de nieuwe dag dat ik leven mag. Zegen mijn familie en vrienden, en mijn vijanden want ook voor hen draagt Gij zorg.
dit gebedje zegt véél over hoe goed we het hier hebben, maar ook over de warmte die de dekens geven. en toen bedacht ik hoeveel mensen wij al kunnen verwarmen hebben met onze dekens. de warmte van een deken kan een mens zo'n deugd doen, zeker bij mensen die veel moeten ontberen. als je koud hebt kan je de slaap niet vatten, maar met een warm deken lukt dat wel. ooit was ik in Brussel-Midi, in het station, rond 22 uur. toen zag ik daar mensen die zich gewoon op de grond legden te slapen, ergens in een hoekje. ik stond hier echt versteld van. ik dacht dat dat alleen in Parijs onder de bruggen voorkwam, maar hier in ons eigen land.... toen ik vorig jaar las over de daklozen in Gent en de straatkinderen, was ik overtuigd dat we ook in eigen land veel goeds konden doen met onze dekentjes. het is nu vier jaar geleden dat ik met de actie startte, en we zijn nog steeds bezig . dat zegt toch genoeg hé ? samen met Antoinette en Annie, ben ik zo gedreven om dit werk verder te zetten : ons deken is een teken ! ik wil dan ook dat iedereen die breit voor ons beseft hoe ze mensen gelukkig maken met dit simpel gebaar ! dank U allemaal. dino
gisteren had ik afspraak met zuster Noëlla van Integraal in Brugge. ze hadden een grote levering dekens klaar. bij een kopje koffie praatten we wat bij. drie zusters, onder wie zuster Maria-Goretti, die lange tijd werkzaam was bij de missies. ze haalde herinneringen op aan die tijd. ik bewonder deze zuster, want zij hebben daar echt prachtwerk geleverd. ze zegt zelf dat ze daar wel een heel mooie tijd had, maar het is er natuurlijk totaal anders dan hier. ze moesten zich daar behelpen met zeer primitieve middelen. breien deden ze toen al voor de missies, en nu doet ze het voor onze aktie. de foto hierbij is de voordeur van Integraal, die altijd openstaat om mensen te ontvangen. vele vrijwilligers engageren zich om allochtonen nederlands te leren, kinderen te helpen bij hun huiswerk, en altijd klaar om te luisteren naar die mensen. vandaag ben ik heel vroeg naar Antoinette gereden. ik wilde haar helpen bij de voorbereidingen voor de samennaaidag van dinsdag. we hebben pakketjes lapjes klaargemaakt. zo kunnen de mensen onmiddelijk met het maken van een dekentje beginnen. de soep, brood, koffie en andere benodigdheden zijn besteld. als alle mensen die komen hun goed humeur meebrengen, kan die dag niet meer stuk ! Koen van Wereldmissiehulp komt in de namiddag eens langs en brengt fotomateriaal mee, alsook Elke van de Bosrank in Deinze. zij zal het hebben over de reis van Trees Van Hove naar Senegal. ze maakte daar een powerpoint van, héél interessant. je leest het goed : dit wordt een gezellige, interessante dag, waar veel mensen die al lang breien en naaien voor de aktie eens kennis zullen maken met elkaar. Antoinette, Annie en ik kijken er heel erg naar uit.
volgende week woensdag zal ik op mijn blogje verslag brengen, en zal ik ondertussen ook de uitslag hebben van mijn grote controle die woensdagmorgen plaatsheeft in het ziekenhuis. een belangrijke dag voor mij. ik wens iedereen een fantastisch weekend en tot later. dino
LEEF NIET TE MATERIALISTISCH, WANT ALLE BEZIT IS BALAST. dat is een uitspraak van de Dalai Lama. hij is een heel wijze man, en als je er eens goed over nadenkt, dan is dat zo. als ik de verhalen hoor van Lucas en Trees, die naar senegal geweest zijn, en daar bij de arme bevolking onze dekentjes uitdeelden, waren ze daar heel blij mee. die mensen hebben daar bijna niets en leven tevreden. hier in Gent in Huize Triest heb ik al meermaals gezien dat de bezoekers van dit centrum, ondanks hun armoede, genieten van de kleine dingen. eigenlijk is gezondheid, liefde en begrip al wat we nodig hebben om gelukkig te zijn, en die zijn niet te koop ! als mensen ongelukkig zijn, is dat soms omdat ze niet hebben wat ze allemaal willen hebben.... kinderen die van alles hebben, steeds hun zin krijgen, zijn nooit meer tevreden en bijgevolg ongelukkig. het ogenblik dat ze iets nieuws krijgen, zijn ze wel blij, maar enkele uren later, is de euforie van het "krijgen " voorbij en denken ze weer al aan iets anders dat ze willen. ze hebben op den duur nergens meer plezier aan. arme kinderen zijn blij als ze eens iets krijgen, soms zelfs tweedehands...ze hechten er heel veel waarde aan.
