aantal stappen: 1.561.773 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 125
aantal fietstochten: 32
Zoeken in blog
06-09-2022
Bernardushoeve
Gewapend met zonnebrandcrème factor 50 op snuit, armen en benen, ben ik vandaag vertrokken voor 'n mooie fietstocht doorheen Ned. Limburg. Vanaf donderdag zijn er geregeld buien op komst en de temperatuur zou ook zakken, het moment dus om nog eens 'n 100-plusrit te maken.
Eerst de Noorderbrug over in Maastricht en dan direct rechts naar de grootste en breedste fietssnelweg van Maastricht. Op die snelweg kun je rechts naar Bemelen, links naar Meerssen. Ik ging naar rechts, om op de Bemelerberg de benen al eens te testen op hetgeen nog komen zou.
Af en toe ook eens stoppen voor de nodige suikers, in dit geval, 'n halve banaan. Even voorbij Gulpen, zag ik toch nog water in de beek, een heel verschil met thuis waar de Aspermansvijver volledig droog staat.
En dan de klim naar Ubachsberg langs de Trintelerberg, niet zo heel zwaar maar toch 2,1 km. klimmen. En eenmaal boven, is 'n korte pauze in de Bernardushoeve meer dan welkom.
Wat verderop, enkele mooie vergezichten. En als 'n brugje zo mooi versiert is, dan neem je toch 'n foto ...!
Maar dan, Geleen, ... dat is 'n avontuur op zich. Druk, druk, wegenwerken, veel te weinig bordjes van het fietsroutenetwerk, de verkeerssituatie die je vooreerst in acht dient te nemen, kortom, ik was weer blij er zonder kleerscheuren (figuurlijk dan) doorheen geraakt te zijn.
Eén vraag diende nog beantwoord te worden, was er voldoende water in de Maas om in Berg a/d Maas de oversteek te kunnen maken met het autoveer richting Meeswijk? En ja, geen probleem.
De terugweg kende ik uiteraard met de ogen toe, langs Leut en het kanaal tot Rekem om daar links af te slaan richting Herbricht. En toen had ik mijn allerlaatste vraag, zou de Maasbar nog open zijn tegenover het voormalige café van Rudi ...? En weer 'n dikke ja. Ene lekkere Duvel ging er gewillig in, dat mocht wel, tot thuis was de afstand niet zo groot meer.
Zo, 'n iets uitgebreider verslag dan anders, maar ja, het waren dan ook 106 kilometer.
Dag vrienden, daar ben ik weer. Mijn echtgenote en ikzelf zijn 'n paar dagen naar Leuven geweest. We logeerden (met ontbijt) in 'n befaamd hotel, Martin's Klooster op de O.L. Vrouwestraat.
Het was 'n kort verblijf waarbij niks moest maar alles mocht. Enkele dagen niet moeten koken, geen afwas, geen emails, niemand die je nodig had ...
We hebben redelijk wat gewandeld, uiteraard niet alles geregistreerd, maar toch. Zo hebben we bvb. op dag 1, de klim gemaakt naar de Abdij Keizersberg waar nog steeds enkele monniken van de Benedictijnenorde wonen. Het is 'n mooi wandelgebied met 'n prachtig uitzicht over de stad Leuven. Het Mariabeeld toornt hoog boven de stad uit. En die boom, ... op de foto zie je het niet meteen, maar als wij getweeën onze armen omheen de boom zouden slaan, wij zouden mekaar niet kunnen raken, zo dik is hij. Je hebt bergop naar de Abdij, ook 'n zicht op de jachthaven van Leuven.
Dat liggend beeld is nu prachtig om te zien, maar bij 'n hoge waterstand van de Dijle, ligt het beeld letterlijk onder water.
Wij zijn ook door het st. Donatuspark gewandeld, een der meerdere parken in en rond de stad.
En uiteraard hebben we ook gewinkeld, de Diestsestraat helemaal tot het einde om terug te keren via de Bondgenotenlaan. We hebben zelfs enkele aankopen gedaan. Er was nog plaats in onze koffer.
Het avondeten werd ons bereid in restaurant Mykene in de Muntstraat, ons favoriete restaurant in Leuven.
