Wat er aan vooraf ging.
Vooral veel onzekerheid. Door de snelle opeenvolging van wedstrijden in het criterium van het Meetjesland is er nauwelijks tijd over voor wat degelijke training. We lopen van wedstrijd naar wedstrijd. Dat is niet ideaal als je het mij vraagt. En dan te weten dat er runners zijn die dit een jaar lang doen. Veertig, misschien wel vijftig wedstrijden op een jaar. Ik zou het niet kunnen. Of je moet een wedstrijd als een training bekijken en dus niet met een resultaat bezig zijn. Maar als je een loopcriterium loopt is het vanzelfsprekend niet gemakkelijk om een wedstrijd zo op te vatten.
Verder heb ik ook het gevoel dat ik precies in een marathonvoorbereiding zit. Messcherp. Met een gewicht dat nauwelijks boven de 62 kg uitkomt en slechts zelden gaat het metertje voorbij de 63 kg. Dat verschaft zeker voordelen. Maar er zijn ook nadelen aan verbonden. Dat merkte ik vroeger als ik een marathon ging lopen. Dat stel ik nu ook weer vast. Het minste wat er verkeerd zit voel je. Een virus, een verkoudheid, een pijntje links, een pijntje rechts, enzovoort. En dan mag ik mij nog gelukkig prijzen dat de vaccinaties zich niet te veel laten gevoelen. Ik heb er tot nu toe nauwelijks last van gehad. Hopelijk blijft dat zo. Ik hoor op runnings de laatste tijd helaas ook gans andere verhalen. Sommigen die voor corona gemakkelijk vijftien kilometer liepen, halen nu nog met moeite de aankomst. Ze zijn dan ook zinnens om in de toekomst de iets kortere afstanden te lopen. Zo zie je maar.
Plaats van gebeuren.
Zelzate. Gelegen aan het kanaal Gent-Terneuzen. De kanaalgemeente. Gelegen aan de Belgisch-Nederlandse grens. De grensgemeente. Ik dacht die gemeente zo onderhand wel te kennen maar de Eurohal was mij toch totaal onbekend. Zwembad, sporthal, cafetaria, kleedkamers. Alles samen onder één dak. Is heel praktisch. Dus uitstekend als plaats van gebeuren voor een loopwedstrijd.
Starten.
Weinig deelnemers. Geen idee hoe het komt. Zaterdag. 17u45. Toch niet ondoenbaar. Misschien spelen er een paar andere zaken. Er was de Moerhofloop op vrijdagavond en georganiseerd door joggingclub Moerbeke. Ook een heel mooie loop natuurlijk. Een andere reden kon de temperatuur zijn. Het was toch vrij warm. 23 à 24 graden. En het was een drukkende warmte. Weinig zuurstof. Onweerachtig. Dat onweer zouden we na afloop van de run trouwens ook krijgen! Ten sloote was er ook de Smouteriejogging in Overmere. Maar of dat nu zo gespeeld heeft in het beperkt aantal deelnemers in Zelzate durf ik te betwijfelen.
Ik had vooraan postgevat. Dat was vrij gemakkelijk te doen. Helemaal geen gedrum of zo nodig. Iedereen was er vrij gerust in. Ik misschien nog het minst. De redenen heb ik hiervoor reeds uitgelegd. Maar toch klaar voor onze drie rondjes. Elk van vier kilometer. Perfect uitgemeten.
De eerste ronde van = 4 km.
K1 = 3.59 - K2 = 3.59 - K3 = 4.00 - K4 = 4.04
Ik ben goed gestart. Met dank aan een paar atleten die mij een tempo oplegden dat ik net aan kon. Maar het was wel nipt. Ik moest even een gaatje van een vijftigtal meter laten. Maar naar het einde van de ronde toe kwam ik toch wat terug. Een beetje raar want kilometer 4 was tot dan toe mijn traagste. Blijkbaar liepen ze ook voor mij iets trager. Ze stopten toen ook jun race. Hun wedstrijd zat er reeds op. Die van mij allerminst.
De tweede ronde = 4 km.
K5 = 4.11 - K6 = 4.09 - K7 = 4.09 - K8 = 4.09
Ik moest toch even bekomen van die eerste ronde. Ik liet het tempo dan ook wat zakken. De vijfde kilometer was de traagste tot dan toe. Maar ik wou een goede eerste zes kilometer lopen. Dus terug een iets snellere kilometer 4.09. halfweg dus in 24.22. Ik probeerde nu het tempo van ongeveer 4.10 vast te houden.
De derde ronde = 4 km.
K9 = 4.12 - K10 = 4.14 - K11 = 4.08 - K12 = 3.50
Stand houden was nu de boodschap. Kilometers negen en tien werden de traagste van de wedstrijd 4.12 en 4.14. Daarna ging het richting aankomst en kon de eindsprint of wat er nog van overbleef ingezet worden. Mijn zelf gechronometreerde eindtijd van 49.07 was het resultaat. Het tweede deel dus 23 seconden trager gelopen dan het eerste deel. Eigenlijk toch maar een vrij licht verval.
Conclusie.
Het was geen gemakkelijke wedstrijd. Drukkend warm, weinig zuurstof. Het was gaan super lastig parcours maar ik noem het eerder een vervelend parcours. Veeloneffenheden. Gevaarlijk op sommige plaatsen. Het was steeds opletten geblazen. En er waren weinig deelnemers. Is ook niet erg aangenaam. Voordeel is natuurlijk wel dat we nog eens het podium op konden stappen. Wat een verrassing!
Toekomst.
Gelukkig krijgen we nu even respijt. Tot vrijdag 3 september niks. Maar dan komen ze opnieuw vlug na elkaar. Een paar wedstrijden die toch verwachtingen scheppen. Waar er ook wel heel wat meer concurrentie zal zijn. Het begint met Bottelare op 3 september. Een week later op 10 september komt de Grote Prijs Bentille in Sint Jan in Eremo. Het drieluik afsluiten gebeurt op zaterdag 18 september in Maldegem. In deze laatste wedstrijd zullen vast en zeker heel wat goede atleten aanwezig zijn van de plaatselijke atletiekclub. Dus ja, toch enkele zaken om naar uit te kijken. Hopelijk blijven we gezond en kunnen we aan alle drie deze kanjers deelnemen.
22-08-2021, 17:52
Geschreven door dirk
Reageren (0)
|