Geloof het of niet maar ik had me vast voorgenomen een van deze laatste zomerdagen mijn kot eens te verlaten voor een wandeling in het park... jawadde... mijn buurman en ook een jarenlange vriend van ons vroeg me of ik zijn besteld pakket kon aannemen want hij moest die dag naar de dokter... natuurlijk zei ik gul en wachtte... en bleef wachten... 'savonds belde buurman om te zeggen dat hij de volgende dag de kliniek binnen moest om bloed te krijgen... aiai... maar hij zou maar één nacht moeten blijven... aangezien zijn bestelling nog niet was aangekomen bleef ik op wacht... de volgende dag geen buurman gezien en ik belde zijn dochter... hij had nog meer bloed gekregen en moest allerlei onderzoeken ondergaan en in de kliniek blijven tot volgende week maandag of dinsdag... vandaag vrijdag en ik wacht nog altijd op dat pak... daar gaan mijn plannen voor een deugddoende wandeling... waar ik echter nog het meeste mee zit is de schrik dat buurman erg ziek is... het feit dat ze al direct 3 zakjes bloed moesten geven omdat zijn rode bloedcellenpeil te laag was vind ik verdacht... nu weer bang afwachten... en nog steeds in huisarrest.

Tja je kan plannen maken zoveel je wenst... het leven beschikt er altijd anders over... ik troost me dan maar met mijn derde aflevering van de 7 zusters... Star... waarbij ik midden in de Victoriaanse tijd in Engeland belandde en ook daar liep het niet altijd vlotjes... 't manneke krijgt meer en meer van die terugvallen waarbij hij de simpelste zaken plots niet meer weet... dan krijgt hij een woedeaanval... ik zit dan diep in de put en een half uur later is hij het vergeten... wat ik moet leren is het gewoon negeren... zeer zeer moeilijk voor mij omdat ik nu eenmaal de neiging heb om terug te bijten als ik aangevallen word... een reflex die ik zal moeten onderdrukken... pppfff... tja ik ben nu eenmaal niet uit engelenhout gesneden maar leergierig nog altijd.

Wat leergierig betreft... bij het lezen van dat boek over Star ging ik weer bij Google te rade over de echte personen waarover het in dat boek gaat... ik heb enkele jaren geleden de serie over Victoria gevolgd en heb er veel van opgestoken zoals het feit dat Victoria's oom een van onze Saksen Coburghs was... misschien ooit geleerd op school maar toen vond ik dat niet de moeite om te onthouden... momenteel geven ze de geschiedenis van onze koningen... of dat altijd accuraat is weet ik niet... men zal wel veel verbloemen want in die kringen wordt er veel verdoken gesjoemeld... en al die allianties tussen de verschillende vorstenhuizen en hun adellijke verwanten zijn gewoon niet te volgen... toch wel boeiend en een afleiding van de eigen problemen.

29-09-2023 om 09:53 geschreven door Myette

Ppppfff deze hele week niemand gezien of gehoord dus ook niets te vertellen... het enige bericht was dan nog een triest omdat weer een van onze vroegere vrienden overleden is... een van onze clubleden... een man altijd goed gehumeurd en met veel gevoel voor humor... zijn vrouw zal het nu alleen moeten redden... de week was al deprimerend en ik werd er bepaald niet gelukkiger van... het enige dat ik dan kan doen is me in een andere wereld gooien d.w.z. me verdiepen in een boek... dat boek is momenteel de tweede uit de serie "De 7 zusters" en ik moet bekennen dat het spannend en ook leerzaam is... in het begin vond ik het wat chicklitachtig maar je krijgt er ook een stuk geschiedenis en politiek gratis bij... dan ga ik nadien bij Google natrekken hoe de beschreven personen er in het echt uitzagen... dus leerzaam en boeiend... nu wacht ik vol spanning op het derde deel dat mijn lieve bib dame al voor mij gereserveerd had... zo heb ik iets om naar uit te kijken.

Waar ik helemaal niet naar uitkijk is de lange winter periode... we kregen er deze week al een voorproefje van met regen... 't manneke blijft dan binnen en uit verveling begint hij in huis rond te snuffelen en te zoeken wat er weg kan... die zoektochten van hem eindigen vaak in ruzie want zijn idee van overbodig stemt niet overeen met het mijne... ik hoop maar dat er veel sport op TV komt.

Ik vrees dat ik ook vandaag zoon niet moet verwachten want het begint net weer te gieten en een lange wandeling in de regen met de hond ziet hij niet meer zitten... het blijft dus een saaie en trieste week.