En die foto van 't Schoenmakerke, we moesten terugdenken aan iemand van bij ons toen er nog geen schoenmaker was in onze gemeente en dan maar aan zijn kleinzoon om hulp vroeg. De kleinzoon woont in de buurt van Leuven.
Het was vandaag of morgen 'n fietstocht maken, weer alleen, de maten hebben tegenwoordig andere doelstellingen in hun leven. Het zij zo. Het werd dus vandaag, omdat er iets minder wind zou zijn dan morgen.
Ik wilde nog eens naar Wallonië fietsen, vertrekkende doorheen de provincie Ned. Limburg. Zoals gewoonlijk start ik dan via de Noorderbrug in Maastricht om dan naar Bemelen te fietsen. Dan heb je Cadier en Keer om vervolgens richting Slenaken te gaan. Ai, even voorbij de grens met België in Voeren, diende ik 'n omweg te maken om het centrum van Teuven te vermijden. De grote straat erheen was volledig opgebroken. Nu ja, wat extra hoogtemeters om vervolgens enkele mooie foto's te maken van de vallei omheen Teuven. Wat opvalt is dat meerdere straten mooi aangelegd zijn voor de fietsers.
Eens Remersdaal achter mij gelaten, ben je rap in Plombières/Hombourg. En daar fiets je op oude spoorwegtrajecten, in dit geval op Ravel 38. Zeer mooi en aangenaam fietsen. Maar door al dat moois, mij even laten misleiden, in Froidthier/Thimister-Clermont moest ik rechtdoor en ik ging links. Gevolg, even mijn weg terug moeten zoeken om uiteindelijk de richting in te slaan waar ik toch bekend ben met de diverse richtingen, nl. Aubel.
Via Aubel terug op mijn voorziene route gekomen om via de Abdij van Val Dieu, terug noordwaarts te fietsen naar Moelingen. Daar de brug over de Maas gepasseerd om dan even verder stil te staan voor enkele foto's met het Nederlandse Eijsden aan de andere kant van de rivier. Aan de sluis van Lanaye mijn laatste foto's gemaakt want eens daar voorbij, ben je bijna thuis.
Ik wilde vandaag 'n 90 kilometer fietsen, het werden er net geen 100. Geen probleem, ik heb mij weer geamuseerd.
Dat is het meestal op zondagmorgen, rustig, geen verkeer en enkel mensen met honden die uitgelaten moeten worden, zie je.
Deze keer eens geen wandeling door het bos of langs het kanaal, maar gewoon door de woonwijken, enkele doorsteekjes en langs Sportoase en Sappi.
Dat doorsteekpad in het verlengde van de Bosstraat, is altijd ideaal om vandaar naar de Kewithstraat te wandelen. Ik zag dat er stevige werken bezig zijn om het hemelwater weggevoerd te krijgen. Wat verder op de Kounterstraat, waren de vogels zich te goed aan het doen aan de vele zaden die er liggen.
Aan de Sportoase, McDonald's rechts laten liggen en via het pad en de trapjes, teruggekeerd onder de tunnel door naar de Stationsstraat. Op die straat heb je nog steeds het gebouw dat ooit beheerd werd door de RTT (Regie voor Telegraaf en Telefonie). Je kunt het bijna economisch erfgoed noemen. De RTT werd opgericht in 1930 en kwam in 1973 in slechte papieren wegens 'n groot schandaal. In 1992 werd de naam veranderd naar Belgacom om in 2015 opnieuw van naam te veranderen naar Proximus. En ja, het gebouw wordt nog steeds gebruikt door Proximus.
Op de terugweg naar huis, kwam ik nog langs Schoenhersteller Luc. De zaak is afgelopen woensdag geopend. Het was hoog tijd dat er opnieuw zo'n zaak in onze gemeente kwam. Met iets meer dan 25.000 inwoners heeft onze gemeente verschillende jaren geen enkele schoenhersteller meer gehad.
Ook in Belgisch Limburg kun je mooi fietsen, zeker als je op 'n redelijk vroeg uur vertrekt. Je hebt dan de weg zo goed als voor jou alleen.
