aantal stappen: 1.561.773 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 125
aantal fietstochten: 32
Zoeken in blog
02-10-2022
Levensboom in Herbricht
Het was vandaag kiezen, 'n wandeling of 'n korte fietstocht. Het is dat laatste geworden, met dank aan de Amerikaanse kunstenaar die aan het werk is in Herbricht. Ik wilde zijn werk toch eens van kortbij zien.
Alhoewel de wegen er goed nat bijlagen, toch op mijn fiets gekropen en via Rekem naar Herbricht gereden. De kortere weg via Neerharen is nog steeds niet bereikbaar wegens werken.
En ja, de kunstenaar was aan het werk in Herbricht, ik werd er zelfs begroet. Spijtig dat het weer niet meezat, de foto's zijn wat donker uitgevallen.
En na Herbricht, nog even 'n ommetje langs de Maas gemaakt richting Uikhoven en Kotem. Het veer in Uikhoven naar Geulle a/d Maas, kun je deze maand nog nemen tussen 10u00 en 18u00 op zaterdag en zondag.
Op de terugweg heb ik mij moeten haasten, het middagmaal wordt traditioneel bij ons geserveerd om 12u00. Ik zat aan tafel om 11u59, "just in time". Mij voor de afwas toch even moeten verfrisssen.
Zo, ben toch weer even bezig geweest en 'n gerenommeerd artiest aan het werk gezien.
Vandaag is het niet gelukt om 'n fietsmaat mee op pad te krijgen, geen nood, dan maar alleen.
Gisterenavond had ik mijn route al grotendeels op papier gezet, via Winterslag naar Zonhoven door de Wijers. Het is 'n uniek natuurgebied en dat zie je aan het groot aantal fietsers en wandelaars.
Maar mijn tocht begon in Eigenbilzen langs het kanaal, waar ik het zonnetje lekker in de rug had. Dan langs de schachtbokken van de steenkoolmijn van Winterslag. En niet veel verder, .... probleem! Mijn fietszadel was aan het loskomen. Door al dat gefriemel in het zadel, was het schroefje onderaan losgekomen. Maar gelukkig heb ik altijd 'n inbussleutel bij en was het probleem rap verholpen.
En dan de Wijers, het is er fijn fietsen, veel vijvers, grasvelden, heide, vergezichten, noem maar op. Het is een van de mooiste fietsroute's van de streek. Eens je Zonhoven voorbij bent, kom je al rap door het domein van Bokrijk. Vandaag nog eens het fietspad "door het water" gekozen. Buiten het domein en over het spoor Hasselt - Genk, mijn pauze genomen om 'n stukje appeltaart te nuttigen. Het is intussen 'n vaste stek geworden als ik er in de buurt ben.
Terug op de fiets en naar het Albertkanaal richting Hasselt via de fietsbrug in Godsheide. De fietsers worden er tegenwoordig verwend met 'n goed aangelegd fietspad. Zo kom je ondermeer langs het Provinciehuis waar de Limburgse Gouverneur en medewerkers, kantoor houden.
Hoogtepunt van mijn fietstocht, zag ik in Diepenbeek waar 'n kunstenaar aan het werk was. Ik was niet de enige die vol verwondering stond toe te kijken.
Terugkeren deed ik via het station van Bilzen om aldaar nog eens de klim naar Waltwilder te maken. In Veldwezelt aangekomen, leek het me nog net iets te vroeg om al huiswaarts te rijden. Er zat nog wat jus in de benen en heb derhalve nog 'n ommetje door Maastricht gemaakt.
Voila, weer 'n uitgebreid verslag van mijn fietstocht, maar als je 92 kilometer gefietst hebt, dan zie je uiteraard veel.
Ja, Remco is ene kampioen, dat is nu helemaal zeker. Deze morgen zijn laatste 15 km. gevolgd.
En als je zo iets ziet, dan begint het te kriebelen om ook te fietsen. Even met mijn huisgenote overlegd om vervolgens groen licht te krijgen om ook 'n fietstocht te maken. Het was dus geen geplande tocht, maar 'n beslissing van het moment.