22-09-2023 om 16:48 geschreven door Myette

Hallo bloggers... een lieve blogger vroeg me of ik het nog haal... ja daarop kan ik alleen antwoorden dat ik tracht te overleven... echt leven doe ik al dik 5 jaren niet meer sinds mijn man plots het noorden kwijt was... hij deed al enkele jaren soms verward maar ja dat negeer je dan maar... tot die ochtend dat hij wakker werd en zelfs zijn eigen naam niet meer kende... dan kwam de spoed en 2 weken ziekenhuis met de nodige onderzoeken en het verdict was plakken hersens verkalkt... in het begin ging het nog want hij was gedwee en liet zich verzorgen... maar dan kwam zijn ware dwarse aard weer boven drijven en soms is het een hel... er zijn quasi normale dagen en dan plots weer een terugval met driftbuien en verwijten... zoals gisteren... nu ben ik echt geen geduldige engel en steeds moeten zijn buien negeren lukt niet altijd... dan breekt de dam en vlieg ik uit mijn krammen... wat me opvalt is dat hij dan de volgende twee dagen redelijk kalm en volgzaam is zoals een kleuter die beseft dat hij te ver is gegaan... dan vraag ik me af of hij me niet aan het jennen is... alle denkwerk is voor mij en ik probeer zoveel mogelijk een normaal huishouden te blijven voeren met aanpassingen naar onze mogelijkheden... dat lukt wel maar ik moet steeds maar dat weerwerk van hem trotseren omdat hij zichzelf nog altijd heer en meester denkt en vindt dat hij alles moet regelen... hij beseft niet dat dit niet gaat en wordt dan woedend en ik ben de pispaal... dat vreet aan je... mentaal en fysiek... als ik het al eens iemand vertel krijg ik altijd de raad hem te laten opnemen maar dat gaat echt niet omdat hij niet echt dement is... ik noem het meer "gestoord" en dat zat wel in zijn familie... moeder en tante allebei ruziemakers en op het einde kierewiet... mijn familieleden waren allen rustige en nuchtere mensen met een groot plichtsbesef en ik neem aan hen een voorbeeld en tracht mijn kop boven water te houden... zoals ik al eerder zegde "overleven" 

Dit gedeelte was om even alles van me af te gooien... straks komt onze huisarts en misschien heeft hij raad voor mij... deze week is het pakjesweek... en als mijn rug het toelaat misschien nog wat snoeiwerk in de tuin... het weer is nog best lekker... nu ga ik verder overleven.

14-09-2023 om 10:03 geschreven door Myette

Die tjtjtjuu staat voor een vette vloek... gisteren een verslag opgemaakt van mijn pover en ver van avontuurlijk leventje en net voor ik het wilde posten ging het in rook op... zomaar verdwenen vergezeld van de moed om terug te beginnen... zodoende doe ik het nu met een fris en pas gekamd koppeke... tja vorige weeek was ietwat hectisch voor mij dan toch... ik moest de nieuwe poetshulp inwerken... een jonge Albanese dame die hier al woont van 2010 en redelijk uit de voeten kan met het nederlands... dat is al iets want ik hou wel van talen... heb ooit wat Pools willen leren... dit voor mijn allereerste Poolse hulp maar verdorie is me dàt een moeilijke taal... nu wil ik er zelfs niet meer aan beginnen... dus die hulp doet haar best... is vriendelijk en gewillig maar kan echt niet tippen aan de vorige... jammer maar niks aan te doen... ik ben al blij dat ik eindelijk wat hulp heb... zoon wilde komen met de hond maar het begon weer te stortregenen en ik ben niet zo verguld met een natte grote harige hond in een pasgepoetst huis... dus noppes... zondag kwamen dochter en schoonzoon met een verlate moederdagbloementuil... ze zaten in augustus in Kreta... maandag grote wasdag... dinsdag die gastroscopie... ik heb me dit keer zalig in slaap laten brengen... een roesje noemden ze het daar... na het nodige gezoek en geprik want blijkbaar heb ik weerspannige aders ben ik vertrokken en na een dutje terug wakker geworden in een andere kamer... de dokter heeft een biopsie genomen maar ik vergat te vragen van wat... ze heeft niets gevonden... dus geen gezwel of ontsteking... nu afwachten op de uitslag van die biopsie... zij was er precies heel gerust in en ik... ja... ik vraag me dan wel af waardoor mijn klachten komen... zal maar heel rustig blijven doormodderen zeker... dat rustig is wel niet zo gemakkelijk want 't manneke maakt soms rare sprongen en echt rustig wordt je daar niet van.

Over het weer kunnen we niet klagen... de tuin staat er prachtig bij en het gazon heeft er al vele jaren niet zo schitterend uitgezien... wel even moeten maaien want we moesten ons haast een weg banen met een machete... nu nog wat struiken bijsnoeien en we zijn klaar voor de lange winter... ik moet ook nog vertellen over mijn heldendaad... haha... toen ik maandag boven aan mijn computer zat hoorde ik voortdurend gestommel achter mij en dacht dat de buren wel heel druk bezig waren... ik ging toch maar eens kijken op het terras ernaast waar de ramen open stonden en er lag een koolmeesje op de vensterbank... op zijn rug... ik rolde het voorzichtig om en het bewoog... ik ben op die punten niet echt een heldin maar als het moet doe je het dus heb ik dat beestje in beide handen opgeschept en buiten gelaten... het vloog direct weg zonder eens merci te zeggen... ik toch tevreden en al blij dat het MAAR een meesje was en geen grote spin.

Nog even dit... ik heb onlangs een wandelstok gekocht... zo'n opvouwbaar ding... dit omdat ik soms wat evenwichtsstoringen heb... en ja ik draag het dan opgevouwen mee maar had nooit de moed om het te gebruiken... tja die vrouwelijke ijdelheid nietwaar... tot gisteren toen ik terug kwam van de kliniek... ik heb mezelf eens een schop onder mijn derriere gegeven en klapte het ding uit... het helpt enorm want je voelt je zekerder... toen ik mijn straat bereikte kwam de twijfel opzetten maar ik heb doorgezet met de gedachte van "laat ze maar lachen"... er was echter geen kat te bekennen in heel de straat... de grens is wel overschreden... heel je leven moet je je aanpassen aan de omstandigheden en je leeftijd en dat is echt niet gemakkelijk... wat gaat de volgende stap zijn?

06-09-2023 om 10:21 geschreven door Myette