wie kan afstemmen op avs, onze regionale zender, kan sinds enkele dagen de reis volgen van mensen van de vzw "vlamingen helpentsjernobylkinderen" , die kinderen gaan bezoeken in wit-rusland , die niet naar belgië kunnen komen, door hun gezondheidstoestand. daar een goede vriend van mij, een belangrijke rol speelt in deze vzw, en er heel veel voor doet, wil ik er op mijn blog even aandacht aan schenken .
"vlamingen helpen tsjernobylkinderen" werd in 1993 opgericht. alle medewerkers zijn onbezoldigde medewerkers. deze vereniging is politiek, religieus en filosofisch neutraal. deze vzw stelt zich een dubbel doel : ° zoveel mogelijk kinderen uit de besmette zones in wit-rusland een vakantie van één of twee maanden aanbieden in vlaamse gastgezinnen. medisch onderzoekingen hebben aangetoond dat tijdens een verblijf van één maand hier, het gehalte aan radioactief cesium- 137 in het lichaam van een kind met twee derde afneemt, zodat het nut van een kuur buiten kijf staat. naast de medische aspecten stelt men vast dat de sociale aspecten verbonden aan een verblijf hier zo mogelijk even belangrijk zijn. er blijkt een intense briefwisseling op gang te komen tussen de ouders in wit-rusland en de gastgezinnen hier. het is de bedoeling dat de kinderen elk jaar terugkomen tot ze de leeftijd van 17 jaar bereikt hebben. de belgische gastgezinnen betalen zelf het grootste deel van de busreis, verzekeringen, visa, enz... het resterende deel komt van sponsors, ondernemingen en particulieren.
° zoveel mogelijk medicamenten, vitamines en voeding naar die gebieden sturen teneinde het positief effect van de gezondheidskuur hier een positief karakter te geven. slechts sporadisch kunnen zij pakketten meegeven, voornamelijk voor weeshuizen van de getroffen streek. extra vervoer kost handenvol geld. alleen door de steun van ondernemingen en particulieren kan deze vereniging overleven.
je kan nog veel meer hierover lezen op http://www.vht.pbc.be/vhtweb/ het is echt de moeite wat die vzw en de gastgezinnen betekenen voor die kinderen van tsjernobyl. ik raad iedereen aan eens naar de website te gaan kijken .
in het weekend haalde ik de "nieuwe" pascal bij de boekhandel. elke maand lees ik met heel veel aandacht, dit interessante, gezellige blad. op pagina 51 staat de mening van leona kaes, een mening die velen van ons wel zullen delen : "mensen zijn altijd aan het klagen. ze zijn zo dolgedraaid dat ze niet meer beseffen hoe goed het hier eigenlijk is. terwijl er aan de andere kant van de wereldbol kinderen sterven van de honger. beschamend!!! " ze heeft het over de dalende koopkracht, zelfmoordberichten, over egoïsme en zwartgalligheid... en niemand die beseft dat aan de andere kant van de planeet mensen pijn lijden van de honger, mensen die elke dag proberen te overleven. ze zegt : "we horen er wel eens over praten, maar het dringt niet dieper door. het is ook niet "hip" om te denken aan mensen die zelfs geen handjevol rijst hebben om aan hunkinderen te geven." ze stelt voor om mensen met zelfmoordneigingen in dienst te stellen van de hongerigen. misschien als zij het echte leed zien, dit beter zou zijn als gelijk wel soort therapie...
ik vind dit heel goed verwoord, leona ! zij zegt ook : "wij worden immuun voor de beelden van hongerige kinderen"
onze kinderen hebben dikwijls geen besef hoe het er aan de andere kant van de planeet aan toe gaat. ik herinner mij het begin van mijn actie : de school "ter dreef" uitmerchtem reageerde op mijn oproep om lapjes te breien. de kinderen uit het derde leerjaar leerden breien (een vergeten hobby!) en al gauw groeide dit verder in de school, er kwam ook hulp van ouders, oma's en zelfs de merchtemse kav hielp lapjes breien. zo mocht ik daar 1128lapjes gaan afhalen. de kinderen zaten allemaal in een ronde bij de lapjes en ik vertelde hen hoe sommige kinderen in pakistan zelfs geen dak boven hun hoofd hadden, laat staan een zacht bedje, speelgoed en warme kleertjes. normaal gezien bij zo'n rampen steunen de ouders door een bijdrage te storten. nu hadden zij zelf actief meegewerkt, met een warm gevoel, een gevoel van liefde voor de medemensen.... wij zetten die lapjes aan elkaar tot dekens, en die dekens houden die mensen daar warm en beschutten hen toch een beetje tegen de kou. ze zaten met grote, blinkende oogjes te kijken : HUN lapjes geven die andere, arme kinderen WARMTE. de leraar daar zei dat er de kinderen zo enthousiast waren om dit te kunnen doen.
