|
Het was vandaag even overwegen welke titel ik aan mijn verslag zou geven. Er waren diverse mogelijkheden, maar ik heb het uiteindelijk toch bij de paarden gehouden. 
Mijn rit had ik gisterenavond al op papier gezet en qua kilometers afgerond op +/- 100 km. Ik zou alleen fietsen. Dus richting, snelheid en bezienswaardigheden onderweg, kon ik dus zelf bepalen. 
Mijn vertrekrichting was de Bessemerberg richting Zutendaal. Door de bossen naar de Molenvijvers waar je evenzeer 'n stukje door de bomen kunt fietsen. Wat verderop, heb je dan het Genker Plantencentrum. Ik zag dat het er 'n komen en gaan was van klanten met groene vingers. In Kelchterhoef heb je dan de Abdijhoeve en via Houthalen kom je dan in Helchteren met Brouwerij De Dool. 
Maar de bezienswaardigheid van mijn tocht, zag ik in Gruitrode. Immens grote ijzeren paarden, elk gemaakt van 750 hoefijzers. Enkele bereidwillige dames wilden mij vereeuwigen op foto. Het is 'n prachtig zicht als je er langs fietst.
Via Opitter ben je dan vlug in Tongerlo-Bree bij café De Kieper. Een gekende stopplaats bij de fietsers. En ja, vandaag ben ik er gestopt om wat bij te tanken. Mijn echtgenote vindt dat ik meer calorieën kwijt speel tijdens mijn fietstochten, dan die ik later bij het avondeten terug bijwin. Misschien heeft ze wel gelijk, het was trouwens al mijn tweede lange rit deze week. 
De terugrit ging via de Zuid-Willemsvaart. Blijkbaar was ik vandaag nr. 256 om op dat punt voorbij te fietsen. En eenden zie ik nog altijd liever in het water dan op het fietspad. Je moet dan altijd goed kunnen slalommen. Voor het eerst ook eens 'n foto gemaakt van de boerderij van Eric Gerits in Boorsem. Wat niemand weet is dat deze boerderij stamt uit het jaar 1656, gemaakt in opdracht van de toenmalige priorin van de abdij van Hocht. 
Om mijn rit af te sluiten, nog even gestopt in Herbricht voor 'n pint bier. Nu Rudy Smeets gestopt is met zijn café, hebben ze 'n Maasbar geplaatst in de voormalige speeltuin, pal tegenover het oude café van Rudy. En dat Kompelbier heeft 6% alcohol.
En helemaal op het eind in Hochter Bampd, kon ik het niet laten om 'n foto te nemen van die rustende koeien. 
Oef, 'n heel verslag maar ook 'n geweldige rit.
|
Ik ben Eddy Meuris