Gelet op de beregende wegen, geen veldwegen of bospaden genomen maar gewoon via de grote weg naar Zutendaal, Munsterbilzen en Bilzen gereden. In Bilzen was er 'n markt bezig met veel boeken en strips. En dan vanuit Bilzen, de grote weg naar Mopertingen. Je begint wel met 'n 3-trapshelling, eerst de Brugstraat, vervolgens de Waltwilderberg en uiteindelijk die laatste knik richting Mopertingen.
In Veldwezelt, achter het kanaal, rechts afgedraaid. Je komt dan voorbij de Neanderthalersite. Tijd voor enkele foto's en ook het moment voor 'n paar boterhammen en 'n energiereep van Sultana. Die repen heb ik altijd bij als ik ga fietsen. Via het jaagpad kom je dan in Kanne met 'n mooi zicht op het kanaal met aan weerzijden de heuvelruggen.
Na Lanaye en Lixhe, de Voer binnen gereden via Moelingen. Even verderop naar links, het plaatsje Eijsden. Daar was ook ene verkoop bezig, ene trottoirverkoop (of stoepverkoop) door één gezin.
De terugrit was eenvoudig, via Maastricht en de Wilhelminabrug aldaar, terug richting Lanaken. Op de brug reed 'n groepje wielertoeristen van Wiemesmeer juist voor mij, ideaal om mij in hun zog te nestelen (lees: door de tegenwind had ik daar in hun slipstream, geen last van). In Lanaken wel nog 'n ommetje gemaakt, ik wilde niet door het centrum fietsen omdat daar De Maasrun in volle bedrijvigheid was.
Voila, ik heb mij weer geamuseerd en tot de volgende.
Het moest er eens van komen, nog eens 'n fietsmaat die mij kon vergezellen op 'n mooie tocht.
Vanzelfsprekend was het niet, die fietstocht bedoel ik dan. Toen ik vanmorgen aan mijn raam uitkeek, was onze straat gehuld in dikke nevelen. En die mist is 'n hele tijd blijven hangen. Gelukkig, rond 9u00 begon de zon er door te komen en even later was die dikke erwtensoep helemaal verdwenen.
Het was nog eens fijn om met twee op pad te zijn al is het dan niet evident om veel foto's te maken, dat lukt gewoon niet.
We vertrokken aan de brug in Briegden om het jaagpad aan te houden tot Kanne. Daar de brug over om via de sluis van Lanaye naar Moelingen te fietsen. In Eijsden naar rechts, langs Gronsveld, Meerssen en Bunde om dan noordwaarts te rijden naar Elsoo/Stein en daar de oversteek naar België te maken via de autostradebrug.
Gezien Eric nog niet al te veel kilometers op zijn tellers heeft, was het uitkijken naar het gezellig terras om wat bij te tanken. Maar driewerf helaas, het was wachten tot Uikhoven om 'n zaak (De Rio) te vinden die op woensdag geopend was. En met 'n stuk taart, 'n goei tas koffie en voor mij nadien, 'n lekker biertje, waren we weer helemaal opgekikkerd.
Maar gaandeweg richting Lanaken, zag ik toch dat mijn maat uitkeek naar 'n warme douche en 'n zachte zetel. Ik heb hem derhalve thuis afgezet en zelf nog 'n extra rondje gemaakt via Zutendaal en Opgrimbie.
Foto's maakte ik oa. in Gellik aan het begin van het fietspad naar de Besmer, boven op de Duivelsberg met uitzicht op de Mechelse Heide (er stond veel volk te pauzeren), een van de parkings aan La Butte aux Bois, en op het einde, Domein Zangersheide waar vanaf vandaag het BK Jumping doorgaat.
Ziehier, mijn relaas van onze fietstocht, véél zon onderweg, weinig wind en ene fijne babbel met mijn maat.
Van die likdoorn - bij ons in Lanaken zeggen ze ook al eens: eksteroog - ben ik vanaf. Een medische pedicure heeft mijn voet onder handen genomen en voor 10,00 euro was het leed geleden op 5 min. tijd. Ik heb er nauwelijks iets van gevoeld, ook vandaag niet, "the day after".