ik kan je verzekeren, op zo'n momenten heb je nog méér moed om er tegenaan te gaan, en dat doen we nu al enkele jaren, en ik hoop er nog lang mee tekunnen doorgaan ! vooral in scholen heeft dit een enorme impact : de kinderen zijn dol-enthousiast om zelf iets te kunnen doen voor de minderbedeelden. vorig jaar in drongen hebben de kinderen van vijfde en zesde leerjaar gebreid, en vanaf pasen ben ik de vrijdag , samen met annie en nog enkele moeders, de lapjes aan elkaar gaan zetten. de leraressen en kinderen waren opgetogen met hun grote "levering", die door wereldmissiehulp meegenomen is voor pater tailleu in congo. als kinderen hier warm voor gemaakt worden, zijn ze zo blij "hun warmte" te kunnen doorgeven.
ik weet niet of ik ooit al vertelde dat mijn grote liefde "paarden" zijn... van kleinsaf was ik verliefd op die prachtige dieren, en leerde ook paardrijden. ik kon er nog niet eerder over schrijven op mijn blog, omdat het mij zo immens veel pijn deed, maar ik wil het nu toch doen, voor de mensen die het artikel niet gezien hebben in de krant , zodat ook zij weten welke "monsters" (sorry voor het woord) er bestaan.
vorige week , ontdekte geert de saedeleir dat zijn raspaard grimbo, een hengst van 2,5 jaar de tong was afgesneden. de man stond aan de grond genageld. er lagen al twee dagen proppen gras in zijn drinkbak, hij leek niets binnen te kunnen houden. toen ontdekte de eigenaar de wonde in de muil van het paard. "hij moet enorm gebloed hebben, maar door de felle regen was dat weggespoeld" zegt geert. tongkwetsuren bij paarden zijn niet ongewoon, maar het was snel duidelijk dat dit geen ongelukje was. de bijgeroepen dierenarts was formeel : kwaad opzet, geen natuurlijke verwonding. " er is aan de tong getrokken en in een vloeiende beweging gesneden met een mes. vakwerk, zoals enkel paardenvolk dat kan" zegt de eigenaar. de vader van grimbo kaapte op de olympische spelen in athene(2004) een vierde plaats weg. maar grimbo zal nooit wedstrijden rijden. een paard zonder tong kan men niet opleiden. geert de saedeleir vreesde dat hij het dier zou moeten laten inslapen, maar grimbo lijkt zich aan te passen aan zijn handicap. hij herstelt wonderwel. zijn overlevingsdrangmoet enorm zijn.
dit alles stond te lezen in de krant. ik was er ook niet goed van , en ik ben zeker , vele dierenvrienden ook. dat "iemand" dat ook maar "kan" doen.... het is onbegrijpelijk ! ik wens de familie de saedeleir heel veel sterkte en moed om grimbo verder te verzorgen, en hopelijk heeft het dier toch nog een beetje "een leven".....
wat moet een ehbo-kit bevatten? - bril - elastiek - verband - potlood - gom - draad - chocoladezoen - zakje thee waarom???? welnu.... bril : om de kwaliteiten van de mensen rondom jou goed te kunnen "zien" elastiek : om je eraan te herinneren, dat je "flexibel" moet zijn, want mensen zijn niet altijd zoals jij zou willen dat ze zijn verband : om de gekwetste gevoelens te helpen genezen, zowel die van jou als van anderen potlood : om elke dag te noteren wat voor goeds je is overkomen (er valt véél te schrijven) gom : om je eraan te herinneren dat elk van ons fouten maakt en dat men die kan uitwissen draad : om je eraan te herinneren dat iedereen elke dag behoefte heeft aan een zoen, een liefkozing en een teder woord en tenslotte het zakje thee... om je op het einde van de dag te laten uitrusten, ontspannen en nadenken over hetgeen in jou ehbo-kit ontbreekt....