Mijn bedoeling was om te fietsen langsheen de Zuid-Willemsvaart. Dit kanaal wordt al gebruikt vanaf de jaren 1825-1826 en is 123 kilometer lang. Maar éénmaal in Bocholt (na 43 kilometer) was ik toch blij niet meer langs het kanaal te moeten rijden. Je hebt onderweg wel verschillende aanlegsteigers voor plezierboten, oa. aan "het Eilandje" in Neeroeteren, maar het is toch eentonig rechtdoor fietsen.
Maar goed, Tongerlo-Bree voorbij en in Bocholt de mooie brug over, had ik direct andere wegen. Veelal boswegen met goed bereidbare fietspaden, al kwam ik toch 'n vervelende lange onverharde strook met veel kiezel tegen, het gevolg van wegwerkzaamheden.
Eenmaal Bocholt achter mij gelaten, passeerde ik nog Grote-Brogel/Peer, Ellikom en Wijshagen in Oudsbergen om dan via Opglabbeek naar As (met zijn oude watermolen) te fietsen. Onderweg nog 'n mooi versierde woning gezien.
In As nog eens na lange tijd, gestopt aan het voormalige station. De taart met bosvruchten was uitermate lekker.
Terugkeren deed ik via de passage aan "fietsen door de heide", Zutendaal om ten slotte na 'n laatste stop in Gellik, mijn rit van alweer meer dan 100 kilometer, te beëindigen.
Dag volgers, het is nu bijna 16u00 en ik ben nog niet uit mijn kot geweest, zij het deze voormiddag samen met mijn echtgenote om boodschappen te doen. Toeval wilde dat er toen op onze straat, enkelen onder u aan de andere kant van de straat juist passeerden, maar dat we mekaar niet konden groeten wegens de ophaaldienst van GFT die er zijn neus tussen stak. Met deze mijn verontschuldigingen dus.
Langs de andere kant, tot juist enkele minuten terug, heeft het hier ook fiks geregend. En laat dat nu juist belangrijk zijn. Voor zover ik op de buienradar kan zien, blijft het weer onstabiel. En mijn laatste reden om vandaag eens thuis te (moeten) blijven, dat is de fenomenale opbrengst van tomaten en courgettes in onze tuin. Mijn vrouw en ikzelf hebben deze namiddag al veel tomaten door de passe-vite gedraaid om het sap in de vriezer te kunnen steken. Seffens wacht de afwas.
Dus geen gesport maar enkele mooie oude postkaartjes van 'n naburige gemeente, Mechelen-aan-de-Maas. Mogelijk zit het er aan te komen dat onze gemeente in de toekomst zal fusioneren met Maasmechelen, ik hoop het niet maar wie ben ik om dat tegen te houden ...
Na mijn mooie fietstocht van gisteren en het te verwachten warme weer, tijdig de deur uitgegaan voor 'n korte wandeling. In feite wilde ik 'n mooie kaart ergens gaan kopen voor 'n bijzonder iemand die nu zondag haar afscheidsreceptie geeft. En daar kan natuurlijk eerst 'n kleine wandellus bij.
Langs de Henri Dunantstraat vertrokken naar de Kinderboerderij. Daar was het nog heel rustig, geen spelende kinderen of bankzittende senioren. En dat bospad even verderop, inspireert mij altijd voor 'n mooie foto. Je kunt er ook sporten, maar daar heb ik mij toch niet aan gewaagd.
En als je in Pietersheim bent, dan kom je via de vijver, vanzelf langs de burchtruïne en het kasteel.
Terugkeren deed ik langs Kasteel Alicebourg op de Koning Albertlaan. En die mooie kaart, ... ik heb er eentje gevonden.
Oef, het is gelukt, mijn fiets wilde deze keer niet gaan liggen (en ik dus ook niet). Mijn vrouw had mij op voorhand verwittigd, nog één keer vallen en ik steek je banden stuk. Nu, zo'n vaart zal het wel niet lopen, maar ik begrijp haar wel. Ze is bezorgd om mijn welzijn, ik ga stilaan in de richting van de 70.
