En we zijn weer enkele snikhete dagen verder... dagen dat je in de vroege ochtenduren rappekes doet wat er gedaan moet worden in huis... daarna bind je een natte doek om je nek en je gooit je ergens in de schaduw neer om te liggen zweten... vandaag is de kapster mijn al korte pieken nog wat komen inkorten... ik begon stilaan te denken om mijn haar weer eens te laten groeien maar heb besloten dat het echt niet het goede moment is om nog meer haar te kweken... eigenlijk is het niet het goede moment om ook maar IETS te doen... te warm... ik ben de hitte al dik beu en de zomer is nog maar net begonnen... het beetje energie dat er nog in mijn lijf zit wordt er door opgeslorpt zodat ik me voel als een oude natte dweil... het goede nieuws is dat mijn nieuwe wasmachine het prima doet... dat mijn friteuse ontvet is en verse olie heeft gekregen en dus klaar staat voor de volgende seance... dat dochter en haar man kwamen eten vrijdag en dat het gezellig was... ik vermoed dat jullie nu denken : "so what" maar spijtig genoeg beleefde ik geen avonturen... misschien later als het wat frisser wordt... nu ga ik mijn bed opzoeken... ik hoop dat mijn nieuwe poetshulp morgen toch nog komt opdagen anders ben ik weer de pineut.

25-06-2019 om 23:02 geschreven door Myette

OEF... ik kan mijn kop terug vantussen mijn schouders halen... zonet een kort maar hevig onweer gehad vlak boven ons en ik ben er nog steeds bang voor... de tuin heeft wel zijn rantsoen water voor vandaag gekregen... van water gesproken... gisteren was het het dagje wel... de wasmachine was midden in haar witwas-programma blijven steken en was met geen macht te bewegen verder te werken... de was lag nog in het sop te sudderen dus als je de deur opende kwam er overstroming... wij dus naar de winkel... een technieker laten komen kost alleen al 70 euro... dan nog minstens 1 werkuur en "misschien" vervangstuk(ken)... zodoende maar besloten een nieuw te bestellen... dat zouden ze vandaag al komen brengen en ik zit nu in blijde verwachting... 

Thuisgekomen aan de taak begonnen de was uit de machine te halen... een zeer natte klus... dan die was met de hand spoelen met behulp van enkele emmers water... rapper gezegd dan gedaan want er zaten veel badhanddoeken in en die slorpen ontzettend veel sop op... gelukkig was het mooi weer en kon ik alles te drogen hangen op een rek in de tuin... de volgende taak was de hoek waar de nieuwe machine moet staan uitmesten... iets dat hier ook niet elke week gedaan wordt... na gedane taak hing ik vol stof- en spinnenwebben en droop ik van het zweet... heb mezelf dan te drogen gelegd in de tuin... 

Toen ik de factuur ging opzoeken van mijn oude machine viel ik weer van de ene verbazing in de andere... ik die dacht dat onze TV nog nieuw en fris was kwam tot de ontdekking dat het ding ook al 9 jaar oud is... ik zal maar al gaan sparen voor de volgende want tegenwoordig doe je met al die apparaten niet veel langer dan 10 jaar... ik heb ooit een frigo Electrolux gehad die meer dan 30 jaar onvermoeid heeft gewerkt... op het laatst werkte hij dag en nacht tot hij er plots bij neerviel... DAT waren werkers... die vind je niet meer... iets waar zoon zich altijd kwaad over maakt... hij krijgt regelmatig van die jonge gastjes mee op het werk om wegwijs te maken en die zijn dan na 1 dag "werken" de volgende dag al ziek... een burn out waarschijnlijk... tja ze zijn dan ook NA de oorlog geboren... 