deze mooie, samengestelde foto kreeg ik van lies, de mama van lucas. in het midden een prachtige baby tussen de mooie kleuren. met deze foto wens ik jullie een prachtig, zonnig weekend !!!!!
ik vertelde gisteren over lucas zijn muts, die stilaan versleten raakt. door de vraag van zijn mama maakte ik een test-muts, om .... als deze goed zou passen, er nog te kunnen maken. gisteravond is antoinette ze gaan afgeven en ze past perfect, (wel niet de juiste kleuren ) wij doopten ze de "lucas-muts". antoinette en ik kregen vandaag een mailtje van hem om ons te bedanken, en dat doet deugd. wij zelf zijn ook heel blij met hem enzijn mama . door zijn project hebben wij nu weer een groterafzetgebied en daarbij komt nog dat we trees van hove ook extra kunnen helpen . zij kan nu ook veel medisch materieel meegeven met populus. door die paar jaar dat ik met de actie begon heb ik steeds meer mensen leren kennen die zich engageren om de minderbedeelden te helpen. we zijn één grote familie geworden en ze groeit nog steeds.... wat kan je nog méér wensen.
gisteren ging mijn rit naar meulebeke waar ik bij angèle lapjes ging ophalen. ze was net terug van een weekje vakantie. ik was echt blij haar nog eens te zien, ze verzamelt al de lapjes bij haar thuis. steeds staat daar een grote levering klaar, gebreid door vier personen , zegt angèle. haast onvoorstelbaar!!!! het wordt nu wel wat stiller want velen gaan op reis, ofwel zit men in de tuin en dan is breiwerk wel het laatste waar je aan denkt. ik kan weer heel wat truitjes maken, omdat je daarvoor heel mooi gevormde lapjes nodig hebt, en dat is net het kenmerk van de lapjes van meulebeke : héél mooie kleuren en prachtig gebreid !!!! deze morgen heb ik dan de dekens van jabbeke naar lucas gebracht in nevele. hij en zijn mama stonden nogal versteld van al dat mooi gerief. ondertussen hebben ze al heel wat verzameld voor senegal. zijn mama had vorige keer gevraagd of we zijn mutsje , die hij altijd aanheeft, na te maken. nu lucas thuis is (vakantie) kon ik de muts eens van dichtbij bekijken, en alles noteren die ik nodig heb om de muts na te maken. in de loop van de namiddag heb ik een proefmuts gemaakt en het lukt. nog even de juiste kleuren in huis halen en ik maak een exacte kopie van "lucas'muts". hij zal er wel heel blij mee zijn.
even na zeven.... k heb net op seniorennet de krantenkoppen gelezen, waarvan sport vandaag een beetje centraal staat door de overwinning van spanje op het ek-voetbal, en de overwinning van jurgen roelandts in knokke. dat spanje won op het ek maakte me blij, want ik hoopte in stilte dat ze kampioen zouden worden ! en ze waren gisteren ook de beste in een spannende wedstrijd. vandaag begint de grote vakantie voor vele kinderen echt . fien kwam vrijdag thuis van haar kamp met de andere kankerpatiëntjes. ze had haar mama en ons natuurlijk gemist, net als wij. zij en tom hadden een goed resultaat op school. deze week brengen ze bij hun papa door en zaterdag vieren we de verjaardag van mijn schoonzoon sven, de man van mijn jongste dochter tamara. hij wordt 29, de laatste stap voor de kaap van 30 ! in juli wordt onze tom 10 jaar, en daar kijkt hij geweldig naar uit, al is het dan voornamelijk voor de cadeautjes die hij zal krijgen. toen ik deze morgen wakker werd dacht ik na over wat ik deze week allemaal wil doen. ik stuurde gisteren een mail naar lies, de mama van lucas, om te vragen of ik eventueel vandaag de dekens mag brengen. in eeklo moet ik een levering afhalen bij een vrouw die vorig jaar haar zoon verloor en breit als een soort therapie : het houdt haar bezig . als ik kom is ze content dat ze eens over haar zoon kan praten. ik heb hem heel goed gekend, en vroeger bracht hij haar breiwerk naar mij. 