Maar goed, mijn fietstocht begon om 8u45 richting de Salamander in Maasmechelen waar het al vrij druk was met wandelaars, fietsers en joggers. Dan lichtjes bergop via het brugje naar het station van As. De trein op het minispoor kun je er nemen op de zondagen tussen april en september om 14u00, 15u00 en 16u00. Het spoor is 1.300 meter lang. Afb. 6 is geen eigen foto.
Even later passeerde ik aan de Abdijhoeve in Kelchterhoef om dan verder te fietsen richting Zonhoven. Eens in Zonhoven had ik al 60 km. op de teller en ik was omzeggens nog niet onder de bomen uit geweest. Het was dus zeker 'n koele start. En daar in Zonhoven, daar kon ik absoluut niet voorbij zonder de nodige foto's te nemen aan dat tunneltje. En ik was niet de enige die er stopte. Prachtig toch!
Mijn tocht zette ik verder door het domein van Bokrijk en meer bepaald op het traject van "fietsen door het water". Even buiten Bokrijk bij Trobbiani's Place Genk, heb ik mijn pauze genomen om wat calorieën op te slaan. En dat 'n fietstocht niet altijd over mooie vlakke wegen gaat, bewijst mijn foto van 'n smal bospad. Soms kan het niet anders.
Met terug naar huis te fietsen via Munsterbilzen en Eigenbilzen, was de kanaalbar aan de brug in Eigenbilzen wel héél aanlokkelijk om 'n frisse pint te drinken. Het was er warm genoeg voor geworden.
Terug thuis even op de weegschaal gestaan: 65.7 kg. Vooral veel vocht verloren.
Tja, 'n fietstocht maken, de dag na 'n stevige regenbui, misschien niet het beste idee. Maar daarover later meer.
Ik vertrok richting Maastricht naar de Noorderbrug, vertrekpunt van vele tochten. En op die Noorderbrug zag ik op 'n bepaald plaats ene hele grote plas water op het fietsersgedeelte, 'n teken dat het ook in Maastricht goed geregend had.
Even verderop naar Meerssen om dan rechts de klim te maken van de helling met de mooie naam: Waterval. Halverwege die klim, even gestopt om 'n foto te maken van 'n mooi vakwerkhuis.
Via Beek naar Elsloo waar ik over enkele idyllische paden kon fietsen. En verder met de wind in de rug, naar Roosteren waarna ik na precies 54 kilometer, de brug naar Maaseik kon oversteken.
Omwille van de wind, koos ik vandaag de terugweg via het oude kolenspoor richting As. Je bent er goed beschut tegen de wind. Maar vandaag was dat ook 'n nadeel, door de vele bomen was ik wel beschut tegen de wind maar niet tegen natte bladeren die her en der lagen. Ik fiets met bandjes van 25 mm. en ben toch zowaar weggegleden over 'n hoop van die bladeren. Gevolg, wat blikschade aan de rechterkant: knie, elleboog en heup. Gelukkig heb ik thuis 'n goede verzorgster die in de loop der jaren, al heel wat ervaring heeft opgedaan in het verzorgen van wonden.
En ik moet zeggen, verschillende andere fietsers boden spontaan hun hulp aan. Het gaat nog goed met de mensheid.
Via de Salamander in Maasmechelen en het OPZ in Rekem terug naar huis om na 'n frisse douche en verzorging, met de kleine naar de kermis te gaan.
Als je Haspengouw binnenfietst, dan kom je al eens kastelen tegen. En niet alleen kastelen, maar ook bergjes op en bergjes af en vele mooie vergezichten.
Wegens de minder goede weersverwachtingen voor morgen woensdag, was ik er vandaag al op uitgetrokken. En het werd weer 'n soloritje, de een zat in de Ardennen, de ander moest babysitten en nog iemand beperkt zijn ritten in afstand wegens de warmte.
Voor mij geen problemen, eerst Haspengouw in, dan door Hasselt om via Winterslag en Zutendaal terug te keren.
Afb. 2 tem. 6 zijn foto's gemaakt van en aan het Apostelhuis in Alden Biesen. Het wordt ook wel eens 'n trompetterwoning genoemd.
Afb. 7 tem. 9 maakte ik aan het wijndomein van de fam. Rennes in Genoelselderen.