Maar om toch niet te zot te doen, ipv. 'n wandeling, toch maar gekozen voor de stadsfiets voor 'n kort ritje doorheen mijn gemeente.
Langs Domein Zangersheide vertrokken waar ze alles al in gereedheid aan het brengen zijn voor volgende week, nl. Jumping World Breeding Championship for Young Horses. Dan langs La Butte aux Bois, het fietspad genomen naar Rekem. En even verderop, 'n ontdekking gedaan, nog tot einde oktober: het fietscafé De Pitstop.
En omdat ik toch in de buurt was, nog eens door Oud-Rekem gefietst met zijn pittoreske straatjes. Ook het nieuwe gebouw tegenover de museumkerk voor het eerst gezien. Er zijn veel tegenstanders voor dit gebouw, het zou afbreuk doen aan de authenticiteit van het dorp.
Van Rekem naar Herbricht waar je op 'n oudere foto kunt zien hoe de Maas al eens buiten zijn oevers kan treden en het gehucht volledig overspoeld. Er wonen nu nog slechts 'n handvol mensen. De Maas zelf is toch al wat breder geworden t.o.v. 'n week terug. Mijn laatste foto maakte ik aan Lanakerveld, heel even op Nederlands grondgebied.
En toen er enkele druppels begonnen te vallen, maar direct naar huis. Nog 'n fijn weekend iedereen.
Voor zij die Louis Paul Boon niet kennen, hij was 'n Belgische schrijver en schilder. Hij werd geboren in 1912 en overleed, véél te jong, in 1979.
Na dit kleine stukje geschiedenis, door dit pad wilde ik vandaag nog eens wandelen. Je vindt dat pad, links van het Albertkanaal tussen de bruggen van Briegden en Gellik.
Om te beginnen was het precies of die beestjes in het gelid kwamen staan om op de foto te mogen. En dan het Louis Paul Boonpad in. Ik had gelukkig waterdichte schoenen aan, het was nodig. En aan paarden, geen gebrek in Lanaken.
In Gellik heb je dan steeds 'n goed zicht op die iconische ijzeren brug. Iets verderop zie je de ochtendnevel nog hangen in de velden. En bij het terugkeren via de Kewithdreef, was het precies of enkele bewoners compassie hebben met de voorbijtrekkende wandelaars, of zou die zetel daar met 'n andere bedoeling staan ....?
Zo, weer in 'n notendop, mijn wandeling van vandaag. Of er morgen - en de volgende dagen - kan gewandeld worden, dat zal deze namiddag uitwijzen. Ik word namelijk geplaagd met 'n vervelende likdoorn aan mijn rechtervoet. Onze voetverzorgster zal mij onder handen nemen.
Als je veel schrijft, heb je ook 'n redelijk grote woordenschat ter beschikking. Het weer van vandaag zou ik dan ook op vele manieren kunnen omschrijven, maar ...., laat ik het toch beschaafd houden.
En toch heb ik vandaag even dat slechte weer moeten trotseren, om 9u00 had ik 'n afspraak bij mijn tandarts. Het was weliswaar geen geregistreerde wandeling, maar ik was toch lang genoeg - met paraplu - onderweg om 'n vochtige broek te hebben. De tandarts was enigzins tevreden, maar ik moet toch nog eens terug voor 'n gaatje.
Geen gewandel of gefiets dus - zij het dat het toch nog opklaart (en dan krijgen jullie daar wel 'n verslag van) - maar weer 'n mooie fotoreeks. Deze keer de abdij van Herkenrode in Kuringen, 'n deelgemeente van Hasselt. Al in 1192 was er sprake van 'n abdij op die plaats. In de loop der jaren is veel verwoest of afgebrand, maar ook bijgebouwd. Per fiets kom ik er toch enkele keren per jaar. Het is 'n mooie stopplaats voor 'n kop koffie met taart.
De laatste kaart toont hoe het er nu uitziet. Veen kijkgenot.
Verdorie, vandaag wilde ik nog eens gaan fietsen, het weer zou nog redelijk zijn en met de te verwachten plensbui van morgen (en mogelijk de volgende dagen) was het bijna 'n 'must".