't is een triestig verhaal en alles in huis daar herinnert aan hem. het is verschrikkelijk voor ouders om zo hun kind te verliezen, hoe oud ze ook zijn, of ze nog thuiswonen of niet... in kleit liggen er ook heel wat dekens klaar die ik moet afhalen en als ik de kans zie ga ik ook naar meulebeke om de lapjes van "ocra." ondertussen heb ik van de lapjes van denise uit liedekerke al heel wat mooie truien gemaakt, die ik meeneem naar lucas. de breifabriek werkt op volle toeren.... woensdag is het hobby in vinkt en ik hoop daar naartoe te gaan. antoinette richtte die hobbyclub op met haar vriendin mireille, en het bezorgt heel wat vrouwen , om de 14 dagen, een gezellige woensdagnamiddag. ze kunnen er meewerken aan de voorgestelde werkjes of gewoon wat naaien of breien. ze werken al sinds het begin van de actie mee, door toedoen van antoinette die alles rond vinkt en deinze coördineert, waarvoor ik haar zo dankbaar ben. ondertussen is annie, mijn lieve vriendin uit drongen, terug thuis. ze trokken met de fiets naar onze ardennen. k ben benieuwd om haar terug te zien. ze las wat bij op mijn blog en mailde me al. in de komende week spreken we zeker eens af. de zon schijnt, ik voel me goed, ik heb hier weer wat nieuws over onze actie kunnen neerschrijven....mijn dag kan niet meer stuk. k wens jullie allemaal een heel fijne week toe.
deze bloemen zijn voor annie uit jabbeke en twee vriendinnen uit stalhille en veldegem. ze brachten hun werk van méér dan een jaar : 43 supermooie, zachte, kleurige dekens !!!!!!! ik was eind 2006 op bezoek bij annie om dekens op te halen en haar eens te tonen hoe ik de lapjes aaneenzette, en wat te vertellen over de actie. ze had toen enkele vriendinnen uitgenodigd. het was een fijne namiddag en we beloofden mekaar zeker nog terug te zien. annie volgde alles op mijn blog. ze schreef een brief aan de kvlv-leden die ze kende om hen ook aan te zetten, te breien. al haar inzet resulteerde in de grote levering dekens die ze brachtten : de grote auto, zat propvol met dekens, ze konden er alledrie nog net bij... de mevrouw van stalhille was hier reeds heel in het begin van mijn actie met dekens geweest en wist me dus wonen. zij had annie toevallig leren kennen toen deze een kalender van de bond zonder naam kwam halen bij haar. annie zag de dekens liggen en vroeg ernaar, en zo is het allemaal daar verder gegaan. er zijn zoveel vriendschappen ontstaan door dat breien voor pakistan. ik vertelde hen voor wie we nu breien : huize triest, populus van lucas uit nevele, roemenië, wereldmissiehulp.... "dan zullen we rap weer verderbreien" zeiden ze alledrie. na een gezellige namiddag trokken ze weer richting jabbeke. mijn garage lag goed gevuld, de auto kon nog net binnen. woensdag en donderdag ben ik gaan behangen bij mijn dochter en vandaag is tom hier bij mij. deze namiddag komt fien terug van kamp. ze hebben zich alleszins reuze geamuseerd, dat konden we volgen op de site www.vakantiekamp.be waar onder dagboek alle dagen een verslag stond van wat ze allemaal gedaan hadden en ook vele foto's te bekijken waren. ik kijk er al naar uit om haar terug te zien. ik wens jullie allemaal een fijn weekend en voor alle kinderen een toffe vakantie.
enkele weken geleden kreeg ik van denise uit liedekerke een telefoon dat ze een advertentietje in de krant had gezet voor wol. ze had zoveel wol gekregen die ze van haar leven niet meer op kan breien. ze vroeg of ik eens wilde langskomen om héél véél wol af te halen. vandaag was het dan zo ver. vandaag begon patriek weer te werken na twee weken verlof en voor mij was dat het moment om ons appartementje eens goed onder handen te pakken. om 13 uur vertrok ik naar liedekerke. denise breit al van in het begin lapjes. als ze er een stuk of 250 heeft, brengt ze die naar mij, als ze een uitstapje maken naar sluis. ik was dus heel blij dat ik eens tot bij hen kon. bij een kopje koffie vertelde zij , beiden afkomstig uit gent , hoe zij in liedekerke belandden en daar nu al 50 jaar wonen. zij en haar man waren enig kind en zelf hebben ze één zoon en één kleinzoon. maar ondertussen nam ze ook haar schoonouders en haar eigen moeder in huis 26 jaar lang.... dit is wel hoogst uitzonderlijk. ze waren een heel gelukkig gezin en nu met zijn tweetjes genieten ze nog rustig samen. en elke avond bij teevee breit ze verder lapjes. dank je denise voor het vele breiwerk, en hopelijk tot binnenkort.