Afb. 10 is het bijzonder mooie kasteel van Renesse in 's Herenelderen.
Afb. 11 kwam ik tegen in Gors-op-Leeuw, het kasteel van Gors.
Via Wellen en Alken ging het dan naar Hasselt. Daar moet je oppassen om niet in de binnenstad verzeild te raken, de max. snelheid - ook voor fietsers - is daar 20 km/uur. Even buiten Hasselt zag ik op de teller van de fietssnelweg dat ik vandaag al nr. 369 was.
Mijn korte pauze nam ik even vóór het domein van Bokrijk, 'n lekkere appeltaart. Verder dan door het domein om via Transportbedrijf Essers, naar Winterslag te fietsen. De mijnschachten beheersen nog steeds de omgeving.
Een laatste stop op het Kerkplein en tevreden terug naar huis. Een mooie rit en al méér dan 5.000 gefietste kilometers op de teller voor dit jaar.
Een GSM is 'n computer, en op die GSM staat mijn App Strava. En ja, zoals met alle computers en met alle programma's die er op staan (zoals dus ook 'n App), moet je die dingen de tijd geven om volledig te openen. Maar deze jongen was deze morgen weer even iets te snel om zijn App Strava geheel te openen, zodat het programma niet te tijd had om de juiste plaatsaanduiding (vertrekplaats) te lokaliseren. Vandaar dus die lange streep op mijn kaartje.
Maar goed, ver ben ik vandaag niet gegaan, de behoefte was er niet. Gewoon even de Asbeekweg in, en direct naar rechts, even de paarden begroeten, om dan uit te komen achter de meule (watermolen) van wijlen Miet Cops. Het blijft 'n bezienswaardigheid ook al is ze niet meer in gebruik. Water vloeit er nog steeds, getuige het water in de beek iets verderop.
Terugkeren deed ik via mijn geboortestraat, de Wijngaardstraat om langs de Arkstraat nog even langs het Hubert Vranckenplein te stappen. Hubert was 'n geboren Lanakenaar en werd als officier van de Weerstand, gefusilleerd te Antwerpen op 7/1/1944.
En deze namiddag, ... mogelijk naar de koers kijken op tv.
Het bewijs is er, ik begin oud te worden ... fysiek misschien nog niet, maar zeker mentaal! Van de week bijna vergeten naar de kapper te gaan. Goed dat mijn echtgenote mij er op attendeerde. Vervolgens 'n raam op de benedenverdieping vergeten te sluiten bij het verlaten - als laatste - van de woning om ten slotte vandaag weer ene ferme stoot uit te halen maar hierover dadelijk meer.
Deze morgen had ik 'n mooie fietstocht gepland, te beginnen langs de Zuid-Willemsvaart met 'n 1ste foto op de splitsing van Zuid-Willemsvaart en Verbindingskanaal. Vervolgens het kanaal blijven volgen tot in Rotem om daar links af te slaan via het kleine fietsbrugje. Als je het voormalige kolenspoor blijft volgen richting As, kom je in Dilsen-Stokkem doorheen Ecovallei Vossenberg.
Verder wilde ik via het recreatiegebied Kattevennen door Zutendaal fietsen richting Bilzen om daar te bekijken wat er nog aan mogelijkheden lagen om vóór 12u00 thuis te geraken. Maar veel verder dan Kattevennen ben ik niet geraakt. En ik zal u uitleggen waarom. Als ik fiets, heb ik altijd 'n zakje rond mijn nek hangen waarin ik het volgende opberg: GSM - paspoort - wat geld. Iets verder dan Kattevennen voelde ik doorheen mijn koerstrui, dat het plastiek mapje met paspoort en geld niet op zijn plaats zat. Gestopt uiteraard en gezocht naar dat mapje. Maar ... geen mapje. Oei, wat nu? Er zat niks anders op dan terugfietsen naar de laatste plaats waar ik gestopt was om iets te eten. Maar daar ter plaatse, niks te vinden. Paspoort en centen dus verloren, dacht ik toen.
Dan maar terug naar huis om daar vast te stellen dat ik dat mapje gewoon vergeten was mee te nemen bij vertrek. Het lag nog doodleuk op onze tafel in de living. Ik word dus oud.