Jammer genoeg waren er vandaag belangrijker zaken te doen, vooreerst mijn tuin die dringend toe was aan wat schoffelwerk en in de namiddag stond ik ingepland voor mijn boosterprik in Dilsen-Stokkem. Nu had dat wel per fiets gekunnen, maar gezien ik het had kunnen regelen dat mijn iets jongere echtgenote ook vandaag haar prik kon krijgen, is onze schoonzoon bereidwillig geweest om voor chauffeur te spelen (mijn echtgenote zou die fietsafstand niet gered hebben).
En na die prik, diende ik mijn leesboeken terug te brengen naar de bibliotheek om uiteraard nieuw leesvoer mee naar huis te nemen. Mijn wandeling stond derhalve gepland na het avondeten. Maar, .... zucht, .... de eerstvolgende uren zou het lichtjes gaan regenen. Zowel de buienradar als het KMI geven hetzelfde beeld. Een gedwongen rustdag dan maar ...
Maar 'n fotoreportage van oude postkaarten zat er wel nog in, deze keer van onze Limburgse hoofdstad Hasselt. Ik heb er willekeurig 'n aantal van uitgekozen, hopelijk vinden jullie ze mooi.
Het was niet echt gepland, zeker niet na die mistige toestanden deze voormiddag en ook niet omdat ik samen met mijn echtgenote eens 'n ander restaurant wilden uitproberen deze middag.
Maar na dat lekker etentje, kwam de zon er door en kriebelde het om nog eens op mijn fiets te kruipen. Om nog deel te nemen aan de fietsvierdaagse was het al te laat, trouwens de enige rit die mij wel beviel (eentje van 100 km.), kon alleen gereden worden als je over 'n gps beschikt, hetgeen ik niet heb.
Vandaag dan zelf 'n relatief korte rit uitgezocht via het fietsroutenetwerk. Vertrokken in Briegden aan de brug, het jaagpad op tot in Kanne. Daar de brug over en aan de andere kant van het kanaal, naar de sluis van Lanaye. Onderweg, veel deelnemers tegengekomen van de kortere afstanden van de fietsvierdaagse. Blijkbaar was het vandaag dan toch 'n succes. Via de brug in Moelingen dan de Maas over en Eijsden binnen gereden. De rit rechtsaf vervolgd naar Gronsveld en daar op dat punt, 'n korte lus naar rechts gemaakt naar Sint-Geertruid. Ik wilde in die lus, de Eckelraderweg omhoog rijden, de enige helling van betekenis. En eens die lus rondgemaakt, langs de paarden richting Meerssen gereden.
De terugweg was simpel, de Noorderbrug over, Smeermaas binnen en via 'n lus langs de Zuid-Willemsvaart naar Neerharen en verderdoor naar huis.
Zo, mijn benen weer eens getest, genoten van de zon en morgen, ... dan ga ik schaaklessen geven in onze club. Benieuwd hoe dat zal gaan?
Dit is - voor mij dan toch - 'n mijlpaal, je 10.000ste bezoeker mogen verwelkomen en dat op goed 15 maanden tijd. Ik ben er terecht fier op.
Mijn fiets- en wandelblog ben ik gestart om mijn route's en foto's op 'n overzichtelijke manier te kunnen archiveren, maar nooit heb ik er bij stilgestaan dat mijn blog zo dikwijls zou worden bekeken door jullie allemaal. Mijn grote dank natuurlijk. Ik hoop nog lang mijn fiets- en wandelwedervaren met jullie te kunnen delen.
Soms moet je al eens de ingeving krijgen om iets speciaals te doen, zoals vandaag. Maar dadelijk meer hierover.
Mijn wandeling ging ik maken naar Smeermaas en daar wilde ik de Zuid-Willemsvaart volgen tot Neerharen. Ik zeg wel, het was de bedoeling om dat te doen. Onderweg daarheen zag ik al vele fietsers die meededen aan de fietsvierdaagse. Verdorie, het kriebelde toch 'n beetje dat ik er zelf niet bij was, maar anderzijds, die bestemmingen via die kortere afstanden, heb ik al zo dikwijls gemaakt en anderzijds, wind en de te verwachten buien, nodigen niet echt uit om te fietsen.