19-06-2019 om 09:28 geschreven door Myette

Even verpozen... heb ik altijd al zo'n mooi woord gevonden... verpozen... en een pauze heb ik echt nodig... gisteren lag ik in mijn bed nog wat te doezelen en plots kwam er een idee in me op... ik zou mijn stoomstrijkijzer-generator eens kunnen ontkalken... tja ik las net iets over de schade aan je ijzer als je dat niet regelmatig doet... dus... na het ontbijt begon ik met moed en volharding dat ding van zijn kalk te bevrijden... een werkje met verlengingen want je moet eerst spoelen... dan vullen met azijn en water... opwarmen... laten intrekken... terug spoelen... vullen met vers water... opwarmen en even strijken... heel dat proces duurde enkele uren want een heet en logzwaar geval kan je niet zomaar even aanpakken... een zucht van opluchting toen het gedaan was en de rest van de dag heb ik mezelf beloond door een van mijn bib boeken te lezen... nu zou je denken dat ik er genoeg van had maar nee... vandaag weer hetzelfde... in mijn bed liggen denken dat de koffiezet ook wel een beurt mag krijgen... nadien kreeg ik het in mijn stomme kop ook de dampkap eens te ontvetten... iets dat rapper gezegd dan gedaan is... weer enkele uren met dat ding staan worstelen want ik moet bekennen dat ik die klus altijd maar uitstel tot dat ding eruit ziet als een volgepropte honingraat... de filter ligt nu te drogen en ik ook.

Morgen komt mijn fritesketel aan de beurt... nog zo'n vette ambetante job... maar als dat uit de voeten is kan ik met een zuiver en van schuld verlicht  gemoed genieten van enkele vetloze weken.

Misschien moet ik in het vervolg maar direct uit mijn bed wippen voor ik weer van die rampzalige ideeën krijg in doezel toestand.

14-06-2019 om 17:07 geschreven door Myette

De grote aftakeling is begonnen... volgens wat ik ooit las begint men al aan aftakelen eens je 21 jaartjes op deze aardbol gevierd heb... je staat dan de volgende dag op met een kater en dat is de start voor de verdere afbouw van je lijf... ik ben zoals men zegt "een krakende wagen" altijd geweest... omdat ik niet goed tegen sleur kan wisselde ik vaak af... de ene dag een pijntje in de rug... de volgende dag was het een teen of ander onderdeel dat zeer deed... en zo ging het verder... aan afwisseling geen gebrek... maar nu begint het wel serieus te worden... vandaag naar de dokter voor bloedafname en een van mijn recentste klachten... verdict... arthrose aan de rug met tintelingen in benen en voeten en soms hevige pijnscheuten... wat doe je eraan... niets eigenlijk... je ondergaat het gebeuren en hoopt dat het niet veel erger gaat worden... deze laatste weken werd mijn arme lijf toch wel ernstig aangevallen... mijn hart loopt over van medelijden.

Wat gebeurde er nog de laatste weken... niet veel... eigenlijk niets... ik liet de wasmachine draaien... streek hetgeen die machine me afleverde... verkortte wat broeken van 't manneke... liet mijn voeten verzorgen en mijn haar bijknippen... streelde de hond van zoon en had een babbel met dochter... allemaal enorme spannende zaken zoals je ziet... ik vergeet nog iets... ik trok ook nog wat onkruid in de tuin uit en gaf Polleke eten... boeiender werd het niet.

Terwijl ik hier mijn hart uitstort is het buiten aan 't donderen en regenen... goed voor de patatjes zeker... maar ook lekker voor het onkruid want dat groeit en bloeit dat het een lieve lust is... vertelde ik al dat die 5 dode bomen weg zijn... zoon heeft ze komen omhakken en ik mis ze eigenlijk niet... de andere bomen en struiken krijgen nu meer ruimte en je ziet ze herademen... ik moet alleen 't manneke in het oog houden en in toom want die loopt elke te speuren wat hij nu weer eens kan wegsnoeien... en als het regent begint hij hier in huis te zoeken wat weg kan... ik moet dan mijn stem verheffen om mijn spullen te verdedigen... het kan verkeren... vroeger was hij de grote vergaarder die niets kon weggooien.

04-06-2019 om 21:18 geschreven door Myette