Zeker met deze warmte is het toch aangewezen om in de namiddag binnen te blijven, vandaar mijn wandeling in de voormiddag. Wegens nog enkele andere verplichtingen, was het al ná 9u30 toen ik kon vertrekken. Maar geen nood, de bedoeling was toch om 'n klein stukje bos op te zoeken met daar, 'n paar graden minder.
Deze keer weer eens via Sparrendal naar boven om via het hoofdbospad even later, links af te slaan. Bergje af en bergje op om aan het eerste kruispunt van paden, weer naar links te trekken. Aan het bankje, rechts af richting Gellik maar na enkele honderden meters, opnieuw naar links naar de Kewithstraat. Gekende wegen dus.
Via de Kounterstraat en de Finse piste aan de Sportoase, terug naar huis, mijn drinkbus was leeg. Vandaar.
Morgen ga ik fietsen, niet al te ver en met de bedoeling om vóór 12u00 terug thuis te zijn.
Zo, weer 'n fietstocht met bestemming, afgevinkt voor dit jaar. Ons fietsgroepje wilde deze zomer naar Vaals fietsen, maar door omstandigheden vrees ik dat het voor de groep niet zal lukken. Ik ben er vanmorgen dan maar alleen op uitgetrokken.
Mijn wekker stond op 6u30 en iets voor 8u00 ben ik vertrokken, voorzien van het o zo nodige vocht en voldoende voedsel. Wel nog 'n kleine omweg moeten maken want ze zijn aan het werk aan de fietsbrug (zie laatste foto).
Als je naar Vaals wilt fietsen, dan weet je dat het bergop zal worden. Een eerste klim kreeg ik al rap aan Groeve 't Rooth. Dan naar Gulpen waar ik molen Roex in volle bedrijvigheid kon zien. En dan weer 'n stevige kuitenbijter, de Kruisberg in Wahlwiller. Iets verderop was ik zowaar in Aachen (Aken), zij het in het stadsdeel Orsbach. Maar enkele kilometers verder was ik Duitsland terug uit en kon ik aan de lange Vaalserberg beginnen, 'n klim van 3,4 km. Eens boven wist ik dat Brasserie WilhelminaToren de geschikte plaats was om wat calorieën bij te tanken.
Aan de andere kant, terug bergje af en in Plombières de Ravel 39 genomen, een der oudste voormalige spoorlijnen. Zo'n Ravel is ideaal om te fietsen, mooi aangelegd en onderhouden. En dan trok ik de Voerstreek binnen via Teuven en De Plank. Langs Sint-Martensvoeren en 's Gravenvoeren, in Moelingen via de Maasbrug mijn terugweg aangevat langs de sluis van Lanaye en Kanne.
Op het Kerkplein in mijn woonplaats nog effe 'n terrasje gedaan om dan eenmaal thuis, mijn Stravaprofiel te bekijken om dan vast te stellen dat ik meer dan 1.000 hoogtemeters gefietst heb. En de warmte van vandaag, hoor ik jullie al vragen, ... daar heb ik eigenlijk geen problemen mee gehad. Goed getraind zeker en de fysiek is ok.
Voila, we hebben na het warme middageten onze kleinzoon in goede gezondheid kunnen teruggeven aan zijn mama en papa. Het was me wat gisterennamiddag en deze voormiddag, we hebben alle trukken van de foor moeten gebruiken om hem bezig te houden. Dat ging over spelen met legoblokjes, voetballen, in de zandbak bezig zijn, de stoere ridder nadoen, tikkertje of verstoppertje spelen, met bompa op de GSM naar 'n filmpje kijken, bomma achter haar veren zitten en vragen wanneer het eten gereed is, naar de markt ... enz. Maar goed, we hebben er maar eentje, dus we klagen niet.
Uiteraard kon ik het niet laten om, nadat het huis weer 'n beetje op kant was, de wandelschoenen aan te trekken. De bedoelingen waren: wat koelte opzoeken in het bos, 6 à 7 km. te doen en natuurlijk weer enkele mooie foto's maken.