fien vertrok gisteren op kamp met de kankerpatiëntjes. om 9 uur moesten ze verzamelen in het uz gent. ze was héél nerveus. het was daar een geweldige drukte. we zagen veel kankerpatiëntjes weer, maar we moesten naar de ouders kijken om te weten wie de patiëntjes waren : de meeste hadden vorig jaar géén haar en nu wel, en dat verandert veel. de meesten hebben nu een weelderige krullebol zoals fien, en sommigen hebben nu een ander kleur van haar, allemaal gevolgen van de chemo. er waren ook veel nieuwe patiëntjes bij. allemaal waren ze blij om eens een week met ander patiëntjes op kamp te gaan. verpleegsters en dokters gaan ook mee om hen de nodige verzorging te geven. dit jaar gaan ze naar spa. daar verblijven ze aan de rand van een grootbos. dit jaar moest fien een "prinsesjeskleed" meedoen, want alles speelt zich af in een kasteel. vandaag heeft haar ma haar gebeld en ze vind het er "super!!!". (hierbij een foto , gisternamiddag genomen ) dit alles wordt georganiseerd en betaald door het kankerfonds, dat mag ook wel gezegd worden. het is een week ontspanning voor kinderen die een vreselijke ziekte doormaken, en zich veel moeten ontzeggen. we zullen haar missen maar zijn blij dat ze die kans krijgt.
ik vermoed dat veel grootouders ook mijn blog lezen. graag zou ik vragen of jullie over de actie van lucas : "POPULUS" willen vertellen aan jullie kleinkinderen. hebben zij speelgoed waar ze niet meer mee spelen of willen ze zelfs op school een inzameling doen voor lucas, graag... ik weet wel dat het nu het einde van het schooljaar is, maar de container van lucas vertrekt in november, dus er is nog tijd. het is belangrijk dat kinderen leren dat er ook kinderen zijn die bijna niets hebben, zoals lucas met eigen ogen kon zien in senegal, en vandaar dat hij deze actie opstartte. misschien kunnen uw kinderen en kleinkinderen zelf eens een kijkje nemen op de blog van lucas : http://populus.skynetblogs.be en eens een mailtje sturen naar hem...
populus is lucas'sprokkel project lucas verzamelt speelgoed, (baby)kleding, schoolgerief, knuffel, medicijn, sportkleding, dekentjes en schoenen voor zijn vrienden in senegal !
lucas (11 jaar ) was daar vorige zomer met zijn ouders met vakantie en zag daar de kinderen veel minder hadden dan hij en toen besliste hij om er iets aan te doen. hij sprak erover met zijn ouders, en dat was het startsein voor populus.
deze morgen was ik daar met antoinette. zij was daar al een paar keer geweest met dekentjes en truitjes, maar door omstandigheden was ik nog niet meegeweest. lucas'mama opende de deur, en het contact metdeze lieve, innemende vrouw viel reuze mee. we hadden een gesprek bij een kopje koffie en vernamen zo dat ze al één en ander bereikt hebben, de nodige contacten gelegd hebben en dat hun container in november naar senegal vertrekt. ik voelde me zo gelukkig dat wij deze fantastische jongen en zijn familie onze dekentjes en truitjes kunnen aanbieden. zij vinden ze heel mooi en zijn er heel blij mee.
denkt u dat u lucas kan helpen? de mensen in senegal zijn arm en hebben bijna niets en lucas wil daar iets aan doen ! hij stuurt een hele grote container vol spulletjes naar senegal (toubacouta) en alle kleine beetjes helpen.... via de populus blog kan je zijn avonturen volgen. http://populus.skynetblogs.be je kan ook spulletjes binnenbrengen op het verzamelpunt langemunt 76 in nevele (9850)
ik hoop dat lucas heel veel kan meenemen naar toubacouta !!!! wij doen in elk geval ons best voor hem .
voor veel jonge mensen is een moeilijke periode aangebroken : examentijd. dat brengt heel wat stress mee. enkele tips om even aan de stress te ontsnappen :
1. humor is ideaal om de spanning te "breken". een flinke lachbui vermindert de stress, waardoor de studenten niet alleen beter en rustiger studeren, maar ook het belang van examens relativeren enminder gespannen naar de examens vertrekken.
