Vandaag nog eens de koekestad ingetrokken... eerst was het een twijfelgeval want de hele voormiddag regende het... net toen ik me er wilde bij neerleggen dat ik thuis moest blijven begon het op te klaren... en het was zalig... een echt lenteweertje... noemen ze dàt nu winter... in de stad was het volop soldetijd maar ik heb weer niks naar mijn zin gevonden... zal voor de volgende keer zijn...

Morgen verjaart 't manneke... aangezien wij al lang besloten onze verjaardag niet meer te vieren heb ik geen geschenk gekocht maar wel 2 marcellekes met bijpassende slip(s)... het is de "geste" die telt nietwaar...

Toen ik thuis kwam belde zoon of hij mocht komen met zijn hond... tja wat zeg je dan... ik had net alles opgeruimd en de vloer gedweild na de vorige bestorming van hond met modderpoten... en ja hij komt zo dadelijk... de bak water met dweil en de snoepjes liggen al klaar plus de "hondenplaid" om de bank te beschermen... mijn arm staat nog onder de blauwe vlekjes toen hond vorige keer me liefhebbend een knabbeltje gaf... ach het beest kent zijn eigen kracht niet maar hij bedoelt het zo goed...

Morgen gaan we met de club het MAS bezoeken voor de Istanbul expositie... met nadien een afzakkertje... het is al een drukke week geweest en er komt nog... vrijdag blogmeeting en zaterdag Turks etentje met ons buurmeisje en haar Koerdische vriend... nu maar oppassen dat we niet overspannen geraken...

06-01-2016 om 19:23 geschreven door Myette

Ik hoop dat iedereen hier heeft genoten van de kerstdagen en de overgang van oud naar nieuw... niet dat er veel veranderd is nu we in 2016 zitten... voor degenen die uitbundig gefeest hebben bij hen thuis worden het nu drukke werkdagen met alles op te ruimen... de naalden van de kerstboom uit het tapijt te plukken... de gebruikte mooie glazen extra op te poetsen... de kerstspullen terug naar de zolder of kelder te sleuren... de etensrestjes nog eetbaar te maken of weg te gooien... ik weet het... heb het allemaal meegemaakt in de tijd dat ik nog vief en werklustig was... de tijd dat de hele familie bij ons te gast was en ik weken van tevoren al in de startblokken stond... rondrende om geschenkjes voor iedereen te vinden en te kopen... maar helaas is die tijd voorbij... de meeste familieleden zijn dood... ik ben ouder en luier geworden en draaf niet meer vief rond... dus waren de feestdagen bij ons heel kalm en zo heb ik het tegenwoordig ook het liefst... en ach in wezen verandert er niets... de spoorwegen en anderen staken nog steeds om meer... ja wat eigenlijk... IS hakt nog altijd hoofden af... alles wordt duurder... waarom dan al dat gevier en geknal van vuurwerk... toen ik jong was vond ik het ook allemaal geweldig maar nu hou ik het wel voor gezien... doe mij maar af en toe een etentje of babbel met goeie vrienden en ik ben tevreden.

04-01-2016 om 21:16 geschreven door Myette

Wat noemt men pech... een relatief begrip... er zijn altijd mensen die veel dieper in de shit zitten maar... ieder voelt het zijne het ergst... natuurlijk is dat egoïstisch of noem je het egocentrisch... zo is het nu eenmaal en gelukkig maar want moesten we ons alle leed van heel onze aardkloot gaan aantrekken dan gebeurden er nog meer zelfmoorden.

Mijn voorbije week was er eentje van pech en het is nog niet gedaan... zoals ik al vertelde liet ik... mea culpa... onze gasketel en schouw schoonmaken... dat heb ik me al diep berouwd en 't manneke laat me ook niet vergeten dat dit tegen zijn zin was... na het laatste bezoek van die tweede technieker heeft dat ding precies 3 dagen gewerkt... donderdag was weer een koude douche... geen verwarming... waakvlam uitgedoofd... ik dus naar de kelder... op mijn knietjes voor dat ding enne... wonder boven wonder... het aansteken lukte van de eerste keer... proberen die firma te bellen maar er nam niemand op... intussen heb ik zo ongeveer een 10-tal keren op mijn knieën gelegen voor die ketel... waakvlam uit tijdens de nacht maar ook soms tijdens de dag... nu proberen morgen maandag die firma te bereiken maar ik zie het echt niet zo zitten... dat was/is dan probleem één.