In Smeermaas eerst voorbij gegaan aan de studentenkamers van Domici Semermaes, om dan iets verder op de Kanaaldijk te staan langs de Zuid-Willemsvaart. En juist daar, zag ik de trappen naar beneden om naar de voormalige douanekantoren te gaan. Ik veronderstel dat ik dit niet mocht (er stond: enkel voor vergunningshouders, hetgeen ik niet heb), maar er mag zo veel niet. Dus, ik toch naar beneden, langs die oude verzopen fiets langs, en de gebouwen van binnen en van buiten eens bekeken. Sommigen willen de gebouwen slopen, anderen vinden dit economisch erfgoed en zeker te behouden. Ik denk dat de gebouwen op 'n goede dag, vanzelf gaan instorten als niemand zich erover wil bekommeren.
Maar goed, terug naar boven richting Neerharen. Gaandeweg kreeg ik echter in de smiezen dat 'n lange wandeling, wel eens verregend kon aflopen. Dus toch maar tijdig de afslag via de Kersenweidestraat genomen, dan terug rechts over de Oude Heirbaan met zijn mooi Hochter Hof, om ten slotte de straat naar de abdij van Hocht te nemen. Deze keer niet via het gebouw zelf maar links omhoog naar de brug van Tournebride.
Terugkeren deed ik via het Domein Pietersheim met zijn toegangszuilen en het doorsteekje naar de Heuvelstraat.
En ja, ik had goed gegokt, bijna thuis zijnde vielen de eerste druppels.
Op de VRT zenden ze sinds enkele jaren, 'n goed bekeken programma uit, "Homo Universalis". Daarin worden proeven afgelegd door de deelnemers, maar telkens wordt in het begin gezegd: "de opdracht is simpel". Dat was mijn wandeling vandaag ook, simpelweg de brug oversteken in Veldwezelt, langs de ene kant van het kanaal op, langs de andere kant terug.
Ik vertrok via het pad tussen het Uilenspiegelpark en de Pannestraat om in Briegden aan de brug, weer 'n hele kudde schapen te zien. Vervolgens het jaagpad gevolgd tot ik naar boven moest naar de brug. Op die brug, een van mijn betere foto's gemaakt (dat vond ik zelf toch). Aan de andere kant voorbij steenbakker Wienerberger, terug naar beneden om uiteindelijk aan de overzijde van papierfabriek Sappi (links achteraan op de foto) terug naar boven te stappen.
Via het industrieterrein van Lanaken, het versassen van 'n schip kunnen meemaken aan de sluis van Lanaken. Ook bovenaan waren enkele kijklustigen.
En deze namiddag, voor ik aan dit verslag kon beginnen, eerst nog met mijn laptop naar het Dienstencentrum gefietst om aldaar met scherm en beamer, de te geven schaaklessen eens uit te testen vanaf volgende maandag. Gelukkig was er 'n behulpzame en technisch geschoolde medewerker aanwezig.
Uiteindelijk toch iets rapper dan voorzien, de nieuwe coatinglaag is aangebracht op de fiets- en wandelbrug. En dat wilde ik vandaag toch eens gaan bekijken.
Met een paar lussen links en rechts, kwam ik uiteindelijk toch uit aan 'n kleine 7 km. Vertrokken langs de Broekstraat om dan de brug over te steken richting Smeermaas. Maar ik wilde de brug bekijken, dus even verder, rechts afgeslaan aan de Bernerstraat. Deze gevolgd tot het einde, daar naar links en dan ben je al rap aan de brug. En inderdaad, de nieuwe laag is degelijk, spijtig dat ze niet meteen ook de graffiti verwijderd hebben.
En overal in onze gemeente zie je momenteel de spandoeken van de fietsvierdaagse. Spijtig dat het weer niet zal meezitten, ik heb alleszins mijn plan opgeborgen om zaterdag de lange 125-kilometertocht te maken. Het zal 'n stuk frisser zijn, regen is voorspeld en het risico om te vallen is 'n stuk groter, zeker met al die natte blaren en takjes in de bossen. Soms moet ik voor mezelf al eens zeggen: jongen, je bent er 68!