toen fien leukemie kreeg, zag ik daar in het ziekenhuis de volgende spreuk : zieke mensen hebben maar één wens. op zo'n momenten besef je dat maar al te goed. momenteel gaat het in veel bedrijven niet goed, moeten veel mensen met minder rondkomen. dat doet pijn. maar waren we niet al teveel verwend? als je dan moet inleveren , of minder verdiend doet dat pijn. ik denk dat de mensen die het niet zo breed hebben, zich makkelijker kunnen aanpassen aan deze moeilijke tijden. misschien moeten we een beetje minder materialistisch leven, ons leven zal veel eenvoudiger zijn, en toch zullen we gelukkig zijn. daar ben ik van overtuigd. met dit gegeven wil ik jullie allemaal een fijne week toewensen.
op deze mooie zondag wens ik iedereen een Zalig Pasen ! en laat ons vandaag niet alleen aan paaseieren, of Parijs-Roubaix denken maar ook eens aan alle mensen over de ganse wereld. niet allemaal hebben ze het even goed als wij. ik denk vandaag aan alle slachtoffers van de aardbeving in Italië, niet alleen de dodelijke slachtoffers maar eveneens de mensen die alle hebben en houden verloren en nu in die tentenkampen leven. dat moet verschrikkelijk zijn. het is echt hartverwarmend om te zien hoe hier in België, vooral in Limburg zoveel acties op touw worden gezet om de slachtoffers te steunen. geld maakt niet alles goed, maar het is wel nodig om gebouwen her-op te bouwen, huisraad te kopen, die verloren gegaan is in de aardbeving, en kledij... velen moeten echt weer van nul af beginnen ! dat die mensen geholpen worden, en stilaan het leven weer kunnen hervatten is mijn grote wens. die van jou ook?
na een niet onaardig weekend, zijn we vandaag nog met de zon gestart voor een nieuwe week. voor morgen voorspellen ze regen, maar dat moet ook kunnen. en als het slecht weer is, zitten we liever in huis, en dan kan een beetje breien een welkome afleiding zijn. annie stuurde me dit weekend een gouden tip. voor alle breiliefhebbers noteer ik de volgende link : http://garnstudio.com/lang/nl/kategori_oversikt.php (na kategori:_) hier kan je uren zoeken tussen de verschillende breimodellen, het patroon vind je erbij, en je kan de wol ook daar bestellen. ongelofelijk hoeveel mooie breimodellen je daar vindt. ik kon mijn ogen niet geloven, en kreeg al onmiddelijk zin om te breien !
donderdag is het weer breinamiddag in Watervliet. ik ga er heen, en als het even kan, gaan Annie en Antoinette mee met me. het breien gaat daar nu door in een grote ruimte op de eerste verdieping. het is er altijd supergezellig en elke keer kijk ik er naar uit.
deze week is ook "de goede week". laat ons daar toch ook even bij stilstaan : de kerk binnengaan om een viering bij te wonen of een gebedje te doen, mogen we zeker niet vergeten. in deze week denk ik speciaal aan een vriendin van me, die jaren strijd leverde tegen kanker, en nu op palliatieve zorgen ligt. haar man overleed vorig jaar. tot dan waren ze met twee om hun zorgen te delen, nu staat ze er alleen voor, en het zijn haar laatste dagen. het was een heel opgewekte vrouw, optimistisch en ze had altijd veel courage. spijtig dat zo'n moedige, lieve mensen zo vroeg moeten gaan.....
annie is zondag jarig, en daarom zijn we haar vandaag al een gelukkige verjaardag gaan wensen. met "we" bedoel ik monique en antoinette. annie had een heerlijke cake gebakken ! ik kon er niet genoeg van krijgen. we hebben ondertussen wat over de samennaaidag gepraat. het nadert met rasse schreden, en er zijn nog praktische dingen waar we rekening moeten mee houden. we kijken er allemaal naar uit, en zijn ervan overtuigd dat het heel gezellig wordt. als het een succes wordt, zullen we dit zeker nog herhalen.
vandaag is het voor alle kinderen de laatste schooldag van de tweede trimester, en met dit prachtige weer is het alleszins een mooie inzet van de paasvakantie. fien en tom komen volgende week een paar dagen bij mij en daar kijk ik naar uit. met ons toekomstig moedertje(tamara) gaat het ook heel goed. reden genoeg dus om tevreden te zijn. hebben jullie ook vakantieplannen? geniet ervan, en hopelijk blijft het zonnetje schijnen.