Dan kreeg ik enkele dagen geleden een dagvaarding van een incassobureau... verzonden vanuit Amsterdam... ik had blijkbaar een update geaccepteerd die moest betaald worden... doordat die betaling niet gebeurde kreeg ik er een boete bij... te betalen uitsluitend met pay pal en dit dezelfde dag al... ik klikte het weg want was me van geen update bewust... volgende dag een nog dreigender mail waarbij me werd verteld dat ik nog één kans kreeg of de zaak werd aan het gerecht doorgegeven met natuurlijk alle kosten voor mij en desgevallend in beslagname van inkomsten... boedel en huis... die mails waren zo professioneel opgesteld dat ik er toch niet gerust in was en ik toog ermee naar de politie... de dienstdoende agent daar wierp één oog op de uitgeprintte mails en zegde :"gooi weg die boel"... ik had eerst raad gevraagd aan onze buurman... toen ik die belde met de vaste lijn kreeg ik een vrouwmens aan de lijn die me zegde dat ik contact moest opnemen met Belgacom ???... ook daar waren ze tegen mij blijkbaar... buurman twijfelde ook en ik dus naar het politiebureau... toen ik thuis kwam en mijn mails checkte zat er weer eentje bij met een laatste kans om het goed te maken... ik heb ze toen geblokkeerd... dat was probleem twee.

Gisteren kwam zoon met hond weer aanlopen en toen ik het hem vertelde ging hij dadelijk mijn PC openen... hij wist me te vertellen dat ik blijkbaar toestemming had gegeven een "updrate" te installeren... ja geen update maar updrate... ik dacht dat ik het in Keulen hoorde donderen want had daar nog nooit van gehoord... hij ging dadelijk mijn PC opkuisen en wat nog meer zodat het beestje nog stond te draaien toen we gingen slapen... deze ochtend met een bang hartje gaan kijken... dit nadat ik eerst de ketel beneden had gaan aanwakkeren... windows 10 staat er nog maar ik moest weer overal inloggen en me bekendmaken voor ze me binnen lieten... mijn mails kan ik niet bereiken en ik heb dan maar zoon gebeld om hulp want ik geraak niet binnen... en dat was/is drie.

Intussen zijn mijn nerven op het breekpunt aangekomen want morgen beginnen we met een begrafenis... de volgende dag met bezoek aan de dokter... dan die schoonmaak firma proberen te pakken te krijgen... en dan maar proberen in feeststemming te geraken... by the way... moest er iemand een firma zoeken om ketel en schouw te kuisen mail me en ik geef het adres door