En dat is allemaal gelukt. Deze keer vertrokken langs The Bedmaker (links van de afsluiting) om even verder langs 'n bijna niet te vinden pad, het bos in te trekken. Het verbaast mij dat er nog steeds water in de beek staat. En aan de ingang van Camping San Lanaco gezien dat er omzeggens geen plaats meer vrij is voor kampeerders.
Als je de blauwe wandeling volgt, kom je langs de paarden van Domein Zangersheide. En in het Pietersheimbos, worden de kinderen zeker niet vergeten, Komi duikt overal op.
Een laatste foto van het kasteel en terug naar huis voor'n lekkere Dame Blanche en de nodige rust, want ... o ja, onze ventje stond aan ons bed om 6u10 en om 6u30 waren we al aan het ontbijten.
Na die stevige fietstocht van gisteren, vandaag 'n rustige wandeling gemaakt die deels langs het kanaal ging.
Wij wonen in Lanaken redelijk centraal en je kunt er alle kanten uit. Zo was ik deze morgen op minder dan één kilometer, tussen de velden op weg naar De Puin.
Even doorstappen tot aan de Kounterstraat en over het oude spoor, naar beneden naar het jaagpad. En voor 'n zondag, redelijk wat varende schepen gezien op het Albertkanaal. De sluis zelf, waar de schepen via het verbindingskanaal naar de Zuid-Willemsvaart kunnen varen, lag er maar verlaten bij.
Een laatste foto aan het fiets- en wandelbrugje. Vanaf morgen gaat deze verbinding met Smeermaas tijdelijk dicht omdat het wegdek van de brug vernieuwd wordt.
En morgen, dan komt onze kleinzoon 'n nachtje logeren. Ik weet dus niet of ik aan wandelen toekom. We zien wel.
Af en toe hou ik wel van uitdagingen. Zo volgt mij op Strava 'n wielerfanaat, die ook vroeger een van mijn medewerkers was op de Post. Kris weet dat ik van hellingen hou en hij heeft mij de tip gegeven om ook eens in de buurt van de Houtain, de rue Thier d'Amry op te rijden. Wel Kris, dat heb ik bij deze dus vandaag gedaan. Merci voor de tip.
De aanloop daarheen ging simpelweg langs het Albertkanaal, Kanne, de sluis van Lanaye en dan naar Visé. Onderweg toch even gestopt om die berg schroot op beeld te zetten.
En dan die klim, het was even afwijken van het fietsroutenetwerk, even de juiste weg vragen en dan bij 'n Nederlander uitkomen die daar al jaren woont. Hij vertelde mij dat hij Philippe Gilbert heel regelmatig dat bergje heeft zien oprijden. Op de moeilijkste delen haalde ik toch nog 'n snelheid van 7 à 8 km/uur. Ik weet het niet precies, maar ik denk toch enkele pieken van om en bij de 20% overwonnen te hebben.
De rit verder verliep anders dan eigenlijk voorzien. In de plaats van het fietsroutenetwerk, heb ik mij vooral gericht op de verkeersborden en zo via Glons, naar Tongeren en Bilzen gefietst. Voor Glons nog enkele foto's, oa. van 'n gedenkteken van '"de bataille de Rocourt van 11/10/1746".
Eens Bilzen voorbij, mijn rit nog wat verlengd via Zutendaal met 'n stop op het Kerkplein aldaar en 'n foto van het mooiste gebouw van de gemeente, de pastorij. In Opgrimbie de Duivelsberg op met zijn mooi vergezicht en langs Hochter Bampd, naar de Maas in Smeermaas. Ik geloof dat vandaag alle kajakken bezet waren, zoveel heb ik er gezien.
Maar goed, mijn doelstelling voor vandaag heb ik bereikt. Nogmaals bedankt Kris voor je tip.
Vandaag stond 'n bezoekje aan onze kleinzoon op het programma. Hiervoor namen wij de bus tot Eigenbilzen. Mijn echtgenote ging met de bus terugkeren, ik wilde dat doen met de benenwagen. Het is maar +/- 7 km. en dat krijg ik wel afgestapt.
Het enige probleem had kunnen zijn, het gemiezer dat uit de lucht viel bij de heenrit. Bij mijn wandeling heb ik er niks meer van gemerkt. Gezien we rond het middaguur nog elders wilden gaan eten, was het voor mij wel best om de kortste weg terug naar huis te nemen.