2. veel studenten, en zelfs jonge kinderen, staan onder nogal wat druk als ze studeren voor een toets of examen. ze hebben het gevoel dat ze "moeten" slagen en zeker niet mogen falen. die angst kan verlammend werken. stel hen gerust : "als het niet lukt, is dat geen ramp"
3. een opgeruimde tafel en een niet te rommelige kamer geven een opgeruimd gevoel. wie het gevoel heeft in een chaos te zitten, krijgt minder snel overzicht in zijn leerstof.
4. op tijd vertrekken voor het examen
5. ramen wijd open en regelmatig bewegen in de frisse lucht. iemand die lange tijd studeert heeft extra zuurstof nodig.
6. de ideale snack voor wie hard leert : studentenhaver (geeft energie)
7. ruzie , liefdeverdriet, roddels.... zijn allemaal dingen die nu beter niet aan de orde zijn.
8. op tijd een time-out ! te lang aan één stuk studeren is niet goed.
9. eet op tijd een stuk vers fruit.
10. woon je dicht bij een zwembad, ga dan eens enkele baantjes trekken. het vormt een welkome afleiding op het vele stilzitten.
11. een nachtje doorstuderen heeft weinig zin, je moet op tijd slapen om uitgerust te zijn.
12. het allerbeste breinvoedsel blijft vis, en dan vooral vette vis, zoals zalm en makreel. twee keer vis op het menu
13. kauwgom tijdens het studeren is een "must". omdat het kauwen het korte-en langetermijngeheugen bevordert.
je kan ook altijd nog een flinke boksbal in huis halen. ideaal om op stressmomenten op af te reageren, en je lichaam een portie beweging te geven.
ik wens alle studenten heel veel moed bij het studeren en nadien een mooi resultaat.
voor de ene is vrijdag de dertiende synoniem voor geluk, voor de andere weer voor ongeluk. vele mensen beweren niet bijgelovig te zijn, maar studies wijzen uit dat de dag zelf toch wel een impact heeft op onsleven. het bijgeloof is zo sterk dat het de economie miljoenen kost aan gewijzigde reisplannen, uitgestelde aankopen en zelfs thuisblijven van school of werk. bij de burgerlijke stand wordt op vrijdag de dertiende hooguit de helft van het normale aantal huwelijken gesloten.
volgens wikipedia : vrijdag de dertiende wordt als een ongelukkige dag beschouwd, wegens de combinatie van "vrijdag" en "dertien". één van de verklaringen is dat vrijdag de dag is dat jezus werd gekruisigd, een ongeluksdag dus. als die dag dan nog eens samenvalt met het ongeluksgetal 13 moet deze dag wel extra ongelukkig zijn.
in het laatste nieuws van vandaag staat dan weer dat vrijdag de dertiende zelfs "veiliger" is dan eender welke andere vrijdag. daarbij steunen ze zich op een studie van het nederlandse centrum van verzekeringsstatistiek, waaruit blijkt dat er minder ongelukken en diefstallen gebeuren en minder branden voorkomen wanneer de dertiende van de maand op een vrijdag valt.
euro 2008 : 2 topmatchen geprogrammeerd !!! Italië - Roemenië Nederland - Frankrijk als nederland wint plaatst het zich direct voor de kwartfinales. frankrijk moet winnen om de tweede ronde te halen.
vandaag superpot van euro millions : waarschijnlijk zullen er een aantal mensen zijn voor wie vrijdag de dertiende een geluksdag is.... hopen dat we erbij zijn !!!!!!
ik wens jullie allen een gelukkige vrijdag de dertiende en een tof weekend.
deze morgen moest ik naar het ziekenhuis voor nog een paar onderzoeken en daarna alles met de arts bespreken. nerveus was ik niet, ben ik eigenlijk nooit geweest : wat moet komen, komt.... zo denk ik erover. ik zou nog heel graag mijn kleinkinderen zien opgroeien, er zijn voor patriek en mijn kinderen, maar als het moet verkeerd gaan, kan je daar toch niets aan doen. ergens heb ik altijd het gevoel gehad dat ik beter zou worden, en daar geloof ik in. na alle resultaten besproken te hebben met de dokter, kon ik gerust naar huis : véél rusten, maar voorlopig ziet alles er goed uit ! begin oktober moet ik dan bloed laten afnemen en op onderzoek gaan en dan volgt een grondig darmonderzoek .