27-12-2015 om 13:17 geschreven door Myette

Ik ben nu ietwat gekalmeerd en kan erover vertellen... op een dag kregen we weer zo'n telefoontje van een hollandse meid die vertelde dat ze bij ons in de buurt bezig waren ketels te kuisen en of we interesse hadden... aangezien onze ketel plus schoorsteen al in minstens 20 jaar geen beurt had gehad vroeg ik wat hun prijs was en zegde dat ik met mijn halve trouwboek moest overleggen... dat trouwboek was natuurlijk anti maar aangezien die altijd anti is trek ik me daar niks meer van aan en vertelde hem dat ik wilde toezeggen... zo gezegd zo gedaan... we spraken af welke dag en die dag kwam er een jonge vriendelijke technieker... Mohammed geheten... dat beestje + de schouw kuisen... Mohammed vertrok... alles werkte zoals het moest maar... de volgende ochtend zaten we in de kou... waakvlam uitgedoofd... nadat ik dat ding met heel veel moeite (dat moet nog handmatig met lucifers) terug in gang had gekregen belde ik die firma en die beloofden die dag nog te komen... zitten wachten... niemand gezien... volgende dag zelfde scenario... waakvlam uit... 't manneke in alle staten want hij "had er geen goed oog in"... "was die firma geen nep" et patati et patata... hij besloot zelf naar hun adres te rijden... kwam na een uur terug helemaal over zijn toeren... wilde de politie verwittigen want die firma bestond niet... ik besloot van eerst te bellen en vroeg de meneer aan de lijn hoe hij het kon uitleggen dat zij niet op dat adres te vinden waren... die meneer verontwaardigd want hij zat op dat eigenste moment op dat adres in zijn kantoor met mij te bellen... ik vertelde hem het probleem en zegde dat ik die waakvlam niet aankreeg... ik had het ook niet geprobeerd want was het beu weer op mijn knieën te gaan liggen prutsen aan dat ding... enfin de meneer zegde dat er binnen het uur een technieker ging komen... hij kwam... weer een man van vreemde origine maar ook heel vriendelijk... die heeft zowat een uur zitten sleutelen... zegde me dat het nu in orde was en vertrok... wij de volgende dagen in angstige spanning zitten duimen maar het werkt nog tot hiertoe.

Nu ga je wel denken... waar maakt dat mens zich nu zo druk over... de kwestie is dat ik er gewoon niet meer tegen kan dat manlief steeds alles... maar dan ook letterlijk alles... verdacht vindt... hij ziet wolken waar er geen zijn... verdenkt iedereen van bedrog en samenspanning... maakt van een mug een olifant... en bij dat alles trekt hij me mee of probeert dat toch... ik noem het paranoïde en ik word er doodmoe van... in dit geval was hij al aan het zeuren vooraleer het gebeurde... er werd een attest opgemaakt en voor dat attest werden er verschillende vragen gesteld zoals in welk jaar ons huis werd gebouwd en ook dàt vond hij verdacht... ik zegde dat die mensen toch niet de moeite zouden nemen 3 pagina's paperassen in te vullen als het nep was maar meneer wil niet luisteren... nadat de tweede technieker alles in orde bracht heb ik hem niet meer gehoord maar de volgende keer begint dat weer van voor af aan en... ik word er horendul van.

Vandaag had ik met vrienden afgesproken en heb een rustige namiddag gehad... kan er weer effe tegen.

22-12-2015 om 19:27 geschreven door Myette

MAG IK BIJ DEZE IEDEREEN DIE HIER LANGS KOMT

EEN PRETTIGE KERST

EN EEN

GELUKKIG EN VOORAL GEZOND NIEUWJAAR

TOEWENSEN

21-12-2015 om 09:35 geschreven door Myette

Gisteren gingen we met de club nog maar eens de Kathedraal bezoeken... niet voor de eerste keer maar altijd wel de moeite waard... onze gidse was een heel onderhoudende dame die het presteerde me wakker te houden... wat ik haar dan ook op het einde heb verteld... als we in de koekenstad moeten zijn nemen we liefst de tram... maar de laatste tijd levert dat meer ergernis op dan plezier... zo ook nu... eerst lang wachten op onze tram... toen die eindelijk aankwam zat hij bomvol en moesten we aan de lussen gaan hangen... het was namelijk een van die nieuwe Albatrossen... een immens lang geval met... naar mijn mening... een mislukt interieur... de opstelling van de stoeltjes is ongelukkig... als je je wil vasthouden aan de voor dat doel aangebrachte spijlen stoor je de daar zittende mensen... de haltes worden ook niet meer omgeroepen... iets wat me vorige keer bijna mijn eigen halte deed voorbij stomen... in één woord "knudde"... toen ik me toch nog op een stoeltje kon persen tussen een oude meneer en een al even oude dame in kwam ik tot de ontdekking dat ik niet alleen ontevreden was... tot overmaat bleef die verrekte tram nog bijna bij elke halte heel lang stilstaan... van Berchem naar de Groenplaats deden we er bijna een uur over.