Terugkeren deed ik vandaag via de Brouwerij van Aubelstraat en langs het brugje aan de Sportoase.
En op onze straat, tja, als de vruchten van de bomen beginnen te vallen op het voetpad en de eigenaar van de boom ruimt het niet op, dan moet je oppassen waar je je voeten zet.
Gewapend met zonnebrandcrème factor 50 op snuit, armen en benen, ben ik vandaag vertrokken voor 'n mooie fietstocht doorheen Ned. Limburg. Vanaf donderdag zijn er geregeld buien op komst en de temperatuur zou ook zakken, het moment dus om nog eens 'n 100-plusrit te maken.
Eerst de Noorderbrug over in Maastricht en dan direct rechts naar de grootste en breedste fietssnelweg van Maastricht. Op die snelweg kun je rechts naar Bemelen, links naar Meerssen. Ik ging naar rechts, om op de Bemelerberg de benen al eens te testen op hetgeen nog komen zou.
Af en toe ook eens stoppen voor de nodige suikers, in dit geval, 'n halve banaan. Even voorbij Gulpen, zag ik toch nog water in de beek, een heel verschil met thuis waar de Aspermansvijver volledig droog staat.
En dan de klim naar Ubachsberg langs de Trintelerberg, niet zo heel zwaar maar toch 2,1 km. klimmen. En eenmaal boven, is 'n korte pauze in de Bernardushoeve meer dan welkom.
Wat verderop, enkele mooie vergezichten. En als 'n brugje zo mooi versiert is, dan neem je toch 'n foto ...!
Maar dan, Geleen, ... dat is 'n avontuur op zich. Druk, druk, wegenwerken, veel te weinig bordjes van het fietsroutenetwerk, de verkeerssituatie die je vooreerst in acht dient te nemen, kortom, ik was weer blij er zonder kleerscheuren (figuurlijk dan) doorheen geraakt te zijn.
Eén vraag diende nog beantwoord te worden, was er voldoende water in de Maas om in Berg a/d Maas de oversteek te kunnen maken met het autoveer richting Meeswijk? En ja, geen probleem.
De terugweg kende ik uiteraard met de ogen toe, langs Leut en het kanaal tot Rekem om daar links af te slaan richting Herbricht. En toen had ik mijn allerlaatste vraag, zou de Maasbar nog open zijn tegenover het voormalige café van Rudi ...? En weer 'n dikke ja. Ene lekkere Duvel ging er gewillig in, dat mocht wel, tot thuis was de afstand niet zo groot meer.
Zo, 'n iets uitgebreider verslag dan anders, maar ja, het waren dan ook 106 kilometer.
Dag vrienden, daar ben ik weer. Mijn echtgenote en ikzelf zijn 'n paar dagen naar Leuven geweest. We logeerden (met ontbijt) in 'n befaamd hotel, Martin's Klooster op de O.L. Vrouwestraat.
Het was 'n kort verblijf waarbij niks moest maar alles mocht. Enkele dagen niet moeten koken, geen afwas, geen emails, niemand die je nodig had ...
We hebben redelijk wat gewandeld, uiteraard niet alles geregistreerd, maar toch. Zo hebben we bvb. op dag 1, de klim gemaakt naar de Abdij Keizersberg waar nog steeds enkele monniken van de Benedictijnenorde wonen. Het is 'n mooi wandelgebied met 'n prachtig uitzicht over de stad Leuven. Het Mariabeeld toornt hoog boven de stad uit. En die boom, ... op de foto zie je het niet meteen, maar als wij getweeën onze armen omheen de boom zouden slaan, wij zouden mekaar niet kunnen raken, zo dik is hij. Je hebt bergop naar de Abdij, ook 'n zicht op de jachthaven van Leuven.
Dat liggend beeld is nu prachtig om te zien, maar bij 'n hoge waterstand van de Dijle, ligt het beeld letterlijk onder water.