ondertussen ben ik naarstig aan het samenbreien van lapjes bezig. en er staat veel te doen : angèle uit meulebeke belde dat ze weer heel veel lapjes klaarstaan heeft, in beke staat ook een levering klaar, maar dat zijn allemaal afgewerkte dekentjes en truitjes. die ga ik naar "huize triest" doen in gent. een moeder die vorig jaar plots haar zoonverloor vind steun in het breien en heeft me ook opgebeld dat ze heel wat klaarstaan heeft... zelf heb ik ook weer al één en ander gereed. goed nieuws komt er ook van antoinette : ze heeft heel wat dekentjes en truitjes afgeleverd in nevele bij de mama van lucas, de jongen die iets wil doen voor de kinderen in senegal, waar hij vorig jaar op vakantie was. de ouders van lucas gaan een container vol naar ginder verschepen. trees, de vroedvrouw die elk jaar rond kerstdag veertien dagen lang moedertjes gaat helpen bevallen in senegal, wou graag couveuses naar daar krijgen, maar had het geld en de middelen niet om deze naar senegal te versturen. welnu, de mama van lucas heeft belooft om ze mee te nemen met hun lading. dat is toch wel fantastisch !!!! zo krijgt onze actie steeds meer omvang, door alle contacten en mensen die iets voor anderen willen betekenen en doen. ik voel me daar zo goed bij en ben zo blij dat zoveel mensen helpen en echt blij zijn te kunnen helpen. er zijn nog heel veel mensen met een GROOT HART !!!!!! en hierbij wil ik alle mensen die helpen en op één of andere manier hun steentje bijdragen, ook U mensen, die de moeite doen om hier eens over ons werk te komen lezen, bedanken . tis door dit alles dat deze actie succes heeft en steeds verder groeit.
het nieuws over tom boonen was overal wel "het" gespreksonderwerp van de dag. op het forum van verschillende kranten kraakten ze tom af dat het niet mooi was, anderen waren milder.... tom boonen zal mijn blogje wel niet lezen, maar toch wil ik hier mijn vertrouwen in hem bevestigen. wat gebeurt is , is zeker niet goed te keuren. maar al te gauw vergeten we de goede dingen die tom gepresteerd heeft, en moeten we ook beseffen dat het niet makkelijk is als men zoveel talent heeft, zoveel geld verdient, zoveel aandacht krijgt.... om daar mee om te gaan. ik hoop dat hij zich herpakt en dat we nog mooie koersen met hem mogen zien. iedereen verdient een tweede kans ! ik ben zeker dat tom beseft dat hij verkeerd bezig is en met de steun van zijn familie , vriendin , en fans weer de goed kant opgaat.
ik wens jullie allemaal een goed weekend, ondanks het mindere weer. mijn lieve vriendin annie vertrekt zaterdag op reis voor de rest van de maand. ik zal je missen, annie , maar wens je een heel fijne vakantie toe. ik wens ook alle mensen die nu al vakantie nemen een deugddoend verlof en mooi weer !
een soldaat zat achter in een bus toen een jonge vrouw, die zwanger was, opstapte. zij ging zitten, wat bij de soldaat een glimlach opwekte. de jonge vrouw voelde dat hij om haar lachte en ging ergens anders zitten, waarop ze de soldaat weer hoorde lachen. zij verwisselde een tweede, derde en zelfs een vierde maal en telkens begon de soldaat nog harder te lachen. de jonge vrouw vond dit erg en liet de soldaat arresteren.