een jong stel komt net in een nieuwe buurt wonen. de volgende morgen als het jonge stel aan het ontbijten is, ziet de vrouw haar buurvrouw de was ophangen. "wat een vuile was ! " zegt ze. "goed wassen kan ze niet, misschien heeft ze een nieuw wasmiddel nodig." de man bekijkt het hele gebeuren en zegt niets. telkens haar buurvrouw de was te drogen hangt, geeft ze hetzelfde commentaar... een maand later is de vrouw verrast door een schone was bij de buurvrouw en zegt tot haar man : "kijk, ze heeft leren wassen. wie zou haar dat geleerd hebben?" de man zegt : "niemand, want ik ben vanmorgen wat vroeger opgestaan en heb onze ramen gelapt." zo is het leven : al wat we zien bij anderen is afhankelijk van hoe schoon het venster is waardoor we kijken. voordat we kritiek geven is het noodzakelijk de kwaliteit van ons kijken na te gaan. zo zullen we dan ook met een helder zicht de goedheid in het hart van anderen zien. och ja ! ik zou het vergeten... vandaag zie ik je veel beter dan gisteren. en jij?
lente is... groeien en bloeien leven en stoeien lente is... nestjes bouwen restjes sjouwen lente is... vogels die zingen eendjes die springen lente is... bloesems die geuren en heel veel kleuren lente is... liefde en vreugd wat doet de lente deugd !
ik vond dit een heel toepasselijk gedichtje, vooral nu de zon zo haar best doet ! we kunnen er alleen maar van genieten.
het is weer zo ver. de nacht van zaterdag op zondag mogen we de klok één uur vooruit draaien : twee uur wordt drie uur. het zal weer wennen worden, en de eerste dagen lukt dat dikwijls niet zo best maar het is nu al jaren zo, en soms wordt er geopperd dat het moet afgeschaft worden, maar ik zie het nog niet zo rap gebeuren. met het weekend wordt het weer ook een beetje beter, en daar kunnen we alleen maar blij om zijn na zo'n regenweek. ondertussen zijn we al eind maart en pasen nadert met rasse schreden. volgende week nog een weekje school, en het is veertien dagen verlof voor onze kinderen/kleinkinderen. vele grootouders zullen dat wel ondervinden, want er wordt tegenwoordig veel beroep gedaan op grootouders voor de opvang van de kleinkinderen. en ze komen zo graag naar oma en opa.... daar worden ze nog eens echt verwend. ik betrap er mezelf op hoe ik ernaar uitkijk om een paar dagen met tom en fien door te maken. ik herleef helemaal en zorg er altijd voor dat ik dan niet veel te doen heb, zodat ik alle tijd aan hen kan besteden. dat is natuurlijk een luxe die je als ouder meestal niet hebt. en het is maar voor een paar dagen, bij de ouders is het alle dagen de zorg voor je kinderen, bij de grootouders ligt dat anders. ik las laatst nog dat vooral bij kinderen van gescheiden ouders, de grootouders een belangrijke rol spelen. meestal voelen de kleinkinderen zich daar echt op hun gemak, dit is voor hen een heel vertrouwde omgeving, weg van de soms moeilijke (vecht)scheiding. spijtig dat het soms allemaal zo moet gaan, het komt de kinderen zeker niet ten goede. we kunnen als grootouder alleen maar ons best doen om de kleinkinderen zo goed mogelijk op te vangen en te steunen.
ik wens iedereen een fijn weekend, geniet van je slaap, want het is een uurtje minder.
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino
het is een heel triestig item om deze week mee af te sluiten : een kind mishandelt op een school in Hoegaarden !
na vorige week een ganse lading lapjes van de Okra in Meulebeke te hebben opgehaald, kregen we weer goed nieuws. Annie had via internet contact met Patricia uit Zegelsem. zij stuurde een pakket wol op voor onze actie . Annie is gisteren de doos gaan afhalen en ze zegt dat het echt de moeite is : heel mooie wol waar we heel veel mooie dingen van kunnen breien ! 
de jongste 'Trots van Vlaanderen' is niet meer. 
we zijn nu al een paar jaar goed bezig en nog steeds komen er mensen bij die willen breien voor onze actie. onze succesformule : een goed breipatroon voor iedereen ! wil je ook meedoen?
Maldegem-Donk is dit jaar binnen Landelijke Gilden uitgeroepen tot Oost-Vlaams 'Dorp in de kijker' en daarom zet de Landelijke Gilde afdeling Donk samen met alle andere verenigingen van Donk zijn beste beentje voor.
we zijn weer een nieuwe week gestart. vorige week was echt super met onze eerste "samennaaidag", alle aanwezigen voelden het ook zo aan en zijn verder aan het samennaaien.
gisteren had ik een belangrijk onderzoek : om de zes maand word ik gecontroleerd na mijn kanker, om te zien of er toch nergens sporen meer zijn...
we hadden er lang naar uitgekeken, en gisteren was het eindelijk zo ver : onze samennaaidag in Vinkt !
Hemelse Vader,
LEEF NIET TE MATERIALISTISCH, WANT ALLE BEZIT IS BALAST. 
op deze mooie zondag wens ik iedereen een Zalig Pasen !
een jong stel komt net in een nieuwe buurt wonen.
het is weer zo ver. de nacht van zaterdag op zondag mogen we de klok één uur vooruit draaien : twee uur wordt drie uur.
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