Wij zijn ook door het st. Donatuspark gewandeld, een der meerdere parken in en rond de stad.
En uiteraard hebben we ook gewinkeld, de Diestsestraat helemaal tot het einde om terug te keren via de Bondgenotenlaan. We hebben zelfs enkele aankopen gedaan. Er was nog plaats in onze koffer.
Het avondeten werd ons bereid in restaurant Mykene in de Muntstraat, ons favoriete restaurant in Leuven.
En die foto van 't Schoenmakerke, we moesten terugdenken aan iemand van bij ons toen er nog geen schoenmaker was in onze gemeente en dan maar aan zijn kleinzoon om hulp vroeg. De kleinzoon woont in de buurt van Leuven.
Het was vandaag of morgen 'n fietstocht maken, weer alleen, de maten hebben tegenwoordig andere doelstellingen in hun leven. Het zij zo. Het werd dus vandaag, omdat er iets minder wind zou zijn dan morgen.
Ik wilde nog eens naar Wallonië fietsen, vertrekkende doorheen de provincie Ned. Limburg. Zoals gewoonlijk start ik dan via de Noorderbrug in Maastricht om dan naar Bemelen te fietsen. Dan heb je Cadier en Keer om vervolgens richting Slenaken te gaan. Ai, even voorbij de grens met België in Voeren, diende ik 'n omweg te maken om het centrum van Teuven te vermijden. De grote straat erheen was volledig opgebroken. Nu ja, wat extra hoogtemeters om vervolgens enkele mooie foto's te maken van de vallei omheen Teuven. Wat opvalt is dat meerdere straten mooi aangelegd zijn voor de fietsers.
Eens Remersdaal achter mij gelaten, ben je rap in Plombières/Hombourg. En daar fiets je op oude spoorwegtrajecten, in dit geval op Ravel 38. Zeer mooi en aangenaam fietsen. Maar door al dat moois, mij even laten misleiden, in Froidthier/Thimister-Clermont moest ik rechtdoor en ik ging links. Gevolg, even mijn weg terug moeten zoeken om uiteindelijk de richting in te slaan waar ik toch bekend ben met de diverse richtingen, nl. Aubel.
Via Aubel terug op mijn voorziene route gekomen om via de Abdij van Val Dieu, terug noordwaarts te fietsen naar Moelingen. Daar de brug over de Maas gepasseerd om dan even verder stil te staan voor enkele foto's met het Nederlandse Eijsden aan de andere kant van de rivier. Aan de sluis van Lanaye mijn laatste foto's gemaakt want eens daar voorbij, ben je bijna thuis.
Ik wilde vandaag 'n 90 kilometer fietsen, het werden er net geen 100. Geen probleem, ik heb mij weer geamuseerd.
Dat is het meestal op zondagmorgen, rustig, geen verkeer en enkel mensen met honden die uitgelaten moeten worden, zie je.
Deze keer eens geen wandeling door het bos of langs het kanaal, maar gewoon door de woonwijken, enkele doorsteekjes en langs Sportoase en Sappi.
Dat doorsteekpad in het verlengde van de Bosstraat, is altijd ideaal om vandaar naar de Kewithstraat te wandelen. Ik zag dat er stevige werken bezig zijn om het hemelwater weggevoerd te krijgen. Wat verder op de Kounterstraat, waren de vogels zich te goed aan het doen aan de vele zaden die er liggen.
Aan de Sportoase, McDonald's rechts laten liggen en via het pad en de trapjes, teruggekeerd onder de tunnel door naar de Stationsstraat. Op die straat heb je nog steeds het gebouw dat ooit beheerd werd door de RTT (Regie voor Telegraaf en Telefonie). Je kunt het bijna economisch erfgoed noemen. De RTT werd opgericht in 1930 en kwam in 1973 in slechte papieren wegens 'n groot schandaal. In 1992 werd de naam veranderd naar Belgacom om in 2015 opnieuw van naam te veranderen naar Proximus. En ja, het gebouw wordt nog steeds gebruikt door Proximus.