toen de zaak voor de rechter kwam, vroeg die hem zijn eigenaardig gedrag te verklaren. de soldaat zei : " edelachtbare, toen de jonge vrouw in de bus stapte, zag ik in wat voor positie zij verkeerde. ze ging zitten onder de reclame: "verwijder iedere verdikking". ik moest lachen en de vrouw verwisselde van plaats maar ging nu zitten onder de bioscoopreclame : "Binnenkort verwacht..." ik moest weer lachen en de vrouw verwisselde nogmaals van plaats, nu onder de reclame van Unox, die als tekst had : "ik weet een worstje te waarderen !" toen kon ik niet meer, maar het werd nog erger, toen zij de laatste maal van plaats verwisselde en onder de reclame van Dunlop-autobanden kwam te zitten, waarop stond : "Dunlop's rubberartikelen hadden dit ongeluk kunnen voorkomen ! "
momenteel verblijf ik met fien in het uz in gent. daar de ruggemergprik vorige week niet kon doorgaan, moest ze zich vandaag opnieuw inschrijven. de bloedafname is al gebeurd, nu alleen nog wachten op de resultaten en in de loop van de namiddag gebeurt dan de ruggemergpunctie. gelukkig maakt fien zich daar niet al teveel zorgen om . ze helpt rita. rita is een vrijwilligster die elke dinsdagnamiddag appelsienen komt persen om iedereen te verwennen met een lekkere fruitsap. daar is fien voor te vinden : de appelsienpellen in de vuilnisbak doen, als ze maar bezig is en niet moet denken aan de prik. er zijn vandaag ook enkele kankerpatiëntjes die fien goed kent. verder is het hier heel druk. het ziekenhuis is duidelijk te klein geworden. het aantal patiëntjes steigt steeds. spijtiggenoeg.... morgen moet ik naar het ziekenhuis voor een scan van mijn buik en een grondige bloedanalyse. vrijdag gaat mijn ventje in verlof en ik hoop enkele uitstapjes te kunnen maken. het was heel druk de laatste tijd op zijn werk, en hij is echt aan wat verlof toe. als de uitslagen van mijn onderzoeken goed zijn, zal dat nog extra plezierig zijn.
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
Ik ben een vrouw en woon in eeklo (belgië) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 24/09/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, kaartjes maken en lezen.
ik wou met mijn blogje mensen op de hoogte houden van mijn actie "deken voor pakistan" maar ik vertel er ook over mijn gezinnetje en over wat ik voel en denk bij de actualiteit.
laat ons een beetje meer rondom ons kijken en beseffen hoe goed we het hier hebben, dat we ondanks onze bescheiden bijdrage toch verandering teweeg kunnen brengen in deze wereld. laat ons er iets moois van maken, deel geluk, liefde en warmte, daar worden we allemaal beter van. dino
ik weet niet of ik ooit al vertelde dat mijn grote liefde "paarden" zijn...
wat moet een ehbo-kit bevatten?
gisteren ging mijn rit naar meulebeke waar ik bij angèle lapjes ging ophalen. ze was net terug van een weekje vakantie. ik was echt blij haar nog eens te zien, ze verzamelt al de lapjes bij haar thuis. steeds staat daar een grote levering klaar, gebreid door vier personen , zegt angèle. haast onvoorstelbaar!!!! het wordt nu wel wat stiller want velen gaan op reis, ofwel zit men in de tuin en dan is breiwerk wel het laatste waar je aan denkt. ik kan weer heel wat truitjes maken, omdat je daarvoor heel mooi gevormde lapjes nodig hebt, en dat is net het kenmerk van de lapjes van meulebeke : héél mooie kleuren en prachtig gebreid !!!! 
fien vertrok gisteren op kamp met de kankerpatiëntjes. om 9 uur moesten ze verzamelen in het uz gent. ze was héél nerveus. het was daar een geweldige drukte. we zagen veel kankerpatiëntjes weer, maar we moesten naar de ouders kijken om te weten wie de patiëntjes waren : de meeste hadden vorig jaar géén haar en nu wel, en dat verandert veel. de meesten hebben nu een weelderige krullebol zoals fien, en sommigen hebben nu een ander kleur van haar, allemaal gevolgen van de chemo. er waren ook veel nieuwe patiëntjes bij. 
deze morgen moest ik naar het ziekenhuis voor nog een paar onderzoeken en daarna alles met de arts bespreken. nerveus was ik niet, ben ik eigenlijk nooit geweest : wat moet komen, komt.... zo denk ik erover. ik zou nog heel graag mijn kleinkinderen zien opgroeien, er zijn voor patriek en mijn kinderen, maar als het moet verkeerd gaan, kan je daar toch niets aan doen. ergens heb ik altijd het gevoel gehad dat ik beter zou worden, en daar geloof ik in.
Ik ben nadine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dino.