Na de Kathedraal doken we een café binnen... gezellig zitten kletsen... daarna werd besloten met een 6-tal vrienden de lichtjes van de stad te gaan bewonderen... blij dat we het gedaan hebben want mensen... het is echt de moeite waard... de gevel van de Kathedraal werd in het rood gezet... de traditionele reuzen kerstboom ervoor... overal lichtjes... het stadhuis eveneens versierd... de kerstmarkt vanaf de Groenplaats tot aan de kaaien... een ijspiste zoals elk jaar... en nog enkele attracties... je moet het echt zien... daarna kregen we honger en zijn we een snack gaan eten... dan de tram op... ditmaal zonder problemen... een geslaagd uitje.

We zijn dan vroeg gaan slapen om de volgende ochtend wakker te worden in een ijskoud kot... daarover vertel ik later want ik moet er eerst van bekomen. 

18-12-2015 om 14:29 geschreven door Myette

Jaja het is weer van datte... als ik 's ochtends vroeg wakker word heb ik soms last van diepe gedachten... diep in die zin dat ze over andere zaken gaan dan over wat ik die dag allemaal op mijn bordje krijg... zo denk ik na over oud worden en zijn... wat er moet gebeuren als 't manneke er niet meer zou zijn... hoe ik me zal voelen als ik ooit in een "home" terecht kom... en nog van die plezante gedachten... dan roep ik mezelf tot de orde... trek eens heel hard aan mijn oren... en stap rap over op praktische zaken zoals de frigo die eens een goeie beurt nodig heeft... of die ambetante vlek die maar niet uit dat vest wil... alles om maar niet aan de rest te denken.

Vandaag was het weer zo'n dag... vroeg wakker en dan komen ze... toen ik jong was dacht ik veel na over de dood maar op een bedachtzame manier want dat was nog een ver-van-mijn-bed-bedoening... nu dit wel erg dichtbij begint te komen... niet dat ik me slecht voel hoor maar ik ben realistisch ingesteld... probeer ik het ver van mij weg te gooien... een van mijn principes is dat het tijd genoeg is om te janken als je geslagen wordt... daar tracht ik me aan te houden.

En om te veranderen van onderwerp... het was poetsdag vandaag en... ik sta nog altijd versteld van mezelf... ik had er goesting in... waar dàt vandaan kwam weet ik niet maar ik begon alle hoekjes en kantjes van mijn keuken uit te mesten en kon met moeite stoppen... een kuiswoede waar ik al lange tijd geen last meer van had... de wonderen zijn de wereld nog niet uit... ik zit hier nu tevreden met mezelf en mijn proper kot te genieten van mijn welverdiende rust... tenminste mijn derrière rust uit maar mijn hersentjes zijn nog altijd druk bezig... ach die arme hersenpan laat zich geen rust opleggen... zelfs in haar dromen is ze druk bezig... een van mijn terugkerende dromen is dat ik visite verwacht... ik ben dan druk bezig met poetsen en koken maar alles op een chaotische wijze... mijn visite staat voor de deur en ik ben nog helemaal niet klaar... dan word ik wakker met een zucht van opluchting dat het maar een droom was... deze nacht was het weer van datte.