Op de terugweg naar huis, kwam ik nog langs Schoenhersteller Luc. De zaak is afgelopen woensdag geopend. Het was hoog tijd dat er opnieuw zo'n zaak in onze gemeente kwam. Met iets meer dan 25.000 inwoners heeft onze gemeente verschillende jaren geen enkele schoenhersteller meer gehad.
Ook in Belgisch Limburg kun je mooi fietsen, zeker als je op 'n redelijk vroeg uur vertrekt. Je hebt dan de weg zo goed als voor jou alleen.
Mijn bedoeling was om te fietsen langsheen de Zuid-Willemsvaart. Dit kanaal wordt al gebruikt vanaf de jaren 1825-1826 en is 123 kilometer lang. Maar éénmaal in Bocholt (na 43 kilometer) was ik toch blij niet meer langs het kanaal te moeten rijden. Je hebt onderweg wel verschillende aanlegsteigers voor plezierboten, oa. aan "het Eilandje" in Neeroeteren, maar het is toch eentonig rechtdoor fietsen.
Maar goed, Tongerlo-Bree voorbij en in Bocholt de mooie brug over, had ik direct andere wegen. Veelal boswegen met goed bereidbare fietspaden, al kwam ik toch 'n vervelende lange onverharde strook met veel kiezel tegen, het gevolg van wegwerkzaamheden.
Eenmaal Bocholt achter mij gelaten, passeerde ik nog Grote-Brogel/Peer, Ellikom en Wijshagen in Oudsbergen om dan via Opglabbeek naar As (met zijn oude watermolen) te fietsen. Onderweg nog 'n mooi versierde woning gezien.
In As nog eens na lange tijd, gestopt aan het voormalige station. De taart met bosvruchten was uitermate lekker.
Terugkeren deed ik via de passage aan "fietsen door de heide", Zutendaal om ten slotte na 'n laatste stop in Gellik, mijn rit van alweer meer dan 100 kilometer, te beëindigen.
Dag volgers, het is nu bijna 16u00 en ik ben nog niet uit mijn kot geweest, zij het deze voormiddag samen met mijn echtgenote om boodschappen te doen. Toeval wilde dat er toen op onze straat, enkelen onder u aan de andere kant van de straat juist passeerden, maar dat we mekaar niet konden groeten wegens de ophaaldienst van GFT die er zijn neus tussen stak. Met deze mijn verontschuldigingen dus.
Langs de andere kant, tot juist enkele minuten terug, heeft het hier ook fiks geregend. En laat dat nu juist belangrijk zijn. Voor zover ik op de buienradar kan zien, blijft het weer onstabiel. En mijn laatste reden om vandaag eens thuis te (moeten) blijven, dat is de fenomenale opbrengst van tomaten en courgettes in onze tuin. Mijn vrouw en ikzelf hebben deze namiddag al veel tomaten door de passe-vite gedraaid om het sap in de vriezer te kunnen steken. Seffens wacht de afwas.
Dus geen gesport maar enkele mooie oude postkaartjes van 'n naburige gemeente, Mechelen-aan-de-Maas. Mogelijk zit het er aan te komen dat onze gemeente in de toekomst zal fusioneren met Maasmechelen, ik hoop het niet maar wie ben ik om dat tegen te houden ...
Na mijn mooie fietstocht van gisteren en het te verwachten warme weer, tijdig de deur uitgegaan voor 'n korte wandeling. In feite wilde ik 'n mooie kaart ergens gaan kopen voor 'n bijzonder iemand die nu zondag haar afscheidsreceptie geeft. En daar kan natuurlijk eerst 'n kleine wandellus bij.
Langs de Henri Dunantstraat vertrokken naar de Kinderboerderij. Daar was het nog heel rustig, geen spelende kinderen of bankzittende senioren. En dat bospad even verderop, inspireert mij altijd voor 'n mooie foto. Je kunt er ook sporten, maar daar heb ik mij toch niet aan gewaagd.
En als je in Pietersheim bent, dan kom je via de vijver, vanzelf langs de burchtruïne en het kasteel.
Terugkeren deed ik langs Kasteel Alicebourg op de Koning Albertlaan. En die mooie kaart, ... ik heb er eentje gevonden.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Ik ben Eddy Meuris