En die weg liep, eens de brug over, via de Hoefaertweg en de Dorpsstraat om iets verder dan de kerk in Gellik, links af te slaan naar de Kewithdreef en de Pastoorslindestraat.
Onderweg passeer je nog op grondgebied Eigenbilzen, het natuurreservaat De Hoefaert. Ideaal om daar te gaan wandelen. Op verschillende paden kun je er kleurenroutes volgen.
En dat oud Kevertje, die wilde ik toch graag op de foto.
De laatste foto is er nog eentje van gisterenavond, met de benen omhoog, 'n goed boek lezen in de relatieve avondkoelte.
Morgen ga ik fietsen, vermoedelijk over 'n héél speciaal bergske.
Na de warmte van gisterenavond en deze nacht, maar 'n korte wandeling gemaakt deze ochtend. Niet dat ik echt veel problemen heb met zulk weer, maar we hebben thuis 'n relatief vast ritueel, de 10-uur koffie. Uiteraard geldt dit niet bij fietstochten waarbij ik al vroeg vertrek zoals gisteren.
Het was dus gewoon 'n wandeling langs de Sportoase (met op de foto het college op de achtergrond). Aan het kanaal waren ze 'n schip aan het lossen. En iets verder dan de sluis, 'n opschrift op de grond: "veilig rijden". Je ziet die leuzen meer en meer langs de kanalen.
Bij het verlaten van het jaagpad, even het bospad naar boven genomen en terug naar huis langs Residentie Molenhoek.
Wat de namiddag gaat brengen, dat ligt nog open. Puzzelen ... boek lezen ... ??
Op woensdag fietsen we meestal, al kan dat wel eens afwijken. Maar vandaag waren Peter en ikzelf weer op pad. Het doel van onze trip was Thorn - ook wel eens het witte stadje genoemd - juist over de grens ten noorden van Kessenich.
Omwille van de warmte, waren we vroeg vertrokken. Te vroeg zelfs, toen we in Thorn aankwamen waren de terrassen nog niet geopend en tot 10u00 wachten, dat wilden we niet. Uiteraard was dat spijtig, je kunt daar gezellig zitten met 'n drankje en 'n hapje. Maar, we maken dat nog eens goed deze zomer.
We waren vertrokken via Rekem en de Zuid-Willemsvaart om later rechts af te slaan naar de Maas. Maaseik en Aldeneik waren al vlug binnen handbereik, verder reden we nog door Ophoven en Kessenich. En ja, in Thorn liepen we binnen iets voor 9u30.
De terugweg namen we via Wurfeld naar de koelte onder de bomen van het oud kolenspoor om vervolgens terug aan de Zuid-Willemsvaart uit te komen. In Lanklaar was het links af naar hotel Beau Séjour. Daar zijn we gestopt voor wat suikers en 'n hapje. We bestelden 2 koffie - 2 cola - 2 broodjes kaas (er was nog geen vlaai) en betaalden - jullie lezen het goed - 9,00 euro.
Maar voor we Beau Séjour bereikten, trok toch wel ene hele speciale stoet aan ons voorbij ergens in Kinrooi. Minstens 'n 40-tal personen die naar de velden trokken om rode bessen oftewel aalbessen te gaan plukken. Het waren allemaal personen van vreemde origine.
Verder op onze terugweg kwamen we nog in St. Barbara Eisden, langs het oud spoorwegstation van Eisden en de Salamander in Maasmechelen. Aan het OPZ Rekem verkoos Peter rechtstreeks huiswaarts te keren, hij had nog 'n afspraak, ikzelf bolde nog eens de Bessemerberg op richting Zutendaal. Op weg naar Gellik, ging mijn laatste boterham er aan. En de warmte, zul je zeggen. Geen probleem, op de fiets en wat wind tegen, was dat best te doen.
En thuis na die heerlijke douche, nog even naar de Bib om mijn boeken terug te brengen en anderen in de plaats te ontlenen. Hiermee ben ik weer enkele weken zoet.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Ik ben Eddy Meuris