14-12-2015 om 15:44 geschreven door Myette

Zaterdag voormiddag en even respijt... 't manneke is naar de golf... ik heb net de brieven voor de club in de enveloppen gestopt... wat orde gebracht in de administratie en nu even tijd om een blogje te plegen... gisteren shopping afspraak met vriendin... dat shoppen viel gedeeltelijk in 't water want het weer was ons niet goed gezind... ook De Lijn had blijkbaar problemen want naar en van de stad was het wachten geblazen in een volgepropt metrostation... terroristen hebben hun kans gemist... na wat ronddrentelen stelde ik koffie voor en we belandden in het café van het Koninklijk Paleis... ja voor minder doen wij het niet... na een piepklein maar duur kopje stelde vriendin voor daar te blijven voor een middagsnack... wat meer is ze stond erop me te tracteren op een High Tea wat ik na het nodige beleefde afwijzen dan maar accepteerde... eerst een glas bubbels om de weg vrij te maken en dan kwamen de hapjes... tja wat moet ik daar van zeggen... het was duur... het was op zijn Engels... maar niet echt WHAAAW... aangezien je een gekregen paard nooit in zijn bek mag kijken heb ik dat beleefd niet gezegd... na die tea nog enkele boodschappen gedaan voor vriendin... dan weer een drankje... dit keer op mijn kosten... en naar de metro waar we meer dan een helf uur moesten wachten wegens "problemen"... het weer was tegen maar we hebben wel gezellig bijgepraat dus ik klaag niet.

Wat betreft die "chique" gelegenheden... je betaalt meer en prijs-kwaliteit is merendeels niet evenredig... je kan beter in een eenvoudig eethuisje gaan waar je eerlijk bediend wordt... natuurlijk als je houdt van garçons die je met zwier bedienen moet je betalen en dat doen ze in het paleis... wat meer is er loopt daar ook een mierzoete maitre d'O rond die alsmaar ronddwaalt en telkens een oog op je tafeltje laat vallen... al die ogen samen zijn ook duur.

Vandaag is het klussendag... de clubbrieven... kerstkaarten schrijven... bloggen... koken want gisteren kreeg manlief alleen een boke te eten... en vanavond komt heel waarschijnlijk zoon met zijn trouwe maat ons kot overhoop zetten... ik ga nu verder met mijn taken... tot later!

12-12-2015 om 11:03 geschreven door Myette

Mijn "accu" staat weer bol van de energie... de laatste weken en maanden was dat ding stilaan aan het leeglopen... altijd thuis zitten revalideren is fnuikend... 't manneke zijn knie gedraagt zich redelijk en hij beweegt zich pikkelend vooruit maar hij is nog wel mobiel en ik zit weer vol plannen van "ik ga dit en ik ga dàt" maar als puntje bij paaltje komt ontdek ik dat ik heel vlug moe word... niets aan te doen zeker... de jaren eisen hun tol.

Deze week was een drukke en de volgende belooft hetzelfde... elke dag de deur uit... niet alleen voor plezante zaken want ook bij de tandarts op bezoek geweest en morgen controle bij de neuroloog... dingen waar ik niet bepaald naar uitzie... maar ja dat is de bluts met de buil nemen... er waren ook enkele leuke uitstapjes bij zoals een etentje met de blogvrienden om ons tienjarige vriendschap te vieren... een brunch met onze buren/vrienden met daarna flaneren in de koekestad en enkele cafekes bezocht omdat niemand zin had al naar huis te gaan... trouwens het weer was schitterend ook... die buren vroegen dit eens meer te doen... verleden jaar is buurvrouw heel ziek geweest... kantje-boord... en dan kom je tot de ontdekking dat die mensen een groot deel van je leven uitmaken... en vrijdag heb ik afgesproken met een vriendin om wat te "shoppen"... dat shoppen is maar een smoesje want al na een half uur zitten we in een café te kletsen... eten we een hapje... lopen nog eventjes rond en dan weer tijd om iets te drinken en een babbel.

Ik had gisteren weer zo'n Hollandse meid aan de lijn... ditmaal om voor te stellen onze gasketel te reinigen... en ik heb me laten overhalen... de prijs was redelijk en het is alweer 20 jaar geleden dat iemand nog eens naar dat ding heeft omgekeken... onze ketel zal blij zijn met wat aandacht... hoop ik toch.

Tussen de soep en de patatjes werk ik aan de nieuwsbrief voor onze clubleden... ook wat mailtjes voor de zieken en het laatste jaar waren er verscheidene die in panne vielen... en nu moet ik dringend weg want de "ramenwasser" is bezig en die man moet ook nog betaald worden. 

08-12-2015 om 10:17 geschreven door Myette